MIDDELBURGSCHE
C O II A N T.
F 111.
Maandag
1874.
li lei.
Dit blad verschijnt dagelijks met uitzondering van den Zondag, den Paasch- en Pinksterdag en een der Kerstdagen.
De prijs per 3/m., franco Is f 3.5Ö.
BIJ DEZE COURANT BEHOORT EEN BIJVOEGSEL.
Middelburg 9 Mei,
OZAAR ALEXANDER- II.
Het is, meeneu wij, een plicht der beleefdheiddien
wij tegenover den machtigsten van Europa's souverei-
nen vervullenindien wij op het oogeablik dat hij in
onze provincie zich gaat inschepen tot den overtocht na-ir
Engeland en dcor die daad onze eerste zeehaven in
zekeren zin inwijdt als een der groote toegangen tot
het wereld-verkeereen snellen blik werpen op de ge
schiedenis en den tegenwoordigen toestand van bet Rus
sische rijk en op de regeering van keizer Alexander II-
Een Fransch schrijver vergeleek vójr korten tijd in
de Revue des deux Mondes de regeeriog van Peter den
Groote met de Fransche omwenteling van 1789 en in
derdaad bestaanuit het oogpunt van den invloed dien
beiden in de geschiedenis hebben uitgeoefendtusschen
de twee gebeurtenissen punten van overeenkomst. Gelijk
de Fransche revolutie met geweld eene scheuring maakte
tusschen het verleden en de toekomst, gelijk zij ont
zaglijk veel in het leven riep dat goed was en wel
dadig, maar tevens veel vernietigde, dat voor het even
wicht der nationale krachten en voor de levensvatbaar
heid van iedere orde van zaken onontbeerlijk was, zoo
roeide ook de Russische alleenheerscher met forsche
hand de overblpfselen der Mongoolsche en oud-Russi
sche barbaarschheid van den bodem zijn rijks uitplantte
hij met geweld de zadeaeener uitheemscheEuropeescke
beschaving in den weerbarstigen Rassischen bodom
bereidde hij zijn hall-Oostersch rijk voor op de rol van
Europeescke groote mogendheid, maar verscheurde hij
ook den band tusschen verleden en toekomst en maakte
hij zijne onderdanen in vele opzichten tot gebrekkige
navolgers van het overig Europaop gevaar af dat zij
op den bodem van hun eigen vaderland zich wellicht
niet meer thuis zouden voelen.
Met dien toestand, onnatuurlijk en nadeeüg als hij
was, moest voortaan rekening gehouden worden. Aan
het gebeurde viel niets meer te veranderen en aan het
bekampen der daaruit voortvloeiende tegenstrijdighe
den zijn de pogingen van bijna al de opvolgers van
Peter, eene reeks, rijk aan krachtige en belang
wekkende figuren, gewijd geweest.
Aau den eeuen kant door uitbreiding van grondge
bied, door gelijkmaking der verschillende, in het uit
gestrekte rijk levende volkenrassen, door versterking
der strijdkrachten, door invoering der Westersche
nijverheid en wetenschap, Rusland op te heffen tot
den rang van beschaatdo groote mogendheid aan
den anderen kant het autocratisch karakter van het
rijk te bewaren, al deze ontwikkeling te doen uitgaan
van den persoonlijken wil des souvereins en de tradi-
tioneele trouw van het Russische volk voor zijne heer-
schers niet te verzwakken, ziedaar het doel waarnaar
Katharina II, zoowel als hare voorgangers en haar
onmiddellijke opvolger, met minder geestkracht en
bekwaamheid dan zijzelve, streefde.
Met Alexander 1, die van 1801 tot 1825 regeerde,
vangt voor Rusland's geschiedenis een nieuw tijdvak
aan; dat, waarin het, de jongst geborene in den raad
der mogendheden, naar een overwegend gezag in
Europa begon te streven endoor de omstandigheden
geholpen, ten deele daarin slaagde. In den aanvang
door bewondering tot Napoleon I aangetrokken, die
van zijnen kant van eeno deelirig der wereldheerschappij
met den Russischen monarch droomde, was Alexander
later de eenige der vorsten van het vasteland die tegen
over de alles ovcrheerschende macht van den Franscheu
veroveraar zich staande wist te houden en dien einde
lijk ten val bracht. Bij den vrede te Parijs en het
Weener congres was Alexander de scheidsrechter tus-
sehen de mogendhedende man die aan de Pruisische
veroveringszucht paal en perk stelde en op edelmoe
digheid in de vredesvoorwaarden tegenover Frankrijk
aandrong. Had men hem om deze reden te Parijs hoog
vereerd, in Duitschiand waar de Russische invloed
sedert jaren overheerscbend was, werd Alexanderals
ware hij de opperste beschikker over Europa geweest,
doo^d-? vorsten met verzoeken om grondgebied en
gunsten onophoudelijk vervolgd. Hoofd en sluiter van
het Heilig Verboud, dat alle volken van Europa eene
lange toekomst van vrede en gerechtigheid heette te
zullen brengen, keerde hij na het aip.de der onderhan
delingen naar zijn rijk terug, om da^r, met meer goe
den wil en edelmoedigheid dan praktischea zin of
volbardiDg, het werk der beschaving en der ontwik
keling in den geest van het overig Europa weder op
te vatten.
