BU ITENLAND.
Burgemeester en wethouders bieden aan den raad de
gemeentebeprooting voor 1875 met de begrootingen der
gesubsidieerde armbesturen en der dienstdoende schut
terij aan, welke worden gesteld in handen der hoeren
Moensvan der Vliet en Schneiderstot onderzoek en
rapport.
De raadsleden Koole, van der Grijp, van der Vliet
en Zuurdeeg bieden aan den raad twee schriftelijke
gemotiveerde voorstellen aan: 1° om aan art. 2 van
het raadsbesluit van 28 Juni 1869 tot heffing van
het schoolgeld op de hoogere burgerschool en burger
avondschool toe te voegen „het gezamenlijk bedrag der
enkele lessen kan echter nooit meer bedragen dan dat
voor hot volledig onderwijs of 4 40 2° art. 1 van het
besluit v. n 28 Juni 1869 tot heffing van schoolgeld
op de openbare scholen voor lager onderwijs te wijzigen
als volgt: „voor de 4' of hoogste klasse te. doen vervallen
„voor eiken leerling 30" cn daarvoor in de plaats te
stellen „voor eiken leerling 20". Mocht de raad
daartoe niet kunnen hesluiten, dan „voor éen leerling
f 25, voor 2 leerlingen uit hetzelfde huisgezin elk I 22.50,
cn voor 3 leerlingen uit hetzelfde huisgezin elk 20."
Deze voorstellen worden gesteld in handen van burge
meester en wethouders tot advies.
De heer Schorer vraagt den voorzitter of er geen
uitzicht bestaat op veria ing van den prijs van het gas,
daar de prijzen der steenkolen thans ook lager zijn.
De heer de Jonge antwoordtdat hot ook in de be
doeling licht van de gascomtnissie, een voorstel te doen
om den prijs tc verlagen en dat zij daarop bij de be
grooting aan de gasfabriek voor 1875 zal bedacht zijn.
De heer van der Grijp geeft te kennendat in het
openstaande pakhuis van den heer M. F. G. de Kater
op de oude haven de jongens zooveel rumoer veroor
zaken en vraagt of het «iet wenschelijk is aan zulke
schandalen een einde te maken door eenige verordening.
Ook in liet Eierstraatjo staat dag en nacht het raam
van een pakhuis open dat ook gevaar kan opleveren.
Het zou dus zijn nut hebben indien daarin door eeno
verordening op het sluiten van ongebruikte pakhuizen
kon worden voorzien. De voorzitter zegt dat burge
meester en wethouders de zaak in overweging zullen
nemen.
Hierna wordt de vergadering gesloten.
Algemeen overzicht.
Het Fransche Journal officiel van eergisteren doelde
een lijstje van wijzigingen in het personeel der prefec
ten en onderprefecten mede die niet onbelangrijk zijn
met betrekking tot den politieleen toestand en de be
doelingen der regeering. Over li t algemeen hebben
zij eenen gunstigen indruk gemaakt, omdat zij blijk
baar tegen het Bonapartisme en liet beroep op het volk
zijn gericht. EnkeHe prefecten" en onderprefecten, wier
Boirapartischtisclie neigin.en bekend zijn werden t^r
beschikking van liet gouvernement, dus op nonactivi-
teit gesteld cn daaronder ook de heer Guillemotonder
prefect in het arrondissement de Clamecy, die zich heeft
onderscheiden door zijn ijver voor da verkiezing van
den lieer de Bourgoing.
Een anti-Bonapartistische tt rekking schrijft men oolc
toe aan de benoeming van den heer de Jarnac tot ge
zant te Londen; de heer tie Jarnac toch is een vol
bloed Orleanist, die, wanneer de Bonapartistische
agitation van Chislehurst gevaarlijk dreigden te worden
Yoor de rust van Fraukrijk de regeer ie g van zijn land
ongetwijfeld zou waarschuwen. Terwijl tie houding van
de regecring ten aanzien van het Bonapartisme lof ver
dient is bet treurig, op te merkendat zij evenzeer de
republiek bestrijdt, en onwillekeurig rijst de vraag:
waar zoekt zij dan eigelijk haar steun? Geen ander
antwoord is mogelijk dan: bij do monarchalen. Gedu
rende den reis van maarschalk Mac-Mahon is het weder
al te zeer gebleken hoe anti-republikeinsch do regec-
ring gjstemd is, zoodat zij alle republikensche uitingen
zooveel mogelijk li eft bestroden of althans heeft mis
kend; de Bonapartistische propaganda wordt door haar
zooveel mogelijk onderduikt, dus men moet wel onder
stellen, dat zij dc monarchalen het meest genegen is.
