Telegraphische berichten.
Benoemingen en besluiten.
Kerknieuws.
Landbouw.
Kunstnieuws.
Koloniën,
houdende vaststelling van een reglement op de
inrichting en het beheer der algemeene lands
drukkerij, welk reglement mede is opgenomen.
Volgens bekendmaking van den minister van
binnenlandsche zaken in de Staats-courant is aan
de kamers van koophandeL en fabrieken te
Amsterdam, Eotterdam, 's Gravenhage, Dordrecht,
Schiedam Middelburg Vlissingen Groningen,
Leeuwarden, Harlingen en Zwolle, gezonden is het
verslag van den handel en de scheepvaart in het
Britsjche koninkrijk, over de maand Januari jl.
TWEEDE KAMER.
Is ingekomen een wetsontwerp tot onteigening
van gronden ten behoeve van het kanaal ter ver
binding van Winschoten met het Hoornsche Diep.
Vervolgens was aan de orde het wetsontwerp
tot goedkeuring van het tractaat betreffende de
suikerbelasting tusschen Nederland, België, Fran
krijk en Engeland. Het wetsontwerp werd bestre
den door de heeren Lentingen Schimipelpenninck,
als strijding met de vrijheid onzer wetgeving,
met de belangen der nijveiheid en als eene be
lemmering der concurrentie. De heer Lenting achtte
de afschaffing van den suiker accijns het eenige
middel om daaraan te gemoet te komen. De
heer Schimmolpenninck beschouwde die afschaf
fing niet als het noodzakelijk gevolg der ver
werping van het tractaat, welke daarentegen de
kansen voor eene betere algemeene regeling zal
openhouden.
leger. Gedetacheerd bij het wapen der infan
terie van het leger in Nederlandsch Indië, voor
den tijd van vijf jaren, de 2e luitenant A. J. F.
van Gorkum van het 2e regiment infanterie.
De heer W. Okken, predikant bij de N. H.
gemeente te Herkingenis als zoodanig beroepen
te Serooskerke (Schouwen).
De heer J. Cromsigtpredikant bij de N.
H. Gemeente te Cortgenestaat het eerste op het
drietal van de gemeente te Delft.
De heer E. van den Bosch te Goes, die verleden
jaar in ons blad eene oproeping aan alle land
bouwers plaatste om hem opgave te doen of op
hunne velden warkruid voorkwam en die, ten
gevolge daarvan, uit alle provinciën mededeelingen
bekwam, geeft thans in de Landb. Ct. een over
zicht van 13 gemeenten in het eiland Walcheren,
waar het warkruid zich meest in de gewone ot
Keulsohe klaver, voorts in de lucerne, en op eene
enkele plaats ook reeds in de Limburgsche klaver
vertoonde en waar ze zich dit jaar, wanneer ze
niet zorgvuldig vernietigd is, in veel grootere
mate zal doen kennen.
Dit die gespecificeerde opgave blijkt dat op
26,7400 hectaren bezaaide oppervlakte, 0,3583 hec
taren door het warkruid verloren gingen, waarvoor
veilig het dubbele mag aangenomen worden, wijl
meestal het bepaald zichtbaar verlorene slechts
als zoodanig werd opgegeven, terwijl met de haar
fijne jonge vangarmpjes der cuscuta, die bijna
onzichtbaar toch reeds haar vernielingswerk be
ginnen, ook rekening dient teworden gehouden.
Dit nadeel ware te voorkomen geweest, endaar-
bij tevens het gevaar om door den mest het war
kruid alweder verder te verspreiden, indien men
hare moeder en het werd weêr zoo stil in de zaal, dat
men duidelijk hoorde hoe de altijd vrijpostige Poldi
zijn zusje Marica, dat een jaar ouder was-dan hij,
toefluisterde dat Sita knorren van mama zou krijgen.
Na het ontbijt stond de wilde bende op, met
hare temmers aan het hoofd, en fladderde als eene
vlucht patrijzen weg. De graaf, die alleen achter
bleef, krulde met de rechterhand zijne lange kne
vels om en ondersteunde met de linkerhand zijn
hoofd. Hij was, in weerwil van zijne vijf en veertig
jaren, nog altijd een schoon man. Op zijn regel
matig gelaat lag doorgaans die uitdrukking van
vroolijkheid, die te gelijk met zijne groote don
kerblauwe oogen op Sita was overgegaan; doch
deze maal sprak er de zorg uit. Sukdol is wel is
waar een aardig landgoedje, maar toch niet meer dan
een landgoedje. Slechts drie boerderijen, acht
kinderen en de eischen van eene voorname levens
wijze laten zich moeielijk op eene bevredigende
wijze vereenigen, vooral wanneer men in zijne
jeugd een lustig huzaren officier is geweest en
uit die gulden dagen nog eene voorliefde voor mooie
paarden lieeft overgehouden. Van een bruidschat
voor de dochters kan althans geen sprake zijn.
