Telegraphische berichten.
Benoemingen en besluiten.
0 n d e r w ij s.
Marine en leger.
Landbouw.
(Scmettjix TSmcJjtett.
(Wordt vtrvcïfd.)
Vaartuig, het nagenoeg afwerken van eene machine
van 2700 paardenkrachten voor hot oorlogstoom
schip 1« kl. Atjeh" enz. Bij publieke en onder-
handsche aanbesteding werd voor 905,228 werk
verkregen. Daaronder is begrepen een groot ijzeren
drijvend droogdok, hetwelk de regeering voor deu
dienst in Oost Indië doet vervaardigen. Bovendien
werden nog voor de levering van schepen, werk
tuigen enz., contracten gesloten en bestellingen
aangenomen ten bedrage van f 1,356,164.90, zoodat
in het geheel in 1876 voor p. m. 2,270,000 nieuw
werk werd verkregen. Aan verwerkte grondstoffen
en arbeidsloonen werd betaald f 2,300,000.
Als middel om de schadelijke vorming van
ketelsteen in stoomketels tegen te gaan, beveelt
de heer F. H. Brinkmann, machinist van het stoom
gemaal „van Haaften", in het waterschap Neder-
waard, in de Nieuwe Rotterdamsche courant liet
volgende aan
Nieuwe of goed schoongemaakte ketels worden
inwendig geheel ingesmeerd, zoo dun als bij ge
woon schilderen geschiedt, met koolteer, waarin
20 a 25 pet machinevet is gesmolten. Men ver
warmt de koolteer zooveel als noodig is om het
vet te doen smelten en roert het mengsel goed
dooreen.
De schrijver meldt, dat hij dit middel jaren
lang met het beste gevolg heeft toegepast. Het
aanhechten van ketelsteen wordt er door tegen
gegaan, daar groote stukken steen los in de ketels
gevonden worden. Yoor opkoken of verstopping
der peilglazen bestaat geen vrees. Bij de keuring
van rijkswege bleek dat de ketels nog even mooi
waren als toen zij vóór acht jaren geplaatst
werden.
Op de lijsten der hoogst aangeslagenen in
's rijks directe-belastingen in Nederland zijn de
hoogst en de laagst daarop voorkomenden in de
onderscheidene provinciën de volgende:
Groningen. N» 1 W. A. Scholten, te Gro
ningen, /"2418.32i; n° 75 Tjark Bontkes, te Fin-
sterwolde, 578.67.
Limburg. N° 1 graaf Oscar de Marchant
d'Ansembourg, te Gulpen, f 4825.94n° 74 mr. J.
N. Verduchène, te Maastricht, 310.80.
Utrecht. N°1 mr. W. J. Roijaards van den
Ham, te Utrecht, f 5162.45; n° 57 G. During, te
Breukelen Nijenrode, f 983.98.
Zeeland. N° 1 mr. C. van der Lek de Clercq,
te Noordgouwe, 3846.28Jn° 59 J. H. de Fremerij,
te Middelburg, f 686.51.
Zuid-Ho lland. N° 1 Z. K. H. prins Fre-
derik der Nederlanden, te 's Gravenhage, ƒ17442,76;
n° 2 jhr. J. N. J. Jantzon van Erffrenten van
Babyloniënbroek, te Dordrecht, ƒ17070.911; n°229
J. G. van Oordt, te Rotterdam, 873.
Noord-Holland. N° 1 jhr. J. B. van Ber-
len, te Heemstede, 5239.091; n° 192 M. J. Pijn
appel, te Amsterdam, 814.51.
Gelderland. N' 1 fl. W, baron van Aylva
van Pallandt van Waardenburg en Neerijnen, te
Waardenburg, f 6142.091; n° 144 A. J. Mijnlieff,
te Herwijnen, f 591.011.
Noord-Brabant. N° 1 dr. J. A. de Ram,
te Bergen op Zoom, f 2713.731; n° 143 P. A. T.
Coets de Bosson, te Zevenbergen, f 415.43.
O v e r ij s e 1. N° 1 A. F. graaf van Rechteren
Limpurg, te Ambt-Almelo, 3113.191; n°84B. G.
Cromhofï, te Enschede, f 456.971.
Friesland. N°1 jhr. mr. P. B. J. Vegelin
van Claerbergen, te Joure, 9065.401; n° 97 P.
W. Hoogland, te Hogebeintum, 719.501.
Drenthe. N° 1 A. W. Westra van Holthe,
te Dwingelo, f 1031.80n° 35 mr. P. van der Veen,
te Smilde, f 274.591.
