Telegraphische berichten.
in de sehoone natuur de heerlijke geuren van
bloemen en gewassen genieten, en allen zullen
naar lichaam, geest en gemoed er wel bij varen."
Benoemingen en besluiten.
0 n d e r w ij s.
Kerknieuws.
Kunstnieuws,
Marine en leger.
Rechtzaken.
Men zal zich herinneren dat sedert het begin
des vorigen jaars door onzen stadgenoot dr. H. A.
de Jongh een cursus geopend is voor personen,
die zich aan de verpleging van zieken, of bij voor
komende noodzakelijkheid aan de werkzaamheden
der vereeniging „het Roode Kruis" wen3chen te
wijden.
Gedeeltelijk als een gevolg dier lessen werd ook
door eenige dames, wier doel niet was de zieken
verpleging in den gewonen zin des woords uit te
oefenen, het verlangen te kennen gegeven om van
het onderricht van dr. de Jongh gebruik te maken,
die, teneinde aan dit verlangen te voldoen, wel
willend genoeg is geweest een tweeden cursus te
openen, van welken aanvankelijk door 23 dames,
zoo gehuwde als ongehuwde gebruik gemaakt
wordt.
De lessen worden eenmaal 's weeks gegeven en
omvatten de beginselen der gezondheidsleer, die
der ziekenverpleging en die der verbandleer.
Bovendien stelt dr. de Jongh de dames in de ge
legenheid, door het opgeven van vragen, inlich
tingen over een of ander onderwerp, tot de bedoelde
vakken behoorende, uit te lokken.
Mag het als een gelukkig teeken des tijds be
schouwd worden dat zoovele onzer vrouwelijke
stadgenooten behoefte gevoelen aan onderricht in
vakken, welke zoo geheel tot den natuurlijken
werkkring der vrouw behooren, niet minder ver
dient de bereidwilligheid op prijs gesteld te wor
den, waarmede een man van het vak gereed staat
aan hare dorst naar kennis voldoening te verschaffen.
De eerste kamer der staten-generaal heeft
Dinsdag avond te 8 uren hare werkzaamheden
hervat.
Mededeeling werd gedaan van do ingekomen
stukken, waarna de openbare zitting werd opge
heven.
De retourkaarten der Maatschappij tot exploitatie
van staatsspoorwegen zullen volgens het Vader
land voortaan geldig zijnvan 1 tot 150 kilometers
afstand, gedurende 2 dagen en boven de 150 kilo
meters afstand 3 dagen. Vroeger liepen ze van
1 tot 40 kilometers afstand slechts éen dag.
Men schrijft ons uit 's Hertcgenboseb, dat de
procureur-generaal bij het gerechtshof mr. J. C. F.
baron d'Aulnis de Bourouill, zijn ontslag heeft
gevraagd, om redenen van gezondheid.
Wij betreuren dit besluit van den rechtschapen
rechterlijken ambtenaar ten zeerste, al is het ook
verklaarbaar. (N. v. d. D.)
In het tijdperk van 26 November tot 30 Decem
ber 1876 zijn, blijkens ingekomen ambtsberichten, vol
gens de Staats courant van heden, door longziekte
aangetast: in Gelderland 1 rund, in Zuid-Holland
35, in Noord-Holland 3, in Zeeland 1 en in Fries
land 40, samen dus 80 runderen.
Gedurende het vorige tijdperk van vier weken
waren 55 runderen door die ziekte aangetast.
In het afgeloopen jaar (26 December 1875 tot
30 December 1876) werden door longziekte aan
getast 1723 runderen; in 1875: 2227 runderen; in
1874: 2414; in 1873: 2479; in 1872: 4009; in 1871
6078.
De vergadering der Watersnood-commissiëm
Zaterdag te Amsterdam gehouden, was bijeenge
komen op initiatief van de Haagsche commissie,
teneinde middelen te beramen om bij onverhoopte
St. Clare, eene gezette dame, met een Romein-
schen neus, lag in een gemakstoel achterover ge
leund, terwijl een fraai gewerkt vuurscherm haar
tegen den gloed, die uit den wit marmeren schoor
steen kwam, beschermde. Zij droeg een van zwart
en wit gemengd kleed en een kapsel van grijze
en zwarte linten. Zij scheen zich doodelijk
te vervelen; die dikke vrouwen zijn dikwijls
onverbeterlijk lui en lusteloos. Zij nam nooit eene
naald in de hand en sloeg nooit de bladen van
een boek om. Van nature reeds vadsig, was zij
dit geheel en al geworden gedurende haar verblijf
in Indië vóór den dood van haar echtgenoot,
kolonel St. Clare.
