N» 379.
133» Jaargang:
1879.
Woensdag
26 November.
BLAUWE ROZEN
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Ad ver ten tien, 20 Cent per regél.'
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangére 6. L. Daubk en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jonbs.
Middelburg 25 November.
het huwelijk van
HELENA Halinosska
De verzoeking.
De weg ter verzoening.
MIDDELBIIRGSCHE
Het zou ons in den laatsten tijd niet aan stof
ontbroken hebben om, naar aanleiding van de
tusschen de regeering en de tweede kamer gewis
selde memoriën van antwoord en afdelingsversla
gen, beschouwingen aan den algemeenen politieken
toestand te wijden. Ook in druk verschenen
geschriften gaven daar alleszins aanleiding toe.
Wij meenden echter, om geen nutteloos werk te
verrichten, gerust de beraadslaging der tweede ka
mer over de staatsbegrooting te kunnen afwachten.
Die beraadslaging zou toch óf eeue voortzetting
wezen van de in druk voorafgegane gedachten-
wisseling en dan ware onze bespiegeling onvol
ledig en voorbarig geweestóf zij zou buiten die
gedachtenwisseling zijn omgegaan en dan ware
ons befoog, even als de schrifturen die er aan
leiding toe gaven, zonder nut of beteekenis
gebleven.
Ounoodig te zeggen dat het eerste ons waar
schijnlijker voorkwam. Er liepen ook reeds ge
ruchten, die deden vermoeden dat het bij de
begrootingsdiscussie in de kamer „spannen" zou.
Men mompelde van eene motie tegen het ministe
rie, door den heer Van Houten voor te stellen
en aan te nemen door eene kleine meerderheid van
anti-revolntionairen en katholieken, benevens eenige
liberalen met de Amsterdamsche leden tot hoofd
groep. Wonderlijkericombinatie dan deze, (men
stelle zich maar eetis het driemanschap voor:
Godefroi Froger 4- Van Houten) ware in de
jaarboeken der liberate partij nooit aanschouwd/
Maar zoo lang men 't niet gezien had, kon men
toch niet weten wat fer komen zou. De liberale
partij zou, indien zij, uit spijt van zelve niet aan
de groene tafel te kunnen zitten, anderen het
Werk ook onmogelijk maakte, in de parlementaire
geschiedenis der wereld niet geheel zonder voorbeeld
wezen, De Iersche home rulers doen ongeveer het
zelfde. Als het parlement over eene wet aan 't beraad
slagen is, dan beginnen zij over geheel iets anders
te praten, werpen incidenten in de beraadslaging,
stellen moties voor, laten zich tot de orde roepen,
maken in éen woord het werk onmogelijk» Men
noemt hen daarom obstructionists* Zeiven buiten
machte om hun wenschen te verwezenlijken, belet
ten zij anderen iets tot stand te brengen. Een
zuiver negatief resultaat, maar toch e«" resul
taat. Het zou kunnen wezen, dat dit ook in
Nederland parlementaire taktie1* zou worden
Wij wilden 't afwachten.
De beraadslaging van gisteren maakt ons nog
niet veel wijzer. A in zooverre zou men
het opgezette breedvoerige debat obstructive kunnen
noemen, dat do behandeling der staatsbegrooting,
01*
DOOR
de schrijfster van Vera"»
TWEEDE DEEL.
HOOFDSTUK XHL
Mijne aderen zwollen tot berstens tóe, maar mijn
hand Was nog vast en de trein snorde voort over de
ijzeren staven, langs populieren en wijngaarden
doof dé open vlaktetoen zag ik den weg weer
smaller worden en ik wist dat de plek nabij was j
niet verder dan 15 minuten stooinens door de
duisternis. t: Wat weerhield mij Gods groote
genade j doch die kwam het eerst tot mij door
een gevoel van pliéht niet door aarzeling. Het
was mijn plicht om hier recht door te rijden, en
reed, recht door j langs de noodlottige bocht,
die toch reeds laaf is aangevangen, misschien
weder te laDg zal aanhouden om het de eerste
kamer mogelijk te maken vóór den aanvang van
het nieuwe dienstjaar ermede gereed te komen.
Bij gebrek aan iets anders, raakt dan ten minste
de comptabiliteit een weinig in de war.
