ZOON.
i
N". 11.
123e Jaargang,
mm
NCERT
(VATTING
iri 1880.
Woensdag
14 Januari.
1880;
de dagen.
EN ZONEN,
AKKT.
DERDEMEID,
DAG 1& JANUARI,
ISTER-SCHELDE.
- I
Gemeente-Bestuur,
Middel burg 13 Januari.
FEUILLETON.
PKUllIlNCi,
|r, bij
mei» benoodigd, bij Mejnflrl
at.
DER BOEDE, bij Koade-
|et Mei verlangd
;edeeltehjke zorg van een klein
lemen.
;en Dam n° 13.
1 aankomend MEISJE be-
|Boekh. DEN BOER.
ÏIJT—UCHTMANN, vraagt een
LiUIElSJE.
vonds te 7l/a uur,
CONCERTZAAL.
A. BIEMANS, Zangeres uit
Antwerpen
eer J. KOERT, Violist uit
Rotterdam.
ARTES a f 1 en VREEM-
KAARTES a f 1.50 zijn ver-
Concierge.
IE Woensdag avond 7 uren
>ombootdienst
HDDELBÜRG EN ROTTERDAM.
van vertrek in Januari.
burg; van rotterdam:
Dinsdag 13 'morg. 9,u.
r. 7,u. Donderd.15 9,
7,— Zaterd. 17 9,—
7,— Dinsd. 20 10,—
7,Donderd.22 10,
8,Zaterd. 24 8,
10,Dinsdag27 9,
tanden
i.
L30
U. K.
nam. 1.13
1.45
3.50.
G.
WOENS
DAG.
iam.
■2.-
2.30
10.30]
voorin.
7.45
8.15
10.30
11.—
10.30
11
VRIJDAG.
voorm.
7.45
8.15
10.30
11.—
10.30 en 12.—I
U.- 12.30|
ZATER
DAG
|voorm.
7.45
8.15
10.30
11.—
-
7.20
2.30
5.87
3.41
6.88
«O
10.35
2.40
10.40
3.
9.50
♦12.55
♦4.45
11.20
2.14
♦5.59
12.5
3.
♦6.40
6.50
1.1
5.1
6.20
7.52
2.16
6.30
3.5
7.8
♦7.57
8.45
8.27
7.25
9.12
4.43
8.6
10.18
5.9
10.41
5.20
8.85
9.6
10.50
5.30
8.45
♦9.15
11.
7.15
10.55
0.50
10.40
8.5
11.50
8.55
12.40
9.15
1.8
9.30
1.20
3.5»
6.10
7.30
8.20
8.40
8.15
MIBDELBIIRGSCHE COURANT.
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m, franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentien: 20 Cent per regel;
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Grootc^letters worden berekend naar plaatsruimte;
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de puhlicité étrangère G. L. Daube en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Eisbach en Jonis.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
maken bekend:
dat bij raadsbesluit van den 9 Januari 11. tot
voorzitter der commissie van financiën en van
fabricage, ter vervanging van jhr. mr. J. W. M.
Schorer. is benoemd de heer mr. C. J. Pické bur-
Middelburg, den 12 Januari 1880.
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
PICKE.
De secretaris,
G. N. DE STOPPELAAJJ.
De verkiezingen voor de tweede kamer,
welke heden te Leiden en te Amsterdam plaats
hebben, zijn ip menig opzicht van belang.
Te Leiden staat de kapitein der genie Roosen
boom, bekend door zijne geschriften in de
Vragen des Tijds, in welker jongste aflevering
hij een opstel geplaatst heeft ten betooge dat
grondwetsherziening wenschelijk, maar inmid
dels de verbetering van ons krijgswezen ook
zonder dat middel noodig en mogelijk is, als
candidaat der liberalen tegenover de coalitie
van anti-revolutionairen, katholieken en conser
vatieven, welke in dit district tot dusverre
steeds de liberalen te machtig was. Thans is
er echter verdeeldheid in het kamp der coali
tie. De heer Van den Berch van Heemstede,
zoon van het overleden anti-revolutionaire kamer
lid, is de candidaat van het aristocratische
gedeelte zijner partij, waarbij de plaatselijke
invloed dezer veel grondeigendom bezittende fa
milie mede werkzaam is. Zijne candidatuur wordt
doör katholieken en conservatieven gesteund.
Doch de candidaat* der onverzoenlijke anti
revolutionairen, der Standaard partij en van
het centraal-comité waarvan dr. A. Kuijper
voorzit'er is, is de heer Donuer, oud-predikant
der Christelijke gereformeerde gemeente en in
den Leidschen gemeenteraad als den heftigsten
voorvechter tegen het openbaar onderwijs
bekend.
