N» 379. 133» Jaargang: 1879. Woensdag 26 November. BLAUWE ROZEN Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m. franco 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Ad ver ten tien, 20 Cent per regél.' Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50 iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangére 6. L. Daubk en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jonbs. Middelburg 25 November. het huwelijk van HELENA Halinosska De verzoeking. De weg ter verzoening. MIDDELBIIRGSCHE Het zou ons in den laatsten tijd niet aan stof ontbroken hebben om, naar aanleiding van de tusschen de regeering en de tweede kamer gewis selde memoriën van antwoord en afdelingsversla gen, beschouwingen aan den algemeenen politieken toestand te wijden. Ook in druk verschenen geschriften gaven daar alleszins aanleiding toe. Wij meenden echter, om geen nutteloos werk te verrichten, gerust de beraadslaging der tweede ka mer over de staatsbegrooting te kunnen afwachten. Die beraadslaging zou toch óf eeue voortzetting wezen van de in druk voorafgegane gedachten- wisseling en dan ware onze bespiegeling onvol ledig en voorbarig geweestóf zij zou buiten die gedachtenwisseling zijn omgegaan en dan ware ons befoog, even als de schrifturen die er aan leiding toe gaven, zonder nut of beteekenis gebleven. Ounoodig te zeggen dat het eerste ons waar schijnlijker voorkwam. Er liepen ook reeds ge ruchten, die deden vermoeden dat het bij de begrootingsdiscussie in de kamer „spannen" zou. Men mompelde van eene motie tegen het ministe rie, door den heer Van Houten voor te stellen en aan te nemen door eene kleine meerderheid van anti-revolntionairen en katholieken, benevens eenige liberalen met de Amsterdamsche leden tot hoofd groep. Wonderlijkericombinatie dan deze, (men stelle zich maar eetis het driemanschap voor: Godefroi Froger 4- Van Houten) ware in de jaarboeken der liberate partij nooit aanschouwd/ Maar zoo lang men 't niet gezien had, kon men toch niet weten wat fer komen zou. De liberale partij zou, indien zij, uit spijt van zelve niet aan de groene tafel te kunnen zitten, anderen het Werk ook onmogelijk maakte, in de parlementaire geschiedenis der wereld niet geheel zonder voorbeeld wezen, De Iersche home rulers doen ongeveer het zelfde. Als het parlement over eene wet aan 't beraad slagen is, dan beginnen zij over geheel iets anders te praten, werpen incidenten in de beraadslaging, stellen moties voor, laten zich tot de orde roepen, maken in éen woord het werk onmogelijk» Men noemt hen daarom obstructionists* Zeiven buiten machte om hun wenschen te verwezenlijken, belet ten zij anderen iets tot stand te brengen. Een zuiver negatief resultaat, maar toch e«" resul taat. Het zou kunnen wezen, dat dit ook in Nederland parlementaire taktie1* zou worden Wij wilden 't afwachten. De beraadslaging van gisteren maakt ons nog niet veel wijzer. A in zooverre zou men het opgezette breedvoerige debat obstructive kunnen noemen, dat do behandeling der staatsbegrooting, 01* DOOR de schrijfster van Vera"» TWEEDE DEEL. HOOFDSTUK XHL Mijne aderen zwollen tot berstens tóe, maar mijn hand Was nog vast en de trein snorde voort over de ijzeren staven, langs populieren en wijngaarden doof dé open vlaktetoen zag ik den weg weer smaller worden en ik wist dat de plek nabij was j niet verder dan 15 minuten stooinens door de duisternis. t: Wat weerhield mij Gods groote genade j doch die kwam het eerst tot mij door een gevoel van pliéht niet door aarzeling. Het was mijn plicht om hier recht door te rijden, en reed, recht door j langs de noodlottige bocht, die toch reeds laaf is aangevangen, misschien weder te laDg zal aanhouden om het de eerste kamer