N». 205.
BUITENLAND.
Het Ateliei
I
Hl:
Belgische brieven.
Na het feest.
Te Frohsdorff.
Het Hotel Drouot.
OPENBARE MIDDELEN
a
Op grond van een en ander concludeerde de
verdediger tot ontslag van rechtsvervolging.
De uitspraak zal aanstaanden Woensdag plaats
hebben.
Brussel, 27 Augustus 1880.
De jubelfeesten van België zijn haast geëindigd.
Zondag zullen zij besloten worden door een prach
tig vuurwerk, af te steken op de hoogte van
Koekei berg. De openbare feesten gaven dikwerf
zoowel de gelegenheid om offers te brengen aan
de maag als aan de vaderlandsliefdedoch zeker
zullen deze vaderlandsche feesten, welke gansch
Europa met belangstelling heeft gadegeslagen)
niet eindigen als menig ander feest van dien aard.
Niettegenstaande hun buitengewoon langen
duur zij begonnen reeds den 16en Juni
zullen deze feesten geen bitteren nasmaak laien.
De Belgische natie zal er geen haarpijn, ot om
de schilderachtige Duitsohe uitdrukking te ge
bruiken, geen Katzenjammer van hebben.
Na de openbare feesten zal België niet alleen
met nieuwen ijver den arbeid op stoffelijk gebied
hervatten, maar ook op verstandelijk, op politiek
en maatschappelijk gebied.
De opening der aanstaande zitting van het
parlement, den tweeden Dinsdag in November,
zal buitengewoon indrukwekkend zijn. Ditmaal
ik kan het u nu reeds verzekeren zal koning
Leopold zelf de zitting openen, en in de troon
rede zal het liberale ministerie in breede trekken
het programma der toekomst schetsen. Want het
liberalisme heeft niet tot taak zich te verkneu
kelen in het verworvene, maar altijd voort te
strijden op de baan van den vooruitgang.
Uw correspondent is niet ingewijd in de geheime,
nissen der hooge regeeringskringen. Ik weet
niet welke hervormingen de rogeering het meest
dringend acht behalve die van het middelbaar
onderwijs. Alleen kan ik zeggen dat het mini
sterie Frère-Orban Bara niet zal blijven stil
staan en den pas slechts markeeren, en dat het
weet dat een eervol verleden verbintenissen bevat
voor de toekomst.
Generaal Boet, de vroegere vriend en metgezel
van don Carlos, wiens proces over het ordeteeken
van het Gulden Vlies men zich herinnert, heeft
indrukken uitgegeven welke hij opgedaan heeft
aan de hoven van de afgezette koningen en van
de pretendenten, welke hij in de gelegenheid
geweest is te leeren kennen. De man is thans
boos op de Bourbons en eccil, maar zijn verhalen
geven toch den indruk van juistheid. Wij zullen
er in het kort uit grijpen wat hij van Frohsdorff
vertelt, waar Hendrik V van Bourbon troont in
Platonische glorie.
De gravin van Chambord is grot gebouwd en
zou, wat de lengte aangaat, een goed figuur
maken in een regiment grenadiers. Geen enkel
beau reste valt bij de 67jarige vrouw waar te
nemen. Zij heeft eene grafstem en is bijna stok
doof. Toch wordt de ijskoude indruk van haar
uiterlijk in zekere mate goedgemaakt door zacht
zinnigheid en waardigheid in hare manieren.
Vriendelijkheid en zelfverloochening stelde zij zich
in haar leven ten doei.
De graaf zelf daarentegen is een lastig man
niet moeilijk vallen om te weten te komen waar
de chevalier zich bevindt hij beet zich bij
dien naam op de bleeke lippen, „en als hij mocht
weigeren als hij bij geval den raad niet
wil geven, dien ik verlang, men kan nooit
rekenen op vrouwen en priesters, nu dan kan
ik ook zonder hem klaar komen."