Daarom had het grafelijke paar de veelvuldige
bezoeken van prins Hubert Palm, hun naasten
buurman, zeer gaarne gezien. Deze was juist in
bet bezit van het uitgestrekte fideicommis zijner
In Bohemen zijn de meeste goederen van den
hoogen adel fideicommis; tijgevolg ondeelbaar, onvervreemd
baar en dikwijls aan bijzondere bepalingen met opzicht tot
de erfopvolging onderworpen.
gebruik had gemaakt van de zuiveringsmachine
van den heer van den Bosch, over welke deze
voornemens is later eenige bijzonderheden mede
te deelen.
De commissie voor de in dit jaar te Gent
te houden groote tentoonstelling der provinciën
Oost- en West-Vlaanderen te zamen, vergaderde
op 28 Januari te Gent in het gebouw van het
provinciaal gouvernement. De beide gouverneurs
vereerden de samenkomst met hunne tegenwoor
digheid. Er weiden een paar wijzigingen in het
programma gemaakt-
De tentoonstelling zal plaats hebben op de St.
Pieterplaats.
De burgemeester, van Gent, graaf de Kerchove
de Denterghem, heeft eene gouden medaille van
400 francs geschonken. Ook de voorzitter der
landbouw-raaatschappij van Oost Vlaanderen, de
heer Aug. Lippens, gaf zulk eene gouden medaille.
Daar men een groot aantal vreemdelingen te
Gent wacht, is besloten tijdens de tentoonstelling
een Internationaal Landbouw-eongres te openen.
De tentoonstelling heeft plaats op 16 en 17 Juli a.
Opgave van inzending moet vóór 1 Juni a. ge
schieden aan het adres van den heer L. Tijdgadt,
te Gent. De staat geeft voor deze tentoonstil'ljng
35,000 franken, Oost-Vlaanderen en West-Vlaan
deren elk 5000 franken en de stad Gent ook 5000
franken, zamen 50,000 franken subsidie. {Landb. Ct.)
Voor het tooneelmiunend publiek alhier bestond
twee avonden achtereen, wat in Middelburg in
den laatsten tijd tot de zeldzaamheden behoort,
gelegenheid om door een gezelschap, dat onderschei
dene verdienstelijke altisten telt, een viertal
tooneelspelen van grooter en kleiner omvang te
zien opvoeren. Zaterdag en Zondag trad nl. op
het tooneelgezelschap van den Antwerpschen
schouwburg, onder directie van den heer Victor
Driessens. Of het aan de gunstige bekendheid van
het gezelschap, dan wel aan een, door lang ontzegd
genot geprikkeld verlangen te danken was, laten
wij in het midden, maar zeker is het dat beide
avonden het schouwburglokaal zeer goed bezet was.
In het Zaterdag opgevoerde stuk „De arme
edelman", een tooneelspel bewerkt naar de bekende
novelle van H. Conscience, van welke laatste het
stuk evenwel in menig opzicht belangrijk afwijkt,
werden de hoofdrollen door den hef r Driessens en
mejuffrouw Beersmans verdienstelijk vervuld. De
overige medespelers stonden deze hoofdpersonen
over het algemeen flink ter zijde. In het nastuk,
„Het wiegje", door E, van Goetbem, wedijverden
de heer Hendrickx en mej. Beersmans, om dit
lieve stukje eenvoudig, maar niettemin bezielend
te vertolken.
Gisteren avond werd opgevoerd het tooneelspel
naar Roder.ch Benedix uit het Hoogduitsch be
werkt en getiteld: „Hart, Liefde en Knnft,voor
wie vroeger „Mathilde, cf een vrouwenhart" zagen
opvoeren voorzeker niet nieuw! Dit nam evenwel
niet weg dat het stuk, zoowel wegens zijn boeien-
den inhoud als door de wijze waarop het werd
opgevoerd, met de meeste belangstelling gevolgd
werd. Mej. Beersmans speelde als Mathilde prach
tig, maar ook de overige medewerkers brachten
het hunne bij om het geheel een zeer gunstigen
indruk te doen maken, natuurlijk behoudens enkele
kleine uitzonderingen, die men altijd aantreft.
