BUITENLAND. Telegraphische berichten. Staten-Generaal. Princess Alice. Uitspraak der Coroners Jury. Kerknieuws. Kunstnieuws. Rechtszaken. Verkoopingen en aanbestedingen. Thermometerstand. Algemeen Overzicht. Lang, geboren te Reichenhall (Beijeren)mejuf frouw M. Gijsingeboren te Siloh (Zuid-Afrika); den heer C. Th. Ehrhardt, geboren te Gnaden- berg (Pruisen). Bij beschikking van den minister van kolo niën is de hoofdonderwijzer J. van Leeuwen gesteld ter beschikking van den gouverneur- generaal van N.-Iom te worden benoemd tot onderwijzer derde klasse voor den dienst daar te lande. Door Teylers Godgeleerd Genootschap wordt als nieuwe prijsvraag voorgesteld „Hoe is tot nu toe in de Protestantsche kerk genootschappen de vereeniging van de rechten der individuen met de eischen der gemeenschap be proefd, en hoe moet zij naar den geest des Chris tendoms tot stand komen?" Tevens wordt opnieuw voorgesteld de voor 1877 uitgeschreven prijsvraag, op welke geen voldoend antwoord is ingekomen, luidende als volgt „Met het oog op de historische en archaeologi- sche onderzoekingen van den laatsten tijd vraagt het Genootschap„eene geschiedenis van de Chris telijke gemeente te Rome van haar ontstaan tot omstreeks het midden der derde eeuw.'7" De prijs bestaat in een gouden eerepenning, op den stempel des Genootschaps geslagen, ter inner lijke waarde van vierhonderd gulden. De verhandelingen moeten in het Nederduitsch, Latijn, Fransch, Engelsch of Hoogduitsck, met een Nederduitsche letter, vooral goed en leesbaar- geschreven zijn door eene andere hand, dan die van den opsteller. De antwoorden moeten vóór of op 1 Januari 1880, zonder naam en alleen met eene spreuk onderteekend, vergezeld van een ver zegeld briefje, dezelfde spreuk en opschrift voe rende en van binnen des schrijvers naam en woonplaats behelzende, gezonden worden aan het Fundatiehuis van wijlen den heer P. Teyler van der Hulst, te Haarlem. De heer Johan Gram heeft een nieuw tooneel- apel vervaardigd, dat te Amsterdam opgevoerd zal worden bij de galavoorstelling ter eere van het huwelijk van Z. M. den koning. In de heden gehouden terechtzitting der arron- dissements rechtbank alhier is bij verstek behan deld de zaak tegen den heer J. de Decker, koopman, vroeger te Middelburg, tegenwoordig te Antwerpen. Nadat door de verklaring van de vijf getuigen de den beklaagde bij dagvaard ten laste gelegde feiten, zijndehet uitknippen, verscheuren en doen verbranden van de beschreven bladen van het oorspronkelijk journaal van het schip Minister Fransen van de Putte, bewezen waren, eischte het openbaar ministerie, bij monde van den subst. officier van justitie, mr. J. van Doorn, op grond van verschillende wetsartikelen, veroordeeling van den bsklaagde, wegens het opzettelijk vernietigen van een bewijsstuk, tot eene cellulaire gevangenisstraf van 18 maanden, eene geldboete van f 100 en in de kosten der procedure. De rechtbank zal heden over acht dagen in deze zaak uitspraak doen. Van de terechtzitting van heden geven wij, in een volgend nommereen meer uitvoerig over zicht. zwarte vlerken, met witte oogen bezaaid, uit. Ooievaars staan op éen poot te dommelen en hebben veel van boetvaardige fakirs, die in de woestijn zijn neergezegen. Gieren vliegen rond, adelaars zweven door de lucht. Millioenen insecten gonzen, honderden sprinkhanen sprin gen voor onze voeten op, komen een paar stappen verder weer neer, om hunne grillige sprongen op nieuw te beginnen en gelijk groote groene vonken te dwarrelen over de groenende vlakte. Als men slechts wil luisteren dan lijkt de steppe niet meer eenzaam. Men hoort er een eeuwig durend gesuis, gepiep, gemurmel, geruisch, ge