N°. 237
120® Jaargang.
1877.
Maandag
8 October.
EEN YROOLIJKE JONGEN.
T
Dit blad verschijnt d a g e 1 ij k°s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent,
Advertentiën i 20 Cent per regel.
Geboorte- Tronw- Doodberichten enz.van 1—7 regels 11,50
iedere regel meer t 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Hoofdagent voor België en Frankrijk: de firma Havas, Laffitb <fc C°. te Brussel en Parijs.
Middelburg, 6 October,
FEUILLETON.
Benoemingen en besluiten.
0 n d e r w ij s.
Kerknieuws.
Kunstnieuws,
TIENDE HOOFDSTUK.
Koloniën.
Voor de hulpbehoevenden te Aruba (West Indië)
is aan het bureau van dit blad ontvangen van
W. 2.50.
Een onzer correspondenten, die gewoonlijk goed
ingelicht is, doet ons de volgende, bijna ongeloof
lijke mededeeling. Men moet echter erkennen dat
de redenen, door onzen briefschrijver voor zijne
gevolgtrekkingen aangevoerd, steek houden.
„In de politieke kringen der hofstad schrijft
hij, is men er niet gerust op, dat de ministe-
rieele crisis een normaal verloop zal hebben. Men
ducht zelf» groote abnormaliteiten.
Zeker is het niet zonder beteekenis, niet alleen
dat de ministers, die ontslag heeten gevraagd te
hebben, voortgaan met wetsontwerpen in te dienen,
maar zelfs een ontwerp tot herziening der kiestabel
hebben ingezonden. De kiestabellen hebben in de
geschiedenis van het tweede ministerie-Heemskerk
eene groote rol gespeeld. De nu ingediende editie
kan wel eens ten doel hebben om èn het votum
der kamer van 25 September èn de behandeling
der schoolwet te écarteeren.
„Aan de oprechtheid der ontslag-aanvraag van
27 September gelooft niemand meer."
Dezelfde vermoedens, op welke onze correspon
dent zinspeelt, schijnen overigens gisteren reeds
in de tweede kamer gezweefd te hebben. Althans
op de inlichting van den voorzitter aan den heer
de Jong, dat het op het oogenblik niet mogelijk
was te zeggen wanneer de kamer haar werkzaam
heden zon hervatten, daar zulks van den afloop
der ministerieele crisis afhing, achtte de heer van
Houten zich verplicht op te merken dat de crisis
wel eens zoo lang zon kunnen aanhouden, dat de
kamer zich daarmede zou moeten bemoeien. De
voorzitter antwoordde hierop alleen met eene
herinnering aan het reglement van orde, dat aan
vijf leden de bevoegdheid verleent om den presi
dent te verzoeken de kamer by een te roepen, aan
welk verzoek gevolg gegeven moet worden.
Teekenen wij hierbij nog aan dat in de korte
zitting van gisteren het voorstel van den heer
Haifmans betreffende het „zoogenaamde" recht
van antwoord, voorgoed geëclipseerd werd. De
voorsteller nam het zediglijk terug. Jammer alleen
van het papier en den tijd, die het nog gekost
heeft.
Het bestuur van het „District Middelburg en
omstreken" van Eigen Hulp heeft heden van
10.
Noorwcegsche vertelling
van
BjSrnstjerne lïjörnson.
{TJit het Hoogduitsch.)
Vervolg.
Hij vatte hare beide handen, sloeg ze tegen
elkaar, klets, klets, en zag haar vol verrukking
aan. Op eens begon de hond te brommen, zette
zijne haren overeind en blafte tegen iets dat hij
beneden zaghij werd al boozer en boozer en op
het laatst woedend. Marietje sprong achteruit en
Eyvind ging naar den rand van do rots om te
zien wat er was. Het was zijn vader dien de hond
aanblafte; hij stond onder aan de rots met de
handen in de zakken omhoog te kijken naar den
hond.
„Zijt ge daar ook? Wat is dat voor een hond,
dien ge daar hebt?"
„Het is een hond van Heidenhoven" antwoordde
Eyvind een beetje verlegen.
„Hoe drommel, komt die daar boven op?"
