Benoemingen en besluiten. Onderwijs» Marine en leger. Kunstnieuws. Landbouw. HOOFDSTUK III. ftorden uitgemaakt, doek zeker heeft ze zich hier op eene wijze uitgebreid, welke ieeken aan hare besmettelijkheid moet doen gelooven. Daar de lijders nu geheel vrij door weer en wind loopen, wordt de verzorging ook niet altijd behoorlijk in acht genomen, iets wat zeker verbeteren zou, als de wet deze ziekte als besmettelijk aanwees. Hontenisse, 5 Nov. Op het dorp Klooster- zande in deze gemeente heerschen de mazelen in vrij sterke mate. Eene der openbare scholen is tot nadere aankondiging gesloten, wijl een der kinderen van den hoofdonderwijzer door die ziekte is aangetast. Op treffende wijze is ditmaal ge bleken in welke hooge mate mazelen besmettelijk zijn. Ingesleept door een meisje uit Arnhem, dat eenigen tijd bij hare fami'ie alhier logeerde, werden de mazelen door de schoolgaande kinde ren dezer familie op de school overgebracht. Die school nu is in drie lokalen verdeeld en nu doet zich het merkwaardige geval voor, dat ruim 80°/0 van de lijders kinderen zijn, welke in het lokaal zitten, waar ook bovenbedoelde kinderen hunne plaats hebben. Gelukkig heeft de ziekte tot dusverre een goed aardig verloop en is er nog geen sterfgeval voor gekomen. Walsoorden, 5 Nov. Met hooge ingeno menheid werd hier vernomen, dat concessionarissen der spoörhoot Walzoorden—Vlake besloten heb ben om in 't vervolg, wanneer het schutten te HanSweert om de éene of andere reden te veel tijd vordert, de passagiers per rijtuig te vervoe ren Van de laatste plaats naar Ylake. Daarvoor brengen wij den concessionarissen onzen besten dank, terwijl wij ons vleien, dat zij hetzelfde vervoermiddel ook zullen aanwenden, indien de terugreis van Vlake te lang zou moeien duren door oponthoud tusschen de sluizen. Het eeaigs- zins geregeld aankomen der boot te Walzoorden ia een der eerste levensvoorwaarden voor den wagendienst van hier op Hulst. Hiermede toch kan men op de laatste plaats twee treinen per dag (middag en avond) in de richting van Ter Neuzen halen, hetgeen in de laatste weken eeuige malen is gemist tengevolge van het veel te laat aankomen der spoorboot alhier. iÉIcriliZec, 5 Nov. Voor de verkiezing van een lid der kamer van koophandel en fabrieken alhier, ter vervulling der vacature ontstaan door het genomen ontslag van den heer H G. Mulock Houwer, hebben 21 van de 168 kiezers hun stem briefje ingeleverd en is met algemeeue stemmen gekozen de heer W. A. Ocntman. Bij beschikking van den minister van water staat, is bepaald, dat de commies der posterijen van de éde klasse T. J. Meijer zijne tunctien zal uitoefenen ten postkantore te Rozendaal. De zitting der wetgevende vergadering van Luxemburg is eergisteren geopend, namens den koning-groothertog, door den minister van staat. De troonrede opent gunstige vooruitzichten voor de nijverheid en de financiën, meer speciaal als een gevolg van de nieuwe tarieven, zoodat met voorzichtigheid aan de verlaging Van som mige belastingen kan gedacht Worden. De troonrede eindigt aldus „Uw land is onafhankelijk; krachtens uw con stitutie zijt gij vrij; gij zult, dank zij uw vader landsliefde, steeds den eerbied voor de wetten en de eisehen van orde en veiligheid weten overeen te brengen met de ontwikkeling van Uw vrijheden." Het staatsstuk draagt de dagteekening van het Loo den 29 October, Nóg dienZelfdefi avond ontdekte hij dat zijn patient een priester Was, die prinses Wanda dik- wjjis gezien had in het klooster te Wilna en iemand die, evenals hij, onder een vermomming op de vlucht was. De weg naar Dantzig viel prins Henïy laüg en de uren die verliepen eer Isabella door haar Joodschen begeleider tot hem gebracht werd, schenen hem nog langermaar