N°. 190. l'20e Jaargang. JL8TÏ*" Dinsdag 14 Augustus. Dit blad verschijnt dagelijks,' met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m. franco f 3,50. Afzonderlijke nonmi8rs zijn verkrijgbaar a 5 Gent. Ad verten tiën 20 Cent per regel. Geboorte- Tronw- Doodbericht, enZl! van 1—7 regels f 1,60 iedere ret 0,20. Groote letters worden beiowd naar plaatsruimte^ Hoofdagent voor België en Frankrijk; de firma Havas, Laffitk C°. te Brussel en Parijs. RIJKS-BELASTINGEN. Middelburg, 13 Augustus. FETJILLETQ3SJ-. Novelle van Grazia Pierantoni-Manzini. MIDDELBURGSC COURANT. De burgemeester van Middelburg maakt bekend: dat bij hem ontvangen en aan den ontvanger der directe belastingen ter invordering is verzonden het door den provincialen inspecteur der directe belastingen enz. te Middelburg, den 10en Augustus 1877, invorderbaar verklaarde kohier der patenten n°. 3, voor het dienstjaar 1877/78, met uitnoodiging aan ieder wien zulks aangaat, om na bekomen kennisgeving van zijnen aanslag, ten spoedigste het door hem verschuldigde te kwijten, met her innering tevens,, dat de bezwaren, welke dienaan gaande mochten bestaan, binnen driemaanden na heden behooren te worden ingediend. Hiervan is heden afkondiging geschied waar het behoort. Middelburg, den llen Augustus 1877. De burgemeester voornoemd, SCHOKEK. Men deelt ons mede, dat Z. M. de koning, reizende onder den naam van graaf van Buren, den 14ea dezer uit Parijs naar 's Hage zal terug- keeren. Z. M. wordt te 10 uren te 's Hage ver wacht. (Ut. Dagll.) De kamer van koophandel en fabrieken te Middelburg zal morgen namiddag te half 3 uur eene vergadering houden. Men schrijft ons uit Stavenisse: „In het Utrechtsch Prov. en Stedelijk Dagblad is gemeld, dat in geheel Zeeland geen enkele schoolspaarbank bestond. Het blad schijnt echter niet bijzonder goed ingelicht, want in de gemeente Stavenisse bestaat zulk eene inrichting reeds sinds Januari jl. Het doet mij genoegen, zulks te kunnen melden en er bij te kunnen voegen, dat zij uitste kend werkt. Begonnen met 15 spaarders en f 18 inleg, berust op het oogenblik eene som van /'ISO, verdeeld over 40 spaarders, in de spaarbank. Juist omdat het grootste gedeelte der spaarders behoort tot den behoeftigen stand, meen ik dezen uitslag van de proef, die de hoofdonderwijzer nam, een succes te mogen noemen". Den 7" dezer werd te Aardenburg eene ver gadering gehouden van de besturen der gemeenten St. Kruis en Aardei burg en van de directiën van de polders Beoosten-Eede en Hoogeland, Kleinen Boom, Grooten Boom, en Isabella-polder, ter be spreking van het leggen van een kleiweg, welke St. Kruis met Aardenburg verbindt, tot welke 13. (Uit het Italiaansch.) Vervolg.) X. Tusschen al dat gewoel wandelde de schoone Emma vroolijk voort met een door de opwinding van den dans verhit gelaat, terwijl Hendrik tegen een boom leunde en haar half treurig, half betoo- verd beschouwde. Hij had haar nog nimmer zóo hunkerend naar genot en hulde, met oog en hart zóo ver van zich af gezien. Weldra was hij een der jongelieden begonnen gade te slaan, de aanhoudendste danser van Emma, dien hg nog nooit te voren gezien had, maar die hem door de gravin met den meesten lof en onder scheiding was voorgesteld. Hij had hem door moeder en dochter zachtkens zijne lange afwezig heid in den vre- nde hooren verwijten en zonder te weten waarom, had hij een onverklaarbaren afkeer voor hem opgevat. De markies Julius van Pontedore was een waar type van mannelijke schoonheid en onbeduidendheid tevens. Eenige zoon en erfgenaam van een groot fortuin, had hij reeds vroeg geleerd dat er niets op de wereld is, verbinding besloten is in de jongste vergadering van de provinciale staten van Zeeland, en waartoe aan genoemde staten een renteloos voorschot ge vraagd zal worden van 25 a 30,000 gulden, af te lossen in 20 jaren. In deze aflossing zal worden bijgedragen jaar lijks: door de gemeenten: Aardenburg f 225, Be- ooster-Eede c. a. f 360, Kleinen Boom f 104, Grooten Boom f 318.50, Isabella 50, gemeente St. Krnis f 412.50. Totaal f 1500. Nog werd vastgesteld den kleiweg op den dijk te leggen en dezen daarom af te voeren tot eene breedte van 7 meters, daarvan 3 meters te bestra ten en aan weerszijden 2 meters zandweg te nemen. (WIjI. v. z.