N°. 93. 119e Jaargang. 1876. Woensdag 19 April. Dit blad verschijnt d a g e 1 ij k s met nitzondering van Zon- en Feestdagen. Prijs per 3/m. franco f 3,50. Afzonderlijke nommers zijn verkrijgbaar a 5 Cent. Advertentiên! 20 Cent per regel, Geboorte- Trouw- Doodberichten enz.! van 1—7 regels f 1,50} iedere regel meer f 0,20, Groote letters worden berekend naar plaatsruimte,* Middelburg, 18 April, Algemeen belang? FEXJIIL.3L.E,3?03Sr„ De hulpprediker van Brentburn. ..I i i (Ingezonden.) Zooals te verwachten washeeft het bekend worden der ontwerpen van wet, waarin de minister van justitie zijne denkbeelden omtrent eene nieuwe indeeling van de arrondissements rechtbanken en kantongerechten heeft gefor muleerd een stortvloed van requesten in het leven geroepen, waarin door de inwoners der met opheffing hunner rechtscolleges bedreigde plaat sen onder aanvoering van allerlei argumenten aan de tweede kamer verzocht wordt hare goedkeuring aan een of meer onderdeelen van een .der vijf wetsontwerpen te onthouden. Het vermoedendatzoo al niet uitsluitend, dan toch hoofdzakelijk het eigenbelang van enkelen de aanleiding dier adressenbeweging isligt zóo voor de handdat eene ernstige wederlegging van de in dergelijke adressen aangevoerde argumenten door niemand noodig of der moeite waardig wordt gerekendzoo men al hier of daar er met een enkel woord van hoort reppendan is het om met eene ironische schouderbeweging te hooren mompelen: chacun pour sa parois.se" of oratio pro domo" In weerwil daarvan schromen wij niet als onze meening uit te spreken, dat het „alge meen belang" door de voorgestelde opheffing van 54 rechterlijke colleges niet zal bevorderd worden. Het motief, dat door den minister als alles afdoend argument vóór den beraamden maat regel wordt aangevoerd, is „vermindering van het aantal rechtscollegiè'n in verband met ver betering van bezoldiging der rechterlijke amb tenaren." Met andere woorden: door uitspa ring der traktementen van de verdwijnende titularissen, wil men het bezwaar, voor de schatkist gelegen in verhoogde bezoldiging der rechterlijke ambtenaren, verminderen of geheel wegnemen. Als tweede grond geldt het motief, dat ver mindering van het aantal rechterlijke ambte naren voor de overblijvenden vermeerdering van werk zal ten gevolge hebbenwaarvan 25. Naar het Engélsch van Mevrouw Oliphant. Vervolg.) Mildway wandelde de tuinpaden op en neêr, zich diets makende dat het was om de frissche ochtend lucht te genieten, maar eigenlijk naar de vensters glurende en juffer St. John bij 'tordineeren van de ontbijttafel bespiedende. Zij had hem niet opgemerkt, maar ging, in hare eigene gedachten verdiept en onbewust dat iemand haar gadesloeg, met haar werk voort. Er was nog meer te doen dan de tafel in orde te brengen, want Betsy had het met het overige huiswerk druk en kon dus de taak van eene kamermeid er bezwaarlijk bij waarnemen. Aldus volgde Mildway een tijd iang haar doen en laten met het oog, toen een ander klein tooneel werd opgevoerd en wel in zijne onmiddellijke nabij heid. Uit een zijdeur kwamen de twee kleine jongens, hand aan hand, met groote hoeden op hun hoofd gebonden, die als kolossale champignons hunne bleeke gezichtjes overschaduwden. Zij werden op den voet gevolgd door de kleine kin dermeid, die hun plechtigen uitgang met eenige aanmoedigende woordjes begeleidde. „Ga hier nu men zich verbetering der rechtspraak voorstelt. Wij laten nu eens daar, dat bij meer dan een der voorstellen tot afschaffing van recht banken van de 3e of 2e klasse en oplossing daarvan in een van de le klassede voorge spiegelde bezuiniging zal blijken niet