188Ö.1
N«. '48.
123e Jaargang.
Donderdag
26 Februari.
»nood.
liefc-ltfocermfl,
1880,
te Middelburg.
l-SCHELDE.
-SCHELDE.
;i 1880.
Kostelooze koepokinenting en
her-inenting.
Middelburg 25 Februari.
twintig waggons zeef
eene lading grove
G. DE HEER*
SID benoodigd, ia
Iht.
heer G. KE1JZËB,
/atersnoodlijdendeu,
te 7% uur,
Plaatsen
jrre f 1, Bovenloge
f 0.50.
I eken op den dag der
I aren aan het bureau
DE COMMISSIE.
lOtdienst
RG en ROTTERDAM.
i Febr. en Maart.
VAX ROTHlOtDAM
nWoensd.25 'morg. 9,u.
Vrijdag 27 10,—,
lllaand. 1 11,—
Woensd. 3 10,
j Vrijdag. 5 10,—
lllaandag 8 midd. 12,
Dinsdag 9 'smorg. 9,
|tr. n. tr. u.
1.16 en 3.20.
1.45 3.50.
VRIJDAO.
ZATER
DAG
voorm. voorm.
7.45 7.45
8.15 8.15
10.30 -
11.— -
10.30 en 12.— 10.30
11.— 12.30 11.—
3 uren en 3.45
k te 13.50 en
Iden
U. M. U. M
ham. 1.15 en 3.45
1.45 4.15
AANDAG, WOENSDAG en
ZATERDAG.
7.30 nam. 3.—
8.— 3.30
10.30
11—
6.midd. 12.—
6 30 nam. 12.30
terlyk 2 uren op
7.20
2.30
5.37
3.41
6.38
2.40
3.
•12.55
*4.45
2.14
*5.59
3.
*6.40
6.50
5.1
6.20
6.30
7.52
7.8
•7.57
8.45
7.25
9.12
8.6
10.18
10.41
8.85
9.6
10.50
8.45
•9.11
11.
7.15
10.55
3.50
6.50
10.40
6.10
8.5
11.50
7.30
8.55
18.40
8.20
9.15
1.8
8.40
9.80
1.20
8.IK
MIDDELBIIRGSEHE COURANT.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentien: 20 Oent per regeD
Seboorte-, Trouw-, Doodberiohten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte!
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangère G. L. Daübb en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jokis.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
maken bekend:
dat het bureau van vaccinatie, te beginnen met
Vrijdag 12 Maart e. k., zitting zal houden in het
lokaal van het burgerlijk armbestuur, in de Oude
Kerkstraat, wijk B n° 83, ïederen Vrijdag, 's na
middags te halt 4 uur, tot het kosteloos inenten
en her-inenten van koepokstof.
Burgemeester en wethouders noodigen een ieder
ten dringendste uit, om van dat heilzaam middel
ter voorkoming van de pokziekte zooveel moge
lijk gebruik te maken.
Middelburg, den 16en Februari 1880.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
P I C K
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAK.
Heden morgen heeft ten raadhuize alhier de
opening plaats gehad van de gisteren ingeleverde
stembriefjes ter benoeming van een lid van den
gemeenteraad, ter vervulling van de plaats van
den heer Jhr. mr. J. W. M. Schorer.
Van de 247 ingeleverde biljetten werden 7, als
zijnde niet ingevuld, van onwaarde verklaard,
zoodat het getal geldige stemmen 240, en de
volstrekte meerderheid 121 bedroeg. Uitgebracht
werden 198 stemmen op den heer Jhr. mr. D. G.
van Teijlingen, die alzoo verkozen is, 22 stemmen
op den heer P. M. de Ligny en 10 stemmen op
den heer J. C. Mil born; de overige stemmen
waren over verschillende personen verdeeld.
Goes, 24 Febr. In de gisteren gehouden
vergaderiüg van H Nut werden de reglementen
vastgesteld omtrent de op te richten kinder
bewaarplaatsen crèchesen schoolspaarbanken.
Als voorloopige maatregel, zullen aanvankelijk
alleen in de beide hoogste klassen der gemeente
scholen van 3e en 4e klasse de gebruikelijke
spaarkisten geplaatst worden. Eenige leden van
het Nut belasten zich met de administratie, zoodat
voor de onderwijzers slechts de zorg voor die
kistjes overblijft.
In den loop der volgende maand zal de heer
J. H. C. Heyse uit Zierikzee alhier eene spreek
beurt vervullen.
In het verslag over den staat en de handelingen
der Vereeniging voor Lijkverbranding wordt her
innerd, dat in het afgeloopen jaar van harentwege
en hare afdeelingen bij regeering en vertegen
woordiging is aangedrongen op wijziging der
FEXJXLI-ETOlSr.
