aargaii:
1878.
33 Juli.
ar t
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentien: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de puhlicité étrangère G. L. Daube en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbach en Jones.
Middelburg, 22 Juli,
DFIBTTII-.iLIEJTOIINr.
de Schrijfster van „Jennie" enz.
Benoemingen en besluiten.
0 n d e r w ij s.
Kunstnieuws,
Marine en leger,
De burgemeester van Middelburg maakt bekend,
dat het Molenwater voor liet publiek verkeer zal
gesloten zijn:
Dinsdag den £3 Juli e. k. van des voormiddags
te elf uren tot na het einde van het ringrijden
aldaar.
Woensdag den 24 juli e. k. van des namiddags
te drie uren tot na afloop van het feest.
Donderdag den 25 Juli e. k. den geheelen dag.
Middelburg, den 22 Juli 1878.
De burgemeester voornoemd,
SCHOEEE.
De agitatie tegen de nieuwe schoolwet wordj
en met eenig recht door de clericalen ge
dreven, alsof het een strijd op leven en dood
gold. Alle wapenen van welk maaksel of allooi
schijnen hun goed in dien strijd. De Standaard
wekte Vrijdag zijne lezers op om te bidden voor
„deze lieden, die u verdrukken", aan het slot
van een artikel, dat allerminst van lust tot bid
den getuigt, althans zeker niet van de gemoeds
stemming, die voor dat ernstig werk vereischt
wordt. In zijn volgend nommer wenscht de
Standaard ons wat meer „Zeeuwsche rondheid"
toe, omdat wij den minister van binnenlandsche
zaken enkel over zijne Salomo-grap hard vielen,
en zijne andere bijbelsche aanhalingen lieten rus
ten. Eene andere grief heeft het blad tegen ons
wij noemden „vrouwen en bijwijven," waar Kap-
peyne, altijd volgens de Standaardhad gesproken
van eene veel afkeurenswaardiger categorie van
vrouwen. De instelling van de polygamie, „door
den bijbel afgekeurd, omdat die van God aftrok",
zouden wij hebben willen doen gelden als bewijs
voor onze „van alle godsdienst afgetrokken
zedelijkheid." Wij zouden de door de Standaard
gewilde verandering gaarne toegeven, daar ze tot
onze redeneering niets afdoet, omdat wel niemand
eene polygamie, die zich over zoovele honderden
echtgenooten uitstrekt, in eenig zedelijk of gods
dienstig stelsel zal willen plaatsen. Eene zaak
weerhoudt er ons echter van: wij zouden dan
het in zijne uitdrukkingen wel eens wat zeer
positieve blad moeten volgen in de „tale Ka-
naans", die wij, wanneer ze onze tegenwoordige
begrippen van welvoegelijkheid kwetst, liever uit
onze kolommen weren.
Uit een anderen hoek wordt der agitatie op
zeer eigenaardige en lang niet onhandige manier
vuur en leven ingeblazen. Het Haagsche Dag
blad bevat, zeer onschuldig in zijn Residentie-
nieuws verscholen, het volgende bericht:
„Een gerucht, dat wij uit den aard dèr zaak
17
C&1
dooe
HOOFDSTUK XIV.
EEN IJS-FEEST.
In plaats van den dooi, dien men voorspeld had,
was op den 21en de vorst harder dan ooit. De
thermometer stond 4 graden onder nul, maar er
was geen scherpe, doordringende oostenwind. Het
ijs op de Alster was volmaakt, en er heersehte
onder de Hamburgsche jeugd groote opgewonden
heid over de „party der Steinmanns." Om éen
uur had het gezelschap zich vereenigd in de groote
vierkante zaal, die in den zomer als eetkamer
gebruikt werd, en die nu, met een groote kachel
verwarmd, een uitstekende receptiezaal voor zulk
een groot aantal genoodigden was. Er stond
een welaangerichte tafel in 't midden endeheeren
bedienden de dames, die in groepen stonden te
praten. De versterkende kop bouillon, die bij
dergelijke gelegenheden aan de orde is, werd
gretig door allen genuttigd.
Om half twee gaf de senator het sein om „op te
nogtans slechts onder reserve kunnen mede-
deelen, wil dat de regeering voornemens zou zijn,
de millioenen, waarop de uitvoering van de her
ziening der onder wijzers wet de schatkist te staan
zal komen, te vinden door verhooging van de
grondbelasting.
