AUX.
N°. 219.
13S« Jaargang1.
centen.
Donderdag
16 September.
Het Atelier du Lys,
1880.
SCHELDE.
Middelburg 15 September.
sLbank
>rieven uit tot een
eren J. A. ZIP, Mid-
Renesse; C. VER-
MIDDELBURGSGHE COURANT.
door ills fMrtMra.
iTTE VLOED, eM.
iris) is het eenige
veroorzaakt noch
ie maag niet af;
maakt-
■tul Iu| lint
in alle apotheken.
litriiksDoik
grain toefMmdw.
ins de vina a Bor-
sieurs Crüa en Mèdoc,
iternes, demande nu
ayant de nombrenses
érences aux initiales
te a Bordeaux.
ming worden gevraagd
;eschikt en genegen in
s Sub-Agenten
kzaamkeid kan 15 a
diend worden. Alleen
arborg knnnen storten,
eene Bankvereeniging
Goederen gewaarborgd
ting. Brieven franco,
KCL, aan NIJGH
rdatr>.
in de Bestauratie
te Vliasingen, eene
evraagd.
inoodigd, niet beneden
ie Wed. NEETESON.
itdienst
ËN ROTTERDAM,
in September.
VAN SOTTHBDAK:
'oensd.15 morg. 11,39 n.
rijdag. 17
iterd. 18
hand. 20
9.-.
9,—
11,30,
insdag21 11,30,
foensd.22 11,30
rijdag 24 11,30,
iterd. 25 11,30,
hand. 27 11,30,
insdag28 11,30,
Si D. H-
15, 3.45.
45, 4.15.
AND AG, WOENSDAG «a
ZATERDAG.
m. 7.30 nam. 4.—
8.-™ 4.30
10.30 e-i
11.— .T
6.midd. 12.—
6.30 nam. 12.30
rlyk 2 uren op
5.37
6.38
n
4.45
5.59
6.40
6.50
•w
6.5
7.52
*7.57
8.45
i
9.12
10.18
10.41
9.6
10.25
10.50
•9.15
10.35
11
10.55
2.5
6.85
10.40
1.45
6.10
11.50
3.15
7.30
12 40
8.55
8.15
1.4
4.13
8.35
1.20
4.30
8.50
Dit blad verschijnt dageljjksj
met uitzondering van Zon- en Feestdagen}
Prys per 8/m. franoo 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent!
Advertentlen: 20 Cent per regel!
Geboorte^" Trouw-J Doodberiohten enz,: van 17 regels f. 1,60
iedere regel meer 0,20.
Groots letters worden berekend naar plaatsruimte!
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Publicité G. L. Daubb Cie. te Parijs Londen, Frankfort a. M., Berlijn Weenen, Zurich enz.
Bij deze courant behoort een BIJVOEGSEL-
Gisteren is door den heer J. L. Grüber ook al
hier het waarborg-kapitaal gestort voor den
tramweg MiddelburgYlissingen.
Groede 14 September. Naar wij vernemen
hebben zich alhier een drietal personen vereenigd
tot het verhouwen en opkoopen van tuinvruchten,
ooft enz., geschikt om door middel vandeZeeuw-
sche Export-maatschappij aan de Londensche markt
te worden gebracht. Het doet ons genoegen dit
begin van ontwaken uit den diepen slaap, waarin
ons gewest op dit gebied tot heden gedompeld
was, te kunnen vermelden. Een goed voorteeken
voor den tramweg!
Ritthem, 15 September. Gisteren avond is
aan den oever der Schelde, in de nabijheid van
het directie-huis van de Zuidwatering aangespoeld
het lijk van een manspersoon, vermoedelijk tus-
schen de 30 en 40 jaren oud, in staat van ont
binding verkeerende, gekleed met zwarten jas en
vest, wit, zwart en rood gestreept hemd, fluweelen
broek, wit en zwart gestreepte kousen en zwart
lederen pantoffels. Bij het lijk werd gevonden
oen ebbenhouten maatstok met koper gemonteerd,
«ene portemonnaie inhoudende twee sleuteltjes,
oen zakmes met kurketrekker en een lucifers
doosje. Het lijk is gekist en op de gemeente
begraafplaats alhier begraven.
