N°. 267,
120® Jaargang.
Maandag
12 November.
Dit blad verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zen- en Feestdagen,
Prijs per 3/m. franco 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrygbaar a 5 Cent,
Advertentiën i 20 Cent per regel."
Geboorte- Trouw- Doodberichten enz.: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagent voor Belgié en Frankrijk: de firma Havas, Latfite C°. te Brussel en Parijs.
Middelburg, 10 November,
10.
DE OLM EN DE KLIMOP,
Benoemingen en besluiten»
0 n d e r w ij s.
Kunstnieuws.
10< i«
IIIIDDËLBURGSCHË COURANT.
w
SR
De minister van binnenlandsche zaken heeft be
paald dat de verkiezing van een lid der tweede
kamer in het boofdkiesdistrict Zutfen, noodig
tengevolge der benoeming van den heer Tak
van Poortvliet tot minister van waterstaat enz.,
zal plaats hebben op den 27™ dezer en de her
stemming, zoo die noodig mocht zijn, op den
11™ December a.
Do aandacht van het publiek wordt gevestigd
op den in achterstaande advertentie aangekondigden
wedstrijd van voorwerpen van kunstnijverheid,
door de Nederlandscb# maatschappij van nijverheid
uitgeschreven.
Het opwekken van den kunstzin bi) onze hand
werkslieden is eene zoo nuttige en, blijkens de
tentoonstellingen, zoo dringend noodige zaak, wil
onze nijverheid zich tegenover de concurrentie
staande houden, dat ieder patroon en ieder die
op eenige wijze de ambitie en de arbeidzaamheid
onzer werklieden kan opwekken, ongetwijfeld de
loffelijke poging der maatschappij van nijverheid
zal ondersteunen.
Uit het verslag der Goesche vereeniging „de
Ambachtsschool", dat op de Donderdag jl. ge
houden vergadering werd uitgebracht, bleek dat
het aantal leden van 62 tot 75 geklommen is.
Wat de school aangaat, zij werd het geheele
jaar door acht leerlingen met vrueht bezocht en
bij het begin van den nieuwen cursus werdeD vier
leerlingen aangenomen. Als een bewijs dat dit
onderwijs werkelijk vrucht heeft gedragen, werd
medegedeeld dat het de school nimmer aan werk
ontbroken heeft, dat haar zelfs door timmermans
bazen van de omliggende dorpen verschaft werd.
Dit zou natuurlijk het geval niet geweest zijn als
het door de leerlingen geleverde niet aan de
eischen beantwoordde. Aan verdiend arbeidsloon
werd f 343 ontvangen.
Het is de wengch van het bestuur om het on
derricht niet te bepalen tot het bewerken van hout,
maar het allengskens tot andere vakken uit te
breiden. Vooral tot het bewerken van ijzer hoopt
men weldra te kunnen overgaan, doch hiertoe
moet weder-naar een ander lokaal worden om
gezien, waartoe misschien nog in den loop van dit
dienstjaar kan worden overgegaan.
Opmerking verdient dat van de 12 leerlingen
rEXJiDLXuE'ronsr.
ESN YEEHAAL TAN ANTON GIÜLI0 BAKEILI.
Uit h*t Italiaansch.
XI.
Vtrvolg.)
Do ziekte van mevrouw Argellani scheen buiten
alle verwachting hardnekkig en Laurenti bemerkte
hoe moeiljjk het zou wezen haar te overwinnen,
daar alles wat hij beproefde om met behulp der
wetenschap het bloed in dit kwijnend gestel te
vernieuwen, dagelijks bestreden, tegengewerkt en
verijdeld werd door den inwendigen vijand.
Die vijand had hij opgemerkt, ja bijna gezien.
Eenige pijlen, behendig afgeschoten, hadden doel
getroffen en de inwendige verwoester had blijken
gegeven van zijn voortdurend bestaan.