In het stukje „Ik inviteer mijn kolonel", waar
mede de voorstelling besloten werd, was de heer
Driessens, als Carbo. el, op zijn stokpaardje. In
geestig en vlug spel hield mej. Beersmans, als de
vrouw van Carbonel, met hem gelijken tred.
Dat de verschillende medewerkers er in geslaagd
zijn het talrijk publiek over het algemeen te vol
doen, bleek uit de eer der terugroeping die hun op
beide avonden na elk bedrijf weêrvoer. Wellicht
familie gekomen. De bevallige Sita had hem ge
boeid, hij had hare hand gevraagd en door de
verrukte ouders was hij met open armen als aan
staand schoonzoon ontvangen. De toekomst had
aan de bruid van dien opgeruimden goedhartigen
en schatrijken jonkman niets dan geluk en luister
Voorspeld; en thans? Eene enkele nieuwstij
ding had een nevel op dat schoone tafereel doen
neerdalen en de hoop, dat een tegenbericht als een
zonnestraal dien nevel wellicht nog zou doen op
trekken, was slechts zeer gering.
„De prins was als ruiter altijd een waaghals,"
zei de graaf, overluid denkende, „en het is helaas
maar al te goed te gelooven
Twee blanke armen omstrengelden zijn halsjtwee
fijne handen kruisten zich op zijne borst, een
aardig kopje boog zich langs zijn hoofd neêr en
eene zoete stem fluisterde
„Niet te bedroefd zijn papa
„Hadt ge dan den prins niet lief, kind?"
„Ja, maar u heb ik nog veel, veel méér lief!"
„En de beroemde naam, de schitterende toe
komst, het leven van pracht en heerlijkheid dat
nu misschien voor altijd vervlogen is?"
„Heeft dat alles wel veel waarde, als het zoo
snel vervliegen kan? Ik blijf dan ten minste bij
u tweeën."
„Lief kiud!" zei de graaf, haar hoofdje nog
lager neertrekkende en een kus op het zijdeachtig
haar drukkende. Hij was zijne dochter dankbaar,
gelijk hij het ook zou geweest zijn, indien hij ge
zien had hoe zij in de kamer der gravin was ver
geeft die tevredenheid de directie wel aanleiding
om eerlang weder hier eenige voorstellingen te
geven.
Den 20tn Januari vertrok van Batavia naar
Atchin het 12e bataljon sterk 500 manonder
kommando van den majoor der infanterie Jeltes.
Na aankomst van dit bataljon bevinden zich te
Atchin, behalve de artillerie, hospitaal-personeel,
enz., het 5e, 6e8e, 9% 10e, 12s en 13e bataljon
infanterie en 2 bataljons en een compagnie ba-
rissans.
Aangezien bij de nieuwe formatiedie echter
niet bij al de te Atchin aanwezige bataljons is
ingevoerd de sterkte van elk bataljon 500 man
iszouden in het geheel 5000 man infanterie te
Atchin onder de wapens zijn. Na aftrek der zie
ken en aannemendedat de geëvacueerden steeds
vervangen wordenmag men dit cijfer op heden
aannemen als het aantal dat werkelijk dienst doet.
De troepenmacht, over welke generaal Pel nu het
bevel voertzegt de Java-Bode, is hoogst belang
rijk zij vormt een legerkorps zooals nog nooit
in Indië tegen een inlandschen vijand is in 't veld
gebracht.
Een stuk van verregaande baldadigheid wordt
ons uit Heinkenszand gemeld. Een 59 jarig man,
A. L. genaamd, weduwnaar en timmermansknecht,
op eene kamer bij M. H. wonende, werd gisteren
morgen in het portaal vóór zijne kamer dood ge
vonden. Aan zijn rechtervoet was een touw vast
gemaakt en dit aan den deurpost vastgemaakt,
waardoor het been naar boven werd gehouden.
Uit zijne houding was zichtbaar dat de overledene
veel vruchtelooze moeite had aangewend om op de
been te komen.