„Omdat ik weer naar huis moet, miju beste."
„Blijf bij ons soupeeren. Waarom zoudt ge dat
niet doen?"
„Omdat ik niet gaarne zoo laat over straat ga."
„Alsof iemand u kwaad zou doen!"
„Daar ben ik niet bang voor; maar ik ben niet
uit Londen geboortig en voel mij des avonds op
de Londensche straten niet op mijn gemak."
„Nu, 'tzij zoo. Niemand wil tegenwoordig bij
mij zijn."
Edina keek haar verwonderd aan. 't Was niet
het eerste teeken, 't geen Madeliefje gaf, dat zij
uit haar humeur was.
„Wat maakt u verdrietig, Margaret?" vroeg
Edina dus. „Er deert u iets, dat weet ik."
„Hoe weet gij dat?"
„Omdat ik het merk. Ik merk het elke maal
als ik bij u kom."
„'tls niets," antwoordde Madeliefje, die voor
geen geld ter wereld voor hare jaloerschheid zou
uitgekomen zijn, „althans niets waar iemand iets
aan doen kan."
„Ik geloof niet, Margaret, dat ik mij vergis in
de meening dat er iets is dat u pijn doet of eene
zware beproeving oplegt," hernam Edina op een
liefderijken toon, die als muziek klonk; „maar o,
herinner u éene zaak en laat die tot uwe ver
troosting strekken. Aan het gelukkigste lot is
altijd iets verbonden dat men anders zou wenschen.
Elke roos, hoe schoon ook, heeft onvermijdelijk
hare doornen. En voor ons eigen welzijn zouden
|vij niet moeten begeeren dat het anders ware.
t-
notarissen. Benoemd tot notaris binnen hot
arrondissement Rotterdam, ter standplaats de ge
meente Overschie, mr. B. G. ten Pol, thans nota
ris te Teteringen.
telegrafie. Benoemd tot telegrafist 3e klasse
bij de rijks telegraaf de rijks-telegraaf klerk 2e klasse
W. D. Nolting.
rijks-advocaten. Op verzoek eervol ontslag
verleend aan mr. A. J. Korte weg, van de waar
neming der betrekking van rijks advocaat te 's Her
togenbosch, en met de waarneming dier betrekking
belast mr. E. van Zinnicq Bergmann, rechter-
plaatsvervanger bij de arrondissements rechtbank
en advocaat te 's Hertogenbosch.
Tot leeraar in de oude talen aan het gymnasium
te Rotterdam is benoemd dr. J. M. J. Valeton.
Het bestuur van het Nederlandsche gymnas
tiek verbond te Amsterdam heeft in een adres
aan de tweede kamer zijn bezwaren ontwikkeld
tegen de bepaling van art. 16, alinea 3 van het
regeeringsontwerp der lager-onderwijswet, volgens
hetwelk de gymnastiek als leervak niet volstrekt
verplichtend zal worden gesteld. Naar het oordeel
van het bestuur is het bepaald noodzakelijk, dat
aan alle hoofd- en hulponderwijzers de verplichting
werd opgelegd, een examen af te leggen in de
gymnastiek.
De le luitenant bij het korps mariniers W. F.
Paehlig, behoorende tot de rol van Zr. M\ wacht
schip te Hellevoetsluis, wordt met den 20™ dezer
ter beschikking gesteld van den kommandant van
genoemd korps.
Uit een opstel, dat in het jongste nommer
van het weekblad Ceres is overgenomen, blijkt dat
knapen, om aan de rijks-landbouwschool te
Wageningen geplaatst te worden, volstrekt geen
geleerden behoeven te zijn, zooals wel eens
gedacht wordt, maar dat eene zeer eenvoudige,
doch ontwikkelende opleiding daarvoor voldoende is.
„Wat ik, schrijft de berichtgever, die persoon
lijk een bezoek aan den directeur bracht, vooral
van ZEd. wenschte te weten, is dit, of jongens,
die van de gewone lagere school behoorlijk ge
bruik hebben gemaakt en niet. achterlijk zijn in
geestvermogens, geacht kunnen worden te voldoen
aan de eischen, voor de toelating tot de land
bouwschool gesteld. Over het algemeen geloof ik,
dat deze vraag bevestigend kan worden beant
woord. Niet op veelheid van kennis wordt aan
gedrongen, maar de knapen moeten zelfstandig
denken hebben geleerd; kunnen ze lezen, dat wil
zeggen niet alleen uitspreken, maar ook begrijpen,
in zich opnemen wat er in hun boek staat, een
duidelijke hand schrijven, een gemakkelijk opstel
maken zonder al te schrikkelijke fouten, rekenen
met gebeele getallen en tiendeelige breuken; heb
ben ze daarenboven de hoofdtrekken der vader-
landsche geschiedenis en van de aardrijkskunde
van Nederland geleerd, dan behoeft er geen
vrees voor afwijzing te bestaan, zelfs niet na de
verzekering van den directeur, dat in het vervolg
de eischen voor de toelating een weinig hooger
zullen worden gesteld dan zij bij het eerste admissic-
examen, verleden jaar, waren."
