N°. 261.
fW'
Wiïïtt JHffdf I
121® Jaargang.
Dinsdag
5 November.
Dit blad versohijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m, franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent.
zijn yerk
iitenl\nd
Ad ver ten tien! 20 Gent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor liet Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangére G L. Daübe en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones.
VEEMARKT TE MIDDELBURG.
Middelburg, 4 November.
dook
de Schrijfster van „Jennie" enz.
?3
middelburgs™
Donderdag den 7™ November 1878, van des voor
middags
tot des namiddags 4 uren.
De burgern. en wetlioud. van Middelburg,
SCHOSBR,
De secretaris,
G-. N. DE STOPPELAAE.
Namens Z. M. den koning is aan de gemeente
Vlissingen dank betuigd voor het vanwege die
gemeente ingezonden adres van gelukwensching,
ter zake van de verloving van Z. M. met prinses
Emma van Waldeck.
Vlissingen. 4 Nov. Volgens bericht van uit
zee komende schepen, ligt een onderste boven
gekeerd groot schip, op de hoogte van West-
kapelle Z. ten OJO, 26 a 27 mijl afstand, zeer ge
vaarlijk voor de scheepvaart. Daar de verschil
lende rapporten twee dagen na elkander precies
dezelfde plaats opgeven, mag men aannemen dat
het wrak aan den grond vast ligt.
Zierïkzee, 4 Nov. Nauwelijks zijn de najaars
regens gekomen of de Hooge Zoom, de weg
tusschen Eenesse en Haamstede, is weder zoo
slecht, dat de postiljon te Eenesse zijn paard van
de kar spant, om de reis van daar op den rug
van zijn klepper te vervolgen. De klinkers om
dien weg te verbeteren schijnen maar niet gebak
ken te kunnen worden.
ISath, 3 Nov. De zelfregistreerende peil
schaal alhier, die sedert hare plaatsing vóór
eenige jaren nog niet aan het doel had beantwoord,
geeft nu, na de laatste herstelling die zij ondergaan
heeft, den juisten stand van het water aan.
Amsterdam, 3 Nov. Gisteren avond heeft
d e personentrein, die om 9.30 van Zutfen via
Oosterspoorweg alhier aankomt, even voor de
nieuwe spoorrbrug over de Oosterdoksluis op een
goederen-trein naar Utrecht gestooten, die in de-
Zelfde rails was. De machinist van den goederen
trein had gelukkig het gevaar bespeurd en had
dadelijk geremd, zoodat deze trein nagenoeg stil
stondook was de vaart in den personentrein
eeds sterk verminderd, aangezien men ook eene
botsing van deze zijde vreesde. Toch werden de
locomotief van den goederentrein en vier wagens
DPDBXJXXjXJ3B1,OIN"«
86
HOOFDSTUK XXVIII.
NA EENIGEN TIJD.
„Arme jongen!" zei Sibylle zijn hand in de
hare nemende. „Gij zijt erg getergd. Gij hebt
waarlijk geen reden u iets te verwijten. Maar
gij moet niet praten van wegloopen."
„Ach Gij weet wel dat ik nooit ver zal weg
loopen zoolang ik naar u toe kan komen. Ik
tel altijd de uren die verloopen moeten voordat
ik u weer zal zien. Bij u vliegt de tijd letterlijk
voorbij. Ik heb altijd behoefte u te hooren
spreken, aan uw hijstand, uw raad, uw oordeel.
Ik voel mij als een schip zonder roer of zeil als
ik niet bij u kan komen, om u mijne bezwaren
mede te deelen en u alles te vertellen wat er
gebeurt."
„Gij hebt u nog al niet erg te beklagen, denk
ik," zei Sibylle opstaande. Zij keerde hem den
rug toe en scheen uit het venster te kijken. Op
eens zei zij
„Het is bepaald noodzakelijk dat gij vrede
maakt met Pearl: als die verdeeldheid tusschen
uit het spoor geworpen, waardoor de machinist
ernstig gekwetst werd, en ook onderscheidene
wagens van den personentrein niet geringe schade
beliepen. Overigens kwamen de passagiers er met
den schrik af. Op dit oogenblik althans 'zijn
geen ongelukken bekend.