-n..) Te Zierikzee werd op 12 dezer door de dienst doende schutterij een schietwedstrijd gehouden, waaraan 25 onderofficieren en schutters deelnamen, van welken de uitslag was als volgt 1' prijs (zijnde eene vergulde pendule) aan den sergeant Adriaanse, de meeste punten over het geheele seizoen; 2" prijs (lakwerk) aan den sergeant-majoor Voor loop, de meeste punten op 300 pas; 3e prijs (een rooktafel) aan den sergeant A. Tuijtel voor de daaropvolgende meeste punten op 300 pas 4e prijs (een lamp) aan den sergeant Wiltson voor 5 treffers met 38 punten op 300 pas; 5C prijs (bierglas met zilver) aan den korporaal L. van der Valk voor de meeste treffers; 68 prijs aan den schutter G. J. Lunenberg voor 5 treffers met 33 punten; 7e prijs (een inktkoker) aan den schutter J. van der Valk voor 5 treffers met 31 punten; 8e prijs aan den sergeant P. J. van den Heu vel voor 33 punten; 9e prijs aan den sergeant J. Baars voor 5 tref fers en 35 punten; 10e prijs aan den korporaal D. J. P. Jacobi voor 5 treffers en 33 punten. Deze pry zen, die door verschillende personen en autoriteiten waren uitgeloofdwerden op plechtige wijze aan de overwinnaars uitgereikt op de socië teit Parklust, alwaar de sociëteit Nut en Genoe gen een feestconcert gaf ter eere van den wedstrijd en het muziekkorps der dienstdoende schutterij, kapelmeester de heer D. H. Ezermanweder welverdienden bijval verwierf. By de uitreiking hielden de kommandant der schutterijmr. Isebree Moens, en de burgemeester Mauritsz Ganderheijden gepaste toesprakenwelke op hartelijke wijze door den sergeant-majoor Voorloop werden beantwoord. Een en ander werd door fanfares en de volkslie deren afgewisseld. De muziektempel en het feest terrein waren fraai verlicht. Bengaalsch vuur en wat men niet voor een handvol gouds kan koo- pen. En daar zijne luimen zeer veelvuldig waren en zijne begeerten, verfijnd door de gemakkelijk heid waarmede zij vervuld werden, zich vaak tot zeldzame en niet goedkoope artikelen uitstrek ten, verspilde hij ontzaglijk veel geld om die te bevredigen. Daardoor had hij zich, bij de domme menigte, den edelen naam van edelmoe dig en vrijgevig verworven. Men noemde ver scheidene dames die hem hare huwelijkstrouw ten offer gebracht hadden, vele door hem verleide meisjes, eene menigte danseressen en zangeressen, wier uitverkorene hij was geweest. De jongelie den oogden dien gelukkigen sterveling met een naij verigen blik na, en de dames der groote wereld betwistten elkander zijne glimlachjes en zijne hulde blijken. Dezen avond door een vriend weder bij de gravin aan huis gebracht, waar hij vroeger, vóór zijne reizen, veel kwam, voelde hij, by het wederzien van Emma, zijne oude liefde, die hij reeds sedert eenige jaren voor haar koesterde, weder ontwaken. Hij begon met haar op een innemenden, geestigen toon allerlei complimentjes te maken en de scherp ziende freule merkte spoedig, dat hare toegenomen schoonheid grooten indruk op hem gemaakt had en dat zij in éen oogenblik de geheele heerschappij over dat hart, 't welk haar eenmaal gewijd was geweest, herkregen had. Hare moeder had, toen zij hem aan Hendrik voorstelde, van het aanstaande huwelijk gesproken, en de markies, die reeds half en half plan had eemg klein vuurwerk gaven eene aangename afwis seling. Het niet zeer gunstige weder was oorzaak dat het publiek niet zoo talrijk was opgekomen, als bij feestvieringen der sociëteit Nut en Genoe gen gewoonlijk plaats heeft. Toch heerschte er eene recht feestelijke stemming, zoodat het aan twijfel onderhevig is of .een feestavond