het langst van allen waren voor de arme ouders de dagen die nog moesten verloopen, voordat zij hun kind terugzagen. Van Dantzig konden zij eerst aan Helena Baldwin schreven, zoodat deze niet van hun groot gevaar hoorde, voordat het Voorbij was. De volgende tjjding kreeg Zij Uit Parijs, waar zij na allerlei moeilijkheden prinses Wanda gevonden hadden. Zij schreven dat zij hoogst zuinig moesten leven en dus een zeer kleine wotting in de Rue des Moines Prolongée genomen hadden, in een klein huis in de buitenwijk des Batigoolles. Elke brief uit Parijs, in plaats van Helena te doen bedaren, verontrustte haar meer en meer en nacht en dag peinsde zjj erover hoe zij haar familie zou kunnen bijstaan. Maar kapitein Bald win had er geen plan op, daar het uitblijven der Lithaner rente hem zeer weinig geneigd maakte om iets voor de Poolsche uitgewekenen te doen en ofschoon het mandaat van sir Delamere eerst met Paschen ten einde liep en deze dus in naam nog zitting had in het parlement, was de eenige wensch dien Frank koesterde in staat te zijn, ïn Be Volksvriend wordt over het misbruik van sterken drank en bet „ontheiligen" van den Zondag in vroeger eeuwen het een en ander medegedeeld, dat opnieuw bewijst hoe weinig de „goede" oude tijd ook in dit opzicht beant woordde aan het tafereel, dat door hen, die ons tot de verlaten wegen van dien tijd zouden willen terugvoeren, daarvan gewoonlijk opgehangen wordt. „Om nu niet eens te spreken, zegt de schrijver, van onze voorouders de Batavieren, die reeds voor vrienden der onmatigheid door gingen, zijn er bewijzen te over dat onze 17e eeuwers aan hetzelfde euvel mank gingen. Zoo zegt o. a. de Amsierdamsche dichter Jeremiasde Decker, die in de le helft der 17e eeuw leefde, in zijn satiriek leerdicht Lof der Geldzucht Ik worde droef, ja gram, wanneer ik langs de weïen Mij zondaags nu en dan wat komende vermeijen, Om mij der geldzorg (laas!) een weinigsken te ontslaan, Verneem, hoe guf en grof aldaar wordt aangegaan, Hoe kuf en kroege krielt van macht van ambachtslieden, Die, in de plaats van 'toor der predikstoel te bieden, En in des Heeren Huis godsdienstelijk verzaamd, Den rustdag heiliglijk te vieren zoo 't betaamt, Hier op vier wielen 'tgeld verrollen en verhossen, Daar door een ijzren poort de vrucht huns zweots verklossen." „Er worden in onzen tijd tal van pogingen aan gewend om het kwaad te keeren, velen zien op dit oogenblik naar wettelijke bepalingen uit tegen het toenemend drankmisbruik, doch ook in vroeger dagen bleven zulke middelen niet onaangewend. Zoo werd in 1617 te Amsterdam bij keur vastge steld dat elke kroeg, waarin een doodslag werd gepleegd, gedurende éen jaar en zes weken geslo ten moest blij ven. Eene eeuw vroeger was reeds bepaald dat de kroeghouders geen gelagen mochten borgen op panden of kleederen. In de 2e helft der 17e eeuw mochten er geen twee wijnhuizen naast elkander zijn, en evenmin twee onder éen dak. Bij keur van den 6en Januarij 1624 werd den tappers verboden des Zondags in den voor middag gelagen te zetten. In 1682 brachten de Amsterdamsche heeren deze en andere keuren op de herbergen nog eens in herinnering, met de waarschuwing dat daaraan gestreng de hand zou gehouden worden. Tevens voegden zij er nog een nieuwe en belangrijke bepaling aan toe, nl.dat herbergiers „die kroegen, kutjes of kotten hielden" na negen uren des avonds geen volk meer in hun ne huizen mochten houden of tappen. Als men weet dat 10 uur in die dagen vrij algemeen het bedklokje was, dan zal men de bepaling van te negen uren te sluiten, zeker niet overdreven vin den. Stellen wij dat de tijd der nachtrust voor de heden daagsche Amsterdammers omstreeks mid dernacht ingaat, dan zouden de kroegen naar den