kamertje in dc Greinstraat een persoonvan der Veken genaamdgevonden in een toestand die den dood door uitputting nabij kwam. De ongelukkige had, voor zijn bed staande, eene bloedspuwing gekregen, was achter over in zijn bed nedergezegen en had daar, onmachtig om zich te bewegen, den ongeloofelijken tijd van vijf weken doorgebracht zonder eenig voedsel te nuttigen. Al dien tijd was hij volkomen bewust van hetgeen er rondom hem voorvieldoch miste hij de kracht om eenig geluid voort te brengen. Hij bevindt zich thans in het hospitaal, waar men hem hoopt te genezen. In de golf van Marseille worden zooveel haaien aangetroffen dat daardoor een wezenlijk gevaar voor de scheepvaart bestaat, en het gemeentebestuur dier stad over de middelen beraadslaagd heeft om hun aantal te doen verminderen. Gemakkelijk zal dit zeker niet gaan, daar eene haaienvangst niets van een pleizier- jacht heeft. Intusschen zal men trachten op de gewone wijze, die aan ieder zeeman bekend is, dat wil zeggen door middel van visscherij met sterke ijzeren haken, waaraan een stuk spek bevestigd is, het doel te be reiken. De komeet Coggia is thans te Melbourne zichtbaar. Verkoop! n gen en aanbestedingen. Gisteren zijn te Westkapelle te koop aangeboden: 1° Een huis, schuur, erf en tuin aldaar. Verkocht voor f 795.05. 2° 36 aren 70 centiaren bouwland al daar. Verkocht voor f 704.74. 3° 27 aren 33 centi aren bouwland en sprink aldaar. Verkocht voor 495.89. Tliermometerstand. 18 Aug. 's av. 11 u. 64 gr. 19 'smorg. 7 u. 67 gr.'s midd. lu. 75gr.'sav.6u. 72 gr. Algemeen overzicht. Bazaine en Calvados, Calvados en Bazaiue, ziedaar in twee woorden den korten inhoud der Fransche dag bladen van heden. Mevrouw Bazaine heeft door haar brief aan den minister van binnenlandsche zaken ons allen een dienst bewezen, daar nu het twistgeschrijf over de manier waarop haar echtgenoot uit zijn ge vangenis gekomen is, waaraan anders in 'tgeheel geen einde was te zien, althans een weinig verstomt. Men durft toch eene vrouw, welke men ondanks alle partij verblinding genoodzaakt is te bewonderen, niet recht streeks van leugentaal te beschuldigen. De Soir be richt nu dat het onderzoek der politie heeft uitgemaakt dat de ontvluchting zeer goed door middel van een touwladder kan hebben plaats gehad en dat de gerech telijke verhooren nagenoeg afgeloopen zijn. De Figaro bevat een gesprek dat een zijner verslaggevers met mevrouw Bazaine moet hebben gehad en natuurlijk op hetzelfde neerkomt als haar brief aan den minister. Omtrent de pogingen door de echtgenoote van den veroordeelde aangewend om bij den maarschalk Mac- Mahon eenigc verzachting der gevangenis te verwer ven, wordt medegedeeld dat de maarschalk, tegenover de beden der smeckster, tamelijk koel bleef. Tevergeefs herinnerde mevrouw Bazaine hem dat de oud-maarschalk zijn wapenbroeder en zijn bevelhebber geweest was, dat hij 42 jaren lang met roem de épaulet gedragen had en dat men wel het recht had om hem onmiddel lijk dood te schieten,, maar niet om hem langzaam dood te martelen. De maarschalk antwoordde dat hij het verzoek zeer natuurlijk vondmaar er niets aan doen kondoch dat hij den veroordeelde of zijne vrouw den raad gaf om alle hoop nog niet op te geven. „De hoopzou mevrouw Bazaine daarop geantwoord hebben, is een zegen van God, dien Hij ieder mensch verleent." Met het huren van een boot te Croizette hadden mevrouw Bazaine en haar neef vrij wat moeite daar de verhuurder overeenkomstig