m i8L
ihelde.
Dinsdag
3 Augustus.
Markt
123* Jaargang;
1880.
Rationale Militie.
Het Atelier du Lys,
MOLENWATER.
BOOTDIENST
DIENST.
HELDE.
Augustus.
k 2 uren op
Middelburg, 2 Augustus.
FEUILLBTOlSr.
voorstellingen.
ËiiMIS door het
hen Stads-Schouw-
188©, MARME-
10TJDE HARTEN.
bedrijven.
1ACHT UUR.
ilgische feesten
ijn retourkaarten
a 11 VLISS1NGEN
UZEN-MECHE-
oombooten tegen
6.40; 2® klasse
'20 per persoon
naar BRUSSEL
van 1® klasse
n 3» klasse 4.07
igen v. v.
ent
15; mn. 1, 3,30, 7.
in plaats van 1 uur.
m. 2,30, 5, 8.
itdagen
3.15, 11.30; nm. 1,
>.30, 7, 8.30.
nm. 1.30, 2.30, 4,
iienst
]N ROTTERDAM,
Augustus.
LN aOTTEHDAS:
d. 2 midd. 1,u.
lag 3 l,_,
ïsd. 4'smorg. 9,
erd. 5 9,_.
AftL' 'Mti """w JWv- "Wk
d.
>g. 6
7
9
10
sd.ll
rdl2
ag 13
i. 14
10,-.
10,-.
11,30
11,30.
11,30,
11,30,
11,30,
11,30,
U. M. u. M.
3.45 en 5.45.
4.15 6.15.
iG, WOENSDAG en
SATERDAG.
7.30 nam. A
8— 4.30
0.30
1-
6.midd. 12.—
6,30 nam. 12.30
)or dien dag.
10.25
10.35
6.50
6.5
7.52
8.45
9.12
10.18
10.41
10.50
11
.55
2.5
6.85
.40
1.45
6.10
50
3.15
7.3 0
40
3.55
8.15
3
4.13
8.35
20
4.30
8.50
M1DDELBURGSCHE COURANT.
Dit blad verschijnt dagelyksj
met nitzondering van Zon- en Feestdagen!
Prijs per S/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent!
Ad verten tien: 20 Gent per regel!
Geboorte^ Trouw-, Doodberichten enz.: van 1—7 regels 1,60
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte!
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de Puhlicité G. L. Daube Cie. te Parijs, Londen, Frankfort a. M., Berlijn, Weenen, Zurich enz.
Oproeping van verlofgangers der lichting 4877.
De burgemeester van Middelburg,
gezien de circulaire van den commissaris des
konings in deze provincie van den 12 April 1880,
A no. 1192, 3e afdeeling Provinciaal blad no. 39)
roept bij deze op de in deze gemeente wonende
milicien-verlofgangers der lichting 1877, behoorende
tot bet regiment grenadiers en jagers, de acht regi
menten infanterie en het 2e, 3e en 4e regiment
huzaren om op den tijd en plaats als in de
aan hen uit te reiken order is vermeld, tegen
woordig te zijn, voorzien van al de voorwerpen
van kleediDg en uitrusting, door hen bij hun ver
trek met groot verlof medegenomen, benevens
van hun verlofpas, ten eindo rechtstreeks naar
hun korps te vertrekken.
Zij moeten zich voorat en wel op Zaterdag den
7 Augustus a. des voormiddags tusschen 10 en 11
uren bij den burgemeester hunner woonplaats
aanmelden, voorzien van hun verlofpas, ten einde
de noodige biljetten, alsmede daggeld, indien zij
dit verlangen en daarop recht hebben, te ontvangen.
De verlofgangers, die op het bepaalde uur niet
ter aflevering verschijnen, worden bij hun korps
gestraft.
Zij die niet aan de oproeping voldoen, worden
als deserteur behandeld, terwijl degenen, die door
ziekte verhinderd worden op den bepaalden dag
onder de wapenen te komen, van die omstandigheid,
onder overlegging van eene verklaring van een
geneesheer, tijdig kennis behooren te geven aan
den burgemeester. Na hun herstel vervoegen zij
zich bij hun korps.