Amsterdam, 3 Nov. Heden werd alhier
de derde openbare bijeenkomst gehouden van
sociaal-democraten, die thans, aangezien men in
een flink en ruim gebouw vergaderde, door on
geveer 130 a 140 personen werd bijgewoond.
De voorzitter opende deze vergadering met de
bekende vermaning tot aaneensluiting en debi
teerde daarna eenige hatelijkheden aan 't adres
van prof. Pekelharing te Delft, die eene rede van
dezen sociaal-democraat, onlangs op het congres
van werklieden gehouden, in de jongste aflevering
van de Vragen des Tijds in een belachelijk dag-,
licht had gesteld.
Een ander lid hield daarna eene inderdaad
boeiende rede, waarin hij de beschuldigingen
trachtte te weerleggen, die van verschillende zijde
aan de sociaal-democratie worden ten laste gelegd.
De sociaal-democraten, zeide hij, zijn niet
alle dom. Zijn er onwetenden onder, dan ligt dit
nog aan vroegere en latere regeeringen, die niet
gezorgd hebben dat zij goed werden onderwezen.
Zij zijn het ware liberalisme niet vijandig, want
het liberalisme is de bakermat der sociaal-demo
cratie zij verfoeien evenwel het liberalisme in
naam. Zij willen niet met geweld hunne beginse
len doordringen, maar langs wettelijke wegen,
als 'tkan met gemeen overleg. Zij willen geen
commune, want deze maakt individueele vrijheid
onmogelijk. Hij besloot met een duidelijke en
bondige uiteenzetting van het verschil, tusschen
de communistische en sociaal-democratische be
ginselen.
De feiten dat een grooter lokaal moest gehuurd
worden, dat de opkomst driemaal grooter was dan
vroeger, dat er thans de beste orde heerschte
en geregeld gedebatteerd werd, verdienen wel de
aandacht.
Z. K. H. prins Hendrik heeft uit de ontwerpen
voor het nationaal huldeblijk nog geen keuze
gedaan. De prins wenscht de beslissing geheel
over te laten aan de jury, benoemd om hem in
de keus ter zijde te staan. Deze heeren zullen
de volgende' week te Amsterdam vergaderen om
uitspraak te doen. Daartoe worden de teokenin-
gen der 52 ontwerpen overgebracht van Soestdijk
naar het museum Van der Hoop te Amsterdam en
daar in een der zalen tentoongesteld. Nv. d. D.)
De verzending der correspondentie voor Kon-
u beiden bljjft?bestaan, zal uwe vrouw zich laten
schaken door Morel."
„Groote God! Denkt gij wezenlijk dat ze
daartoe in staat zou zijn?" riep Carlton opsprin
gende.
Sibylle weerhield de haastige woorden die haar
op de lippen kwamen en zei kalm:
„Ik ben niet gewoon overhaast te oordeelen;
maar het is mijn opinie. Hoe lang is het geleden
sedert gij uw laatste gesprek met mevrouw Carlton
hebt gehad?"
„Drie dagen. Dien avond toen gij mij verzocht
naar haar toe te gaan. Het is nu ook drie heele
dagen geleden sedert gij u verwaardigd hebt mij
te ontvangen. Sibylle verdien ik zulk een behan
deling van u?"
„Gij zijt niet zeer amusant, mijn vriend, als ik
u veroorloof te komen," zei zij minachtend. „Ik
ken drie of vier andere heeren die zich vrij wat
aangenamer weten te maken als ik hen ontvang.
Gij maakt mij triste. Zij amuseeren mij. Ik heb
er een hekel aan om verveeld en bedroefd te
worden. Waarom zou ik mij dat laten welge
vallen
„Gij weet dat Poynter en Legage beide slechts
fortuinzoekers zijn, die u vleien en helieven, ter-
wille van uw geld!" riep Carlton boos uit.
„Als ik zóo weinig aantrekkelijks in mij heb,
verwondert het mij dat gij zoo dikwijls komt.