maatstaf der oude keur te elf uren gesloten moeten zijn." consuls. Verleend aan den heer R. C. Keun, consul der Nederlanden te BenderBushir, de persoonlijke titel van consul-generaal. pensioenen. Pensioen verleend aan dr. W. G. Pluygers, hoogleeraar aan 's rijks Universiteit te Leiden, ad ƒ2501 en aan mr. H. H. baron Röell, commissaris des konings in Noord-Holland, ad f 4000 'sjaars. belastingen. Benoemd tót ontvanger der dir. bel. en acc. te Heeg c. a. J. H. Pel, ontvanger der dir. bel. invoerr. en acc. te Worbom. geneeskundige dienst. Tijdelijk, dat is voor den tijd van 5 jaren, benoemd tot off. van ge zondheid der 2e kl. bij het leger in N.-L de heeren drs. B. C. Stort, practiseerend geneesheer te Berlijn, en J. L. A. Hess, practiseerend genees heer te Bonn. als er een vacature kwam, het graafschap te vertegenwoordigen. Toen het na eenigen tijd bleek dat haar broeder voor den kost werkte aan de spoorweglijn Parijs— Lyon en de Middellandache Zee, befeikte de droefheid van Helena zulk een hoogte, dat haar echtgenoot zelts medelijden met haar had en haar volkomen herstel onmogelijk werd. Zij bleef het geheele voorjaar sukkelend, lusteloos en kwijnend, terwijl sir Vieary steeds bromde en pruttelde dat zij Ifflekage geen erfgenaam bezorgd had. Frank en Frederik. Voor Frank Baldwin was de teleurstelling minder groot; maar zij bemoeilijkte toch zeer de verwezenlijking zijner plannen. Hij had al zijn hoop gevestigd op den verkoop der akkers bij het station en ook reeds een ondernemenden bouw meester gevonden, die bereid was er villa's op te zetten en huurders te zoeken, onder de badgasten en renteniers van Portquay. Had bij nu een zoon gekregen, dan zou hij sir Vicary wellicht in diens belang hebben kunnen overhalen om in den verkoop toe te stemmen. Maar nn dit niet het geval was wist hij dat zijn vader liever zijn heele leven in bekrompen omstandigheden zou slijten, dan iets uitstaande te hebben met do familie George Baldwin. Bij beschikking van den minister van koloniën, zijn de heeren dr. J. J. van Renesse, leeraar aan de rijkslandbouwschool te Wageningen, en dr. J Haver Droeze, lste luitenant der infanterie op non-activiteit, leeraar aan het koninklijk instituut voor de Marine te Willemsoord, gesteld ter be schikking van den gouverneur-generaal van Ne- derlandsch Indië, om te worden benoemd: de eerstgenoemde tot leeraar in de scheikunde en de natuurlijke historie aan de hoogere burgerschool met vijfjarigen cursus te Soerabaija, en de laatst bedoelde tot leeraar in de natuurlijke historie en in een gedeelte der wiskunde of natuurkunde aan dezelfde inrichting te Samarang. Bij beschikking van den minister van marine, wordt de militaire student voor den geneeskundigen dienst der zeemacht D. Wouters, beschouwd alsnog met ultimo September jl., op verzoek» eervol uit die betrekking te zijn ontslagen. Aan de voordrachten gisteren avond in het Schuttershof alhier door den heer W. van Voorst uit Gouda gehouden, hadden we een drukker bezoek toegewenscht dan eraan ten deel viel. Een af wisselend programma toch, declamatie, zang en muziek, bood genoeg verscheidenheid om elk wat wils te schenken en werd op verdienstelijke wijze uitgevoerd. De voordracht van een zestal ge dichten en vier zangstukken door denzelfden per soon, allicht anders eentonig, was van dien aard dat ze steeds boeiden en tot het einde de be langstelling van bet publiek wisten op te wekken, te meer daar de executant, die zich zelf op de piano accompagneerde, een blinde was. Door den heer Bekker werden een tweetal stukken voor piano, als naar gewoonte, uitste kend ten gehoore gebracht. Volgens 't Handelsblad is mej. Sarah Bernhardt, de beroemde „ster" van het Thêatre Frangais, eene Nederlandsche