fluit, gezucht, vreemde geluiden gelijk aap kin- dergejuick of schorre en klagende tonen. De zon wordt heet. Het zijn de stralen van die zon, die aan de -gezichten der bewoners van ons Klein Rusland dien warmen tint verleenen, die zoo goed in overeenkomst is met hunne ernstige, sprekende en smachtende trekken. Aan den horizont ziet men niets meer dan velden, waarboven zich een hemel, bezaaid met kleine wolkjes, uitstrekt. Nergens ontwaart men de zilveren straal van een bron. De steppe wordt blauw gelijk de zee en evenals de zee verliest zij zich in de verte, in een deinend licht. Het is niet alleen de aarde die zich voor onze oogen schijnt uit te breiden, ook de hemel neemt voor ons eindelooze afmetingen aan. De mensch voelt zich zoo licht als de vogel die de blauwe lucht doorklieft. Zoodra in Engeland eene ramp voorvalt, die algemeene deernis wekt en aanleiding geeft aan de particuliere liefdadigheid om hulp te bieden, is de lord-mayor van Londen gereed de giften in ontvang te nemen. Zoo werd voor het zinken der Princess Alicevoor de ramp in de kolenmijn in Zuid-Wales en voor vele andere groote rampen een Mansion-House-Fund gevormd. In de laatste drie jaren werden op die wijze bij het hoofd der Ciry 600,000 gestort. Het wordt in Engeland zeer gewaardeerd, dat de lord-mayor, die meer dan een persoon, die eene instelling is, zich voor die taak beschikbaar stelt. Er kan dan steeds dadelijk geholpen worden; en al de dikwijls kleingeestige en buiten het doel gaande conside ration, die bij het vormen van commissies in acht genomen worden, vervallen. Nu het echter eene gewoonte geworden is om zijne gaven haar het Mansion House te zenden, moest ook deze in stelling een voorbeeld geven door te publiceeren, hoe de giften besteed zijn. Het gaat toch niet aan, wanneer men zulke sprekende voorbeelden ziet als onlangs bij de Glasgotv Bank van dieven, die zelfs in zekeren geur van groote godsvrucht verkeerden, dat het publiek zijne gaven enkel aan namen toevertrouwt. Ook liefdadigheidscommissies dienen alles tot den laatsten penning te verant woorden. Zij kunnen door zulk eene publiciteit niet anders dan winnen aan eigen reputatie en aan medewerking van het publiek voor de onge- lukkigen, wier geld zij beheeren. 1 De Politische Corresponded ontvangt uit Saloniki de tijding, dat aan het hoofd van den opstand in Macedonië 250 onderofficieren en meer dan 100 officieren staan, die onderdanen zijn van den czaar, die zoo eerlijk het Berlijnsche tractaat wil uitvoeren. De vlag der opstandelingen draagt het opschrift„Rusland, de bevrijder van Bulga rije, Thracië en Macedonië". Deze leuze blijkt een onfeilbaar middel om de boeren aan te vuren tot den strijd tegen de Porte. Te Berlijn is weder gebleken hoe voorzichtig men wezen moet met het koopen van allerlei ar tikelen, waarmede reizende kooplieden de huizen afloopen. Dezer dagen is tot eene week gevan genis veroordeeld een man, die rondliep met een poets watertje, uit kwik en salpeterzuur samenge steld, en dit vergif nota bene zeer aanbeval voor het poetsen van zilveren eetlepels. - Turkije heeft met verbazende snelheid weder een leger op de been gebracht, dat men schat op 175,000 man, uitstekend gewapend en uitgerust- Ook de versterkingen om Konstantinopel schijnen in uitnemenden staat gebracht te zijn, zoodat de hoofdstad hare linie van verdediging thans weder uitstrekt tot Derkos en tot Tschekmedje. BISKEitLAÏSD. 