N°. 261. fW' Wiïïtt JHffdf I 121® Jaargang. Dinsdag 5 November. Dit blad versohijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m, franco 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent. zijn yerk iitenl\nd Ad ver ten tien! 20 Gent per regel. Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50 iedere regel meer 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Hoofdagenten voor liet Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangére G L. Daübe en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones. VEEMARKT TE MIDDELBURG. Middelburg, 4 November. dook de Schrijfster van „Jennie" enz. ?3 middelburgs™ Donderdag den 7™ November 1878, van des voor middags tot des namiddags 4 uren. De burgern. en wetlioud. van Middelburg, SCHOSBR, De secretaris, G-. N. DE STOPPELAAE. Namens Z. M. den koning is aan de gemeente Vlissingen dank betuigd voor het vanwege die gemeente ingezonden adres van gelukwensching, ter zake van de verloving van Z. M. met prinses Emma van Waldeck. Vlissingen. 4 Nov. Volgens bericht van uit zee komende schepen, ligt een onderste boven gekeerd groot schip, op de hoogte van West- kapelle Z. ten OJO, 26 a 27 mijl afstand, zeer ge vaarlijk voor de scheepvaart. Daar de verschil lende rapporten twee dagen na elkander precies dezelfde plaats opgeven, mag men aannemen dat het wrak aan den grond vast ligt. Zierïkzee, 4 Nov. Nauwelijks zijn de najaars regens gekomen of de Hooge Zoom, de weg tusschen Eenesse en Haamstede, is weder zoo slecht, dat de postiljon te Eenesse zijn paard van de kar spant, om de reis van daar op den rug van zijn klepper te vervolgen. De klinkers om dien weg te verbeteren schijnen maar niet gebak ken te kunnen worden. ISath, 3 Nov. De zelfregistreerende peil schaal alhier, die sedert hare plaatsing vóór eenige jaren nog niet aan het doel had beantwoord, geeft nu, na de laatste herstelling die zij ondergaan heeft, den juisten stand van het water aan. Amsterdam, 3 Nov. Gisteren avond heeft d e personentrein, die om 9.30 van Zutfen via Oosterspoorweg alhier aankomt, even voor de nieuwe spoorrbrug over de Oosterdoksluis op een goederen-trein naar Utrecht gestooten, die in de- Zelfde rails was. De machinist van den goederen trein had gelukkig het gevaar bespeurd en had dadelijk geremd, zoodat deze trein nagenoeg stil stondook was de vaart in den personentrein eeds sterk verminderd, aangezien men ook eene botsing van deze zijde vreesde. Toch werden de locomotief van den goederentrein en vier wagens DPDBXJXXjXJ3B1,OIN"« 86 HOOFDSTUK XXVIII. NA EENIGEN TIJD. „Arme jongen!" zei Sibylle zijn hand in de hare nemende. „Gij zijt erg getergd. Gij hebt waarlijk geen reden u iets te verwijten. Maar gij moet niet praten van wegloopen." „Ach Gij weet wel dat ik nooit ver zal weg loopen zoolang ik naar u toe kan komen. Ik tel altijd de uren die verloopen moeten voordat ik u weer zal zien. Bij u vliegt de tijd letterlijk voorbij. Ik heb altijd behoefte u te hooren spreken, aan uw hijstand, uw raad, uw oordeel. Ik voel mij als een schip zonder roer of zeil als ik niet bij u kan komen, om u mijne bezwaren mede te deelen en u alles te vertellen wat er gebeurt." „Gij hebt u nog al niet erg te beklagen, denk ik," zei Sibylle opstaande. Zij keerde hem den rug toe en scheen uit het venster te kijken. Op eens zei zij „Het is bepaald noodzakelijk dat gij vrede maakt met Pearl: als die verdeeldheid tusschen uit het spoor geworpen, waardoor de machinist ernstig gekwetst werd, en ook onderscheidene wagens van den personentrein niet geringe schade beliepen. Overigens kwamen de passagiers er met den schrik af. Op dit oogenblik althans 'zijn geen ongelukken