den inbond heeft doen telegrapheeren der motto van hulde door de kamer aangenomen. In comité generaal heeft de kamer gedelibereerd over de door haar te volgen gedragslijn bij gelegenheid van het feest der 25jarige regeering yan Z. M. den koning op 12 Mei a. Tegen Maandag zijn verschillende kleine wetsont werpen aan de orde gesteld. ÈBuiteÈ-lanÈ?- Algemeen overzicht. Dat de Duitsche natie volstrekt niet algemeen vóór de aanneming van bet regeeringsvoorstel is, om de sterkte van het leger op voet van vrede voor goed vast te stellen, blijkt uit een telegram aan de Volks-Zeitung uit Nürnberg gezonden. Den 8en April werd aldaar eene vergadering gehouden, die door 700 personen werd bezocht en waarin met eenparigheid van stem men eene resolutie werd aangenomen, strekkende om het behoud van het budgetrecht te waarborgen en para graaf I van het militaire wetsontwerp te verwerpen. Een ander bericht uit Frankfort aan den Main meldt, dat aldaar denzelfdeD dag een talrijke vergadering van kiezers plaats had, die met bijna eenparige stemmen den wensch uitdrukten, dat hun afgevaardigde Sonne: rnann zou optreden voor de jaar lij ksc he vaststelling van de legcrsterkte zoowel als voor eerlijke toepassing van den algemeenen dienstplicht met vermindering van den werkelijken diensttijd. Bij de mededeeling van deze berichten voegt de Volks-ZeitU'jg eene niet zeer eervolle insinuatie aan bet adres der regeering. „De telegraafkantoren zegt zij zijn zoowel te Berlijn als eldeis geheel in den dienst der regeering. Zij vermelden slechts zulke be richten, die aan de regeering aangenaam zijn." De bedreigingen van den keizer en prins Bismarck schijnen echter doel te hebben getroffen en de meeste der onhandelbaren tot inkeer te hebben gebracht. "Woensdag en Donderdag werden te Berlijn verscheidene conferenties gehouden, die reeds tot het gewenschte resultaat hebben geleid. Woensdag avond hielden de leden der nationaal-liberale partij eene vergadering waarin het denkbeeld van eene transactie met de regee ring werd aangenomen. Als deze genoegen wilde neuien met een cijfer van 401,000 man voor de sterkte van het leger op voet van vrede, gedurende een tijd van zeven jaren, dan werd haar een groote meerderheid van stemmen gewaarborgd. Op dezen grondslag werden onderhandelingen met de regeering geopend. Uit deze geheele manoeuvre blijkt duidelijk, dat de oppositie niet den moed beeft om in haar verzet te volharden en het toch aan baar prestige verschuldigd achtom niet klakkeloos tos te geven; 't is bet oude liedje: da rijksdag moet wijken voor den rijks Kanselier. De toegevendheid der regeering moge verwondering wekken; zij heeft toegegeven en bet voorstel der natioEaal-liberalen aangenomen, waarschijnlijk niet dan na rijp beraad en ernstig overleg. De keizer bracht gisteren een bezoek aan von Bismarck en deze heeft vervolgens eene couferentiè met den heer van Bennig- seneen der hoofdeD van de nationaal-liberale partij, gebad, terwijl in den loop van den dag ook nog bij den keizer eene conferentie werd gehouden om te be raadslagen over de militaire wet. De bondsraad is tegen heden bijeengeroepen en van zijne instemming met het voorstel was men reeds ver zekerd. Maandag a. komt bet ontwerp ia behandeling en misschiendat nog dien dag een einde aan de quaestie komt. Ook in deze geldt het weer: beaucoup de Lruit et peu de besogne. Ten onrechte vermeldden wij gisteren dat d«iconfes- sioneele wetten in Oostenrijk reeds door het boogerhxiis waren aangenomen en aan de goedkeuring des keizers