De ijzeren hand, waarmede de anti-revoluti
onaire partij geregeerd wordt, heeft zieh ook
aan den heer Van den Berch niet onbetuigd
gelaten. Even als de heer Van Lijnden op
den dag van zijn optreden als minister, als
een verrot lid werd afgesneden en gebrand
merkt even als de heer Du Tour wegens zijn
6
Novelle] van
G. ZU PUDLITZ.
H.
„Als ik alleen ben, 'tzij op reis, of bij mijn
Werk kan ik ook wel innig tevreden zijn, maar
het vroolijkste lied neurie ik altijd liefst zacht
voor mij heen. Men moet een beetje zuinig wezen
op zijn opgewektheid, want er komt altijd weer
een tijd waarin men het overschot best gebruiken
kan."
Mooi Kaatje hoorde hem verbaasd, doch met
welgevallen aan; zij nam een etoel bij hem en
bielp bem met raad en daad bij zijn werk. Toen
hij gereed was had zij in haar huishouding ook
allerlei dat tot zijn vak behoorde, waar iets aan
mankeerde; bij nam nijptang en hamer ter hand
en wist altijd dadelijk boe alles het spoedigst en
het best te herstellen was. Zoo verliep de halve
ochtend; want Jobst liet zich niet meer zien;
maar die tijd was niet verloren, onder de bedrijven
had de nieuwsgierige waardin ook alierleige-
vraagd en opgevangen aangaande het verleden
Stut haar jongen vriend: zij verstond de kunst
candidatuur te Utrecht tegenover den heer
Lohman in den ban gedaan werdeven als
de orthodoxe predikant Van Dijk met de
schoolmeestersplak op de vingers getikt wordt
omdat hij in zijn Doetinckemseh weekblad eenige
woorden van sympathie voor het kabinet-Van
Lijnden laat hoorenzoo is ook de heer Van
den Berch en al wie hem steunt van 't eerste
oogenblik af door de Standaard „uitgestooten
in de buitenste duisternis." Oppervlakkig
schijnt deze tactiek onvoorzichtig en roekeloos.
Het spreekwoord „strenge heeren regeeren niet
lang" heeft toch op Nederlandschen bodem
zoover wij weten nog niet uitgediend. Maar
in de wetenschap wat zij met haar partij doen
en durven mag is de Standaard te zeer onze
meerdere, dan dat wij ons eigen oordeel in dit
opzicht voor juister zouden houden dan het
hare. Onverschillig hoe de uitslag zij, is
echter de Leidsche verkiezing, alleen om dezen
karaktertrek, onze belangstelling reeds over-
Te Amsterdam schijnt het slagen van den
heer Tak van Poortvliet aan geen twijfel
onderhevig. De ernstigste tegen-candidaat is
de heer Hendrichs, katholiek en conservatief,
het laatste vooral op handelsgebied. De heeren
Van Marie, anti-revolutionair en DomelaNieu-
wenhuis, sociaal-democraat, treden slechts op
als vertegenwoordigers van leuzen, niet om
gewicht in de schaal te leggen. De heer Tak
heeft zich éen gemaakt met Amsterdam's be
lang door zijne verdediging van het kanaal
door de Geldersche vallei, met welk plan hij
als minister gevallen is en nu weder opstaat.
Vermoedelijk is hij dus als kanaalman de
meest populaire candidaat voor deAmsterdam-
sche burgerij. Of hetzelfde het geval is met
zijne politieke richting, kan moeilijk beoordeeld
worden. Het weekblad De Amsterdammer maakt
hierover de volgende opmerkingen, welke in
wijder kring dan de Amsterdamsche stembus
overweging verdienen.
„Al mocht men aannemen, dat er ditmaal
onder de liberalen groote eenstemmigheid zou
heerschen, de wijze, waarop Grondwet en Bur
gerplicht het verkiezingswerk voorbereiden en
leiden, blijft aan bedenking onderhevig. Het
„potdichte" dat deze vereenigingen aankleeft,
de voorliefde waarmee zij als een klein afge
sloten kringetje zelf alles beslissen zonder het
publiek erin te kennen, is zeker veroordee-
lenswaardig. In Grondwet behoort discussie
zelts onder de broederen tot de zeldzaamheden,
om haar weetgierigheid in den vorm van welwil
lendheid te kleeden en vertrouwen nit te lokken,
door zelt vertrouwelijk te praten. Het waren ook
geen geheimen of iets dat verborgen moest blijven
Hij heette Hendrik Wendeling, was geboren in
een groote handelsstad in Noord-Duitschland,
waar zijn vader een bloeiende zaak had en was dns
in onbekrompen omstandigheden groot gebracht.
