N°. 190.
l'20e Jaargang.
JL8TÏ*"
Dinsdag
14 Augustus.
Dit blad verschijnt dagelijks,'
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nonmi8rs zijn verkrijgbaar a 5 Gent.
Ad verten tiën 20 Cent per regel.
Geboorte- Tronw- Doodbericht, enZl! van 1—7 regels f 1,60
iedere ret 0,20.
Groote letters worden beiowd naar plaatsruimte^
Hoofdagent voor België en Frankrijk; de firma Havas, Laffitk C°. te Brussel en Parijs.
RIJKS-BELASTINGEN.
Middelburg, 13 Augustus.
FETJILLETQ3SJ-.
Novelle van Grazia Pierantoni-Manzini.
MIDDELBURGSC
COURANT.
De burgemeester van Middelburg maakt bekend:
dat bij hem ontvangen en aan den ontvanger
der directe belastingen ter invordering is verzonden
het door den provincialen inspecteur der directe
belastingen enz. te Middelburg, den 10en Augustus
1877, invorderbaar verklaarde kohier der patenten
n°. 3, voor het dienstjaar 1877/78, met uitnoodiging
aan ieder wien zulks aangaat, om na bekomen
kennisgeving van zijnen aanslag, ten spoedigste
het door hem verschuldigde te kwijten, met her
innering tevens,, dat de bezwaren, welke dienaan
gaande mochten bestaan, binnen driemaanden na
heden behooren te worden ingediend.
Hiervan is heden afkondiging geschied waar
het behoort.
Middelburg, den llen Augustus 1877.
De burgemeester voornoemd,
SCHOKEK.
Men deelt ons mede, dat Z. M. de koning,
reizende onder den naam van graaf van Buren,
den 14ea dezer uit Parijs naar 's Hage zal terug-
keeren. Z. M. wordt te 10 uren te 's Hage ver
wacht. (Ut. Dagll.)
De kamer van koophandel en fabrieken
te Middelburg zal morgen namiddag te half 3 uur
eene vergadering houden.
Men schrijft ons uit Stavenisse:
„In het Utrechtsch Prov. en Stedelijk Dagblad
is gemeld, dat in geheel Zeeland geen enkele
schoolspaarbank bestond. Het blad schijnt echter
niet bijzonder goed ingelicht, want in de gemeente
Stavenisse bestaat zulk eene inrichting reeds sinds
Januari jl. Het doet mij genoegen, zulks te kunnen
melden en er bij te kunnen voegen, dat zij uitste
kend werkt. Begonnen met 15 spaarders en f 18
inleg, berust op het oogenblik eene som van /'ISO,
verdeeld over 40 spaarders, in de spaarbank.
Juist omdat het grootste gedeelte der spaarders
behoort tot den behoeftigen stand, meen ik dezen
uitslag van de proef, die de hoofdonderwijzer
nam, een succes te mogen noemen".
Den 7" dezer werd te Aardenburg eene ver
gadering gehouden van de besturen der gemeenten
St. Kruis en Aardei burg en van de directiën van
de polders Beoosten-Eede en Hoogeland, Kleinen
Boom, Grooten Boom, en Isabella-polder, ter be
spreking van het leggen van een kleiweg, welke
St. Kruis met Aardenburg verbindt, tot welke
13.
(Uit het Italiaansch.)
Vervolg.)
X.
Tusschen al dat gewoel wandelde de schoone
Emma vroolijk voort met een door de opwinding
van den dans verhit gelaat, terwijl Hendrik tegen
een boom leunde en haar half treurig, half betoo-
verd beschouwde. Hij had haar nog nimmer
zóo hunkerend naar genot en hulde, met oog en
hart zóo ver van zich af gezien.
Weldra was hij een der jongelieden begonnen
gade te slaan, de aanhoudendste danser van Emma,
dien hg nog nooit te voren gezien had, maar die
hem door de gravin met den meesten lof en onder
scheiding was voorgesteld. Hij had hem door
moeder en dochter zachtkens zijne lange afwezig
heid in den vre- nde hooren verwijten en zonder
te weten waarom, had hij een onverklaarbaren
afkeer voor hem opgevat. De markies Julius van
Pontedore was een waar type van mannelijke
schoonheid en onbeduidendheid tevens. Eenige
zoon en erfgenaam van een groot fortuin, had hij
reeds vroeg geleerd dat er niets op de wereld is,
verbinding besloten is in de jongste vergadering
van de provinciale staten van Zeeland, en waartoe
aan genoemde staten een renteloos voorschot ge
vraagd zal worden van 25 a 30,000 gulden, af te
lossen in 20 jaren.
