het werk, teneinde onder zijne kodde iemand anders op
te sporendie in staat was om in de processie St. Vin
cent in al zijn glans voor te stellen.
De deken had echter buiten den waard, of liever bui
ten den ouden St. Vincent gerekend.
Op het oogenblik dat de processie hare wandeling zou
aanvangen, met den pseudo-St. Vincent, op een stevig
Brabantsch paard gezeten, aan haar hoofd, kwam de
oude St. Vincent, gekleed met de echte wapenrusting,
die hij ondanks dc tegenwerking van den deken, uit
handen van den burgemeester, den bewaarder dezer
reliquien, had weten machtig te worden, voor den dag,
met het vaste voornemen om den indringer zijne plaats
te betwisten.
De deken, ziedend van toorn, kwam in zijn pries
terlijk gewaad aansnellen, greep het paard van den
ouden St. Vincent bij den teugelen beet den heilige
toe dat hij het recht niet meer had aan de processie
deel te nemen.
Deze stoorde zich echter hieraan niet, maar dreigde
met zijn slagzwaard de vuist van den opgewonden
priester af te hakken.
De nieuwe St. Vincent achtte zich van zijn kant
verplicht den deken te hulp te komen, terwijl de
talrijke bedevaartgangers, verdeeld tusschen hun eer
bied voor de echte reliquien, die op het lijf van
den ongeloovigen heilige zaten en den orthodoxen
heilige zonder de reliquien, niet wisten aan welke
zijde der twee partijen zij zich scharen moesten.
Hieruit ontstond eene zoo wanhopige verwarring
dat de processie verplicht was in de kerk terug te
keeren.
Dunkt u niet dat dit geval volkomen geschikt
zou wezen voor een comisch heldendicht, onder
den titel: „De pseudo St. Vincent in de XIX' eeuw."?
fttcrsgrirocrh.
HET AANSTAANDE MUZIEKFEEST.
II.
De tweede dag van bet muziekfeest belooft, bij meer
afwisselingniet minder genot dan de eerste. Met het
oog juist op die afwisseling, zij ods eene enkele op
merking vergund niet zoo zeer bij wijze van critiek
op dit programma, maar als in het algemeen geldig
voor de meeste programma's van tegenwoordige Nc-
derlandsche muziek uitvoeringen. Een Duit3cher, met
wien wij eens over muziek spraken, deed ons bij die
gelegenheid de vraag: „Bestaat er nog andere muziek
dan de Duitscbe?" Wij beschouwden die onbeschaamde
vraag als voortspruitend uit onkunde of verwaandheid.
Graan wij echter do muziekstukken na, welke in Neder
land op openbare uitvoeringen gespeeld en gezongen
wordendan zijn wij geneigd de vraag met een kleine
wijziging te herhalen: „Bestaat er geen andere muziek
dan de Duiteche?"
Wij weten dat wij bier den voet zetten op een zeer
gevaarlijk terrein. liet is bekend dat er geen moei
lijker menschen bestaan om mede te disenssieeren dan
theologen en musici. De oude waarheid, door Beets
eenmaal in zijn Camera Obscura in bet licht gesteld, blijft
nog altijd eene v/aarheid. Zoodra men zich verstout
tegenover een musicus, en ook tegenover menig ander
die bij lange na den naam van musicus niet verdient,
met een gevoelen, een twijfel voor den dag te komen,
heeft men kans op het antwoord, met een medelijdend
glimlachje of uit de hoogte gegeventOmje de waar
heid te zeggen, geloof ik niet dat ge veel idéé hebt
van muziek." Eene courant heeft echter dit voor, dat
door haar voorgestane gevoelens niet beschouwd
worden als persoonlijk, maar als uit te gaan van
het groote publiek. Dit nu kunnen wij met de
meeste stelligheid verzekeren dat bet publiekniet
in het bijzonder bet Middelburgsche, maar in het al
gemeen de groote meerderheid van hendie in ons
land muziekuitvoeringen bezoeken, bij allen eerbied
voor Duitscbe muziek, bij allen goeden wil om zich
eenige inspanning te getroosten, teneinde de ingewik
kelde toonwerken der Duitscbe meesters te leerec ge
nieten. echter, na op den eersten dag van -een muziek
feest een 6treng en verheven werk uit de Duitscbe
school te hebben aaDgehoordden tweeden met niet
minder genoegen een paar nommers uit het zoo elegante
en bevallige, zoo rijke en zoo klassieke (in anderen
zin dan dien, waarin men dit woord nu eenmaal op muzi
kaal gebied opvat) Fran3che en IraliaaDsehe lépertoire
zou wecschen toe te juichen.