bekend. Amsterdam, 3 Nov. Heden werd alhier de derde openbare bijeenkomst gehouden van sociaal-democraten, die thans, aangezien men in een flink en ruim gebouw vergaderde, door on geveer 130 a 140 personen werd bijgewoond. De voorzitter opende deze vergadering met de bekende vermaning tot aaneensluiting en debi teerde daarna eenige hatelijkheden aan 't adres van prof. Pekelharing te Delft, die eene rede van dezen sociaal-democraat, onlangs op het congres van werklieden gehouden, in de jongste aflevering van de Vragen des Tijds in een belachelijk dag-, licht had gesteld. Een ander lid hield daarna eene inderdaad boeiende rede, waarin hij de beschuldigingen trachtte te weerleggen, die van verschillende zijde aan de sociaal-democratie worden ten laste gelegd. De sociaal-democraten, zeide hij, zijn niet alle dom. Zijn er onwetenden onder, dan ligt dit nog aan vroegere en latere regeeringen, die niet gezorgd hebben dat zij goed werden onderwezen. Zij zijn het ware liberalisme niet vijandig, want het liberalisme is de bakermat der sociaal-demo cratie zij verfoeien evenwel het liberalisme in naam. Zij willen niet met geweld hunne beginse len doordringen, maar langs wettelijke wegen, als 'tkan met gemeen overleg. Zij willen geen commune, want deze maakt individueele vrijheid onmogelijk. Hij besloot met een duidelijke en bondige uiteenzetting van het verschil, tusschen de communistische en sociaal-democratische be ginselen. De feiten dat een grooter lokaal moest gehuurd worden, dat de opkomst driemaal grooter was dan vroeger, dat er thans de beste orde heerschte en geregeld gedebatteerd werd, verdienen wel de aandacht. Z. K. H. prins Hendrik heeft uit de ontwerpen voor het nationaal huldeblijk nog geen keuze gedaan. De prins wenscht de beslissing geheel over te laten aan de jury, benoemd om hem in de keus ter zijde te staan. Deze heeren zullen de volgende' week te Amsterdam vergaderen om uitspraak te doen. Daartoe worden de teokenin- gen der 52 ontwerpen overgebracht van Soestdijk naar het museum Van der Hoop te Amsterdam en daar in een der zalen tentoongesteld. Nv. d. D.) De verzending der correspondentie voor Kon- u beiden bljjft?bestaan, zal uwe vrouw zich laten schaken door Morel." „Groote God! Denkt gij wezenlijk dat ze daartoe in staat zou zijn?" riep Carlton opsprin gende. Sibylle weerhield de haastige woorden die haar op de lippen kwamen en zei kalm: „Ik ben niet gewoon overhaast te oordeelen; maar het is mijn opinie. Hoe lang is het geleden sedert gij uw laatste gesprek met mevrouw Carlton hebt gehad?" „Drie dagen. Dien avond toen gij mij verzocht naar haar toe te gaan. Het is nu ook drie heele dagen geleden sedert gij u verwaardigd hebt mij te ontvangen. Sibylle verdien ik zulk een behan deling van u?" „Gij zijt niet zeer amusant, mijn vriend, als ik u veroorloof te komen," zei zij minachtend. „Ik ken drie of vier andere heeren die zich vrij wat aangenamer weten te maken als ik hen ontvang. Gij maakt mij triste. Zij amuseeren mij. Ik heb er een hekel aan om verveeld en bedroefd te worden. Waarom zou ik mij dat laten welge vallen „Gij weet dat Poynter en Legage beide slechts fortuinzoekers zijn, die u vleien en helieven, ter- wille van uw geld!" riep Carlton boos uit. „Als ik zóo weinig aantrekkelijks in mij heb, verwondert het mij dat gij zoo dikwijls komt. Ik heb altijd gemeend dat ik nog al bekoorlijk was, lang voor dat ik geld had om mij te steunen." stantinopel, door tusschenkomst der Duitsche post-administratie, vindt voor het tegenwoordige plaats als volgt a om Varna: van Amsterdam, eiken Maandag erf Vrijdag per laatste» trein Eijnspoorweg van Berlijn, eiken Dinsdag en Zaterdagte Konstan- tinopel, Zondag en Donderdag daaropvolgende b over Odessavan Amsterdam, eiken Dinsdag en Donderdag per laatsten trein Eijnspoorweg van Berlijn, eiken Woensdag en Vrijdagte Konstantinopel, Maandag en Donderdag daarop volgende. st.