Tot zijn zestiende jaar had hij school gegaan;
maar toen werd zijn vader ziekelijk en liet een
vreemde de zaken verloopen, zoodat, toen zijn
vader, na eenige dnre badkuren gedaan te hebben
stierf, er bijna niets meer van zijn vermogen over
was. Zijn moeder moest zich erg behelpen en
dns had de zoon, die op school toch zeer ten
achter was gebleven, daar de ouders hem uit
overgroote liefde altijd mede op reis genomen en
het onderwijs hadden laten verzuimen, besloten
een ambacht te gaan leeren. Daar had hij wel
nooit spijt van gehad, al ware het alleen omdat
die leertijd zijn moeder veel minder geld kostte;
maar door zijn eerste opvoeding had hij zich
onder zijne kameraden altijd eenigszins misplaatst
zijne vrije uren meest in de eenzaam
heid, al lezende doorgebracht. Daarbij was hij
steeds de lieveling zijner patroons geweest en
hoe harder het noodlot hem trof, want weldra
stierf' ook zijne moeder, des te meer vertroetelden
hem de mcnschen, zonder dat hij zelf wist waar
om; maar hij moest het dankbaar erkennen
en Burgerplicht sluit zijn deuren en verwijdert
van de openbare vergaderingen de hospitanten.
„Zijn beide kiesvereenigingen wel liberaal
Burgerplicht is het krachtens zijn reglement
op menig punt, maar in de wijs, waarop het
de verkiezingen voorberei'dt, blijft het zoo
conservatief mogelijk. Of zou het beneden de
waardigheid van een kiesvereeniging zijn alle
mogelijke middelen in het werk te stellen, ten
einde, voor men tot het doen van een keus
overgaat, het publiek in grooten getale te zamen
te roepen,, opdat openlijk en rond de candi
datuur besproken worde, niet in een clubje,
maar ten aanhooren en onder medewerking
van wie maar wil
„Zou er een beter middel zijn om staatkundig
leven te wekken, dan openbaarheid? Zou men
op duidelijker wijs kunnen toonen waarlijk
vrijzinnig te zijn, dan door den kiezers gele
genheid te' geven een candidatuur, die ons
lief is, te bestrijdenen zou de candidaat
zelf niet meer prijs op zijn benoeming stellen,
indien hij weet dat zijn naam het vuur van
den strijd heeft doorgestaan, dan wanneer die
met gesloten deuren door een uitverkoren
kringetje wordt gestempeld?
„Wij zijn geen Amerikanen, en in verkie
zingszaken dwepen wij jnist niet met de nieuwe
wereld, doch de staartpruik onzer voorvaderen
heeft evenmin recht op bewondering. Wij
leven in een tijd, waarin het heet, dat het
volk invloed moet nitoefenen op de regeering.
De liberale partij heeft dat beginsel tot haar
wachtwoord gemaakt, maar zij spreekt die
leuze als het er op aankomt met een zoo
zachte stem nit, dat niemand haar verstaan
kan.
„Zij doet maar al te dikwijls als ware elk
sneces haar welkom, en als kwam het minder
erop aan hoe het verworven werd. Zij vergeet
telkens, dat een overwinning die niet bevochten
wordt, maar zonder strijd haar ten deel valt,
weinig eervol is, en dat een reeks van
zulke zegepralen ontzenuwt.
„Waar het leven zich openbaart, daar is de
aantrekkingskracht, die ten gevolge heeft dat
de wakkere en opgewekte naturen zich erbij
aansluiten. En het is duidelijk genoeg, voor
hem, die nagaat hoe onze candidaten gepro
clameerd worden, dat er bij anti-revolutionai
ren, bij kerkelijken en democraten meer leven
wordt waargenomen, dan in de zwijgende en
toestemmende rijen der liberale volgelingen.
„Als het liberalisme niet hij tijds uit zijn
Misschien begreep Kaatje het wel, daar zij juist
op weg was hetzelfde te doen als zijne vroegere
patroons en patroonsvrouwen; want zij deed niets
dan bedenken hoe zij dien knappen, hoven zijn
stand beschaafden jongen toch goed zou kunnen
doen. Misschien zon zij nog wel iets ontdekt
hebben indien niet een onverwacht geval haar
aandacht geheel in beslag genomen had.
