M. C. J. Pilaar, z. 2 d. J. H. C. Coppicters, z. 1 m.
Zierikzee. Gehuwd: C. W. van de Ven,-jm.30j.,met
A. M. van Schelven, jd. 27 j. W. Moeliker, jra. 34
j., met L. Moeliker, jd. 26 j.
Bevallen: A. Klaasse, geb. van Schijndel, z. N. J.
Janse, geb. Overbeke, d. A. C. Simmers, geb. Stoutjes-
dijk, d. J. ïlolm, geb. Saphoudt, z.
OverledenA. W. Wettermans, d. 2 j. A. Verschuur,
d. 17 m. M. Uijl, d. bijna 6 j. J. P. Blankert, d. 6 w.
J. C. Verschuur, z. 8 w. Th. de Paepe, z. 0 no.
Thermometerstaml.
18 Jnli 'sav. 11 u. 67 gr.
19 'sraorg. 7u.67gr. 'smidd.lu.85gr. 'sav. 11 u. 71 gr.
20 'smorg. 7u.66gr.'smidd.lu.90gr.'sav.tiu.85gr.
Iluitcirlani
Algemeen overzicht.
De aanslag van den kuiper Kullmann op prins Bis
marck heeft in Duitscliland aan de verbittering tegen
de ultramontanen nieuw voedsel gegeven. De officieuse
organen hebben reeds gedurende eenigc dagen laten
doorschemeren, dat men voortaan de ultramontaanschc
pers en vooral ook het katholieke verenigingswezen
aan een scherpe controle wilde onderwerpen. Van ver
schillende zijden is er ook op aangedrongen, dat men
de kerkelijke wetten nog gestrenger zou maken, en
een telegram uit Berlijn meldt, dat, volgens de Nord-
deutsche Allgemeine Zeitung, het staatsministerie heeft
besloten om de politie-reglementen op de katholieke ver-
eenigingen met de meeste gestrengheid toe te passen.
De minister van justitie heeft den procureurs van den
staat reeds aangeschrevendat zij gestreng op alle
ultramontaansche agitatiën moesten toezien, vooral op
die van de persomdat dezevolgens hemonwettige
handelingen en misdaden bevorderen.
Zooals in de geheele kerkelijke quaestie het geval is
geweestmunt ook in deze zaak de Volks-Zeitung
weder uit door haar bezadigde en flinke taalwaarin
zij weder den spijker zoo juist op den kop slaat. Hetzij
men den aanslag aan politieke of godsdienstige beweeg
redenen moet toeschrijven, zegt dat blad mag
men dien toch niet rechtstreeks aan eene partij ten
laste leggenmaar moet hij slechts aan de verbittering
van op zich zelf staande individuen worden toegere
kend. De Volks-Zeitung deelt niet het gevoelen van
hen die meenen, dat door verzwaring van de kerkelijke
wetten een einde zou kunnen worden gemaakt aan het
fanatisme van vele katholieken. „De geestdriftvolle aan
hangers. van de BirinarckFalksche kerkelijke politiek,
waartoe wij volstrekt niet behooren zegt het blad
hopen dat de te Kissingen gepleegde aanslag de laatste
tegenstand van de ultramontanen tegen het gezag van
den staat is; dat nu de oogen van het grootste ge
deelte onzer katholieke burgers voor het heillooze
drijven van die partij geopend zullen zijn, en dat nu nog
slechts een krachtdadige handhaving van de wetgeving
noodig is om de aanhangers van de katholieke Juli-
kerk tot onderwerping aan de wetten van den staat te
dwingen.
