N°. 57.
121e Jaargang.
1878.
Vrijdag
8 Maart.
ARME ZEPH!
a
Dit blad verschijnt dagelijks,
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers rijn verkrijgbaar a 5 Cent.
AdnertentienÖO Cent per regel.
Geboorte-, Trouw-, Doodberichten enz;.: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Gröote letters^ worden berekend naai plaatsruimte.
Hoofdagent voor België en Frankrijk: de firma Havas, Laffite C°. te Brussel ep Parijs.
Middelburg, 7 Maart.
0
Benoemingen en besluiten.
Kunstnieuws.
Marine en leger.
Rechtzaken.
f
v £e:I r .7
v.r f -A
De Btaats-courant bevat een koninklijk besluit
van den 23en Februari li., (Stbl. no 13) bepalende
de wijze van toelating en bevordering van at
tachés bij het Nederlandschecorps diplomatique,
en zulks met intrekking der koninklijke besluiten
van 13 December 1860 (Stbi._ po 74) en 14 Mei
1870 (Stbl. no 77).
Blijkens een op 6 dezer aan het departement
van buitenlandsehe zaken ontvangen telegram van
den consul der Nederlanden te Koningsberg, zijn
drie stoomschepen in genoemde haven binnenge-
loopen en is de scheepvaart weder vrij. St.-Ct
De Standaard geeft nu weder aan de Goesche
anti-revolutionairen den raad om zich bij de aan
staande herstemming streng te onthouden.
Door zoo met ièderen dag van advies te veran
deren wil het .anti-revolutionaire hoofdorgaan
zijne geestverwanten zeker, oefenen in zelfstandig
heid. Welke waarde toch heeft men te hechten
aan zulk een raadgever
Het is echter niet éérlijk, het te doen voorko
men alsof men, door onthouding, de verantwoor
delijkheid van zich afschuift. Ieder kiezer die
thuis blijft, wetende dat er eene keus gedaan
moet worden tusschen twee candidaten wier
richting beide afwijkt van de zijneloopt gevaar
feitelijk mede te werken tot, en dus aanspra
kelijk te zijn voor, de verkiezing van den-
gene, wiens gevoelens hij het verderfelijkst acht.
Te Holten is een paar ondertrouwd, dat zelfs
de kosten niet kon betalen voor het zegelen der
stukken vereischt. De ambtenaar van den bur
gerlijken stand had geen vredé met het certificaat
van onvermogen door den burgemeester aan den
bruidegom verstrekt, maar de minister van finan
ciën stelde hem in het ongelijk.
Rechtens zal de ambtenaar dan ook wel onge
lijk hebben, maar zijn tegenstand is toch wel te
begrijpen. Hoe kan een huisgezin gedreven wor
den, wanneer, bij het oprichten er van, zelfs geen
enkele guldens kunnen worden gemist? Zulke
huwelijken zijn overantwoordelijkmag de over
heid ze niet verbieden, zij moest zich toch ont
houden van iets te doen om ze te bevorderen.
(Arnh. Ct
De 25jarige herinneringsdag der herstelling van
FEXJILLETON".
10.
door i
F. W. ROBINSON.
IV.
LIEFDE IN 'T BOSCH.
„Wat!" riep Zeph, verontwaardigd in zijn ge
laat ziende en zich daarna afkeerend om het
hare met beide handen te bedekken. Een oogen-
blik stilte, eenige schreden meer op den straat
weg en daarop een hartstochtelijke uitbarsting van
tranen, die elke gedwongen bedaardheid van
haar kant en zelfbeheersching van den zijnen
wegnam. Al zijn boosheid en onvriendelijkheid
waren verdwenen en diep medelijden met haai
en haar verdriet bezielde hem. Hij had
haar nooit vroeger bedroefd gezienhij dacht
dat zij niet zoo vatbaar voor indrukken was,
een bekoorlijk meisje, maar uitdagend, koelen slim.
„Zeph, lieve Zeph, schrei niet!"
„Ik had het kunnen verwachten," snikte zij;
„ik heb voorzien dat gij mij zoo zoudt beleedi-
gen; ik ben dwaas geweest."