Wie onzer is het in de dagen zijner onbezorgde
kindsheid niet wel eens overkomen dat hij op een
weiland ging liggen, als het gras gemaaid was en
de aarde tusschen de afgesneden groene hoopjes
al de geheimen harer oppervlakte vertoonde? Dan
merkte men eenige gaatjes op, die kunstig tusschen
de wortels van het hondsgras of van de tym
gegraven waren en in schuinsche richting diep in
die de school thans telt, er slechts 6 uit Goes en
de overige uit den omtrek afkomstig zijn. Hoe
gaarne het bestuur ook ziet dat de school op die
manier, zoo niet eene provinciale, dan toch eene
voor geheel Zuid- en Noord-Beveland zou worden,
is het toch te betreuren dat de diensten der nut
tige instelling in hare meest onmiddellijke omge
ving nog zoo weinig op prijs gesteld worden. Het
is te hopen dat deze weinige populariteit der school
verdwijnen zalnaarmate men beter ziet dat zij
degelijke handwerkslieden vormt. Tot het ver
spreiden dier overtuiging en het steunen der school
wekte het bestuur, dat den heer van Campen als
voorzitter, den heer Ochtman als secretaris heeft en
waarin de heer van der Hoek zitting heeft geno
men in plaats van mr. M. J. de Witt Hamer, ten
slotte ieder op.
De Staats-courant bevat het reglement der Evan
gelische Vereeniging voor Zeeland, gevestigd
te Middelburg.
Het doel dezer vereeniging, zijnde de „versprei
ding des evangelies in verschillende plaatsen
van Zeeland", zoekt zij te bereiken „door uitzending
van evangelisten of colporteurs, die den bijbel en
godsdienstige lectuur verspreiden en door huisbe
zoek, toespraak en onderricht in de Heilige Schrift,
de met het evangelie onbekenden of daarvan
vervreemden trachten te winnen." Tot beginsel
en grondslag harer werkzaamheden neemt de ver
eeniging aan„de erkenning der Heilige Schriften
des Nieuwen en Ouden Verbonds als alleen onfeil-
baren, van God gegeven regel voor geloof en leven."
De jaarlijksche bijdrage der leden bedraagt
minstens f 1. Begunstigers zijn zij die minder
bijdragen. Het bestuur bestaat uit 9 op Walche
ren gevestigde personen, waarvan 5 predikanten
mogen zijn. De jaarlijksche algemeene vergadering
wordt, zoo mogelijk in Februari, te Middelburg
gehouden.
Tot lid van den gemeenteraad van Koewacht
is met 52 van de 58 uitgebrachte stemmen gekozen
de heer C. P. J. Dierick. Het getal kiezers be
draagt 64.
In de kamer van koophandel te Botterdam
kwam gisteren de overeenkomst van het rijk met
de stoomvaartmaatschappij Zeeland ter sprake,
betrekkelijk het overbrengen der Engelsche post.
De heer Betz deelde mede dat de zaak hierop
neerkomt, dat de betaling, welke tot dusverre aan
de Belgische maatschappij geschiedt die via Ostende
de brieven vervoert, voortaan aan eene Nederland-
sche onderneming zal gedaan worden. Wat de
maatschappij Zeeland betreft, voor deze overtreffen
de aarde drongenen als men dan een lang recht
rietje uitgetrokken had, begon men zachtjes in
dat kleine hol te wroeten, tot dat men er eindelijk
een klein zwart diertje uit te voorschijn zag komen.
Dat was de eenzame krekel, die nachtelijke zanger,
die zijn kopje even naar buiten stak; maar terstond
weder iü zijn schuilhoek kroop.
Deze kinderherinnering kwam Laurenti weer
voor den geest. Het zwarte diertje, opgeschrikt
door zijn plotselinge vragen, was meermalen ver
schenen, had even de wantrouwige voelhorens uit
gestoken, maar was terstond weer weggekropen.
Zijn bestaan was dus bewezen,, en voortaan
moest hij, om hem te verjagen, zeer voorzichtig en
handig te werk gaan, maar hem niet met rust laten.
Zij wil niet genezen worden, dacht hij, omdat
zij niet wil berusten, en het leven weer liefhebben.
Zij moet dus ondanks zichzelve herstellen,
zonder dat zij weet of vermoedt op welke manier.
Ik moet haar geest bezighouden, hem geen tijd laten
om te werken, daardoor win ik tijd voor de weten
schap en dan zal d# natuur het overige wel doen.
In de schuilhoeken van het gemoed bevinden zich
fijne, onweegbare, onbekende, maar niettemin
krachtige en afdoende geneesmiddelen, als zij zich
maar kunnen doen gelden. Een steentje van een
berg losgerukt, rolt omlaag en werpt een stand
beeld omver. De sluimerende werking, door een
kleinigheid opgewekt, ontwaakt «n herstelt zich in
sommige gevallen. Die kiem, besproeid door een
dauwdroppel, wordt een plant die zelfs in een
marmeren spleet welig opgroeit.
hierbij de lasten de lusten, daar alleen de bepaling,
dat voortaan ook des Zondags gevaren moet
worden, hooger kosten veroorzaakt dan de bedongen
subsidie.
