3.35 0.88 22.50 0.43 Handelsberichten. Récl ames. GRANDS IDAGASINS DE LA BOURSE Belgische brieven, Graanmarkten enz. Wij hebben de eer onzen geachten clientèle van Holland te berichten, dat de Expositie onzer zomerartikelen is gereed en dezelven van af heden ten koop worden aangeboden. Onze prachtige geïllustreerde catalogus, bevattende 250 der nieuwste modeplaten voor Dames, Heeren en Kinderen, zal met eenige dagen verschijnen en franco en gratis worden gezonden aan onze klanten, als ook aan iedereendie ons daarom zal verzoeken. Van de talrijke artikelen voorradig in onze groote magazijnen, vermelden wij alleen de volgende, om UEd. een bewijs te leveren van onze buitengewone goed koopte. Onze eerste merk zwarte zijde Royal Brabant, volkomen garantie voor soliditeit in het gebruik, broed 61 centim. werke lijke waarde 4 gld. a Grid. de meter. Eene zeer bemerkenswaardige serie van effen geheel wollen stoffen voor kos- tumen, breed 1 M. 10 werkelijke waarde gld. 1.25. de meter. Het costuum voor Dames n° 11 van onze catalogus, gemaakt van effen of ge streepte geheel wollen stof, gegarneerd mert fluweel of satijnzijde, werkelijke waarde gld. 37.50, a Grid. Mm Mm het costuum. Groote voorraad van Zweedscbe gems- lederen handschoenen, werkelijke waarde gld. 1.—, cents het paar (2 knoopen). Wij zenden van deze prachtige artike len franco de stalen. Bestellingen boven 10 gulden naar ge heel Holland franco vracht en rechten. L party van de meest liberale en geleerdste natie van de wereld" heette. Hiermede werd Duitseh- land bedoeld. Prins Karei werd verkozen, en toen de afgevaardigden der Rumeensche natie hem te Berlijn de kroon kwamen aanbieden, vroeg hij raad aan Von Bismarck, diehemzeide: „Neem het aanniet iederen dag wordt aan een Pruisisch luitenant eene kroon aangeboden 1" En prins Karei, een degelijk en vastberaden man, nam de hooge positie en de moeilijke taak zonder lang beraad op zich. De strijd der partijen was dikwijls hevig; want het land had instellingen van eiken aard noodigwaardoor dikwerf veler wen- schen en belangen moesten worden gekrenkt. Het zou ons te ver voeren, wanneer wij de gan- sche binnenlandsche geschiedenis van het land ook maar in grove trekken wilden ophalen. Maar wat nog ieder versch in hot geheugen ligt, is de laatste Russisch-Turksche oorlog, waarin Rumenië gedwongen werd de zijde van Rusland te kiezen en, zoowel tijdens den oorlog als bij het sluiten van den vrede en de uitvoering van het tractaat, door den machtigen nabuur hoogst onbillijk werd behandeld. Doch juist die oorlog knoopte een nieuwen band tusschen vorst en volk. Het kwam daarin uit dat vorst Karei Rumenië een welgeoefend en goed ingericht leger had verschaft, die eerste vereisehte voor een staat die in deze dagen zijn recht op onafhankelijkheid wil betoogen. Reeds spoedig baarde deze zelfvoldoening den wensch naar eene verhooging in rang van den staat, en juist omdat zij den koningstitel voor hun vorst beschouwden als het zegel op eene verdiende onafhankelijkheid, wilden de Rumeen sche kamers dien niet danken aan eene interna tionale regeling, doch besloten zij zelve dien stap te doeD. Natuurlijk echter zijn de mogendheden gepolst, wat ook blijkt uit eene na het gevallen besluit door den minister- voor buitenlandscbe zaken gedane mededeeling. Dat was ook noodig want een koning, die niet als zoodanig door de Europeesche mogendheden erkend was, zöu eene vrij onaangename rol spelen. Rumenië schijnt door zijne ligging en den volksaard zijner bewoners bestemd om eene aan zienlijke rol te spelen in de geschiedenis van het oosten van Europa. Wanneer Rusland weder eens