Doch haar gelaat helderde eenigszins op, toen
Frank Raynor binnentrad en haar naderde, terwijl
Margaret zich op den achtergrond hield. Na
mevrouw de hand gegeven te hebben, wendde hij
zich naar de andere zijde van den haard, waar
eveneens in een gemakstoel en in een licht och
tendgewaad gehuld, Lydia de zieke zat.
't Was eene jonge dame met Romeinschen neus
en die mettertijd even dik als mama beloofde te
worden. Even lui was zij nu reeds. Dokter
Raynor zei altijd, dat het eenige, wat zij noodig
had, was zich wat in te spannen, te wandelen, te
loopen en belangstelling op te vatten voor de
drukten van het dagelijksch leven, zooals andere
meisjes deden. Dan zou zij geen reden meer heb
ben om over zenuwachtigheid en pijn op de borst
te klagen.
JTrank voelde hare pols, vroeg hoe zij geslapen
nieuwe rampen dadelijk met meer eenheid, spoed
en billijkheid te kunnen handelen.
De verschillende commissiën waren van oordeel,
dat zulks het best zou kunnen geschieden wan
neer een der commissiën bij onverhoopte nieuwe
rampen als centrale commissie werd aangewezen,
aan welke de overige commissiën van alle te ver
strekken dadelijke hulp kennis zouden moeten
geven, terwijl het verleencn van vergoeding voor
schade aan gebouwen, getimmerten, veldvruchten
enz, te lijden, onder contröle dier centrale com
missi e zou behooren te geschieden.
Men was van oordeel dat het verkieslijk was,
thans, nu de werkzaamheden van al de commissiën
waren afgeloopen, met hen die door den laatsten
watersnood ervaring hadden opgedaan, te overleg
gen hoe in het vervolg te handelen, opdat de zoo
gewenschte eenheid in het besteden van de liefde
gaven, die voor alle noodlijdenden worden bijgedra
gen, worde verkregen. {Dbl.)
onderscheidingen. Benoemd tot broeder der orde
van den Nederlandschen leeuw B. Meeuwisrijks
veldwachter le klasse (brigadier-majoor) te Am
sterdam.
schoolopzieners. Op verzoek eervol ontslag ver
leend met ingang van 1 Februari a.aan
dr. N. J. B. Kappeyne van de Coppello en mr. G.
van Tienhoven, als schoolopziener, respectievelijk
in het eerste en derde schooldistrict van Noord-
Holland en tot schoolopziener in het eerste school
district dier provincie benoemd dr. G. A. N.
Allebóen tot schoolopziener in het derde district
aldaar jhr. mr. B. de Bosch Kemper.
belastingen. Benoemd tot controleur der directe
belastingen in- en uitgaande rechten en accijnsen
te KampenJ. P. van Blarkomthans controleur
derzelfde middelen te Purmerend.
algekeene rekenkamer. Benoemd tot adjunct-
commies bij de algemeene rekenkamer J. C. Lig-
nac, thans eerste klerk.
staats-commissiën. Benoemdmet ingang van
1 Februari a., tot lid en voorzitter der perma
nente militaire spoorwegcommissie de gewezen
minister van oorlog jhr. G. J. G. Klerck; tot leden
dier commissie M. C. J. Piepers, lid van den
raad van toezicht op de spoorwegdienstende
generaal-majoor der artillerie H. E. W. Rodi de
Loothans secretaris generaal bij het departement
van oorlogen de kolonel der genie H.- J. Ender-
leintot secretaris dier commissie de kapitein der
artillerie H. A. Perk, thans kapitein-adjudant bij
het 3e regiment vesting-artillerie.
ministerieele departementen. Op de meest eer-
volle wijze ontheven van de werkzaamheden ver
bonden aan de betrekking van secretaris-generaal
bij het departement van oorlog, de generaal-majoor
H. E. W. Rodi de Loo van den staf der artillerie,
met ingang van 1 Februari a.onder dankbetui
ging voor de diensten in die betrekking door hem
bewezen.
