r~
Öuitenlcmö.
den Gentschen afgevaardigde, den heer Cruyt, een
nauwkeurig onderzoek toegezegd en mededeeling van
het resultaat daarvan beloofd, maar de kamer van
afgevaardigden is uiteengegaan zonder iets naders om
trent het ergerlijke feit vernomen te hebben. Met dit
ontslag schijnt de zaak echter als definitief geëindigd
beschouwd te moeten worden.
Te New-York is, dus zegt de correspondent van
the Times te Philadelphiavan weinig anders sprake
dan van den dood van Ethelbers S. Mills, van Brooklyn.
Hij verdronk, terwijl hij een zeebad nam bij Corney Is
land. Ilij was een zeer voornaam man, van zeer groot for
tuin, en die in connectie stond met een aantal financieele
instellingen; o. a. was bij directeur van de Brooklyn
Trust Company. Een talrijk publiek bewees hem de
laatste eeralgemeen was bet leedwezen over het onheil
dat den beer Mills had getroffen. Maar ternauwernood
was zijn stoffelijk overschot ter aarde besteld, of er
begonnen geruchten te loopen dat er iets aan de Trust
Company haperde. De bank had een kapitaal van 500,000
dollars met een reservefonds van 100,000 dollarszij deed
veel zaken en de deposito's beliepen ongeveer 2,900,000
dollars. Op 19 Juli schorste de bank plotseling bare
betalingen, 't geen door de directie per briefkaart aan
de belanghebbenden bekend gemaakt werd. Toen kwam
de waarheid aan 't licht. De overleden president was
een bedrieger; waarschijnlijk had hij een zelfmoord ge
pleegd, ofschoon dit geenszins bewezen is. Zijne bezit
tingen konden 't tekort dat hij bij de bank had, niet
dekken. Daarenboven waren er eenige slechte zaken ge
daan, en men onderstelt dat zoowel het kapitaal als het
reservefonds teloor is gegaan. Het deficit door den pre
sident veroorzaakt bedroeg 150,000 a 200,000 dollars
en de dubieuse posten 300,000 dollars. Niemand koester
de den minsten achterdocht vóór den plotseliugen dood
van den heer Mills. Hij had niemand deelgenoot gemaakt
van den stand van zaken,
Een commissie van de homceopatische doctoren in
Pruisen heeft zich, namens de beoefenaars dier weten
schap, tot prins von Bismarck gewend, met verzoek,
om voor dien tak van studie afzonderlijke leerstoelen
aan de hoogescholen op te richten en geneeskundige
inspecteurs aan te wijzen, om toezicht te houden op de
homceopatische uitoefening der geneeskunde.
Dat personen die dagelijks met geldswaarden omgaan
zich nog ^«'-bankbiljetten in de hand laten stoppen
bewijst bet geval den post-directeur te Helmond dezer
dagen overkomen, die van een kaaskooper uit Huizen
een bankbiljet van 100 in betaling aannam, dat later
bleek van geen waarde te zijn. Onder de woorden
Nederlandsche bank stond goed leesbaardit kistje
bevat 100 sigaren Havanna. Op de vier hoeken stond
100, rechts en links Nederlandsche bank, en 't biljet
bevatte twee handteekeningen. Volgens verklaring
van den kaaskooper had hij het voor eea paar jaren van
een hem onbekend persoon te Luik ontvangen.
BURGERLIJKE STAND.
Middelburg. Eerste huwelijksafkondiging van den
10cn dezer: J. H. Adriaansen, jm. 28 j. met J. J. van
den Abeele, jd. 20 j. G. Acda, jm. 26 j. met J. P. W.
Joosse, jd. 24 j. C. Smit, jm. 30 j. met W. A. Lou-
rens, jd. 27 j.
(Van 29 Augustus.)
