N». 263.
122® Jaargang,
1879.
7 November.
BLAUWE HOZEN
Dit blad verschijnt dagelijks!
met uitzondering van Zon- en Feestdagen,!
Prijs per 3/in. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent!
Advertentien: 20 Gent per regel!
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels f 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangère G. L. Daubs en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones.
Schouwing
Schoorsteenen.
Middelburg 6 November.
24
het huwelijk van
heleiva m a l, i h os sk a,
Henry en Isabella.
-,K< dex-ass'- -
=r=t
OER
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
maken bekend,
dat de schouwing der schoorsteenen, voorge
schreven bij art. 97 der verordening van alge-
meene plaatselijke politie, door het bestuur van
de brandweer zal gehouden worden Maandag den
10 November a. en volgende dagen.
En is hiervan afkondiging geschied waar het
behoort.
Middelburg, den 3tn November 1879.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
SCHORER.
De secretaris,
Gr. N. DE STOPPELAAR.
Het einde der verkiezingscomedie te Utrecht is
voor de liberale partij eene overwinning, doch
niet eene die haar reden geeft om luidkeels
victorie te roepen. Zoomin de zegepraal zelve
als de wijze waarop zij behaald is, leveren naar
ons inzien daar aanleiding toe. Het halfslachtig
liberalisme van den heer Bastert, zóo half
slachtig, dat het nog meer aan den conservatieven
kant staat dan de uiterste rechterflank van hen
die in den regel tot het linker-eentrum gerekend
worden, is niet bij machte om ons bijzonder
warm te maken, evenmin als de anti-revolutip-
naire partij reden heeft om zich diep treurig te
voelen over het gemis van een zoo weinig anti
revolutionair, zoo ijverig door halve conservatieven
en heele ultramontanen gesteund man als de heer
Du Tour de Bellinchave.
Het is bij deze gelegenheid gegaan zooals zoo
dikwijls bij verkiezingen het geval is. De hitte
van den strijd geeft aan den naam der personen
een relief, dat zij uit zichzelf nooit bezeten zouden
hebben. Wie voor een jaar of wat voorspeld had
dat de liberale party over de verkiezing van een
liberaal van de Bastert-soort als eene overwinning
jubelen zou, had kans gehad om uitgelachen te
worden. Aan den anderen kant is het. nog niet
eens jaren, maar slechts eenige maanden geleden,
dat de candidatuur-Du Tour in het anti-revolitio-
naire hoofdkwartier, als een product van beginsel
loosheid en halfheid, bestreden werd op die
stekelachtige manier, waarvan de leiders dezer
party het geheim bezitten tegenover allen die niet
gansch en al hunne bevelen verkiezen te volgen,
een manier die venijniger wordt naarmate zij
OP
DOOR
de schrijfster van Vera
TWEEDE DEEL.
HOOFDSTUK H.
Intusschen waa de hofmeester begonnen met
zich om zoo te zeggen af te schilderen en in een
oogenblik legde hij voor de voeten van den prins
een volledig boerenpak neder de groote
laarzen, den caftan, een overhemd, een rooden
strik en een pels van schapenvacht met de wol
naar binnen.
„Kleed u terstond" aan en Isabella hielp haar
man met bevende handen aan zijne vermomming.
De touloupa, zwaar van de goudstukken en
banknoten, werd onder het hemd verborgen en de
elechtriekende pels ging over alles heen."
haar wapenen zorgvuldiger met het vernis der
zoetsappigheid en der „broederliefde" besmeert.
Maar reeds bij de herstemming, toen de beer De
Savornin Lohman, de universeele candidaat, voor
den heer Du Tour had moeten wyken, was de
naam Du Tour de leuze van het zuiverste anti-
revolutionarisme geworden. En nu, na de ver
nietiging der verkiezing, wel nu scheelde het
niet veel of men kon langs de straten de strgd-
leuzen hooren weergalmen: „Daar is maar éen
liberalisme eu Bastert is zgn profeet, en buiten
Du Tour is voor wat zich anti-revolutionair
noemt geen weg des heils te vinden
Geen kiesdistrict is er in Nederland, waar der-
gelgke parasytische verschgnselen zoo in den
bodem schgnen te wortelen als Utrecht. Voor
een jaar of zes vond het nog in de heeren Kien
en Van Voorthugsen de mannen naar zijn hart.