Voor het examen ter toelating op de alhier op
te richten rijks-kweekschool voor onderwij
zers hebben zichnaar ons van goeder hand
wordt medegedeeld43 aspiranten aangemeld.
Dit examen zal voor de eerste maal niet te Mid
delburg maar te Breda worden afgenomenen
wel op Woensdag 17 dezer.
De lessen zullen in het begin van Februari een
aanvang nemen, voorloopig in daartoe aan te wij
zen lokalen van het gebouw van het vroegere
provinciaal gerechtshof.
In eene openbare vergadering der professoren
van het Athenaeum Illustre en van de theologische
had, en deed al de verder in dergelijke gevallen
gebruikelijke vragen. Lydia antwoordde kregelig
en begon over het vervelende van haar leven uit
te weiden. Dit ellendige Cornwallsche mijndistrict
maakte haar nog zieker, dat hield zij voor vast
en waar.
„En Madelieve, dat malle kind, zei dezen mor
gen nog dat het de liefste plaats was, waar zij
ooit had gewoond," riep Lydia uit, op den rnin-
achtelijksten toon, speciaal voor Madeliefje bestemd.
„Die zou willen, dat het leven, dat wij hier leiden,
eeuwig duurde."
Frank Raynor zag zijlings een verlegen blozend
gezichtje in de verte en een zweem van een lachje
verscheen op zijn eigen gelaat. Daarop nam hij
een klein fleschje, opzettelijk meegebracht, uit zijn
zak en overhandigde het aan de ziekelijke dame.
„Ge zult zeker van daag uitrijden, als naar ge
woonte?" vroeg hij.
„Ik denk het wel," was Lydia's lusteloos ant
woord. „Ik weet niet hoe wij den tijd tusschen
het luncheon en het diner door zouden komen
zonder dat ritje, ofschoon ik er anders op zich
zelf ook niet om geef."
„Yan diner gesproken," zei mevrouw St. Clare,
„ge moest van daag bij ons komen dineeren, mijn
heer Raynor. Hé, hebt ge dqar een madeliefje in
uw knoopsgat? Wat een dwaas versiersel."
„Ja, het is een madeliefje," antwoordde Frank,
er op neêrziende. „Ik ben u zeer verplicht voor
uwe uitnoodiging. Als ik kan, zal ik komen."
„Uw „als" neem ik niet aan," zei mevrouw.
seminariën te Amsterdam werd gisteren de 245"
jaardag van het athenaeum herdacht en daarbij
o. a. aan den heer J. van Rees, student te U trecht,
op plechtige wijze het gouden eermetaal uitgereikt,
wegens de beantwoording van de prijsvraag, uitge
schreven door de faculteit der natuurphilosophische
wetenschappen.
Door het gouvernement in Indië zijn wederom
vijf of zes jongelieden uitgezonden, om hier te
lande (Amsterdam, D. Hekker jr.) te worden op
geleid tot onderwijzer in Oost-Indië.
Het gemeentebestuur van Antwerpen heeft
drie dames ter opleiding toevertrouwd aan de inrich
ting tot opleiding van bewaarschoolhouderessen,
onder directie van mej. L. Hardenberg, teneinde
na volbrachte studie aan het hoofd van gemeente
bewaarscholen te Antwerpen te worden gesteld.
{N. v. d. D.)
Voor het examen om toegelaten te worden
op de te Deventer op te richten rijkskweek
school voor onderwijzers met eene rijks-beurs
van f 300 hebben zich 70 sollicitanten aangemeld.
Niettegenstaande het gebouw voor de rijks-kweek
school nog ontbreekt, zal toch de cursus aanvangen
in eenige vanwege het gemeentebestuur daartoe
aangewezen lokalen in den bijbouw van het raad
huis, grenzende aan het nieuwe schoolgebouw voor
meer uitgebreid lager onderwijs in de Polstraat.
Voor de tengevolge van het eervol ontslag van
den heer S. de Ridder vacante betrekking van
hoofdonderwijzer te Sint Kruis had zich maar
een sollicitant, de heer S. W. Weisfeit, kleinzoon
van den vorigen titularis, opgedaan; deze is den
8 Januari benoemd op eene jaarwedde van f 700.
Als kweekeling is hem toegevoegd zijn broeder
L. Weisfeit op eene wedde van f 200.
Een verzoek der hoofd- en hulponderwijzers
te Achttienhoven (Utrecht) om verhooging van
traktement, is door den gemeenteraad afgeslagen
met het oog op de naderende wetsherziening.