alleen eene fictie te zijnmaar integendeel der schat kist verlies zal berokkend wordenwij staan evenmin stil bij het feit, dat de statistiek der behandelde rechtszaken volstrekt niet aan toont dat al de nieuwe rechtbanken (in ver band met haar grooter ledental) meer werk zullen krijgen dan de thans bestaande (met een kleiner getal rechters). Maar al nemen wij aandat werkelijk de schatkist na de in voering der ontworpen wijzigingen niet of al thans weinig meer zal moeten uitgeven tot be strijding der kosten van de justitie, en dat meerdere werkzaamheden ook zullen blijken tot gevolg te hebbendat degelijker werk ge leverd wordtook dan gelooven wij dat die uitkomst te duur, veel te duur zal gekocht worden, Te ontkennen is het toch niet, dat de ophef fing van 54 over het gansche land verspreide rechterlijke colleges niet alleen aan de plaatsen waar zij gevestigd zijnmaar aan haar ge- heelen omtrek en dus aan het grootste gedeelte van het land een gevoelig verlies zal berok kenen. Al die plaatsen en streken zullen eensklaps het grootste gedeelte van de intel lectueel meest ontwikkelden harer bevolking zien verdwijnen. Zij die door hunne weten schappelijke opleiding en den aan hunne be trekking verbonden invloedde algemeene ontwikkeling en beschaving tot in de meest afgezonderde plaatsen van het land bevorderden, worden weggeroepen en verplaatst naar enkele middelpunten, waar zij in dit opzicht op verre na zoo nuttig niet kunnen zijn en aan hunne tegenwoordigheid veel minder behoefte bestaat. Overal waar rechterlijke collegiën gevestigd zijn, hebben de leden daarvan zitting in gemeen teraden en andere lichamen, die de bevorde ring en ontwikkeling van plaatselijk of meer algemeen belang ten doel hebbendie allen zullen aan hun werkkring onttrokken worden en langzaam maar zeker zal het peil van ont wikkeling dier van hun beste intellectueele krachten beroofde streken dalen. Gaarne erkennen wij, dat in grootere plaat sen de opheffing eener rechtbank uit het oog wandelen, totdat ik u weêr kom halen," sprak zij, waarop de twee kleine bengels, met waggelenden, maar plechtigen tred eene afgemeten wandeling begonnen, zóo ver vooruit op het kiezelpad, zóo ver terug, telkens als op kommando, als zij aan het denkbeeldige einde kwamen, omkeerende. Nu en dan liepen zij gevaar van de been te geraken, maar zij hielden toch hun evenwicht, en gingen zonder ophouden gestadig heen en weêr, op en neêr. Mildway hield veel van kinderen (zoo lang zij hem niet hinderden) en vond dit allergrappigst. Hij kwam hun eenige stappen te gemoet en stak hun de handen toe. „Kom eens hier," riep hij; „kom eens bij mij op het gras." De plechtstatige zuigelingen stonden stil en keken hem aan, maar lieten zich niet buiten hun officieel wandelpad lokken. Hunne verbazende deftigheid amuseerde hem ten hoogste: zelfs de kinderen hadden iets geheimzinnigs in deze romantische pastorie. Toen zij bij den volgenden tour weêr naar hem toekwa men beproefde bij het nogmaals, met de woorden: „Kom eens hier, kleintjes! Hoe heet gij vriendjes Elkander stevig vasthoudende, stonden zij weêr stil, om hem met hunne groote blauwe oogen aan te kijken. Zij waren op dit geval niet voorbereid, evenmin als hun vader het was op het veel ern stiger geval waarin hij verkeerde. Eindelijk gaf een der kleinen op de vraag„Hoe heeten mijn vriendjes?" met een hoog stemmetje ten antwoord: „Harry!" terwijl de andere instinct matig op zijn duim begon te zuigen. „Harry en wat verder? kom, vertel het punt van intellectueel verliesniet van zoo overwegend belang zal zijn, maar des te ster ker zal dit het' geval wozën bij de