Als dit gerucht bevestigd mocht worden, dan
zou die verhooging nog al iets moeten bedragen
ongeveer een vijftig percent van de hoofdsom!"
Dat is het wareLaten de clericale bladen op
het gemoed werken en de lichtgeloovige kudde
naar het petitionnement drijven met de woorden:
heerschende kaste, dwang, onrechtvaardigheid en
dergelijke.Ze zullen wat uitwerken maar
toch niet zooveel als dit onnoozele financieele
berichtje. Het Dagblad weet welk vleesch het
in de kuip heeft. Vijftig percent verhooging op
de grondbelasting! En dat terwijl soms principes
wankelen tegenover een enkel opcent. Dat werkt
dat is eene wijze van agiteeren, waaraan de
Standaard een voorbeeld kan nemen.
Bij de verkiezing voor een lid van den raad
te Aagtekerke op 19 Juli jl., werden van de 30
stemmen uitgebracht op P. J. Arents 13, en op
P. de Visser 8zoodat eene herstemming moet
plaats hebben.
Wij lezen in het Handelsblad het volgende
flink gedachte plan
„Terwijl de algemeene commissie zich bezig
hield met het ontwerpen en voorbereiden van een
huldeblijk aan Z. K. H. prins Hendrik, bij gele"
genheid van zijn aanstaand huwelijk, hebben zich
naar de Amsterdamsche Ct. meldt eenige
vrienden en beoefenaars der schoone kunsten ver
eenigd, om prinses Maria van Pruisen, wanneer
zij als gemalin van den prins zich in Nederland
vestigt, een echt nationaal geschenk aan te bieden
Zij hebben namelijk het plan ontworpen en reeds
maatregelen genomen tot de samenstelling van
een album, bestaande uit bijdragen van de tegen
woordige beoefenaars der fraaie letteren en schoone
kunsten in Nederland, en dat wel in uitgebreiden
zin. Het album zal dus omvatten: handschriften
onzer dichters, letterkundigen en komponisten;
teekeningen onzer hedendaagsche meesters en
bouwkunstenaars; schetsen en studiën van onze
beeldhouwers; kunstproeven onzer graveurs.
De commissie, samengesteld uit de heeren:
L. graaf van Limburg Stirum, voorzitter; W. J.
Hofdijk, onder-voorzitterG. F, Westerman, pen
ningmeester; P. H. Witkamp, 1ste en N. Redeker
Bisdom, 2de secretaris; A. J. de Bull, A. Cara-
melli, Willem Gruyter Jr., W. Hekking, J. W.
Kaiser, L. Lingeman, C. F. Philippeau, F. Stracké,
tmmtÊsaBmBaÊmm&ssat^smamssBssassaaBBsssasmm
marcheeren." Hét was een aardig gezicht die
vroolijke schare het huis uit, den tuin door, den
weg over en de bevroren rivier langs te zien
stappen. De dames, die plan hadden schaatsen
te rijden, droegen bonte mutsjes, sluitende
jakjes met bont afgezet of gevoerd en hadden
hare rokken zorgvuldig opgenomen, opdat zij niet
in de schaatsen zouden blijven haken. De minder
moedigen, die zich liever lieten duwen zonder er
zich zeiven bij in te spannen, droegen zijden of
satijnen kappen, die dicht om het gelaat sloten,
en waaraan lange kragen bevestigd waren met
randen van zwanendons of hermelijn, die er iets
zeer schilderachtigs aan gaven. Terwijl de onder
nemende meisjes zich de schaatsen lieten aanbinden,
namen deze dames plaats in een soort van warm
gevulde wipstoelen. Die sleden hebben een ach
teroverhellenden rug en zijn zoo gebouwd, dat zij
bij den minsten duw van den schaatsenrijder vlug
over het ijs glijden. Miss Gray, die drie winters
in Duitschland had doorgebracht, was een ervaren
en bevallige schaatsenrijdster, waarvoor haar
uitstekende gezondheid en net figuur haar bijzonder
geschikt maakten.
Menige bewonderende, misschien ook naijverige
blik volgde haar, toen zij aan de hand van Carlton
de rivier langs gleed. De verste en meest geschikte
aanlegplaats lag tien mijlen stroom-afwaarts en
werd tusschen drie en vier uur bereikt. De tocht
was vroolijk en opwekkend geweestwangen en
lippen gloeiden en het warme bloed tintelde in
de handen en voeten der rijders. De dames in
J. laanman en Henri Viotta, heeft reeds van vele
zijden de toezegging van bijdragen ontvangen."