„Lieve Zeph, ik bedoelde niet u te beleedigen,"
rieP bij„ik ik kan niet verdragen dat gij
de katholieke hiërarchie in Nederland is ook door
bisschoppelijke mandementen herdacht. In dat
van den heer Schaepman, aartsbisschop van
Utrecht, leest men o, a. het volgende
„Door de herstelling der hiërarchie werd voor
ons de laatste herinnering aan een lang en treu
rig verleden uitgewischt; de katholieke kerk in
Holland ontving met de bisschoppelijke hiërarchie
weer haar vaste plaats in de gewone orde der
kerk. Wonderbaar heeft God zijn kerk in Neder
land in de dagen der vervolging behoed. Maar de
dagen van haar bloei, de dagen, waarin de inner
lijke schoonheid der vlekkelooze bruid hier openbaar
werd, beginnen met den dag, waarop de pans van
Rome de oude orde herstelde en aan de kerk
haar vaste kerkvoogden hergaf. Yan toen af
werd het kerkelijk leven geregeld naar de orde,
die, de eischen van het recht eerbiedigend, de
liefde bevestigt en versterkt, en de kracht van het
geloof vruchtbaar maakt naar Gods heilige wet.
Scholen voor de Christelijke jeugd rezen op
geestelijke instellingen, waarin zij, die naar hooger
volmaaktheid streven, een woonstede vonden en
wij allen een voorbeeld, werden gestichtnieuwe
parochieën getuigden van den vooruitgang des
geloofs, nieuwe kerkgebouwen spraken van de
altijd levende kracht der oude' belijdenis. De
bisschoppen van Nederland vereenigden zich plech
tig in een provinciaal conciliein dé diocesane
synoden werden dé genomen besluiten tot nut en.
stichting van allen vastgesteld en uitgebreid."
consuls. Benoemd tot consul der Nederlanden
te Port-Elisabeth C. Tennant Jones aldaar.
onderscheidingen. Verlof verleend aan N. H. A.
Janssen, consul van Nicaragua te Rotterdam,
tot het aannemen van het ridderkruis der orde
van de Kroon van Italië, hem door Z. M. den
koning van Italië geschonken.
Mej. C. de Nocker heeft te Hamburg onder
veel toejuiching de partij van Hanna in het ora
torium die Jahreszeiten vervuld.
De luitenants ter zee 2e kl. D. J. W. A. G.
Coops, J. A. Kloek en W. A. Palm, behoord
hebbende tot het eskader in Oost-Indië, zijn op
nonactiviteit gesteld.
Blijkens een bij het departement van marine
ontvangen telegram, is de oefeningsdivisie, onder
weer naar die bals zoudt gaan en u onder die
menschen zoudt mengen; gij zijt te goed voor
hen. Schrei niét. Ik was jaloersch. Ik heb u
lief en kan dit niet langer verdragen."
Hij sloeg zijn armen om haar heen en kuste
haar tranen weg, en Zeph liet toe dat hij haar
liefkoosde en troostte. De waarheid was hem in
een oogenblik van opgewondenheid ontsnapt en
hij had haar gezegd dat hij haar lief hadHij
zei niets meer, hij werd niet welsprekend over
zijn liefde, zooals de helden deden in de Stuivers
magazijnen die zij la»; maar de bekentenis was
hem ontsnapt en een gevoel van onuitsprekelijke
vreugde was op den bodem van haar vol jong
hart neergedaald. Die man had haar lief en hoe
wel zij nog schreide en hij nog trachtte haar te
troosten, het waren nu vreugdetranen door zijn
bekentenis opgewekt.
Toen zij dicht bij Feneturcb-straat kwamen,
zei ze zacht: „Mag ik alles aan vader vertellen,
Dudley
Dudley ontwaakte uit zijn droom en zei haastig:
„Neen, neenvertel uw vader nog niets."
„Hij weet dat ik met een vriend naar Epping
ben gegaan."
„Wat zei hij
„O, heel weinig. „Gij kunt op u zeiven passen,
Zeph, dat weet ik,,' zei hij, „maar ik zou gaarne
iets meer van nw nieuwen vriend willen weten."
Als ik hem nu van avond mocht vertellen en
bijna even gelukkig maken als ik zelf ben
„Hem wat vertellen?"
bevel van den kapitein ter zee W. K. van Gennep,
den 5™ dezer te St. Vincent (Kaap-Verdische
eilanden) aangekomen. Aan boord is alles wel.