als deze zal der schutterij tot aanmoediging en spoor slag zijn om met lust schietoefeningen te houden en zich voor een wedstrijd in 1878 voor te be reiden. Men schrijft ons uit Rotterdam: Sedert jaren zijn hier plannen hangende tot aanleg van tramway's door de stadmaar die plannen blij ven plannen. Tot uitvoering komt het niet. Aanvragen om concessie zijn bij het gemeen tebestuur ingekomen, maar in 'plaats van mede werking, ondervonden de aanvragers allerlei be zwaren. By ons departement van openbare werken schijnt men te meenen, dat de Eotterdammers, ondanks de groote uitbreiding der stad en ondanks het steeds toenemend verkeer, 't wel evenals hun voorvaderen zonder trams afkunnen. De bezwaren van officieele zijde tegen de plannen der concessie aanvragers ingebracht, zijn uitsluitend van tech- nischen aard. Men vreest belemmering van het verkeer en gevaar voor ongelukken, zoo de route loopt door een druk gedeelte van de staden bij de keuze van eene andere route heeft men weder andere bezwaren. Het spreekt overigens wel van zelf, dat de ondernemers zich geen route kunnen laten voorschrijven, die hunne onderneming reeds van den aanvang af tot inproduetiviteit zou veroordeelen. De route dient zóo te worden gekozen, dat de tram aan alle behoeften zooveel mogelijk voldoet, en dit is ook de eenige manier om de ondernemers goede vruchten te doen genieten. Om dat te ver krijgen zou echter het gemeentebestuur krachtig moeten medewerken, want het zou noodig zijn op sommige plaatsen van de stad veranderingen aan te brengen, te breken en te bouwen. Kwamen nu maar de sinds jaren en jaren beraamde plannen tot verbouwing van de oude en onooglijke binnen stad eindelijk tot uitvoering, dan zou men eene uitmuntende gelegenheid hebben om de stad zon der eenxg gevaar voor het openbaar verkeer in verschillende richtingen door tramway-lijnen te door snijden. Dit schijnt ook werkelijk in onze officieele wereld de gedachte te zijn. Doch de uitvoering van die plannen schijnt te moeten wachten tot het gemeentebestuur toevallig hier of daar een boompje ontdekt, waaraan geld groeit. Intusschen wordt onder het publiek het verlan gen naar tramway's steeds sterker. De groote uitbreiding, die de paardenspoordienst in Amster dam verkrijgt en het groote gemak dat dje dienst om „er een einde aan te maken," zooals men ge meenlijk zegt, door het mooie meisje en den rijken bruidschat te huwen, voelde die begeerte toene men door de hinderpalen die hij voor zich zag verrijzen. Met een lach, dien hij voor spottend hield, maar die heel dom en uittartend was, boog hij voor den aanstaande van Emma, en zei terwijl hij met de fijne hand door zijne bruine lokken streek: „De freule zal, nu zij verloofd is, mij misschien de eer niet willen aandoen met mij te dansen Vroeger was ik haar trouwe en uitverkoren danser Emma had eigenlijk aan Hendrik beloofd niet te dansen, maar hoe kon zij den blik van den markies weerstaan, die dreigde haar belachelijk te maken aan die herinneringen van vroeger aan den dollen lust om zich in de wentelingen van den dans te storten? Zij vatte dus den arm, dien hij haar aanbood, en zonder Hendrik aan te zien, verwijderde zij zich met den markies. Op het oogenblik dat het feest in vollen gang was en het vunr het felst brandde, traden plotse ling twee personen, die de aandacht van alle aan wezigen tot zich trokken, te voorschijn uit de donkere laan in het volle licht, 't welk op het kasteelplein schitterde. Antonio, in een rok, dien hij sedert zijn ver verwijderden trouwdag niet had aangehad, en die, behalve den ouderwetschen snit, nog het groote gebrek had van hem bijna te doen stikken, wijl hij met de jaren een buikje gekregen had, zou, toen hij, door het klimmen daar oplevert, heeft de ijverzucht opgewekt. De groote tentoonstellingen, achtereenvolgens in de hoofdstad gehouden, hebben vele Rotterdammers daarheen gevoerd en hun