Middelburg, den 30 Juli 1880.
De burgemeester voornoemd,
N. 0. LAMBRECHTSEN VAN RITTHEM, lb.
VEEMARKT TE MIDDELBURG.
Donderdag den 5en Augustus 1880van des
vour middags 8 tot des namiddags 4 uren.
De burgem. en weth. voornoemd,
P I O K
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAR.
De 22® verjaardag van H. M. de koningin werd
heden alhier op de gebruikelijke wijze, door het
uitsteken van vlaggen van de openbare en van
buitengewoon vele particuliere woningen, gevierd.
Op het Molenwater werd door de dd. schutterij
en het garnizoen eene parade gehouden, die door
kapitein Vieweg werd gekommandeerd.
In den namiddag werd door het muziekkorps
der schutterij in de Abdij eene uitvoering gegeven.
Zaterdag avond is bij het gemeentebestuur
DOOR
de schrijfster van MUe More.
HOOFDSTUK L
MOEDER Elf DOCHTER.
„Als ik maar wist waar zij zich thans alleen
bevindensprak zijn vrouw op zekeren voorjaars
avond tot Edmée. Het meisje boog zich over
haar heen, schikte haar kussen goed en vond dat
haar vervallen gelaat sedert des morgens nog meer
ingezonken was en haar stem nog zwakker klonk
dan anders. Zij sprak echter zacht, zoowel uit
vrees als uit zwakheid, ofschoon zij zich alleen
met haar dochter in huis bevond, daarLeroux op
<een vergadering was om te beraadslagen over de
laatste maatregelen der Convention.
„Als ik maar wist waar zij waren, de baron
en zijn zoons mademoiselle, o, wat hield
die goede mevrouw veel van haar! eigen zusters
konden elkaar niet inniger liefhebben; maar zij
waren ook in hetzelfde klooster opgevoed, mevrouw
en mademoiselle. Ach, Edmée, herinnert gij u nog
dien avond toen ik van de trap ben gevallen?
alhier bericht ontvangen dat de firma Wol terbeek,
Van Baggen en co., te Amsterdam, het aanbod
tot overname der gasfabriek c. a. door de ge
meente, voor eene som van f 74000, aanneemt.
Pijpen of buizen heeten, naar de Ned,
heeft doen opmerken, in hedendaagsch werktuig
kundig Nederlandsch t j o e p 8, zijnde eene verbas
tering van het Engelsche tube.
Een steiger of hoofd, waarop men wandelt, heet
in residentie Nederlandsch, een „wandel-p i e r."
Hier heeft men eenvoudig het Engekche woord
ingelijfd, niettegenstaande het, op gelijke wijze
gespeld, in onze taal een geheel andere beteekenis
heeft.
Een prul-schilderij wordt, in schilderkundig
Nederlandsch, door den heer Van Santen Kolff,
een „kroetje" genoemd, naar het Fransche croule.
Dezelfde kunstbeoordeelaar spreekt van „kant,"
daarmede waarschijnlijk het Engelsche cant be
doelende, dat zooals men weet met het Neder-
landsche woord niets dan den klank gemeen heeft.
Van alle mishaudelingen, die men onze taal
aandoet, is de.door deze vier vertegenwoordigde
soort de ergste. Want hierbij worden niet alleen
voor de bestaande goede Nederlandsche woorden,
vreemde uitdrukkingen gebezigd, maar men trekt
ze bovendien een zoogenaamd Nederlandsch ge
waad aan, dat veel van een Harlekijnspak heeft.
Wordt op dien weg voortgegaan dan zal ons
Nederlandsch, dat nu al door de vele bastaard
woorden en wendiDgen onverstaanbaar is voor de
lieden uit het volk, een voorwerp van afkeer
worden voor ieder ontwikkelde. Men zal, als
men dan toch vreemde woorden, tot een onbegrij
pelijk koeterwaalseh verbasterd, lezen moet, met
reden de voorkeur geven aan de duidelijk leesbare
vreemde talen zeiven.