De arrondissements-rechtbank te Roermond heeft
op de klacht van den heer Raemaekers, uitgever
en verantwoordelijk redacteur van het weekblad
„De Volksvriend", rechtsingang verleend tegen de
heeren Gebr. Romen, uitgevers van de Maas- en
Roerbode, naar aanleiding van een in December
1877 in dat blad opgenomen artikel: „Onthul
lingen."
Heden middag is in het kanaal alhier drijvende
gevonden een lijk in vergevorderden staat van
ontbinding, dat na opgehaald te zijn herkend
werd als dat van een 14jarigen knaap, die sedert
den 2en Januari jl. vermist werd.
De vrouw van een werkman te Zierikzee
heeft zich Dinsdag, na voor h^ar man en kinderen
bedaard het, middageten té hebben gereed ge
maakt, door ophanging van hét levën beroofd.
Een '70jarig metselaar fe -te Leiden aan feene
hersenschudding overleden, .tengevolgè van een
val over een touw, dat door oen jongen u i t
aardigheid des avonds dwars over den grond
in eene nauwe steeg gespannen was. De politie
heeft zich met de zaak bemoeid.
Dinsdag morgen is, bij het kustlicht te
Borsselen op een reddingboei aan wal gedreven
het lijk van een. matroos, die tusschen de 20 en
25 jaren oud kan geweest zijn.
Men kon duidelijk zien, dat hij slechts kort
geleden, waarschijnlijk ten gevolge van doorge
stane koude, bezweken was.
Zijne kleederen waren ongemerkt en bevatten
niets, waaruit zijne afkomst kon afgeleid worden.
Zij bestonden in een duffelschen jas, een gestreept
boezeroen, een lichten wollen broek, waarin een
portemonnaie met 2 Fransche koperen munten
en eeA zakmes, een blauwbaaien onderbroek en
lichte grijze kousen, terwijl men slechts éene
laars vond. (G. Ct.)
Weder hebben eenige industrieelen getoond,
hoezeer de Nederlandsehe expeditie naar de IJszee
zich verheugen mag in de belangstelling van ons
volk. De heer H. A. van Beuningen te Utrecht
schonk 25,000 KG. steenkool, d. i. de geheele
voorraad waarvoor de „Willem Barendsz" plaats
heeft. De firma Daniel Visser en Zonen te Schie
dam gaf 650 liter jenever. Gebroeders yan Wijk
„0, dat weet ge wel," zei Zeph blozend, „want
ge hebt nu toch zeker geen gekheid met mij
gemaakt?"
„Neen, Zeph," antwoordde hij, „daar is geen
gekheid in dit alles. Wij zijn uit de sfeer
der begoocheling in die van gewichtige feiten
en diepe waarheden overgegaan. Maar ik moet
er ernstig over nadenken ik heb veel voor
mijn rekening, meisje."
„Zult gij geheimen voor mij hebben?" vroeg zij.
„Nu niet een."
„Zult gij het mij dan zeggen als wij elkaar
weer ontmoeten?"
„Ja, de volgende keer."
„O Dudley, ik hen nu vreeselijk gelukkig,"
fluisterde zij. „Ik ben soms ongerust en onge
lukkig geweest en gij zijt dikwijls o zoo vreemd
geweest. Het was zoo heel, heel moeilijk u te
begrijpen."
„Hoe dat?"
„Gij waart somber en nadenkend en dan weer
vol gekheid en en liefde als een man die
niet wist of hij om mij gaf of niet," antwoordde zij.
„0, ik wist maar al te goed hoeveel ik om u
gaf, Zeph."
Zij reden van Feneturch-straat naar de achter
straten van Soho en namen toen afscheid op den
hoek der straat waar Zeph's vader woonde.
„Goeden nacht lieveling."
„Goeden nacht, Dudley," antwoordde zij„ik
zal nooit weer naar de Grandison-kamers gaan.
Nooit weer."
C°. te Leiden schonken der expeditie 16 stuks
zware wollen dekens en 20 paar wollen „faro"
kousen.
