N°. 289.
121e Jaargang.
7 December.
HET SKELET IN HUIS.
Dit blad verschijnt dagelijks,"
met uitzondering van Zon- en)Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50./
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentien: 20 Gent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangère G L. Daube en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jokes.
Pasmunt
Middelburg, 6 December,
FEUILLETON.
i-j0
IIIDDELBU
De burgemeester en wethouders van Middelburg,
gezien de circulaire van den commissaris des
konings in Zeeland, van den 2 December 11. A
n° 4646, le afd. (provinciaal blad n° 113)
maken bekend:
dat voortaan bij den betaalmeester te Middel
burg bronzen stukken van éen cent, in sommen
van niet minder dan twintig cent, voor ieder,
op aanvraag verkrijgbaar zijn, tegen overgave
van een gelijk bedrag in ander wettig betaal
middel, waarbii desverkiezende Nederlandsche
koperen centen gevoegd kunnen worden, zonder
dat men tot die bijvoeging gehouden is
dat, behalve op zon- en feestdagen, de gelegen
heid tot bedoelde verwisseling zal openstaan ten
kantore van den betaalmeester alhier van den
8e tot en met den 27™ van iedere maand.
Middelburg den 6™ December 1878.
De burgemeester en wethouders voornoemd,
SCHORER.
De secretaris
G. N. DE STOPPELAAR.
Door den commissaris des konings in dit gewest
is aan de colleges van B. en W. in Zeenwsch-
Vlaanderen (behalve te Sas van Gent) de vol
gende circulaire gericht:
Ondanks al hetgeen reeds werd beproefd tot
wering van de Belgische eenten, blijft die pas
munt in Zeeuwsch-Vlaanderen in omloop.
Volgens dagbladberichten moet de circulatie in
den laatsten tijd zelfs weder yrij sterk toenemen.
Men is dan ook steeds bedacht op een middel
om haar te stuiten.
De uitgifte van een zeer aanzienlijk bedrag aan
bronzen centen door den betaalmeester te Sas
van Gent heeft blijkbaar niet genoeg gebaat. En
ook de maatregel, u dezer dagen bij provinciaal
blad no. 113 medegedeeld, zal vrees ik geen doel
tr effen.
Het komt er toch op aan, het verkrijgen
van bronzencentenvoorhet publiek
zoo gemakkelijk' mogelijk te maken;
en dit kan in Zeeuwsch-Vlaanderen alleen geschie
den door in iedere gemeente gelegenheid
te geven om bronzen centen te bekomen tegen
inwisseling van andere Nederlandsche munt. Tot
zoodanigen maatregel nu is slechts te geraken,
wanneer de gemeentebesturen daartoe hunne wel-"
willende hulp mochten verleenen.
Overtuigd van uwe bereidvaardigheid wensch
ik daarop een beleefd beroep te doen.
Ik heb namelijk de eer n te verzoeken mij te mel
den, of, bij wijze van proef, een lid van uw col-
door
FRIEDRICH SPIELHAGEN.
EERSTE HOOFDSTUK.
Goddankdaar kwamen nog meer lichtjes,
twee, drie, vier, een heele rijde lichten van het
station, zet Lebrecht, daarna nog een eind straat
weg, zonder populieren dan rechts en links
lage, flauw verlichte vensters, afgewisseld met
groote donkere blokken de schuren der land
bouwers die de voorstad bewoonden een nauwe
donkere poort, eenige beter verlichte, breedere
straten met, naar het scheen, voornamere huizen
eindelijk een klein vierkant plein, dat aan de
eene zijde aan de haven lag tusschen het ge
huil van den wind door hoorde zij de bruischende
zee en zij zag ook, ofschoon onduidelijk, hooge,
dobberende masten en recht voor haar een
paar gehouwen, die als kasteelen boven de andere,
lage woningen uitstakenlinks den hoogen gevel
van het raadhuis, rechts daarvan, met een smal
steegje er tusschen, een nog hooger huis met een
puntgevel z ij n huis, dat nu ook het hare
zou wordenhet huis dat hij haar zoo vaak
beschreven had en dat haar nu, terwijl zij nog
lege dan wel de secretaris of de ontvanger zich
zou willen belasten met de bedoelde inwisseling.
Na openbare kennisgeving door uw college zou
hij, die dit op zich neemt, zooveel mogelijk op
iederen werkdag gedurende enkele uren voor de
inwisseling beschikbaar moeten zijn.
