"N°. 258.'
119® Jaargang.
1876.
Dinsdag
31 October.
Dit blad verschijnt d a g e 1 ij k s
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
Prijs per 3/m. franco f 3,50.
Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Gent.
Advertentiën t 20 Cent per regel.
Geboorte- Trouw- Doodberichten enz.: van 1—7 regels 1,50
iedere regel meer 0,20.
Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.
Middelburg, 30 October.
Hoofdagent voor België en Frankrijk: de firma Havas, Laffite C°. te Brussel en Parijs.
FBUILLETON.
Chetwynd Calverley,
IIDDEL
--
Bij het afdeelingsonderzoek in de tweede kamer
van de begrooting van justitie werd o. a. de
vraag gedaan of de regeering het maken van een
artesischen put op het terrein van het huis van
arrest en bewaring te Goes nog noodig bleef ach
ten en zoo ja,welke de uitslag is geweest van
het vroeger toegezegde onderzoek en of de put
nu naar een nieuw stelsel zal worden geboord?
Door den dijksraad en door ingelanden van het
calamiteuze waterschap en den calamiteuzen Hoofd
plaatpolder te Hoofdplaat is met algemeene stem
men benoemd tot secretaris-ontvanger van het cala
miteuze waterschap en tot ontvanger griffier van den
calamiteuzen polder de heer J. J. Pateer.
Te Zaamslag werd den 25" dezer door de
leden van den gemeenteraad een zilveren geschenk
aangeboden aan den heer L. de Regtdie onlangs
als wethouder is afgetreden en gedurende een tijd
vak van 25 jaren met grooten ijver en nauwge
zetheid de belangen der gemeente behartigd heeft.
Des avonds was men ten huize van den jubilaris
gezellig bijeenwerd het gemeentehuis geïllumi
neerd en eenig vuurwerk afgestokenterwijl ge
durende den dag van een aantal huizen de vlag
wapperde.
In het W< ekblad voor Notaris-ambt en Registra
tie wordt herinnerd dat den 27" dezer het feest
hunner veertigjarige ambtsvervulling bij het korps
ambtenaren der Registratie en domeinen gevierd
is door de heeren m' A. de Wit, J. P. de Vassy,
E. H. F. W. Mathon en Jhr J. Stern, thans be
waarders der hypotheken en van het kadaster te
's Gravenhage, 's Hetogenbosch, Amsterdam en
Arnhem.
Het Weekblad, hulde doende aan „deze bekwa
me mannen, die den staat steeds met den meesten
ijver dienden en zich veler achting en sympathie
wisten te verwerven," uit de hoop daarbij, „dat
zij nog geruimen tijd kracht en lust zullen behou
den om tot bevordering der algemeene belangen
werkzaam te zijn."
Een Middelburgsch correspondent van bet Va
derland meldt aan dat blad als een nieuwtje wat
reeds sedert geruimen tijd bekend en gemeld is,
namelijk dat een teekenaar vanwege de commissie
van rijksadviseurs bezig is teekeningen te ma-
45
Naar het Engelsch van W. Harrison Ainsworlh.
BOEK V.
Lady Thicknesse.
Vervólg.)
Den vorigen dag had hij een bezoek gebracht
aan zijn vriend Sigebert Smart, dien hij te Parijs
had leeren kennen, en hem en Madame Smart op
de partij genoodigd, hetgeen beiden met de grootste
blijdschap haddeu aangenomen.
Eene piano was van boven gebracht en juffrouw
Tripp zou zoo goed zijn die te bespelen, terwijl
Higgins verder voor eene viool, eene violoncel en
eene cornet a pistons had gezorgd, zoodat er waar
lijk niets te wenschen overbleef.
De groote kamer der huishoudster waar gedanst
zou worden was schitterend verlicht en prachtig
gedecoreerd. Het souper, door monsieur Zephyrus
in persoon gereed gemaakt, zou in de eetzaal op
gedragen worden. Van de keuken was bij dezen
gelegenheid niets te zien.