36
Novelle van
G. ZU PÜDLITZ.
IX.
„Hij is een heel knap, en voor iemand van
zijn afkomst een heel presentabel inensch gewor
den. Nu wil hij met Alex, die bespottelijk met
hem wegloopt, de oude ijzermijnen en smelterijen
weer aan den gang brengen. Ik b6n hors de
nxoi métne over dit plan, waar ik niets dan ver
driet in zie. Alex hééft er gelukkig al genoeg
Fan, maar nu is hij een en al vuur. Als hij
met zoo innig goedhartig was zou ik het al
lang met hem aan den stok gehad hebben over
•dien ellendigen ijzerboelmaar verbeeld je hij
heeft mg een heerlijken sabelbonten pels met
rood fluweel cadeau gegeven, die zeer gedistin
geerd staat.
n Welke Jdear draagt men bij voorkeur te Rome
begraafwet, en op bet vergrootén van het fonds
voor lijkovens.
In 1879 bedroeg het ledental op 1 Jan. bijna
1100, op 31 Dec. omstreeks 950. Die vermindering
is zeer te betreuren, daar de aanwas van het
fonds voor lijkovens in hooge mate afhankelijk
is van het aantal bijdragen. Toch schijnt de
toekomst van dit fonds verzekerd te zijn, want
nu reeds beginnen de jaarlijksche renten, die
steeds bij het kapitaal gevoegd worden, merkbaar
mee te tellen onder de inkomsten.
De audiëntie van den minister van oorlog zal
op Donderdag, den 26sten dezer, niet plaats
hebben.
's Gravenhage, 24 Febr. Door de hoofd
commissie der algemeene verloting ten behoeve
der watersnoodlijdenden, is thans het plan van
trekking vastgesteld. In tegenstelling met het
stelsel van 1861 zal nu de gewone wijze van
trekking worden gevolgd. Er zullen namelijk in
eene bus zooveel nommers worden gestort als er
loten zijn uitgegeven, terwijl in eene andere bus
zooveel nommers worden geworpen als er prijzen
zijn ingekomen, waarna uit de lotenbns zooveel
nommers worden getrokken, als de prijzenbus
nommers bevat.
De voortgezette pogingen van de barones "Van
Zuijlen van Nijevelt, echte;enoote van den Neder-
landschen gezant te Parijs, in het belang der ver
loting, worden met den besten uitslag bekroond.
Zoo ontving zij o. a. van den eigenaar der
magazijnen Du Louvre 20 meters satijn, een
geborduurd gordijn, een porseleinen servies, een
bloemenstandaard, 12 paar zijden kousen, een
wollen sprei, een stel damast tafelgoedvan den
eigenaar der magazijnen Au Ion Marché een zeer
fraai tafelkleed, een stel tafelgoed (h broderie
russe) een zijden damesk-eed (satin broché me-
veilleuxen twee kostbare waaiers; van de eige
naars der magazijnen Petit Saint Thomastwee
sierlijke lampen. Nog een menigte andere prijzen
zijn voorts ontvangen.
's Gravenhage, 24 Febr. Ieder Nederlander
die inwoner is van een eenigszins uitgebreide
gemeente, weet hoe 'skonings verjaardag in den
regel wordt gevierd, en die bij de verslagen der
bladen tusschen de regels weet te lezen is op de
hoogte van wat dat alles beduidt. Het reeds
vroeg in feestdos zich vertoonen, het vroolijke
klokkenspel, het honden eener luisterrijke parade,
waaraan ook schutters met en zonder gemoeds
bezwaren deelnemen, het vlaggen van alle open
bare en vele particuliere gebouwen enz.
Ik kan dus over het Haagje op 19 Februari
kort zijnde minister van buitenlandsche zaken
ontving verscheidene gasten in groot toilet en de
militairen liepen den geheelen dag in hun mooie
Of is men daar alleen geestig en niet elegant?
De jonge Hendrik moet zeer degelijk voor zijn
werk zijn en Alex kan hem niet genoeg prijzen,
zoodat het mij mooi begint te vervelen.
„Steeds uwe Nathalie"
„P. S. Ik lees tegenwoordig allerlei boeken die
ik vroeger niet mocht lezen. O zoo interessant!
Ik heb zoo veel tijd, want Alex is baast altijd
weg."
Dit was alles wat Christa over Hendrik gehoord
had en nu stapte zij, onder zeer eigenaardige
gewaarwordingen, in hetzelfde hotel af waar alles
haar aan hem herinnerde. Zij was by na blij dat
hij nn zooals zij dacht zoo ver daar vandaan was,
want zij was voor een wederzien met hem beducht,
zonder er zich rekenschap van te kunnen geven.