In de St.-Ct zijn opgenomen de statuten der
Vereeniging van burgemeesters en secretarissen der
voormalige plattelandsgemeenten in Walcherenwier
zetel gevestigd is te Middelburg.
Het doel is de gemeentebelangen te behandelen,
hetgeen de vereeniging zal trachten te bereiken
door het bespreken van wetsontwerpen, wetten,
besluiten, maatregelen van bestuur en andere
onderwerpen, die betrekking hebben op het be
stuur der gemeente.
De vereeniging wordt opgericht voor den tijd
van 29 jaren, ingaande met den dag der goed
keuring der statuten.
Zij kan echter vroeger ontbonden worden bij
besluit eener algemeene vergaderingdaartoe
speciaal door het bestuur of op verzoek van min
stens vijf leden te beleggen en waarop minstens
twee derden der leden tegenwoordig moeten zijn.
De vereeniging houdt jaarlijks eene algemeene
vergadering, en wel op den derden of vierden
Maandag in Mei.
zoodra mevrouw het hoorde, liet zij haar gasten
in den steek, sloeg een shawl om en kwam in
haar prachtige japon naar mij toe, legde zelf de
natte compressen op mijn hoofd en sprak mij zoo
vriendelijk toe. Ik zou nog wei eens zooveel
pijn willen verduren om die woorden nog eens te
hooren."
„Ik herinner het mij nog best, moeder," ant
woordde het meisje, op wie dat onverwachte
bezoek dier beminnelijke dame van het kasteel»
in haar rijk gewaad, vol schitterende diamanten,
een onuitwischbaren indruk had gemaakt.
„En zij troostte u, mijn kind, en kuste u,
eer zij wegging; uw vader stond erbij en ik zag
hoe hg naar haar keek, ach, en naar die
diamanten!" prevelde zij met een rilling, „zij
heeft nooit vermoed dat ik een spion was en dat
ik moest zien te weten te komen waar de juwee-
len en papieren van waarde geborgen werden;
zij zou het nooit geloofd hebben, al had ik het
haar op mijne knieën verteld, zooals ik verlangde
te doen, o! ik verlangde er zoo naar! Gij
weet dat ik zoo weinig mogelijk naar het kasteel
ging, Edmée, al was hij er boos om, maar som
tijds durfde ik niet ongehoorzaam zijn ik
placht vroeger te wenschen dat gij altijd zijn zin
zoudt doen, omdat ik wist hoe hij was als men
hem iets weigerde, maar later was ik blij dat gij
zoo moedig waaiten dan vroeg zij waarom wij
niet kwamen Heilige Maagdvergeef mij dat
De vergaderingen werden gehouden te Middel
burg» op dag, plaats en uur door het bestuur
aan te wijzen.
Sluis, 1 Augustus. De raad dezer gemeente
heeft, op den laat sten dag van het bestaan van
het oude Sluis, hulde gebracht aan de belangrijke
diensten, die de heer J. Bekaar gedurende meer
dan 40 jaren als secretaris aan de gemeente heeft
bewezen. De raad bood hem als een bewijs van
hulde en hoogachting, eene fraaie canapé aan,
in de hoop, dat na een voor de gemeente zoo
werkzaam leven, nog vele jaren van rust zullen
mogen volgen. Zeker een waardige vergelding
voor een waardig man.
Gisteren namiddag is de raad der nieuwe ge
meente voor de eerste maal in functie getreden.
Tot len wethouder is verkozen de heer J. Ie
Roy, die de benoeming heeft aanvaardtot 2en
wethouder de heer mr. P. G. Hennequin, die om
gegronde redenen voor de benoeming bedankte,
waarna de heer L. A. Croin de meeste stemmen
verkreeg, die na een beraad van 24 uren, de
benoeming heeft aangenomen.
Eindelijk is tot ambtenaar van den burgerlijken
stand gekozen de heer L. A. Croin, die de be
noeming heeft aangenomen.