Volgens berichten uit Curasao hebben zich op
dat eiland en aan boord van Zr. Ms. stoomschip
Alkmaar geen nieuwe gevallen van gele koorts
voorgedaan. In 't geheel zijn zes personen aan de
ziekte bezweken.
Het jonggeboren prinsesje zal, naar men ver
neemt, omstreeks de helft van October in de
Kloosterkerk te 's Gravenhage door den hofpre
diker dr. Van Koetsveld gedoopt en door prins
Frederik ten doop gehouden worden.
Te 's Gravenhage is aangekomen de groothertog
van Saksen-Weimar, schoonbroeder des konings.
Volgens de Arnh. Courant is de leiding der re
dactie van het Rott. Nieuwsblad thans opgedragen
aan den heer D. A. van Waalwijk.
De liberalen in 't hoofdkiesdistrict Gorinchem
zgn eindelijk overgegaan tot het stellen van een
candidaat voor het lidmaatschap der tweede kamer.
FBUILLBTOIT.
DOOR
de schrijfster van M1,e More.
HOOFDSTUK XV.
DE SLAG- VALT.
„Evenals ik alles, iedereen zou verwijderen
die tusschen ons trad," antwoordde hij hartstoch
telijk. „Kindik zou zelfs u kunnen breken als
ik n op geen andere wijs kon doen toegeven.
Kent gij de oude geschiedenis van de aarden pot
die met een ijzeren den stroom afdreef? Dat is
uw geschiedenis, tenzi] gij naar reden wilt luiste
ren," en zij zag een wilden, gevaarlijken glans in
zijne oogen. „Denkt gij dat gij u met mij kunt
meten vervolgde hij, als begreep hij hoe zij
al haar kracht tot wederstand verzamelde, terwijl
zij beefde bij de toenemende drift die uit zijn
^elaat sprak. „Zottin! Velen die in haar volle
kracht waren, hebben het beproefd en waar zijn
zij thans? Luister, Edmée, ik spreek uniet van
?nija liefde, die kent gij en gg deinst hoe langer
Als zoodanig is gekozen de hoofdingenieur van
den waterstaat J. A. A. Waldorp.
Men leest het volgende in de Arnhemsche courant
„De heer Donner, heeft volgens de verzekering
van de Standaardwel degelijk eene godsdienst
oefening geleid. Maar, zegt het blad, hij mocht dit
doen, want hij is niet opgetreden als dienstdoend
predikant, maar als emeritus predikant. Als zoo
danig heeft de tweede kamer hem toegelaten zon
der restrictie!
„Wij herinneren ons, hoe dr. Van Hoëveil in een
kleinen vertrouwden kring, op een avond nadat
hij in de tweede kamer een groot succes als rede
naar had behaald, zeide, dat zijn liefste wensch
was nog eenmaal den kansel te betreden. Dit niet
meer te mogen doen, was het zwaarste offer dat
hij aan zijne politieke loopbaan had gebracht.
„Maar Van Hoëvell was een eerlijk man, voor
wien niet slechts de letter, maar bovenal de geest
eener wet verbindend was en die met zijn geweten
geen akkoord maakte.
„De heer Donner schijnt er geen bezwaar in te
zien art. 91 in dien zin op te vatten, dat hij han
delen kan of het niet bestond.
„Wij zien er geen bezwaar in dat een predikende
predikant, hetzij hij werkelijk of emeritus predikant
heet, lid van de kamer zij maar nu de grondwet
dit verbiedt, dunkt ons, dat de kamerleden zich
daaraan behooren te onderwerpen.
„De zaak als zoodanig daargelaten, ligt ereeno
waarschuwing in tegen de richting die naar de
heerschappij in den staat streeft. Wanneer de voor
standers in betrekkelijk ondergeschikte aangelegen
heden, zoo vrijmoedig met de voorschriften der
grondwet omgaan, dan moet men vreezen, dat zij
ook zaken van meer gewicht eveneens de
grondwet zullen uitleggen zooals het met hun zin
of belang uitkomt."