Het viel iemand als De Pelven niet moeielijk
om zich op elk uur toegang tot een gevangene
te verschaffen, en daar het klooster tegenover het
huis van Mile De St Aignan gelegen, tijdelijk tot
gevangenis diende, behoefde hij slechts honderd
passen te gaan om den abt te bezoeken, nadat
hij vooraf zeer onderdanig vergunning daartoe
gevraagd had aan den opzichter, die zich op zijn
beurt beijverde om een afgevaardigde uit Parijs
van dienst te zijn, die hem ongetwijfeld fortuin
kon doen maken of het hooid laten verliezen,
ofschoon de meer opgewonden Jacobijnen vaak
onder elkaar bedenkingen opperden aangaande de
oprechtheid van het patriotismus van iemand, die
van adel was en zijn naam met De schreef, hoe
zorgvuldig bij dit thans ook vermeed.
Edmée merkte dat hij eenigen tjjd afwezig was
en niemand behoefde haar te zeggen waarheen hij
zich begeven had; maar zij zou vrij wat meer
scherpzinnigheid hebben moeten bezitten dan haar
deel was, om bij zijn terugkeer ontevredenheid
op zijn gelaat te lezen. Zij wilde juist het huis
verlaten in haar boerinneDpakje, dat zij altijd
die geen tegenspraak kan verduren. Hij leest
alleen de couranten die zijn eigen standpunt in
de Europeesche politiek verdedigen, en ongelukkig
ia dat niet altijd de meest opwekkende lectuur.
De gravin echter leent haar doove oor gaarne
aan ieder die haar iets te zeggen heeft en kan
zeer goed tegenspraak verdragen. Zij heeft een
groote vereering voor haren man, die haar met
nauwlettenden eerbied en hoffelijkheid behandelt,
volgens de traditie zijner galante voorvaderen.
Lc Roy i'amuse in de Styrische Alpen als Frans I
te St. Germain en Laye, en dat genot wordt,
weer volgens de traditie, dikwerf gezocht in
jachtpartijen.
De grootste tegenstelling tusschen het oordeel
van man en vrouw vindt men juist in de zenuw
van hun leven, in de quaestie der legitimiteit.
Terwijl hij de fictie van zijn koningschap blijft
huldigen, beschouwt zij. de rechten op de kroon
als eene dierbare familie-herinnering, die in eer
biedig aandenken moet blijven. Zij is zoo over
tuigd, dat de macht der geschiedenis iedere
herleving der Bourbons als vorsten heeft uitge
sloten, dat zij don Carlos en zijne vrouw ernstig
de les heeft gelezen, toen deze den burgeroorlog
aanwakkerden in Spanje en de oorzaak werden
van den dood van een aantal lieden, die den kost
voor hun huisgezin moesten verdienen.
Madame heeft eene hofhouding rond zich van
oude Fransche en Oostenrijksche douairières, en'
dit personeel wisselt elke veertien dagen af als
het koninklijk paar te Frohsdorff vertoeft. Het
leven daar op het kasteel is zelfs voor die be
jaarde vrouwen vervelend. In den voormiddag
is men vrij om te gaan wandelen, rijden of jagen,
maar als de tweede schel voor het diner geluid
is, wordt men gekleed gewacht in den salon.
Daaraan kan men zich door geen enkel excuus
onttrekken, zelfs niet donna Margarita, don
Carlos' vrouw, die oom en tante tegen het door
luchtige echtpaar moet zeggen. In dien salon
gaan de dames rechts en de heeren links staanj
Zoodra de halve cirkel zoo gevuld is, treden de
graat en de gravin in statie binnen. Tot iederen
gast richten zij eenige beleefde, soms hartelijke
woorden, om te toonen dat zijne tegenwoordigheid
op eenigen prijs wordt gesteld. Ieder krijgt 'dan
een woordje volgens zijn rang. Vooral mevrouw,
die in de strenge etiqaette der Italiaansche Habs-
burgen is opgevoed, weet ieder zijn deel te geven.
De hovelingen antwoorden haar dan in gebaren;
want zij is vooral in zulk een deftigen kring niet
te beschreeuwen.