Zijn broeder Nicolaas 1 was eene geheel andere,
doch niet minder belangwekkende figuur. Op den troon
gekomen te midden van een opstand, die hem nood
zaakte zijn bewiud met dudeu der onverbiddelijkste
gestrengheid te openen, behield zijne regeering tot het
einde toe het karakter eener ijzeren volharding, die voor
geen uiterste gevolgeu in het volhouden van een een
maal aangenomen stelsel terugdeinsde. vStreng voor zich
zei ven zoowei als voor anderen, militair van top tct
teen, onberispelijk huisvader, nauwgezet regeerder,
maar onverbiddelijk autocraatonderdrukte hij met
gelijk geweld zoowel het vorzefc vau het ongelukkige
Polen als de neigingen tot onafhankelijkheid en ban
deloosheid die in het oude Rusland bij iedere pogiög
van den alleenheerscher om zijne onderdanen eene
schrede verder op den weg der ontwikkoiing te bren
gen, aan d8n dag kwamen. Do landbouw werdijveiig
aangemoedigd, het onderwijs, uitsluitend in den geest
van de bevordering der Russische eenheid, met alle
macht uitgebreid, de middcieu van vervoer in het
reusachtige rijk werden verbeterd; maar tegelijk werd
een stelsel van afsluiting tegenover het buitenlaud
iDgevoerd en volgehoudendat in de geschiedenis nauwe
lijks zijns gelijken beeft. De Rus moest zich ontwik
kelen en beschaafd wordenmaar het moest geschieden
naar den wil eu het model zijns keizers, zelf om zijne
hoofsche vormen aan alle hoven van Europa beroemd.
Tegelijk weid aan de Russische legermacht eeno uit
breiding gegeven, buitea verhouding tot defiuancieele
krachten van hot landmaar noodzakelijk om in Europa
de groote rol te kunnen speleu, die Nikola is voor zijn
rijk gekozen had.
De revolutie was de groote vijand, waartegen de
czaar met onvermoeibare geestkracht zich wapende. De
hervormingsplannen in den geest van het overig Europa,
die ziju broeder niets dan teleurstelling berokkend
hadden, waren hem eene ies geweest. Geen enkelen
stap wilde hij zetten op de glibberige baandie tot
den afgrond der revolutie voerde. Tegenover den uit
de omwentoling vau 1830 voortgekomen koning van
Frankrijk, Louis Philippe, bewaarde hij tot aau het
einde van diens regeering eene houding van koelheid,
van bedekte vijandschap bijna. Toen in 1848 de ste
vigste tronen van Europa waggelden onderdo mokerslagen
van bet volksgeweld, wendden de blikken vau alle
vorsten zich tot dien van den Russischen alleenheer
scher, die vast scheen t3 staan als eene rots. Het
oudo huis der Habsburgs, door de golven dor revolu
tie bijna overstroomd, strekte do hand tot redding
naar dat der Romanow's uit. In Mei 1849 trokken
de Russische troepen onder Paskewitscn de grenzen
van Hongarije over. In Augustus weerklonk hsc trotsche
woord van den opperbevelhebber aan zijnea keizer:
„Hongarije ligt aan de voeten van Uwe Majesteit."
Nikolaas had over de hydra der revolutie gezegevierd.
Uit zijne hand ontving de keizer van Oostenrijk zijn
gezag terug. Het was alsof de Russische monarch
voorgoed tot redder en beschermheer van Europa ver
beven was.
