in den raad aangeboden en in
11 Koole, van "der Grijp en
k en rapport.
meester en wethouders wordt
leend om het terrein van de
rf „De goede intentie" in het
r Labrijn wordt door de com-
tgebvacht op de rekeningen
en en weduwenfonds van ge-
•t muziekgezelschap Kunsten
len over den straatweg van
tven.
t goedkeuring. Aldus wordt
gesloten.
cnhutd.
t overzicht.
lismarck, ofschoon wat het
sgd is reeds op den. achter-
an die gebeurtenissen welke
niet 0111 het belang dat zij
v dewijl zij ais kenteekenen
,nd beschouwd worden. De
te Berlijndie eerst getracht
lieke partij verantwoordelijk
ad van éen misdadiger, wen*
rechterlijke macht in Beieren,
naar den zin der Pruisische
liet misdrijf zoekt, waar men
ilen. In Beieren blijft men
schuldig. Een Miinchener
uische Zeitung (een blad dat
gheid tegen de rijksrcgeering
aar aanleiding der insinuation
ng geuit tegen den rechter
ïfürt, die den pastoor Haut-
n vrijheid gesteld heeft, het
borst om, wanneer een eer-
zijn ambtsplicht, tot welken
aden heeft, als rechter moet
enmensch zelfs al wordt
an eenen moord verdacht
tieke of godsdienstige over-
t. dusverre over den persoon
ïfiirtmet wien ik zeer goed
Om echter de onbeschaamde
Berlijnsch courantengeschrijf
Le kaak te stellenwil üc u
liedoclde rechter een protes-
de liberale partij lieeft. aan-
'estrekten kring van vrienden
egenheid hij sedert zijn stu-
ater verworven lieeft, bekend
waardig man en oen uitste-
-ijf', dat in Berlijn althans
komt, ziet men echter dat
lieken nog niets verminderd
tenwier slachtoffer de ongc-
Schuiidt was, komen als het
idige gezindheid versterken,
t de opgewekte verontwaar
achter tot. dusverre nog niet
u zending van het Duitsche
van Spanje door een toeval
Henk heeft namelijk, juist
het telegram zou ontvangen
icht om anker te lichten en
ten, zijne legplaats voor het
is naar de reede van Kiel
ir gist eren met zijn eskader
i Kiel als te Wilkelmsliafen
en in orde te brengen om
inen kiezen en zal dan het
et de pantserschepen König
ch Carl, naar de Golf van
Opinione gelooven dan zou
mogendheden onderhandeld
hunne vloten in de Spaan-
vatten. Niet echter, gelijk
werdmet het oogmerk om
elijkc grens van Spanje uit
Ier om zich in de verwarde
land te mengen. Het doel
lijp wonende vreemdelingen
iit te beschermen doch het
orden dat de aanwezigheid
oordigers der meeste Euro-
zekere, zij het dan ook
de Carlistische benden zou
eft haar best gedaan.om de
ling der Carlisten van zich
zoo ver zal gaan van den
heer de Nadaillacprefect van het departement der
Pyreneeën en een beslist aanhanger van don Carlos, te
vervangen, mag met reden betwijfeld worden. De
regeering lieeft de clericale partij te veel te ontzien, of
schoon zij van de lastige tegenwoordigheid der natio
nale vergadering weldra, voor cenigen tijd althans, ver
lost zal zijn. De vergadering verlangt, evenals de
schooljongensnaar niets anders dan vacantie. In de
zitting van gisteren heeft de lieer Gambetta eene poli
tieke rede uitgesproken, waarin hij betoogde dat de
vergadering niet langer dan gedurende eene maand uit
een mocht gaan en in ieder geval vóór haar vertrek een
einde be.hoovde te maken aan den staat van beleg, die
nog op de meeste departementen drukt. Ook behoorde
zij ten minste nog de wetten tot organisatie van het
krijgswezen af te doen. Daarna kon zij uiteengaan,
om na hare terugkomst, over eene maand de orga
nieke wetten onder liauden te nemen.
Ook de heer Lamy drong op de opheffing van den
staat van beleg aan doch de vergadering verwierp met
376 tegen 307 stemmen bet door den spreker in dien
zin voorgestelde amendement. Ook een voorstel van
den heer Turquet oui den staat van beleg althans op
te beffen gedurende de verkiezingen voor de aigemeene
raden werd met 366 tegen 305 stemmen verworpen.