De heer Wolfson kon niets berispelijks in de
overeenkomst zien. De heer Mees zeide dat het
rijk voor het vervoer der brieven altijd iets zal
moeten betalen; het grooter of kleiner bedrag
daarvan doet tot het beginsel niets af. De voor
zitter deelde mede dat eene commissie uit de kamer,
die over deze zaak verslag had uitgebracht, van
gevoelen was dat het verzenden van de brieven over
Vlissingen voor Botterdam eene verbetering was.
Yoor de commissie bleef het de vraag, of het
verleenen der subsidie al dan niet eene inbreuk
is op bet beginsel der vrije mededinging. Daar
men echter met de bijzonderheden der overeenkomst
niet bekend is, besloot de kamer ten slotte de
inlichtingen af te wachten, door de regeering in
do tweede kamer te geven.
pensioenen. Aan den heer jhr. L. G. J. F. de
Paul du Cbastel, laatst buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister buiten activiteit, is een
pensioen verleend van 4000 'sjaars.
ministerieels departementen. De navolgende
ambtenaren, thans werkzaam bij het departement
van binnenlandsche zakenzijn tot dat daarom
trent nader zal zijn voorzien, ter beschikking ge
steld van den minister van waterstaat, handel en
nijverheid, te weten: de referendarissen J. F.
Boogaard en W. F. Kosterde hoofdcommiegen
W. D. van Cranenburgh, jhr. J. H. A. Röell,
baron A. Caïkoen, A. Borsboom, J. Margadant,
mr. N. J. van IJsselsteyn en de hoofdcommies-
titulair D. de Haan; de commiesen J. H. van
Cranenburgh, C. A. van Oldenbarneveld genaamd
Witte Tullingl», W. A. Peereboom, jhr. E. van
Citters en de commies titulair D. Post; de ad-
junct-commiesen P. L. Pntterg, J. C. Vermeer»
mr. W. F. C. van Doorn, P. A. Vernède, E. R.
van Weideren baron Rengers, P. P. Saraber, J.W.
van Schagen en C. C. Muller; de eerste klerken
W. M. Plokker, D. W. ClaaseD, M. Laries en
J. C. Barenfiinger; de tweede klerken G. P. Mul
der, J, P. Kalff, P. L. Otten, W. F. H. Wevers,
H. P. J. Wolff en C. H. J. van Eekdë boden
J. ten Voorden, W. Wolff, W. Reevers, J. J.
Schamper en K. A Schaffen
Benoemd tot secretaris-generaal van het departe
ment van waterstaat, handel en nijverheid, J. F.
Bogaard, thans referendaris bij het departement
van binnenlandsche zaken.
zeemacht. Bevorderd tot kapitein ter zee, de
kapitein-luit. ter zee W. H. F. van Oordt; tot
Laurenti redeneerde zeer juist; en zijn minnend
hart legde den grondslag tot een uitstekend genees
kundig stelsel. Maar er was nog iets sterkers en
heilzamers dat hem te hulp kwam, zonder dat hij
het merkte of er op kon rekenen, daar dat andere
niets anders was dan hij zelf. Mevrouw Argellani
hielp haitr dokter volstrekt niet, ondersteunde zijne
edele pogingen om de slooping harer levenskrachten
tegen te houden in het minst niet.
Maar er was een nieuw element in haar leven
gekomen en daaruit volgden noodzakelijk nieuwe
gewoonten. De winter was voorbijde lente
omringde baar met welriekende geuren en verster
kende lucht. De schoone kranke meende voor
altgd alleen te zijn met haar leed en zij was het
reed» niet meer. Haar eenzaamheid werd bevolkt
en van alle zijden ademde zij jeugd en nieuwen
levenslust in. Naast zich had zij de gedaante
van haar dokter, onder wiens kalm uiterlijk een
onstuimig hart klopte, een verliefd gemoed gloeide
en die haar in een onzichtbaar net verwarde,
teneinde invloed te krijgen op haar hart, dat zoo
wars van alles was.
De verliefde dokter begon van het eerste
oogenblik af aan zijn net te spannen. Zoodra
hij de ziekekamer verlaten had ging hij naar
Jacob, die eensklaps zijn eerste assistent was
geworden, om met hem af te spreken wat hij nog
dienzelfden dag moest doen. Het gevolg van dat
gesprek was dat mevrouw Argellani tegen zonson
dergang in den tuin ging wandslen.
