N°. 163. If 121e Jaargang
1878.
Zaterdag
13 Juli.
I
art JfofAe!
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent.
Advertentien: 20 Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz,: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagenten voor het Buitenland: de Compagnie générale de publicité étrangére G. L. Daube en Cie. te Parijs en Frankfort, directeuren Elsbagh en Jones.
Bij dl ©ze courant behooren twee Bijvoegsels.
Middelburg, 12 Juli,
FETJIIL.JL.EITOlSr.
de Schrijfster van „Jennie" enz.
Benoemingen en besluiten,
0 n d e r w ij s.
Marine en leger.
Land bouw.
jdf <11 m r
i
J De commissie voor het afnemen alhier van de
i examens van leerling-apotheker heeft in hare
heden gehouden zitting, aan vijf candidaten eene
acte van bevoegdheid uitgereikt, namelijk aan
mejuffrouwen M. L. Groeneboom, geb. te Echten
(Friesland); G. Beekhuis, geb. te Nijland (Fries
land); H. Bakker, geb. te Krommenie; J. F. de
Mazure, geb. te 's Gravenhage; C. Haremaker,
geb. te Medemblik. Het examen wordt voortgezet.
In de week van 4 tot 10 dezer zijn met de
booten der stoomvaartmaatschappij Zeeland ver
voerd van Ylissingen naar Queenborough 436 en
in omgekeerde richting 642 personen.
Heden nacht werd de aan de netten liggende visch-
sloep Eendracht, van Arnemuiden, op de hoogte van
Steenbank, door het Duitsche stoomschip Sakka-
rah zoodanig aangevaren, dat de sloep onmiddel
lijk zonk, waarbij de jongste zoon van den
schipper verdronken is. Het schip kwam van
Hamburg en was bestemd naar Antwerpen.
Men schrijft ons uit Zierikzee, dd. 11 dezer:
De sociëteit Tot nut en genoegen alhier, die
hare talrijke leden niet alleen te Zierikzee, maar
op elke plaats van Schouwen-Duiveland telt,
vierde heden haar jaar lij ksch feest, dat ditmaal
uit drie afdeelingen bestond een matinée musicale,
eene harddraverij en een groot militair concert.
De daartoe als naar gewoonte gekozen plaats
Parklust en omliggend terrein, meer bekend
onder den vereenigden naam Slingerbosch,
prijkte met den fraaien muziektempel der sociëteit,
die, evenals de geheele omgeving, smaakvol ver
sierd was.
Toen de regen zijn aanvankelijk voornemen
om de matinée te verstoren, had laten varen, was
er onder en bij de hooge olmen van het feestter
rein weldra eene talrijke menigte neergezeten,
om te luisteren naar de muziek van het achtste
regiment infanterie, kapelmeester de heer J. A.
Kwast Jr., die zich van een tot drie uren tot
aller genoegen liet hooren.
Op de harddraverij, die te vier uren op den
Grachtweg, aan de overzijde van het feestterrein,
begon, werden gelukkig slechts elf paarden ge
trakteerd. De prijzen, een zilveren inktkoker,
13
dook
HOOFDSTUK IX.
GEBEUBTENISSEN OP HANDEN.
„Ik ben blij dat gij mij dit verteld hebt," zeide hij.
De voorstelling was dien avond niet bijzonder,
voor Brussel was het zelfs „zeer naar" volgens
het oordeel van Sibylle, zoodra Amina haar eerste
aria gezongen had. Met een gebaar van verveling
keerde zij zich van het tooneel af en begon een
fluisterend gesprek met Carlton, die achter haar
zat.
Onderwijl gaf mevrouw Moreton zich veel
moeite om de aandacht van den advocaat te
boeien. Zij bezat een groote mate van tact en
van talent en maakte gewoonlijk eenaangenamen
indruk op vreemden, als het haar de moeite waard
scheen er zich op toe te leggen. In dit geval
was het spel dat zij wilde spelen niet zeer moeielijk.