Ook tante was buitengewoon zenuwachtigmaar
om een heel andere reden. Zij verborg het achter
de gemaakte vroolijkheid en de grappige vrien
delijkheid, waarmede zij den portier en den
kellner begroette. „Hier is men weer alsof men
thuis is," zei zij. Christa vond het niet aange
naam en als tante niet gedaan had alsof het van
zelf sprak dat zij hier afstapten, zou zij veel
liever doorgereisd zijn, ofschoon zij toch niet had
kunnen zeggen waarom. Maar tante moest een
rustdag hebben en had hare brieven bierheen
laten adresseeren en dus moest zij zich stilzwij
gend onderwerpen. Er waren brieven en ook een
voor Christa; maar die liet ze ongeopend liggen
plüDje, hetgeen velen zoo scheen te bevallen dat
zij des avonds dronken van vreugde bij den
weg zwaaiden. Vooral de heeren „van de veld-"
waren bijzonder opgetogen.
Des avonds onthaalde het gemeentebestuur
duizende toeschouwers, die niet bang waren voor
natte voeten, op een vuurwerk op het Malieveld;
om een juist denkbeeld daarvan te geven wil ik
voor den lezer herhalen wat de beide Haagsche
bladen daarvan zeggen, na hem vooraf de woorden
van Comeille te hebben toegevoegd:
Devine si tu peux et choisis si tu Votes.
Het Dagblad schrijft: „het vuurwerk gelukte
uitstekend en was zelfs op grooten afstand waar
te nemen."
Het Vaderland licht dit op de volgende wijze
toe
„Het werd dan ook ontstoken, maar zelfs de
bekwame vuurwerkmaker Ruysch was niet altijd
bestand tegen de parten die weer en wind hem
speelden. Het eerste nommer, de waterval, viel
letterlijk in 't water, een windstoot rukte het
stuk uit elkaar, dat loodrecht naar beneden zonk."
In de modder.
Van modder op enkele voortbrengselen der
naturalistische richting in den roman, inzonder
heid op Zola's laatste werk Nanais de sprong
niet groot.
Ik stelde mij tot taak om, al schreef Zola nog
1001 vervolgdeelen op La fortune des Rougon
ze alle te lezen. Zoo las ik ook de 524 kom-
pres gedrukte bladzijden van Nana. Vraagt men
mij of het boek veel overeenkomst heeft met
VAssommoir} dan aarzel ik geen oogen blik toestem
mend te antwoorden, want het is in hooge mate
assommant.
Zola vertelt waarlijk geen nieuws als hij ons
den verwoestenden invloed schetst van de vrou
welijke wezens als Nana, vooral tijdens het zoo
genoemde toppunt van bloei (1867) van het bas
empire. Tot walgens toe werd er in boeken over
geschreven en op het tooneel over gesproken.
In een weinig bekend Fransch treurspel, ik
meen le Connêtable de Bourbon geheeten, komen
deze woorden voor:
Les hommes font les lois, les femmes font les
moeursOpperbestde vrouwen maken de zeden
maar men luistere zoo min mogelijk naar de
zedepreeken der heldinnen van Zola, Dumas en
consorten.
Het ligt dikwijls aan een kleinigheid dat het
meest onbekende individu voor een oogenblik
groote bekendheid krijgt; in Frankrijk ziet men
dit aan Seignoboz, hier ter stede aan Doortje
Bino.
Dat brave dienstmeisje maakte bij advertentie
bekend, dat haar „mevrouw" haar had ontslagen,
omdat zij, Doortje, door ongesteldheid haar
brood, Doortje cursiveerde dit, bewaarde
en zat te peinzen. Dit was hetzelfde salon, waar
zij zich eens zoo dwaas tegenover Hendrik gedragen
had toen hij met de wapenrustingen kwam. Zij
wierp zich achterover in haar stoel eD kreeg
tranen in hare oogen.
Op eens tikte de kellner aan de deur en diende
den heer Hendrik Wendeling aan. Christa ont
stelde en meende dat zij niet goed gehoord had.
Tante hield zich ook verwonderd, maar liep hem
toch snel te gemoet, om door een hartelijken groet
het pijnlijke der ontmoeting weg te nemen.
Christa was opgesprongen, zag den binnenko
mende verbaasd aan en zei: „Gij hier, Hendrik?"
Hij maakte een diepe buiging en zei zoo kalm
mogelijk, bijna koel„Ik ben hier om de nalaten
schap van mijn ouden vriend te regelen en te
dier zake kom ik ook bij u, freule. Gij hebt, ais
zijn kleindochter, aanspraak op een gedeelte van
het vermogen dat hij naliet't geen hij bij testa
ment voor u heeft vastgezet."
