No. 38. 12O0 Jaargang. 1877. Woensdag 14 Februari. Dit blad verschijnt dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen,' Prijs per 3/m. franco f 3,50, Afzonderlijko nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent, AdvertentiSni 20 Cent per regel, Geboorte- Trouw- Doodberichten enz,! van 1—7 regels"/ 1,50 iedere regel meer t 0,20. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte^ Hoofdagent voor België en Frankrijk: de firma Havas, Laffitk C°. te Brussel en Parijs. Middelburg, 13 Februari. FEUILLETON. EERSTE DEEL. Benoemingen en besluiten. 0 n d e r w ij s. Kerknieuws. Landbouw. MIDDËLBURGSCHE Door de commissie tot het examineeren van varenslieden alhier is heden diploma als eerste stuurman voor de groote vaart afgegeven aan den heer Jan de Vries, wonende alhier. Met het stoomschip Java van de Maatschappij Nederland, waarvan het vertrek uit Amsterdam op den 17en dezer is bepaald, zal geen brieven maal naar Nederlandsch-IndiS worden verzonden, omdat dit stoomschip naar alle waarschijnlijkheid niet vroeger te Batavia zal aankomen dan het stoom schip Prins Hendrik, waarvan het vertrek uit het Nieuwediep op den 24en dezer is bepaald. St.-ct In ons nommer van Maandag jl. maakten wij de opmerking dat hot bestuur der Maatschappij tot exploitatie vau staatsspoorwegen door den Hemelvaartsdag, den Goeden Vrijdag, de Maria Hemelvaart, den Allerheiligen- en den Allerzielendag aan te duiden als „feestdagen", afweek van het algemeen reglement voor het vervoer op de spoor wegen, waarin sprake is van „algemeen erkende Christelijke feestdagen." Men schrgft ons naar aanleiding daarvan het volgende: „Ik veroorloof mg u te doen opmerken, dat dezelfde grief reeds vroeger ter sprake is gebracht in de Nieuwe Rott. .Ct., waarop door den directeur- generaal in een zeer gemotiveerd opstel de zaak is uitgelegd en aangetoond dat het onvermijdelijk is, Maria Hemelvaart, Allerheiligen en Allerzielen als feestdagen te beschouwen. „Het zit in het gebruik van vreemde wagens en de daarmede in verband staande huur. In geheel Europa gelden deze dagen voor de spoorwegen als feestdagen, zelfs op de Pruisische staatsspoor wegen." Tot zoover onze berichtgever. Wij teekenen hierbij aan dat de vroeger gevoerde polemiek tusscheü den directeur-generaal en de N. Rott. Ct. ons niet onbekend was, al waren wij niet in de gelegenheid de gewisselde stukken thans na te zien. Onze opmerking dat de Exploitatie-maat schappij handelt in strijd met de letter van het reglement «blijft echter in haar geheel. Of het reglement drukt zich onjuist uit, öf de Maatschappij overtreedt het reglement. „Algemeen erkende Christelijke feestdagen" zgn de bedoelde dagen niet. Daarop meenden wij, het bericht van de 82. Naar het Engelsch van mevrouw Ilenry Wood. Hoofdstuk XI. GEWICHTIGE PLANNEN. (Vervolg). Daarop stapte hg tusschen de grafterpen door naar den overkant van het kerkhof, 1 met wei nig eerbied, wij moeten het erkennen, voor de dooden die daar onder rustten; doch als iemands hoofd vol is van trouwen, kan men niet verwach ten dat hij veel aan begraven zal deuken. Hg ging een hek door en was toen hij de woning van den koster; een laag huisje zonder boven verdieping en met een hellend dak, en begunstigd met hetzelfde vroolijke uitzicht als de pastorie. De vrouw van den koster was met opgespelde kleederen bezig de geit in de schuur te melken. „Zoo, juffrouw Trim, wat doet ge dat laat!" riep Frank haar toe. „Laat Dat zou ik denken, mijnheer Frank riep juffrouw Trim op een toon van ergernis uit. Zij was eenigszins gemeenzaam met hem, omdat pj nu en dan wel ten huize van den dokter de vaststelling dier