Eerst te tien uren, toen het diner en al wat
daartoe behoorde boven afgeloopen was, begonnen
de gasten te verschijnen. Natuurlijk moesten zij
ken van de Abdij en andere belangrijke gebouwen
alhier. Hij oppert daarbij echter het denkbeeld
om die afbeeldingen te maken door middel der
photographieuithoofde van het „tijdroovende"
der thans gevolgde wijze van werken. De schrij
ver schijnt niet te weten of over het hoofd te
zien dat het hier volstrekt niet geldt af beeldingen
alleen van het uitwendige der gebouwenmaar
nauwkeurige en zeer bewerkelijke teekeningen,
„waarvoor niet slechts opmeting, maar zelfs in
enkele gevallen breken binnen de gebouwen nood
zakelijk is. Verlangde men alleen uitwendige
teekeningen, dan is de photographie geene zoo
onbekende zaak, dat de rijksadviseurs uit zicb-
zelven niet op het denkbeeld gekomen zouden
zijn door dat middel de bedoelde afbeeldingen te
krijgen. Zelfs mag men aannemen dat het hun,
ook zonder de voorlichting van den correspondent
van het Haagsche bladbekend zou zijn geweest
dat van gebouwen als het Heidel berber slot, de
monumenten te Rome enz. reeds schoone photo-
graphieën bestaan.
Blijkens de Staats-courant, van 29 en 30 dezer
heeft de minister van biunenlandsche zaken bepaald,
dat het Noordzeekanaal met 2 November e. k.
voor de scheepvaart wordt opengesteld;
dat aanvankelijk in de afgebakende geul der ha
ven schepen worden toegelaten, bij gewoon laagwa-
ter met een diepgang, onverschillig waar gemeten,
van 42 decimeter, en bij een waterstand gelijk
met A. P. (half tij) van 50 decimeter;
dat in de haven voorloopig alleen tusschen zons
op- en ondergang mag worden gevaren, behoudens
het binnenvallen en ankerenen
dat in het kanaal en in de zijkanalen aanvanke
lijk worden toegelaten schepen met een diepgang,
onverschillig waar gemeten, als volgt:
kanaal50 decimeter f
zijkanaal A (naar Beverwijk) 15
C (naar Spaarndam). 22
D (naar Nauema) 22
E (naar Westzaan) 13
G (naar Zaandam) 15
naar Nieuwendam 28
De heer F. 's Jacob, direct eur-generaal der
Exploitatie-maatschappij, komt in verschillende
bladen op tegen de onjuiste en onrustbarende be
richten, omtrent een ondersteld gevaar verspreid,
dat een trein onlaügs bij de draaibrug over het
Hollandschdiep gelocpen zou hebben. Zijne toe
lichtingen komen op hetzelfde neder wat in ons
nommer van Zaterdag jl. werd medegedeeld.
De Engelsche Noordpool-expeditie is terug,
de onderdeur ingaan, maar toen stonden zij verbaasd
over het schitterend tafereel.
Zij werden door mijnheer Higgins, bijgestaan
door monsieur Zephyrus, ontvangen.
Het eerst kwamen de Tankards. Tom, zeer ge
troffen door het voorkomen van Zephyrus, was
nieuwsgierig wie dat wezen kon, want hij had
geen vermoeden dat hij den kok voor had. Zijn
vader vertelde hem, dat het een cordon bleu was;
maar dat gaf hem niet veel licht, en de in 't oog
loopende attentiën die de galante Franschman
aan madame Smart bewees toen deze met baar
man verscheen, brachten hem nog verder van de
wijs. Hij begreep niet hoe zulk een voornaam
heer op een zoo vertrouwelijken voet met een
kapper en diens vrouw stond.
Zoodra hij eene gelegenheid kon vinden, vroeg
hij aan Sigebert Smart:
„Wie is die beleefde Fransche heer, die met
madame spreekt?" „Monsieur Zephyrus," antwoordde
de coiffeur. „Kent ge hem niet?"
„Ik herinner mij niet hem ooit gezien te hebben,"
zei Tom. „Mijn oude heer zegt, dat hij een cordon
bleu is. Wat beteekent dat
Te nauwernood in staat zich van lachen te ont
houden, antwoordde Sigebert Smart:
„Dat beteekent, dat hij een ridder van den Saint-
Esprit is, 't geen Louis Napoleon hem heeft
gemaakt. Ridder Zephyrus zou een breed blauw
lint mogen dragen, met een kruis er aan, maar
ge ziet dat hij het nu niet aan gedaan heeft."
„Voor een ridder schijnt hij een zeer eenvoudig
doch na zoover als 83° 20' noorderbreedte geweest
te zijn, bleek bet haar onmogelijk de Pool te
bereiken.