gelegenheid gegeven om op te merken hoe Amsterdam, ook wat de middelen van openbaar verkeer betreft, de laatste jaren is vooruitgegaan, en levendig te gevoelen hoe ver Rotterdam daarbij achter staat. Aan pruttelaars is dan ook geen gebrek. Begreep men nu maar, dat handelen gewoonlijk meer uitricht dan prut telen! Een algemeen petitionnement om het ge meentebestuur aan te sporen zich aan dit openhaar belang gelegen te laten liggen en het maken van tramway's niet langer tegen te werken, zou stellig niet vruchteloos blijven. Er is eene gereede aan leiding, nu dezer dagen bij het gemeentebestuur uit het buitenland opnieuw eene aanvrage om concessie is ingekomen voor een geheel net van paardenspoorwegen door de stad met inbegrip van een over de Maasbrug. Door het Dnitsche rijks-departement voor open bare gezondheid is thans eene officieele waar schuwing uitgevaardigd tegen de kappen van kinderwagens, vervaardigd van zoogenaamd Ame- rikaanseh leder. Bij een ingesteld onderzoek is gebleken dat de grijze verf, waarmede dat leder veelal is bestreken, niet minder dan 42.7 pet. lood bevat, waaruit volgt dat het gebruik dier kappen voor de kinderen buiten twijfel gevaarlijk is. De bedoelde wagens zijn het meest afkomstig uit fabrieken te Zeitz. Blijken de bijdragen tot de algemeene statis tiek van Nederland worden op de 10,000 in woners er in de navolgende plaatsen zooveel kiezers geteld als achter de namen van elk dezer is aangeduidAmsterdam 143, Rotterdam 173, Zaandam 191, s' Gravenhage 217, Delft 219, Schie dam 219, Vlaardingen 239, Dordrecht 245, Vlissin- gen 247, ütreebt 261, Leiden 265, Haarlem 280 Middelburg 288, Gouda 293, Sneek 303, Harlingen 305, Leeuwarden 306, Maastricht 311, Zierikzee 318, Groningen 319, 's Hertogenbosch 327, Zwolle 329, Meppel 330, Nijmegen 331, Gorinchem 348, Bolsward 356, Arnhem 358, Brielle 363, Goes 386, Dokkum 399, Purmerend 438 en Alkmaar 459. De ongelijkheid is opvallend, te meer wijl zij nagenoeg gelijken tred houdt met het bedrag van den census. Hoe hooger het bedrag van den census, hoe kleiner in verhouding tot de bevolking het aantal kiezers. Stuitender nog dan deze onge lijkheid, blijkt ten klaarste uit de bedoelde ver- zamelstaten het groote overwicht van het platteland op de steden. De groote centra van bevolking en daarmede ook van beschaving staan in verreweg buiten ademverscheen, ongetwijfeld met een onderdrukt gelach ontvangen zijn, had niet Dora, die hem den arm gaf, aller blikken tot zich ge trokken. En die waren niet spottend of ondeu gend, maar zoo vol bewondering, dat Emma, die er een paar opving, vooral dien van den markies, er zich diep door verontwaardigd gevoelde. Dora was in 't wit gekleed, en haar rijk blond haar, 't welk zij met eene ongeoefende hand had pogen te krullen, volgens de mode van dien tijd, was door het snelle stijgen en door zijne zwaarte uitgezakt en bedekte hare zedig omsluierde schou ders en armen. Bescheiden, ofschoon opgewonden door de ontroering, zoo geheel anders getooid dan de andere meisjes, scheen zy eene nederige Ves- taalsche maagd, die toevallig in het woeste gejoel van een Bachus-feest verdwaald was. En terwijl Hendrik haar tegemoet snelde om haar zijn arm aan te bieden, dacht hij onwillekeurig aan een ander feest en aan den zoo geheel verschillenden indruk, door eene andere vrouw op hem gemaakt. „Wat is zij mooi; wat een lief gezicht, welk een engel!" fluisterde de menigte. Die lof redenen troffen het oor van het bevende meisje als eene beleediging, daar zij zich hare schoonheid niet bewust was en alsof een engel den gloeienden blos harer wangen voor allen wilde verbergen, flikkerde de vlam voor het laatst op en ging daarna geheel uit. Na zulk een verblindend licht, scheen alles een oogenblik donker, niettegenstaande de verlichting van het kasteel en van het park. Toen het vunr

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1877 | | pagina 1