het politie-reglement bepaald zelf mede wilde gaan. Door een list slaagden zij er eindelijk inna hem betaald te hebben hem te verwijderen en van dit oogenblik maakten zij ge bruik om van wal te steken. Toen de boot met groote moeite daar mevrouw Bazaine niet roeien kon en slechts met éen riem den arbeid van haar neef ondersteunde nabij het fort gekomen was, zagen zij eene donkere massa langs de muren afdalen, maar nog zóo hoog dat het onmogelijk scheen dat die den bodem zou kunnen bereiken. „Altijd doorroeiendeverhaalde zijkwamen wij eindelijk zoo dicht bijdat ik duidelijk het afglijden langs het touw kon hooren. Op eens meende ik den maarschalk tusschen twee kolossale steenen te zien ver dwijnen. Toen dacht ik dat alles uit was; ik zag Ruil aan en riep in het Spaansch uit: Se malo (liij is dood). Wat er in het volgend oogenblik gebeurd is herinner ik mij niet meer. Toen ik weder tot mij zei ven kwam zag ik den maarschalk in het water, het eene oogenblik zwemmende, het andere zich vastklem mend aan de rotsen. Ruil wierp hem een touw toe, waraan hij zich een eind voorttrok. Daar zijne krach- tti hem echter begaven en hij zfeh aan het touw vast- hb!d om niet door de golven te worden- medegesleurd, wren wij bevreesd dat hij door zijne zwaarte de boot zu doen omkantelen. Dat was een vreeselijk oogen- bik. Ik ging aan den tegenovergestelden kant der bqtt staan om tegenwicht te maken. Eindelijk kon Ruil den maarschalk aangrijpen, hem uit het water lichten en in de boot werpen. Hij was niet in staat )m iets anders te zeggen dan: Kinderen, hoeveel hebt voor mij over" Nog bevat de Figaro een brief van den heer de Ruil, waarin deze verklaart dat hij alleen uit dankbaarheid egens zijn oom en tanteBazaine en zijne echtgenoote, de voor zijne opvoeding in Europa zorg hadden gè- (ragen, besloten had tot de ontsnapping van den aaarsclialk de hand te leenen. Hij betreurt het zelfs at hij door het bewijs van toegenegenheid dat hij aan zjne bloedverwanten gegeven heeft, eene soort van pilitieke daad verricht heeft, daar hij van gevoelen is d.t men zich nooit als vreemdeling met de staatkun dige aangelegenheden van een ander land moet inlaten. D,arom herhaalt hij dat hij den ond-maarschalk niet heft geholpen als politiek .man, maar dat hij alleen dei leidsman zijner jeugd uit de gevangenis heeft willen reiden. Gelukkiger dan zijn gewezen wapenbroeder zet de mairschalk de Mac Mahonals het hoofd van den staat in zijn eigen land, zijne reis in Bretagne voort. Uit Lavil wordt gemeld dat. de ontvangst aldaar van de zijdi der bevolking zeer hartelijk geweest is. De per sooi van den ouden krijgsman is dan ook achtenswaardig genceg en wel geschikt om sympathie op te wekken, al doen zijne raadslieden dan ook al het mogelijke om de bevo.king tegen zich in te nemen. Nu weder is men overtl bezig de kiezers bij duizenden van de lijsten af te schrappen onder allerlei voorwendsels, teneinde op die wijze het algemeen stemrecht feitelijk zoodanig te knot ten, als men langs wettigen weg te vergeefs getracht heeft het te doen. Toch bewijst de verkiezing in Cal vados, waarover de Bonapartisten natuurlijk uitgelaten van Treugde zijn, genoegzaam hoe weinig al deze maatregelen in liet voordeel van het septennaat uit richten. Dat algemeen stemrecht, waarvan Frankrijk, na het op een onberaden oogenblfk te hebben aangenomenzoo gaarne weder verlost zou willen zijn, maakt inmiddels zijn weg door Europa. In Italië