Bg de onthulling van het Spinoza-monnment
op de Paveljoensgracht te 's Gravenhage heeft dr.
Joh. van Vloten, die in deze plechtigheid de
vrucht vooral van z ij n jarenlang streven
mocht zien, eene welsprekende rede gehouden,
door welke zijne toehoorders diep getroffen werden
en die hemzelven, onder het uitspreken, zichtbaar
aandeed. De strekking dier rede kan gekend
worden uit haar slot, waarin de redenaar de ge
meente 's Gravenhage aldus toesprak:
«Gelukkige •gemeente, die reeds elders binnen uwe muren,
te voet en te paard, het beeld van dien edelaardigen
Geuzenprins en opstandeling ziet prijken, dat niet ophoudt
u van zelfstandigen volkszin en eendrachtige vaderlandsliefde
te spreken, en die er thans dat van den wijze aan ziet
toegevoegd, die u menschelijke beschaving en veredeling
boven alle hekrompen geloofsverdeeldheid en maatschappe
lijke vooroordeelen predikt. De middeleeuwsche steden
hadden hare waarmerken, haar zoogenoemde roelandszuilen
en dergelijke; doch wat zijn ze tegenover gedenkteekenen
hoe meer voor mij terug; maar dat zeg ik u,
het is mij hetzelfde of gij mij bemint of veraf
schuwt, want gij moet toch zwichten: maar in
dien gij vrijwillig en zonder verwijl zwicht, zal
ik Mile De St Aignan redden."
„Zult gij dat doen?" vroeg zij weifelend.
„Ik zweer het. En wat meer is, voor mij
is het een grap, een ijdele vorm, maar als gij het
verlangt zal ik u tot mgn vrouw maken op de
manier die gij afdoende noemtik zal een pries
ter zoeken, zoo iets is meer geschied," hij
dacht aan het zonderlinge tweede huwelijk van
Danton, „Zijt gij nu tevreden? Kind, wat hebt
gij toch dat mij zoo betoovert?" voegde hij er
ongeduldig bij en zag haar aan in afwachting van
haar antwoord. Het bleef lang uit.
„Waar is Mile De St Aignan?" vroeg zij
eindelijk.
„Waarschijnlijk in het Luxembourg."
„Zoo! Geef mij tot morgen tijd om mij te
bedenken."
Femme qui écoute et fille qui parle sont
perduesprevelde hij bij zichzelf, doch overluid
zei hij: „Het zij zoo. Heb deernis met uzelve,
Edmée, waarom kunt gg mij niet liefhebben?
O, als gg eens de mijne zijt, zweer ik dat gg
mg zult beminnen." Hij boog zich over haar
heen, maar zij deinsde met afgryzen voor zgn
aanraking terug.
„Zoo!" zei hg eensklaps, zgne cynische
als deze? Gelukkig land en volk dan ook, dat uit die
gemeente deze heelden voortdurend tot u spreken ziet
Met dien prins is het kleine Nederland, voor drie eeuwen,
Europa ten voorbeeld geweest, het vooruitschrijdende op
den weg der volksvrijheid in staat en kerkmoge 't met
dezen wijze thans het niet minder ten voorbeeld wezen op
dien der verstands- en gemoedsveredeling huiten alle
kerkbegrippen om! Zoo kan het opnieuw het sprekend
bewijs leveren, dat ook voor landen en volken zedelijke
kracht en grootheid niet aan den omvang van stoffelijke
grenzen gebonden, er in zijn blijde werking niet van
afhankelijk is."
De burgemeester van Den Haag nam vervolgens,
nit naam der gemeente, het monnment met eenige
gepaste wuorden van dankbetuiging over.