feestdagen opnemende, te moeten wijzen. De aandacht onzer lezers wordt gevestigd op eene studie over den beroemden tooneelspeler Ernesto Rossi en diens vertolking der werken van Shakespeare, waarvan het eerste gedeelte onder onze rubriek „Buitenland" van heden wordt aan getroffen. Wij danken dezen arbeid aan een te Brussel gevestigd mede-arbeider van ons blad, wiens kennis en smaak hem alleszins recht geven een oordeel uit te spreken, dat in vele opzichten afwijkt van het gevoelen van sommige onzer Nederlandsche beoordeelaars. Daarom vooral meenden wij tegen de moeite eener vertaling van zijne opstellen niet te mogen opzien. Naar aanleiding van den jongsten stormvloed is door een der leden van de provinciale staten van Noord-Holland in hunner dezer dagen gehouden buitengewone vergadering gewezen op de snelle stijging van het water, o. a. vergeleken bij den stormvloed van 1825. Als oorzaak daarvan be schouwde hg de verwijding van onze zeegaten. Werd daarin niet voorzien, dan zou men bij stormvloeden telkens weder in groot gevaar ver- keeren. In de heden namiddag gehouden buitengewone vergadering van het Middelburgseh departement der Maatschappij tot nut van 't algemeen, waarop wij morgen met een enkel woord terug komen, is besloten, 1° niet te voldoen aan het verzoek van het departement Koog aan de Zaan, om het hoofdbestuur uit te noodigen tot het beleggen eener buitengewone vergadering der Maatschappij ter bespreking van het ontwerp der wet op het lager onderwijs; 2° in een daartoe zoo spoedig mogelgk hijeen te roepen vergadering van het departement tot een punt van bespreking te maken, op verzoek van het hoofdbestuur, a de verplichte schoolgeldheffing in alle gemeenten, 6 de min juiste interpretatie van art. 194 der grondwet, aard en omvang van het openbaar lager onderwijs overal. De particuliere verslaggever van het Nieuws van den Dag op de wereld-tentoonstelling te Phi ladelphia besluit de reeks zguer 47 brieven met de volgende opmerkingen. De inrichtingen voor de vertegenwoordigers van nieuwsbladen waren liberaaltrouwens dat was niet anders te verwachten in een land, waar de pers niet alleen geëerbiedigd wordt in hoogen graad, maar werkelijk beschouwd als de horst wering dor vrijheid. Het is jammerdat onze vrijheidlievende Nederlanders dat niet even zoo dienstbode kwam helpen. „Ik ging van middag eens naar Pendon, om bij eeue vriendin een kopje thee te drinken, en dacht dat Trim wel voor de arme Nancy zou gezorgd hebben. Maar jawel Zoo zgn al die mannenonhandige ezelsIk weet niet waar Trim eigenlijk goed voor is, als om grafkuilen te delven." „Waar is Trim „Hg zit in huis zijn pijp te rooken." Frank stapte er zonder complementen binnen. Trim, die zoowel doodgraver als koster was, zat bij het keukenvenster, dat aan de achterzijde van het hnis over het veld uitzag. Hij was een man van ongeveer vijftig jaren, kort en mager, met eenige weinige lokken grauw haar, en even stil zwijgend als zijne vrouw spraakzaam was. Hij was zeer beleefd in zijne manieren, stond bij het binnen komen van Frank op, zette zijne pijp tegen den schoorsteen en bracht zijne hand aan zijn haar bij wijze van groet. „Ik zou gaarne willen dat ge eene boodschap voor mij deedt, Trim," begon Frank, die zijne stem liet dalen om niet beluisterd te worden en te gelijk haastig sprak, omdat hij nog patiënten moest gaan bezoeken. „Kunt ge morgen ochtend een klein reisje voor mij doen?" „Zeker, mijnheer," antwoordde Trim, „waarheen ge maar wilt." „Dat doet mij genoegen. Ik ben dezen middag te Tello geweest, maar heb vergeten aan het postkantoor naar zekere brieven te vragen, die daar voor mij