In deze aflossing zal worden bijgedragen jaar
lijks: door de gemeenten: Aardenburg f 225, Be-
ooster-Eede c. a. f 360, Kleinen Boom f 104,
Grooten Boom f 318.50, Isabella 50, gemeente
St. Krnis f 412.50. Totaal f 1500.
Nog werd vastgesteld den kleiweg op den dijk
te leggen en dezen daarom af te voeren tot eene
breedte van 7 meters, daarvan 3 meters te bestra
ten en aan weerszijden 2 meters zandweg te nemen.
(WIjI. v. z.-n..)
Te Zierikzee werd op 12 dezer door de dienst
doende schutterij een schietwedstrijd gehouden,
waaraan 25 onderofficieren en schutters deelnamen,
van welken de uitslag was als volgt
1' prijs (zijnde eene vergulde pendule) aan den
sergeant Adriaanse, de meeste punten over het
geheele seizoen;
2" prijs (lakwerk) aan den sergeant-majoor Voor
loop, de meeste punten op 300 pas;
3e prijs (een rooktafel) aan den sergeant A.
Tuijtel voor de daaropvolgende meeste punten op
300 pas
4e prijs (een lamp) aan den sergeant Wiltson
voor 5 treffers met 38 punten op 300 pas;
5C prijs (bierglas met zilver) aan den korporaal
L. van der Valk voor de meeste treffers;
68 prijs aan den schutter G. J. Lunenberg voor
5 treffers met 33 punten;
7e prijs (een inktkoker) aan den schutter J. van
der Valk voor 5 treffers met 31 punten;
8e prijs aan den sergeant P. J. van den Heu
vel voor 33 punten;
9e prijs aan den sergeant J. Baars voor 5 tref
fers en 35 punten;
10e prijs aan den korporaal D. J. P. Jacobi voor
5 treffers en 33 punten.
Deze pry zen, die door verschillende personen en
autoriteiten waren uitgeloofdwerden op plechtige
wijze aan de overwinnaars uitgereikt op de socië
teit Parklust, alwaar de sociëteit Nut en Genoe
gen een feestconcert gaf ter eere van den wedstrijd
en het muziekkorps der dienstdoende schutterij,
kapelmeester de heer D. H. Ezermanweder
welverdienden bijval verwierf. By de uitreiking
hielden de kommandant der schutterijmr. Isebree
Moens, en de burgemeester Mauritsz Ganderheijden
gepaste toesprakenwelke op hartelijke wijze door
den sergeant-majoor Voorloop werden beantwoord.
Een en ander werd door fanfares en de volkslie
deren afgewisseld. De muziektempel en het feest
terrein waren fraai verlicht. Bengaalsch vuur en
wat men niet voor een handvol gouds kan koo-
pen. En daar zijne luimen zeer veelvuldig waren
en zijne begeerten, verfijnd door de gemakkelijk
heid waarmede zij vervuld werden, zich vaak
tot zeldzame en niet goedkoope artikelen uitstrek
ten, verspilde hij ontzaglijk veel geld om die
te bevredigen. Daardoor had hij zich, bij de
domme menigte, den edelen naam van edelmoe
dig en vrijgevig verworven. Men noemde ver
scheidene dames die hem hare huwelijkstrouw ten
offer gebracht hadden, vele door hem verleide
meisjes, eene menigte danseressen en zangeressen,
wier uitverkorene hij was geweest. De jongelie
den oogden dien gelukkigen sterveling met een
naij verigen blik na, en de dames der groote wereld
betwistten elkander zijne glimlachjes en zijne hulde
blijken.
Dezen avond door een vriend weder bij de gravin
aan huis gebracht, waar hij vroeger, vóór zijne
reizen, veel kwam, voelde hij, by het wederzien
van Emma, zijne oude liefde, die hij reeds sedert
eenige jaren voor haar koesterde, weder ontwaken.
Hij begon met haar op een innemenden, geestigen
toon allerlei complimentjes te maken en de scherp
ziende freule merkte spoedig, dat hare toegenomen
schoonheid grooten indruk op hem gemaakt had
en dat zij in éen oogenblik de geheele heerschappij
over dat hart, 't welk haar eenmaal gewijd was
geweest, herkregen had.