Christa wierp haar hoofdje achterover, zeg
gende: „Ik heb geen recht op iets wat van
dien ouden man afkomstig is. Ik wilde hem
mijne zorgen wijden en, als ik kon, liefde
toedragen; maar hij wees die af. Wat ik hem
wilde geven was meer dan hij mij kon nalaten.
Ik neem niets aan, wat hem heeft toebehoord.
Dat is ook het gevoelen van mijn vader, wien ik
erover geschreven heb en die het testament gezien
heeft. Hij schrijft dat die ongelukkige man, door
om het aan een arm mensch te geven en mevrouw
dit als oneerlijkheid beschouwde.
Dit zoo gewone voorval, vooral tegenwoordig,
nu de meiden ook al vrouwen zijn die rare zeden
maken, geeft aanleiding tot krantengeschrijf
en schonk het daglicht aan acht ingezonden
stukken, waarbij van twee voorname rechtsge
leerden en een gepensioneerd O. I. ambtenaar.
Het gold namelijk de quaestie of het benoodigde
voedsel deel uitmaakt van het bedongen loon en
dus de dienstbode, zoodra het haar is verstrekt,
daarover kan beschikken „als met en over vrij
en eigen goed", in notarisstijl.
De eene rechtsgeleerde beweerde van ja, de
anderen van neen; de eerste beloofde later uit
voerig zijn meening toe te lichtenhij had het nu
te druk met de bekende voor den hoogen raad
Maar zie, daar vertelt het Dagblad dat de zaak
tusschen Doortje en „mevrouw" tot genoegen
van partijen geschikt is. Dit spijt me, niet voor
„partijen", maar ware de polemiek voortgezet dan
zou er ook licht verspreid zijn over een andèr
mij bekend feit.
In een deftig huisgezin was men genoodzaakt
geweest van werkster te veranderen.
Werksters zijn hier in den regel dagmenschen,
steeds voorzien van een karbies of hengselmand,
waarvan het verschil tusschen de specifieke zwaarte
des morgens en des avonds geregeld wordt door
de meerdere of mindere mate van eerlijkheid der
keukenmeid. (Van oneerlijkheid durf ik nu niet
meer te reppen).
Die werkvrouw nu was gehuwd en stelde zich
ten plicht het getuigenis van onzen „vorst der
dichters" waar te maken
Waar werd oprechter trouw,
Dan tusschen .man en vrouw,
Ter wereld ooit gevonden
Wat deed nu die vronw? des middags bespaarde
zij haar v 1 e e s c h (ik spatieer) uit haar eigen
mond en nam het mede naar huis voor haar man.
Nu kregen de dienstbaren in dat huishouden
„volop" en de keukenmeid was eerlijk, al
thans geweest. Mevrouw vond de „klieken" steeds
terug.
Maar sinds de nieuwe werkster over de vloer
was, was er van „klieken" geen sprake meer;
en reeds een paar malen veroorloofde de keuken
meid zich de vraag „Mevrouw, wilt n nog wat
aardappelen bijgeven" of de opmerking„Me?
vrouw, van daag is de werkster er ook, u mag
bij die kliek kool en rapen nog wel goed wat
rijst geven; daar houden we in de keuken zoo
veel van."
Dat begon mevrouw te verdrieten die dan ook
op een mooien dag zeide: mijn hemel wat wordt er
in de keuken tegenwoordig veel gegeten" en het
antwoord luidde„och mevrouw, das alleen as dat
menser is; dat mens eet zooveel als zeven anderen."
zich van mijn grootmoeder te laten scheiden en
nooit naar zijn kind te vragen, alle rechten en
plichten verzaakt heeft. Laat dit mijn laatste
woord in deze zijn want het is onherroepelijk."
Hendrik verbleekte, boog en deed een paar
stappen naar de deur, als om zich te verwijderen;
doch Christa ging naar hem toe en riep. „Wilt gij
zoo heengaan? Hebt gij mij dan verder niets te
zeggen? Was het u alleen te doen om deze
verklaring van mij te hooren, die gij toch niet
anders hadt kunnen verwachten?"
„Die verklaring doet mij leed", zei Hendrik,
zich oprichtende; „want zij klinkt hard en ik
beoordeel dien man zachter, ja ik had hem lief.
Om mijnentwil, aan wien zijn hart hing, hadt gij
verschoonender over hem moeten sprekenmaar
ook om uwentwil, want hij heeft u in zijn ster
vensuur gezegend en hij dacht aan u als aan eeu
engel des vredes."
[frordt vervolgd