binnenland.
's Gravenhage. In het rapport der commis
sie uit de tweede kamer, benoemd om verslag uit
God zendt de wolken, Margaret, even goed als
den zonneschijn. Hij zal over u waken zoolang
de beproeving aanhoudt, als ge die maar geduldig
draagt en u onder Zijne hoede stelt, en op Zijn
eigen tijd zal Hij u van het leed verlossen. Ver
trouw op Hem lieve Margaret, want Hij is een
veilige toevlucht."
Toen Edina onder geleide van Frank vertrokken
was, barstte Madeliefje in tranen uit en weende
bitterlyk. Het toegeven aan hare jaloerschheid
mocht eene bevrediging voor hare misnoegdheid
zijn geweest, maar het had haar zwak gemaakt
en uitgeput.
„Als God zich om mij bekommerde zou Hij die
Rosaline Bell straffen," was de toepassing die zij
van Edina's troostwoorden maakte, „haar een been
doen breken, of zoo iets."
Hoofdstuk VI.
DE EERSTE WERKSTER.
„Neen," zeï mevrouw Townley, „ik kan den
hoed niet nemen als ge er niet dadelijk die ver
andering aan kunt maken, zoodat ik hem in mijn
rijtuig meê naar huis kan nemen."
Madeliefje bracht den dag bij hare zuster,
mevrouw Townley, op Westbourne Terrace' door,
en was met haar uitgegaan om winkels te bezoe
ken. Mevrouw Townley werd verliefd op een
hoed dien zij aan het winkelraam eener mode
maakster in Oxford Street zag, zoodat zij er bin_
te brengen over het adres der Middelburgsche kamer
van koophandel, wordt voorgesteld: dat de tweede
kamer als hare meening uitspreke, dat de aanleg
van dubbel spoor op het Zuidernet der staatsspoor
wegen althans over eenige baanvakken wensche-
lijk is, alsmede dat het verkrijgen van het op
Nederlandsch gebied gelegen deel van den spoor
weg AntwerpenRotterdam, van Roosendaal af,
ernstige overweging verdient.
buitenland.
Erzeronm. Bij eene verkenning tot Kala-
kilssa hebben de Russen zaaikoren aan de inwo
ners uitgedeeld. Bij Kars leggen zij bruggen
over de Djamklissaw. Te Ardahan is een Rus
sische aanval afgeslagen.
Tfflis. Bij eene verkenning onder Komaroff op
den 16™ dezer werd de Kapaksche militie, die
voorop marcheerde, door Turken aangevallen. Er
werd een hevige strijd gevoerd, waarin de Turken
64, de Russen 21 dooden hadden.
Voor eene gemeente-leening te Breda, groot
60,000, is voor 162,000 ingeschreven.
Woensdag morgen, te 11 uren, ging de
schoenmaker B.te Haarlemeen tapperij binnen
en gebruikte daar een paar borrels brandewijn. Vóór
zyn vertrek zeide hij„ziezoonu ga ik eens
zwemmen." „Ben je malwerd hem geantwoord,
„daar is het nu te koud voor." „Nu", zeide B.
„als je een paar brandewijntjes op hebtga je er
zoo lekker onder," waarop hg vertrok. Een paar
uren later werd de man levenloos uit de Amster-
damsche vaart opgehaald. Hij was gehuwd en 52
jaren oud. Vaderl
Gisteren trok een conflict tusschen de politie
te Amsterdam en het personeel der tramwagens,
aankomende op den wissel bg het monument op
den Dam, den geheelen dag de aandacht.