Onnoodig te zeggen dat wij voor het overige de
heroën der Duitscbe muziek, die op het programma
voor den tweeden dag voorkomenonze diepste bewon
dering toedragen. De symphonie „Eroica" van Beethoven!
Wie heeft niet aan den indrukdoor dit machtig en
verheven toonwerk teweeggebrachtgenoeg om bijna
al zijn bewonderings-vermogen voor een gebeelen avond
uit te putten? Gelijk vele composifciën van Beethoven»
zoo heeft ook deze haar geschiedenis, welke voor iet
1 juist begrip van het werk niet onbelangrijk geacht kan
worden. Het was in 1803. In den vollen bloei van
zijn genie, op 33jarigen leeftijd, gloeide Beethoven met
al de kracht zijner vurige ziel voor al wat menscbelijk
en edel was. De Fransche omwenteling van het einde
der vorige eeuw had der wereld een nieuwen gezicht
einder ontsloten. De slagboomen door verouderde voor
rechten, door het verschil in standen, door zoo menig
misbruik, uit vroeger eeuwen afkomstig, aan de men-
schelijke vrijheid gesteld waren door den maclitigeB
adem der nieuwe denkbeelden ter aarde geworpen. En
op het oogenblik dat de revolutie, in een bloedbad
verzinkend, voor dé mensebbeid geen andere beteekenis
dreigde te erlangen dan die van een benauwden droom,
een nachtmerrie, was een groot man, een machtig en
geweldig genie, Bonaparte, verrezen, die de losgelaten
hartstochten weder binnen de perken van orde en rede
terngdrong envoortbouwende op de breede en j uiste
denkbeeldendie aan de revolutie in den aanvang tot
grondslag gelegen hadden, den modernen staat naar de
eischen van den nienweren tijdgeest scheon te willen
vestigen.
Geen wonder dat in alle landen der wereld de naam
van Bonaparte een aantal warme bewonderaars vond.
Tot de eersten en vnrigsten daarvan behoorde ook
Beethoven. Reeds in 1798 vatte hij het voornemen op,
door den Franschen gezant te Weenen, Bernadottc,
daartoe aangespoord, om den zegevierenden veldheer
der republiek een zijner groote instrumentale werken
toe te wijden. Vier jaren later kwam dit denkbeeld
tot uitvoering. Reeds was de geheele symphonie ge
reed, en op bet eerste blad had Beethoven met eigen
hand het enkele woord „Buonaparte" geschreven. Daar
onder stond alleen de naam van don componist„Luigi
van Beethoven." Die twee woorden zeiden genoeg. De
eene groote geest voelde zich gelijk, ehcnlurtig aan den
anderen wien hij zijne hulde bewees.
Daar bracht zijn vriend Ries hem de tijding dat
Bonaparte zich tot keizer had laten uitrcepen. Woedend
sprong Beethoven op, met den uitroep: „Ook bij is
dus alweer niets meer dau een gewoon mensch Nu
zal hij ook de rechten der menscbheid met voeten gaan
treden en alleen aan zijno eerzucht gehoor geven. Nu
zal bij zich boven alle anderen gaan stellen en een
dwingeland worden V' Met 'deze woorden scheurde hij
het titelblad zijner symphonie door midden en wierp
de stukken op den grond.
