het werk, teneinde onder zijne kodde iemand anders op te sporendie in staat was om in de processie St. Vin cent in al zijn glans voor te stellen. De deken had echter buiten den waard, of liever bui ten den ouden St. Vincent gerekend. Op het oogenblik dat de processie hare wandeling zou aanvangen, met den pseudo-St. Vincent, op een stevig Brabantsch paard gezeten, aan haar hoofd, kwam de oude St. Vincent, gekleed met de echte wapenrusting, die hij ondanks dc tegenwerking van den deken, uit handen van den burgemeester, den bewaarder dezer reliquien, had weten machtig te worden, voor den dag, met het vaste voornemen om den indringer zijne plaats te betwisten. De deken, ziedend van toorn, kwam in zijn pries terlijk gewaad aansnellen, greep het paard van den ouden St. Vincent bij den teugelen beet den heilige toe dat hij het recht niet meer had aan de processie deel te nemen. Deze stoorde zich echter hieraan niet, maar dreigde met zijn slagzwaard de vuist van den opgewonden priester af te hakken. De nieuwe St. Vincent achtte zich van zijn kant verplicht den deken te hulp te komen, terwijl de talrijke bedevaartgangers, verdeeld tusschen hun eer bied voor de echte reliquien, die op het lijf van den ongeloovigen heilige zaten en den orthodoxen heilige zonder de reliquien, niet wisten aan welke zijde der twee partijen zij zich scharen moesten. Hieruit ontstond eene zoo wanhopige verwarring dat de processie verplicht was in de kerk terug te keeren. Dunkt u niet dat dit geval volkomen geschikt zou wezen voor een comisch heldendicht, onder den titel: „De pseudo St. Vincent in de XIX' eeuw."? fttcrsgrirocrh. HET AANSTAANDE MUZIEKFEEST. II. De tweede dag van bet muziekfeest belooft, bij meer afwisselingniet minder genot dan de eerste. Met het oog juist op die afwisseling, zij ods eene enkele op merking vergund niet zoo zeer bij wijze van critiek op dit programma, maar als in het algemeen geldig voor de meeste programma's van tegenwoordige Nc- derlandsche muziek uitvoeringen. Een Duit3cher, met wien wij eens over muziek spraken, deed ons bij die gelegenheid de vraag: „Bestaat er nog andere muziek dan de Duitscbe?" Wij beschouwden die onbeschaamde vraag als voortspruitend uit onkunde of verwaandheid. Graan wij echter do muziekstukken na, welke in Neder land op openbare uitvoeringen gespeeld en gezongen wordendan zijn wij geneigd de vraag met een kleine wijziging te herhalen: „Bestaat er geen andere muziek dan de Duiteche?" Wij weten dat wij bier den voet zetten op een zeer gevaarlijk terrein. liet is bekend dat er geen moei lijker menschen bestaan om mede te disenssieeren dan theologen en musici. De oude waarheid, door Beets eenmaal in zijn Camera Obscura in bet licht gesteld, blijft nog altijd eene v/aarheid. Zoodra men zich verstout tegenover een musicus, en ook tegenover menig ander die bij lange na den naam van musicus niet verdient, met een gevoelen, een twijfel voor den dag te komen, heeft men kans op het antwoord, met een medelijdend glimlachje of uit de hoogte gegeventOmje de waar heid te zeggen, geloof ik niet dat ge veel idéé hebt van muziek." Eene courant heeft echter dit voor, dat door haar voorgestane gevoelens niet beschouwd worden als persoonlijk, maar als uit te gaan van het groote publiek. Dit nu kunnen wij met de meeste stelligheid verzekeren dat bet publiekniet in het bijzonder bet