Zijn die plichtplegingen afgeloopen, dan werpt
een majordomo die, door het sleutelgat heeft
staan kijken, beide deuren der eetzaal open, met
den plechtigen roep: Monseigneur est servi
Arm in arm stappen Monseigneur en Madame
dan de eetzaal binnen en de gasten zoeken ieder
afzonderlijk de plaats op, hun door de regelen
der etiquette aangewezen.
Monseigneur is zijn geslacht getrouw in het
gebruik van mes cn vork. De naam Bourbon was
altijd de aanwijzing van een goeden eetlust. Het
en cas dat altijd voor LodewijkXIV gereedstond
als zijne majesteit soms met honger wakker mocht
worden, zou den honger van een gansch uitge
hongerd huisgezin kunnen stillen. Lodewijk XV
had zelfs geen oog voor eene schoone vrouw,
als hij aan tafel zat. Lodewijk XVI was ook erg
schrokkig en verspeelde wellicht te Varennes zijne
kans op ontsnappen door den stevigen maaltijd
waaraan zijn koninklijke maag bepaald behoefte
had.
Ook de graaf van Chambord eet volgens de
tradities zijner familie, gulzig en haast zonder
slikken opslokkende wat de vork met snelle be
wegingen voor den mond brengt. Als zijn eerste
honger gestild is en mes en vork zich langzamer
gaaD bewegen, herinnert hij zich dat hij niet alleen
is en geeft hij het sein tot een stijf en ceremonieel
tafelgesprek.
droeg wanneer zij haar onaangenamon plicht ver
vulde van naar de markt te gaan, toen zij hem
op de plaats tegenkwam.
„Gij vraagt niet eens hoe het mij gegaan
is," zei hij glimlachend.
„Ik verlang toch zeer om het te weten,"
antwoordde zij en zag hem aan met dien open
onschuldigen blik, die hem steeds zoo boeide.
„Nu, beter dan ik durfde hopen, kindlief,
ofschoon het mij duidelijk bleek dat de priester
een huwelijk als het uwe eigenlijk niet als een
huwelijk, maar als een zonde besehouwt. Hij
heeft op zich genomen om met den chevalier te
onderhandelen; maar gij moet geen schrif
telijke toestemming van hem verwachten; het is
zeer moeielijk papieren te verzenden en zelfs
zeer gevaarlijk voor den overbrenger als zij ge
vonden worden. Wees dus gerust, mijn Edmée."
„Dat beu ik," prevelde zij, „maar laat mij
nu gaan."
„Watverlaat gij mij nu reeds en dat
voor die ellendige marktboodschappen."
„Omdat wij gelukkig zijn, mag Mile De St
Aignan toch geen honger hebben Zij lachte
blijmoedig en opgewekt en voegde erbij„maar
ik zal niet lang wegblijven, denk ik."
Zij ging met luchtigen tred het hek uit en de
straat op, doch keerde zich zoo plotseling om dat
zij De Pelven er op betrapte hoe hij haar nakeek
en schrikte van de vreemde uitdrukking op zijn
Na tafel, als de spijsvertering haar zware werk
begint, is hij kort aangebonden en moeilijk te
genaken. Hij is overigens volkomen gezond en
zijn grootste genot is nu en dan een brief aan de
Union te schrijven, die slechts na zorgvuldig
wikken en wegen van ieder woord zooals het
een koning betaamt wordt verzonden en hem
telkens groote zelfvoldoening geeft.
Zoo sterlt de oudere tak der Bourbons uit
tusschen een samenstel van ij dele vormelijkheid.
Noch de stam, noch de persoonlijkheid van den
laatsten telg kunnen in onzen tijd meer dan
retrospectieve beschouwingen uitlokken. De Bour
bons van Frankrijk hebben geen toekomst meer,
evenmin als die van de beide Siciliën en van
Parma. Slechts in den jongen koning van Spanje
schijnt hot geslacht in beter vorm te herleven.