-Ct De navolgende ambtenaren hij de administratie der posterijen zullen hunne functiën uitoefenen als volgt de commies 3e kl. G. Bruch ten post kantore te Vlissingen de surnumerair J. W. ten Cate ten postkantore te Loenen. Bij beschikking van het ministerie van water staat, afdeeling Handel en Nijverheid, is aan G. Koekoek, te Amsterdam, tot wederopzegging, vergunning verleend voor een stoomsleepdienst op eenige stroomen, rivieren en kanalen van het rijk, alsmede op de Zuiderzee, en aan H. A. W. van Eeede, te Botterdam, voor een stoomsleep dienst tot vervoer van personen, goederen en vee tusschen Botterdam en Moerdijk. Bij beschikking van den minister van koloniën zijn de heeren A. W. T. Koek, J. K. Kempees, S. Verwey, W. Muller, L. C. C. Olifiers, E. G. Wijers, H- Hölter, W. Maus, L. L. G. Moubis, A. J. Garnier en Th. G. F. Anken, gesteld ter beschikking van den gouverneur-generaal van Nederlandsch-Indië, om bij den dienst der staats spoorwegen op Java te worden geplaatstde heeren Verwey, Miiller, Olifiers. Hölter en Maus als lijdelijke en de overigen als vaste ambtenaren. De raad der gemeente Ooststellingwerf heeft besloten, zich te wenden tot den minister van financien, om afschaffing te vragen van de zegels voor de registers van den burgerlijken stand. De nieuw benoemde voorzitter van het hoog militair gerechtshof, mr. G. Turk, heeft Vrijdag jl. in eene openbare zitting van dat rechtslichaam zijne betrekking aanvaard. Naar aanleiding van daaromtrent medegedeelde onjuiste berichten, melden de directeuren der IZuid-Eollandsche maatschappij tot redding van schipbreukelingen aan de N. Rott. Ct. dat het station dier maatschappij te Ter Heijde behoorlijk van alle reddingsmiddelen voorzien is, doch dat „Gij plaagt en kwelt mij zoodanig dat ik bijna niet meer weet wat ik zeg," riep hij uit. „Gij weet, gij hebt slechts te bevelen, ik ben uw on derdanige dienaar, geheel tot uwe orders; maar zeg niet dat ik u verveel, dat kan ik niet ver dragen." „Arme goede jongen! Gij wordt hoe langer hoe kinderachtiger, wezenlijk," zei ze vriendelijk lachend en trok de hand niet terug die hij weer gevat had. „Maar wij verbeuzelen onzen tijd. Gij moet bepaald die weerspannige vrouw van u tot rede brengen. Gij moet met zachtheid en overtuiging te werk gaan en trachten er haar toe te brengen u de waarheid aangaande Morel te zeggen, en u te bekennen of zij gewoon is hem te zien." „Gij stelt zooveel belang in dien Morel, mevrouw, en schijnt zoo goed op de hoogte zijner bedoe lingen en wenschen, dat ik geloof dat het beter zou zijn als gij zelve een onderhoud met hem hadt en uwe overredingskracht beproefdet," zei Carlton door nieuwe vermoedens en onrust gekweld. „Alsof ik dat niet beproefd had!" doch zich herstellende voegde zij er bij „om uwentwil natuurlijk! Ik ben driemaal aan het atelier geweest. Ik heb geschreven, uren bepaald, ik heb hem verzocht, gesmeekt bij mij te komen, maar hij wil niet!" Zij vergat op nieuw haar toehoorder en sprak op bitteren toon. „Hij zal- voor die lompheid boeten, en wel voordat ik éen dag ouder ben," riep Carlton uit, het onder de bevolking van dat stranddorp, welke meest van veldarbeid leeft, ontbreekt aan zeelie den. Directeuren maken voorts het volgende ver slag bekend, van den heer Van der Goes, oud zeeofficier, burgemeester te Ter Hevde, belast met het bestuur van het reddingstation aldaar, gedag- teekend 30 