Maar voor 't overige was de rede van den heer
"Van Houten slechts eene herhaling in anderen
vorm van hetgeen men in de Vragen des Tijds
reeds heeft kunnen lezen. Een voorstel of eene
motie droeg hij niet voor, misschien wel om
af te wachten hoe het debat loopen zou. De heer
Bichon verklaarde dat hg was en bleef wat hij
altijd geweest wasanti-liberaal en daarom, in
het tegenwoordige geval, anti-ministerieel. De heer
Keuchenius hield zich voornamelijk bezig met,
uit vroegere gezegden van den heer Van Lijnden,
aan te toonen welk een verschil er was tusschen
den anti-revolutionair van toen en den minister
van thans. Nu, ook dat wist men sinds lang.
Voorts bracht de heer Keuchenius de jongste
brochure van prins Alexander in verband tot éen
van de tien geboden, wat wij in de tegen
woordige omstandigheden niet kiesch en wèl aan
matigend vinden.
Heden verwachten wij nog enkele anti-revolu
tionaire leden. Daarna de katholieken nuance
Heydenrijck, nuance Van der Hoeven, nuance
Van Baar, nuance Haffmans, misschien ook nuance
Kerens. Voorts de conservatieven: Wintgens met
macht van citaten. Daarna de liberalen: Amster
damsche Kappeijniaansche en Van-Houtensche,
Putteaansche, Thorbeckiaansche, oude en jonge.
Het liberalisme ^<?«re-Bastert ontbreekt voor
't oogenblik 5 daarentegen -zijn er vermoedelijk
eenige „wilden" of „onafhankelij ken" te verwach
ten. Na afloop van dit alles hopen wij te zien of
wij wijzer geworden zullen zijn.
HönteaSsse, 2d Nov, Gisteren had alhier
de indienststelling plaats van de nieuwgebouwde
schroefstoomboot WalsoordenVlakeeen boot,
die volgens deskundigen geheel aan het doel be
antwoordt, waarvoor zij gebouwd is. De inrichting
is met recht prachtig te noemen en biedt aan de
reizigers alle gemakken aan, die onder deze
omstandigheden met billijkheid geëischt kunnen
worden. Ieder is van oordeel, dat nu de dienst
regeling tusschen Walsoorden en Vlake voor goed
gevestigd is.
De heer J. Trimpe, burgemeester van Kloetinge
heeft met den 1 Januari a., zijnde de datum van
zijn aftreden, zijn ontslag aangevraagd.
De gedane collecte ten behoeve van het fonds
ter aanmoediging en ondersteuning van den ge-
wapenden dienst in de Nederlanden in het le dis
trict van de provincie Zeeland, over 1878
tusschen de rotswanden door, de open vlakte in,
die ons als het ware opving, Mijn hart, dat tot
nu toe hevig geklopt had, Was eensklaps als
verstijfd in mijn bórst. Wie was ik, dat ik mij
het recht van den Allerhoogste durfde aanmati
gen, om iemand naar zijne werken te vergelden?
En die man was vader en ik had ook een zoon.
Ik zag Victor voor mij en dacht: „Als die ziek
werd, zou ik dan op genade kunnen hopen indien
ik den czaar niet gespaard had Toen begon
ik te schreien. Voort snelde de trein en eindelijk
begon de nacht plaats te maken voor den dag en
toen wij weer een uitgestrekte vlakte bereikten
zag ik ver in het Oosten achter de Alpen de
zon in al haar glorie verrijzen. Ik bad God om
vergiffenis; ik bad voor mijn land, vcor allen,
»Wij liepen het station te Marseille binnen en
de trein stond stil. Ik sprong van de locomotief
en, ziende dat de czaar juist uitstapte, kostte het
mij veel moeite om niet voor hem neder te knielen
en te roepen„O vorst, blijf nog lang in 't
leven
Toen prins Henry met spreken ophield volgde
er een langdurige stilte. Hij had zich neergebogen
totdat zijn gelaat, evenals dat Van een kind, op
de knie zijner moeder rustte. Zij streek met de
hand, over zijn haar en sprak zacht: „God zij
geloofd, mfln zoon I"
f 310.23£ bedragen hebbendeheeft dit jaar
302 41§ opgebracht.
Door Middelburg Werd in 18?8 140.32$ en in
1879 /T33.21J bijgedragen.