Vervolgens kwam de stand van zaken gedurende het
recès ter sprake. De lieer Brisson vroeg of ook nu
weder, evenals tijdens de vorige vacantie, iedere partij
vrij zou zijn 0111 met haar pretendent te intrigeeren. en
hem den we4 tot den troon gemakkelijk te maken
even alsof er geen wettig gouvernement bestond. De
heer de Franclieueen legitimist van lvet zuiverste
water, was er dadelijk bij 0111 te verklaren dat hij
zich niet zon gêneeren om alles te doen wat in zijn
vermogen wasteneinde het koningschap terug te
krijgen. E11 de heer Tolaineen werkman-afge
vaardigde, nam de vrijheid de regeering nog eens te
vragen wat zij op die twee manifestatiende vraag
van Brisson en de verzekering van de Franclieu, te
zeggen had.
Toen moest de generaal de Cissey, hot hoofd van het
kabinet, wel antwoorden, maar hij moest trachten zoo
weinig mogelijk te zeggenom bij niemand kwaad
bloed te zetten. Dat gelukte hem dan ook volkomen.
„De regeering, zeide hij zal bij iedere gelegenheid het
gezag van den maarschalk de Mac-Mahon en dat der
wet door ieder doen eerbiedigen en daartoe gebruik
maken van de middelen welke de wet tot hare beschik
king stelt.. Zij zal daarbij te werk gaan met voorzich
tigheid, met standvastigheid en met onpartijdigheid."
Na op deze wijze door den generaal afgescheept, te
zijn met een antwoord dat men niet boter zou kunnen
vertolken dan door liet bekende militaire bescheid:
„'t Is wel geweest, gij kunt gaan", besloot de verga
dering van den 6™ Augustus tot den 30™ November
vacantie te nemen.
Frankrijk zal van die vacantie weinig merken. "Wat
onvruchtbaarheid in haren arbeid betreft, kan toch deze
wetgevende macht de vergelijking met de meest werke-
looze volksvertegenwoordigingen bijna hadden wij
gezegd met de Nederlandsche zelfs gerust doorstaan.
De oogst in Engeland.
Met het oog op den kwijnenden staat van zaken
waarover handel en nijverheid zich nog altijd, sedert
de laatste twee jaren ongeveer, beklagen, hechten wij
een bijzonder belang aan alle mededeelingen die den
oogst van dit jaar betreffen. Het is daarom dat wij de
volgende beschouwingen van de Daily News over den
Engel8chen oogst overnemen.
Ofschoon onze oogst nog nauwelijks begonnen is,
zegt het bladbestaat er reeds vrij veel grond om over
de opbrengst van den grond tevreden te zijn, zonder
dat die tevredenheid in een enkel opzicht verminderd
wordtdewijl de naburige landen dit jaar even geluk
kig zijn als wij. Aan een goeden oogst wordt met
reden veel gewicht gehecht, zoowel omdat daardoor
aan het volk goedkoop brood wordt verschaft, als om
dat de wereldhandel er rechtstreeks door aangemoedigd
wordt. Gelukkig mogen wij er op rekenen dat de gun
stige vooruitzichten voor dit jaar zoo goed als zeker
zijn. Eenige maanden geleden vreesde men dat de
prijs van het brood tot eene hoogte zou stijgen, die in
de laatste jaren zonder voorbeeld zou zijn geweest.
Door verscheidene opvolgende schrale oogsten was
onze voorraad zoo goed als uitgeput en daar het
zelfde in Frankrijk het geval was bestond er alle
kans dat de concurrentie der twee groote landen op
de markten de prijzen verbazend zou verhoogen.
Wanneer de oogst van dit jaar beneden het gemiddelde
ware gebleven evenals die van 1872 en 1873en de
schaarschte in Frankrijk zich gevoegd had bij die van
ons eigen land, zou zelfs een buitengewone overvloed
in andere landen (hoe onwaarschijnlijk die onder deze
omstandigheden ook geweest ware) niet in staat geweest
zijn om het graan beneden de toch reeds hooge prijzen
van het voorjaar te brengen. Bij de tegenwoordige
financieele gesteldheid van Europa zou zoo iets eene
ware ramp geweest zijn.
Niet alleen dat dit gevaar is afgewendmaar wij
mogen vertrouwen dat de overvloed van den oogst bijna
voldoende zal wezen om onzen voorraad weder eenigen
tijd aan te vullen en het gevolg hiervan zal wezen
dat de eerstvolgende winter, wat de. graanprijzen be
treft, tot de voordeeligst.cn zal behooren, die wij in den
laatstcn tijd ge!;end hebben.
Men beschuldige ons niet van overdreven optimisme.
Al de inlichtingen, die door ons ingewonnen zijn, komen
daarin overeen dat wij niet alleen geen vrees behoeven
te. koesteren voor eene verergering van den nog altijd
zorgwekkend en toestand van handel en nijverheid, maar
dat er alle reden bestaat. 0111 te vertrouwen dat de goede
oogstdien wij te wachten hebbendaaraan voor het
eerst weder eenige levendigheid zal bijzetten.