„Wie echter de uitingen der centrale organen binnen
en buiten Duitscliland onpartijdig beoordeelt, zal daarin
geen spoor van moedeloosheid ontdekken. Niet door de
kerkelijke wetten strenger te maken, waardoor nog
gemakkelijker martelaars zullen ontstaan en waardoor
het fanatisme zal worden bevorderdmaar slechts door
hen op rationeele wijze toe te passen en tevens door
consequente uitvoering van de grondregelen, die in
de wet over de invoering van het verplichte bur
gerlijke huwelijk en van den burgerlijken stand zijn
aangenomenen vooral ook door wering van icderen
clericalen invloed op het openbare schoolonderwijs,
zal het mogelijk wezenom tot een gelukkige oplos
sing van de tegenwoordige kerkelijke moeilijkheden,
tot een gewenscht einde van den lieerschenden strijd
te geraken, hetwelk in dat geval zoowel voor het ge
zag van den staat als voor de algemeene godsdienst
vrijheid gunstig zal zijn." Ongetwijfeld geeft de Volks-
Zeitung hier het ceriigc goede middel aan voor de
genezing van de kwaalen ware de Duitsche regeering
begonnen met den invloed van het kerkelijke element
uit zuivere staatsinstellingen, zooals liet onderwijs,
het huwelijk en de burgerlijke stand te weren dan
zou de kerkelijke strijd hoogstwaarschijnlijk nooit die
hoogte hebben bereikt, waarop hij thans is gekomen.
Het blijkt, dat pastoor Hauthaler onschuldig ver
dacht is van medeplichtigheid aan den aanval. Hij
was werkelijk alleen voor zijn genoegen op reis en
slechts ter loops te Kissingen, terwijl alle information
omtrent hem zeer gunstig luiden. Hij is dan ook als
volstrekt niet medeplichtig reeds Zaterdag weder in
vrijheid gesteld.
Nu de eerste indruk van het gebeurde te Kissingen
een weinig is verminderd beginnen de Duitsche bladen
de aandacht te vestigen op een feit dat gelijktijdig
plaats hadde ontmoeting van den keizer van Duitsch-
land met koning Lodewijk van Beieren. In den laat-
8t.cn tijd was veelgesprokenen geschreven ook, over
de reichsfcii.dl'che gezindheid van den koning, die
vooral bij de eigenlijke hovelingen, om zijn stille
en afgezonderde levenswijze, niet bijzonder bemind is.
Daar de koning echter zelf het initiatief heeft genomen
voor de aanbieding van de keizerskroon aan! koning
Wilhelm van Pruisen kou men ternauwernood twijfel
koesteren aan zijne gezindheid, maar toch die twijfel
bestond. Toen nu de keizer op zijn ïeis naar Gastein
te Miinchen kwam verliet de koning zijn eenzaam berg-
slot, om den keizer te ontmoeten en hem als gast har
telijk welkom te heeten, en ziedaar nu het feit waaruit
men thans het bewijs put voor de goede gezindheid van
den koning jegens de eenheid van het Duitsche rijk.
Deze gebeurtenis heeft in de oogen van de echte natio-
nalcn zóo hooge waarde, dat zij haar voldoende achten
om alle argumenten aan de Beiersehe „patriotten" te
ontnemen en om hen de oogen te doen openen voor de
retch.*fremdikhe beginselen van hun koning. Alweder
een bewijs aan welke nietigheden men in de politieke
wereld dikwijls zijn argumenten ontleent en welk een
groote waarde men aan handelingen hecht, die mis
schien geen de minste politieke bedoeling of beteekenis
hebben.