Mocht dit voorbeeld door meer gemeenteraden
gevolgd worden, dan bestaat er gevaar dat vele
onderwijzers nog lang geduld zullen moeten
oefenen.
Op het drietal voor de steeds voortdurende va-
cature-Cramer bij de N. H. gemeente te Amster
dam zijn geplaatst de heeren P. Bartstra te Klun-
dert, J. G. Knottnerus te 'a Ha ge en C. A. Renier
te Utrecht.
Hoezeer eenvoud hét kenmerk is van het ware
sehoon bleek gisteren avond op de welsprekendste
wijze bij het concert van het Zweedsehe zan
gers quartet alhier. De vijf in het zwart gekleede,
zonder eenigen ophef zich voordoende zangers
hebben het talrijk opgekomen publiek een kunst
genot bereid, zooals slechts zelden in Middelburg
te genieten valt.
Het scherp geoefend oor van den meester of van
den in do geheimen der kunst diep ingewijden
dilettant moge een enkele kleine zonde hebben
ontdekt, over het algemeen is slechts éene stem
opgegaan, die van onverdeelden lof over de zuiver
heid, de kracht en de bewonderenswaardige eenheid
in het gezang van de Zweedsehe zangers. Zelden
zal men vijf stemmen bij elkander kunnen brengen,
zoo als 't ware geheel voor elkander geschapen.
Geen wonder dat ons publiek in den regel
niet gul met zijne toejuichingen al spoedig
zijne ingenomenheid door luid applaus aan den
dag legde. Na iedere afdeeling werden de zangers
teruggeroepen, terwijl enkele nommers, als het
schoone „Zweedsehe volksgezang" met tenor-solo
(m>. 8 van het programma), waarin de fraaie
tenor-stem van den heer Lutteman tot haar volste
Frank glimlachte en draaide de lavendelkleurige
handschoen, die hij tusschen de vingers hield, om
en om. Als hij op den Berg kwam, deed hij
zich gaarne een weinigjo als een dandy voor.
Wat nu het dineeren betrof, verlangde hij inderdaad
niets liever, doch hij was nooit geheel zeker van
zijn tijd, voordat het uur sloeg.
„Een dokter kan niet vrijelijk over zijn tijd
beschikken, zooals ge weet, mevrouw," sprak hij.
„Neen," hernam zij, „maar gij moest toch van
avond bepaald bij ons komen. Ons diner is onuit
staanbaar vervelend als wij alleen zijn."
Derhalve gaf Frank Raynor zijn woord en hp
was ook voornemens het te houden indien het
kon. Ach, had hij het maar niet gehouden!
Ware hij maar te huis geblevenZonder dat onge
lukkige diner op den Berg en wat er op volgde,
zou het grootste gedeelte van dit verhaal onge
schreven zijn gebleven.
De dag spoedde zich vooyt en er gebeurde niets
dat Frank had kunnen beletten zijne belofte na
te komen. Het etensuur op den Berg was zeven
ure 's avonds. Het begon reeds donker te worden
toen hij, met een lichten overjas over zijn avond
toilet geworpen, op weg gingmaar het was nog
niet zóo donker, dat men de voorwerpen niet zou
hebben kunnen onderscheiden. Frank meende
den afstand wel in twintig minuten te kunnen
utleggen; dan zou hij vóór het diner nog een
minuut of tien voor een praatje met Madeliefje
overhouden, want mevrouw St. Clare en Lydia,
recht kwam, en het kluchtige n°. 11 Uit „Fredmans
Epistlar" werden gebisseerd. Hoewel op zich zelf
ieder nommer even schoon en verdienstelijk werd
uitgevoerd, trokken toch enkele bijzonder de aan
dacht behalve de zooeven genoemdeniet het
minst n°. 3 Uit „Fredmans Epistlar", waarin de
bas zoozeer uitmuntte; het lieflijke „Het Roosje in
het Dal" (n*. 6) en eindelijk het laatste nommer:
„Slaap in vrede," met bariton-solo, dat men zoo
gaarne nog eens had gehoord, doch de zangers
gaven tot toegift een ander lied, zeker niet het
mooiste nommer van hun programma. Vroeg reeds
was dit concert afgeloopen en toch zullen zeker
allen hebben verklaard: wij zijn dankbaar en
voldaan.