Uit goede bron wordt aan het Vaderland
verzekerd, dat de heer Bastert zijn geloofsbrieven
niet zal indienen vóórdat, ingeval van niet-toe-
lating, een verkiezing kan plaats hebben over
eenkomstig een nieuwe, wettig vastgestelde
kiezerslijst voor Harmeien. Vóór April zal dus
waarschijnlijk de zaak niet aan de orde komen.
De Staatscourant bevat, behalve eenige natura
lisatie-wetten, de wetten van den 14 dezer (Stbl.
no. 191—194) bevattende de wijzigingen in de
crimineele wetboeken en de reglementen van
krijgstucht voor de land- en de zeemacht,
Dordrecht, 24 Nov. Gisteren werd alhier
de tramweg geopend.
De weg is gelegd volgens het systeem Finet.
De rijtuigen zijn te Brussel vervaardigd. De weg,
waarin 10 bochten voorkomen, enkele met zeer
kleine straal, is ongeveer 2 kilometer lang en
werd in den tijd van 20 dagen gelegd onder
toezicht van den heer J. van Cauwelaar. De
dienst begint 's morgens om 7.10 en eindigt
's avonds om 9.40; 23 maal per dag kan men
van het station naar de Merwe-Kade en omge
keerd rijden tegen den vrachtprijs van 10 cent
per rit.
De officieele opening had te ongeveer 11 uren
plaats. Onder den toevloed van vele nieuwsgie
rigen, namen de genoodigden, die Zich in 't hotel
Ponsen vereenigd hadden, in twee rijtuigen, waarop
de Nederlandsche en Belgische driekleur wapper
den, plaats. Na den rit verzamelden zich de ge
noodigden aan een dejeuner dinatoire, waar in
menigen dronk hulde werd gebracht aan de geest
kracht der Belgische ondernemers, gedronken
werd op den voorspoed en bloei der onderneming,
en natuurlijk niet vergeten werd op la fraternité
der Beigen en Hollanders het glas te ledigen.
Door den generaal-majoór Van der Heijden,
gouverneur vau Atjeb, is op den 9en October jl.,
bij gelegenheid van de eerste-steenlegging voor
de herbouwde Moskee, eene toespraak gehouden
tot de ten getale van ongeveer 8000 aldaar bij-
eengestroomde Atjehers, waaronder vele vorsten
en hoofden. Het Utr. Dbl. deelt die toespraak
aldus mede.
„Vorsten, HoeloebalangsImans, Ketaeha's,
Warils, Theijhig's, Oelama's en bevolking van
Atjeh en onderhoorigheden, u allen hier verza
meld, roep ik het welkom toe.
„Getrouw aau de belofte u, zoo als gij u her*
inneren zult, door de vertegenwoordigers der
HOOFDSTUK XIV.
Isabella Malinosska was een zeer opgewonden
persoontje en slechts zelden toonde zij zoo veel
diep gevoel als dezen avond, terwijl zij met de
hand van haar man in de hare zat en zich zoo
innig dankbaar gevoelde dat die hand even
onschuldig was gebleven als die vau haar kind,
dat zoo gerust naast haar lag te slapen.
Zij bleven lang zoo samen zitten en ditmaal was
de zachtzinnige Isabella degene die het meest
sprak. Eerst stortte zij den geheelen rijkdom
harer liefde en van haar trots aan het hart van
haar man uit en zei dat zij hierdoor zoo gelukkig
was dat zij voor zich zelve het harde der
armoede bijna niet fileer gevoelde.
„Ik zou natuurlijk Victor gaarne beter gekleed
zien, maar ik geloof niet dat die grove kleêren
hem eenig kwaad doen."
„Neen, zes el wollen stof zijn even lang als zes
el fluweel," zegt het spreekwoord." Het ergste is
dat mijn lieve moeder op haar leeftijd zoo hard
moet werken. Het is een wonder dat zij er zoo
wel onder blijft!
„Die lieve, beste moeder! Zij lijkt meer dan
ooit op een Heilige Elisabeth, zoo zacht en zoo
rein. Alles zou gemakkelijk te dragen zijn, als
Helena er maar niet was. Kan er niets voor haar
gedaan worden Zjj wordt geheel verteerd door
Nederlandsch-Indische regeering gedaan, om uwe
Mesdjid Raija weder te herstellen, zijn wij thans
hier vergaderd om het feest van hare eerste
steenlegging te vieren.