Toen de laatstgenoemde naar de eerste kamer
verhuisde, scheen het een stap rechts te willen
doen en stelde den heer Messehert van Vollen
hoven in zijne plaats. Toen de burgemeester
Kien zgn veeljarig mandaat nederlegde, klom het
weder een zeer klein trapje op de liberale ladder
en koos den heer Bastert. In dezelfde richting
was de verkiezing van den heer Roëll, in 1877,
toen de heer Messehert door ouderdom en eigen
verlangen, de hoofdfactoren naar 't schgnt bg
de Utrechtsche verkiezings-mutatiën, genoopt
werd van 't staatstooneel af te treden. Bij de jong
ste verkiezing eindelijk wogen de kansen bijna tegen
elkander op. Bg de eerste stemming kwamen,
van de 2738, 1603 kiezers op, aldus verdeeld
Bastert 791, Du Tour 490, Lohman 322. Bg de
herstemming kwamen 1945 kiezers en gaven de
5 befaamd geworden Harmelaars den doorslag,
door den heer Du Tour met 975 stemmen de
meerderheid boven den heer Bastert te geven.
Eergisteren eindelgk is de deelneming alweder
veel grooter geweest: 2298 stemmende kiezers,
1186 voor den heer Bastert, 1112 voor zijn te
genstander. De meerderheid is dus nu tot 74
gestegen, juist nog een weinig te klein om de
83 briefjes uit de stembus van Harmeien, voor
't geval die weer quaestieus geacht mocht wor
den, geheel buiten rekening te laten.
Want ook hiervoor bestaat kans en die kans
brengt mede het hare toe om onze geestdrift,
voor wat men de Utrechtsche victorie mocht
willen noemen, te bekoelen. Volgens de be
schikking van den minister van binnenlandsche
zaken is bij de nu afgeloopen verkiezing weder
dezelfde kiezerslijst gebruikt, welke tot de ver
nietiging der eerste verkiezing aanleiding heeft
gegeven. Wel zal nu aan het formeele bezwaar
der kamer te gemoet zijn gekomen en het hoofd
dier lijst de aanduiding bevat hebben, dat zij
„Voor mevrouw is ook alles gereed eu Mariette
wacht buiten om u te helpen."
„Roep haar," zei Henry Malinosski en nadat de
hofmeester de deur- op een kier gezet en even
gefloten had, verscheen Mariette. Het Lgflansche
meisje zag er minder schoon uit dan gewoonlgk:
haar gelaat was bleek en betrokken en evenals
haar vader was zy in tallooze kleedingstukken
gehuld.
„Kleed u uit," zei Stépan lakoniek en onmiddel-
lgk haalde Mariette het noodige van haar lijf om
Isabella te verkleeden als een jodinnetje. Stilzwijgend
en bedeesd ontdeed zy haar meesteres van hare
strikken en kanten, vouwde een zijden zakdoek
op de wijze a{s de jodinnen dien dragen en bond
hem om haar hoofd; trok haar groote laarzen
met bont aan de kleine voeten, en hulde ten
slotte de heele gestalte harer mevrouw, met het
vest met geld en al, in een langen met bont-
omzoomden pels.
„Laat Mariette nu den jeugdigen prins Victor
uit den wieg nemenzg kan het wel doen zonder
hem wakker te maken."
Vlug als kwikzilver gleed Mariette de kamers
door en keerde een minuut later terug met het
slapende kind in fijne wollen dekens gewikkeld in
hare armen.
„Nu, dan, weest stil!" zei Stépan en geleidde
hen over de plaats naar zijne woning. Mariettte
snelde met het kind vooruit, uit angst dat het
zou beginnen te schreeuwen en hen verraden.
Voor de deur stond een slede te wachten en een
vermeldde de kiezers voor de tweede kamer"
en niet di6 voor de „provinciale staten". Maar
de fout, welke wezenlgk de verkiezing vicieerde,
het op de lgst voorkomen van kiezers die er
volgens den census niet op behoorden, is blijven
bestaan.