kleine plaatsen, die met haar rechtbank of kantonge recht de weinige wetenschappelijk ontwikkel den hunner inwoners zien vertrekken. En waar dat nu op een vijftigtal plaatsen te gelijk geschiedtkomt het ons voor, dat tegen dit groote nadeel de problematieke voordeelen van den opheffingsmaatregel niet kunnen opwegen. Doch er is meer. De belangrijke uitbreiding die vele arrondissementen en kantons door de voorgestelde opheffing zullen ondergaan, zal de justitiabelen zwaar drukken en hun duur te staan komen. Wij spreken nog niet eens van het afbreken van jaren oude betrekkingen tot gerechtelijke raadslieden op persoonlijk vertrouwen gegrond, maar vestigen inzonder heid de aandacht op de ongewenschte wijziging, die de positie der kantonrechters in die uitge breide kantons zal ondergaan. Het nuttigste en belangrijkste gedeelte van den werkkring der kantonrechters bestaat in hunne zoogenaamde voluntaire jurisdictie en extra-judicieele bemoeiingen. Behalve dat zij door hunne bemiddeling vele kleine geschillen in der minne beslechtenzijn zij een heilzaam tegenwicht tegen al te groote plaatselijke in vloeden, beteugelen zij kwade praktijken, waarvan de minder ontwikkelde bevolking zoo vaak het slachtoffer is, en waken voor de be langen van minderjarigen. Om in deze opzichten hunne nuttige roeping te gunnen vervullenmoeten zij echter hun kanton en de bewoners kennen, moeten zij op de hoogte zijn der plaatselijke toestanden, moeten zij, waar nalatenschappen openvallen, terstond daarvan kennis dragen en onmiddellijk zekerheidsmaatregelen kunnen nemenbij het benoemen van voogden en toeziende voogden in staat zijn de geschiktheid der aanbevolen personen te beoordeelenzij moeten voor allen gemakkelijk toegankelijk en spoedig bereikbaar wezen. Bij de belangrijke uitbreiding der kantons, welke de regeering voorstelt, zullen de kanton rechters onmogelijk aan die eiscken kunnen beantwoorden. Zij zullen vreemdelingen zijn in hunne kantonszij zullen bij benoemingen van voogden en toeziende voogden zich moeten ver laten op de adviezen der door belanghebbenden aangewezen bloedverwanten bij sterfgevallen mij eens," zet de nieuwe predikant; „ge heet toch zeker niet allebeï Harry?" Zoo stond hij hen daar aan te zien en zoo stonden zij van hun kant hèm aan te zien; de kleine driejarige bengels begrepen evenveel van dat extract van Oxfordsche bescha ving en geleerdheid, als hij van hen; zij staarden hem, met hunne vier groote blauwe oogen op éene rij, sprakeloos aan. „Komaan, spreek eens!" ging Mildway lachend voort. „Hebt ge -uw tongetjes verloren?" Deze opmerking tastte Charley in zijne eer, die zijn duim uit zijn mond haalde, maar er nu zijn heele hand in stak, om naar het niet verloren tongetje te zoeken. Het geluid van Mildway's stem trok Cecily's aandacht, zoodat zij naar het venster ging en hem in den tuin tegenover de kinderen zag staan. Den geheelen nacht was haar hoofd vervuld geweest met plannen, zoodat zij op verre na niet zoo kalm geslapen had als haar vader. Haar hart begon te kloppen nu zij de mogelijkheid voor zich zag om eene laatste poging te beproevenna een oogen- blik van aarzeling legde zij den stoffer neêr dien zij in de hand had, schoof het raam wat hooger op en stapte naar buiten. HOOFDSTUK XI. CECILY'S VELDTOCHT. Cecily St. John was eigenlijk niet mooi; wat haar aantrekkelijk maakte, was, behalve de frisch- heid, die aan de jeugd eigen is, de atmospheer van zullen zij de noodzakelijkheid om te verzegelen eerst vernemen, nadat de gelegenheid tot ver duistering van geldswaarden of bescheiden ruimschoots heeft opengestaan; zij zullen met politie-zaken