Alphonsus is echter nog jong, en men moet nog
afwachten of zich ook bij hem niet een zeker aantal
der eigenschappen zullen ontwikkelen, welke van
zijn geslacht den vloek van menig volk hebben
Slechts eenige honderden schreden van de
groote Parijsche Boulevards ligt, tusschen vier
straten, een regelmatig gebouw met écne verdie
ping. Leelijk, grijs en donker, heeft het in tegen
stelling met het lustige onbezorgde leven dat in
zijne oumiddelijke nabijheid geleid wordt iets
doodsch, dat zich haast niet laat beschrijven.
Lachende, pratende, druk bezige meuschen gaan
er in en uit; sierlijke equipages honden op aan
den ingang van dit Hotel Drouotterwijl aan de
zijde van de rue Rossini bijna onophoudelijk
zwaar beladen vrachtwagens erin rijden. Van
binnen een verward geroep en geschreeuween
waar beeld van het krachtige leven der Seine-
stad. En toch overvalt den vreemdeling een
eigenaardig gevoel als hij dit huis nadert, een
gevoel dat hij slechts moeilijk van zich kan af
schudden, Het is moeilijk om in het Hotel Drouot
te lachen.
Het is zooals bekend is het hotel des rentes
publigues: de verkoopingen van losse goederen
worden er gehouden. Bij bankroeten of bij ge
dwongen of vrij willigen verkoop worden de goe
deren van den boedel veelal daarheen gebracht
om verkocht te worden. Verzamelingen van
voorwerpen van iederen aard, uit ieder land af
komstig, in alle eeuwen vervaardigd, komen daar
onder den hamer. In hetzelfde huis koopt men
een paar laarzen en een Raphael een water
ketel en een ElzevierPrullen van eenige franken
worden met dezelfde vormen toegewezen als eens
de Heilige maagd van Murillo nit den boedel van
maarschalk Soult, na langen strijd met liefheb
bers en kooplui, voor 800.000 frank aan den staat
werd toegeslagen.
De indeeling van dit enorme verkoophuis is
hoogst eenvoudig. In een lokaal aan den ingang
worden de meest gewone zaken verkocht, afkom
stig uit de failliete boedels van reizende kramers,
of wel de door werklui verpande goederen. Heel
wat vuiligheid en sprekende van veel smart, maar
geen voorwerpen die belang inboezemen. Gelijk
vloers zijn zes groote zalen, waarin het goed dat
te koop is met veel smaak is tentoongesteld.
Hier vindt men nogal eens inboedels uit den
burgerstand, die daar gekomen zijn door ban
kroeten of het openvallen eener erfenis. Ook
daar weinig interessants.
Een geheel ander tooneel ontvouwt zich in de
zes zalen der eerste verdieping, waar men de
eigenlijke ziel vindt van het Hotel Drouot. Daar
verkoopt men verzamelingen kunst, boeken en
wapens, de inboedels van bekende en beroemde
personen; daar krijgt men een inzicht in het
innerlijke leven der menschen, ook van hen die
hun karakter voor ieder gesloten hielden en toch
Zij kwam eemgszins beschroomd naar
hem toe en zei: „Ik vergat U te vragen of gij
denkt dat mijnheer de abt spoedig vrij zal komen."
„Ja, maar hij moet dit district verlaten; gij
begrijpt wel dat hij niet openlijk losgelaten kan
wordenmen moet het doen voorkomen alsof hij
weggebracht wordt om elders gevonnisd te wor
den."
„Achl wat moet gij gelukkig zijn dat gij
zulke dingen kunt doen 1" zei zij en ging weer
heen, terwijl hij haar naoogde met een lach waarin
zeer weinig vroolijkheid lag.