Hare moeder had, toen zij hem aan Hendrik
voorstelde, van het aanstaande huwelijk gesproken,
en de markies, die reeds half en half plan had
eemg klein vuurwerk gaven eene aangename afwis
seling. Het niet zeer gunstige weder was oorzaak
dat het publiek niet zoo talrijk was opgekomen,
als bij feestvieringen der sociëteit Nut en Genoe
gen gewoonlijk plaats heeft. Toch heerschte er
eene recht feestelijke stemming, zoodat het aan
twijfel onderhevig is of .een feestavond als
deze zal der schutterij tot aanmoediging en spoor
slag zijn om met lust schietoefeningen te houden
en zich voor een wedstrijd in 1878 voor te be
reiden.
Men schrijft ons uit Rotterdam:
Sedert jaren zijn hier plannen hangende tot
aanleg van tramway's door de stadmaar die
plannen blij ven plannen. Tot uitvoering komt het
niet. Aanvragen om concessie zijn bij het gemeen
tebestuur ingekomen, maar in 'plaats van mede
werking, ondervonden de aanvragers allerlei be
zwaren. By ons departement van openbare werken
schijnt men te meenen, dat de Eotterdammers,
ondanks de groote uitbreiding der stad en ondanks
het steeds toenemend verkeer, 't wel evenals hun
voorvaderen zonder trams afkunnen. De bezwaren
van officieele zijde tegen de plannen der concessie
aanvragers ingebracht, zijn uitsluitend van tech-
nischen aard. Men vreest belemmering van het
verkeer en gevaar voor ongelukken, zoo de route
loopt door een druk gedeelte van de staden bij
de keuze van eene andere route heeft men weder
andere bezwaren. Het spreekt overigens wel van
zelf, dat de ondernemers zich geen route kunnen
laten voorschrijven, die hunne onderneming reeds van
den aanvang af tot inproduetiviteit zou veroordeelen.
De route dient zóo te worden gekozen, dat de
tram aan alle behoeften zooveel mogelijk voldoet,
en dit is ook de eenige manier om de ondernemers
goede vruchten te doen genieten. Om dat te ver
krijgen zou echter het gemeentebestuur krachtig
moeten medewerken, want het zou noodig zijn op
sommige plaatsen van de stad veranderingen aan
te brengen, te breken en te bouwen. Kwamen nu
maar de sinds jaren en jaren beraamde plannen
tot verbouwing van de oude en onooglijke binnen
stad eindelijk tot uitvoering, dan zou men eene
uitmuntende gelegenheid hebben om de stad zon
der eenxg gevaar voor het openbaar verkeer in
verschillende richtingen door tramway-lijnen te door
snijden. Dit schijnt ook werkelijk in onze officieele
wereld de gedachte te zijn. Doch de uitvoering
van die plannen schijnt te moeten wachten tot het
gemeentebestuur toevallig hier of daar een boompje
ontdekt, waaraan geld groeit.
Intusschen wordt onder het publiek het verlan
gen naar tramway's steeds sterker. De groote
uitbreiding, die de paardenspoordienst in Amster
dam verkrijgt en het groote gemak dat dje dienst
om „er een einde aan te maken," zooals men ge
meenlijk zegt, door het mooie meisje en den rijken
bruidschat te huwen, voelde die begeerte toene
men door de hinderpalen die hij voor zich zag
verrijzen.
Met een lach, dien hij voor spottend hield, maar
die heel dom en uittartend was, boog hij voor
den aanstaande van Emma, en zei terwijl hij met
de fijne hand door zijne bruine lokken streek:
„De freule zal, nu zij verloofd is, mij misschien
de eer niet willen aandoen met mij te dansen
Vroeger was ik haar trouwe en uitverkoren
danser
Emma had eigenlijk aan Hendrik beloofd niet
te dansen, maar hoe kon zij den blik van den
markies weerstaan, die dreigde haar belachelijk
te maken aan die herinneringen van vroeger
aan den dollen lust om zich in de wentelingen
van den dans te storten? Zij vatte dus den arm,
dien hij haar aanbood, en zonder Hendrik aan te
zien, verwijderde zij zich met den markies.
