N». 263. 122® Jaargang, 1879. 7 November. BLAUWE HOZEN Dit blad verschijnt dagelijks! met uitzondering van Zon- en Feestdagen,! Prijs per 3/in. franco 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent! Advertentien: 20 Gent per regel! Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels f 1,50 iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangère G. L. Daubs en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones. Schouwing Schoorsteenen. Middelburg 6 November. 24 het huwelijk van heleiva m a l, i h os sk a, Henry en Isabella. -,K< dex-ass'- - =r=t OER De burgemeester en wethouders van Middelburg, maken bekend, dat de schouwing der schoorsteenen, voorge schreven bij art. 97 der verordening van alge- meene plaatselijke politie, door het bestuur van de brandweer zal gehouden worden Maandag den 10 November a. en volgende dagen. En is hiervan afkondiging geschied waar het behoort. Middelburg, den 3tn November 1879. De burgemeester en wethouders voornoemd, SCHORER. De secretaris, Gr. N. DE STOPPELAAR. Het einde der verkiezingscomedie te Utrecht is voor de liberale partij eene overwinning, doch niet eene die haar reden geeft om luidkeels victorie te roepen. Zoomin de zegepraal zelve als de wijze waarop zij behaald is, leveren naar ons inzien daar aanleiding toe. Het halfslachtig liberalisme van den heer Bastert, zóo half slachtig, dat het nog meer aan den conservatieven kant staat dan de uiterste rechterflank van hen die in den regel tot het linker-eentrum gerekend worden, is niet bij machte om ons bijzonder warm te maken, evenmin als de anti-revolutip- naire partij reden heeft om zich diep treurig te voelen over het gemis van een zoo weinig anti revolutionair, zoo ijverig door halve conservatieven en heele ultramontanen gesteund man als de heer Du Tour de Bellinchave. Het is bij deze gelegenheid gegaan zooals zoo dikwijls bij verkiezingen het geval is. De hitte van den strijd geeft aan den naam der personen een relief, dat zij uit zichzelf nooit bezeten zouden hebben. Wie voor een jaar of wat voorspeld had dat de liberale party over de verkiezing van een liberaal van de Bastert-soort als eene overwinning jubelen zou, had kans gehad om uitgelachen te worden. Aan den anderen kant is het. nog niet eens jaren, maar slechts eenige maanden geleden, dat de candidatuur-Du Tour in het anti-revolitio- naire hoofdkwartier, als een product van beginsel loosheid en halfheid, bestreden werd op die stekelachtige manier, waarvan de leiders dezer party het geheim bezitten tegenover allen die niet gansch en al hunne bevelen verkiezen te volgen, een manier die venijniger wordt naarmate zij OP DOOR de schrijfster van Vera TWEEDE DEEL. HOOFDSTUK H. Intusschen waa de hofmeester begonnen met zich om zoo te zeggen af te schilderen en in een oogenblik legde hij voor de voeten van den prins een volledig boerenpak neder de groote laarzen, den caftan, een overhemd, een rooden strik en een pels van schapenvacht met de wol naar binnen. „Kleed u terstond" aan en Isabella hielp haar man met bevende handen aan zijne vermomming. De touloupa, zwaar van de goudstukken en banknoten, werd onder het hemd verborgen en de elechtriekende pels ging over alles heen." haar wapenen zorgvuldiger met het vernis der zoetsappigheid en der „broederliefde" besmeert. Maar reeds bij de herstemming, toen de beer De Savornin Lohman, de universeele candidaat, voor den heer Du Tour had moeten wyken, was de naam Du Tour de leuze van het zuiverste anti- revolutionarisme geworden. En nu, na de ver nietiging der verkiezing, wel nu scheelde het niet veel of men kon langs de straten de strgd- leuzen hooren weergalmen: „Daar is maar éen liberalisme eu Bastert is zgn profeet, en buiten Du Tour