onderworpen. De beraadslagingen over die wetten zijn nog niet afgeloopen. Al de hooge geestelijken, die in het boogerhnis zitting hebben, namen aan de algemeene beraadslagingen deel. Vijf hunner schijnen verdere disenssiën te hebben willen afsnijden door een voorstel om die beraadslagingen te sluiten, doch hiertegen werd door andere sprekers geprotesteerd, zoodat de behan deling der artikelen, nog geen aanvang heeft genomen In eene nota van l'Agence Flavas wordt verzekerd, dat hetgeen omtrent eene conferentie van maarschalk Mac-Mahon roet eenige leden der linkerzijde door som mige dagbladen is medegedeeldniet overeenstemt met de inlichtingen daaromtrent door het bureau vau Havas verkregen. Bet is mogelijk zoo wordt in de nota gezegd dat bij gelegenheid van een of andere presideutieele receptie de politiek het onder werp van het gesprek heeft uitgemaakt tusschec den maarschalk en afgevaardigden der linkerzijdemaar dan heeft hij slechte kunnen herhalen wat hij vroeger reeds had gezegd, al., dat hij tegenover niemand eenige verbintenis had aangegaan, maar alleen tegenover het land; dat hij deze verbintenis getrouw zon nakomen, en dat bij besloten had om, met hulp van de conser vatieven en gematigden van alle partijen, zijn gouver nement definitief te bevestigen. Le Temps vestigt nader de aandacht op deze nota en merkt op, dat boewei haar doel schijnt te zijn om de door de bedoelde bladen medegedeelde berichten tegen te spreken, zij in een zeer gereserveerden vorm, die berichten in werkelijkheid veeleer bevestigt. Het meest hebben echter de opmerkzaamheid getrokken de woorden waarin wordt gewag gemaakt van bet stellige voornemen van den maarschalk om zijn gouvernement definitief te bevestigenen waarin een zeldzame over eenstemming heerscht met hetgeen de heeren de Four- ton en de Broglie hebben gezegd ten opzichte van de invoering van een twee ie kamer. Zij hebben dan ook terstond de legitimisten in het harnas gejaagd, en 1'Union heeft er dadelijk ernstig protest tegen aange- teekend. „Als de maarschalk, zegt dat blad, wanneer hij van zijneverbintenis tegenover het land spreekt, mocht meerien, dat hij zich zou kunnen onttrekken aan de verplichtingendie zijne positie als gedelegeerde der nationale vergadering hem oplegt, dan zou hij zich zeer vergissen; maar wij willen let er voor houden, dat deze dwaling op rekening van l'Agence Havas moet worden gesteld, hetwelk ongetwijfeld aan den maar schalk de denkbeelden van den hertog de Broglie heeft toegekend." Het bericht van eene conventie tusscben do republi keinen en de Curlisten in Spanje wordt in een tele gram uit St. Jean de Luz van gisteren bepaald tegen gesproken. De generaals Manuel Concha, Echague, Reina, Izquierdo en Martinez Campos zouden gisteren of heden Santander verlaten en naar Castro Urdiales vertrekken, naar het schijnt met het doel om een plan voor de verdere operatiën vast te stellen. Naar laatstgenoemde plaats was een regiment Carabiniers vertrokkeu, dat te Santander was aangekomen, terwijl het leger in het Noorden sedert 27 Maart jl. met 20 kanonnen is versterkt. Maandag zullen da operatiën waarschijnlijk worden voortgezet. Bilbao moet door de insluiting* veel te lijden hebben. Uit Madrid wordt gemeld, dat de Gaceta niets nieuws omtrent den oorlog mededeelt en de Epoca en Diario Espanol tot geldboeten veroordeeld zjjo, omdat zij be richten omtrent de militaire operatiën hebben gemeld. Parijsühe brieven. - Parijs 9 April. De hertog de Broglie heeft de lijkrede nitgesproken bij de begrafenis