De beroemde Italiaansche treurspeler Rossi
geeft weder voorstellingen van Shakespeare's
werken in onze groote steden. De taal waarin de
heer Rossi optreedt is voor de meeste Nederlan
ders onverstaanbaar; de Fransche vertaling welke te
koop gesteld is als het répertoire diErnesto Rossi,
moet beneden alle critiek zijn, zoo zelfs dat er
geheele stukken in zijn weggelaten, welke op het
tooneel toch werkelijk vertoond worden; het Ne-
derlandsche publiek moet dus nu en dan in zon
derlinge verwarring verkeeren. Eindelijk worden
de medespelers van den heer Rossi ditmaal als
buitengewoon slecht genoemd.
Niettemin verzekeren velen dat zij bij deze
voorstellingen een buitengewoon kunstgenot sma
ken. Wij bekennen eerlijk 't hun niet te benijden.
Het nieuwgebouwde ramtorenschip „Koning
der Nederlanden", dat thans te Nieuwediep
ligt, zal, naar men verneemt, den 15en Februari in
dienst worden gesteld, om den 15en Maart naar
Oost-Indië te vertrekken.
Het kantongerecht te Middelburg heeft in de
openbare zitting van Maandag den 8en Januari jl.
de navolgende veroordeelende vonnissen uitge
sproken: 3 wegens het als bakker zijn brood, een
half kilogram of meer wegende, niet voorzien te
hebben van een cijfer, aanduidende het gewicht,
ieder veroordeeld in eene geldboete van drie
gulden, bij wanbetaling te vervangen door een
gevangenisstraf van een dag en in de kosten.
Blijkens een heden bij de regeering ontvangen
telegram uit Atchin van den 9en dezer heeft de
nieuwe radja van Simpang Olim de gestelde
voorwaarden voor zijne onderwerping aangenomen,
is hij den 5eu dezer beëedigd, is de Nederlandsche
vlag gebeschen en is den 7«n dientengevolge de
blokkade opgeheven.
Te Vlissingen binnengekomen de stoomboot
Commissariat, gezagv. Cartwright, geladen met
steenkolen van Cardiff voor de maatschappij Zee
land.
Men schrijft uit Vlissingen:
Gelijk vroeger werd bericht, is uit het wrak
van het stoomschip Funch, dat voor 2000 werd
verkocht, voor een aanzienlijke waarde aan goede
ren geborgen. Deze zaak gaf zelfs aanleiding tot
een onderzoek van de rechtbank te Antwerpen.
Thans maken de koopers aanstalten het geheele
schip te lichten, waartoe twee stoompompen worden
kwamen gewoonlijk pas op het laatste oogenblik
in het salon.
„Daar gaat hij weêr dineeren bij dat hoogmoe
dige volk op den Bergmerkte Blase Pellet nijdig
aan, toen hij van zijn gewonen observatiepost
den drempel van den drogistwinkel, Frank zag
uitgaan, „'tls toch wel plezierig, zoo in trek te
wezen."
„Blasé," riep zijn meester van binnen af, „waar
hebt ge die kamillen geborgen
Blase keerde zich op zijn gemak om, teneinde
te antwoorden, toen zijne snel rondgaande oogen
iets ontwaarden dat hem bijzonder onaangenaam
was, te weten eene ontmoeting tusschen F rank en
Rosaline Bell. Zij kwam oogenschijnlijk van huis,
en Frank en Rosaline stonden stil om met elkan
der een praatje te maken. Blase was verbazend
ontstemd en barstte bijna van ergernis. Hij zou
heel wat hebben willen geven, om te hooreu wat
.zij zeiden. Frank lachte en praatte op zijne vroo-
jjke en innemende manier, die de meeste menschen
zoo aantrok, en zij stond met een glimlach op de
lippen naar hem te luisteren. Zelfs op dezen
afstand en ondanks het afnemende daglicht meende
Blase, door zijne verbeelding geholpen, haar half
verlegen blik en de rozen op hare wangen te
kunnen zien.
{Wordt vervolgd.)