is voor wat zich anti-revolutionair noemt geen weg des heils te vinden Geen kiesdistrict is er in Nederland, waar der- gelgke parasytische verschgnselen zoo in den bodem schgnen te wortelen als Utrecht. Voor een jaar of zes vond het nog in de heeren Kien en Van Voorthugsen de mannen naar zijn hart. Toen de laatstgenoemde naar de eerste kamer verhuisde, scheen het een stap rechts te willen doen en stelde den heer Messehert van Vollen hoven in zijne plaats. Toen de burgemeester Kien zgn veeljarig mandaat nederlegde, klom het weder een zeer klein trapje op de liberale ladder en koos den heer Bastert. In dezelfde richting was de verkiezing van den heer Roëll, in 1877, toen de heer Messehert door ouderdom en eigen verlangen, de hoofdfactoren naar 't schgnt bg de Utrechtsche verkiezings-mutatiën, genoopt werd van 't staatstooneel af te treden. Bij de jong ste verkiezing eindelijk wogen de kansen bijna tegen elkander op. Bg de eerste stemming kwamen, van de 2738, 1603 kiezers op, aldus verdeeld Bastert 791, Du Tour 490, Lohman 322. Bg de herstemming kwamen 1945 kiezers en gaven de 5 befaamd geworden Harmelaars den doorslag, door den heer Du Tour met 975 stemmen de meerderheid boven den heer Bastert te geven. Eergisteren eindelgk is de deelneming alweder veel grooter geweest: 2298 stemmende kiezers, 1186 voor den heer Bastert, 1112 voor zijn te genstander. De meerderheid is dus nu tot 74 gestegen, juist nog een weinig te klein om de 83 briefjes uit de stembus van Harmeien, voor 't geval die weer quaestieus geacht mocht wor den, geheel buiten rekening te laten. Want ook hiervoor bestaat kans en die kans brengt mede het hare toe om onze geestdrift, voor wat men de Utrechtsche victorie mocht willen noemen, te bekoelen. Volgens de be schikking van den minister van binnenlandsche zaken is bij de nu afgeloopen verkiezing weder dezelfde kiezerslijst gebruikt, welke tot de ver nietiging der eerste verkiezing aanleiding heeft gegeven. Wel zal nu aan het formeele bezwaar der kamer te gemoet zijn gekomen en het hoofd dier lijst de aanduiding bevat hebben, dat zij „Voor mevrouw is ook alles gereed eu Mariette wacht buiten om u te helpen." „Roep haar," zei Henry Malinosski en nadat de hofmeester de deur- op een kier gezet en even gefloten had, verscheen Mariette. Het Lgflansche meisje zag er minder schoon uit dan gewoonlgk: haar gelaat was bleek en betrokken en evenals haar vader was zy in tallooze kleedingstukken gehuld. „Kleed u uit," zei Stépan lakoniek en onmiddel- lgk haalde Mariette het noodige van haar lijf om Isabella te verkleeden als een jodinnetje. Stilzwijgend en bedeesd ontdeed zy haar meesteres van hare strikken en kanten, vouwde een zijden zakdoek op de wijze a{s de jodinnen dien dragen en bond hem om haar hoofd; trok haar groote laarzen met bont aan de kleine voeten, en hulde ten slotte de heele gestalte harer mevrouw, met het vest met geld en al, in een langen met bont- omzoomden pels. „Laat Mariette nu den jeugdigen prins Victor uit den wieg nemenzg kan het wel doen zonder hem wakker te maken." Vlug als kwikzilver gleed Mariette de kamers door en keerde een minuut later terug met het slapende kind in fijne wollen dekens gewikkeld in hare armen. „Nu, dan, weest stil!" zei Stépan en geleidde hen over de plaats naar zijne woning. Mariettte snelde met het kind vooruit, uit angst dat het zou beginnen te schreeuwen en hen verraden. Voor de deur stond een slede te wachten en een vermeldde de kiezers voor de tweede kamer" en niet di6 voor de „provinciale staten". Maar de fout, welke wezenlgk de verkiezing vicieerde, het op de lgst voorkomen van kiezers die er volgens den census niet op behoorden, is blijven bestaan. 