mogelijk te maken vóór den aanvang van het nieuwe dienstjaar ermede gereed te komen. Bij gebrek aan iets anders, raakt dan ten minste de comptabiliteit een weinig in de war. Maar voor 't overige was de rede van den heer "Van Houten slechts eene herhaling in anderen vorm van hetgeen men in de Vragen des Tijds reeds heeft kunnen lezen. Een voorstel of eene motie droeg hij niet voor, misschien wel om af te wachten hoe het debat loopen zou. De heer Bichon verklaarde dat hg was en bleef wat hij altijd geweest wasanti-liberaal en daarom, in het tegenwoordige geval, anti-ministerieel. De heer Keuchenius hield zich voornamelijk bezig met, uit vroegere gezegden van den heer Van Lijnden, aan te toonen welk een verschil er was tusschen den anti-revolutionair van toen en den minister van thans. Nu, ook dat wist men sinds lang. Voorts bracht de heer Keuchenius de jongste brochure van prins Alexander in verband tot éen van de tien geboden, wat wij in de tegen woordige omstandigheden niet kiesch en wèl aan matigend vinden. Heden verwachten wij nog enkele anti-revolu tionaire leden. Daarna de katholieken nuance Heydenrijck, nuance Van der Hoeven, nuance Van Baar, nuance Haffmans, misschien ook nuance Kerens. Voorts de conservatieven: Wintgens met macht van citaten. Daarna de liberalen: Amster damsche Kappeijniaansche en Van-Houtensche, Putteaansche, Thorbeckiaansche, oude en jonge. Het liberalisme ^<?«re-Bastert ontbreekt voor 't oogenblik 5 daarentegen -zijn er vermoedelijk eenige „wilden" of „onafhankelij ken" te verwach ten. Na afloop van dit alles hopen wij te zien of wij wijzer geworden zullen zijn. HönteaSsse, 2d Nov, Gisteren had alhier de indienststelling plaats van de nieuwgebouwde schroefstoomboot WalsoordenVlakeeen boot, die volgens deskundigen geheel aan het doel be antwoordt, waarvoor zij gebouwd is. De inrichting is met recht prachtig te noemen en biedt aan de reizigers alle gemakken aan, die onder deze omstandigheden met billijkheid geëischt kunnen worden. Ieder is van oordeel, dat nu de dienst regeling tusschen Walsoorden en Vlake voor goed gevestigd is. De heer J. Trimpe, burgemeester van Kloetinge heeft met den 1 Januari a., zijnde de datum van zijn aftreden, zijn ontslag aangevraagd. De gedane collecte ten behoeve van het fonds ter aanmoediging en ondersteuning van den ge- wapenden dienst in de Nederlanden in het le dis trict van de provincie Zeeland, over 1878 tusschen de rotswanden door, de open vlakte in, die ons als het ware opving, Mijn hart, dat tot nu toe hevig geklopt had, Was eensklaps als verstijfd in mijn bórst. Wie was ik, dat ik mij het recht van den Allerhoogste durfde aanmati gen, om iemand naar zijne werken te vergelden? En die man was vader en ik had ook een zoon. Ik zag Victor voor mij en dacht: „Als die ziek werd, zou ik dan op genade kunnen hopen indien ik den czaar niet gespaard had Toen begon ik te schreien. Voort snelde de trein en eindelijk begon de nacht plaats te maken voor den dag en toen wij weer een uitgestrekte vlakte bereikten zag ik ver in het Oosten achter de Alpen de zon in al haar glorie verrijzen. Ik bad God om vergiffenis; ik bad voor mijn land, vcor allen, »Wij liepen het station te Marseille binnen en de trein stond stil. Ik sprong van de locomotief en, ziende dat de czaar juist uitstapte, kostte het mij veel moeite om niet voor hem neder te knielen en te roepen„O vorst, blijf nog lang in 't leven Toen prins Henry met spreken ophield volgde er een langdurige stilte. Hij had zich neergebogen totdat zijn gelaat, evenals dat Van een kind, op de knie zijner moeder rustte. Zij streek met de hand, over zijn haar en sprak zacht: „God zij geloofd, mfln zoon I" f 310.23£ bedragen hebbendeheeft dit