Nader bleek dat de ongelukkige, die zich dik
wijls aan sterken drank te buiten ging, Zaterdag
avond door eenige jongelieden in eene kroeg be
schonken was gemaakt en vervolgens door twee
hunner te huis gebracht. Deze schijnen onder
andere „grappen", ook deze te hebben verkocht
van hem in de beschrevene houding aan zijn lot
over te latenwaarna hij waarschijnlijk in of
door den drank gestikt is. De beide daders zijn
reeds opgespoord en tot bekentenis gekomen.
Den 25ei1 dezer werd te Zierikzee door den
heer D. H. Ezerman, muziek-direeteur aldaar, de
heeren Koolhaas Aarinksen en W. Ezerman v: n
Arnhemverschillende dillettanten en het harmo
nie gezelschap „Kunst én Eer" een concert gege
ven, dat door een talrijk publiek werd bijgewoond.
De heeren Ezerman deden zich op de pianode
heer Aarinksen op de viool als degelijke kunste
naars kennen, terwijl een quartet van Beethoven
de marsch der priesters uit Mendelssohn's „Athalia"
en een finale uit een operette van Reinhaud niet
minder toejuiching verwierven.
Uit Philippine meldt men aan de Neuzensche
Ct. het volgende:
Nauwelijks een schoolschandaal te Sas van Gent
hebbende beleefd, verwacht men misschien een
nog grooter alhier, hetgeen men zoude kunnen
opmaken uit de feiten, die op verscheidene dagen
in Februari hebben plaats gegrepen, en bestonden
in het met kreukelschelpen ingooien van glasrui
ten, het opensmijten der deur van de school en
het dreigen van dezelve open te stanpen enz. enz.,
al hetwelk zeer hinderlijk voor het onderwijs is,
ja het niet zelden doet eindigen.
Te wenschen ware het, dat de bestaande auto-
bleekt, toen hare moeder haar de treurige tijding
meedeelde. Zij gevoelde oprecht leed om het on
geval van den knappen jonkman, maar ook
het was niet te ontkennen om het nu zekere
gemis van de luisterrijke feesten, de kostbare
kleinoodiën, de rijke gewaden en de prachtige
equipages. Toen zij echter, in de eetzaal terug
gekeerd, haar vader onder den slag gebukt zag,
was het haar terstond duidelijk geworden hoe zij
spreken en handelen moest.
Omstreeks hetzelfde tijdstip had eene magere
dame van ongeveer vijftig jaren, in een eenvoudig
huisgewaad gekleed en met een mutsje op het glad
gestreken haar, hetzelfde nommer van dezelfde
courant in de hand. Een heer, die eenige jaren
jonger kon zijn, trad het burgerlijk gemeubeld
vertrek binnen, waar de dame hem dadelijk om
den hals viel, met den uitroep:
„Wat een geluk, Godfried!"
„Wat voor geluk, Isa?" gelijk haar naam Isa
bella afgekort was.
„Gij zijt een prins en een millionair geworden,
broeder!"
„Gij maakt eene grap, of
Een bezorgde blik op de scherpe lijnen van
Isa's gelaat drukte uit wat zijn mond verzweeg.
„Of ik ben gek, niet waar? Ja, van blijdschap!
Lees het zelf maar
Met den vinger wees zij het artikel in de cou-
riteiten hieraan een einde maakten, en daardoor
de onbetamelijke handelingen alhier werden ge
fnuikt.
De rederijkerskamer te Sluis, welke voor hare
algemeene vergaderingen van de raadzaal in het
stadhuis gebruik maakt, heeft aan den gemeente
raad vergunning verzocht om in die zaal een
tooneel op te daan, teneinde daarin een tooneel-
stukje op te voeren. De raad heeft echter geant
woord dat de raadzaal voor eene tooneeluit-
voering niet mocht gebruikt worden.
De verzameling gipsafgietsels naar antieken
op het stedelijk gymnasium te Utrecht is met een
viertal fraaie statuën verrijkt; de Amazone van
het Vatikaan, de Apollo Musagetes, de Vestaalsche
priesteres, een weinig bekend beeld van bijzondere
schoonheid zoowel om den vorm als om de dra
peering, en de Venus van Milo versieren thans de
lokalen, waar de aanstaande studenten hun smaak
en kunstzin evenzeer door de poëzie als door de
voortbrengselen der plastische kunst kunnen ont
wikkelen en veredelen.
