N«; 9.
124® Jaargang.
1881.
Woensdag
12 Januari.
Geldleeningen gemeente
Middelburg.
De dichteres van Carcassonne.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco f o,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentiën: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz.: van 1-7 regels ƒ1.50
iedere regel meer f 0,20,
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité G, L. Daubb Cie. te Parijs Londen, Frankfort a. M„, Berlijn Weenen, Zurich enz.
Middelburg, 11 Januari.
MIDDELBURGSCHE
De burgemeester en wethouders van Middelburg»
gezien het schrijven van den ijker der maten
en gewichten alhier van den 7 Januari 1881 no. 3;
maken bekend
dat tot het verrichten van den jaarlykschen
herijk der maten en gewichten in deze gemeente,
door den ijker zitting zal worden gehouden in
het ijk-lokaal op de noordzijde van den Dam,
wijk letter F no. 97,
voor de wijken A en B, den 14 en 15 Januari;
voor de wijken C en D, den 17 Januari;
voor de wijken E en F, den 18 en i9 Januari;
voor de wyken G en H, deu 20 en 21 Januari;
voor de wijk I, den 22 en 24 Januari, des
voormiddags
voor de wijken K en L, den 25 en 26 Januari
en den 27 Januari des voormiddags;
voor de wijken M, N en O, den 27 Januari des
namiddags en den 28 Januari
voor de wijken P eu Q, den 29 Januari en den
31 Januari des voormiddags;
voor de wijken K, S, T, U en V, den 31 Janu
ari des namiddags en üen 1 Februari;
voor de gewichten, bestemd tot fijnere wegin
gen, en aizoo voor ilie, in gebruik bij apothekers,
goud- eu zilversmeden enz., uitsluitend den 2 en
3 Februari;
dagelijks van des voormiddags 912 en des
namiddags van 14 uur.
Voorts worden de belanghebbenden herinnerd:
lo. dat alleen behoorlijk schoon en droog ge
maakte maten en gewichten zullen worden onder
zocht en belanghebbenden by de terugontvangst
hunner voorwerpen dienen toe te zien, oi deze
de wettige merkendragen, vermits alle lateie
reclames te dezen opzichte niet dan nietig kun
nen worden verklaard
2o. dat geene maten voor droge waren, be
stemd tot het meten van granen, zaden, boonen,
erwten en soortgelijke waren, mo6en orden her
ijkt, dan vergezeld van den daarbij behoorenden
strijker
3o. dat lengtematen van éen en van een halven
meter, voorzien van merfcteekenen of aan wij zingen
van de oude maat, in geen geval tot den herijk
zullen worden toegelaten.
4o. dat het overgangsmerk op weegwerktuigen
en gasmeters nog van kracht biyft tot 1 Januari
1882.
Middelburg, den lOen Januari 1881.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
N.C.LAMüRECHTSEN VAN RITTHEM, l. b.
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAR.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
iu aanmerking nemende, dat bij raadsbesluit
vau den 29 October 1880 is bepaald, dat het
restant der leeuingeu ad 5 pet van 1871 en ad
4i pet. van 1878, met 1 Juli 1881 zal wordeu
brengen ter kennis van de houders vanobliga-
tiën in die leeningen, dat zij, die dit mochten
verlangen, reeds dadelijk, met terughouding van
FEtnLLBT 02ST.
NOVÏÏLLE VAN
PAUL HEUSE.
Toen beval hij den kruistocht tegen de ketters
te prediken, wier bestraffing en uitroeiing een
even verdienstelijk werk werd genoemd als de
strijd voor het heilige graf en daar het niet
aan groote heeren ontbrak, dien dit geeste
lijk voorwendsel zeer gelegen kwam om in
troebel water te visschen en hunne wereld-
sche belangen te bevorderenwerden de vrucht
bare dreven van Aquitanië weldra het tooneel van
een meêiioogenloozen oorlog, die verscheiden jaren
Van weerszijden met al de verwoedheid en bloed
dorstigheid van een geloofsstrijd gevoerd werd.
De machtigste voorvechter der partij van de
afvalligen was graaf Raimon van Toulouse.