De zitting der Fransche nationale vergadering zal
hoogst waarschijnlijk lieden belangrijk wezen. Alge
meen werd verwacht, dat in ieder geval heden door
een lid der rechterzijde het voorstel zou worden gedaan
tot verdaging van de vergadering, en de beslissing
daarover zal eenigszins een maatstaf kunnen wezen
voor wat men van de vergadering ten aanzien van de
constitutioneele quaestie te wachten heeft. Deze zal
nl. heden vermoedelijk nog niet aan de orde komen,
want in een Zaterdag gehouden ministerraad is beslo
ten om aan de vergadering te verzoekendat zij
de discussie over het rapport van den heer Ventavon
zou uitstellen tot Woensdag of tot de volgende zit
ting. De ministerieele crisis maakt een dergelijk verzoek
noodzakelijk. Maarschalk Mac-Mahon schijnt de samen
stelling van een nieuw kabinet eerst te hebben opge
dragen aan den hertog de Broglie, doch nadat deze
bepaald had bedankt heeft hij den minister van bni-
tenlandsche zaken, de heer Decazes, met de recon
structie van het ministerie belast. Of do maarschalk
slingert van de eene partij naar de andere, öf de her
tog de Broglie heeft hem geadviseerd liever steun te
zoeken bij de richting die de heer Decazes vertegen
woordigd; in ieder geval pleit deze houding niet vóór
Mac-Mahon. Nu de Bonapartistische neigingen van de
Broglie algemeen bekend zijn, en hij daaraan grooten-
deels zijn val te danken heeft, is het onbegrij
pelijk, dat de maarschalk tot hem zijn toevlucht neemt,
terwijl de weigering van de Broglie de bewustheid
van de zwakheid zijner partij verraadt en van de toe
nemende kracht der republikeinsche. De heer Decazes
moet bepaald voor de aanneming van het voorstel-Ca-
simir Périer gestemd zijn en de onmiddellijke behande-
deling, wat hem persoonlijk betreft, verkiezen boven uit
stel hoewel hem het voornemen wordt toegeschreven
om een kabinet te vormendat verdaging van eene
beslissing der constitutioneele quaestie tot programma
zou hebben. Wat van dit alles waar is zal de tijd
moeten leeren.
Met 338 tegen 325 stemmen heeft de nationale ver
gadering het voorstel van den heer Wolowski aange
nomen om de jaarlijksche aflossingen aan de bank van
Frankrijk met 50 millioen te verminderen, niettegen
staande het voorstel door den minister van openbare
werken werd bestreden. Ook deze stemming is geen
gunstig voorteeken voor de constitutioneele voorstellen
der regeering daar de meerderheid nog niet schijnt te
zijn verplaatst.
Door do Spaansche regeering wordt het voornemen ge
koesterd om het geheele land in staat van beleg te ver
klaren. Het doel hiervan kan niet anders zijn dan om met
meer arbitraire middelen de Carlistische propaganda te
bestrijden, maar wat beteekent zulk een maatregel wan
neer men de kracht mist om hem te handhaven? Zijkan
dan slechts strekken om de machteloosheid der regee
ring des te meer te doen uitkomen en haar prestige te
verminderen. Zoolang de strijd zelf niet met meer
ernst en kracht wordt gevoerd is zulk een maatregel
slechts lachwekkend. Volgens een telegram uit Madrid
hebben de Carlisten bij Cuen<ja 40 dooden en 1000 ge
kwetsten verloren, waaruit men moet opmaken dat
aldaar een gevecht heeft plaats gehad tot ontzet van
de stad.
In het Noorden bepalen de operatiën zich tot het
bezetten van eenige plaatsenterwijl overigens in den
toestand aldaar gcenc verandering komt.
Hetzij om eene afleiding te verschaffen of als middel
om uit den benarden toestand te geraken, brengt lTm-
parcial eensklaps de quaestie van de Iberische eenheid
op het tapijt en betoogt, dat de verecniging van Spanje
en Portugal zou strekken om hunue autonomie te ver
zekeren evenals die van Zweden en Noorwegen. Por
tugal zal zeker op 't oogenblik al zeer weinig lust
hebben in eene vereeniging met Spanje!
Belgische brieven.
Brussel19 Juli.
De eentonigheid en doodelijke stilte, die op politiek
gebied in België heerschen, zullen eenigszins worden
verlevendigd door het internationale militaire congres
dat, naar men verzekert, den 27en Juli a. te Brussel
zal worden geopend.
Alles is gereed om de 42 gedelegeerden te ontvan
gen op het ministerie van buitenlandsche zaken wor
den zelfs bureaux in orde gebracht, en toch waarborgt
niets dat op het laatste oogenblik nog geen hinderpalen
zullen ontstaan.
Engeland en Frankrijk stellen geen vertrouwen in
het congres. Engeland ziet er een aanslag in op zijn
vrijheid van handel in wapenen in geval van oorlog;
Frankrijk gevoelt er de hand van Pruisen in. Ditmaal
zou het wantrouwen van Frankrijk wel gegrond kun
nen zijn.