De „Alert", met kapitein Nares aan boord, kwam
Vrijdag te Valencia op de Westkust van Ierland
aan. Het schip heeft op 82° 27' Noorderbreedte
overwinterd. Met sleden bereikte men 83.20
Noorderbreedte. Kapitein Nares ontdekte, dat
Lady Franklinsstraat een baai is, en dat President's
Land niet bestaat. Gedurende 142 dagen rees de
zon niet boven den gezichteinder. De manschappen,
die met een slede over het ijs de Pool trachtten
te naderen, waren zeventig dagen van het schip
weg. Op deze lange hachelijke reis in de slede
stierven vier der manschappen; geen Eskimo's en
geen stuk wild, behalve een ijsbeer, werden gedu
rende die zeventig dagen gezien. Het ijs was zoo
oneffen, dat slechts een Engelsche mijl (20 minuten
gaans) per dag werd afgelegd. Eindelijk moest
de poging worden opgegeven op ruim 100 uur
gaans van de Pool. Veertien dagen lang was de
thermometer van Fahrenheit 59 graden onder nul.
Eens wees hij 104 graden onder 't vriespunt.
De twee schepen, welke de expeditie uitmaakten,
de „Alert" en de „Expedition," zijn beide in Engeland
aangekomen. Zij hebben de Pandora (aan boord
waarvan de luitenant ter zee Goolemans Beyneu
is), het stoomschip dat een nieuwe ontdekkings
tocht begonnen is, gedeeltelijk om de tijding van
kapitein Nares te vernemen, den 16" October ten
zuiden van Cape Farewell gepraaid. Alles was
wel aan boord, doch de schroef was eenigszins
beschadigd door het ijs.
Behalve de vier mannen die gestorven zijnis
de geheele bemanning gezond teruggekeerd. De
Pool schijnt omgeven te zijn door ijsvelden, waarvan
het ijs 200 voet dik is.
Weldra zullen uitvoerige berichten de bijzonder
heden mededeelen van den tocht der moedige Engel-
schen, die alles gedaan hebben wat hun mogelijk
was. Het korte telegram, dat de bovengenoemde
bijzonderheden vermeldt, deelt echter het voor
naamste mede, en ieder zal een gevoel van teleur
stelling ondervinden, dewijl de geheimzinnige Pool
nog niet gevonden is. Handelsbl
Onze Haagsche correspondent schrijft
ons (onder dagteekening van Vrijdag avond)
het volgende:
„Ik houd er niet van mij zelf te prijzenmaar
onder den verschen indruk van de heden gehou
den rede van den minister van koloniënkan ik
mij Diet genoeg beheerschen om te zwijgen. Toen
de benoeming van den heer Alting Mees bekend
werdgaf ik reeds terstond mijne verbazing te
kennen dat een man van die richting in dit mi
nisterie zitten ging, en verklaarde ik dat het
mensch te zijD," zet Tom; „men neemt volstrekt
geen dwazen hoogmoed bij hem waar."
„In 't minst niet," hernam Sigebert Smart. „Ge
zult-zien, dat hij uiterst minzaam is. Maar spreek
tegen hem niet over keukenzaken; dat kan hij
niet uitstaan."
„Dan zal ik er wel op passen," betuigde Tom.
Het geheele gezelschap gasten en inwoners
des huizes was nu bijeen; Higgins geleidde
juffrouw Tripp naar de piano en de muzikanten
begonnen te strijken en te blazen.
Daarop klapte Zephyrus, die den post van cere
moniemeester waarnam, in zijne fijn geganteerde
handen en riep:
Messieursquadrille prenez vos dames!'1''
„Dat wil zeggen dat wij onze dames voor eene
quadrille moeten kiezen," zet Tom, naar Clotilde
stappende. „Mamzelle, mag ik de eer hebben?"
„U komt te laat, mijnheer Tom," antwoordde
zij coquet; „ik ben al geëngageerd met monsieur
Zephyrus."
„Zoo! ik merk dat de ridder de kunst verstaat
om voor zich zeiven te zorgen," riep Tom uit.
„Ja. Ge moet er vlug bij zijn en u van Flora
verzekeren, of die zal ook weg zijn," zei Clotilde.
Naar dien raad handelende spoedde Tom zich
heen, maar hij zou ook bij Flora te laat zijn ge
komen, had die bedachtzame jonge dame zich niet
zelve voor hem beschikbaar gehouden.