't Zal dus weder van de kamer afhangen of de deur der vergaderzaal ditmaal al dan niet voor den heer Bastert ontsloten zal worden. Slechts in éen opzicht kan aan hare beslissing, met het oog op 't algemeen belang, bijzonder gewicht gehecht worden. Even als op den heer Du Tour door de Standaard-party het cachet „anti-minis terieel" gedrukt is, zoo mag dé heer Bastert be schouwd worden als de verpersoonlgking van hen, die in het tegenwoordige „ministerie boven partij- verdeeldheid" hun plechtanker zien. En daar nu ook wij, na den ongelukkigen, zelf-gewilden val van het kabinet-Kappeyne, het ministerie- Van Lgnden, met zgne onmiskenbare bestuurs- talenten, liever nog eenigen tijd zien aanblgven dan alweder dadelijk zien aftreden, zouden wij een ministerieel man als de heer Bastert niet ongaarne de ministerieele partij in de kamer zien versterken. De beginselen en belaDgen van het liberalismus kunnen wg echter iii gemoede niet inzien, da bij zijn binnenkomen of buitenblgven in hooge mate betrokken zijn. Volgens het Vaderland, heeft de heer Chatwood nit Londen een brandkast vervaardigd overeen komstig de voorwaarden van het programma vastgesteld voor den te Arnhem gehouden wed strijd. De heer Chatwood heeft zich bereid verklaard op een nader te bepalen dag diebrandkast te onderwérpen aan dezelfde proeven, waaraan de andere brandkasten onderworpen zijn geweest, om zoodoende aan te toonen, dat het zeer goed mogelgk is brandkasten te maken, welke tegen de val-, vuur- en inbraakproeven bestand zijn. Bg het overnemen van dit bericht voegen wg de herinnering dat de heer Chatwood begonnen is met om 500 ponden sterling te wedden dat zijne te Arnhem ten toon gestelde kasten het tegen iedere kast van Nederlandsch fabrikaat zouden uithouden. Toen geen onzer fabrikanten aanleiding vond om op deze uitdaging 6000 te wagen, doch de heer Vogel den Engelschman voorstelde, zonder weddenschap, doch op kosten van ongelgk, zijn reeds beproefde kast te laten diDgen met een, die de heer Chatwood naar ver kiezing kon lateu maken, liet deze niets van zich hooren. Nu hij eindelijk met zijn nieuwe plan voorden dag komt, is het de vraag of te Arnhem nog gelegenheid bestaat om de proeven, op de wijze oogenblik sloten man en vrouw elkaar stilzwijgend in de armen. Daarop zag prins Henry zijn vrouw in de slede plaats nemen naast Joseph Abramowitch. Daar vlogen de paarden van de droshhy voort over de sneeuw, hy voelde dat zij gescheiden waren en dat de ballingschap begon nen was. In het huis van Stépan bevonden zich op dat oogenblik nog Mariette en Rudolpba de oude kindermeid, aan wier zorgeu zijn kleine Vietor werd toevertrouwd, tot dat Stépan hem zelf naar Dantzig zou kunnen brengen; met de eerste morgenschemering zou de beurt aan Henry zelf wezen om voor het laatst een blik te slaan op de bosschen van Sviatopolb. Er werd om 6 uur thee gezet en toen vertrok hg met Stépan om zich bg de houthakkers to voegen. Zij waren negen in getal en Stépan stelde zijn meester aan den opzichter voor als den nieuwen werkman, dien hy beloofd had hem te bezorgen, in plaats van een zekeren Mitrophane, die door de vorst was aangetast. Het was een geluk voor den beer van Svia- topolk dat stilzwijgendheid niets vreemds is bij een Poolschen boer, want gedurende den geheelen dag sprak hij geen enkel woord. Zij brachten den nacht door in een zeer smerige izla, daar het heele gezelschap meer gesteld was op een warme kachel dan op slaap. Eerst den tweeden dag was prins Henry in de noodzakelgkheid van iets meer dan een enkele lettergreep te gelyk te laten hooren, daar eender I zooals eerst geschied is, te herhalen en wie de kosten daarvan zal moeten dragen. Hieuw- en St. Joosland, 5 Nov. Dank zg den stoot, verleden jaar door onze Landlouw- vereeniging