jaar 302 41§ opgebracht. Door Middelburg Werd in 18?8 140.32$ en in 1879 /T33.21J bijgedragen. Uit goede bron wordt aan het Vaderland verzekerd, dat de heer Bastert zijn geloofsbrieven niet zal indienen vóórdat, ingeval van niet-toe- lating, een verkiezing kan plaats hebben over eenkomstig een nieuwe, wettig vastgestelde kiezerslijst voor Harmeien. Vóór April zal dus waarschijnlijk de zaak niet aan de orde komen. De Staatscourant bevat, behalve eenige natura lisatie-wetten, de wetten van den 14 dezer (Stbl. no. 191—194) bevattende de wijzigingen in de crimineele wetboeken en de reglementen van krijgstucht voor de land- en de zeemacht, Dordrecht, 24 Nov. Gisteren werd alhier de tramweg geopend. De weg is gelegd volgens het systeem Finet. De rijtuigen zijn te Brussel vervaardigd. De weg, waarin 10 bochten voorkomen, enkele met zeer kleine straal, is ongeveer 2 kilometer lang en werd in den tijd van 20 dagen gelegd onder toezicht van den heer J. van Cauwelaar. De dienst begint 's morgens om 7.10 en eindigt 's avonds om 9.40; 23 maal per dag kan men van het station naar de Merwe-Kade en omge keerd rijden tegen den vrachtprijs van 10 cent per rit. De officieele opening had te ongeveer 11 uren plaats. Onder den toevloed van vele nieuwsgie rigen, namen de genoodigden, die Zich in 't hotel Ponsen vereenigd hadden, in twee rijtuigen, waarop de Nederlandsche en Belgische driekleur wapper den, plaats. Na den rit verzamelden zich de ge noodigden aan een dejeuner dinatoire, waar in menigen dronk hulde werd gebracht aan de geest kracht der Belgische ondernemers, gedronken werd op den voorspoed en bloei der onderneming, en natuurlijk niet vergeten werd op la fraternité der Beigen en Hollanders het glas te ledigen. Door den generaal-majoór Van der Heijden, gouverneur vau Atjeb, is op den 9en October jl., bij gelegenheid van de eerste-steenlegging voor de herbouwde Moskee, eene toespraak gehouden tot de ten getale van ongeveer 8000 aldaar bij- eengestroomde Atjehers, waaronder vele vorsten en hoofden. Het Utr. Dbl. deelt die toespraak aldus mede. „Vorsten, HoeloebalangsImans, Ketaeha's, Warils, Theijhig's, Oelama's en bevolking van Atjeh en onderhoorigheden, u allen hier verza meld, roep ik het welkom toe. „Getrouw aau de belofte u, zoo als gij u her* inneren zult, door de vertegenwoordigers der HOOFDSTUK XIV. Isabella Malinosska was een zeer opgewonden persoontje en slechts zelden toonde zij zoo veel diep gevoel als dezen avond, terwijl zij met de hand van haar man in de hare zat en zich zoo innig dankbaar gevoelde dat die hand even onschuldig was gebleven als die vau haar kind, dat zoo gerust naast haar lag te slapen. Zij bleven lang zoo samen zitten en ditmaal was de zachtzinnige Isabella degene die het meest sprak. Eerst stortte zij den geheelen rijkdom harer liefde en van haar trots aan het hart van haar man uit en zei dat zij hierdoor zoo gelukkig was dat zij voor zich zelve het harde der armoede bijna niet fileer gevoelde. „Ik zou natuurlijk Victor gaarne beter gekleed zien, maar ik geloof niet dat die grove kleêren hem eenig kwaad doen." „Neen, zes el wollen stof zijn even lang als zes el fluweel," zegt het spreekwoord." Het ergste is dat mijn lieve moeder op haar leeftijd zoo hard moet werken. Het is een wonder dat zij er zoo wel onder blijft! „Die lieve, beste moeder! Zij lijkt meer dan ooit op een Heilige Elisabeth, zoo zacht en zoo rein. Alles zou gemakkelijk te dragen zijn, als Helena er maar niet was. Kan er niets voor haar gedaan worden Zjj wordt geheel verteerd door Nederlandsch-Indische regeering gedaan, om uwe Mesdjid Raija weder te herstellen, zijn wij thans hier vergaderd om het feest van hare eerste steenlegging te