Omtrent de nieuwedoor de gemeente Rot
terdam aangebrachte wandelplaats „de Heuvel",
grenzende aan het Park, wordt door de commissie
voor de plaatselijke werken aldaar voorgesteld
het terrein gedurende de zes zomermaanden (April
September) open te stellen van 's morgens zeve
nen tot zonsondergang; des winters alleen bij
strenge vorst, wanneer de vijvers gebruikt kun
nen worden om schaatsen te rijden. Het oogen-
blik van sluiten zal een kwartier te voren door
het luiden eener bel aangekondigd worden.
De bekende Engelsche schaakspeler Black-
burne heeft vier partijen achter elkander tegen
een Duitscher, Steuritz genaamd, verloren. Bij
de laatste partij had hij den voorzet en speelde
een Schotsche Gambiet. Hij abandonneerde bij
den 51™ zet.
Het Rotterdamsch leeskabinet telt thans 1669
leden en bijna 25,000 boekdeelen. Ondanks den
bloei der inrichting zijn echter, wil men op den
tot nu toe gevolgden weg van gestadige uitbreiding
voortgaan, toenemende inkomsten noodig. Het
bestuur wil die niet zoeken in hooger contributie,
daar juist het gering bedrag dezer laatste (wij
meenen 10 's jaars) de kracht en den roem van
het leeskabinet uitmaakt. Het bestuur beveelt
daarom bij vernieuwing de inrichting bij zijne
stadgenooten aan.
De poging van den heer Frank R. Sherwin
uit San Francisco om de mijncompagnie „Neder
land" nog te redden schijnt weinig kans van sla
gen te hebben. Als voorwaarde wordt door den heer
Sherwin o. a. gesteld dat jhr. Speelman zich moet
verbinden om de uitoefening zijner rechten op te
schorten tot 1 Mei 1877en thans heeft genoemde
schuldeischer aan de „Ned. Financier" bericht, dat
de aanzoeken om alsnog die voorwaarde te onder
schrijven door .hem zijn afgewezen.
Aan de Londensche Times wordt uit Thessa-
lie gemeld dat in de mindere Turksche volks
klassen groote ontevredenheid heerscht over de
concessies ten behoeve der Christelijke bevolking.
Op verschillende plaatsen hebben reeds bij de af
kondiging van het besluit tot invoering der her
vormingen ongeregeldheden plaats gehad.
Op den Midland-Railway is in het vorige
jaar eene proef genomen met het getal klassen in
den spoortrein van drie tot twee terug te brengen.
De directeuren verklaren in hun jaarverslag dat
dit stelsel zeer goed gewerkt heeft. Het aantal
personen die nu in de eerste klasse reisden, hoe
wel meer dan dubbel zoo groot als in 1874, was
toch lang zoo talrijk, niet als de eerste en tweede
klasse te zamen over dat jaar. Bij onderzoek
bleek dat velen, die vroeger voor korte afstanden
met retour kaarten in de tweede klasse reisden,
zich nu tot de minste klasse bepaalden. Daaren-
rant aan. De heer begon het stil te lezen, maar
sprak de woorden „den hals gebroken" luid uit en
wierp zich toen onder den uitroep: „Wat een
geluk!" in de geopende armen zijner zuster. De
tijding, die deze beiden zoo gelukkig maakte, was
dezelfde die op Sukdol zooveel rouw had veroor
zaakt.
„Als dat bericht maar niet morgen weêr tegen
gesproken wordt!" begon de heer op twijfelenden
toon en legde zijn hoed en stok op een tafeltje
tusschen de beide vensters, op welks kleed een
wapen geborduurd was.
„Zou dan zóo iets verzonnen worden?"
„Er worden heel wat andere dingen verzonnen.
Misschien echter i3 er toch wel iets van waar,"
vervolgde hij en stil voegde hij er bij: „Dehemel
geve dat alles waar zij
Hij ging voor den spiegel staan, streek zijn haar,
dat wat dun was geworden, glad en haalde de
vingers door zijne bruine, hier en daar reeds met
grijs doormengde bakkebaarden. Het oog zijner
zuster rustte op hem met eene uitdrukking van
teedere bewondering.
„Wat ziet ge er deftig uit!" sprak zij. Waar
lijk, een prinsentitel zou u beter passen dan
zulk een jonge windbuil."
In eenige familiën van den hoogen Boheemsehen
adel is aan het bezit van het fideicommis de titel van
prins verbonden. De overige leden van het geslacht
voeren dan den grafelijken titel.
{Wordt vervolgd-)