dezer. „Gepasseerden avond omstreeks 9 uren werd ik geroepen ter zake het stranden van een schip tusschen Ter Heyde en Loosduinen. Ik spoedde mij derwaarts en bespeurde in den donkeren nacht een schip, later blijkende een brik te zijn, ver moedelijk genaamd Areta, geladen met steenkolen. Het schip kwam tegen laag water aan den grond op eene zeer gevaarlijke plaats in de richting N.N.W. het verlengde van den steenen dam n° 16. Onmiddellijk richtte ik den mortier zoo goed ik kon, bij zeer donker weer, met hagel en sneeuw buien, en had het geluk terstond een kogel met de lijn over het schip te werpen en alzoo vast te krijgen. Thans was de beurt aan de redding boot om langs die lijn te trachten het schip te bereiken. Na veel moeite en praten kreeg ik een zevental (geen zeelieden) in de boot, liet ze vlot brengen en op de lijn uithalen. Ik hield het andere eind der lijn zuidwaarts vast, om zooveel mogelijk de boot bij het naderen van het schip van het steenen hoofd vrij te houden. De lijn zat stevig in het tuig van het schip vast. Toen de boot nabij de brik was, wees de lijn natuurlijk zeer stijl omhoog. Of nu deze omstan digheid, dan wel de over het schip komende stortzeeën de oorzaak was, de lijn ontslipte de handen, en de boot sloeg naar den wal terug en langs het hoofd. Ik wierp een tweede lijn over het schip, die bij het eerste schot weder goed vast raakte. Ik moedigde de manschappen, die in grooten getale op strand aanwezig waren, aan nogmaals de reddingboot te bemannen, en nu met behulp van twee goede lijnen den tocht nog eens te doen om de equipage te redden, die in groot gevaar verkeerde en dat luidkeels deed blijken, maar wat ik praatte en beloofde, met allerlei uitvluchten behielp men zich; geen aan moediging hielp, aanbieding om zelf mede te gaan evenmin, totdat de vloed doorkwam en het schip brak, het tuig over boord viel en al wat er nog aan boord was verdronk. „Ik verzuimde nog te vermelden, dat toen de twee lijnen over het schip waren, van daar ge roepen werd aan die lijnen te halen. „Ik begreep dat men daaraan voorwerpen had bevestigd waarop de equipage zich wilde redden. Helaas, de lijnen kwamen aan strand los en afge sneden, en waarschijnlijk is door die manoeuvre een deel der equipage verdronken of allen. De boot der brik lag reeds aan den wal onbeschadigd, in een stemming die naar een uitweg zocht voor zijn overkropt gevoel, en zonder te letten op het smeeken van mevrouw Alckenzie om te blijven en naar rede te luisteren, greep hij zijn hoed en verliet het huis, door wantrouwen en haat tot wraakzucht gedreven. HOOFDSTUK XXIX. ARME PEARI. De maanden, die mevrouw Alckenzie zoo aan genaam had besteed aan het regelen harer zaken en het inrichten harer nieuwe woning, waren door mevrouw Carlton in steeds toenemende droefheid doorgebracht. De tijd van het bezoek der familie Steinmann was reeds zeer pijnlijk geweest voor het zachte, liefhebbende vrouwtje; maar er wachtten haar nog veel erger dagen. Sedert den morgen waarop Carlton het telegram van mevrouw More- ton ontving en met die dame naar Frankrijk overstak, voelde Pearl dat zij alle gedachten moest laten varen om haar man weer voor zich te winnen en door haar geduldige liefde hem los te maken van de macht, die Sibylle over hem uit oefende. Zij vermocht niets meer op hem. Hij had twist gehad met zijn moeder; hij had zijn zaken van de hand gedaan en zijn tegenwoor dige manier om geld te winnen (of te verliezen) verschafte hem alle gelegenheid om steeds van huis te zijn. Onder den invloed van zooveel'ver- driet leed haar gezondheid zeer en het kindje,

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1878 | | pagina 1