Al de heeren schenen dames gekozen te hebben,
doch de ceremoniemeester wilde in de eerste qua
drille slechts vier paren toelaten. Het waren hij
mijne bevatting te boven ging dat de heer Heems
kerk en zijne ambtgenootenwien volgens de
gesprekken achter de schermen de heer van Golt-
steiti reeds veel te liberaal was, op hem hunne
keuze hadden gevestigd. Deze meening, die bij
mij een betereD grond had dan oppositiezucht,
werd destijds door de vrienden van het ministerie
met een gemotiveerd schouderophalen begroet.
En nu zijn we zes weken verder; de minister
van koloniën heeft nauwelijks de gelegenheid ge
had cm van zijne zienswijze te doen blijkenof
daar komt hij heden middag in de tweede kamer
met de klakkelooze verklaring, dat hij het com
munaal grondbezit als abnormaal beschouwt en
het individueel bezit als het doel van ons stre
ven aanmerkt. Geen wonder dat deze verklaring
een diepen indruk in de kamer maakte, en ter;
stond aan den nieuwen minister achttien stemmen
tegen het in behandeling zijnde hoofdstuk der
Indische begrooting bezorgde. Niet alleen maakte
de heer Alting Mees zich door deze woorden los
van de koloniale behoudspartij maar nam hij,
rond en flinkeen vrij wat vaster standpunt in
dan zelfs liberale ministers van koloniën in den
laatsten tijd hebben aangedurfd. Zelfs de heer de Waal,
de voorsteller der agrarische wetsprak met zoo
veel schroom en bewimpeling over de gevreesde,
en door alle conservatieven en vele liberalen zoo
verafschuwde conversie van communaal in indivi
dueel bezit, en nu komt een door de heeren
Heemskerkvan Lijnden en van der Heim
de ministers van 1866 en den vader der conser
vatieve algemeene kiesvereeniging voor Nederland,
geijkt minister van koloniëniemand aan wien
vriend en vijand niet twijfelen kon (tenzij hij
beter ingelicht geweest was)en verklaart rond
weg dat wij naar het individueel bezit streven
moeten
„Wie weet wat we nu nog meer beleven zullen.
Met Figaro kunnen we zeggen: le plus fort
est fait. Voeg nu bij dit feit de door allerlei
halve en kwart indiscreties uitgelekte omstan
digheid dat er eene liberale lager-onderwijswet
naar de tweede kamer onderweg is; een libe
raal wetsontwerp, afkomstig van den ontwerper
van dat insidieuse voetzoekertje van 1868, dan
zult ge u misschien niet verbazen zoo ook de
nieuwe minister van oorlog flinkweg met een
waarlijk liberaal ontwerp voor den dag komt, en
de afschaffing van plaatsvervanging bij de natio
nale militie voorstelt. Zeg niet dat dit eene on
mogelijkheid is na de veroordeeling door den
minister van binnenlandsehe zaken over het stelsel
van persoonlijken dienstplicht uitgesproken want
daarop zou ik antwoorden dat niemand in geheel
Nederland, waarschijnlijk de tegenwoordige minis
ters zelve nietzes weken geleden, ja gisteren
zelf met Clotilde, Tom Tankard met Flora, Harry
Netterville met Rose en Sigebert met Laura.
„Wilt gij onze vis-a-vis zijn, monsieur?" vroeg
Zephyrus aan Tom.
„Met het grootste pleizier, ridder," antwoordde
Tom.
„Wees dan zoo goed, monsieur, plaats te nemen."
Daarop begon de quadrille.
Monsieur Zephyrus danste met eene verwonder
lijke losheid en levendigheid, sloeg kuitflikkers,
deed de bourée en de courante eD de gaillarde,
huppelde, sprong en zweefde, en eindigde met
eene pirouette, die al de toeschouwers verstomd
deed staan.
Tom Tankard trachtte het hem na te doen,
doch zijne vertooning was niets dan eene karika
tuur, en, ofschoon er veel om gelachen werd,
was het toch eene mislukte proef.
Vriend Sigebert ging het beter van de hand.
Hij was een bezoeker van de Grande Chaumière
te Parijs geweest en onthaalde het gezelschap op
eenige der fantastische passen, die hij daar en in
de andere danszalen van het Bois de Boulogne
had geleerd.
Ofschoon al wat hier te zien was Harry Netter
ville zeer vermaakte, nam hij toch aan geen dezer
grappen persoonlijk deel.
Flora en Clotilde dansten beide zeer goed, daar
zij zich nog al in Cremorne Gardens hadden ge
oefend, maar Rose was zeer ingetogen.
Er volgde een rigadon, die aan monsieur Zephy
rus wederom gelegenheid gaf zijne gratie en be;