's dravenliage. Een wetsontwerp is inge diend tot doortrekking van den spoorweg Til burgNijmegen van den linkeroever van de Waal tot aan den staatsspoorweg naar Nijmegen. Heden werd aan het gebouw van het gewestelijk bestuur aanbesteed1° het driejarig onderhoud van de rijkswaterleidingen bewesten en beoosten het kanaal van Ter Neuzen; minste inschrijver de heer V. Declerq, te Selzaete, voor 5284 per jaar; en 2° het driejarig onderhoud ënz. van het kanaal van Sluis naar Brugge (Neder! andsch ge deelte) minste inschrijver de heer J. Bertou, te Biervliet, voor 1186 in de drie jaren. De vlakte strektzich voor hem uit, - ledig gelijk het gewelf des hemels. Niets herinnert hem aan het bestaan zijner naasten. Hij vindt er geen steden, geen torens, geen gehuchten, geen huizen; men ontdekt ér zelfs niet van die bouw vallige krotten, met wanden van gevlochte teenen en strooien daken; men treft er geen menschen, geen voetstappen, geen wagensporen aan. Hier heeft de natuur iets wilds, gelijk een nog. nimmer gekapt woud, met dit onderscheid evenwel dat het laatste de verzamelplaats is van duister nis en geheimzinnigheid, van wezens die ons vijandig zijn; terwijl de mensch in de steppe zich omringd ziet van licht en leven. Evenals de steppe is het woud rustig en onbegrensdmen geniet er volslagen eenzaamheid, doch die stilte is het beeld van het einde eens bestaans, van den dood, van het niet. De eenzaamheid dei- steppe wekt het denkbeeld op aan hetgeen een maal het Paradijs was, vóór de verschijning van den mensch. Men meent in haar den lachenden morgen der schepping te aanschouwen. Het oog ontwaart geen grenzenhet ziet zoover het reiken kan. Ik schoot twee trapganzen en een gier. Daarop staakte ik mijn jacht. Het was middag geworden en de middag der steppe is drukkend door de stilte en de brandende hitte. De lucht scheen te stroomen gelijk vloeibaar goud. Het verblinde oog zocht te vergeefs naar een donker plekje om op te rusten. Het hooi blonk als groote golven. Elk grashalmpje scheen een vlammetje. 14 Nov.'s av. 11 u. 40 gr. 15 's morg. 8 u. 40 gr. 's midd. 1 u. 43 gr. !s av. 6 u. 43 gr. Procureurs. Bij de verdediging, in de memorie van beant woording op het verslag over het wetsontwerp, waarbij de verplichte dubbele rechtsbijstand wordt afgeschaft, stelt de minister op den voor grond, dat, naar zijn overtuiging, bij aanneming van dit ontwerp, de balie in vrijheid en onaf hankelijkheid zal winnen. Door deze wet, zegt de minister, zal men in staat gesteld worden om op de zuiverste, ja op de eenig mogelijke wijs, door hetgeen de practijk, zoo te Amsterdam als te Zierikzee, zal leeren, een oordeel te vellen over hetgeen al dan niet feitelijk mogelijk en wensche- lijk iszal men den zachtsten en tevens veiligsten weg der ervaring kiezen om tusschen den enkelen en den dubbelen rechtsbijstand definitief uitspraak te doen. Is eenmaal de beslissing over het procuraat door het tegenwoordig wetsontwerp zuiver ge vallen, zal de minister niet in gebreke blijven om in de procesorde al de wijzigingen en verbe teringen voor te dragen, waarvoor zij hem vat baar zal blijken, en het kan daarbij dan een punt van gezette overweging uitmaken, in hoever het aangeprezen Duitsche stelsel hier te lande zou kunnen worden aangenomen. Met betrekking tot de ongegradueerde procu reurs geeft de minister aan de bezwaren der meerderheid toe. „Het hoofddoel der wetsvoor dracht, nl. vermindering van kosten door het opheffen van den verplichten dubbelen rechtsbij stand en door eene eenvoudige en onkostbare bepaling der kosten van de winnende partij, die ten laste der verliezende komen, wordt door de wijziging niet aangetast, en het groot getal van hen, die in de rechten of in de rechtswetenschap zijn gepromoveerd, strekt ten waarborg, dat in de behoeften der practijk ook zonder ongegra dueerde proeureurs overal naar behooren zal kunnen worden voorzien." Wordt deze wettelijke maatregel aangenomen, dan