Middelburgsche, maar in het al gemeen de groote meerderheid van hendie in ons land muziekuitvoeringen bezoeken, bij allen eerbied voor Duitscbe muziek, bij allen goeden wil om zich eenige inspanning te getroosten, teneinde de ingewik kelde toonwerken der Duitscbe meesters te leerec ge nieten. echter, na op den eersten dag van -een muziek feest een 6treng en verheven werk uit de Duitscbe school te hebben aaDgehoordden tweeden met niet minder genoegen een paar nommers uit het zoo elegante en bevallige, zoo rijke en zoo klassieke (in anderen zin dan dien, waarin men dit woord nu eenmaal op muzi kaal gebied opvat) Fran3che en IraliaaDsehe lépertoire zou wecschen toe te juichen. Onnoodig te zeggen dat wij voor het overige de heroën der Duitscbe muziek, die op het programma voor den tweeden dag voorkomenonze diepste bewon dering toedragen. De symphonie „Eroica" van Beethoven! Wie heeft niet aan den indrukdoor dit machtig en verheven toonwerk teweeggebrachtgenoeg om bijna al zijn bewonderings-vermogen voor een gebeelen avond uit te putten? Gelijk vele composifciën van Beethoven» zoo heeft ook deze haar geschiedenis, welke voor iet 1 juist begrip van het werk niet onbelangrijk geacht kan worden. Het was in 1803. In den vollen bloei van zijn genie, op 33jarigen leeftijd, gloeide Beethoven met al de kracht zijner vurige ziel voor al wat menscbelijk en edel was. De Fransche omwenteling van het einde der vorige eeuw had der wereld een nieuwen gezicht einder ontsloten. De slagboomen door verouderde voor rechten, door het verschil in standen, door zoo menig misbruik, uit vroeger eeuwen afkomstig, aan de men- schelijke vrijheid gesteld waren door den maclitigeB adem der nieuwe denkbeelden ter aarde geworpen. En op het oogenblik dat de revolutie, in een bloedbad verzinkend, voor dé mensebbeid geen andere beteekenis dreigde te erlangen dan die van een benauwden droom, een nachtmerrie, was een groot man, een machtig en geweldig genie, Bonaparte, verrezen, die de losgelaten hartstochten weder binnen de perken van orde en rede terngdrong envoortbouwende op de breede en j uiste denkbeeldendie aan de revolutie in den aanvang tot grondslag gelegen hadden, den modernen staat naar de eischen van den nienweren tijdgeest scheon te willen vestigen. Geen wonder dat in alle landen der wereld de naam van Bonaparte een aantal warme bewonderaars vond. Tot de eersten en vnrigsten daarvan behoorde ook Beethoven. Reeds in 1798 vatte hij het voornemen op, door den Franschen gezant te Weenen, Bernadottc, daartoe aangespoord, om den zegevierenden veldheer der republiek een zijner groote instrumentale werken toe te wijden. Vier jaren later kwam dit denkbeeld tot uitvoering. Reeds was de geheele symphonie ge reed, en op bet eerste blad had Beethoven met eigen hand het enkele woord „Buonaparte" geschreven. Daar onder stond alleen de naam van don componist„Luigi van Beethoven." Die twee woorden zeiden genoeg. De eene groote geest voelde zich gelijk, ehcnlurtig aan den anderen wien hij zijne hulde bewees. Daar bracht zijn vriend Ries hem de tijding dat Bonaparte zich tot keizer had laten uitrcepen. Woedend sprong Beethoven op, met den uitroep: „Ook bij is dus alweer niets meer dau een gewoon mensch Nu zal hij ook de rechten der menscbheid met voeten gaan treden en alleen aan zijno eerzucht gehoor geven. Nu zal bij zich boven