Door deze algemeene belangstelling ran groot
en klein krijgt de expeditie oneindig meer een
nationaal karakter dan ze zou hebben gehad
indien de regeering reeds dezen eersten tocht voor
hare rekening genomen had.
Van den paus wordt de volgende anecdote
verhaald. Toen Leo XIII nog' gezant van den
pauselijken stoel te Brussel was, werd hij op een
diner gevraagd, dat ook door een markies werd
bijgewoond, die er steeds op uit was anderen
onaangenaamheden te zeggen. Na het dessert
liet hij den legaat een tabakdoos zien, welks dek
sel met het portret van een zoo laag mogelijk
gedecolleteerde Venus versierd was. De prelaat
bekeek het portret met blijkbaar welgevallen,
keek toen den markies uitvorschend aan en zeide:
„Zeer mooiIs dit het portret van de markiezin
Dat de nood niet alleen bidden, maar ook
spaarzaamheid leert, blijkt uit het officieele be
richt door sultan Abdoel Hamid over zijne uit
gaven uitgegeven. Onder het laatste jaar der
regeering van sultan Abdoel Aziz had deze nit
zijn privaatkas 3 millioen florijnen uitgegeven.
Abdoel Hamid gaf in het vorige jaar slechts
1,800,000 florijnen uit. Het budget voor het paleis
en den harem eischte ten tijde van den oom
9,514,650' florijnen, terwijl de neef met de kleinig
heid van 6,149,250 florijnen is uitgekomen.
Het verzet van verscheidene mogendheden
tegen' de bevestiging van kardinaal Simeoni in de
betrekking van staatssecretaris bij den heiligen
stoel, uit rrees voor eene politiek in strijd met
de tegenwoordige belangen, heeft den paus aan
leiding gegeven, den kardinaal uit genoemde be
trekking te ontslaan. In zijn plaats is daarop
benoemd kardinaal Franebi.
De Itaiiaansche bladen verheugen zich in
een schandaaltje. Men beschuldigt nl. den minister
van binnenlandsche zaken Crispi van bigamie.
Algemeen bekend is dat hij jaren lang geleefd
heeft met een Fransche dame, Rosalie genaamd,
die hij. te Parijs tijdens zijne ballingschap had
lèeren kennen,-en die-hem, als betrokken in den
aanslag van ,Orsini,_ het leven heeft gered. Crispi
heeft haar zelf later aan den koning en de toen
malige kroonprinses als zijne vrouw voorgesteld;
zij vergezelde hem op den tocht naar Marsala en
in het album der 1000 deelgenooten aan dien
tocht komt zij als „mevrouw Crispi" voor. Het
huwelijk moet te Malta door een katholiek priea
ster zijn ingeschreven, doch burgerlijk niet rechts
geldig zijn. Nu is de heer Crispi verleden jaar
te Napels met een andere dame burgerlijk ge
trouwd en bij die gelegenheid heeft de procureur-
„Dat is goed, als het u belieft; ge zijt een
goede Zeph," riep hij.
„En het was mijn plan niet te gaan, heusch,"
voegde zij er bij, „omdat gij altijd zoo zuur zaagt
als ik van de bals met u sprak. Vergeeft ge
mij dat ik er u van avond meê geplaagd heb,
Dudley, wilt ge?"
„God zegen u, kind, ja."
Hij bukte en kuste haar zooals hij zelfs een
klein kind zou geklist hebbenen toen wenscbte
hij haar nogmaals „goeden nacht" en spoedde zich
voort. Met iedere schrede werd zijn hart meer
bezwaard door een geval van zelfzucht en zelf
vernedering, en de donkerheid op zijn pad werd
dichter en drukkender. Naar het einde van dit
alles zoo lichtvaardig en zorgeloos als het
begonnen was zag de advocaat zijn weg niet
duidelijk aangewezen.
V.
BESLUITELOOSHEID.
Als Dudley Grey, de rechtsgeleerde, iemand
geweest wa* zooals de meeste mannen, had deze
geschiedenis niet behoeven geschreven, te worden,
of men zou het vervolg gemakkelijk hebben kun
nen gissen. Daar is niets nieuws in een toevallige
ontmoeting, een man die huiten zijn sfeer gaat
om een amourette, en een arm meisje dat tot
kwaad verleid, mogelijk ten val gebracht wordt.