en instructies van strafzaken zoo zeer overladen zijn, dat de tijd om zich aan de belangen van hun kanton te wijdenhun zal ontbrekende ingezetenen zullen, in plaats van den raad van hunnen onbereikbaren kan tonrechter in te winnen, zich werpen in de armen van zaakwaarnemers en andere raadslie den van verdacht allooidie in de afgelegen oorden der veel te omvangrijke kantons welig zullen tieren, zonder gevaar van te nauw op de vingers te worden gezien. En zoo zal dan voornamelijk de plattelands bevolking haar tijd, haar geld en de behoor lijke zorg voor hare belangen moeten ten offer brengen voor de theorie, dat het „algemeen belang" de opheffing van een derde gedeelte onzer kantongerechten vordert Een treffend voorbeeldhoe de belangen der justitiabelen aan de theorie worden opgeofferd, levert het voorstel om de kantons Cortgene en Heinkenszand op te heffen en te vereeni gen met het kanton Goeshetwelk dan 20 uren in omtrek zal beslaan en 42000 inwoners bevattenMen denke daarbij eens aan de bewoners van Noord-Bevelanddie dan 3 a 4 uren afstand zullen hebben af te leggen om hunnen kantonrechter te bezoeken en dat aan de overzijde van een breeden arm der Schelde Blijkt uit het aangevoerde reeds hoe schade lijk de opheffing van een groot aantal rechts- zetels voor de justitiabelen is en hoe weinig het waarachtig „algemeen belang" daarbij is in het oog gehoudener is bovendien bij de aanhangige voorstellen met groote inconsequen tie en veronachtzaming van de plaatselijke behoeften te werk gegaan. Met een paar voor beelden wenschen wij dit nog aan te toonen. De minister draagt de verplaatsing van het kantongerecht te Axel naar Neuzen voorop grond van „de aanmerkelijke ontwikkeling van laatstgenoemde gemeente, die langs de spoor lijnen naar Antwerpen en naar Gent (waarvan het eenigermate als de voorhaven is te be schouwen) met andere gemeenten in zeer vol doende verbinding staat." Daargelaten of de feitelijke grondslag dezer redeneering juist is, kan men hierin althans eenig spoor van stelsel ontdekken. levendigheid en opgewektheid die haar omgaf. Traagheid, slapheid, lusteloosheid stonden niet in haar woordenboek, ten minste vooralsnog niet. Zij moest altijd iets doen, en dat deed zij zoo van harte, dat hare bewegelijkheid nooit hinderlijk was. 't Leven was haar een genot, behalve voor zoo ver zij met schulden had te kampen of anderen zag luieren. Toen zij daar plotseling in den tuin stapte, scheen al de liefelijkheid van den morgen stond zich in deze éene figuur samen te trekken, en dit was voor den logé, die Cecily niet in hare eigenaardigheden kende, eene onbegrijpelijke ver rassing, nadat hij haar den vorigen avond zoo gejaagd en misnoegd had gezien. Hij kon bijna niet gelooven dat zij 't zelfde meisje was. Zij was des avonds geheel ter neêr geslagen, ja wanhopig geweest, omdat het haar voorkwam dat elke uit weg was afgesneden; maar de nacht had raad ge bracht, gelijk zoo dikwijls het geval is, en zij was weêr opgestaan vol hoop, alsof er geen schulden in de wereld waren en haar vaders toekomst inder daad zoo verzekerd was als waarvoor zij 'tin onnadenkendheid altijd hadden gehouden. Zoodra zij het groepje in den tuin naderde, veranderde het van karakter. Mildway groette haar en zag met genoegen dat zij in eene betere luim verkeerde, Charley opende zijn mond, waar de hand in zat, tot een glimlach, en Harry wendde zijne oogen van Mildway af om ze op Cecily te vestigen; maar op dit oogen blik verscheen ook de kleine kindermeid en voerde de aan hare zorg toevertrouwde panden weg.

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1876 | | pagina 1