Langen tijd duurde bet vóórdat hij besluiten kon
het werk in bet licht te geven. Toch werd het door
de bemoeiingen van zijn vriend en beschermer, vorst
Lobkowitz, eenige malen opgevoerd. Prins Lodewijk
Ferdinand, dio in een gevecht tegen de Franschen bij
Saalield sneuvelde, liet vóór zijn vertrek naar bet
oorlogstooneel de symphonie Eroïca driemaal achter
elkander voor zich uitvoeren. Dat was zijne voorbe
reiding tot den heldendood.
De tegenwoordige titel der symphonic is in het
Italiaansch: „Helden-symphoniegeschreven tot viering
van het herinneringsfeest van een groot man." Het
eerste gedeelte geeft in mnzikalen vorm dadelijk eene
schildering van den held. Tot aan de 36' maat wordt
het boofd-motief door alle hulpmiddelen en krachten
van het orkest aangevuld en duidelijk gemaakt. Daarna
reedt een tegen-motief ia, waardoor de strijd, diende
held tegen zijne uiterlijke vijanden te voeren heeft,
wGrdt voorgesteld. Vermoeid, somtijds op het punt te
bezwijkenzet hij niettemin zijnen weg voort.
De treurmarsch is vol verheven schoonheid en diepen
rouw, als de treurzang van een dankbaar volk bij het
graf van een groot maD. Doch de held is onsterfelijk;
daarom vormt de treurzang niet het einde der sym
phonie. Het Scherzo is misschien het bewonderens
waardigste gedeelte van bet werk. In snelle bewegiDg,
45 maten lang bijna nietB dan kwart-notenmet slechts
enkele achtsten en halven er tnsscben spoedt de muziek
zich met levendigheid, spotachtig zou men bijna zeggen,
maar toch verbeven voort. Dan weerklinkt in het trio
de hoorn, als een roepstem uit eene andere wereld,
die in het tweede gedeelte langzaam wegsterft, waarop,
als een afscheidsgroet, de snaar-instrumenten antwoor
den. In de finale eindelijk, wordt een thema in den
trant van een volkslied, langzamerhand tot de grootste
kracht ontwikkeld. Het tegen motief, dat bij de 75°
maat intreedt, verzacht bet hoofd-thema, als om de
verborgen zachter aandoeningen die het hart van den
grooten man bestormen, te schilderen. Deze weemoe
dige teedere indruk wordt laterin het Poeo Andante,
nog versterkt. Het is alsof de held den strijd niet
langer kan voortzetten. Dan barst nog eenmaal de
heldenkracht in hare volle glorie los en daarmede ein
digt deze symphoniehet meest verbazende work wellicht,
waarmede de menschelyke geest ooit getracht heeft
zich tot in de sferen van het oneiudige to verheffen.
Van de overige nommers van het programma hebben
wijook om ons overzicht niet al te nitvoerig te doen
worden, weioig te zeggen. Wie k.fent niet de schit
terende en bevallige, ridderlijke en romantische muziek
van Weber's Oberon, waarvan de, ouverture bet tweede
i gedeelte van den JaatBten dag opent? Wie heeft nïe>
sedert de laatste uitvoering van Handei's „Messias" de
herinnering behouden aan het machtige Hallelujah,
een indruk zóo diep, dat alleen het verlangen om het
grootscbe stuk nogmaals te hooren een gang naar de con
certzaal op den tweeden dag van het muziekfeest
wettigen zou? De Pfingst-cantate van Hiller is ons
niet bekend en kan alzoo slechts als het werk van
een der eerste tegenwoordige Dnitsche componisten
door ons aanbevolen wordeD. Ook de liederen, welke
door do solisten ten geboore gebracht zullen wordenzijn
deels te bekend, deels te nieuw om er veel van to
kunnen zeggen; doch de naam van Carl Hill en van
mejuffrouw Weyringer is, juist alB liederen-zangers,
hoog genoeg gevestigd, om ook in dit opzicht een
buitengewoon genot te kunnen verwachten.