Het 8epiennalisme is als zelfstandige partij oud nkbavtv,
omdat het slechts een overgang bedoelt tot een defini
tieven regeeringsvormdie niet anders kan wezen dan
republiek, keizerrijk of monarchie.
Dat de natie dit ook begrijpt blijkt duidelijk uit de
voorbereidingen voor de verkiezingen in Maine- ct-Loire,
en of de regeering zal slagen in liaar monarchale bedoe
lingen is reeds twijfelachtig. Voor den zoogenaam-
den septennalistiselu n candidaat, den lieer Bruas, wor
den do kansen steeds ongunstiger, terwijl die van den
republikein Maillé en den Bonapartist Berger beter
worden. In den heer Bruas ziet men niets dan een
vermomden legitimist, die zich scptennalist noemt; bij
de septennalistcn komt het echter meer aan op het
soort dan op het geslacht, en het is zeer waarschijnlijk
of men van het soort legitimistiscli-septennalistisch
in Mainc-ct-Loire gediend zal willen zijn.
Miskenning is echter 's werelds loon, cn ook de
Fransche regeering, die zich zooveel moeite geeft om
te zorgen, dat der natie geen verkeerde begrippen
worden verkondigd ondervindt dit» Iedere opheffing
van dagbladen of verbod tot verkoop op rlen openba
ren straat, zooals thans weder het Bonapartistische
orgaan het Journal de Bordeaux heeft getroffen, wordt
telkens weder afgekeurd, terwijl nu heftige klachten
zijn aangeheven over de bemoeilijking die de versprei
ding van buitenland8chc dagbladen ondervindt. Voor
het eerst is in liet openbaar daarvan melding gemaakt
door de Presse, en de Ihdépendance beige deelt daar
omtrent inderdaad interessante staaltjes mede.
Inplaats van des morgens te 8 uren worden de
bnitenlandsche bladen te Parijs, volgens de Indépen-
dance, in den regel niet bezorgd voor des avonds
5 uren. De vertraging in de bezorging voor het onder
zoek of ook in dc bnitenlandsche bladen artikelen voor-
komenwaarom zij geweerd moeten wordenbehoefde
niet langer dan 5 a 6 uren te duren, doch dikwijls
gebeurt het, dat zij 48 en meermalen zelfs dat zij 60
uren worden opgehouden. Alle buitenlandsche bladen
gaan eerst naar Parijs en worden, na onderzoek, van
daar naar de provinciën verzonden, zoodat b. v. de
Indépcndancc beige in dc Ardennen, alwaar zij vier
uren na de verzending uit Brussel kan aankomen eerst
60 uren later door dc postcrij wordt bezorgd. Onder
het keizerrijk gingen de bladen rechtstreeks naar dê
plaatsen hunner bestemming, alwaar zij mochten wor
den uitgegeven indien niet binnen een bepaalden tijd
uit Parijs telegrafisch tegenbevel was gekomen. De
tegenwoordige regeling heeft men aan den lieer de
Fourtou te denken.