Spinoza is in zittende houding, in zijn oud-
Hollandschen armstoel voorgesteld. Peinzend
houdt hg de rechterband met "het potlood aan het
voorhoofd, waarlangs het lange haar golft, terwijl
de linkerhand, op de knie rustende, eenige bladen
papier vasthoudt.
Het beeld, in licht brons gegoten door de heeren
Thiébaut te Parijs, is door een jeugdig kunstenaar,
den beeldhouwer Frédéric Hexamer, te Parijs
ontworpen en gemodelleerd. Met volle recht
bracht men hem hij was onder de genoodïg-
den luide hulde voor zijn kunstwerk, hetwelk
op een voetstuk van rood Zweedsch graniet (ruim
li meter hoog) het eerste van dien aard en tot
zoodanig doel in ons land gebezigd en door de
firma Kessel en Röhl te Berlijn geleverd, op zeer
voordeelige wijze uitkomt.
Noch het platform, waarop 't granieten voetstuk
steunt, noch het voetstuk zelf, is versierd. Alleen
de naam „Spinoza" prijkt aan de voorzijde van
het monument, dat door een smaakvol bronzen
hek in de fabriek der firma L. J. Enthoven
en Co. vervaardigd is omgeven. Het geheel
is ruim 3 meter hoog.
Onder de aanwezigen bij de plechtigheid merkte
men op den kapitein ter zee Van Goens, adjudant
van den prins van Oranje, den minister Six, bur
gemeester en wethouders van 's Gravenhage, de
leden van het Spinoza-comité, verscheidene bni-
tenlandsche geleerdenwe noemen slechts
Berthold Auerbach, dr. K. V. Stoy, professor in
de philoaophie aan de universiteit te Jena, Fred.
Pollock, advocaat te Londen, prof. Schaarschmidt
uit Bern en de vertegenwoordigers van
verschillende groote bladen, als de N.freie Press
uit Weenen, de Rêpublique francaise en de Figaro
uit Parijs, het Journ. de St. PélersbourgV Etoile
beige uit Brussel en de IllustHrte Zeitung uit
Leipzig.
Het Haagsche Dagblad heeft eene opvatting
van de plichten der journalistiek, aan welke men
geen eigenaardigheid kan ontzeggen. Van de
onthulling van het Spinoza-monnment, die in een
kalmte weer aannemende, „moet het dus oorlog
tusschen ons zgn?"
„Dat heb ik niet gezegdmaar geef mij éen
dag; dat is toch niet te veel gevraagd."
„Denkt gij dat Voor menigeen is, een dag
het eenige wat het leven van den dood scheidt
tegenwoordig. Een dag das, Edmée
„Verzekert gij mij dat Mile De St Aignan
in dien tijd geen leed zal geschieden?" riep zij
eensklaps uit.
„Wat, denkt gij dan dat ik u zou behandelen
als zekere geestige monarch den zoon van zgn
vijand deed en dat ik hetgeen ik verlang zou willen
koopen door een Igk? Neen, ik zal eerlijk met
n handelen. Vaarwel dus, tot morgen avond, dan
kom ik uw beslissing vernemen. Wees echter
verzekerd dat de chevalier u niet zeer dankbaar
zou zijn, indien die denkbeeldige band tusschen
u en hem een reden voor u ware om het leven
zijner dierbare tante niet te redden."
Hg was weg en nog lang zat Edmée in hevigen
tweestrijd tusschen edelmoedigheid, zelfopoffering
en wellicht zelfs plicht aan de eene zyde, en niets
dan de stem van haar hart en haar eergevoel
aan de andere. Die laatste woorden van De Peïven
klonken haar steeds in de ooren. Zeker dat kon
Alain niet wenschen
„En zij zou zoo gaarne blijven leven! O,
hadden zy mij slechts weggehaald! Zoovelen
zouden bereid zijn te sterven, terwijl zij I
der straten van Den Haag plaats had, in tegen
woordigheid van burgemeester en wethouders,
van deu minister van binnenlandsche zaken, van
een adjudant van den prins van Oranje, van een
aantal beroemde mannen uit het binnen- en bui
tenland en van verscheiden verslaggevers van
buitenlandsche bladen, neemt het residentieblad
eenvoudig geen notitie. Het was er niet plechtig
genoeg toe uitgenoodigd, had er geen adver
tentie van ter plaatsing ontvangen en bovendien
veronderstelde het, dat „de overgioote meerder
heid zijner lezers er toch geen belangstelling voor
zou koesteren."