Ik heb altijd gemeend dat ik nog al bekoorlijk
was, lang voor dat ik geld had om mij te
steunen."
stantinopel, door tusschenkomst der Duitsche
post-administratie, vindt voor het tegenwoordige
plaats als volgt
a om Varna: van Amsterdam, eiken Maandag
erf Vrijdag per laatste» trein Eijnspoorweg van
Berlijn, eiken Dinsdag en Zaterdagte Konstan-
tinopel, Zondag en Donderdag daaropvolgende
b over Odessavan Amsterdam, eiken Dinsdag
en Donderdag per laatsten trein Eijnspoorweg
van Berlijn, eiken Woensdag en Vrijdagte
Konstantinopel, Maandag en Donderdag daarop
volgende. st.-Ct
De navolgende ambtenaren hij de administratie
der posterijen zullen hunne functiën uitoefenen
als volgt de commies 3e kl. G. Bruch ten post
kantore te Vlissingen de surnumerair J. W. ten
Cate ten postkantore te Loenen.
Bij beschikking van het ministerie van water
staat, afdeeling Handel en Nijverheid, is aan G.
Koekoek, te Amsterdam, tot wederopzegging,
vergunning verleend voor een stoomsleepdienst
op eenige stroomen, rivieren en kanalen van het
rijk, alsmede op de Zuiderzee, en aan H. A. W.
van Eeede, te Botterdam, voor een stoomsleep
dienst tot vervoer van personen, goederen en
vee tusschen Botterdam en Moerdijk.
Bij beschikking van den minister van koloniën
zijn de heeren A. W. T. Koek, J. K. Kempees,
S. Verwey, W. Muller, L. C. C. Olifiers, E. G.
Wijers, H- Hölter, W. Maus, L. L. G. Moubis,
A. J. Garnier en Th. G. F. Anken, gesteld ter
beschikking van den gouverneur-generaal van
Nederlandsch-Indië, om bij den dienst der staats
spoorwegen op Java te worden geplaatstde
heeren Verwey, Miiller, Olifiers. Hölter en Maus
als lijdelijke en de overigen als vaste
ambtenaren.
De raad der gemeente Ooststellingwerf heeft
besloten, zich te wenden tot den minister van
financien, om afschaffing te vragen van de zegels
voor de registers van den burgerlijken stand.
De nieuw benoemde voorzitter van het hoog
militair gerechtshof, mr. G. Turk, heeft Vrijdag
jl. in eene openbare zitting van dat rechtslichaam
zijne betrekking aanvaard.
Naar aanleiding van daaromtrent medegedeelde
onjuiste berichten, melden de directeuren der
IZuid-Eollandsche maatschappij tot redding van
schipbreukelingen aan de N. Rott. Ct. dat het
station dier maatschappij te Ter Heijde behoorlijk
van alle reddingsmiddelen voorzien is, doch dat
„Gij plaagt en kwelt mij zoodanig dat ik bijna
niet meer weet wat ik zeg," riep hij uit. „Gij
weet, gij hebt slechts te bevelen, ik ben uw on
derdanige dienaar, geheel tot uwe orders; maar
zeg niet dat ik u verveel, dat kan ik niet ver
dragen."
„Arme goede jongen! Gij wordt hoe langer
hoe kinderachtiger, wezenlijk," zei ze vriendelijk
lachend en trok de hand niet terug die hij weer
gevat had. „Maar wij verbeuzelen onzen tijd.
Gij moet bepaald die weerspannige vrouw van u
tot rede brengen. Gij moet met zachtheid en
overtuiging te werk gaan en trachten er haar
toe te brengen u de waarheid aangaande Morel
te zeggen, en u te bekennen of zij gewoon is hem
te zien."
„Gij stelt zooveel belang in dien Morel, mevrouw,
en schijnt zoo goed op de hoogte zijner bedoe
lingen en wenschen, dat ik geloof dat het beter
zou zijn als gij zelve een onderhoud met hem
hadt en uwe overredingskracht beproefdet," zei
Carlton door nieuwe vermoedens en onrust
gekweld.
„Alsof ik dat niet beproefd had!" doch zich
herstellende voegde zij er bij „om uwentwil
natuurlijk! Ik ben driemaal aan het atelier
geweest. Ik heb geschreven, uren bepaald, ik
heb hem verzocht, gesmeekt bij mij te komen,
maar hij wil niet!" Zij vergat op nieuw haar
toehoorder en sprak op bitteren toon.
„Hij zal- voor die lompheid boeten, en wel
voordat ik éen dag ouder ben," riep Carlton uit,
het onder de bevolking van dat stranddorp, welke
meest van veldarbeid leeft, ontbreekt aan zeelie
den. Directeuren maken voorts het volgende ver
slag bekend, van den heer Van der Goes, oud
zeeofficier, burgemeester te Ter Hevde, belast met
het bestuur van het reddingstation aldaar, gedag-
teekend 30 dezer.
