N°. 275, 122® Jaargang. 1879. Vrijdag 21 November. BLAUWE R0ZE2T r*irr°awOTCTr Dit blad verschijnt dagelijks,' met uitzondering van Zon- en Feestdagen^ Prijs per 3/m. franco 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Advertentien: 20 Gent per regel! Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 17 regels f 1,60 iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangère 6. L. Dadbb en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones. Middelburg 20 November. FEtriLLBTOlT. het huwelijk van TWEEDE DEEL. De wijk der uitgewekenen,, De heer F. Haverschmidt, van Schiedam, be zorgde gisteren, als spreker in de eerste Nuis- vergadering met dames van dit jaar alhier, aan een buitengewoon talrijk publiek een zeer ge- noegelijken avond. Hij droeg een drietal novellen of schetsen voor Eene KerstvertellingEen onver getelijke avond en Kinder-herinneringen (wij weten niet of wij de titels juist vermelden, maar geven slechts een vorm aan onze herinnering). Allen gaven op levendige, nu eens aandoenlijke dan weder lachwekkende wijze, de indrukken weder, door de mengeling van ernst en scherts uit welke het leven bestaat, op een fijnvoelend gemoed te weeg gebracht. Ondersteund door de uiterst op gewekte, vaak aanschouwelijke voordracht van den spreker, boeiden ze de toehoorders van het begin tot het einde. Ten slotte zag men, tot veler genoegen, Piet Paaltjes nog even in den katheder verschijnen tot het voordragen van eecige zijner onvergetelijke Snikken en Glimlachjes. Voor hen, wien deze burleske gedichtjes sedert de eerste uitgaaf in 1867 niet goed meer voor den geest stonden, zal de hernieuwing der kennis making gisteren avond misschien niet zeer samen hangend toegeschenen hebben. De dichter liet zich toen blijkbaar te veel door zijn gevoel me- desleepen, om in dit gedeelte zijner voordracht niet op vele punten der volle zaal moeilijk verstaanbaar te worden. Benoemingen en besluiten. Onderwijs» Marine en leger. IKIDDELBlJRGSdHE COURANT. Eene allerdroevigste tijding is uit Indië in Den Haag ontvangen. Een telegram aan den minister van marine meldde dat de luitenant ter zee 2e klasse L. R, Koolemans Beijnen, dienende aan boord van Z. M. stoomschip Macassartengevolge van een noodlottig toe val overleden is. De oorzaak van zijn dood is nog onbekend, Killed by accident zeide het telegram, in zijn gevoellooze kortheid. Onder de vertegenwoordigers van het jonge Nederland, op welke het meer bedaagde met de meeste hoop en trots het oog mocht vesti gen kennen wij geene meer sympathieke figuur dan die van Koolemans Beijnen. De oorzaak, waarom hij deze meer dan gewone genegenheid en bewondering bij ons opwekte, was dat hij een stoutmoedig idealist en tevens een welberaden man van de daad was. Hij overlegde en overreedde, maar begon met te handelen. In een tijd, toen niemand nog in Nederland aan het weder opzoeken van Ba rents' en Heemskerk 's spoor dacht, toog hij alleen, als vrijwilliger onder de bemanning van het Engelsche stoomjacht Pandoratot tweemaal toe naar het hooge Noorden In Nederland teruggekeerd, wist hij, de jonge man, de luitenant ter zee van luttel dienst jaren, zijn eigen geestdrift en ondernemings zucht te doen ontvlammen hij grijze vlagoffi cieren, ernstige staatslieden, bedachtzame ge leerden en hen voor zijne plannen te winnen. Daarna trok hij, als een andere Peter van Amiens, geheel Nederland door, optredendein zalen en zaaltjes in alle deelen des lands, voor een onbekend en onvoorbereid publiek, zoekende zielen te winnen voor den kruistocht dien bij wenschte, den tocht van Nederlanders naar de Poolzee. Hij was een slecht rede naar en in 'tgeheel geen taalkundige; zijn voordracht was ongeregeld, met horten en stooten, zijne rede zonder plan of samenhang zijn volzinnen liepen dikwijls niet rond. Toch boeide hij, toch sleepte hij mede, toch gelukte hem wat de meest welsprekende redenaar vaak vergeefs beproeft: hij wist zijn vuur en zijne bezieling over te storten in 't gemoed der aan vankelijk onverschillige menigten die hem aanhoorden. BI of helena. aiaeinosska, DOOR de schrijfster van s> Veraf'. HOOFDSTUK X. Wat viel er te Ifflehage voor dat was het wat zij verlangde te wetenniet wie te Parijs was aangekomen, of wie een kind verloren had. Hoe graaf Roman den nacht had doorgebracht kon haar niets schelenwant reeds begonnen de donkere vertrekken, de begroeide lanen en de kleine met mos overdekte kerk in Engeland, in haar geheugen te leven als iets van waarde dat zij verloren had. Was het mogelijk dat Frank at, dronk en paard