Terstond bij den aanvang trof hem de banvloek
der kerk en de geduchtste krijgsman van zijn
tijd, graaf Simon de Montfort trok, nadat hij het
gebied van den burggraaf van Carcassonne en de
^oed versterkte jatad bad ingenomen, naar Tou-
de coupon 1 Juli 1881, de aflossing daarvan
kunnen bekomen, tegen korting eener rente van
3 pet., gerekend van den dag der afbetaling tot
den 1 Juli a., mits zij van bun verlangen min
stens 14 dagen te voren schriftelijk kennis geven
aan het gemeentebestuur, met opgaaf van de
stukken waarvan en den dag waarop die aflos
sing verlangd wordt.
Middelburg, 8 Januari 1881.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
PIO K
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAR.
Heden middag is door de commissie tot het
doen eener uitdeeling van eetwaren en brandstof
fen op Nieuwjaarsdag 1881, in overleg met burg.
en weth. van Middelburg, ten raad huize, eene
vergadering gehouden, ter bespreking van de
vraag uf die commissie ook zal optreden als
commissie tot het ontvangen van giften voor de
slachtoffers van den watersnood.
De vraag werd toestemmend beantwoord. De
beer A. den Boer zal als voorzitter, de heer
mr. J. W. Lasonder, als le secretaris, de heer
K. J. H. Wasch als 2e secretaris en de heer J. A.
Zip als penningmeester optreden.
Aanstaanden Maandag zal door de commissie
eene collecte aan de huizen der ingezetenen wor
den gehouden.
Naar wij vernemen hebben zich bij den secre
taris der voorbereidingscommissie voor de in den
loop der maand Mei alhier te houden tentoon
stelling van kunst en nij verheid, met daaraan
verbonden wedstrijd voor den handwerksman,
reeds een vijftigtal deelnemers aangemeld. Ver
moedelijk zal dit cijfer nog belangrijk vermeer
deren.
In 1880 werden uit de gemeente Middelburg
16 vreemdelingen verwijderd.
In het afgeloopen jaar zijn te Middelburg bin
nengekomen en vertrokken 29 zeeschepen, zijnde
8 brikken, 8 schooners, 7 barken, 3 fregatten en
3 stoombooten. Onder deze vaartuigen voerden
19 de Nederlandsche, 5 de Engelsche, 4 de Duit-
sche en 1 de Noorsche vlag.
De aangebrachte ladingen bestonden uit kolo
niale waren, koffie, kolen, hout en ballast.
Vlïssingen, 10 Januari. Naar wij vernemen
heeft zich sedert lang behoefte doen gevoelen,
om de kantoren der stoomvaartmaatschappij
Zeeland, die tot hiertoe in een gedeelte van het
haveustatiou gehouden worden, te verplaatsen
louse, om het strafgericht der kerk ook tegen het
strijdbare hoofd der kettersche secte te voltrekken.
Zoodra de banvloek over graaf Raimon was
uitgesproken verscheen er een bleeke man met
geschoren kruin en een langen baard, in een
eenvoudige wapenrusting, op een muildier rijdende,
met de vraag of hij ook een krijgsman kon ge
bruiken. Die stem kwam den graaf bekend voor, maar
het duurde toch lang eer hij in het vervallen
gelaat van den vrager, de trekken van zijn ouden
vriend en dichterlijken makker herkende. De
tijden waren te ernstig om aan oude zonden en
dwaasheden te denken en de dichter zorgde wel
dat niemand, zelfs in den ergsten wjjnroes, op
zijne oude wonde durfde zinspelen. Hij vocht
met zulk een onverschrokken moed dat niet alleen
de graaf, die hem om zijn trouw hoogschatte,
maar alle andere heeren en baronnen moesten
erkennen dat geen enkel hoveling ooit de afdwa
lingen zijner jeugd op zulk een mannelijke wijze
geboet had. Maar Raimon zelf bleef somber en
stil als te voren en hij scheen slechts éen wensch
te koesteren, namelijk om met bet zwaard in de
hand den dood te vinden. Hij kwam echter steeds,
als door een wonder, ongedeerd of met een lichte
wond uit den strijd terug. oor
Maar niet alleen met de wapenen streed K rjep
zijn vriend. In hartstochtelijke krijgsjj om
bij de naburige vorsten eu rid.le^aa'te8lttitea
bij de voorvechters der zuivere
naar een gebouw dat daarvoor beter geschikt is
en meer aan de behoeften van den dienst beant
woordt.