Den voorraad bronzen centen zou hij, tegen
inwisseling van ander wettig betaalmiddel (zil
veren munt of muntpapier), kunnen opdoen en
weder aanvullen ten kantore van den betaal
meester; terwijl de kosten, aan het afhalen van
de bronzen centen verbonden, hem op zijne
verschot-declaratie door het rijk zouden worden
vergoed.
Uit de gemeenten in het voormalig 5C district
zou men zich hebben te wenden tot het kantoor
te Sas van Gent. In het voormalig 4e distriet
zou men de keus hebben tusschen Sas van Gent
en Middelburg. Om geen vertraging te onder
vinden, moet men de betaalmeesters telkens vooraf
schriftelijk .verwittigen van het bedrag waarvoor
en den dag waarop de af ha ling geschieden zal.
De minister van financiën meldt mij, dat aan de
beide genoemde betaalmeesters reeds de noodige
mededeeling is gedaan, zoodat de maatregel des-
verkiezende aanstonds in werking zou kunnen
treden.
Ik zou mij verplicht rekenen, zoo ik zeer
spoedig mocht vernemen, welk gevolg in uwe
gemeente aan mijn verzoek wordt gegeven.
Mochten, tot het bewuste doel, bronzen centen
bij een der betaalmeesters worden afgehaald, dan
vertrouw ik dat alle onuoodige onkosten zullen
worden vermeden, opdat de later in te dienen
declaratien niet hooger worden opgevoerd dan
streng noodzakelijk is.
Gedurende de week van 28 Nov. tot 4 Dec.
kwamen te Vlissingen aan met de stoomschepen
van de maatschappij Zeeland 204 en vertrokken
van daar naar Engeland 286 passagiers.
De gedane collecte ten behoeve van het fonds
ter aanmoediging en ondersteuning van den
gewapenden dienst in de Nederlanden in het le
district van Zeeland, over 1877 316.11 bedragen
hebbende, heeft dit jaar f 310.23) opgebracht.
Middelburg droeg daartoe in 1877 143.21), in
1878 f 140.32) bij.
Volgens het Sluisch Wbt. is de telegraafkabel
tusschen Walzoorden en Hansweert gebroken en
moeten de telegrammen van Zeeuwsch-Vlaanderen
nu over België, en daardoor tegen hooger tarief,
gaan.
in het rijtuig zat en er verlegen naar opzag, hij
het flauwe schijnsel van een paar lantarens op de
Markt, met zijne grootsche afmetingen voorkwam
als een duistere, stomme, geheimzinnige steen
klomp, die zich tot in de donkere wolken verhief.
Daar ging de groote denr langzaam open; Nebelow,
de knecht dien kende zij reeds lang bij naam
verscheen, doch verdween terstond weder, om
dat de wind het licht uitblies, dat hij in de hand
hield. Zij had wel willen lachen, want het was
net alsof de man slechts even zijn grooten rooden
neus had willen vertoonenmaar zij kon niet
lachen. Daar was de drempel, dien zij in gedachten
reeds zoo vaak aan de hand van haar geliefden
Lebrecht overschreden had, en„maar ga toch
naar binnen riep Lebrecht ongeduldig, terwijl
hij den koetsier betaalde. Hij meende het zeker
wel goed maar het klonk haar toch onaangenaam
in de ooren.
Daarop was hij echter terstond weer vriendelijk
aan haar zijde gekomen, toen zij nog slechts een
paar stappen in het ruime voorhuis gedaan had,
waar juffrouw Uelzen haar reeds verwelkomde,
met veel strijkages en uitroepen van verbazing
over het onverwachte aankomen van mijnheer en
mevrouw. Zij was aan zijn arm de deftige
trap op gegaan, die midden in het heneden-voor
huis begon en met verschillende kleine portaaltjes,
tusschen zware zwarte leuningen in, naar een
lange galerij voerde, die eveneens van een zwarte
leuning voorzien was, en waarop alle kamers
der eerste verdieping schenen uit te komen.