Wij hebben hiermede onze taak, de aankondiging
en voorbereiding van het aanstaande muziekfeest, vol
bracht. Mocht het ons gelukt zyn de belangstelling
in de zaak een weinig te verhoogen, mochten wij
tevens een enkelen bezoeker de niet altijd gemakkelijke
taak om de ware beteekenis van ingewikkelde toon-
werken te doorgronden een weinig lichter gemaakt
hebben, zoodat het muziekfeest, in het belang der
ontwikkeling van kunstzin en liefde voor het schoone,
eene eenigszins langere nawerking hebben mag dan
de korte duur zijner twee dagenwij zouden ons voor
de genomen moeite ruim beloond achten.
£janDielsbmel)te?i.
Graanmarkten enz.
Middelburg, 28 Mei. De aanvoer uit Walcheren
eu verder uit onze provincie was heden gelijk de han
del zeer gering; puike Walchersche tarwe werd bijna
alleen voor consumptie gekocht tot 15 cent hooger van
f 13.25 tot 13.40, Zeeuwsche dito op 13 gehouden;
rogge bij partij /TO bij uitslijting f 10.25; wintergerst
in puike soort niet ter markt, middelmatige qualiteit
werd van den zolder op f8.25 a f8 gehouden, Wal-
cbersche zomergerst gevraagd 25 cent hooger en f 8.25
verkocht, Zeeuwsche dito bracht f 7.90 opwalcher-
sche bruine boonen onveranderd met 12 betaald, dito
paar den boonen 25 cent hooger en f 9.25 gekocht, dito
witte boonen en groene kookerwten opgeruimd; winter-
koolzaad wordt onveranderd f 11.50 genoteerd; prijzen
van olie en koeken zijn dezelfde.
GEMIDDELDE MARKTPRIJZEN.
Middelburg, 28 Mei. Yersche boter 0.84 a 0.88.
Eieren per 100 stuks f 3.10.
Prijzen van etfecten.
Amsterdam 28 Mei.
Nederland. Certific. Werkelijke schuld. 2J, pet. 60f
dito dito dito 3 74
dito dito dito 4 96-rV
Aand. Handelmaatschappij 4$ 1381
dito exploitatie Ned. Staatssp. 109$
België. Certificaten bij Rothsehiid 21
Frankrijk. Insehr ij vingen3
dito5
Rusland. Obligatiën 1798/1816 5 1011
dito Hope C°. 1855 6° serie 5 87-1
dito f 1000 18645 „101
dito f 1000 18665 1011
dito L. 100 18725 98$
Loten 18665 „272
Oblig,Hope&C°.Leeningl860 4J- 94J
Certific. dito4 771
Inscript.Stieglitz&C°.2ea4L. 4
Obligatiën 1867—69 4 821
Certificaten 6 511
Aand. Spoorw. Gr. Maatacb. 5 2431
Oblig. dito4
Aand. Baltische spoorweg 3 128J
Obl. spoorweg Poti-Tiflis 5 991
dito dito Jelez Orel 5 99J
dito dito Charkow Azow. 5
Polen. Scbatkistobligatiën 4 791
Oostenrijk. Oblig.metall.inzilverJan./Juli. 5 651
dito dito April/Oct. 5 651
dito in papier Mei/Nov. 5 61
dito dito Febr./Aug. 5 60$
Aand. Nation, bank 3 1022
Hongarije. Schatkistbiljetten 6 871
Italië. Certific. Amsterdam 5 60f
Spanje. Obligatiën Buitenl 3 18$
dito Binnenlandsche 3 13
Portugal. Obligatiën3 45|
Turkije. Inschrijving Alg. schuld 5 44 A
Egypte. Ob). 1868 7 754
dito 1873 7 661
Amerika. Obl. Vereenigde Staten 1904 5 98$
dito dito dito 1882 6 1001
dito dito dito 1885 6 I0?|-
Illin. Cert. Amsterdam „86
Oblig. Illinois Redemtion. 6
Oblig. Central Pacific 6 771
Obl. St.Paul&Pac.Spw.l'sec. 7
dito dito dito 2® sec. 7
Brazilië. Obl. 1863 4j
dito 1865 5 97$
Mexico. dito 18513 15-,V
Grenada, dito6
Venezuela, dito3 101$
Ecuador, dito1