't Zal dus weder van de kamer afhangen of de
deur der vergaderzaal ditmaal al dan niet voor
den heer Bastert ontsloten zal worden. Slechts
in éen opzicht kan aan hare beslissing, met het
oog op 't algemeen belang, bijzonder gewicht
gehecht worden. Even als op den heer Du Tour
door de Standaard-party het cachet „anti-minis
terieel" gedrukt is, zoo mag dé heer Bastert be
schouwd worden als de verpersoonlgking van hen,
die in het tegenwoordige „ministerie boven partij-
verdeeldheid" hun plechtanker zien. En daar nu
ook wij, na den ongelukkigen, zelf-gewilden
val van het kabinet-Kappeyne, het ministerie-
Van Lgnden, met zgne onmiskenbare bestuurs-
talenten, liever nog eenigen tijd zien aanblgven
dan alweder dadelijk zien aftreden, zouden wij een
ministerieel man als de heer Bastert niet ongaarne
de ministerieele partij in de kamer zien versterken.
De beginselen en belaDgen van het liberalismus
kunnen wg echter iii gemoede niet inzien, da bij
zijn binnenkomen of buitenblgven in hooge mate
betrokken zijn.
Volgens het Vaderland, heeft de heer Chatwood
nit Londen een brandkast vervaardigd overeen
komstig de voorwaarden van het programma
vastgesteld voor den te Arnhem gehouden wed
strijd. De heer Chatwood heeft zich bereid
verklaard op een nader te bepalen dag diebrandkast
te onderwérpen aan dezelfde proeven, waaraan
de andere brandkasten onderworpen zijn geweest,
om zoodoende aan te toonen, dat het zeer goed
mogelgk is brandkasten te maken, welke tegen
de val-, vuur- en inbraakproeven bestand zijn.
Bg het overnemen van dit bericht voegen wg
de herinnering dat de heer Chatwood begonnen
is met om 500 ponden sterling te wedden dat
zijne te Arnhem ten toon gestelde kasten het
tegen iedere kast van Nederlandsch fabrikaat
zouden uithouden. Toen geen onzer fabrikanten
aanleiding vond om op deze uitdaging 6000
te wagen, doch de heer Vogel den Engelschman
voorstelde, zonder weddenschap, doch op kosten
van ongelgk, zijn reeds beproefde kast te laten
diDgen met een, die de heer Chatwood naar ver
kiezing kon lateu maken, liet deze niets van
zich hooren.
Nu hij eindelijk met zijn nieuwe plan voorden
dag komt, is het de vraag of te Arnhem nog
gelegenheid bestaat om de proeven, op de wijze
oogenblik sloten man en vrouw elkaar stilzwijgend
in de armen. Daarop zag prins Henry zijn
vrouw in de slede plaats nemen naast Joseph
Abramowitch. Daar vlogen de paarden van de
droshhy voort over de sneeuw, hy voelde dat
zij gescheiden waren en dat de ballingschap begon
nen was.
In het huis van Stépan bevonden zich op dat
oogenblik nog Mariette en Rudolpba de oude
kindermeid, aan wier zorgeu zijn kleine Vietor
werd toevertrouwd, tot dat Stépan hem zelf naar
Dantzig zou kunnen brengen; met de eerste
morgenschemering zou de beurt aan Henry zelf
wezen om voor het laatst een blik te slaan op
de bosschen van Sviatopolb.
Er werd om 6 uur thee gezet en toen vertrok
hg met Stépan om zich bg de houthakkers to
voegen. Zij waren negen in getal en Stépan
stelde zijn meester aan den opzichter voor als
den nieuwen werkman, dien hy beloofd had hem
te bezorgen, in plaats van een zekeren Mitrophane,
die door de vorst was aangetast.
Het was een geluk voor den beer van Svia-
topolk dat stilzwijgendheid niets vreemds is bij
een Poolschen boer, want gedurende den geheelen
dag sprak hij geen enkel woord. Zij brachten
den nacht door in een zeer smerige izla, daar
het heele gezelschap meer gesteld was op een
warme kachel dan op slaap.
Eerst den tweeden dag was prins Henry in de
noodzakelgkheid van iets meer dan een enkele
lettergreep te gelyk te laten hooren, daar eender I
zooals eerst geschied is, te herhalen en wie de
kosten daarvan zal moeten dragen.