Zij wist het een en ander van de rechtsgeleerde
loopbaan van mynheer Walton en van zijne
ter waarde van f 50, een fraaie soezenmand met
zilveren hengsel en een sierlijke rooktafel, werden
behaald: de eerste door S. J. de Bruijne, te
Noordwellede tweede door P. Geluk, te Schud-
debeurs, en de derde door C. Bervocts, te Seroos-
kerke (Schouwen). Het muziekkorps onzer
schutterij liet zich bij afwisseling hooren en eene
groote schare vlotte door de paden naar het
bosch, stond aan de einden der baan, of had
plaatsgenomen aan de zijden der gracht, hetoog
gericht op de harddravers, die zich stellig minder
amuseerden dan het publiek, ofschoon dit over
het twijfelachtige weer ook maar half gemutst
was.
De Staatscourant van heden bevat het verslag
over het rijks ethnographisch museum over het
afgeloopen dienstjaar 1877.
Onze Indische regeering heeft aan de Neder-
landsche een goed voorbeeld gegeven, door toe
te staan dat de officieele benoemingen voortaan
rechtstreeks uit de algemeene secretarie te Bata
via geseind mogen worden aan de elders verschij
nende couranten. Vroeger moesten deze laatste
altijd wachten tot de officieele Javasche courant
uitgekomen was.
Op dezelfde wijze moeten wij en andere Neder-
landsche bladen steeds wachten op onze deftige
Staatscourant, die, uit deftigheid zeker,
niet vlug is. Eene algemeene secretarie bestaat
bij ons te lande nietmaar wanneer de regeering
wilde, dan ware er zeker wel een middel te vinden
om ook hier de benoemingen, eenige uren vóór
zij door de Staatscourant medegedeeld worden,
aan de andere bladen op te geven.
De jury voor de prijsvraag, door de Vtr-
teniging tot verspreiding van kennis aangaande
's lands verdediging gesteld over een wetsontwerp
van militie en schutterij,heeft aan geen der acht ant
woorden den uitgeloofden prijs van f 500 toege
kend, maar voorgesteld dien te verdeelen tus-
schen de inzenders der twee antwoorden, het
eene gemerkt Een goed fondament, enz., en het
andere Das theuerste, enz. (Lorenz von Stein).
Het hoofdbestuur vraagt van de inzenders mach
tiging om de naambriefjes te openen.
Over beide is de commissie vol lof en de
schrijvers er van mogen zich gelukkig rekenen
eenen arbeid geleverd te hebben, die aan zoo
bevoegde oordeelaars een zoo vleiend oordeel
ontlokt. Geeft het eerste een volkomen voor
ons land berekende regeling van militie en schut
terij, een maximum van kracht bij een minimum
van kosten en lasten, het tweede is een model
van een volledig wetsontwerp.
Wat het eerste aer genoemde antwoorden be
zegepralen op rechtsgebied en dus lag de weg tot
vleierij geheel voor haar open. Zij gewaagde
van haar lang gekoesterd verlangen om persoon
lijk kennis te maken met zulk een bijzonder
begaafd man, die zooveel invloed had, met
iemand die al die hoedanigheden vereenigde met
de fijngevoeligheid eener vrouw.
„Hoe voortreffelijk hebt gij die zaak van lady
Horley in orde gebracht!" zei zij. „Ik heb nooit
gehoord van een schikking waarbij beide partijen
zóo bevredigd waren."
Walton voelde dat die vrouw hem vleide en
hij begreep terstond dat zij iets in haar schild
voerde, waarvoor zij hém honig om den mond
smeerde; maar hij mocht dien honig nog al en
liet het zich vrij kalm welgevallen. Alleen toen
mevrouw Moreton een weinig al te personeel
werd met Hare complimenten, achtte hij het geraden
haar welsprekendheid te stuiten. Zij zinspeelde
op een geval waarin hij de schuldige aan de kaak
gesteld had, een dame die ongestraft daar heen
ging, terwijl haar nicht, een arme bloedverwante,
zonder zich te kunnen verdedigen de schande en
het ongeluk droeg.
„Gij waart de eenige die die vrouw terstond
kondt doorzien," zei de weduwe. „Ik wist dat
gij dat doen zoudt en ik wist ook dat gij den
moed zoudt hebben haar te ontmaskeren. Maar
gij hebt ook zulk een blik. Wat zou u ontgaan
Zeg, zijt gij even goed als groot?"