Met een luchtig hart, waarin Edmée slechts nu
en dan een blik durfde slaan, ging zij haar weg,
zonder aan baar gewone angst te denken. In het
voorbijgaan zag zij even op naar het klooster
en dacht met bljjdschap aan dien eenen gevangene
die spoedig bevrijd zou zijn en dat wel door haar
toedoen. Een zekere haast om terug te keeren
maakte dat zij haar stap verhaastte totdat zjj op
het marktplein gekomen was, waar verscheiden
straten op uit liepen; dit was het oudste gedeel
te van de stad, met houten huizen met leien daken,
waarvan bij de meeste de bovenverdiepingen
vooruit staken, gedragen door houten pilaren
en versierd met gebeeldhouwde vensters. Die
oude, slecht geplaveide straten met die hooge,
sombere huizen hadden iets kloosterachtigs, vooral
in den tjjd nu overal heimelijk angst en bezorgd
heid heerschten, maar op het marktplein waseenig
weinige weken na hun dood de intiems,
men van hun bestaan aan het bespiede 0
eener nieuwsgierige en onverschillige menigte
moesten onthullen. Wat leert men iemand kennen
en beoordeelen, als men de voorwerpen ziet
waarin hij zijn grootste genot vond, de schilde
rijen of prenten boven zijne werktafel, de sieraden
zijner slaapkamer! En wat vindt men dan eene
verrassingen! De strenge Cato wordt een los
bol, en gindsche vrijdenker van naam laat eene
door het lezen haast versleten Imitatio Christi na!
Die zalen van het Hotel Drouot bieden eene
onuitputtelijke stof voor menschkundige studiën
een rechterstoel voor overledenen als er wellicht
geen tweede is. En men kan op zijn gemak alles
onderzoeken, eer men een oordeel velt. Weken
vooraf wordt door gansch Parijs de dag der
verkooping door groote biljetten bekend gemaakt,
en toont bij een gerechtelijken verkoop het ge
recht al eens eenige bescheidenheid door den
vorigen eigenaar slechts met een letter aan te
dniden, den volgenden dag leest men toch
zijn naam in eene courant, zoo mogelijk met
eenige bijzonderheden uit zijn leven. Een aantal
dagen is drie uren d.ugs te bezichtigen wat
verkocht moet worden, en geldt het een ot
andere verzameling dan worden catalogussen
gedrukt, die veelal gratis worden uitgereikt.
En daar staat dan de overledene, de geruïneerde,
de bankroetier voor ons met ai zijne deugden en
ondeugden, met alle goede en slechte eigenschap
pen die hem kenmerkten stof genoeg om een
oordeel te vellen. Als men het maar wist en
kon schrijven hoevele standbeelden reeds in die
bovenzalen van het Hotel Drouot van hunne
voetstukken zijn gevallen en meedoogenloos
werden vertreden door het publiekhoe menig
maal ook hier herstel in eer plaats had van bitter
miskenden, van hun leven lang belasterden!
De verkoop zelf gaat wellicht geregelder en
sneller dan ergens elders. Den gemoedelijken
Duitscher aan wien wij deze schets ontlecnen,
Erich Samfaer, bekroop bij het bezoek van dit
verkoophuis een eindelooze weemoed, als hij
daar die inboedels zoo zag uiteenspatten. Het
was hem te moede als zag hg de ontleedkundigen
het mes in een lijk zetten. Op de snijtafel lagen
daar echter, in plaats van een lijk, alle neigingen
van een menschenhart.
Wat was die overledene, schwiirmt hij in
dit boelhuis door, niet gelukkig, toen hij van
hare hand het zelf gewerkte vuurscherm kreeg,
dat thans het boudoir eener courtisane gaat ver
sieren Een voogd verkoopt voor eene jonge
wees het uitzet zijner moeder. „Geen machine-
werk, alles zelf genaaidO, God, ja, alles zslf
genaaid in grenzenlooze vreugde, vol hoop op de
toekomst. Maanden, wellicht jaren is er over
gewerkt, en nu wordt dat werk der jonge maagd
beduimeld en beoordeeld door de koopvrouwen
die er met cynische gezichten ongepaste grappen
op maken.
Wat een verrukking voor dien verzamelaar,
die met oneindige moeite uit alle oorden der
wereld stuk voor stuk zijne verzameling had
bijeengebrachtmet rechtmatigen trots liet hij ze
zien, en thans gaan éen voor een zijue lievelingen
in andere handen over. Het werk van een
gansch leven wordt vernield, slechts enkele weken
nadat hij zich het laatst zelf daarin had verheugd.