't Is jammer dat de Fransche regeering niet even
goed kan waken voor het ^-mokkelen van wapenen
uit en door Frankrijk aan de Carlisten als voor het
invoeren van verderf lijke bladen. In een brief
aan dc Londcnsche Times wordt door iemand, dio ge-
ruimen tijd op de Frausch Spaansclie grenzen heeft
vertoefdeen verhaal geleverd van de moeilijkheden
om den aanvoer van wapenen aan de Carlisten geheel
te weren. Met behulp van de Fransche legitimisten is
die smokkelhandel tot het toppunt van volkomenheid
opgevoerd. Do wapens en de ammunitie voor de Car-
listcu worden niet over zee, maar over land uit Bor
deaux en Nantes binnengesmokkeld. Wat uit Bordeaux
komt is in wijnvaten verpakt, wat uit Nantes wordt
verzonden in kisten die bovenop een laag doosjes met
sardines hebben. Deze bezen1 lingen zijn meestal aan
kooplieden in wijn of sardines te Bayonne geadresseerd,
vanwaar zij naar dc plaatj barer bestemming worden
verzonden. Daar bijna alle personen langs de grenzen
met smokkelaars in betrekking staan, worden die be
zeild ingenniet alleen door kooplieden, maar zelfs
door particuliere personen, in_jillcflöi vormen in ont
vangst genomen, cn de berichtgever verklaart, dat
hij in een hotel duizende patronen heeft zien aankomen,
die als Zwitscrsche kaas verpakt waren; kisten met
geweerloopen worden als maccim ni gedeclareerdholle
ijze/en zuilen worden met bajonetten gevuld en menige
baal stokvisch bevat meer staal dan viseli. Door de
agenten worden de goederen aan de smokkelaars over
gegeven, die de vaarde in baar geld contant betalen;
dc smokkelaars zijn volkomen met den ganschen omtrek
en met alle inwoners bekend en hebben een uitstekend
ingerichte organisatie, zoodat zij precies van alle aan
gekomen goederen, zoowel als van ieder dreigend gevaar
op de hoogte zijn; sommige hoofdlieden hebben een
troc p van 200 man onder hunne bevelendie dag en
nacht te hunner beschikking zijn. Men kan zich dus wel
voorstellen welke aanzienlijke hoeveelheden wapenen
op die wijze den Carlisten in handen kunmn worden ge
speeld en hoe moeilijk het voor de regeeringis, om dat
te belettenevenwel bij een vasten wil kan dit niet
tot het onmogelijke behooren.
Niettegenstaande de officieele verklaring der Russi
sche regcering zelve omtrent de redenen die haar heb
ben bewogen het Spaansclie gouvernement niet te erken
nen, worden nog altijd door v< rschillendé organen
andere oorzaken voor die niet-erkenuing gezocht. Vooral
noemt men nog als zoodanig het ongustig resultaat der
Russische conferentiedie uiteen is gegaan zonder het
over een der punten van het Russische programma eens
te kunnen worden. Dat dit echter voor Rusland geen
aanleiding kon wezen om een dèn.enü te geven aan de
politiek van von Bismarck, wordt zeer terecht aange
toond door den Londenschen correspondent van de
Kölnische Zeitung, die er op wijst, dat de mislukking
der conferentie niet is toe tc schrijven aan Duitschland,
wiens vertegenwoordiger, generaal ion Voigts Rhetz,
steeds éene lijn trok met dien van Rusland, baron
Jominimaar veeleer aan Engelanddat zich het meest
tegen de conferentie heeft verzet.
Dat echter achter de niet-erkenning nog iets meer
verscholen ligt dan thans nog bekend is zou men op-
raaien uit de houding der Weensche cn Berlijnscbe
kabinetten en uit (le taal der Oostenrijksche en Duit-
sche dagbladen. Terwijl laatstgenoemden al hun best
doen, om de handelwijze van Rusland te verdedigen
en ten stelligste te verklaren en nogmaals tc verklaren,
dat de goede verstandhouding tusschen de drie rijken
niet in het minste ia verstoord, zijn de beide eerstge-
noemden ei en koek en sluiten zich, terwijl zij uiterlijk
zeer lief jegens Rusland zijnzooveel mogelijk bij elk
ander aanzóo zelfsdat zij nu hun nieuwe Spaansclie
gezanten bevel hebben gegeven om tegelijkertijd hun
geloofsbrieven aan de regeering te Madrid te overhan
digen. "Wie zal alle politieke en diplomatieke intriges
doorzien en ontmaskeren?
Belgische Brieven.
Brussel31 Augustus.
De rusttijd is niet alleen gunstig voor correspon
denten van dagbladen die gedurende dezen tijdwaarin
ieder naar buiten gaatde pen eenige dagen laten
rusten en gaan zwerven langs velden en wegenom de
frissehe zeekoelte en haar met zout bezwangerde uitdam
pingen, den welriekenden geur der hosschen en de verkwik
kende lucht van het veld op te zoeken. Ik beweer dat
dit niet alleen goed is voor de correspondentenmaar
ook voor de dagbladen zelve.