„Ik ben niet zeer goedig als mijn blik mij zegt
dat men mij wil misleiden en wanneer ik voel
treft, acht de meerderheid der commissie het niet
in allen deele overeenkomstig de grondwet, en
het tweede stelt, zoowel in menschen als in geld,
te hooge eischen; maar overigens is dit een ar
beid, waarvan vooral de bijlagen blijvende waarde
hebben.
onderscheidingen'. Aan den commies bij het
departement van marine S. Wolfson, is vergunning
verleend tot het aannemen en dragen der ver
sierselen van ridder van de eerste klasse der orde
van Maritieme verdiensten, hem door Z. M. den
koning van Spanje geschonken.
registratie. Benoemd tot ontvanger der
registratie en domeinente Sommelsdijk, J. Hoef-
lake, thans ontvanger te Holwerd; te Holwerd,
J. ter Pelkwijk, thans ontvanger te Kortgene;
te Kortgene, A. Bouman, thans surnumerair.
(De laatste reeds onder Tel. ber. gemeld).
eereteekenen. Aan de voor den dienst in
Indië bestemde soldaten van het koloniaal werf
depot A. Pulvermacher en A. F. E. Ohm, is ver
gunning verleend aan eerstgenoemde tot het
dragen respectievelijk van de Duitsche medaille,
ingesteld ter herinnering aan den veldtocht tegen
Frankrijk in 1870 en 1871, van de Oostenrijksch-
Pruisische medaille, ingesteld ter herinnering aan
den veldtocht van 1864 en het Pruisische herin-
neringskruis voor het deelnemen aan den veldtocht
tegen Oostenrijk in 1866en aan laatstgenoemde
van de Duitsche medaille, ingesteld ter herinnering
aan den veldtocht tegen Frankrijk in 1870/71,
en van het Pruisisch onderscheidingsteeken 3e kl.
voor 9jarige trouwe dienst.
Niettegenstaande het weder iets te wensc'hen
overliet, heeft het pleiziertochtje naar Domburg,
den kinderen der scholen voor on- en minvermo
genden door de Vereeniging tot wering van
schoolverzuim alhier bezorgd, gisteren aan allen
die daaraan deel namen groot genoegen verschaft.
Niet weinig werd daartoe bijgedragen door het
gul en ruim onthaal, dat de bezoekers van den
burgemeester van Domburg in het badhotel
mochten ondervinden. Dat het gesmaakte genoegen
bij het joEge volkje een goeden indruk achterliet,
was te bemerken aan de verzekering, die nog des
avonds thuis komende uit menigen kindermond
gehoord werd: „Ik zal wel zorgen niet van
school weg te blijven, om in 't volgende jaar
weer meê te mogen."
Door de leerlingen der rijks hoogere bur
gerschool werd dezer dagen, aan den zijne be-
dat er geen reden bestaat voor overdre en loftui
tingen," zei hij met nadruk.
„Dat is uw aangeboren bescheidenheid," ant
woordde zij gevat „en het bewijst uw geestelijk
overwicht."
Maar na die bedekte terechtwijzing vermeed
zij wijselijk alle verdere personaliteiten en sprak
onderhoudend over algemeene onderwerpen. In
den loop van het gesprek noemde zij allerlei
namen van goede families en ook huiselijke aan
gelegenheden van enkele der beste cliënten van
mijnheer Walton, waaruit bleek hoe goed zij hen
kende. In éen woord de jurist merkte al heel
spoedig dat zij, al was zij in een zeker opzicht
eene gelukzoekster, toch gewoon was zich in de
eerste kringen te bewegen.
„Hoe jammer dat gij niet op weg naar huis
zijt!" sprak Sibylle tot Carlton. „Gezamenlijk
zouden we een dragelijke reis kunnen hebben,
maar dames alleen Is er iets hopeloozer ver
velends denkbaar?" Zij sprak op een vermoeiden
eentonigen toon, die wel vreemd, maar niet on
aangenaam was om aan te hooren.
„Ik ben geen dame en kan er dus niet over
oordeelen," antwoordde Carlton lachende; „voor
mij zou het vooruitzicht van zulk gezelschap
natuurlijk zeer bekoorlijk zijn. Stelt gij u veel
voor van een vast verblijf te Hastings?"
„Ik verfoei het; maar niet meer dan alle andere
dingen."
„Vindt gij inderdaad het leven zóo vervelend
en moeielijk?" vroeg Carlton vol belangstelling.