Daar evenwel die kantoren bij de aanlegplaats
der mailbooten gevestigd behooren te zijn, alwaar
nog geen buizen zijn, zou men eraan denken
daarvoor expresselyk een nieuw gebouw te st chten
dat behalve de kantoren, ook nog tot ander
gebruik zou kunnen dienen.
Aan het rijkstelegraafkantoor te Vlissingen
zijn gedurende het jaar 1880 behandeld:
Verzonden gewone telegrammen 26571
dienst 1126
Ontvangen 1260
gewone 11399
Opgenomen en verder geseinde tel11285
Samen51641
Deze telegrammen endergaan op het kantoor
een dubbele behandeling, zoodat dit cijfer, ter
beoordeeling der werkzaamheden, verdubbeld
behoort te worden.
De audiëntie van den minister van marine zal
op Vrijdag, 14 dezer, niet plaats hebben.
Bruintsse, 11 Jan. Tengevolge van den
hoogen waterstand, die elders watersnood veroor
zaakt, is het water der rivier tot ver boven deze
gemeente tijdelijk zoet geworden. De oesters
hebben zich aan dezen ongewonen kost zoo te
goed gedaan, dat ze niet te eten en dus ook niet
te verkoopeu zijn.
Vronwepolder, 10 Jan. Tot aanvulling
van het bericht omtrent de installatie van onzen
nieuwen burgemeester, den heer P. G. Wijnmalen,
kan nog gemeld worden dat hij door eene eere-
wacht te paard, van een 20tal ingezetenen, aan
de Oostwatering opgewacht en na door de com
missarissen van orde te zijn toegesproken, door
het dorp naar het gemeentehuis geleid werd, waar
de burgerij hem met een lnid hoera! begroette.
Op verzoek van den burgemeester deed de eere-
wacht hem daarna weder uitgeleide tot Seroos-
kerke, terwijl de dag verder door de ingezetenen
feestelijk werd doorgebracht.
Goes, 10 Jau. Onze gemeenteraad heeft in het
jaar 1878 een verbod in het leven geroepen, om vóór
het sluiten van de beurs in het openbaar handel
te drijven in granen, zaden, peulvruchten, zuivel
producten en eieren, anders dan ter beurze zelf,
teneinde het doen van zaken in koffiehuizen en
herbergen vóór beurs tijd te fnuiken.
Het laat zich begrijpen, dat dit verbod, tegen
welks overtreding eene boete van f 1 tot f 3
bedreigd wordt, niet steeds wordt nagekomen,
hetgeen echter door de politie moeilijk te consta-
en wakkerde met den bezielenden adem zijner
verzen de vlammen aan, die aan alle zijden op
stegen. Een van zijne sirventes vermaande Petrus
van Arragon, die met de zuster van den graaf
van Toulouse gehuwd was, om aan zijne plichten
als bloedverwant te denken en zijn bedreigden
zwager te hulp te komen.
En Petrus liet een sterke legermacht de Pyre-
neën overtrekken en verscheen in persoon te
Toulouse, terwijl hg zich openlijk van Rome af
scheurde.
Een oogenblik herleefde de hoop der AlE-
genzenmaar de slag van Muret (1213) veii,ae^e
die weer op wreedaardige wijze. De laat',,e s'rÜ^"
krachten der Albigenzen werden, tp^'Ük met de
Spaansche hulptroepen, verslager ji verstr°oid en
de koning zelf vond in dv^ ve'dslag den dood.
Graaf Raimon ontkws, ..tenauwern0 )d over
gebergte naar Arra:a ziJn zuster? de zaak
waarvoor hij gr *edan had> waa reddeloos ver
loren, en zou, rr,m66r hemeld WOrdeD'
Met y bloedende wonden overdekt, was
Raim Miraval in de handen gevallen van den
-migen overwinnaar, die hem met andere ge-
angenen msdevoerd©. Daar hi) voorloopig jsijn
intrek nam in het veroverde Toulouse, liet hij den
dichter in den toren van het slot werpen, teneinde
hem te bewaren voor een plechtig hooggerecht,
waarbij de voornaamste ketterboofden zouden
vallen, zoodra de pauselijke gezaut zich van
teeren valt. Het gevolg van een en ander was,
dat onderscheiden graankoopers, zoo van hier
ais elders, tot het dagelijksch bestuur het verzoek
gericht hebben om het beursuur te vervroegen.