Die korte uitstapjes in de provinciën en op het platte
land stellen de dagbladschrijvers in de gelegenheid
om van nabij zaken en toestanden te zien, waarvan zij
anders niet dan uit de verte iets hooren. Zoo heb ik mij
op een tochtje door West-Vlaanderen kunnen overtuigen
van de verschrikkelijke voortwoekering van het ultra-
inontanisme en het jezuïetisme. Ik zou niet hebben ver
moed, dat het kwaad reeds zóo diep geworteld en zoo
gevaarlijk is. Wat ik zag heeft mij bepaald schrik
aangejaagd. Ziehier een feit uit duizenden:
Gisteren morgen te 9 uren kwam ik te Brugge aan.
Reeds op reis was mijne aandacht en die van mijne
reisgenooten getrokken door personen van iederen leef
tijd die op de omslagen van hunne kleeding een
kruis van witte stof droegen. Toen wij in het station
te Brugge waren aangekomen was het witte lcrais
verdwenenmaar een groot aantal vrouwen van iederen
leeftijd en uit alle klassen, en ook mannen droegen op
hun borst kruisen van roode stof. Dergelijke krui
sen werden in het station uitgedeeld door een klein
oudachtig vrouwtje met een bochel en een stompen ucus.
't Was een afschuwelijk schepsel.
De boeren keken naar dit kruis op hun borsteven
als een officier van de garde civique die pas de decora
tie van de Leopoldsorde heeft gekregen. Te midden
van deze vrome vrouwen, wier aantal steeds toenam,
bevonden zich twee Capucijner monniken, waarvan de
een nog jong en baardeloos was. Deze paters keken de
vreemdelingendie met klimmende nieuwsgierigheid dat
schouwspel gadesloegen, aan met blikken die maar al
te duidelijk toonden hoezeer zij het gewicht van hunne
waardigheid gevoelden; het waren bepaald uitdagende
blikkenmen zou gezegd hebbendat zij de een of andere
spotternij wilden uitlokkenom op die ongeloovigen te
kunnen uitvaren, en de houding van de menigte was
inderdaad van dien aarddat men door slechts even te
lachen misschien slecht zou zijn weggekomen.
Aan verscheidene personen vroegen wij, wat of die
kruisvaarders van de 19® eeuw waren. Het antwoord
was, dat het bedevaartgangers waren, die voor het her
stel van het wereldlijk gezag van den heiligen vader
gingen bidden.
Dergelijke dweepzieke lichamen, vergaderingen en
bijeenkomsten vermenigvuldigen zich in de beide
Vlaanderenszoowel in de steden als op het platte land,
en zoowel de rijkste en voornaamste familiën nemen
er deel aan als de armen en de boeren.
En hetgeen erger iseen aantal vrouwen en dochters
van liberalen nemen aan deze demonstratiën deel, door
middel van welke de jezuïeten, die tegenwoordig in de
geestelijkheid de overhand bezittenzich van het geheele
land meester maken en alle andere stemmen tot
zwijgen brengen. Duizende huisgezinnen bezitten geen
andere bron om op de hoogte te blijven van hetgeen er
in de buitenwereld omgaat, dan de clericale dagbladen.
De ultramontancn laten het hierbij echter niet. Op
het oogenblik beramen zij middelen om hunne nimmer
ophoudende propaganda ook over de groote steden uit te
breidende katholieke vereenigingdie te Brussel wordt
opgericht, heeft geen andere bestemming. Men begint
met de vrouwen voor zich te winnen en wendt zich
daarna tot de mannen. Alle kunstgrepen en hulpmid
delen worden in het werk gestelden men zou des noods
voor geen geweld terugdeinzen. Men heeft mij de ver
zekering gegeven dat er eene geregelde clericale strijd
macht bestaat, eene soort van geestelijke garde, die
gereed staat om zoodra het noodig is in een der greote
middelpunten, waar men tot dusverre aan de jezuïeten
wederstand biedt, handelend op te treden.
Het liberalisme blijft tegenover deze niets ontziende
propaganda werkeloos en onbeweeglijk staan. Het is
alsof de liberalen aan zich zeiven en aan hunne begin
selen wanhopen. Ik heb een aantal lieden ontmoet
die zeer verontwaardigd waren, maar nog meer libera
len die al hun moed verloren hadden. Nergens vond
ik iemand die bereid was om als een man met al zijne
krachten en zonder ophouden de handen aan het werk