van geboorte. In de Parijsche opera heeft eene andere Nederlandsche, mej. Maria Heilbron, gedebuteerd als Marguerite in den Fausl. Dit debuut wordt in de Figaro in vleiende bewoordingen beoordeeld door un monsieur de V or- chestre, een bekend feuilletonnist, in wien het Hbl. ook een Nederlander begroet. En einde lijk wordt in datzelfde feuilleton met lof herin nerd aan onze landgenoote mej. F. de Vries, die vóór 8 jaren de Marguerite-partij het eerst in de nieuwe opera zong. De Oppositie tegen deti invoer van aardappe len uit het buitenland, waardoor bet opdrijven van de prijzen der binnenlandsche aardappelen wordt tegengehouden, openbaart zich weder op eene andere wijze. Eerst heette het, dat die buitenlandsche aard appelen van slagvelden afkomstig waren en de domste logens werden daaromtrent verzonnen. Thans wordt verzekerd, dat de Duitsche aardap pelen zich niet goed houden in den winter en dat zij door de reis te veel geleden hebben. LiobtgelooVigen vergeten, dat ook de Duitscbers hunne winterprovisien hebben en daarvoor Duit sche aardappelen bezigen, terwijl, Wat het vervoer betreft, de aardappelen even wéinig of even vèel lijden, of zij met een schuit Worden aangevoerd Uit Zeeland of Vriesland, of per trein uit Berlijn. Het in- en nitladen geschiedt toch maar ëens. Bovendien, hoe weten de aardappelkoopers op onze markt, dat de Duitsche aardappelen zich uur - n iin mil r li i r uurn'"iiiriii-j i yin Natuurlijk was Frank zeer ontstemd als hg over dit alles nadacht en terwijl hij op zekeren dag te Voet van Portquay terugkeerde en den bouwmeester ontmoette, die hem zeer eerbiedig groette, begon hij te overleggen of het niet mogelijk zou Wezen om op zijn eigen hand onderhandelingen met de heeren George Baldwin aan te knoopen. Zou hij het hun niet kunnen voorstellen als iets dat hoogst voordeelig voor het goed zou wezen, vóór het géval dat het eenmaal in hunne handen kwam en tegelijkertijd een uitstekende geldbelegging voor den ouden heer was? Indien vader en zoon erop ingingen en indien zij den bouwmeester eens lieten optreden als hun zaakgelastigde, zoodat sir Vicary met dien man alleen te doen had, zou er misschien iets gewonnen zijn. Als dit niet lukte, dan bleef hem niets anders over dan in stilte geld op te nemen op de nalatenschap van zijn vador en er niet eens iets van aan Helena te zeggendie zou het zeker uitbrengen, of zoodra zij merkte dat hij eenig geld over had, het voor haar familie vragen. Al loopende werkte hg die plannen Verder uit, totdat hij op eens voor zich uit aan den hoek van den Stationsweg en den Grooten HeerenWeg, die naar de kust loopt, een zonderlinge groep gewaar werd. In een der personen herkende hij terstond Ka, de heidin, ofschoon zij met haar rug naar hem toe stond te praten met een forBche, knappe, vreemde vrouw, in een reoden zwartgeruiten niet goed houden? Tot dusverre werden zij zelden of nooit hier aangevoerd. (Arnh. Ct). Onder de werklieden van de heeren Gebrs. Polak aan het Westnieuwland te Rotterdam, waren er twee die laatstl. Zondag 50 jaren aan de fabriek hadden doorgebracht. De jubilarissen werden door hunne patroons met equipage afgehaald van hunne woningen in de Zandstraat, daar een ongewoon verschgnsel, en brachten met de overige werklieden in de versierde fabriek den dag feestelg k door. Beiden ontvingen van de patroons een gouden horloge met ketting, terwij 1 de werklieden aan elk een gouden bril ten geschenke aanboden. Opmerkelijk was zeker het getuigenis der patroons, dat deze werklieden geen tweemaal in die 50 jaar j uur waren te laat gekomen. Op 10 Nov. en volgende dagen zal te 's Gravenhage door de firma Van Stockum Zoon verkocht worden de bibliotheek van wijlen Z. K, H. prins Hendrik