Des te erger dan voor die lezers, wier belang
stelling niet verder gaat dan het kringetje hunner
eigen begrippen en opvattingen. Want de courant,
die zij lezen, zal hen niet van hun bekrompenheid
en hun vooroordeel genezeD.
Jammer voor het Dagbladhad een jongen, die
op de leuning eener brug naar de plechtigheid
zat te kijken, het ongeluk van in 't water te
vallen en 't geluk van er weder uitgehaald te
worden.
Aangezien de vermelding van zulk een gewich
tig feit weder wèl viel binnen deu kring der
belangstelling van de Dagblad-lezers, zag de
redactie zich genoodzaakt om, onder de laatste
berichten van haar blad, nogmaals van het
Spinoza-standbeeld en zijne onthulling melding
te maken.
In de St. Ct. is opgenomen een kon. besluit tot
wijziging van art. 1 van het besluit van 8 Maart
1879 Stblno 40), houdende bepalingen omtrent
het bewaren der oude rechteriyke archieven, welke
dagteekenen van vóór de invoering der Fransche
wetgeving.
Bij kon. besluit is bepaald dat, met wyziging
van het besluit van 19 Sept. 1872, no 21, de minis
ter van koloniën wordt gemachtigd om Neder-
landsche jongelieden, die aan de rgkslandbouw-
school het diploma van landbouwkundige hebben
verworven, naar mate der behoefte van den dienst,
in Pruisen practise h en theoretisch te doen op
leiden tot technisch ambtenaar voor het bosch-
wezen in Ned. Indië, zullende voortaan zij, die
in het bezit zgn van een getuigschrift van wel
afgelegd eindexamen eener hoogere burgerschool
van vijfjarigen cursus, alleen dan voor de bedoelde
opleiding in aanmerking komen, wanneer zich
geeoe bezitters van bedoeld diploma hebben
beschikbaar gesteld.
De audiëntie van den minister van binnenland
sche zaken zal op Zaterdag, 18 September a.,
niet plaats hebben.
De Dominicaan8che republiek zal met 1 October
deel uitmaken van de algemeene postvereeniging.
Ach, wat moet ik toch doen? Welbezien wie
zou er onder lijden behalve ik?" prevelde zij
„maar ik kan het niet doen," en zy had nog
altyd geen besluit genomen toen Lafarge terug
keerde met de levensmiddelen, die hij met veel ge
noegen van een ander mans geld gekocht had.
Nadat hij alles op tafel had uitgespreid zei hij
„Mijn schoondochter zegt dat de burgeres
Valentine in het Luxembourg is. Ik heb er niet
tegen dat gg straks uitgaat als wij gegeten heb
ben, terwijl Théroigne in haar club is; de gevan
genen staan dikwijls voor de vensters en dan
kunt gy haar misschien zien. Théroigne zou wel
willen dat ik u zeer streng bewaakte; maar ik
laat mij niet altijd door haar commandeerenik
ben hier als de vertegenwoordiger van de natie
en zal doen wat ik goed vind, maar gij moet
wachten totdat zij uit is en gij behoeft haar
ook niet te zeggen dat gij het liuis verlaten hebt,
begrQpt gij voegde hij erbij, dobberende
tusschen zijn gewone vrees voor de filldtre en do
behoefte oui zich ook eens te laten gelden.
„In het LuxembourgDus heeft hij de waar
heid gezegd en misschien kan ik haar zienzei
Edmée bij zichzelve „dat lieve gelaatIk kan
het ten minste beproeven en ik behoef van daag
nog geen besluit te nemen."
Die kleine kans deed haar moed herleven en eep
nieuwe hoop vervulde haar gemoed.