„Naar &en;. ons meldt is er ernstig sprake van
het agentschap van Krupp, vroeger van Vlissin-
gen naar Rotterdam verplaatst, weder te Vlis-
singen te vestigen. De toestand van den nieuwen
waterweg moet tot dit plan aanleiding geven.
Om dezelfde reden zou ook een voorname Rot-
terdamsche rèederij voornemens zijn haar kantoor
naar Vlissingen te verplaatsen."
Bovenstaand bericht lezen wij in het Handels
blad van heden. Of het waar is, weten wij niet;
doch zeker is het, dat men de tijding niet on
waarschijnlijk kan noemen met het oog op
de laatste berichten over den Rotterdamschen
waterweg.
Het maken der bekende kunstboter is natuur
lijk geen bedrog. Iets anders wordt het, wanneer
men de kunstboter als b o t e r in den handel
brengt. Dan zet men een valsch étiquette op
zijne waar, en stopt men den kooper waar in de
hand, die met hetgeen hij bedoelt en gelooft te
koopen weinig meer gemeen heeft dan de naam
en het uiterlijk aanzien. Dit is een misbruik, dat
op de Amsterdamsche botermarkt op groote
schaal toepassing schijnt te vinden; althans de
Meppeler boterhandelaars zijn van plan zich
daarover te beklagen bij den Amsterdamschen ge
meenteraad en dezen te verzoeken strafbepalingen
tegen dit bedrog te willen vaststellen.
De afdeeling „Wildervank" van de kiesvereeni-
ging De grondwet heeft als gevolg van de discus
sie over de twee bekende motiën van de afdeeling
Veendam, de volgende zelfstandige motie aange
nomen.
„Op grond van de jongste Europeesche oorlogen
achten wij de handhaving onzer onafhankelijkheid
met geweld van wapenen tegenover een groote
mogendheid onmogelijk. Wij verlangen alzoo, dat
de begrootingen voor oorlog en marine, welke den
gezonden staat onzer financiën ernstig bedreigen,
zooveel mogelijk worden beperkt". Mogt echter
de algemeene vergadering bezwaar maken om
deze motie in behandeling te nemen, dan mag de
tweede motie niet als verworpen worden beschouwd,
maar kan integendeel het centraalbestuur de tweede
motie beschouwen als door de afdeeling Wilder
vank met algemeene stemmen te zijn aangenomen
Van 20 tot 24 Augustus a. zal te Frankfort de
Internationale ver eenig ing tot hervorming en co
dificatie van het volkenrecht hare vergadering
houden. Onder de eere-ondervoorzitters telt men
twee Nederlanders, mrs. Coninck Liefsting en E.
de sleedjes waren er minder goed aan toe; de
kleur van haar gelaat was over het algemeen
blauw en hare stemming beneden nul.
Te Osterlei werden planken gelegd en daarover
stapten de schaatsenrijders weer aan wal. In de
lange gelagkamer eener boerenherberg verdrong
zich dit fatsoenlijk Hamburgsch gezelschap. De
waardin stond aan de deur om hare gasten te
verwelkomen en liet zich volstrekt niet uit het
veld slaan door deze onverwachte overrompeling.
„Wat wij in huis hebben is u van harte gegund,"
zei zij „maar meer kan ik u niet geven." Met
deze bemoedigende opmerking liep zij naar de
keuken, van waar weldra een smakelijke geur tot
hen doordrong. Na zeer korten tijd werden er
twee groote terrines, in welriekende wolken
gehuld, op tafel gezet. Chocolade voor de dames
en een mengsel van warm bier, citroenen, appelen,
eieren, suiker en kruiden voor de heeren. Deze
verkwikkende dranken werden terstond in kopjes,
glazen en kommetjes geschept en smaakten over
heerlijk.