Hieraan werd voldaan eu de beurstyd, in plaats
van half een tot half drie, van half elf tot half
een gesteld.
De boterbeurs, die, in hetzelfde gebouw als de
graanmarkt, te half twaalf werd gehouden, werd
daarop naar de voormalige beurs, thans politie
wacht, overgebracht, een maatregel, die zieh
niet iu de sympathie der boerinnen, die thans
veel meer dan vroeger aaa weer en wind zyn
blootgesteld, mag verheugen. Evenmin vond het
„vervroegd beursuur" onverdeelde ingenomenheid
by burgers en boeren. Een verzoekschrift, van
een 260 handteekeningen voorzien, waarin op
terugkeer tot de vroegere regeling wordt aange
drongen, is aan het dagelijksch bestuur ingezon
den. Adressanten zyn van oordeel, dat de boeren
op den marktdag minder en korter de stad znllen
bezoeken en dat hieruit nadeel voor den nering
doenden stand zal voortvloeien.
Anderen achten deze vrees hersenschimmig.
Ons komt het voor, dat de beste oplossing der
quaestie zou zyn, dat de bepaling tegen het ver-
koopen vóór beurstyd op grond van welker
bestaan de vervroeging is gevraagd en toegestaan
ingetrokken en de vroegere beurstyd weêr
hersteld worde. Wij zyn van dit advies, niet
omdat wy er van houden „tusschen de party en
door te zeilen", maar omdat wy eene verbodsbe
paling als de onderhavige te eenenmale onverde
digbaar achten.
Zij komt ons voor, te zijn: a in strijd met
het recht.
De algemeene vryheid vordert beperking der
individueele. Tot eene dergelyke beperking moet
echter dan alleen worden overgegaan, wanneer
zonder haar de rechten van anderen zouden
gekrenkt worden.
De verbodsbepaling echter, waarvan hier de
rede is, ontneemt mij gedurende een zekeren tijd
de vrye beschikking over myn eigendom; ik
mag myn tarwe, myn erwten, enz. niet verkoopen,
als ik wil zonder dat zulks ter voorkoming
van rechts botsing wordt vereischthier wordt dus
zonder noodzaak in de individueele vryheid ge
grepen, hetgeen onrechtmatig schynt;
b in stryd met de wet en wèl met de gemeentewet;
noch het belang der openbare orde, noch dat der
zedelykheid, evenmin dat der gezondheid (art. 135)
vereischt een verbod als het onderwerpelyke
c in stryd met gezonde oeeonomische begrippen,yol-
gens welke opheffing van beletselen en slagboomea
op het gebied van handel noodzakelyk is»
Nog een ander bezwaar hebben wy tegen da
bepalingzij kan niet gehandhaafd worden. Zoo
als wij reeds hierboven opmerkten, valt overtre-
andere twisten afgemaakt zou hebben, teneinde
getuige te kunnen zijn van dit, den hemel wel*
gevallig schouwspel.
Een doffe verslagenheid heerschte in geheel
Provencemen wist dat van die vreeselijka
ij veraars, die in de Magdelenakerk van het
bestormde Beziers zeven duizend menschen ver
brand hadden, geen genade te hopen was. Immers
had de abt van Citeaux, toen er geen einde kwam
aao het moorden in de straten dier stad, op de
vraag waaraan men de onschuldigen van de
ketters kon onderscheiden, koelbloedig geant
woord „Slaat maar dood, de Heer kent de zijnen!"
En diezelfde priester, die in plaats van herder, de
slachter zijner kudde was geworden, verscheen thans
te Touloüse, en werd door den gevreesden graaf met
groote eerbewijzen ontvangen.
Die twee engelen des verderfs hielden eerst eea
langdurig geheim gesprek en kwamen toen buiten
op het mime balkon van het slot, waar een tafel
gedekt stond, waaraan behalve zij, nog eenige
voorname ridders en de bisschop met twee ver
trouwde geestelijken plaats namen.
Men had bier een uitgestrekt vergezicht over
de door den krijg verwoeste landen, over ver
trapte akkers en verbrande dorpen, terwijl aan
de andere zijde de blik den toren kou bereiken
waarin de offers van den wreedeu strijd, in af
wachting van huu vonnis, lagen te versmachten.
Toen echter de edele wijn der Garonne dg