Op het oogenblik dat het feest in vollen gang
was en het vunr het felst brandde, traden plotse
ling twee personen, die de aandacht van alle aan
wezigen tot zich trokken, te voorschijn uit de
donkere laan in het volle licht, 't welk op het
kasteelplein schitterde. Antonio, in een rok, dien
hij sedert zijn ver verwijderden trouwdag niet
had aangehad, en die, behalve den ouderwetschen
snit, nog het groote gebrek had van hem bijna te
doen stikken, wijl hij met de jaren een buikje
gekregen had, zou, toen hij, door het klimmen
daar oplevert, heeft de ijverzucht opgewekt. De
groote tentoonstellingen, achtereenvolgens in de
hoofdstad gehouden, hebben vele Rotterdammers
daarheen gevoerd en hun gelegenheid gegeven om
op te merken hoe Amsterdam, ook wat de middelen
van openbaar verkeer betreft, de laatste jaren is
vooruitgegaan, en levendig te gevoelen hoe ver
Rotterdam daarbij achter staat. Aan pruttelaars
is dan ook geen gebrek. Begreep men nu maar,
dat handelen gewoonlijk meer uitricht dan prut
telen! Een algemeen petitionnement om het ge
meentebestuur aan te sporen zich aan dit openhaar
belang gelegen te laten liggen en het maken van
tramway's niet langer tegen te werken, zou stellig
niet vruchteloos blijven. Er is eene gereede aan
leiding, nu dezer dagen bij het gemeentebestuur
uit het buitenland opnieuw eene aanvrage om
concessie is ingekomen voor een geheel net van
paardenspoorwegen door de stad met inbegrip van
een over de Maasbrug.
Door het Dnitsche rijks-departement voor open
bare gezondheid is thans eene officieele waar
schuwing uitgevaardigd tegen de kappen van
kinderwagens, vervaardigd van zoogenaamd Ame-
rikaanseh leder. Bij een ingesteld onderzoek is
gebleken dat de grijze verf, waarmede dat leder
veelal is bestreken, niet minder dan 42.7 pet. lood
bevat, waaruit volgt dat het gebruik dier kappen
voor de kinderen buiten twijfel gevaarlijk is.
De bedoelde wagens zijn het meest afkomstig uit
fabrieken te Zeitz.
Blijken de bijdragen tot de algemeene statis
tiek van Nederland worden op de 10,000 in
woners er in de navolgende plaatsen zooveel
kiezers geteld als achter de namen van elk dezer
is aangeduidAmsterdam 143, Rotterdam 173,
Zaandam 191, s' Gravenhage 217, Delft 219, Schie
dam 219, Vlaardingen 239, Dordrecht 245, Vlissin-
gen 247, ütreebt 261, Leiden 265, Haarlem 280
Middelburg 288, Gouda 293, Sneek 303, Harlingen
305, Leeuwarden 306, Maastricht 311, Zierikzee
318, Groningen 319, 's Hertogenbosch 327, Zwolle
329, Meppel 330, Nijmegen 331, Gorinchem 348,
Bolsward 356, Arnhem 358, Brielle 363, Goes 386,
Dokkum 399, Purmerend 438 en Alkmaar 459.
De ongelijkheid is opvallend, te meer wijl zij
nagenoeg gelijken tred houdt met het bedrag van
den census. Hoe hooger het bedrag van den
census, hoe kleiner in verhouding tot de bevolking
het aantal kiezers. Stuitender nog dan deze onge
lijkheid, blijkt ten klaarste uit de bedoelde ver-
zamelstaten het groote overwicht van het platteland
op de steden. De groote centra van bevolking
en daarmede ook van beschaving staan in verreweg
buiten ademverscheen, ongetwijfeld met een
onderdrukt gelach ontvangen zijn, had niet Dora,
die hem den arm gaf, aller blikken tot zich ge
trokken. En die waren niet spottend of ondeu
gend, maar zoo vol bewondering, dat Emma, die
er een paar opving, vooral dien van den markies,
er zich diep door verontwaardigd gevoelde.
Dora was in 't wit gekleed, en haar rijk blond
haar, 't welk zij met eene ongeoefende hand had
pogen te krullen, volgens de mode van dien tijd,
was door het snelle stijgen en door zijne zwaarte
uitgezakt en bedekte hare zedig omsluierde schou
ders en armen. Bescheiden, ofschoon opgewonden
door de ontroering, zoo geheel anders getooid dan
de andere meisjes, scheen zy eene nederige Ves-
taalsche maagd, die toevallig in het woeste gejoel
van een Bachus-feest verdwaald was. En terwijl
Hendrik haar tegemoet snelde om haar zijn arm
aan te bieden, dacht hij onwillekeurig aan een
ander feest en aan den zoo geheel verschillenden
indruk, door eene andere vrouw op hem gemaakt.
„Wat is zij mooi; wat een lief gezicht, welk
een engel!" fluisterde de menigte. Die lof
redenen troffen het oor van het bevende meisje
als eene beleediging, daar zij zich hare schoonheid
niet bewust was en alsof een engel den gloeienden
blos harer wangen voor allen wilde verbergen,
flikkerde de vlam voor het laatst op en ging
daarna geheel uit.
Na zulk een verblindend licht, scheen alles een
oogenblik donker, niettegenstaande de verlichting
van het kasteel en van het park. Toen het vunr