Moeder had alles gezien en begreep wel hoe
de vork in den steel zat en zei daarom lachend:
„O die bond dwaalt hier altijd rond, dat is zoo
vreemd niet."
het hoofdbestuur te 'sGravenhage kennisgeving
ontvangen, dat het aangeboden reglement voor
genoemd district in zijn geheel is goedgekeurd,
hoewel het hoofdbestuur liever bad gezien, dat e»n
reglement was gemaakt overeenkomstig het uit
's Hage overgezonden concept.
Gisteren is onverwachts te Arnhem overleden
jhr. m'. H. A. ridder van Rappard, oud 53 jaren,
procureur-generaal, vroeger een bekwaam lid der
tweede kamer, in welke hg tot de conservatieve
partij behoorde.
In de maand»n Juni, Juli en Augustus 1877 is
slechts Óen geval van dolheid of vermoedelijke
dolheid bij een hond voorgekomen, namelijk in de
maand Augustus, te Zwaliiwe in Noord-Brabant.
In deze en in vier naburige gemeenten is het
bevelschrift uitgevaardigd, bedoeld in art. 3 der
wet van 5 Juni 1875 (Staatsblad n° 110).
Te Znilichem is op 28 Juni een persoon aan
hydrophobie overleden, die verklaard heeft in
December 1876 te Zalt-Bommel door een hond te
zijn gebeten, juist op het tijdstip waarop zich in
het naburige Nederhemert een dolle bond heeft
vertoond. Van het voorkomen van een geval van
hondsdolheid te Zalt-Bommel is evenwel den bur
gemeester niets bekend. Het paard te Maastricht,
dat in Mei door een dollen hond was gebeten (zie
Staats-courant van 23 Juni 1877, n° 144) is in
Juni wegens dolheid afgemaakt. (St. Ct.)
marine. Benoemd, met ingang van 11 dezer, tot
officier van gezondheid 2" klasse bij de zeemacht
L. J. van Coevorden.
telegraphie. Benoemd bij de rijkstelegraaftot
telegrafist tweede klasse F. W. Fontane, J. S. van
Tiel en T. G. de Jong, thans telegrafist derde klasse
D. van Merkestijn, thans leerlingJ. J. Reyseger,
thans telegrafist derde klasse; K. Louwes en
O. Verhagen, thans leerling, en H. C. ten Haaf,
thans telegrafist derde klassetot telegrafist derde
klasse J. A. Begeer, C. J. Waeyhaert JAz.,
A. Hammacher, D. H. Vollenhoven, A. Oomkens,
J. J. Kok, C. J. Strengers en B. F. Hackfoort,
allen thans klerk tweede klasse.
De uitslag der najaarsexamens, alhier gehou
den is tot dusverre als volgt:
Geëxamineerd 11 hoofdonderwijzers, waarvan
toegelaten (5 Oct.): G. J. Castenmiller, van Vlis-
singen, A. J. Dekker, van Middelburg, J. Jobse,
„Het is een kwade hond."
„Hij wordt wel stil als men hem aanhaalt," zei
Eyvind en deed hetde hond zweeg, maar bromde
toch nog. Vader ging heel goedig weer heen en
zoo waren de gelieven voor ontdekking bewaard.
„Dat liep goed af," zei Marietje, toen ze weer
bp elkaar zaten.
„Denkt gg dat het later niet zoogoed zal gaan?"
„Ik ken iemand die ons wel in't oog zal houden."
„Uw grootvader?"
„Juist."
„Maar hy kan ons niets doen."
„Niets wat ons scheiden kan."
„Belooft gij dat?"
„Ja, dat beloof ik Eyvind."
„Wat zijt ge mooi, Marietje!"
„Zoo sprak de vos tot den raaf en kreeg de kaas."
„Gij krant er op aan dat het mij daar ook om
te doen is."
„Maar gij krijgt hem niet."
Dit zeggende keerde zij zich om. „Nu moet
ik gaan Eyvind."
„Ik ga mee."
„Maar niet verder dan het bosch, anders kan
grootvader je zien."
„Neen, niet verder dan het bosch. Waarom
loopt ge zoo vooruit
„We kunnen hier toch niet naast elkaar gaan."
„Maar dat noem ik niet met iemand méégaan."
„Krijg me dan
Zy liep weg en hij haar achterna, maar ze bleef
weldra steken en zoo kreeg hy haar.
van Meliskerke, L. H. Dormaar, van Axel, T. K.
Dulmond, van Schoondgke, F. A. Roseodaal, van
Brcsbens, S. J. van Wijck, van Neuzen.