schrijft de partij der nieuw-liberalen zoo al niet het algemeen stemrechtdan toch uitbreiding der kiesbevoegdheid op groote schaal in hare banier. Deze nieuwe partij telt in de volksver tegenwoordiging een 64tal leden onder welke de meeste vrienden van den overleden heer Ratazzi. In hun ma nifest kondigen zijgelijk dat gewoonlijk in manifesten gaatallerlei goede dingen aanzooals meer zuinigheid in het beheerspoediger af doening van zakenmeer eenheid in liet staats-onderwijs enz. Dat alles moet, zooals men óok al meer in de wereld hoort verkondi gen, geschieden door het afdanken der oudere liberalen Crispi, Nicotera, Manc.ini enz. en het in dienst ne men van „nieuw bloed." Dringt men echter tot op den bodem der zaken doordan is het niet duidelijk of deze nieuwe liberalen zeiven wel recht weten wat zij willen. De oude linkerzijde, bij voorbeeld, wil zich in de bui- tenlandsche politiek bij Duitschland aansluiten. De nieuwe wil dat niet, maar verklaart te verlangen„Een vrijzinnige en behoudende buitenlandsche politiek." Die denkt men te volgen door zooveel mogelijk in plaats van de oorlogen de uitspraken der rede te stellen, en door vriendschap te zoeken overal waar men de vrijheidde burgerlijke gelijkheid, de voorschriften van het volkenrecht en de rechten van het geweten voorstaat. Ten slotte verklaren zij te verlangen eene regeering, die „gezag bezitgeëerbiedigd wordtvol geestkracht isde volksontwikkeling be vordert en de uitdrukking is van het algemeen belang, niet die van deze of genè partij." Vrome wenschen! zal men wellicht zeggen. De vraag mag echter gedaan worden of het om al die schoone zaken te bereiken noodig is te beginnen met eene nieuwe partij die der „nieuwe" liberalen, te vormen. Ja die vraag, welke men zich zoo ver van ons zou moeten doen, ware misschien ook wel van pas in meer nabij gelegen landen, waar men ook al haspelt over oude liberalen en nieuwe conservatieven, waar men spreekt van „noodbruggen" tusschen radicalen en anti-revolu tionairen en uit het oog verliest dat ten slotte allen hetzelfde belang behoorden te bevorderendat van het vaderland. Belgische brieven. Brussel, 18 Augustus. Toen ik voor eenige maanden in een mijner brieven melding maakte van een voordracht, die de heer Loy- sonvroeger bekend als pater Hyacintliegehouden had, schreef ik: „Deze aan het klooster ontvluchte monnik behoort niet te huis in een kunstlievenden kring of op het spreekgestoelte van het vrg onderzoek; zijne plaats is de kansel en wel die der katholieke kerk, tot welke hij gij kunt er van verzekerd zijn zal terugkeeren." Toen ik mij in dien geest uitliet begreep ik volko men dat ik een aantal lieden onaangenaam zou aandoen. Pater Hyaeinthe, ik wil zeggen de heer Loyson, weet de lieden te betooveren. Hij bezit eene zalvende wel sprekendheid, is spoedig aangedaan en sleept u met zijne woorden mede. Hij heeft den slag om de anti katholieke gevoelens zijner toehoorders juist genoeg in beweging te brengen om hen voor zich in te nemen, hen in een soort van slaap te wiegen en hen in het onzekere te laten omtrent zijne ware gevoelens. Dit gelukte hem echter niet bij degenen die tot op den boden der quaestiën doordrongendie zich een volledig oordeel wilden vormen over de houding van dezen priester en dezen monnik, die met oplettendheid de kronkelwegen zijner gedachten gadesloegen en zich rekenschap gaven van zijne terughoudingen, zijne hef tige grieven, zijne monnikachtige