Zij was moede, zooals gewoonlijk en nadat zij
kapitein-luit. ter zee, de luit. ter zee le kl. J. H.
Haakman; tot luit. ter zee 1« kl., de luit. ter zee
2e kl. P. M. W. T. Kraijenhoff van de Lenr.
posterijen. Eervol ontslag verleend aan F. C.
Pastor, op zijn verzoek, uit zijne betrekking van
commies der posterijen van de 2" kl.
geneeskundigen raad. Op zijn verzoek eervol
ontslag verleend aan dr. A. P. Fokker, te Goes,
als lid van den geneeskundigen raad voor Zeeland.
Bij koninklijk besluit vergunning verleend om
hier te lande lager onderwijs te geven aan de
juffrouwen: A. L. Bergier, geboren te Lausanne
(Zwitserland)M. Faveygebore n te Pompaples
(Zwitserland); E. Gutbrie, geboren te Gateshead
(Engeland); J. H. Jorand, geboren te Rolle
(Zwitserland)M. A. H. van de Loo, geboren te
Goch (Prnissen); S. Mensing, geboren te Werl
(Pruisen); J, E. C. Voss, geboren te Borgloh
(Pruisen)en aan den heer A. B. P. Debeaux,
geboren te Lyon (Frankrijk).
De uitvoering door het gezelschap van den heer
Stollberg had gisteren avond slechts een klein
aantal toehoorders, door de morsige straten en den
regen, naar het Schuttershof gelokt, wat ons voor
het gezelschap speet. Deze artisten geven toch
veel te hooPen, dat met genoegen aangeh oord kan
worden door een publiek, dat niet verwend is
door het dagelijksch bezoek van talenten van den
eersten rang, en dat dus onmogelijk door geblaseerd
heid belet kan worden, recht te laten weder
varen aan de bescheidene aanspraken dezer kunste
naars. Zij die gisteren de uitvoering bijwoonden,
legden hiervan getuigenis af door de warme
toejuichingen, met welke zij de voordracht der
verschillende stukken bekroonden.
Bij hetgeen door ons reeds vroeger over mevr.
Fiando en de heeren Ritter en Herrmann gezegd
is, behoeven wij thans niets meer te voegen.
Het gezelschap bezit in mej. Zweigle eene jonge
pianiste van aanleg, die de opleiding welke zij
bij haar vader, een der oudste muziekonderwijzers
te Stuttgart, genoot, eer aandoet. Haar aanslag
is krachtig en deed het zeer goede instrument,
waarvan onze Sehuttershofzaal thans voorzien is,
goed tot zijn recht komen; hare techniek is zeer
loffelijk. Wanneer deze jonge dame meer gewend
zal zijn om voor het publiek te verschijnen, zal zij
zich zeker vrijer bewegen en daardoor beter in
staat wezen om in haar spel die warmte en
afwisseling te brengen, welke het onderscheid
eenige oogenblikken gsloopen had en bij den
pijnboom gekomen was, vleide zij zich op de houten
bank neder en bleef onbeweeglijk zitten staren
naar de rooskleurige wolken in het westen. Het
beeld van haar dokter was honderde mijlen van
haar verwijderd.
Maar al was hij ver van hare gedachten, hij
was heel dicht bij den pijnboom. Hij kwam lang
zaam het pad langs, met het hoofd voorover en
zijn boek in de hand, naderde haar meer en meer
en bij het kraken zijner voetstappen op het grint
wendde zij de oogen naar dien kant en werd zijn
tegenwoordigheid gewaar.
De eerste indruk, dien dit gezicht op het gemoed
van mevrouw Argellani maakte, was ergernis; maar
daar zij zeer beleefd van aard was, kreeg zij
spoedig berouw en groette hem vriendelijk.
Laurenti zag de ergernis en voelde zijn hart
ineenkrimpen; maar hij merkte ook het berouw
en herstelde zich. Het doorschijnende gelaat der
schoone was dè trouwe spiegel Tan al hare ge
waarwordingen.
Mevrouw, zei hij met een buiging, ik
vraag u verschooning en verzoek tevens verlof
om de eenzaamheid van uw tuin een oogenblik te
mogen storen. Ik kwam Jacob, mijn collega in
de botanie, opzoeken.
Gij behoeft noch verlof, noeh verschooning
te vragen, dokter, gij zijt hier evenals boven heer
en meester.
Dank u; en ik kom juist om den baas te
spelen.