kunnen liggen. Ge moet vroeg goed begrepen hebbenof lieverhet is jammer, dat het meerendeel der commissie uit mannen bestond, die coterieën en zelfverheffing voorop stelden. Er stonden zeventien namen in den cata logus, waarvan zich drie ouderscheiden hebben de heer Muyskendie in den aanvang daar was en evenals de hoer van der Ondermeulen zijn taak met liefde waarnamde heer Kruseman van Elten bracht eveneens veel bij tot de zaak. De groote fout ligt waarschijnlijk in de slechte keuze die op professor von Baumhauer als president en zijn zoon als adjunct-secretaris der commissie gevallen is. Vooreerst kwamen die heeren veel te laat, en ten tweede verstonden ze niet waarvoor ze kwa men, evenmin als de andere commissarissen dit deden. In waarheidzij allen beschouwden hunne benoeming als een eerepost. Meent gijdat het dien heeren zou ingevallen hebben om aan vreem delingen inlichtingen te geven a, part van sou pers enz. Dat was goed genoeg voor de onder officieren en werkelijk hebben die ondergeschikte personen het werk gedaan! De president van de commissie dacht slechts aan zijn métêorographe en zgn zoon, als berichtgever van de Haarlem- sche courantvergat zijn post en schreef tirades, om zijn vader en zichzelven wat op te hemelen. De keuze van president op den heer Baumhauer was ongelukkig, daar die heer geen Engelsch verstond, en de zoon, die er eenige vorderingen in gemaakt had, toch ook nog maar bezwaarlijk eene geleidelijke conversatie in die taal kon voe ren. Het was dan ook maar best om er zich at te maken als het er op aankwam. Gedurende een door ons gevoerd gesprek, trad een Amerikaan op ons toe en vroeg: wat Nederland te zien gaf aangaande opvoeding en onderwijs. „We hebben er niet veel van", was het antwoord van den secre taris, „doch wat er is zult ge daar ginds vinden achter de tapgten." Hij wees met zijn vinger in de verte waar de vreemdeling zijn hart kon op halen als h^ het vinden kouHoe geheel anders begrepen de commissarissen van andere natiën hunne roeping op de tentoonstelling. Met welke toewijding en geestdrift vervulden die hun plicht I Het is te hopen, dat bij de aanstaande Parijsche tentoonstelling eene dergelijke commissie niet we der benoemd mag worden, te meer, daar die nog wel onder het eere-voorzitterschap van een Nederiandschen prins (prins Hendrik) zal moeten staan, eene commissie, die getoond heeft zoo weinig de belangen van het vaderland te behar tigen, voor welk streven zij toch behoorlijk werd betaald." notarissen. Aan W. Tromp is op zijn daa rtoe gaan, met den trein van half acht vraag om de brieven, als ze er zijn, en bezorg mij die dan dade lijk. Als ge u wat voortrept, kunt ge lang vóór den middag terug zijn. Hier hebt ge een souverein voor de reiskosten. Wat er overschiet, kunt ge behouden." „En op welken naam moet ik die brieven vragen, mgnheer?" vroeg Trim, die altijd een man van nadenken was, terwijl hij, wederom met een trek aan zijn haar, het goudstuk opnam. „Op welken naam? O, op mijn eigen naam: Francis Raynor. Ge zult het toch stellig doen De koster knikte nadrukkelijk, want hij deed altijd stellig wat hij beloofd had. „Goed zoo. Ga dan om zeven uren van huis; dan hebt ge, op uw gemak wandelende, ruim schoots den tgd om den trein te halen. Zeg er niets van aan uwe vrouw, Trim, of aan iemand anders." „Als ik het haar vertelde zou het zoo goed zgn alsof ik het aan de groote klok hing," zei de koster op vertrouwelijken toon. „Ge behoeft daar niet bang voor te wezen, mijnheer. Ik weet wat vrouwentongen zgn, maar i k smeer ze niet dikwijls." s Aldus ging Frank Raynor heen en riep juffrouw Trim, die juist hare geit voor den