De triomf van 1848 voerde hem echter ten val. Het
verkregen overwicht scheen eeno te gunstige gelegen
heid tot uitvoering der sedert lang gekoesterde plannen
ten opzichte van Turkije op te leveren, om die onge
bruikt voorbij te laten gaau. De Zwarte zee tot een
Russisch meer te maken, de meer dan tien mülioen
belijders der Grieksche godsdienstwelke onder de
Turksche heerschappij] leefdenonder den schepter der
czaren te vereenigeuwas sedert Peter deu Groote een
der geliefkoosde droomen van Rusland's souvereiuen
geweest. Hier echter stuitte de eerzucht van Nicolaas
op de belangen der Westersche mogendheden. Napo
leon III wien hij, als een zoon der revolutie, van den
aanvang af uit de hoogte behandeld had eu wien hij
bij zijne erkenning den titel van „broeder" ontzegd
had, mot welken gekroonde hoofden gewoon zijn elkan
der toe te spreken, sloot zich bij Engeland aan, dat
zijn handel en zijne overige belangen in het Oosten
door de wassende overmacht van Rusland op het
ernstigst bedreigd zag. Oostenrijk, vergetend dat hot
nog voor weinige jaren zijn bestaan aan Nicolaas te
danken gehad had, hield zich op een afstand;Pruisen
bleef weifelend en bij al de persoonlijke vereering, die
koning Friedrich Wilhelm IV zijnen zwager den czaar
toedroeg, bleef hij ongezind om zich aan de kansen
van eeneu oorlog te wagen. Toen da3 Nicolaastot
het laatst toe te veel vertrouwend op de vredelievende
gezindheid van Engeland, in October 1853 de vijande
lijkheden tegen Turkije opeode, en de beide Wester -
sehe mogendheden daarop bij het tractaat van 12 Mei
1854 zich met de Porte verbonden, slond het Russische
Tijk tegenover zijne vereeüigde vijanden alleen. In den
geweldigen oorlog, die volgde, traden de gebreken en
zwakhedendie in vele takken van het Russische
staatswezen verborgen lagen, te voorschijn. Met deu
moed van het Ooetersch fatalisme stonden de soldaten van
den czaar op de wallen vau Sebastopol; maar duizenden
bij duizenden stierven op den langen, van geschikte
vervoermiddelen ontblooten marscb van het Noorden des
rijks naar het tooneel van deu oorlog. De uitgeputte geld
middelen vau den staat maakten bet onmogelijk zelts bij
de meest zelfopofferende vaderlandsliefde zijner onderda
nen, den strijd tegen de van geld en crediet ruiiu voorziene
Westerscho mogendheden vol te houden. Ofschoon zijne
hulpmiddelen nog lang niet uitgepat waren, ofschoon
een verder doordringen in het hart des rijks zijne
vijanden, al3 hunne voorgangers voor 40 jaren, met
een wis verderf bedreigd zou hebben, scheen het
Russische rijk zijnen ondergang te gemoet te snellen.
Toen bezweek zelfs de ijzeren ziel van Nikolaas. Zijne
pogingen om voor het uiterlijk den schijn vau vroegere
onverzwakte kracht te bewaren, verergerden zijn toe
stand. Op wapenschouwingen ea overal waar hij in
het openbaar verscheenbleef hij de onbuigzame,
strenge figuur van weleer, in het geheim woekerde
do krankheid voort eu op den 2ea Maart 1855 over-
overleed hij, nog bijna onverwaeht. Voor zijn zoon en
opvolger Alexander II bleef de vernedering vau den
val van Sebastopol en de zware tank oca de door den
krijg geslagen wonden te heelen, bewaard. Bij de
uitvoering dezer taak vergezellen wij hem in een vol
gend nummer.
Z. M. de koning heeft tot minister van marine be
noemd de heer W. F. van Erp Taalman Kip, gepen
sioneerd inspecteur van het loodswezende knstver-
lichting enz. in Nederlandsch-Iadiö, en eervol ontslag
verleend aan den heer J. D. Fransen van de Putte als
minister van marine ad interim onder dankbetuiging
voor de ais zoodanig bewezen diensten.
Uit een ons toegezonden afschrift van het proces
verbaal van de opening der stembriefjes te Goes, „in
geleverd ter benoeming van vier leden der provinciale
staten," blijkt dat het bureau van stemopneming wer
kelijk verklaard heeft dat verkozen zijn tot leden der
provinciale staten van Zeeland de heorenjonkheer
mr. C. van Citters, mr. B. V. van der Bilt, J. A. A.
Fransen vau de Putte J. M. Kakebeeke en mr. J. H.
de Laat de Kan ter.
Ons bericht van den uitslag der verkiezing in ons
bulletin van gisteren was derhalve overeenkomstig de
waarheid, al is bet dan ook niet mogelijk da», alle
vijf de gekozeuen zitting kunnen nemen, waar slechts
vier candidaturen bestaan.