Hontenlsse, 3 December. Met zeer veel
belangstelling heeft men in deze en omliggende
gemeenten in het verslag der jongste zitting van de
provinciale staten het voorstel van den heer
WaesbergheJanssens gelezen, betreffende eene
afzonderlijke stoomboot (concessie met subsidie
vanwege de provincie) voor den dienst tusschen
WalsoordeYlake vice-versa, én verlangend ziet
men uit na$r een concessionaris, die geene al te
hooge eischen stelt. Het is er voor deze streek
slechts óm te doen, geregelde aansluiting aan het
spoorwegnet op Zuid-Beveland te krijgen en vol
strekt niet om in een mooie boot met allerlei
gemakken, zooals nu, steeds te laat te komen.
Kon bovenstaand voorstel werkelijkheid worden,
dan was ook Ter Neuzen beter dan nu gebaat, en
waren wij hier van het gevaar ontheven om van die
zijde te zien aandringen op „loslating" van de
Boven-Schelde.
Intusschen schijnt „men" de staten onzer pro
vincie hang te willen maken door van groote ka
pitalen te spreken. Als zoodanig wordt hier
door alle deskundigen beschouwd het sprookje,
dat een steiger, of wil men liever, eene aanleg
plaats te Hansweert f 40,000 zou moeten kosten.
Waarheid is, dat zoodanige aanlegplaats geheel
overbodig is en hier door niemand wordt verlangd,
en zelfs al moest er eene aanlegplaats gemaakt
worden, dan zouden de kosten daarvan kwalijk
f 3000 a 4000 kunnen bedragen.
Dat het vervoer, zoowel van passagiers als van
goederen, hij geregelde vaart, spoedig aanmerke
lijk zou toenemen, daarvan is hier ieder overtuigd,
{lie eenigszins met de behoeften van deze streek
bekend is. Dat tot dusverre velen liever eene
andere reisroute namen, is volmaakt verklaarbaar
door de volslagen onzekerheid, waarin zij zich
bevonden ten aanzien van het alles beheerschende
punt: „zal ik den trein te Ylake met de provin
ciale boot wel halen?" De ervaring heeft geleerd,
dat men het wijst deed met die vraag ontkennend
te beantwoorden.
„Hoe kwamen de Amsterdamsche bladen aan
den naam Stracké vroegen wij gisteren a propos
van het ontwerp-dubia voor de monumentale
fonteinen te Soestdijk.
Heden geeft het Nieuws van den Dag het ant
woord.
De heer F. Stracké, hoogleeraar aan de rijks
academie van beeldende kunsten te Amsterdam,
verzoekt het Nieuws om aan het publiek mede
te deelen dat niet hij, maar zijn zoon, F. Stracké,
leerling der academia di S. Luca te Rome, inzen
der der Res dubia is.
Men zou denken dat hiermede de zaak uit is.
Maar neen het Nieuws, dat den naam van prof.
Verder was zij aan zijn arm de kamers door
gegaan, juffrouw Uelzen met het licht voorop,
terwijl Nebelow achter hen aan kwam en op de
tafels en consoles lichten opstak. Daar het altijd
eerst licht werd in een kamer als ze er uit gingen,
had zij het gevoel gekregen alsof zij in een dool
hof liep, waarin zij nooit den weg zou leeren;
eindelijk had Lebrecht de laatste deur geopend
en gezegd„dit is onze slaapkamer" en toen
De prachtige pendule op den schoorsteen sloeg
acht uren. Anna schrikte op als iemand die
eensklaps uit een diepen slaap ontwaakt waarin
hij zwaar gedroomd heeft allerlei onmogelijke
dingen, waarbij hij altijd naar een ding gezocht
heeft, dat hij niet vinden kon.
Neen, geslapen had zij niet en het was ook
geen droom geweest die haar zoo gejaagd door
het hoofd was gegaan, terwijl zij op de blauwe
vlammetjes in den haard zat te starenzij had
in eenige minuten haar geheele liefdesgeschiedenis
nog eens doorleefd, gelijk een wandelaar de tal-
looze bijzonderheden van een landschap overziet,
terwijl hij toch slechts uitkijkt naar de donkere
wolk die zich aan den horizont vertoont en waar
van zijn bezorgde gids hem gezegd heeft dat zij,
voordat hij zijn doel bereikt heeft, den geheelen
omtrek in nevelen zal hullen en met regenstroo-
men overgieten.