De tramwagens reden nl. niet tot het eind van
het dubbelspoor, maar stopten op een vijftal pas
sen afstands. De reden daarvan was dat de Dam
glooit, zoodat tramwagens, tot het einde van de
lijn loopende, allicht uit het spoor kunnen raken
en bg het vertrek weder met moeite tegen de
helling moeten worden opgesleept, vooral indien
de rgtuigen vol zgn. De hoofdcommissaris van
politie gebood dat de rijtuigen die vgf schreden
verder zouden rgden. Het personeel deroranibus-
maatschappg zette echter de rem vast als de wa
gens tot de helling waren geloopen, en of de
politieagenten al poogden de rgtuigen verder te
trekken, de rem bleef vastgeschroefd en natuurlijk
hunne moeite vruchteloos. Toen werd bg eiken
aankomenden wagen proces-verbaal gemaakt. Tegen
het vallen van den avond was de politie reeds aan
het 170« verbaal. Het is haar echter toen gebleken
dat zij geen grond had tot verbaliseeren en zij is
er daarom maar mede opgehouden.
De trekking der loterij van de Tuinbouw
tentoonstelling ia gisterenavond geëindigd. De 2e
hoofdprijs, de tuinkoepel vaa geslepen rotting en
gebogen hout, is getrokken op no. 502 van de 8e
serie; de 3° hoofdprgs, een kostbare tuinvaas
van faience, op no. 252 der 4e serie. Zaterdag
komen de officieele trekkinglij sten. Ruim 42 dui
zend loten waren genomen.
De hoofdprijs is door een inwoner van Amster
dam getrokken. Er wordt beweerd, dat hem de
helft van de aangegeven waarde geboden is. Het
Nieuws v. d. Dag, waaraan wij dit bericht ont-
leenen, voegt er nog bij dat de gelukkige winner
iemand is die te Amsterdam „op een kamer woont"
en de Arnh. Ct. meldt, als gerucht, „dat het een
der redacteuren van het Nieuws van den Dag"
zou zgn.
Dinsdag zijn op het gereformeerde kerkhof
nenging en den hoed kocht, onder voorwaarde
dat er iets aan zou veranderd worden. De mode
maakster scheen dat echter niet gaarne te doen.
„Ik verzeker u, mevrouw, dat het beter staat
zooals het daar is," sprak zij met overtuiging.
„Als wij hier blauwe bloemen in plaats van de
grgze zetten en den rand hooger opsloegen, zou
de hoed zijo fgne voorkomen geheel verliezen."
Deze verklaring sloeg mevrouw Townley eenigs-
zins uit het veld, want aan een fijn voorkomen
hechtte zij boven alles. Maar te gelgk had zg
gaarne haar zin en liep zg nog al hoog met haar
eigen smaak.
VI die modemaaksters zijn tegen veranderingen,
om zoo min mogelijk last te hebben," fluisterde
zy Madeliefje toe. „Denkt ge ook niet, dat hij
het best zou staan, zooals ik hem wil hebben?"
„Ik kan hc-t niet zeggen," antwoordde deze;
„wij zouden eerst de verandering moeten zien om
te kunnen oordeelen."
Maar Madame Framjois, zooals zij biykens den
naam op de deur heette, had er geen ooron naar
om den hoed te laten veranderen voordat hij
gekocht was. Natuurlijk zou zg hem veranderen
als mevrouw, na hem gekocht te hebben, er op
bleef staan, maar zg moest het nog ëens zeggen,
dat de hoed er totaal door bedorven zou worden.
De gedachtenwisseling werd eenigszins levendig,
waarbij het bleek dat het Engelsch stellig Madame's
moedertaal was, in weerwil van haar Franschen
naam. Mevrouw Townley hield ook haar gevoelen
staande, doch niet zeer krachtig, want zij was
te Kruisdorp de vijf slachtoffers begraven van het
vreeselijk ongelukdat in den avond van 9 dezer
in den Haarlemmermeerpolder plaats vondbij het
terugkomen van een rijtoer.
Hoewel verschillende lezingen in omloop zijn, is
het echter vrij zeker, dat de koetsier, misleid
door de seinlichten van schepenuit den polder
dien dijk oprijdende in plaats van rechts af te
slaan, rechtuit is gereden en bijgevolg het rijtuig
in flinken draf in de Ringvaart is gestort.
Te Rotterdam zag men gisteren, ter gelegen
heid van de aanneming van de verbetering van
den nieuwen waterweg van Rotterdam naar zee,
van vele particuliere gebouwen de Nederlandsche
vlag wapperen.