zijne aanvallende politiek zal hervatten en het panslavisme rechten op den Donau zal willen doen gelden, ligt Rumenië daar als bewaker van den stroom, en is zijn volk, trotsch op zijne afkomst van Romeinschen stam, de natuurlijke vijand der Slaven. En daarom schijnt het niet zeer verstandig van de Russische regeering dat zij zulk een welverdienden haat tegen zich heeft gekweekt in dit land, dat de Westersche bescha ving allengs meer gaat vertegenwoordigen in het Oosten. Voorloopig echter dreigt geen gevaar van die zijde en zal het nieuwe koninkrijk den tijd heb ben om zijne innerlijke en internationale verhou dingen rustig te versterken. Westelijk Europa zal dat immer met belangstelling volgen, want Rumenië is een land dat sympathie verdient en dat des te gunstiger uitkomt in het Oosten door den donkeren achtergrond van Rusland, Servië, Bul garije, en niet het minst van het slinkend rijk des sultans. Brussel, 1 April 1881. Eén April een gevaarlijke dag, en men mag ieder op dien dag verzonden bericht wel eens dubbel bekijken of men u geen Aprilvischje in de hand stopt. Om dat gevaar te vermijden wil ik van ver marken moesten om nageteld te worden zoo waar als er een Voorzienigheid over ons allen waakt mijn grootvader liegt nooit," zei de oude Ole Persen, op de tafel slaande. „Ja zilver moet er in geweest zijnbe vestigde de loods, een man wien ieder op zijn woord placht te gelooven. „Daar, hoort gij het 'hernam Ole Petersen en zag met groote voldoening den kring in het rond. Gij weet dat de loods zich nooit met praatjes inlaat en als hij ja zegt, is dat even goed alsof de schout er zijn zegel op gedrukt heeftja het scheelt ten minste niet veel 1 „Het is niet de moeite waard dat wij er den schout inhalen" sprak een visseher van mid delbaren leeftijd, op sleependen toon. „Wij hebben immers altemaal wel eens booren spreken van zoo'n oude zilverschuit. Als gij er iets meer van weet, spreek op dan Ole!" „Spreek op," riepen allen. „Gij zijt misschien bang dat wij in zee zullen gaan om de zakken te halen, voordat gij zelf uw boot hebt uitgezet zei er een, nu Ole nog bleef zwijgen. De aangesprokene haalde de schouders op en zag den loods veèlbeteekenend aan. Daarop zette hij een onverschillig gezicht, keerde zich om, klopte zijn pijp uit en bromde „Zou het wel de moeite waard zijn?" „Misschien weet gij er zelf niets van waagde een ander te zeggen. Door dit vermoeden geprikkeld stoof Ole op. ledene zaken spreken. Doch schrik niet, ik zal niet mij verdiepen in het verre verleden vóór den zondvloed; alleen wil ik zoo goed mogelijk ver halen hoe het den clerioalen gelukt is, door zich van twee zoogenaamd onafhankelijke candidaten te bedienen, de Assoeiation libérale te ovèrwiunen en twee hunner in den Brusselschen gemeenteraad te krijgen. Indien iemand verleden Zondag aan een Brus selaar had gezegd: morgen zullen de liberalen geslagen worden, zou hij uitgelachen zijn. De alles vermogende invloed der liberale vereeniging in verkiezingszaken is zoo algemeen erkend dat de clexicalen, na gehouden overleg, besloten hadden den strijd niet te wagen tegen de liberale candi daten, den ingenieur Finet en den advocaat DePotter. Een groepje lieden dat weinig invloed heeft en dat gemis tracht aan te vullen door heel wat leven te maken, had beter inzicht in den staat van zaken. Deze menschen gaven zich rekenschap van de omstandigheid dat zoowel de Ass. lib. als de gemeenteraad in den laatsten tijd iets van hunne populariteit hadden verspeeld en kozen twee candidaten, den rechter-plaatsvervanger Van der Plassohe en een koopman, den heer Canart d'Hamale, wier politiek verleden