„Gepasseerden avond omstreeks 9 uren werd ik
geroepen ter zake het stranden van een schip
tusschen Ter Heyde en Loosduinen. Ik spoedde
mij derwaarts en bespeurde in den donkeren nacht
een schip, later blijkende een brik te zijn, ver
moedelijk genaamd Areta, geladen met steenkolen.
Het schip kwam tegen laag water aan den grond
op eene zeer gevaarlijke plaats in de richting
N.N.W. het verlengde van den steenen dam n° 16.
Onmiddellijk richtte ik den mortier zoo goed ik
kon, bij zeer donker weer, met hagel en sneeuw
buien, en had het geluk terstond een kogel met
de lijn over het schip te werpen en alzoo vast
te krijgen. Thans was de beurt aan de redding
boot om langs die lijn te trachten het schip te
bereiken. Na veel moeite en praten kreeg ik
een zevental (geen zeelieden) in de boot, liet ze
vlot brengen en op de lijn uithalen. Ik hield
het andere eind der lijn zuidwaarts vast, om
zooveel mogelijk de boot bij het naderen van het
schip van het steenen hoofd vrij te houden. De
lijn zat stevig in het tuig van het schip vast.
Toen de boot nabij de brik was, wees de lijn
natuurlijk zeer stijl omhoog. Of nu deze omstan
digheid, dan wel de over het schip komende
stortzeeën de oorzaak was, de lijn ontslipte de
handen, en de boot sloeg naar den wal terug en
langs het hoofd. Ik wierp een tweede lijn over
het schip, die bij het eerste schot weder goed
vast raakte. Ik moedigde de manschappen, die
in grooten getale op strand aanwezig waren, aan
nogmaals de reddingboot te bemannen, en nu
met behulp van twee goede lijnen den tocht nog
eens te doen om de equipage te redden, die in
groot gevaar verkeerde en dat luidkeels deed
blijken, maar wat ik praatte en beloofde, met
allerlei uitvluchten behielp men zich; geen aan
moediging hielp, aanbieding om zelf mede te gaan
evenmin, totdat de vloed doorkwam en het schip
brak, het tuig over boord viel en al wat er nog
aan boord was verdronk.
„Ik verzuimde nog te vermelden, dat toen de
twee lijnen over het schip waren, van daar ge
roepen werd aan die lijnen te halen.
„Ik begreep dat men daaraan voorwerpen had
bevestigd waarop de equipage zich wilde redden.
Helaas, de lijnen kwamen aan strand los en afge
sneden, en waarschijnlijk is door die manoeuvre
een deel der equipage verdronken of allen. De
boot der brik lag reeds aan den wal onbeschadigd,
in een stemming die naar een uitweg zocht voor
zijn overkropt gevoel, en zonder te letten op het
smeeken van mevrouw Alckenzie om te blijven
en naar rede te luisteren, greep hij zijn hoed en
verliet het huis, door wantrouwen en haat tot
wraakzucht gedreven.
HOOFDSTUK XXIX.
ARME PEARI.
De maanden, die mevrouw Alckenzie zoo aan
genaam had besteed aan het regelen harer zaken
en het inrichten harer nieuwe woning, waren door
mevrouw Carlton in steeds toenemende droefheid
doorgebracht. De tijd van het bezoek der familie
Steinmann was reeds zeer pijnlijk geweest voor
het zachte, liefhebbende vrouwtje; maar er wachtten
haar nog veel erger dagen. Sedert den morgen
waarop Carlton het telegram van mevrouw More-
ton ontving en met die dame naar Frankrijk
overstak, voelde Pearl dat zij alle gedachten moest
laten varen om haar man weer voor zich te
winnen en door haar geduldige liefde hem los te
maken van de macht, die Sibylle over hem uit
oefende. Zij vermocht niets meer op hem. Hij
had twist gehad met zijn moeder; hij had zijn
zaken van de hand gedaan en zijn tegenwoor
dige manier om geld te winnen (of te verliezen)
verschafte hem alle gelegenheid om steeds van
huis te zijn. Onder den invloed van zooveel'ver-
driet leed haar gezondheid zeer en het kindje,