Een ons reeds gisteren medegedeeld ongeval,
dat te Utrecht heeft plaats gehad, wordt in het
Handelsblad als volgt beschreven:
In den namiddag van Woensdag stond een
menigte rgtuigen, aan de Domkerk, de ingezegende
paren af te wachten. Van een dezer rijtuigen,
een kostbare landauer, met twee grauwe schimmels
bespannen, namen de paarden een dolle vaart
gelukkig was het jonggehuwde paar nog in de
kerk en vlogen langs de academie, het wed
door. De koetsier ontkwam gelukkig het gevaar,
maar de beesten sprongen nabg het wed, aan de
Gaardbrug, over de ijzeren balies, die in splinters
spatten, met de landauwer het water in en zonken
onmiddellgk.
Onder de duizenden toeschouwers langs de brug
gen en werven, waren er eenige moedigen, die zich
te water begaven om hulp te bieden, ook met
eenige pramen en schepen, waarop stalhouders,
veeartsen en andere bereidvaardigenmaar het
mocht eerst na langen arbeid gelukken, een der
schimmels levend uit het water te krijgeninmid
dels had de andere reeds den nek gebroken. De
schade voor den eigenaar, den stalhouder Brom,
wordt begroot op 2500 a 3000.
De leerlingen der militaire school te Konstan-
tinopel hebben eenigen tijd geleden een adres in
gediend, waarin zy de terugroeping van den groot
vizier Midhat-pacha verzochten, op grond dat het hem
gegeven ontslag ongrondwettig was. Om hen voor
deze daad te straffenwerden al de onder
teekenaars van het adres op het exercitieplein
bijeengeroepen en gelast te zeggen wie de steller
van het adres was. De schuldige trad uit eigen
beweging voor. Hij was een flink jongman van
22 jaren. „Tweehonderd rottingslagen op de
voetzolen", zoo luidde het barbaarsche vonnis,
waarmede deze kwajongensstreek gestraft moest
worden. De ongelukkige stierf na den 105™ slag.
Ongeveer 14 dagen geleden stierf te Hières
de vinder van de Venus van Milo en thans is uit
Athene bericht ontvangen van de leerlingen der
„Ecole frangaise d'Archéologie d'Athènes," die te
Milo opgravingen doen, dat zij een arm met een
spiegel hebben gevonden, die het ontbrekende deel
van het beeld in het Louvre schijnt te wezen.
In het groote park te New York had on
langs een aardige vervolging plaats. Een dame
uit de voorname wereld, zekere mevrouw Campbell,
reed met eene vriendin door de lanen toen zij eens
klaps in de verte haar echtgenoot zag aankomen
eveneens met eene vriendin in zyn rgtuig. Ter
nauwernood had mynheer zgne wederhelft opge
merkt of hg keerde om en gaf zijn paard de
zweep. Mevrouw echter zette het hare ook aan
en daar haar paard sneller liep had zy weldra
haar ontrouwen echtgenoot ingehaald. Behendig
naast zijn rijtuig uithalende gaf zij hem en zgne
vriendin een geduchte les met de zweep, tenge
volge waarvan mgnheer thans niets meer van haar
wil weten en een eisch tot echtscheiding heeft
ingesteld.
reeds begonnen te twijfelen en zou voor geen prijs
gewild hebben dat de hoed zijn voornaam aanzien
verloren had.
„Ik zal mijne eerste werkster eens roepen, zet
Madame eindelijk, „want die heeft een zeer fijnen
smaak. Mademoiselle, ga aan juffrouw Bell vragen
of zij eens hier wil komen."
Mademoiselle, een jong meisje en zonder twyfel
eene echte Frangaist^^erliet hare plaats achter de
toonbank en begaf^fcfraar eene andere kamer.
Eene trilling doorliep Madeliefje van top tot teen,
toen het meisje terugkwam met Rosaline. Kalm
en beleefd zei deze haar oordeel, toen de zaak
haar werd medegedeeld. Zij nam den hoed op de
hand en bekeek hem eenige oogenblikken op een
afstand.
„Ik geloof, Madame," verklaarde zij aan hare
meesteres, „dat als er grijze bloemen van eene
lichtere tint in werden gebracht, het beter zou
staan. Blauwe bloemen zouden den hoed bederven.
En de rand moet stellig niet hooger opgeslagen
worden't is zoo de juiste maat."
„Neem hem dan meê, juffrouw Bell, en zet er
dadelijk die andere bloemen in," zei Madamé, nadat
mevrouw Townley een teeken van toestemming
had gegeven. „Mevrouw zal er even op wachten.
Men kan zich altijd op juffrouw Bell's smaak
verlaten," voegde zij er by, toön Rosaline zich
met den hoed verwijderd had.