Inlichtingen uit authentieke bron stellen mij in staat
u te zeggendat het voorgenomen humanitaire congres
niets anders is dan een werk van prins Bismarck door
den czaar uitgevoerd.
In den laatsten tijd hebben onze dagbladen uitvoerig
de vraag behandeld of België als neutrale mogendheid
al dan niet aan dezen aréopagus moest deelnemen.
Ik geloof dat dit zoo breed is als het lang is. België
zou geen den minsten blaam op zich laden door zich,
onder het voorwendsel van onzijdigheid, van deelneming
te onthouden en het zou zich ook volstrekt niet com-
promitteeren door een generaal te zenden om deel te
nemen aan de beraadslagingen die rondom de groene
tafel in het departement van buitenlandsche zaken
zullen worden gevoerd.
Indien de mogendhedendie het congres hebben
bijeengeroepen, het ernstig meenen met de verminde
ring van de ellende van den oorlog, waarom protesteeren
zij dan nietwaarom verzetten zij zich dan niet, tegen
die schandelijke oorlogen die in Europa worden ge
voerd, tegen die Carlistische benden, die hunne pro
vinciën leeg rooven zonder dat een kabinet tot nogtoe
protesteerde tegen een barbarisme den inboorlingen van
Borneo waard
Odon Carlos, de vertegenwoordiger van het legitimisme,
de hoop der ultramontanen, de lichtende ster van het
pausschap; don Carlos is de waardige nakomeling van
dien Ferdinand III van Spanje van wien Chateaubriand
heeft gezegd, dat in hem de onverschrokkenheid van
het dier met de traagheid van zijn eigen ziel was ver-
eenigd. Zijn nakomeling heeft niet eens de treurige
verdienste van dierlijke onverschrokkenheid. Hij is
te traag voor iedere handeling evenzeer als voor eene
overwinning die anderen voor hem hebben behaald.
Omtrent het oproer iu de correctioneele gevangenis
te Vilvoorde waaraan de wachthebbende militaire
macht deelnam zal ik niets zegggen. Het is onder
drukt en de oproermakers zijn heden naar Brussel ver
voerd, om voor een krijgsraad te recht te staan. De
troepen, die naar Vilvoorde waren gezonden, zijn ook
teruggekeerd. Een mooie stelling voor hunne advocaten
om te bepleiten zou zijn, dat de buitengewone warmte
in de vorige week de militaire veroordeelden in staat
van opgewondenheid heeft gebracht.
Jnge.?oitdnt sstulsta.
In n° 54 van de Nieuwe Goessche Courant, uitgege
ven den 14'-" Juli 11., wordt de afstemming van de
censuswet in de 2C kamer aan de liberalen toegeschre
ven en hun dit verweten als:
„een bewijs van kleingeestig eigenbelang; van het
doordrijven van eigen wenschen; van het miskennen
van algemeen belangvan vrees dat door de uitbreiding
van het kiesrecht het Christelijk gezinde deel dernatio
meer vertegenwoordigers zou bekomen en daardoor het
monopolie der godsdieustlooze school in gevaar zou
komendat de uitspraak van de meerderheid der kamer
hun woelen zou veroordeclen en de voorstanders van
v r ij h e i d van o n d e r w ij s de bovenhand zouden ge
kregen hebben enz. enz."
Daarlatende in hoever de verwerping van de be
doelde wet al of niet te betreuren is, zij tot wederleg
ging van al die verwijten en declamatiën aan het adres
der liberalen, alleen herinnerd, dat acht of negen
liberale leden der kamer tegen, en al de overigen
vóór de bedoelde wet hebben gestemd en dat juist do
oppositie, waaronder de heer Saaymans Vader, afge
vaardigde uit Goes, heeft tegengestemd en dus voor
namelijk door haar verzet de bedoelde wet is gevallen.
Dit staaltje uit velen zal wel voldoende zijn om de gocdo
trouw van de redactie der Nieuwe Goessche Courant
in het ware licht te stellen.
4e district van Zeeland
18 Juli 1874. O.