niet veel kleur droeg, en ze bezorgden deze heeren de meerder heid met behulp der elericalen, die niets liever wilden dan de liberalen eene poets bakken. Beide werden verkozen met 150 stemmen meer derheid, door het thuisblijven van een groot aantal liberalen, deels uit zorgeloosheid en ver trouwen op de zekere overwinning, maar deels ook uit onwil. Dit laatste motief geeft groot gewicht aan de verkiezing van Maandag. Zij zou een voorval van weinig beteekenis kunnen heeten, indien men er niet eene ernstige waarschuwing in moest zien aan het liberalisme. Volgens het thans geldend stelsel beslissen de 1500 leden der Assoeiation libérale, van welke velen geene kiezers zijn, over de verkiezingen voor de kamers, voor den provincialen raad en voor den gemeenteraad. De verkiezing zelve wordt op die wijze eene eenvoudige formaliteit, een officieel registreeren van den souvereinen wil dex Associa tion. Zoo heeft feitelijk de liberale Brusselsche kiezer die geen lid is van die vereeniging, geen vrije keuze: hg moet den candidaat der vereeni ging kiezen of thuis big ven. Vroeger kwam op den dag der stemming zelf nog wel eens eene candidatuur op, maar onder de tegenwoordige wet is dat onmogelijk. Iedere candidaat moet op voorstel van een zeker aantal kiezers vooraf als candidaat worden ingeschreven, wat eenige orga nisatie onder de kiezers onmisbaar maakt. Dat alles ontstemt menigen kalmen burger. Reken er dan nog bij de ongelukjes van den ge meenteraad, het gedwongen ontslag van den bur gemeester, al of niet gegronde vermoedens van grove misbruiken in de administratie en allerlei kleine grieven, dan zult gij begrijpen hoe er bres is geschoten in de liberale veBte van den Brusselschen gemeenteraad. De beide verkozenen moeten in October weer aftreden. Dan komt eerst de beslissende strijd, die hevig belooft te zijn. De elericalen en de onafhankelijken zullen zich vereenigen om den liberalen slag to leveren. De laatsten kunnen slechts zeker zijn van de zege, als hunne candida- tenlijst namen van goeden klank bevat. In elk geval wordt het een warme strijd. In de kamer is men aan de beraadslaging over het ontwerp tot herziening van de wet van '50, op het middelbaar onderwijs, dat van zijn olerieale kleur moet ontdaan worden, een goed en nuttig werk. De heer Paul Janson verdedigde heden met groot sncces zijn amendement om artikel 8 uit de wet te schrappen waarbij bepaald wordt dat godsdienstleeraars kunnen worden uit- „Zoo Ik wil my latön pekelen als een haring in het vat, als ik dit niet weet en nog veel meer. Mijn grootvader heeft het mij verteld, vóór zijn dood en hij had zelf als knaap de schuit met zijn eigen oogen en met een kyker op den bodem der zee gezien. Toen was er nog geen zand overheen. Zij ligt ten westen van den vuurtoren, buiten de verste tank, waar het heel diep is. „Het was een oorlogschip met verschansing en veel verguldsel, en grootvader zei dat het ver guldsel buiten aan alleen even veel waard was als het zilver dat erin lag. En als men twee heele dagen met een wagen reed zonder middag- of avondeten zou men niet meer dan de helft der zakken kunnen binnenhalen". Daarop volgde eerst eenig gemompel en toen een diep stilzwggen. „Kon uw grootvader dat alles met zijn kijker zien?" vroeg eindelijk iemand. Ole zag hem aan. „Gij zijt een ezel, jongen. Begrijpt gij dan niet dat zijn moeder hem dat verteld heeft? Een ieder hier in het dorp, die ouder is dan een jaar, weet dat mijn overgrootmoeder een vrouw was die heel wat meer wist dan wg, ondanks de nieuwe schoolmeesters en schutters-korpsen. Zg kree£ van den pastoor oude boeken te lezen over alles wat