vieren. „Gij ziet in de vervulling dezer belofte wederom een vernieuwd en handtastelijk bewijs van onze goede bedoelingen omtrent de eerbiediging van uwen godsdienst. „Moge de oprichting van dit heiligdom ook een teeken des vredes en de dageraad zijn van Atjeh's toenemen den bloei en welvaart en mogen in de toekomst der tijden uwe kinderen en kinds kinderen dezen stond zegenen, als het begin van een tijdvak van voortdurende rust en orde, van ongekenden voorspoed en rijkdom. „Met de hulp des Allerhoogsten kunt gij allen hiertoe medewerken, door u met alle kracht aan de werken des vredes te wijden. „Ik verzoek u deze mijne woorden te willen overbrengen naar alle oorden van Atjeh, terwijl ik eindig met Gods besten zegen voor de vol tooiing van dit werk in te roepen. „Kota Radja, 9 October 1879 22 Sjawal 1296." Die woorden, met krachtige stem uitgesproken, werden luide toegejuicht en maakten diepen in druk. Ze bevestigden, tegenovér duizende Atjehers, de blijde tijding dat de oorlog is geëindigd, dat men de werken des vredes kan opvatten. Men schrijft ons: „Gode zij dank, Suriname is geredzoo klonk het Woensdag jl. op de tribune, toen de eerste kamer het immigratie-ontwerp betreflende Suri name bekrachtigde. Suriname, de stroomenrijke 1 Zou ze thans ontwaken uit haren doodslaap Zouden de Commewijne, Cottica en Saramacca weder gaan wemelen van drukke tentbooten en prauwen, zwaargeladen met de producten der plantages aan hare oevers verspreid? Zou een mastbosch van schepen zich weder gaan spiegelen in den trot- schen stroom, die zich in stoute kronkelingen voorbij Paramaribo spoedt Ja, ze zal weer bloeienze zal haar jongere zuster Demerara op zijde streven, en thans zonder hulp van den sis- senden zweepslag, zonder de noodkreten van den mishandelden neger. Zwaar hebt ge gezondigd, Suriname, maar zwaar hebt ge uwe zonden geboet Eene schoone gelegenheid thans, ook voor jon gelieden, om hunne krachten en kapitalen produc tief aan te wenden. Suriname heeft evenveel behoefte aan flinke ondernemers als aan arbeiders. Zijn de laatste er, dank zij de uitvoering van Jaet immigratie-ontwerp, dan zal door Engeland wel weder in de eerste voorzien worden. De schoonste plantages aan de Nickerie zijn reeds in handen van Albion's zonen» Voorzichtigheid is goed, maar men moet niet schromen, als de gelegenheid haar verdriet en wat veel erger is, zij mat onze lieve moeder af. Doe toch uw best om haar tot reden te brengen. Als zij 200 verlangt om haar man terug te zien en weer naar Engeland te gaan, moest zij zich toch liever met hem zien te verzoenen. „Valt gij haar niet een beetje hard, vrouwtje?' „Neen, mijn vriend, ik val nooit iemand hard, zooals gij weet, behalve zeer gelukkige menschen. Smart en verdriet oefenen op verschillende karak ters zulk een verschillenden invloed uit dat men zeer toegevend daarvoor moet zijn. De hemel weet hoe zonderling die arme Roman somtijds wezen kan maar om op Helena terug te komen. Als zij eens en vooral met zekerheid wist dat alles uit was, zou zij misschien beter kunnen berusten in haar lot. Als er geen spanning meer bestaat wordt men kalmer en als wij zien dat iets onvermijdelijk is, zijn wij wel niet getroost, maar meer gelaten." „Zeer waar, en droefheid alleen is niet het ergste wat er op de wereld bestaat." „Neen, waarlijk nietmaar als zij 200 voort gaat is zij binnen een jaar dood." Wat Isabella van haar schoonzuster zeide, waa volkomen waar. Zij, die haar eigen leed en de gewone gebreken harer evenmenschen zoo slecht had weten te verdragen, werd nu gekweld door hartzeer, zwak beid, ijverzucht, teleurstelling, wroeging en afkeer vau het leven.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1879 | | pagina 1