alle anderen gaan stellen en een dwingeland worden V' Met 'deze woorden scheurde hij het titelblad zijner symphonie door midden en wierp de stukken op den grond. Langen tijd duurde bet vóórdat hij besluiten kon het werk in bet licht te geven. Toch werd het door de bemoeiingen van zijn vriend en beschermer, vorst Lobkowitz, eenige malen opgevoerd. Prins Lodewijk Ferdinand, dio in een gevecht tegen de Franschen bij Saalield sneuvelde, liet vóór zijn vertrek naar bet oorlogstooneel de symphonie Eroïca driemaal achter elkander voor zich uitvoeren. Dat was zijne voorbe reiding tot den heldendood. De tegenwoordige titel der symphonic is in het Italiaansch: „Helden-symphoniegeschreven tot viering van het herinneringsfeest van een groot man." Het eerste gedeelte geeft in mnzikalen vorm dadelijk eene schildering van den held. Tot aan de 36' maat wordt het boofd-motief door alle hulpmiddelen en krachten van het orkest aangevuld en duidelijk gemaakt. Daarna reedt een tegen-motief ia, waardoor de strijd, diende held tegen zijne uiterlijke vijanden te voeren heeft, wGrdt voorgesteld. Vermoeid, somtijds op het punt te bezwijkenzet hij niettemin zijnen weg voort. De treurmarsch is vol verheven schoonheid en diepen rouw, als de treurzang van een dankbaar volk bij het graf van een groot maD. Doch de held is onsterfelijk; daarom vormt de treurzang niet het einde der sym phonie. Het Scherzo is misschien het bewonderens waardigste gedeelte van bet werk. In snelle bewegiDg, 45 maten lang bijna nietB dan kwart-notenmet slechts enkele achtsten en halven er tnsscben spoedt de muziek zich met levendigheid, spotachtig zou men bijna zeggen, maar toch verbeven voort. Dan weerklinkt in het trio de hoorn, als een roepstem uit eene andere wereld, die in het tweede gedeelte langzaam wegsterft, waarop, als een afscheidsgroet, de snaar-instrumenten antwoor den. In de finale eindelijk, wordt een thema in den trant van een volkslied, langzamerhand tot de grootste kracht ontwikkeld. Het tegen motief, dat bij de 75° maat intreedt, verzacht bet hoofd-thema, als om de verborgen zachter aandoeningen die het hart van den grooten man bestormen, te schilderen. Deze weemoe dige teedere indruk wordt laterin het Poeo Andante, nog versterkt. Het is alsof de held den strijd niet langer kan voortzetten. Dan barst nog eenmaal de heldenkracht in hare volle glorie los en daarmede ein digt deze symphoniehet meest verbazende work wellicht, waarmede de menschelyke geest ooit getracht heeft zich tot in de sferen van het oneiudige to verheffen. Van de overige nommers van het programma hebben wijook om ons overzicht niet al te nitvoerig te doen worden, weioig te zeggen. Wie k.fent niet de schit terende en bevallige, ridderlijke en romantische muziek van Weber's Oberon, waarvan de, ouverture bet tweede i gedeelte van den JaatBten dag opent? Wie heeft nïe> sedert de laatste uitvoering van Handei's „Messias" de herinnering behouden aan het machtige Hallelujah, een indruk zóo diep, dat alleen het verlangen om het grootscbe stuk nogmaals te hooren een gang naar de con certzaal op den tweeden dag van het muziekfeest wettigen zou? De Pfingst-cantate van Hiller is ons niet bekend en kan alzoo slechts als het werk van een der eerste tegenwoordige Dnitsche componisten door ons aanbevolen wordeD. Ook de liederen, welke door do solisten ten geboore gebracht