'trekking nederleggende directeur, mr. P. Romeijn,
als blijk van erkentelijkheid aangeboden eene pracht
uitgave van de Schiller Gallerie met photogra-
phieën naar Kaulbach. Hierbij was een album,
bevattende de handteekeningen der leerlingen,
gevoegd.
Met ingang van den 20en Juli a. worden de
navolgende adelborsten le klasse op nonactiviteit
gesteld: C. van Rijn, P. F. van der Velden Erd-
hrink, G. F. G. Gobius, I. D. van Strijen,
H. G. J. A. Fundter, F. E. baron Mulert, L. N.
de Bruyne, J. Kuyp en L. Rozendaal, dienende
aan boord van Zr. Ms. schroeftoomschip van Galen
P. J. L. de Gijselaar, J. M. W. Kuyl, G. Borel,
P. Scholten, W. D. H. baron van Asbeck, E. F.*T.
Bik, J. H. van den Berg en G. A. de Cocq,
dienende aan boord van Zr. Ms. schroefstoomschip
Zilveren Kruisen G. F. G. de Beuyn, L. Roo
senburg, G. O. van Kuyk, W. Noorduyn, J. Vos,
R. A. Eekhout, G. Jonkheer en E. van Voort-
huysen, dienende aan boord van Zr. Ms. schroef
stoomschip Leeuwarden.
Het oorlogstoomschip Atjeh, kommandant
Bunnik, is gisteren van Nieuwediep uitgegaan tot
het doen van een proeftocht van drie weken in
de Noordzee.
De Zweedsche oorlogskorvet Saga vertrekt
morgen van Nieuwediep naar IJmuiden en
Amsterdam.
De uitslag van de overgangs-examens aan de
rijks-landbouwschool te Wageningen en van het
eind-examen der afdeeling A van die school, is
als volgt:
Uit de eerste klasse van afdeeling A zijn 17
leerlingen bevorderd tot de tweede, waaronder
een uit Zeeland, namelijk N. W. Hocke, van
Zonnemaire.
Van de tweede tot de derde klasse zijn bevor
derd 10 leerlingen. 5 leerlingen hebben aan de
gestelde eischen niet voldaan.
Met zeer gunstig gevolg hebben de.3 leerlingen
uit welke de klasse A' bestond, eind-examen ge
daan.
Van afdeeling B., eerste klasse, zijn 4 leerlingen
tot de tweede klasse toegelaten.
Voor drie leerlingen is het wenschelijk geacht
dat zij nog eens de eerste klasse doorloopen.
Op de algemeen.e vergadering der Maatschappij
van Nijverheid, te Gouda gehouden, is o. a. de
vervaardiging van boter behandeld. In het ver
slag van het Handelsblad komt daarover het
volgende voor:
„Mama heeft u niet verteld dat wij, of liever
dat zij „ons dagelijksch brood" moet verdienen
dat is de geijkte term, niet waar Geen man
kan nagaan met welke moeielijkheden eene vrouw
te worstelen heeft."
„Maar daar gaat gij toch niet onder gebukt?
Gij zegt dat uw moeder daarvoor zorgt."
„Neen ik ga er niet onder gebukt, zoo als gij
dat noemt; ik zie toe en lijd. Ik houd van geld,
niet om het geld zelf natuurlijk, pas si béte, maar
om hetgeen het voor mij doen kan. Ik werd
zonder een zilveren lepel geboren, maar met al
den aanleg dien zulk een lepel u in staat moet
stellen te voldoen."
„Als gij mij dit niet gezegd hadt, zou ik gedacht
hebben dat gij in uw leven geen onvervulden
wensch gekend hadt en dat de reden van uw
misnoegdheid over de dingen in 't algemeen
daarin te zoeken was dat gij wat men noemt
een bedorven kindje waart en geen tegenspraak
kondt velen."
„Alweer een nieuw bewijs voor de feilbaarheid
van het oordeel der mannen," zei zij met haar
waaier spelende en zonder de oogen op te slaan.
Het begon hem te ergeren, dat zijn hoop om te
zien wat er achter die donkere wimpers verborgen
was, altijd weer verijdeld werd. Hij wist dat die
oogen helder en diep waren en hij wilde er nog
een3 in staren. Welke kleur zij hadden wist hij
niet alleen bij dien eenen blik had hij gemerkt
dat ze niet licht waren.
Onder de tweede acte had mevrouw Moreton