Omringd door een zwerm straatkinderen, die
als voorloopers kwamen aanstormen en gilden dat
er dicht bij de poort een reiswagen omgevallen
en gebroken was, kwamen er een paar dames op
het logement af, die men duidelijk kon aanzien
dat zij bij het ongeval betrokken waren, zoo
bemodderd en gehavend zagen hare klêeren er
nit. Zij liepen echter flink en vroolijk over den
weg en toen de begeleidende schare haar uitlachte,
lachten zij zeiven hartelijk mede en lieten hare
gedeukte hoeden zien. De oudste der beide
da mes bad zelfs haar beurs in de hand en deelde
kleine muntstukjes nit, terwijl de jongste de
bespatte strikken van haar japon en hoed aan de
kleine meisjes gaf, die erom gingen kibbelen en
ze verscheurden. Dit was zeker een goede
taktiek, ofschoon het slechts een uitvloeisel harer
goedhartigheidvriendelijkheid en vroolijkheid
was. Thans hadden zij den drempel van het
logement oversohreden en de waardin stond bui
gend en dienstvaardig in den gang, gereed om in
schoono bewoordingen haar leedgevoel nit te
sluimering ontwaakt, zich niet verjongt en niet,
door een krachtig openbaar leven te bevorderen,
toont recht te hebben op den steun en de
sympathie der werkende klassen, zullen deze
zich hoe langer hoe meer ervan verwijderen,
om het ten slotte den rug toe te keeren en
zich te verbinden met het socialisme, waar
het gezond verstand mag ontbreken, maar in
elk geval de geestdrift niet afwezig is.
„Wie de teekenen des tijds miskent verderft
niet alleen zichzelf, maar onthoudt ook ande
ren het goede, dat hij had kunnen stichten."
A an de verkiezing van een lid voor de provin
ciale staten van Zeeland is heden te Middelburg
door 241 van de 493 kiesgerechtigden deel
genomen. Bij de verkiezing op 11 Juli (bij
herstemming) hebben 338 van de 493 kiezers
hunne biljetten ingeleverd.
Van 5 Januari tot en met 11 Januari
zijn te Vlissingen aangekomen melde stoomschepen
van de maatschappij Zeeland 321 en vertrokken
vandaar naar Engeland 446 passagiers.
Vlissingen, 13 Januari. Dez,. -. dagen is
door de commissie der Zeemans- en Visschers-
benrs alhier, ingevolge art. 22 van het reglement
dier stichting, de eerste vlag uitgereikt die door
gezagvoerders van schepen, deelhebbers in het
fonds, gevoerd moet worden.
Het u de gezagvoerder C. Reijnhout, voerende
de Ned. schoener Adrian a Wilhelmina, van den
heer F. Wibaut alhier, die als deelhebber, de
eerste vlag van het fonds voeren zal.
De vlag vertoont een rood veld, lang 3J cn
breed 2 meter, waarin, aan den bovenhals het
wapen van Vlissingen en in het midden de letters
Z VB voorkomen, beneden het nommer 21,
zijnde het volguommer van lidmaatschap.
Van deze vlag wordt een exemplaar gedepo
neerd op het stadhuis, hij de vlaggen- en vaan.
deltropee die zich aldaar bevindt sedert de
viering van het feest onzer onafhankelijkheid.
De eerste kamer heeft gisteren avond hare
werkzaamheden hervat en besloten heden aan te
vangen met het atdeelingsondcrzoek van de inge
komen begrootings-ontwerpen.
De heer Fické heelt bij de kamer de vraag
aanhangig gemaakt of hij, na zijn benoeming tot
burgemeester van Middelburg, al dan niet zich
aan een herkiezing voor het lidmaatschap der
kamer moet onderwerpen.
De voorzitter, de heer De Vos van Steenwijk,
herinnerde, dat 24 jaren geleden te zijnen aanzien
die vraag in bevestigenden zin was beslist. Er
drukken, maar het jonge meisje viel haar lachend
in de redo en zei dat bet ongeluk zoo groot niet
was en het niet meer was dan haar verdiende
loon, daar zij gedurende de heele reis, de eerste
die zij in haar leven maakte, op een avontuur
gehoopt had. Nu was haar dwaze wensch ver
vuld: zij hadden een avontuur, maar een zeer
modderig en prozaïsch, waarbij zij niet eens door
een kleine flauwte op het medelijden kon werken.
Het rijtuig was heel zacht en bedaard in de
modder gezakt en omgevallen, alleen de koffers
waren iets verder op m een sloot te recht geko
men eu deerlijk gehavend. Het was om omver te
vallen van bet lachen geweest, zooals zij toen
boven uit de oude reiskoets hadden moeten klau
teren en de sporen van die klimpartij kon ieder
een aan hare kleeren zien. Ook de oudere dame
stemde goedig met haar vroolijkheid iuen verzocht
om een kamer, waar zij zich konden opknappen.
Daartoe was Kaatje terstond bereid en zij ver
dween met de dames in haar mooiste kamer,
eigenlijk haar eigen salon, dat zij Blechts in
bijzondere gevallen aistond. Het jeugdige escorte
bleef echter nog voor de denr staan en vertelde
aan wie het maar hooren wilde, welk een groot
ongeluk er gebeurd was; daar zg echter allen te
gelijk wilden praten kon men er niets van verstaan
en het geraas, getier en gekibbel hield niet op voordat
de jonge dame weer voor den dag kwam, in een japon
van Kaatje, die haar met hare slanke gestalte