Waarschijnlijk als een hulde aan het nieuwe
Sluis werden onze ingezetenen gisteren avond
aangenaam verrast door het hooren van muziek
op de kaai. Toen men daar verscheen zag men
de barge, midden op het water, van de waterlijn
tot boven in den mast met smaak a giorno
verlicht, terwijl het muziekgezelschap zich daarop
hooren liet. Dit leverde bij den schoonen avond
een waarlijk fraai gezicht op.
Oostburg, 31 Juli. Uithoofde zich voor
de betrekking van hoofdonderwijzer aan de open
bare lagere school dezer gemeente, (waaraan ver
bonden is eene jaarwedde van 1400 met vrije
woning en een tuin), slechts éen sollicitant heeft
opgedaan, is door burgemeester en wethouders voor?
gesteld de gevorderde akten (wiskunde, Fransche,
Engelsche en Googduitsche taai) te beperken. De
gemeenteraad heeft zich echter met dit voorstel
niet kunnen vereenigen, maar besloten eene. nadere
oproeping te doen van sollicitanten.
Ingevolge overleg tusschen de Nederlandsche
en Spaansche regeering is, met machtiging des
konings, het verdrag op 31 Dec. 1862 met Spanje
gesloten tot regeling van het eigendomsrecht van
wetenschappelijke en letterkundige werken, dat
tot 4 Augustus a. was verlengd, op nieuw
verlengd en wel voor den tijd van 9 maanden.
ik tegen haar kon liegen; maar hoe kon ik de
waarheid zeggen Het was niet mijn schuld,
Edmée," voegde zij er smeekend bij, en merkte
niet welk een diepen afschuw voor haar vader
zij door die woorden in het hart van haar kind
opwekte. „Ik had haar zoo lief, en zoo lang zij
leefde was mijn leven nog dragelijk. Denkt gij
dat zij gelukkig was? Zij had er den schijn
van; maar de baron was geen man voor haar
hij was eens zoo oud als zij, en hij had niets van
zijne voorouders. Al de St Aignans hebben hier
gewoond, maar hij moest altijd aan het hof zijn.
Het is jammer dat de chevalier niet de oudste
zoon ishij hield van de plaats en zijn moeder
ook. Hij heeft veel van haar de chevalier,
en wat hield zij veel van hem! hij was haar
zoonde oudste was de zoon van den baron,
die moest altijd bij zijn vader zijn en trouwen en
de eer van het geslacht ophouden; maar mijnheer
Alain behoorde aan zijn moeder."
„Is de chevalier niet getrouwd, moeder
„De chevallier!" riep madame Leroux uit
en was zoo verbaasd over dit ongehoorde denk
beeld, dat zij kracht kreeg om luid te spreken en
zich een weinig op te richten. „Chevaliers trou
wen niet, mijn kind; wat zou er van een adellijk
geslacht worden, als er, behalve de oudste zoon,
nog een trouwde Zouden de goederen dan
verdeeld moeten worden Mijnheer de baron had
vier zustersde eene is getrouwd, de tweede
De Middel burgsehe Kermis
De kermis is reeds eenige dagen geleden In
geluid en op verschillende pleinen onzer goede
stad zijn de eedert Maandag aangevoerde onooge-
lijke massa's planken en zeildoek reeds voor een
groot deel gemetamorphoseerd in meer of minder
fraaie tenten die, schitterend of flauw verlicht,
prijkend met den weidschen naam van Grand.
Théatre, ot dergelijke veel belovende opschriften,
dan wel zich tevreden stellend met het meer
nederige tent of kraam, te zamen met de onont
beerlijke draaimolens, de kermis uitmaken.
Meer dan eenmaal hebben wij reeds gelegen
heid gehad voor onze lezers ons gevoelen over
de kermis uit te spreken, zoodat het onnoodig
te achten is daarop nogmaals terug te komen.
Echter zij ons ue opmerking vergund dat ons
gevoelen, hoewel nog door sommigen bestreden,
steeds meer veld begint te winnen en zelfs de
meest behoudende „kermisgasten" beginnen te
wankelen, want ofschoon niet als wij overtuigd
dat de kermis een in onzen tijd niet meer thuis
behoorend volksvermaak is, beginnen zij toch te
klagen dat de kermissen niet meer zijn wat ze
vroeger waren, dat ze allengs „saaier" worden en
de moeite bijna niet meer loonen erheen te gaan.