reed, als altijd Zon alles daar wezen alsof zij Waarom waé deze enhekende jonge man tot dat wonderwerk in staat Omdat in hem gevonden en gevoeld werd de man Van het ideaal en de daad. Wat Beijnen daarna en overigens gedurende zijne geheele loopbaan geweest is, kunnen zijne scheepskameraden getuigen. Hij, onze eerste Noordpoolvaarder, de schepper van de hernieuwde IJszee-reizen, diende op de Wil lem Barents onder den kommandant De Bruijne en nimmer vond een scheepsbevelhebber in zijn eersten officier trouwer, hulp, onvermoeider medewerkingonbaatzuchtiger Vriendschap. Toen de eerste Pooltocht volbracht was ging hij, zonder morren, zonder aanspraak op ver der onderscheiding, daar waar zijn dienst hem riep. De koude der Pool verwisselde hij voor de hitte der keerkringenaan boord van de Macassarop de kusten en rivieren van Noordelijk Borneo, toonde hij de zelfde opgewektheid, die hem in de kille nabij heid der ijsbergen bezield had. Daar schijnt het dat de dood hem, onverwacht en onvoorzien, getroffen heeft. Ach, dat het zoo dikwijls degenen zijn, die wij het moeilijkst kunnen missen, die het eerst van ons geroepen wordenSchouw Santvoort liet zijn leven op de rivieren van Sumatra, waar voor hem De Greve, een andere Koolemans Beijnen, in den zin dat hij de man was van het initiatief voor de onderzoekingen in Midden-Sumatra, den dood vondKohier en Pel en zoo menige jonge held vielen onder het lood der Atjehers of onder de moordende ziekten van hun landnu weder betaalt Beijnen den tol dien, naar de Ouden beweerden, de goden oplegden aan hem dien zij lief hadden. Daar behoort, zon men zeggen, moed toe om in eenig opzicht hoven anderen uit te steken. Slechts de hoogste kruinen in het woud wor den door den bliksem getroffen. Beijnen beklagen wij niet omdat hij is heen gegaan. Zijn korte leven was wèl besteed. Voor Nederland, voor onszelven betreuren wij zijn verlies. Mocht ons korte woord van diepge voelde herinnering niet slechts zijn beeld een oogenblik in 't geheugen onzer lezers terug roepen, maar volgers van zijn voorbeeld onder hen doen opstaan. Schooner onsterfelijkheid zoU zijn kloeke, immer op de vruchtbare werkelijkheid bedachte geest zich niet ge- wenscht hebben. nooit bestaan had? Had niemand haar meeï lief? Ogelukkige Adelaïde, wier liefde nooit deze onuitsprekelijke bitterheid had gekend! O! die rampzalige dagen, die voor haar familie in hun ballingschap rijk waren aan werk, aan liefde, aan plichten, aan gebed, aan belooning en aan edele pogingen, doch voor haar niets opleverden dan stilzwijgen, werkeloosheid, koortsachtige spanning en machteloozen toorn, die haar deden gevoelen dat zij thans ongevierd, onbemind, onverzoend, alleen op de wereld stond. Men kan zich voorstellen hoe moeilijk de taak was om iemand als Helena, met haar monomanie van persoonlijk leed, te leiden of goed te doen. Het viel prinses Wanda vrij wat gemakkelijker om haar armoede te dragen, haar half waanzinnige buurvrouw, mevr. Senzka, tot bedaren te brengen, of de jongens van Roman in hun verschillende ziekten op te passen. Isabella kon beter de zorgen dragen voor het dagelijksch brood van haar kind, of de grillen dergenen die haar werk betaalden verduren, dan het gezicht van die ontroostbare, nietadoende Helena. Toen het aantal arme uitgewekenen te Polen al te veel toenam, werd er onder de aanzienlijke en welgestelde Polen een Comité van onderstand opgerichtdaartoe behoorde ook prinses Wanda, die daar verslag deed van hare trouwe bezoeken aan de huizen der armen in haar straat. Helena De lezing was echter in haar geheel zeer genot vol en zal, naar wij vermeenen, aan het Nut, dat sedert de opwekking in ons nommer van 10 Oc tober jl. reeds flink aan ledental gewonnen heeft, eene nieuwe populariteit bezorgen onder hen, die wel tot bevordering van den nuttigen en philan- thropischen werkkring der Maatschappij willen toetreden, maar toch ook nog liefst wat „pleizier voor hun geld" verlangen. De prins van Oranje heeft, in opvolging van zijn overleden broeder, het beschermheerschap( aanvaard der Maatschappij voor den Werkenden Stand. De St.