zullen wordenzijn deels te bekend, deels te nieuw om er veel van to kunnen zeggen; doch de naam van Carl Hill en van mejuffrouw Weyringer is, juist alB liederen-zangers, hoog genoeg gevestigd, om ook in dit opzicht een buitengewoon genot te kunnen verwachten. Wij hebben hiermede onze taak, de aankondiging en voorbereiding van het aanstaande muziekfeest, vol bracht. Mocht het ons gelukt zyn de belangstelling in de zaak een weinig te verhoogen, mochten wij tevens een enkelen bezoeker de niet altijd gemakkelijke taak om de ware beteekenis van ingewikkelde toon- werken te doorgronden een weinig lichter gemaakt hebben, zoodat het muziekfeest, in het belang der ontwikkeling van kunstzin en liefde voor het schoone, eene eenigszins langere nawerking hebben mag dan de korte duur zijner twee dagenwij zouden ons voor de genomen moeite ruim beloond achten. £janDielsbmel)te?i. Graanmarkten enz. Middelburg, 28 Mei. De aanvoer uit Walcheren eu verder uit onze provincie was heden gelijk de han del zeer gering; puike Walchersche tarwe werd bijna alleen voor consumptie gekocht tot 15 cent hooger van f 13.25 tot 13.40, Zeeuwsche dito op 13 gehouden; rogge bij partij /TO bij uitslijting f 10.25; wintergerst in puike soort niet ter markt, middelmatige qualiteit werd van den zolder op f8.25 a f8 gehouden, Wal- cbersche zomergerst gevraagd 25 cent hooger en f 8.25 verkocht, Zeeuwsche dito bracht f 7.90 opwalcher- sche bruine boonen onveranderd met 12 betaald, dito paar den boonen 25 cent hooger en f 9.25 gekocht, dito witte boonen en groene kookerwten opgeruimd; winter- koolzaad wordt onveranderd f 11.50 genoteerd; prijzen van olie en koeken zijn dezelfde. GEMIDDELDE MARKTPRIJZEN. Middelburg, 28 Mei. Yersche boter 0.84 a 0.88. Eieren per 100 stuks f 3.10. Prijzen van etfecten. Amsterdam 28 Mei. Nederland. Certific. Werkelijke schuld. 2J, pet. 60f dito dito dito 3 74 dito dito dito 4 96-rV Aand. Handelmaatschappij 4$ 1381 dito exploitatie Ned. Staatssp. 109$ België. Certificaten bij Rothsehiid 21 Frankrijk. Insehr ij vingen3 dito5 Rusland. Obligatiën 1798/1816 5 1011 dito Hope C°. 1855 6° serie 5 87-1 dito f 1000 18645 „101 dito f 1000 18665 1011 dito L. 100 18725 98$ Loten 18665 „272 Oblig,Hope&C°.Leeningl860 4J- 94J Certific. dito4 771 Inscript.Stieglitz&C°.2ea4L. 4 Obligatiën 1867—69 4 821 Certificaten 6 511 Aand. Spoorw. Gr. Maatacb. 5 2431 Oblig. dito4 Aand. Baltische spoorweg 3 128J Obl. spoorweg Poti-Tiflis 5 991 dito dito Jelez Orel 5 99J dito dito Charkow Azow. 5 Polen. Scbatkistobligatiën 4 791 Oostenrijk. Oblig.metall.inzilverJan./Juli. 5 651 dito dito April/Oct. 5 651 dito in papier Mei/Nov. 5 61 dito dito Febr./Aug. 5 60$ Aand. Nation, bank 3 1022 Hongarije. Schatkistbiljetten 6 871 Italië. Certific. Amsterdam 5 60f Spanje. Obligatiën Buitenl 3 18$ dito Binnenlandsche 3 13 Portugal. Obligatiën3 45| Turkije. Inschrijving Alg. schuld 5 44 A Egypte. Ob). 1868 7 754 dito 1873 7 661 Amerika. Obl. Vereenigde Staten 1904 5 98$ dito dito dito 1882 6 1001 dito dito dito 1885 6 I0?|- Illin. Cert. Amsterdam „86 Oblig. Illinois Redemtion. 6 Oblig. Central Pacific 6 771 Obl. St.Paul&Pac.Spw.l'sec. 7 dito dito dito 2® sec. 7 Brazilië. Obl. 1863 4j dito 1865 5 97$ Mexico. dito 18513 15-,V Grenada, dito6 Venezuela, dito3 101$ Ecuador, dito1

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1874 | | pagina 3