Huisonderwgzeressen in het sefcrgvenGeëxa
mineerd en ioegelaten, H. G. Gatzin van Middel
burg, M. C. J. Lomans, van Middelburg.
Onderwijzer in het teekenen Geëxamineerd en
toegelaten, D. J. Meeusen van Middelburg.
Onderwijzeressen handwerken. Geëxamineerd 9.
Toegelatenmej. J. M. Bnisonje van Vlissingen
(fraaie), H. G. Gatzen van Middelburg (nuttige)
J. Karreman van Zierikzee (nuttige), D. C. Kenle-
mans van Middelburg (nuttige en fraaie), J. B. van
Kooten van Middelburg (nuttige en fraaie),
M. C. J. Loomans van Middelburg (nuttige),
C. A. Sterk van Middelburg (nuttige en fraaie).
Bjj den gemeenteraad van Rotterdam is
ingekomen een adres van 23 predikanten, verzoe
kende wijziging der schooluren met het oog op
het godsdienstonderwijs van leerlingen op de
openbare scholen.
Tot leeraar in de staathuishoudkunde enz.,
aan de H. B. S. en het gymnasium te Rotterdam
is door den raad voor den tijd van éen jaar be
noemd de heer C. J. Theunisse.
Door den kerkeraad der N. H. gemeente te
Oost- en West-Souburg is een drietal samen
gesteld uit de heeren predikanten T. N. Crouzas,
te Noordwijk aan zee; D. P. M. Huet, te Nnnspeet;
J. H. Graveasteijn, te de Bildt.
Te Amsterdam heeft de commissie, benoemd tot
het toekennen der gouden eerepenningenvan
gemeentewege uitgeloofd bij gelegenheid der ten
toonstelling van kunstwerken van 1877, die
toegewezen aan
Den heer Jan van Beers, te Antwerpen, voor
zijn schilderstuk n° 19: „Uitvaart van Karei den
Goede, graaf van Vlaanderen, den 22e° April 1127
in de St. Christoffelskerk te Brugge gevierd
den heer Jaroslav Cermak, te Parijs, voor zijn
schilderstuk n° 86„Herzegowiensche vluchtelingen
in hun dorp terugkeereude, vinden dit door de
Bachi Boezoeks geplunderd, de kerk verwoest en
de graven op het kerkhof geschondenden beer
C. Gnssow, te Berlijn, voor zijne schilderstukken
n® 184/85: „Verloren geluk" en „Het Katje;"den
heer R. Barnier (Nederlander), te Dusseldorf, voor
zijn schilderstuk n° 74: „Een warme morgen op
het strand aan den Hoek van Holland;" den heer
J. Melis, te Rotterdam, voor zijn schilderstuk
„Heb ik je nu voor altijd, Marietje?" zei hij
en sloeg den arm om haar heen.
„Ik geloof het wel", zei ze lachend, maar daarop
werd ze ernstig en kreeg een kleur. Nu of nooit,
dacht hij en wilde haar een zoen geven, maar zij
trok haar hoofdje onder zgn arm door en liep
lachend weg. Bg de laatste boomen bleef zy
echter staan en fluisterde„wanneer zien we
elkaar weder?"
„Morgen, morgenantwoordde hij zacht.
„Ja, morgen
„Vaarwel
„Marietje!" Zij bleef weer staan.
„Zeg, het was heerlijk dat we elkaar voor het
eerst op den berg ontmoetten."
„Ja, dat was het;" en weg was zij.
Hij keek haar nog lang na, de hond snelde
haar vooruit, zij liep hem achterna en beval hem
stil te zijn. Hij keerde zich om, nam zijn pet af
en wierp hem driemaal in de hoogte.
„Nu geloof ik dat ik weet wat het zeggen
wilvroolijk te zijn," zei de jongeling en liep
hard naar huis.
Op zekeren namiddag, terwgl moeder met de
dienstmaagd aan het hooi bgeenharken was en
vader het met Eyvind naar binnen bracht, kwam
een klein jongetje met bloot hoofd en bloote voeten
over den berg en over het veld naar Eyvind toe
loopen en gaf hem een strookje papier.
n° 344„Je moet stil zgnden heer C. J. de
Vogel, te Dordrecht vqor zgn schilderstuk n* 557
„De vgver in het Haagsche Bosch."