der Nederlanden. Deze biblio theek is bijzonder rgk aan werken, op de scheep vaart en op de geschiedenis van ons zeewezen betrekking hebbende. Zg is eene getuigenis hoe groot by den prins de belangstelling was voor onze marine, voor onzen roem ter zee, voor onze zeehelden, enz. Ook aan boekwerken, portretten, autographieën enz. betreffende het huis van Oranje is deze bibliotheek zeer rgk. StiehUche Ct.) Men klaagt wel eens over de vyandige houding, die vreemde visscbers tegenover de Nederlandsche aannemendat de verstandhouding tusschen de Nederlandsche viBschers onderling dikwerf ook te wenschen overlaat bigkt uit het volgende. Een logger had de netten gekapt van een Scheveningsche schuit van den reeder J. Schoor. Toen de stuurman M. Korving zgn netten, die door den logger waren binnengehaald, terugvroeg, kreeg hij ze, doch moest de groote hoeveelheid haring missen, die door den logger was prijsgemaakt. Een der reisgenooten van professor Norden- skiöld, luitenant Howgaard, beschrijft een buiten gewoon noorderlicht, waargenomen by kaap Onman den 26 September 1878, in de volgende termen. Omstreeks tien nren des avonds begon eene vlam op te stijgen van den noordelijken horizont met de kern juist in het noorden. Zij werd door verschillende anderen gevolgd, die langzaam stegen tot bet zenithgaandeweg iets van hare kracht verliezende, die zg echter weder terugkregen, als zy naar den zuide.yken horizont verdwenen. De vlammen waren volkomen wit en het uitspansel was spoedig bedekt met bogen van vlammen, die een prachtig schouwspel boden tegen de donkere lucht, waarin de sterren helder schenen. Tegen middernacht werd het luchtver schijnsel anders. In een grooten, breeden band, die door het Zenith liep, golfde het licht van alie kleuren van den regenboog voor- en achteruit, zonder dat het mogeiyk was te zeggen of de lichtgolven uit het oosten of uit het westen kwamen. Aan de oostzyde was het licht buiten gewoon schitterend en eene vlammende toorts rees uit den oostelijken horizont, waar onmetelijke lichtvlammen opstegen en weer verdwenen. Opeens Werd de band zwakker van licht, terwijl de toorts, wild vlammende, grooter werd en uit het zenith een aantal gele lichtstralen zich ver spreidden naar alle zijden. Dit duurde ongeveer een kwartier, toen de eerste togen weder verschenen, langzamerhand verdwijnende in de richting van de Noordpool. Geen geluid weid gehoord gedurende dit indrukwekkende natuurver schijnsel. plaid gehuld, met een kleinen jongen van ongeveer drie jaar aan de hand, die op een stuk bróód knabbelde. De vrouw sprak druk, maar langzaam eü toen Frank naderbij kwam hoorde hij duidelijk dat zij zich met veel moeite en met een sterk Duitsch accent uitdrukte. Op dit oogenblik keerde Ka zich om eh kapitein Baldwin ziende, riep zij uit: „Maar daar is hij! Dit is de jonge baron zelf!" De vreemdelinge ontstelde, maar gaf geen blijk van hem te herkennen. „Dat is hij," riep Ka Kolar nog eensj „is dat de man niet dien gij zoekt?" De vrouw zag Frank weer aan, die ook stil was big ven staan, om haar te beschouwen. Haar gelaat kwam hem niet geheel onbekend toor, maar hij kon zich toch niet herinneren waar en wanneer hij het gezien had. Ka barstte in luid gelach uit. „Is dat al wat Uw minnaar n te zeggen heeft?" „Hoor eens Ka," zei kapitein Baldwin scherp. „Ik ben de jonge baron, maar ik ben ook de magistraat en ik zal u laten oppakken als land loopster, indien gij niet terstond maakt dat gij hier van daan komt. Verstaat gij mij?" „Ik was niet degene die u stond op te wach ten," antwoordde zy opnieuw lachende, maakte een linksche dienaresse en liep den stationsweg op. Wordt tirvolgd).

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1879 | | pagina 2