van don heerdeBenlé. Men zou zeg gendat hij aan niemand anders dan aan zich zeiven heeft gedacht. De rede door hem nitgesproken was eene oratio pro domo suo\ er spreekt een voorgevoel van het naderend einde van zijn ministerieele loopbaan uit. Inderdaad heeft bij eenige dagen geleden aan ver scheidene van zijne vrienden yerteld, dat hij vóór 12 Mei, den dag waarop de nationale vergadering weder bijeenkomt zou aftreden, en hij heeft dit nader aan den heer Emile de Girardin herhaald. Hij koestert geen hoop meer; maar sedert wanneer dan'? "Wat is er dan toch gebeurd? Wat is er geschied, dat deze staatsmaD, zoo vervuld van zich zeiven, zoo overtuigd van zijne verdienste, zoo doordrongen vau zijne on misbaarheid, eensklaps de waarheid heeft ingozieu en zich heeft herinnerd, dat de Tarptïsche rots zich in de nabijheid van het kapiiool bevindt? Misschien lijdt hij slechts aan een voorbijgaande ontmoediging. De hertog de Broglie is niet voor niets leerling van de Jezuïeten; bij heeft slag van intrigeeren. Door den nood gedrongen en om zich van de meerderheid der nationale vergadering te verzekeren, die hem ontsnapt en die onder zijn handen verbrokkelt, zal hij het bespotte lijke wetsontwerp dat de heer Lèon "Vingtain, lid van de commissie der dertigen, op het bureau van den president zal nederleggen, tot het zijne maken, waarin doodeenvoudig wordt voorgesteld om de bestaande vergadering in een senaat te veranderen. Bewonder deze gedachte! De linkerzijde, alle strij dende republikeinen, zullen er zich niet mede vereenigen zij streven naar iets anders dan naar de eer van tot de praatzieke oudjes te worden gerekend. Maar de legiti misten, de Bonapaitisten, de Orleanisten die overtuigd zijn dat zij niet herkozen zouden worden, zullen dit voorstel met beide handen aangrijpenLaat ons den heer Léon Y'ingtain toejuichen, die de quadratuur van den cirkel heeft ontdekt. Doch kceren wij tot den hertog de Broglie terug- Misschien brstaat er wel een andere reden voor zijne zwaarmoedigheid. Een van de meest geliefkoosde plan nen der Orleanisten, waarop zij al hun hoop hadden gevestigd, de spil waarop zij hun laatste groote intrige hadden gebaseerd, is mislukt. Zij haddon haone zaken zoo goed overlegd; alles ging naar hun zin. De zevenjarige republiek zou de republiek omverwerpen en op haar bouwvallen zou men den troon der Juli-monarchie oprichten, aan de eene zijde gesteund door het leger, aan de andere zijde door de geestelijkheid. Kazernes en kloosters zouden de versterkte kampen van de legitimistisch e constituiioneclo monarchie vormen. Wat had men noodig om hiertoe te geraken? Dat de graaf van Chambord abdiqueerde ten gunste van den graaf van Parijs. „Abdiqueer, sire, zeide men tot hem, uwe gezondheid is wankelend uw geslacht, heeft behoefte aan hernieu wing. Abdiqueer, sire, Frankrijk zal de oudste dochter der kerk blijven. Abdiqueer, sireieder wil het; allen zijn het over dit punt eens, en de vertegenwoordiger van Christus zal u zeggen: God wil bet." En Pius IX sprak inderdaad tot Henri Vden be- klagenswaardigen afstammeling der Bourbons in den- zelfden zin als de bisschop van Orleans reeds in het vorige jaar had gedaaD. De brief waarmede de klui zenaar van Frobsdorff den bisschop alles behalve zacht zinnig antwoordde is nog niet vergetenen het schijnt, dat hg den pau3 ongeveer op dezelfde wijze heeft geantwoord. Tot de vertegenwoordigers van Pins IX zeide hij; „Ik ben de eerbiedige en onderdanige zoon der kerk en als christen vereer ik den heiligen vaderhij bezit