verbolgenheid. Voor al dezen bestond er niet de minste twijfel. Zij zagen in den heer Loyson geen hervormer. Zij begrepen dat bij hem geen beredeneerde overtuiginggeen stellig en onwankelbaar besluit te vinden warenwelke hem gedreven hadden om .voor altijd den monnikskap aan den kapstok te hangen. Hij was niets meer dan een ontevreden priesterdie zich voor het oogenblik in zijn toestand onvoldaan voelde en die slechts toegaf aan de inblazingen zijner moeilijk te bevredigen eerzucht. Toen hij dan ook eenmaal den schoot der katholieke kerk verlaten had, verlangde hij weldra den biechtstoel en het priesterlijk gezag terug. Op hetzelfde oogenblik dat hij de rol van hervormer speelde en de taak van een Luther op zich wilde nemen, betreurde hij de waar digheden en den invloed welke hij had prijs gegeven. Reeds in dien tijd koesterde hij het denkbeeld van eenmaal tot zijne vroegere kerk terug te keeren. Den eersten stap daartoe heeft hij thans gedaan. Hij heeft zich teruggetrokken uit de hervormde kerk te Genève, aan wier hoofd hij zich geplaatst had. „Deze gebeurtenis, zoo schrijft men uit Genève aan het Jour nal des Débats, heeft een smartelijken indruk gemaakt. Pater Hyaeinthe had door middel van zijne talenten, zijn grooten naam en karakter, zonder geweld te ge bruiken eene gemeente gesticht, die zich zeker staande had kunnen houden. Een duizendtal gezinnen had hij aan het ultramontanisme ontrukt. Zoo iets hadden de rechtzinnige ot de moderne protestanten evenmin als de vrijdenkers, zclf8 indien zij zich vereenigd hadden, nimmer kunnen teweegbrengen. Zonder hem is deze gemeente niet levensvatbaar en zal zij aan niemand meer belang inboezemen. Bisschop Mermillod wrijft zich reeds in de handen van tevredenheid." De heer Loyson zal niet eens eindigen zooals Lacor- daire; hij zal als een berouwhebbend zoon tot zijne moeder, de kerk, terugkeeren en ondanks zijne afdwa lingen uithoofde zijner buitengewone talentenmet liefde weder opgenomen worden. Een week of wat afzondering in een klooster zal voldoende zijn om de herinnering aan zijne vroegere misslagen in de oogen der kerkelijke waardigheidsbekleeders uit te wisschen. De overwegingen, op grond waarvan de breede ker- keraad zijner gemeente met algemeene stemmen beslo ten heeft het ontslag van den heer Loyson aan te nemen, zijn zeer waardig van toon en tegelijk geestig wat haren inhoud betreft. De gewezen herder en leeraar wordt in dat stuk in volkomen tegenspraak met zich zeiven gebracht en met nadruk op zijne eigen vrome grondstellingen gewezen. iauclelahcrichtcn. In de op heden door de Nederlandsche Handelmaat schappij te Rotterdam gehoudene veiling van 93,573 balen Java-, 4051 balen Macassar- en 2397 balen Padang koffie is de afloop zeer ongelijk geweest. Preanger en Menados a 2 bovenbleek en bleekgroenacbtig a 2 onder, Triage 3£ a 9 cent boven taxatie. Goed ordi nair 57 a 57 i- cent. Graanmarkten enz. Amsterdam, 19 Augustus. Raapolie op zes weken 32|. Lijnolie op zes weken f 32 J. Prijzen van Effecten. Amsterdam, 19 Augustus. Nederland. Certific. Werkelijke schuld. 2£ pet. 60£ dito dito dito 3 73 dito dito dito 4 Aand. Handelmaatschappij 41 137-g dito exploitatie Ned. Staatssp. België. Certificaten bij Rothschild .21 Frankrijk. Inschrijvingen3 dito5 94 Rusland. Obligation 1798/1816 5 102 dito Hope C°. 1855 6C serie 5 88 dito f 1000 18645 „102 dito L. 100 1872 5

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1874 | | pagina 3