Laat dan de kleinen zich, zoolang de kermis
nog bestaat, erop vermaken en de onderen, als
zij er luBt toe gevoelen, aan dat vermaak deel
nemen; doch vroolijk, niet losbandig; prettig, niet
rnw of gemeen; op eene wijze dat de kermis
vreugd van eenige dagen geen langdurig berouw
achterlaat.
Dit vooropstellend vangen wij onze kermis
wandeling bij het centrum, de Maikt, aan. Ter
wijl het al dadelijk onze aandacht trekt dat de
Markt niet overvol bebouwd is, valt het ook in
't oog dat al de tenten zeer klein zijn en geen
enkele ervan zich door het uiterlijk bijzonder
onderscheidt. Gedachtig echter aan het spreek
woord „'t is van buiten niet te zien wat van
binnen te koop is," beginnen wij ze, voor zoover
ze reeds zijn geopend, langs de rij af te bedoeken,
De „gedresseerde vlooien" voorbijgaande, be
ginnen wij met de teüt van Mullens, waar, even
als het vorige jaar, fraaie marionetten vertoond,
een meisje uit een geheimzinnigen koflër wegge-
goocheld en ten slotte een lachwekkende panto
mime gegeven wordt.
Natuurwonderen mogen zich steeds in groote
belangstelling van het publiek verheugen; het
zal dan ook de „dame met de drie hoofden" niet
aan bezoek ontbreken. Of het wonder werkelijk
zoo bijzonder groot is als men voorgeeft, zullen
we maar niet beslissen.
Iets verder kan men het Theatre gymnasüque
bezoeken, waar in een klein bestek en tegen
lagen prijs, liefhebbers van gymnastische toeren
hunne gading kunnen vinden.
Voorts vinden wij nog H. Bos, de kleinste man
ter wereld, die volgens het strooibiljet „alle
landen van Europa bezocht en de eer had ver
schillende keizers en koningen bij zich te ont
vangen." Naar de tent te oordeelen, komt ons
het laatste wel eenigszins twijfelachtig voor.
Het druk bezoek dat aan de schiettenten, waar
van er drie op de Markt te vinden ziju, gebracht
wordt, levert een welsprekend bewijs voor de
militairistische gezindheid van 'tjonge Holland;
weinig jongelieden toch die er niet eene proeve
ging in een klooster, de derde werd chanoinesse;
zijn jongere broeder, de chevalier de St Aignan,
de peetoom van onzen chevalier, is jong gestorven,
maar er is er nooit een getrouwd, behalve de
oudste zoon en dochter.
„Ik heb de vierde zuster hier gezien, moe
der, mademoiselle, van wie gij straks ge
sproken hebt. Zij was geen non of liefdezuster,"
zei Edmée op verbaasden toon, en met recht,
want er was inderdaad iets bevreemdends in het
feit dat een ongetrouwde adellijke dame geen
non of lid van de een of andere godsdienstige
orde was.
„Een bloedverwant had haar een legaat gemaakt
en zij was verloofd met een edelman, die in den
oorlog krijgsgevangen werd gemaakt," zei mevrouw
Leroux, die geheel op de hoogte was van de lot
gevallen der St Aignans„men wist niet of
hij leefde of dood was en het werd voor onbeta
melijk gehouden om hare belofte te verbreken
zoo lang men daaromtrent geen zekerheid had en
zoo verliepen er verscheiden jaren. Haar vader
stierf en zij wilde niet in een klooster gaan, zooals
haar famillie verlangde; haar moeder beschouwde
het als een groote schande dat zij, evenals een
burgermeisje, ongetrouwd bij haar in huis bleef;
maar onze goede mevrouw hield van haar en stond
haar ter zijde zooals zij altijd deed wanneer
iemand hulp behoefde. Ach, kind, ik zal d.eze we
reld spoedig verlaten en ik heb geen gelegenheid