ITcirptujerTi.
AMERIKAANSCHE MANIEREN.
Ziehier eenige aanteekeningen omtrent de Amerikaan-
sehe zeden en gewoonten die wij aan de Revue Brittan-
nique ontleenen en welke dus natuurlijk voor rekening
van den schrijver blijven. De manier van vertellen,
die, kunst waarin do Fransehen liet zoo ver gebracht
hebben, maakt ze echter licht het. lezen waardig.
Een van de eoquetterieën der Amerikaansche jonge
d mies bestaat tegenwoordig daarin dat zij gaarne een
zeker embonpo'td bezitten. In tegenstelling met- hetgeen
in het begin dezer eeuw in Amerika bet. gebruik was,
toen volgens Washington Irving de dames der nieuwe
wereld door het drinken van azijn en andere kunst
middelen steeds er op uit waren om eene aetherische
magerheid te verkrijgengaat er tegenwoordig bijna
geen dag omwaarin eene jeugdige sclioone uit. New-
York of Philadelphia zich niet, op de weegschaal plaatst,
teneinde zich te overtuigen dat zij nog altijd „goed in
het. vleesch" zit. „Hoe maakt gij het in den laatsten
tijd?" vroeg onze Franschraan aan eene jonge dame uit
den staat, Connecticut. „Uitstekend was het antwoord.
„Sedert de maand April beu ik achttien pond in ge
wicht vooruit gegaan."
Deze bezorgdheid over hunne zwaarte wordt aan de
kinderen sedert hun prilste jeugd ingeprent. Nauwe
lijks kan de jeugdige. Yankee op zijne kleine beentjes
vooruitkomenof bij loopt naar eene weegschaal en
laat zich een certificaat geven hoeveel zijn officieel ge
wicht bedraagt. Deze. operatie wordt op geregelde-
tijden herhaald.
„Zonderlinge tegenstelling, roept, de schrijver uit,
met onze dames, die zoodra zij de drie kruisjes beginnen
te naderen, voor niets zoo bang zijn als voor eenige
gezetheid! Andere tijden, andere zeden. Zoo verze
kert men mij ook dat de Amerikaansche vrouwen er
hoegenaamd niet tegen opzien om voor haar waren
ouderdom uit t,e komen. Dit moet ik echter bekennen
dat mij bijna ongeloofelijk voorkomt: ik zou eer den
ken dat alle dochteren Eva's, in alle deelen der wereld,
gelijken op zekere dame van mijne kennis, wier echt
genoot verklaarde, dat het hem de grootste moeite
gekost had om zijne vrouw binnen de dertig te krijgen,
maar dat, 1111 zij eenmaal binnen dat fatale cijfer ge
komen was, het hein weder even moeilijk viel om haar
over die grens heen te krijgen."
De schrijver heeft, voorts opgemerkt dat de kinderen
in Amerika zich even vroegtijdig ontwikkelen in eetlust
als in verstand, en hij schrijft dit daaraan toe dat de
ouders hen dadelijk aan de tafel der „groote menschen"
toelatenzoodra hun handen groot, genoeg zijn 0111 eene
vork vast te houden. Onverschillig of or gasten aan
den discli zijnof dat de tafel tot den gewonen familie
kring beperkt isaltijd zit het jonge volkje mede aan,
het luistert alle gesprekken af en is spoedig niet meer
verlegen om er zelf deel aan te nemen. Het gevolg
hiervan is dat de kleine jongens en meisjes dikwijls
eene tong bezitten die scherp genoeg is om een deftig
volwassen mensch in verlegenheid te brengen.
„Een doctor in de godgeleerdheid", zoo verhaalt de
schrijver, bevond zich in het salon eener dame, die
nog aan haar toilet bezig was. Teneinde hem eenigen
tijd gezelschap te honden, zond de mama haar doch
tertje naar beneden.
„Onze godgeleerde, het gesprek binnen de bevatte
lijkheid zijner kleine gezelseliapsjnffronw willende hou
den, begon met haar over de school te praten. Zij
bracht het echter spoedig op de letterkunde in het
algemeen, en vertelde hem onder anderen dat zij eene
parodie op Kingsley's bekende ballade „De drie vis-
schers" geschreven had, maar dat het handschrift onge
lukkig in het vuur gevallen was.
„Welriep de theologant, uitdie zich eens bijzonder
galant wilde toonen het spijt, mij dat ik zelf het vuur
niet geweest benik zou zeker zulk een kostbaar docu
ment niet vernield hebben."
„Op deze ontzettende flauwheid rees de kleine mü»