mijne toewijding en mijne liefde; voor bet katholicisme en voor de kerk kan bij alles van mij vrageD wat hij wil; hij heeft het recht om in dat opzicht alles van mij te verwachten. „Maar als koning ontleen ik mijne macht aan God; ik ben vorst volgens het goddelijk rechtik behoor aan Frankrijk; en mijn mandaat is verheven zoowel boven den wil van den heiligen vader als boven den mijnen. Ik heb uiet mij zeiven als erfgenaam van koningen opgeworpen, ik ben het. Ik heb mij zeiven niet die grootsche roeping opgedragen om Frankrijk te herstellen; zij was aan mijn persoon verbonden; mijn geboorto heeft haar mij opgelegd. De paus zou niets aaders kunnen willen dan hetgeen God zelf heelt beslist." Zóo sprak de vertegenwoordiger van het goddelijk recht. Tegenover de onfeilbaarheid van den paus stelde bij het nonpossumus van dat recht. Welk dier beide rechten is ouder? Dit is eene quaestiedie de heer Dupanloup en de zijnen kunnen uitmaken, maar het wezenlijke van de zaak is, dat de graaf van Chambord niet abdiqueert, niet wil abdiqueeren en volhoudt, dat hij het reent niet heeft om dit te doen. De graaf van Parijs en zijne vriendendie reeds droomden van eene vernieuwing der koninklijke wijding te Rheiros verkeeren in de belachelijke positie van Perette met de gebroken melkkan voor hare voeten. De stellige weigering van den graaf van Chambord is de gebroken kan der Orleanisten. De hertog de Broglie raadpleegt de sterren. Hij gevoelt, dat de grond onder hem wegzinkt. Do hertog van Aumale houdt intnssehen een wakend oog op den toestand of er ook voor hem of zijne familie eenig voordeel uit te halen is. Voor den erfge naam van de millioenen van den hertog van Condé komt het er zooveel niet op aan. Als hij niet de rol van regent zijns grootvader kan spelen, welnu wat nood; hij zal de carmagnole opzetten. Hij zal zich Égalité noemen bij slot van rekening heeft hij niets anders te doen dan den naam van zijn grootvader te hernemen. Wat den hertog de Broglie be treft, deze ziet met een weeuaoedigen blik de op gewondenheid van deu hertog d'Audiffret-Pasquer en den heer de Gonlard; het is ook bard zijne erfgenamen, terwijl men nog leeft, over zijne nalatenschap te hooreu twisten. En Frankrijk? Frankrijk ondergaat een harde les. Het middel eu de kwaal waaraan het lijdt, wegen tegen elkander op. Als het dezen te boven komt zal bet zich krachtiger gevoelen en zijn oude veerkracht ontwikkelen. Maar zal bet zich herstellen? Wie weet het? Het volk alleen kan dit wonder uitwerken. En laat on8 het erkennen tot Bogtoe weet Frankrijk naar welk doel het streeft, en gaat het vast besloten zijn weg. Jitfltgflitiicn ijhtlslutï. Mijnheer de redacteur! Bij de aanstaande regeling van deu zomerdienst voor den staatsspoorweg zou het toch meer dan tijd worden om de belangen van het station Goes en de verder naar Roozendaal gelegen stations wat beter in het oog te houden dan tot dusverre het geval is geweest. Dat de eerste trein naar Middelburg aldaar te kwartier over elf uren aankomt en de laatste trein van Middelburg reeds te vijf nren en eenige minuten vertrekt, is toch waarlijk eene regeling, welke met bet oog op de belan gen der bewoners van de streek tusscben Middelburg en Roozendaal al zeer veel te wenschen overlaat. Ik weet dat de gemeentebesturen van Middelburg en Goes reeds herhaaldelijk pogingen in het werk hebben gesteld om de directie der exploitatie-maatschappij te bewegen tot het brengen van verandering in den be-

Krantenbank Zeeland

Middelburgsche Courant | 1874 | | pagina 3