Hieuw- en St. Joosland, 5 Nov. Dank
zg den stoot, verleden jaar door onze Landlouw-
vereeniging gegeven, schijnt onze sedert jaren
bestaande veemarkt, die geheel verloopen scheen
en waar slechts 6 a 7 stuks op de plaats kwamen
waar de touwen voor een aantal beesten gespan
nen waren, een nieuw leven te zgn ingetreden.
Er waren heden 75 stuks hoornvee aan de lijn,
waaronder enkele schoone melkkoeien en veel
jong, vet vee. De handel in vet vee was op
't laatst van de markt nog al belangrijk. De
premie van f 10 voor het meest aangebrachte is
toegekend aan den landbouwer Willem Reijnierse,
met 17 stuks.
Deze aanvankelgk goede uitslag moge eene
les bevatten. Indommelen is zeker te misprgzen
als het scheepje voor den wind gaat, maar het
wordt bedenkelijk, ja gevaarlijk als de zaken
slecht gaan. Voorwaar het gaat den landbouw
tegenwoordig niet gunstig; maar daarom niet
gewanhooptde natuur zal zich niet ieder jaar
voor onze arme boeren zoo onwillig toonen.
Daarom nu ook niet stil gezeten en op den
neus gekekenWij kennen er gelukkig in ons
midden, die hun fokvee zelf aangekocht hebben
van achter Amsterdam over de Zuiderzee, ja
zelfs die een jongen stier op Engelands markt
zich hebben uitgezocht en aangeschaft. Of ze
ook gebruik maakten van de nieuwe middelen
van vervoer, van stoom en spoorOngetwgfeld
zullen zg ook gebruik willen maken van de
nieuwe middelen, die op goede theoretische gron
den worden uitgedacht om den landbouw te
verbeteren. Wij weten dat onze Landbouw-ver-
eeniging niet in staat zal zijn om alle pachters
in korten tgd rgk te maken, maar dat weten wij
toch dat onderlinge samenspreking vaak gezame-
lijk handelen ten gevolge heeft, en dat een
dracht ook op dit gebied macht maakt, dat heeft
de heden verkregen uitkomst opnieuw bewezen.
Grauw 5 November. Wij staan hier aan 't
einde van eene grooté sterfte onder de kinderen
tengevolge van kinkhoest. Wij vermelden dat?
dewijl tijdens het beerschen dier ziekte in deze
gemeente ten duidelijkste is gebleken van welk
hoog nut het zou zijn, indien in de wet tot»
wering van besmettelijke ziekten ook aan den
kinkhoest eene plaats werd ingeruimd. Op do
school b. v. zyn lijders aan deze ziekte hoogst
lastig en volgens de wet kunnen zij nu niet ge
weerd worden. Of de ziekte besmettelijk is, kan
door leeken in de geneeskunde natuurlijk niet
werklieden zyn voet bezeerd bad door op een
stuk glas te trappen. Niemand wist wat eraan
gedaan moest worden eu de man zelf scheen
doodsbang te wezen dat hy achter zou moeten
blijven, evenals Mitrophane. Henry ging naar
hem toe en vroeg hem of hg een zakdoek had
maar nauwelijks had hij die woorden gesproken
of zij berouwden hem zeer; want de lijder ont
stelde eerst, haalde toen zijn zakdoek uit en gaf
hem dien met een verwonderden vragenden blik.
Had hij zich verraden Waarschijnlijk door een
uitdrukking te bezigen die de boeren niet kennen
maar daar het hem nu toch niet meer hielp ot
bg het eens begonnen werk al in den steek liet,
verbond hij den man zonder verder een woord
te spreken en verloor hem uit het oog. Eerst n a
het avondeten werd hij hem weer gewaar
geheel afgezonderd zittende, terwgl hy steeds iets
voor zich heen neuriede.
Henry luisterde. De man zag er zoo uitgeput
en lijdend uit dat hij zeker niet uit louter vroo-
lijkheid des harten zou zingen en weldra vernam
hij een Poolsch lied, waarvan hij de woorden zeer
goed kende.
»Dans notre exil nous t'adorons encore,
»Nous te prions comme jadis;
.Comme l'oiseau fuit d'instinct vers l'aurore
»A.u nid natal son paradis.
Henry ging naar hem toe en zong met gedempto
stem het volgende couplet:
«Lorsque la foi du monde de se retire,
.Rends-lui sa force et sa clarté;
„En leur donnant la palme^ du niartyre,
•Denne bob Sla la liberie,