nacht bezorgde, nog een goeden avond toe. De eene list is de moeder der andere, zooals Frank ondervond. Ofschoon oprecht en openhartig van nature, had hg thans tot omwegen zgne toe vlucht genomen. Hij wilde het huwelijk voor gedaan verzoek, eervol ontslag verleend als notaris te Bergum, gemeente Tietjerksteradeel. entrepots. Bg koninklijk besluit is jh*. W. R Boddaert, wiens diensttijd als directeur vanwege den handel bij het vrij entrepót te Middelburg met 31 Maart e. k. eindigt, opnieuw) als zoodanig benoemd. Benoemd tot hulponderwgzer le Heinkens» zand P. Verhagen te Hardinxveld. De heer J. Wisse, predikant te St. Laurens e. a.t heeft een beroep ontvangen bij de N. H. gemeente te Yerseke. Bedankt voor het beroep naar de N. H. ge meente BathRilland door den heer F. Dau- banton, candidaat der Waalsehe commissie. De Goesehe ct. ontleent het volgende aan een brief uit Noord-Amerika over den Colorado-kever. Die kever is een insect, dat gelijkt op den Spaanschen molenaar, dien men op de juinzaadbollen vindt. Het is een zeer taai insect; het weêrstaat zoowel de strengste koude als de sterkste hitte. In het vocrj jaar komt de luis uit den grond op het aardap pelloof en legt daarop zijne eieren, maar vliegt dan weder weg. De jongen blijven op de plant en vernielen haar geheel. Duizenden vindt men soms op een struik. Om ze te vernielen bezigt men éen eetlepel parijsch groen op éen emmer waterj waarmee men de struiken flink besprenkelt. Den anderen dag liggen de dieren dan dood op den grond. Het hoofdbestuur der Hollandsche maatschappij van landbouw heeft een circnlaire verspreid, waarin het, met 'toog op enkele in Duitsehland en Engeland voorgekomen gevallen van veetyphus, wijst op het gevaar dat ook ons bedreigt, eea ge vaar, waarvan de groote nadeelen nog zoo versch in veler geheugen liggen. Vooral voorzichtigheid wordt aanbevolen. Moge een ieder, zegt 't hoofdbestuur, toch behoedzaam zijn, en geen vreemde kooplieden op zijn stallen toelaten. Van algemeene bekendheid is het, dat ook daardoor de besmetting kan worden overge* bracht. Het roept de medewerking der afdeelings- besturen in om tot de meest mogelijke voorzich tigheid aan te sporen. iedereen geheim houden, behalve voor den predi kant, die er noodwendig kennis van moest dragen, en daarom zond hg den koster uit den weg om naar denkbeeldige brieven te gaan vragen. Er was nog eene andere kleine omstandigheid in zijn voordeel. Te acht uren werd bij dokter Raynor ontbeten. Het was dus duidelgk, dat als Frank zich aan het ontbgt vervoegde, hg niet op het bepaalde uur in de kerk voor het. altaar kon staan. Natuurlijk moest hij van het ontbijt weg blijven en daarvoor eene verontschuldiging be denken; maar die moeite werd hem bespaard. Toen hg van den koster kwam en zich naar zgne patiënten spoedde, vond hg een hunner zooveel erger, dat het noodig was hem den volgenden morgen zoo vroeg mogelijk weêr te gaan bezoeken. Hij zeide dit 's avonds tehuis komende aan dokter Raynor. Als hg dus den volgenden morgen niet aan het ontbijt kwamzouden zijn oom en Edina het er voor houden, dat hij naar dien zieke was. Dochzoo de fortuin hem aldus in verscheidene opzichten scheen te begunstigen, was bet noodlot reeds in aantocht, om hem in moeilijkheden te brengen. Van welke schgnbaar toevallige omstan digheden, ja nietige beuzelingeu, haDgen groote gebeurtenissen soms af! Of liever tot welke groote gebeurtenissen, die over leven en gelnk beslissen, leidt soms een onbeduidend voorval 1 Aan de wereld in 't algemeen behoeft dit overigens niet verzekerd te worden.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1877 | | pagina 1