er hier aan het strand en in de ge- meente sedert den oorlog met de Zweden en de Polen was voorgevallen. Zy heeft menigen dief drie, vier, ja vjjf mijlen in den omtrek aange wezen." genoodigd om in de middelbare scholen'! hunne lessen in den godsdienst te geven. Die opheffing is volkomen logisch, en de gansche linkerzijde zal haar aannemen, wat ook de tegenpartij erover moge weeklagen. Voor het liberalisme is er slechts éene manier om de meerderheid te honden: het moet niet stilzitten. Zwolle, 1 April. Granen. Tarwe 9.25 a ƒ9.75; rogge 7.75 a ƒ8.25gerst 5.50 a ƒ6.25boekweit 6.50 a f 7.paardenb. f 8.50 a f 8.75aardapp. 2.a f 2.50alles per HL. Boter per klg. f l.a f 1.20per 20 klg. of f vat prima qual. 24.— a f 26.afwijkende soort f 21.a f 23. 2e soort f 17.a f 20,—. Eieren, kippen f 2.50 a f 3.eenden ƒ3.25 a 4.per 100 stuks. Door het voortdurend schrale weder heeft de veehandel in de laatste dagen in deze streek weinig te beduiden gehad. De prijzen zgn in alle soorten zeer gedaald. In varkens daarentegen is de handel zeer levendig en wordt voor prima soort 65 cent per KG. levend besteed. De jonge varkens zijn mede zeer duur. Men besteedt tot ƒ2.50 per week. Bergen op Zoom, 2 April. Boter per stuk f 0.95f halve 0.76; eieren per 26 stnks ƒ0.85. (Prijs der plaatsing 30 cent per regel.) POINT CENTRAL A BRUXELLES GRANDS MAGASINS DB NOUVEAUTÉS Dat waa zoo overtuigend dat niemand aan tegenspraak dacht; maar toch liet zich nog een twijfelende stem hooren. „Waarom heeft uw grootvader zyn geluk met die schuit niet beproefd, of waarom hebt gij het niet gedaan Ole Petersen streek met de vlakke hand van onderen naar boven langs zijn neus en kneep de oogeu dicht. „Wie zegt dat wij hef, niet beproefd hebben? En wie zegt of het eenig goed gevolg beeft gehad? Wat op den bodem der zee ligt, hoort daar thuis. Het is een heel ander geval met hetgeen op het strand geworpen wordt of wat op het water drgft. Men kan zich licht branden aan oud geld, vooral aan geld uit dien tijd. Wie weet waar het vandaan komt Heden ten dage komt het uit de spaarbanken, dat is heel iets anders. Maar gy", hier sloeg de spreker op de tafel, „gij jongë spring in 't velden, die voor niets bang zijt, gij kondt uw geluk met de schuit wel eens beproeven als gy ten minste niet gelooft dat de heele geschiedenis gelogen is!" „Ik dankjeJ antwoordde er een. „Daarom behoeft gij nu nog niet driftig te worden!" antwoordde een ander, „ik ben bang dat het meer zilver zou kosten om bet op te graven, waar het ligt, dan het geheele ding waard is 1" bromde een derde. „Als er nu eens dieven waren onder de visschen V' merkte een vierde aan. Men begon te lachen, en 01e Petersen atond op. De herbergier kwam binnen en gaf den gewonen wenk, dat het tyd was. Een voor een, of bij kleine groepjes verlieten de "visschers het vertrek. Bniten hoorde men hen nog praten en lachen maar van lieverlede verdween de klank hunner stemmen en bij de stilte die thans heerschte ver nam men het doffe geluid der golven, die tegen het strand sloegen. Er waren nog tweepersonen in de gelagkamer achtergebleven. De herbergier was naar den winkel gegaan om, als naar ge woonte, zijn bediende een avondkastijding toe te dienen. Dat hielp zoo goed, zei hij, voor het onthouden van het kleine geld. De twee die nog binnen waren, waren jonge lieden, er kon hoog stens een paar jaar verschil in leeftijd tusschen hen bestaan. Zij waren flink en sterk gebouwd de jongste iets ronder en buigzamer, de ander meer hoekig. (Wordt vervolgd.) gedrukt bij de gebroeders abrahams 'te middelburg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1881 | | pagina 6