hoopt de minister nog verdere voorstellen te doen om tot vermindering van de proceskosten te geraken. Eene schadeloosstelling aan de thans fungeerende procureurs acht de minister wenschelijk noch billijk. Lord Palmerston moet in zijne langdurige staatsmansloopbaan wel in de gelegenheid geweest zijn om te weten wat hij aan de Russen had, en hoewel wij niet vergeten mogen, dat zijn oordeel niet is dat van een onpartijdigen toeschouwer, maar van een on vermoeiden tegenstander, kan het in de tegenwoordige tijdsomstandigheden zijne waarde hebben in de herinering te roepen wat Engelands groote minister vóór vijf en twintig jaren schreef over de Russische politiek. „De theorie en de practijk van de Russische regeering," schreef Palmerston in 1853, „is altijd geweest om met groote snelheid hare aanmatiging zoo ver te drijven, als de apathie of de besluiteloosheid van andere regeeringen het haar toelieten, doch om zich in te houden en terug te trekken, zoodra zij vastberaden tegenstand vond, en dan eene volgende gunstige gelegenheid af te wachten om een nieuwen sprong te wagen op wat zij zich voorgenomen heeft tot hare prooi te maken. In overeenstemming met deze politiek had de Rus sische regeêring altijd twee koorden op haren booggematigde taal en betuigingen van belange- Door de gloeiende lucht vernam men het droge geknetter en het getintel van vonken. Eindelijk teekende zich de hefboom van een put tegen den helderen hemel af, vervolgens een rookkolom, en daarna kwam het stroodak van een hut boven den grond uit. Weldra hoorde men ook het zachte gemurmel van een beekje. Aan wie behoort die hut? vroeg ik aan mijn boer. Aan een weduwe, antwoordde hij met een veel beteekenenden glimlach. De wielen van onzen wagen sneden knarsend door het hooge gras heen. Er brandde een helder vuur dicht bij de geopende deur en onze ossen bleven van zelf stilstaan. Er kwam een jonge vrouw uit de hut, met bloote armen en voeten; haar zwaar donker haar hing wanordelijk in haar hals. Zij droeg een geborduurd, scharlakenrood hemd en een korten blauwen rok. Zij groette ons en keek ons doordringend aan, met hare prachtige zwarte oogen. Haar gelaat, dat fijn besneden was, had een even donkere kleur als de grond dien zij betrad. Wordt vervolgd. loosheid te St. Petersburg en te Londen aan de eene zijde, en aan de andere een werkdadig streven naar machtsuitbreiding op hét terrein zelf der operatiën." Zeker is zelden eene karakterschets door de feiten beter bevestigd dan deze. Wanneer wij, zonder nog Polen in de herinnering te roepen en Zweden, thans in 1878 woord voor woord toe passelijk zien wat Palmerston schreef aan den vooravond van den Krimoorlog, kunnen wij het gerust met hem gelooven, dat de politiek van Rusland is eene bij uitstek agressieve, eene politiek die boven alles uitbreiding zoekt van macht en van grondgebied, en die zich slechts laat weer houden in de uitvoering barer plannen door redenen van opportuniteit. Met het oog op Ruslands verleden zijn de gebeurtenissen van de laatste dagen hoogst merkwaardig en leerzaam. Wij zullen ze nog met een enkel woord ophalen. Rusland stemt op het congres toe zij het ook d contre-coeur, dat het Bulgarije van den vrede van San Stephano niet tot stand komen zal. Het deel ten Zuiden van de Balkan zal aan de Porte blijven en onder toekenning van zekere rechten eene provincie van de Porte blijven met den naam Oost-Rumelië. De staats- en admini stratieve inrichting dezer halfslachtige schepping zal worden tot stand gebracht door eene inter nationale commissie, terwijl na afloop van dit werk de Porte haar een gouverneur zal geven, wiens benoeming door de mogendheden moet worden