De expeditie naar Samalangan is, gelijk reeds
gemeld werd, gelukkig afgeloopen, doch haar succet
wordt merkbaar overschaduwd door den nachteiy-
ken aanval, dien onze troepen zich in den nacht
van den 11,B Augustus op den hals haalden. „Op
den hals halen" is het juiste woord, want uit het
verhaal, dat de officiceele Javasche courant daarvan
mededeelt, blgkt dat er wel degeiyk van eene
„verrassing" door den vgand sprake was.
Te 3J uur 's nachts werd het 8® bataljon dat
in carré bivakkeerde, door den vijand, sterk 3 a
400 man, met den klewang aangevallen. Al krui
pende drongen de Atjehers plotseling tot aan het
carré door; aan een gedeelte gelukte het zelfs
daar binnen te komen.
De aangevallen flank deinsde terug, waardoor
ook het overige gedeelte van het carré volgde.
Het'gelukte echter den korpskommandant spoedig
de orde te herstellen. Na ongeveer uur strijdens,
werd de aanval afgeslagen. Wg behielden onze
positie.
Aan onze zijde sneuvelden de kapiteins H. J.
Jonker en J. Lojenga, 8 Europeanen, 4inlandsehe
militairen en 10 dwangarbeiders; verder werden
gekwetst: de luitenants Le Bron de Vexela,Wijn
malen en Christen, 15 Europeesche en 9 inland-
sche militairen en 18 dwangarbeiders.
In en om het carré liet de vgand 58 dooden
achter. Te 5J uur 's morgens werd het 8® bataljon,
dat nu een carré buiten het bosch geformeerd had,
opnieuw door den vgand beschoten.
In dichte drommen naderden de Atjehers tot op
500 pas. Eenige salvo'swaarbg verscheidene
vielen, deden hen echter terugtrekken.
Uit Malang wordt bericht, dat er, evenals
ten vorigen jare, weer geen geld is om de inlan
ders te betalen, die koffie komen aanbrengen, en
men weer bonnetjes afgeeft. Er bestaat geen beter
middel om de koffiecultuur geheel ten gronde te
richten dan deze wijze van handelen. Zoodra in
de dessa's bekend wordt, dat de „kompanie" geen
geld heeft om de koffie te betalen, wordt er ook
geen koffie meer aangebrachtde inlander zoekt
zijn product óf op slinksche wgze van de hand
te zetten óf hg werpt het weg, om van den last
bevrijd te zijn. Ten vorigen jare heeft hg de
ondervinding opgedaan hoeveel voordeel hem de
gedwongen cultuur oplevert als hy met een bon
netje betaald wordtin de dessa zgn opkoopers
genoeg, die wèl geld bezitten en hem zgn bonnetje
voor een spotprijs afkoopen.
„Gij kunt goed loopen," zet Eyvind.
„Ik ben er ook voor betaald," sprak de knaap,
en daar hg geen antwoord op het briefje moest
hebben, draafde hij terstond den berg weer op;
want er kwam iemand na hem op den bovenweg,
zooals hij zeide. Eyvind opende schielgk het
briefje en las:
„Nu gaat hg op marsch, maar het gaat langzaam!
Loop het bosch in en verstop je.
Gij weet wel Wie."
„Dat doe ik niet," dacht Eyvind en keek trotsch
den berg op. Het duurde dan ook niet lang of
er werd een oud man boven op den berg zichtbaar,
die eens stond te rusten, een eindje voortliep, en
dan weder rustte. Thore en zijn vrouw staakten
ook hun werk om naar hem te kijken; maar
Thore lachte, terwijl de vrouw van kleur ver
schoot.
„Kent gij hem
„Ja, en er kan geen sprake van vergissing zijn."
Vader en zoon zetten hun werken in het hooi
voort en Eyvind wist het zoo in te richten dat
ze bij elkaar bleven. De oude man op den berg
kwam al nader en nader, als een hevige Weste-
wind. Hij was zeer groot, tamelijk gezet en
slecht ter been en liep dus langzaam en moeielijk
en moest steeds op zgn stok leunen. Eindelgk
was hg zoo dicht bg dat zo hem duidelgk konden
zien. Hij bleef staan, nam zijn pet af en veegde
zijn voorhoofd met zijn zakdoek af. Zijn hoofd
was kaal tot achter toe, zijn gezicht rond en vol
rimpels en onder zijn borstelige wenkbrauwen