Toen de senator, die in triomf door Felix en
zijn makkers gesleed was, bevel gaf om terug te
keeren, was liet geheel donker. En nu begon het
grootste genoegen van het ijsvermaak; want over
al verrezen dwaallichtjes, die nu hier dan daar
schenen op' te duiken en rechts en links branden
de droppels lieten vallen. Dit waren de fakkels,
die ontstoken werden en prachtig brandden en
meest gedragen werden door fabrieksjongens,
wier patroons overgehaald waren om hen voor
Cremers; terwijl o. a. mrs. P. J. Bachiene en
J. P. Bredius ondervoorzitters zijn. Mr. J. Wert-
heim is een der 49 bestuursleden.
Het comité voor Nederland bestaat uit de hee
ren J. P. Bredius, P. J. Bachiene, jhr. W. M. de
Brauw en J. P. van Bosse.
universiteiten. Aan J. Hissink Jansen, gewe
zen hoogleeraar aan de rijks-universiteit te Gro
ningen, is een pensioen verleend ten laste van den
staat, ten bedrage van f 3000 'sjaars.
Tengevolge van het te Goes gehouden verge
lijkend toelatings-examen is bij beschikking van den
minister van binnenlandsche zaken de gewone
jaarlijksche rijkstoelage verleend aan de volgende
kweekelingen bij de rijkskweekschool voor onder
wijzers te Middelburg: L. Meeuse, van Schenkel-
dijk A. Limbach, van OudenboschJ. van Tooren,
van Dinteloord; A. Verschuur, van Goes; G.
Hartmans, van OoltgensplaatA. Haringx, van
ZierikzeeB. van Driel, van Nieuwe TongeF.
de Graaff, van Lage Zwaluwe; C. P. Visser, van
KapelleP. van Loo, van Dirksland; P. van der
Hoek, van Heinenoord; J. J, Jiich, van Middel-
harnis; J. W. Teepe, van DordrechtI. deBruijne,
van Groede; C. J. Cornelis, van Groede; J. E.
van der Slikke, van PoortvlietP. L. Engelvaart,
van Tholen; W. Carels, van Cadzand; H. van
Rugge, van Nieuwerkerk a/d IJsel, en E. H. de
Ruiter, van Middelharnis.
Bij de eind-examens voor de hoogere burger
scholen in de provincie Friesland, is aan al de
8 adspiranten het gevraagde diploma verleend.
Ook bij de eind examens der hoogere bur
gerscholen in de provincie Noord-Brabant, hebben
al de candidaten aan de gestelde eischen voldaan.
De heeren W. Stumpff en Louis Roothaan
wenden te Amsterdam pogingen aan om tegen
het aanstaande seizoen aldaar een Duitsch opera
gezelschap op te richten. Het wordt waarlijk tijd
voor Amsterdam om eene eigen opera te hebben.
Het opperbevel over de troepen, die van 2 tot
12 September a. s. aan de groote veldmanoeuvres.
op een gedeelte der kust van Zuid- en Noord
deze feestelijke gelegenheid een paar uren vrijaf
te geven.
Na eenigen tijd kwam de maan op en scheen
lachend neder te zien op die woelige, bonte,
luidruchtige menigte, die onder kreten en gejuich
over het gladde bed van de schoone Alster
voortschoof en zweefde.
Voor Carlton was dit alles nieuw en hij genoot
er ontzaglijk van. Als een gezond sterk jong
mensch van vier en twintig jaar geen behagen
schept in gezonde lichaamsbeweging, in het bijzijn
van het meisje dat hij het liefste en dierbaarste
op de wereld vindt, dan heeft hij al heel weinig
kans om ooit gelukkig te worden.
Pearl had nog nooit zooveel uren van genot
doorleefd. Haar voet vloog over het ijs; haar
hart klopte ontstuimig van geluk; zij hield
van frissche lucht en van beweging; maar bovenal
in tegenwoordigheid van Carlton. In zijn dierbare
handen had zij haar levenslot nedergelegd; het
hing van hem af haar toekomst ten goede of ten
kwade te keeren. Lotta was bij deze gelegenheid
stiller dan iemand haar ooit te voren gezien had.
Zij had in 't geheim aan miss Gray haar leedwezen
over de afwezigheid van Morel te kennen gegeven
en Pearl had geglimlacht en haar met vriendelijke
deelneming gekust. Pearl wist nu dat Lotta in
Morel iets meer zag dan den leermeester, die haar
beiden had les gegeven en als iets in staat was
op dat oogenblik Pearls blijdschap te verhaogen,
zou het geweest zijn te weten dat haar vriendin
ook gelukkig was in haar eerste liefde.