-Ct bevat wetten tot naturalisatie van verschillende personen. Aan een brief van een O. I. officier, die met de laatste mail hier te lande ontvangen is, ontleent de Amh. Ct. het volgende: „Kotta Radja,'14 October. Gisteren hebben wij hier de eerste-steenlegging gehad van de groote moskee, die voor rekening van het gouvernement gebouwd wordt, om aan de Atjehers te doen zien dat wij het niet op hun godsdienst gemunt hebben. Omstreeks 6 a 7000 Atjehers waren daartoe van heinde en ver hierheen gestroomd, en leverden het bewijs, dat zij wel degelijk en voor stond haar nil eft daft ter zijde en bracht in het eene gezin klcêren, in het andere voedsel en geneesmiddelen maar Zij schroomde den omgang met baars gelijkendaar die haar te veel aan hare vervlogen idealen herinnerde. Zij stemde er echter in toe om behulpzaam te zijn bij een bazar in het Hotel Lambert, ten behoeve der talrijke weezen, welke deze noodlottige oorlog aan de algemeene liefdadigheid had overgeleverd. HOOFDSTUK XL De bazar. Toen het oogenblik daar was om haar belofte te vervullen, had Helena alweer Bpijt dat zij haar hulp had aangeboden en dat het Comité van Onderstand die had aangenomenmaar zij kon haar eens gegeven woord niet verbreken en begaf zich op den bepaalden dag, met een beklemd gemoed op weg naar het Hotel Lambert. Voor het eerst, sedert vier jaar overschreed zij dien drempel, en voor het eerst sedert het huwelijk van haar broeder bevond zij zich weer in die uitgestrekte vestibule. Hier vond zij het maggior dolorevan den dichter, want toen zij die groote trap opklom, was het alsof de geest van haar verleden haar op iedere trede tegemoet kwam. Zij was nu niet goed ten onder zijn gebracht. De feestelijkheid liep geheel ordelijk en rustig af." ridderorden. Verlof verleend aan mr. W. baron van Heeckeren Van Keil, oud-minister van buitenlandsche zaken, en aan den heer M. L. van Deventer, laatstelijk consul generaal der Neder landen in Brazilië, tot het aannemen respectieve lijk van het grootkruis en het kommandeurskruis der orde van de Roes, hun door den keizer van Brazilië geschonken. onderwijs. Benoemd tot onderwijzer aan de rijkskweekschool te MiddelburgJ.Jansen, hoofd onderwijzer te Bodegraven; en dr. H. Japikseen H. L. Gerth van Wijk, leeraren aan de rijks- hoogere burgerschool te Middelburg; met ver gunning aan beide laatstgenoemden om, nevens hunne tegenwoordige betrekking, die van onder wijzer aan voormelde rijkskweekschool te bekleeden. Zie laatste berichten van gisteren. pensioenen. Pensioen verleend aan A. W. Versfeit, ontvanger der directe belastingen en accijnsen, ten bedrage van f 1150 'sjaars. Aan het examen voor hoofdonderwijzer aan de te Vlissingen op te richten tweede school voor on- en minvermogenden, hebben Maandag 19 aspiranten deel genomen. Het werd afgenomen door de heeren Stuart, Sitsen en Van Kamer. Hulst, 18 Nov. Heden herdacht de hoofd onderwijzer J. J. Claassen den dag, waarop hij vóór veertig jaren alhier zijne betrekking aan vaardde. Algemeen geacht en geliefd, was den waardigeu man, door de zorg van het gemeente bestuur, het schooltoezicht, zijne mede onderwijzers uit den omtrek en zijne voormalige en tegen woordige leerlingen, deze dag tot een blijden feestdag gemaakt. {Door plaatsgebrek zijn wij genoopt dit bericht van onzen correspondent voorloopig hier af te breken.) De luit. t/z 2e kl. D. Hordijk, dienende aan boord van Zr. Ms. schroefstoomscbip Van Galen wordt overgeplaatst aan boord van Zr. Ms. schroefstoomschip Zilveren Kruisen vervangen door den luit. t/z 2e kl. J. Luytjes, wiens plaat sing aan boord van laatstgenoemden bodem wordt ingetrokken. meer de gelukkige, gevierde gast van dien avond, maar een ongelukkige, diep bedroefde Vrouw, die zich mengde onder de schamele menigte barer landgenöoteh. Zwermen van uitgewekenen verdrongen ziek, 't zij om bun goed te brengen of om onderstand aan de behoeftigen te verleenen, bij het hokje van den portier, waar Helena schielijk langs sloop. Aan den wand op de trap hing nog die groote schilderij van den Heiland en St. Thomas, maar daaronder stond nu een groep liefderijke dames bezig met het ontpakken van een kist. Helena voegde zich bij haar en al viel er onder het werken nu en dan een traan op haar hand, werd dit door niemand opgemerkt, daar zoo iets onder deze bezorgde, bedroefde en beproefde lieden niets bij zonders was. Zoo werkte zij door totdat de avond begon te vallen. Het was eene treurige bezigheid. Er werden een menigte trouwringen ingezonden om te ver- koopen, door menschen die niets anders te geven hadden en die moesten allemaal in pakjes gebonden wordendaarna werden zij gewogen en de waarde per ons berekend. Een andere kist was vol met goud uit de mijnen van Ukranië en met reliquiëen met edelgesteenten bezet en Helena was nog in de schemering bezig met het oprapen der papieren waarin dit alles gewikkeld was geweest, toen zjj op eens haar naam hoorde uitspreken.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1879 | | pagina 1