goedgekeurd. De duidelijke bedoeling van het congres was, deze landstreek aan den rechtstreek- schen invloed van Rusland te onttrekken en er van te maken eene neutrale strook tusschen het geheel onder Ruslands invloed staande Bulgarije en eigenlijk Turkije. Nu gaf echter hetzelfde congres in zijne hooge wijsheid aan de Russische legers het recht om die streken nog gedurende negen volle maanden te bezetten en maakte daardoor zijne geheele slimme combinatie tot zoo goed als niet geschreven. Rusland maakte er gebruik van, en zijn staatsdienaar prins Don- doukoff-Korsakoff bracht het reeds in iets meer dan drie maanden zoo ver, dat de uitvoering van het congresbesluit eene feitelijke onmogelijk heid is geworden. Dondoukoff ging aan het organiseeren, en de anti-Turksch gezinde Bul- gaarsehe bevolking, wier uit het verdrag van San Stephano geputte illusiën door het congres zoo wreed vernietigd waren, nam gretig iedere Russische organisatie aan, die haar nader bracht bij het ideaalde eenheid van regeering onder het Bulgaarsche ras in het Balkanland. De internationale commissie, ter elfder ure in Phi- lippopoli gekomen, stond voor een fait ac compli, voor eene organisatie in den geest der bevolking, tegen de bepalingen van het congres tot stand gebracht door eene mogendheid, die zich mede verbonden had om dat werk aan haar over te laten. Zij bevindt zich in volkomen machteloosheid; reeds in de uitoefening van een harer eerste plichten vindt zij zich gedwarsboomd door de vruchten van Dondoukoff's arbeid. Zij moest de administratie en dus ook de gereede gelden van de Russen overnemen. Schoorvoetende voldeden deze aan dit verlangen. Doch zoodra de bevolking van de overdracht had gehoord ontstonden de meest onstuimige demonstratiën in de straten van Philippopoli. Een feit, dat gelden kon als een symbool, dat de commissie hare taak aanvaardde, wekte bij de bevolking een tegen stand, die bewijst, hoe impopulair iedere organi satie daar zal zijn, die niet in Russischen geest uitloopt op de aansluiting aan Bulgarije. Alleen deze is mogelijk zonder hardnekkig verzet uit te lokken van de geheele bevolking. En dat is alleen het werk der Russen. De Maritza, het blad, waarin Doudoukoff zijne officieele aankondigingen plaatst, spot met het congres onder de oogen en zeker niet tegen den zin van den Russischen commissaris-generaal. Niet tegen den zin, durven wij zeggen; want het is een Russisch officier wel toevertrouwd eene weerbarstige dagbladpers tot réde te brengen. Terwijl dat alles nu zoo isterwijl met voor bedachten rade eene der hoofdbepalingen van het congres onmogelijk is gemaakt zonder herhaling van een bloedigen strijd, komen uit Livadia de officieele berichten aan de regeeringen, dat Rus lands czaar meer dan iemand bereid is het Ber lijnsche tractaat in alle eerlijkheid en nauw gezetheid uit te voeren. Geloof dan nog aan eerlijkheid, geloot dan nog aan zedelijke drijf- veeren bij eene politiek, die met eene hand geeft, wat zij neemt met de andere. .De Russische regeering wil het Berlijnsche tractaat ook uitvoeren, waar het haar ongunstig isCroyez cela et buvez de Veau. Het onderzoek voor den Coroner naar de oor zaken van het zinken der Princess Alice is afge- loopen. Eergisteren resumeerde de Coroner het onderzoek voor de jury, wier taak daarna begon. De juryleden konden het Woensdag avond niet eens worden, zoodat zij den ganschen nacht bij elkander opgesloten werden en eerst gisteren morgen om half acht tot de overeenstemming waren gekomen omtrent het volgende vonnis, dat echter vier leden, waaronder de president, weigerden te teekenen.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1878 | | pagina 2