gegeven, schijnt onze sedert jaren bestaande veemarkt, die geheel verloopen scheen en waar slechts 6 a 7 stuks op de plaats kwamen waar de touwen voor een aantal beesten gespan nen waren, een nieuw leven te zgn ingetreden. Er waren heden 75 stuks hoornvee aan de lijn, waaronder enkele schoone melkkoeien en veel jong, vet vee. De handel in vet vee was op 't laatst van de markt nog al belangrijk. De premie van f 10 voor het meest aangebrachte is toegekend aan den landbouwer Willem Reijnierse, met 17 stuks. Deze aanvankelgk goede uitslag moge eene les bevatten. Indommelen is zeker te misprgzen als het scheepje voor den wind gaat, maar het wordt bedenkelijk, ja gevaarlijk als de zaken slecht gaan. Voorwaar het gaat den landbouw tegenwoordig niet gunstig; maar daarom niet gewanhooptde natuur zal zich niet ieder jaar voor onze arme boeren zoo onwillig toonen. Daarom nu ook niet stil gezeten en op den neus gekekenWij kennen er gelukkig in ons midden, die hun fokvee zelf aangekocht hebben van achter Amsterdam over de Zuiderzee, ja zelfs die een jongen stier op Engelands markt zich hebben uitgezocht en aangeschaft. Of ze ook gebruik maakten van de nieuwe middelen van vervoer, van stoom en spoorOngetwgfeld zullen zg ook gebruik willen maken van de nieuwe middelen, die op goede theoretische gron den worden uitgedacht om den landbouw te verbeteren. Wij weten dat onze Landbouw-ver- eeniging niet in staat zal zijn om alle pachters in korten tgd rgk te maken, maar dat weten wij toch dat onderlinge samenspreking vaak gezame- lijk handelen ten gevolge heeft, en dat een dracht ook op dit gebied macht maakt, dat heeft de heden verkregen uitkomst opnieuw bewezen. Grauw 5 November. Wij staan hier aan 't einde van eene grooté sterfte onder de kinderen tengevolge van kinkhoest. Wij vermelden dat? dewijl tijdens het beerschen dier ziekte in deze gemeente ten duidelijkste is gebleken van welk hoog nut het zou zijn, indien in de wet tot» wering van besmettelijke ziekten ook aan den kinkhoest eene plaats werd ingeruimd. Op do school b. v. zyn lijders aan deze ziekte hoogst lastig en volgens de wet kunnen zij nu niet ge weerd worden. Of de ziekte besmettelijk is, kan door leeken in de geneeskunde natuurlijk niet werklieden zyn voet bezeerd bad door op een stuk glas te trappen. Niemand wist wat eraan gedaan moest worden eu de man zelf scheen doodsbang te wezen dat hy achter zou moeten blijven, evenals Mitrophane. Henry ging naar hem toe en vroeg hem of hg een zakdoek had maar nauwelijks had hij die woorden gesproken of zij berouwden hem zeer; want de lijder ont stelde eerst, haalde toen zijn zakdoek uit en gaf hem dien met een verwonderden vragenden blik. Had hij zich verraden Waarschijnlijk door een uitdrukking te bezigen die de boeren niet kennen maar daar het hem nu toch niet meer hielp ot bg het eens begonnen werk al in den steek liet, verbond hij den man zonder verder een woord te spreken en verloor hem uit het oog. Eerst n a het avondeten werd hij hem weer gewaar geheel afgezonderd zittende, terwgl hy steeds iets voor zich heen neuriede. Henry luisterde. De man zag er zoo uitgeput en lijdend uit dat hij zeker niet uit louter vroo- lijkheid des harten zou zingen en weldra vernam hij een Poolsch lied, waarvan hij de woorden zeer goed kende. »Dans notre exil nous t'adorons encore, »Nous te prions comme jadis; .Comme l'oiseau fuit d'instinct vers l'aurore »A.u nid natal son paradis. Henry ging naar hem toe en zong met gedempto stem het volgende couplet: «Lorsque la foi du monde de se retire, .Rends-lui sa force et sa clarté; „En leur donnant la palme^ du niartyre, •Denne bob Sla la liberie,

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1879 | | pagina 1