De' bezorgde gids haar angstig kloppend
hart deed haar vele verwijten. Zij had de proef
s'iecht doorgestaan. Had zij zich vroeger ooit
door slecht weder zoo uit haar humeur laten
Stracké het eerst genoemd heeft, acht zicli natuur
lijk tot verantwoording verplicht en voegt hij des
professors briefje de volgende aanteekening
„Ofschoon de kiesehheid ons natuurlijk verbiedt
twijfel te opperen omtrent de bovenstaande mede
deeling van prof. Stracké, en wij evenmin mogen
gissen naar de onderlinge verhouding tusschen
vader en zoon in deze, zijn wij aan onszelven
verplicht nogmaals nadrukkelijk te verklaren, dat
bij de commissie niemand anders zich heeft opge
geven als de inzender van Res dubia dan prof.
Stracké zelf."
Nu blijft, tenzij er weder tegenspraak volge,
de zaak juist als te voren. De hoogleeraar
Stracké heèft dan met zijn naam een ontwerp
gedekt, dat slechts eene copie was van een
Romeinsch monument en de jury heeft die copie,
als iets oorspronkelijks, bekroond!
Naar wij vernemen, heeft het ontwerp tot het
heffen van een belasting op het kapitaal in por
tefeuille den raad van state reeds verlaten. Zijn
wij goed ingelicht, dan zal eigen aangifte de
grondslag der heffing zijn en stelt men zich voor,
uit deze belasting circa drie millioen te trekken.
(Vad.)
Door den minister van waterstaat, handel en
nijverheid is bepaald, dat het goedkeuringsmerk,
gedurende het jaar 1879 te bezigen, zal zijn
bij den ijk en herijk der maten en gewichten:
de letter N in den gewonen drukvorm, schuin
gesteld; - -
bij den ijk van weegwerktuigen voor gewoon
gebruik en van gasmeters de koninklijke kroon
bij den ijk van weegwerktuigen voor fijnere
wegingen: eene vijfstralige ster.
terwijl het merk van het kantoor, waar de
eerste stempeling heeft plaats gevonden, wat
Middelburg betreft, bestaat in het cijfer 12.
Bij beschikking van 4 December, afd. Handel
en Nijverheid, is aan de directie der Amsterdam
sche droogdokmaatschappij te Amsterdam, tot
weieropzegging, vergunning verleend voor een
stoomsleepdienst op eenige stroomen, rivieren en
kanalen van het rijk, alsmede op de Zuiderzee.
De Staats-coürant bevat het verslag van de
gedelegeerden der regeering naar het in Juni jl.
te Parijs gehouden internationaal congres van
landbouw.
Het Handelsblad bevat, onder het opschrift
Een treurig vooruitzicht, een warm pleidooi voor
het behoud van het landgoed Westhoven. De
brengen Hoe anders was zij geweest op dien
namiddag in het Zevengebergte, toen zij boven
op den Löwenbnrg door een ouweder overvallen
werden en onder stortregen, te voet en op het
laatst geheel in 'tdonker, naar Königswinter
terug moesten Maar toen had zij op zijn arm
geleund en eiken hinderpaal dien zij ontmoetten
was een aanleiding te meer geweest tot scherts
en.lach! Was het nu van daag niet haar plicht
geweest, toen hij zoo stil en knorrig naast haar
zat, om hem met dubbele opgewektheid op te
vroolijken? Zij kon toch zoo vroolijk zijn en
hij zag haar zoo gaarne vroolijk Had hij wel
licht slechts daarop gewacht Zou hij haar stil
zwijgen niet voor het bewijs gehouden hebben,
dat zijn vrees bewaarheid werd en zij zijn dier
baar Pommeren afschuwelijk leelijk vond En
toen zij nu het huis betreden had, toen zij door
al die kamers liep hij maakte wel een vreese-
lijke haast maar waarom had zij zich dat
laten welgevallen waarom had zij er niet op
aangedrongen, die vorstelijke pracht, waarmede
alles ingericht was, op haar gemak te bewonde
ren En toen zij eindelijk in deze kamer, waren
gekomen, die een tent gelijk, met blauw en zilver
behangen en gemeubeld was, zoo sierlijk, zoo
rijk en toch zoo huiselijk en gezellig, nét zoo
als ze hem eens bij gelegenheid, uit scherts, ver
teld had, dat zij het wenschte, dat had hij,
die goede man, alles onthouden, begrepen en
nog honderdmaal fraaier uitgevoerden was
zij hem nu om den hals gevallen Had zij hem