„Gij ziet in de vervulling dezer belofte wederom
een vernieuwd en handtastelijk bewijs van onze
goede bedoelingen omtrent de eerbiediging van
uwen godsdienst.
„Moge de oprichting van dit heiligdom ook
een teeken des vredes en de dageraad zijn van
Atjeh's toenemen den bloei en welvaart en mogen
in de toekomst der tijden uwe kinderen en kinds
kinderen dezen stond zegenen, als het begin van
een tijdvak van voortdurende rust en orde, van
ongekenden voorspoed en rijkdom.
„Met de hulp des Allerhoogsten kunt gij allen
hiertoe medewerken, door u met alle kracht aan
de werken des vredes te wijden.
„Ik verzoek u deze mijne woorden te willen
overbrengen naar alle oorden van Atjeh, terwijl
ik eindig met Gods besten zegen voor de vol
tooiing van dit werk in te roepen.
„Kota Radja, 9 October 1879 22 Sjawal 1296."
Die woorden, met krachtige stem uitgesproken,
werden luide toegejuicht en maakten diepen in
druk. Ze bevestigden, tegenovér duizende Atjehers,
de blijde tijding dat de oorlog is geëindigd, dat
men de werken des vredes kan opvatten.
Men schrijft ons:
„Gode zij dank, Suriname is geredzoo klonk
het Woensdag jl. op de tribune, toen de eerste
kamer het immigratie-ontwerp betreflende Suri
name bekrachtigde.
Suriname, de stroomenrijke 1 Zou ze thans
ontwaken uit haren doodslaap Zouden de
Commewijne, Cottica en Saramacca weder gaan
wemelen van drukke tentbooten en prauwen,
zwaargeladen met de producten der plantages aan
hare oevers verspreid? Zou een mastbosch van
schepen zich weder gaan spiegelen in den trot-
schen stroom, die zich in stoute kronkelingen
voorbij Paramaribo spoedt Ja, ze zal weer
bloeienze zal haar jongere zuster Demerara op
zijde streven, en thans zonder hulp van den sis-
senden zweepslag, zonder de noodkreten van den
mishandelden neger.
Zwaar hebt ge gezondigd, Suriname, maar
zwaar hebt ge uwe zonden geboet
Eene schoone gelegenheid thans, ook voor jon
gelieden, om hunne krachten en kapitalen produc
tief aan te wenden. Suriname heeft evenveel
behoefte aan flinke ondernemers als aan arbeiders.
Zijn de laatste er, dank zij de uitvoering van Jaet
immigratie-ontwerp, dan zal door Engeland wel
weder in de eerste voorzien worden. De schoonste
plantages aan de Nickerie zijn reeds in handen
van Albion's zonen» Voorzichtigheid is goed,
maar men moet niet schromen, als de gelegenheid
haar verdriet en wat veel erger is, zij mat onze
lieve moeder af. Doe toch uw best om haar tot reden
te brengen. Als zij 200 verlangt om haar man terug
te zien en weer naar Engeland te gaan, moest
zij zich toch liever met hem zien te verzoenen.
„Valt gij haar niet een beetje hard, vrouwtje?'
„Neen, mijn vriend, ik val nooit iemand hard,
zooals gij weet, behalve zeer gelukkige menschen.
Smart en verdriet oefenen op verschillende karak
ters zulk een verschillenden invloed uit dat men
zeer toegevend daarvoor moet zijn. De hemel
weet hoe zonderling die arme Roman somtijds
wezen kan maar om op Helena terug te komen.
Als zij eens en vooral met zekerheid wist dat
alles uit was, zou zij misschien beter kunnen
berusten in haar lot. Als er geen spanning meer
bestaat wordt men kalmer en als wij zien dat
iets onvermijdelijk is, zijn wij wel niet getroost,
maar meer gelaten."
„Zeer waar, en droefheid alleen is niet het
ergste wat er op de wereld bestaat."
„Neen, waarlijk nietmaar als zij 200 voort
gaat is zij binnen een jaar dood."
Wat Isabella van haar schoonzuster zeide, waa
volkomen waar.
Zij, die haar eigen leed en de gewone gebreken
harer evenmenschen zoo slecht had weten te
verdragen, werd nu gekweld door hartzeer, zwak
beid, ijverzucht, teleurstelling, wroeging en afkeer
vau het leven.