En weinige honderden schreden van de Boule
vards, te midden van de rustelooze beweging der
onvermoeide wereldstad staat daar het Hotel
Drouot als een Mene lekei. Ginds doet zich het
begin van het bedwelmend gezang hoeren van
wereldsch genot, hier, tusschen die don
kere, vuile muren, hoort men het laatste couplet,
in valschen toon tusschen de tanden gebromd
door een oproeper bij de verkooping.
n beweging. Onder die
gevels lagen hier en daar hoo;
vruchten opgestapeld, waarbij boi
met luid geroep hare waren aanprezen. Koopen
en verkoopen, eten en drinken gaat altijd zijn
gang en menige zuinige huisvrouw stond daar te
dingen cn te overleggen om aan de moeielijkheid
het hoofd te bieden van in papieren geld te moeten
betalen, dat niet gewisseld kon worden, zoodat zij
het geheele assignaat moesten besteden. Edmée
hoorde een koopster pruttelen dat zij, terwijl zij
slechts voor een paar stuivers noodig had, haar
geheele biljet van vijf franken moest uitgeven; een
ander jammerde over de duurte der levensmiddelen.
„Het is alles de schuld van die émiqrés" bromde
een derde. Edmée ging dezen uit den weg en
begaf zich naar het midden van het plein bij de
fontein en toen zij daar langs ging, veelde zij
eensklaps dat zij aan haar mouw getrokken werd,
door een vrouw die, ver van de anderen, bij een
hoop bloemen, vruchten en groenten zat, die zoo
verlept waren, dat niemand zich verwaardigde
ernaar te kijken.
IVordt vervolgd).
GEDRUKT BW DE GEBROEDERS ABRAHAMS
IE MIDDELBURG.
MID
met niti
Afzonder!
Hoofdagenten
VEEMARKT TE
Donderdag deu 2en Sepl
v> or middags 8 tot des naml
De burgemeester en w|
p|
Del
G. N. DIT
De burgemeester en wef
burg.
Gezien de circulaire val
van Zeeland, dd. 20 Augusti
vinciaal blad no 71); F
brengen ter kennis van
dat, kr: chtens koninklijk I
Juli jl. Staatsblad no 122), F
April 1880 {Stbl. no 67) btf
middelen van vervoer,
spoorwegdiensten, op 1 8|
werking treden.
Zij vestigen de aandacht
wet als ook op de bepafl
koninklijk besluit van den
121) ter verzekering van de a
met openbare middelen vl
ingezetenen vooral opmerkzT
op de bepaling van art.
welke
„de ondernemer van een:
vervoer van personen ver?
maanden na het inwerking
alsnog, a aankondiging tel
van de hoofdplaats der pro
provinciën, waarin het verv
b een door hem geteekendj
van die aankondiging met €j
dagblad, waarin zij is gepla
ontvangst in te zenden aaj
van elke provincie, waarin
hebben, aan de besturen J
waar de wagens of vaartu{
tot in- en uitlaten van reiz[
eieren van justitie bij de rei
arrondissementen deze gen
Bij niet nakoming hierval
in eene geldboete van f j]
inmiddels voor de toepas^
wordt de aankondiging en
gedaan, overeenkomstig dif
vroeger verleende concessie'ii
Gedaan te Middelburg,
De burgemeester en wetl
p i c
De secrJ
G. N. DE STi
GEMEENTE
De burgemeester van Ml
kend, dat op Dinsdag denf
des namiddags te 3 urenl
ting van den gemeenteraad
Middelburg, den 30en Aul|
De bu"
FETJIL]
DOOP
de schrijfster wal
HOOFDSÏl!
„Zijt oÜ hit het htiisl
aij, duidelijk fluisterend en
die flikkerende, zwarte oogj
„Ja," antwoordde zij
„Luister danik he
u. Doe alsof gij iets koopd
ten een boodschap va.
Gérusez."
- „Uw zoon?" riep Ed
a ij haar zulk een goede t|
„Zijn stiefmoeder,
aoo als de reet, die denj
elkaar kunnen zijn, omdat
onder het hart gedragon
verder voor hem gedaan ?l
gehad en voor hem gewerlj
ijarmpjes naar mij uit el
fiart cn daar is bij altijdl