VLISSINGEN. Gehuwd: J. J. Deijbel, jm. 27 j. met
J. M. Arents, jd. 22 j.
BevallenE. Groenenberggeb. Dommisse, d. J. V. de
Leeuw, geb. Zwaan, d. J. P. Spinnaaij, geb. Antheu-
nissen, d. E. S. C. van Hecken, geb. Blinkhof, z.
C. M. Blinkhof, geb. Stubbe, z. M. J. ten Hacken,
geb. Misdom, z. D. C. Aspeslagh, geb. Belderok, z.
J. M. Pieterse, geb. Seidenspinnerd. A. Gorissen,
geb. de Vos, z. C. E. de Reeper, geb. de Groot, d.
M. P. Giesbers, geb. Roose, d. J. C. Ceulen, geb. le
Marchand, d. A. A. Smith, geb. Baan, d.
Overleden: J. M. van der Linde, d. 7j.J. Dobbelaar,
man van A. C. Kamer mans, 47 j. H. C. Lourense,
d. 4 m.
Goes. Bevallen: W. C. Labeur, geb. Fukkend.
A. van 't Zelfdegeb. Zuurveltz. M. Sinke, geb. Pol
derman, z.
Overleden: M. Haffnerjm. 26 j. A. Jacobs, wede.
van P. L. van der Reijt, 71 j. S. C. Keersemaker d.
17 j. M. Korstanjc, z. 4 m. J. A. Busing, jm. 32 j.
(overleden te Kattendijke).
Zierikzee. Gehuwd: J. H. C. Heijse, wed', van
H. M. Ermerins, 34 j. met L. E. lsebree Moens, jd. 29 j.
BevallenH. Koevoetsgeb. Monnéed. A. Put, geb.
Reijnhoudt, d. J. H. Daleboutgeb. vanRethïd. A. C.
den Boer, geb. Rombouts, z. E. Polak, geb. Reijersd.
Overleden: S. van den Ende, d. circa 10 m. P. van
Huizenz. circa 6 m. P. in den Boschz. 3 m. P. Koop
man d. 7 m. H. J. Koopmand. 2 m. J. Luijcx, z. 3 m.
THERMOMETERSTAND.
9 Aug. 'sav. llu. 60 gr.
10 'smorg.7 u.62gr.'smidd.lu.66gr.'sav.llu.58gr.
11 a Js morg. 7 u. 59 gr. 'smidd. 1 u. 63 gr. 'sav. 6 u. 64 gi.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Omtrent het karakter en de gevolgen van de samen
komst der hoofden van Bourbon en Orleans behoeft
geen twijfel meer te bestaan. Het officieele orgaan der
Orleansen, het Journal de Paris, maakt een artikel,
door den hoofdredacteur Edouard Hervé onderteekend,
openbaar, waarin de beteekenis van den stap dien de
graaf van Parijs namens zijne familie te Frohsdorf deed,
in ronde woorden wordt aangegeven. Er blijkt uit dit
bijna zou men kunnen zeggen officieele stuk, dat
de graaf van Parijs, toen hij vroeg om door den graaf
van Cbambord ontvangen te worden, en de graaf van
Chambord, toen hij die vraag toestemmend beantwoordde,
beiden wisten dat hunne handeling gedeeltelijk een
privaat maar ook een politiek karakter had; maar zij
hadden geen politieke quaestiën te behandelen, want
zoodra het oogenblik gekomen is om de monarchie te
herstellen zal de nationale vergadering alleen de be
voegdheid hebben om zich met den graaf van Cham
bord over de voorwaarden dezer restauratie te verstaan.
De graaf van Parijs moest slechts in naam van alle prinsen
uit het huis Orleans te kennen geven of „zij, ja dan neen,
pretendenten naar den troon waren, of zij er in toe
stemden, ja dan neen, dat zij als mededingers van den
graaf van Chambord optraden of gesteld werden ten
dage, waarop het de restauratie van het koningschap
zou gelden." Het antwoord van den graaf van Parijs
was ontkennendzoodatwanneer men de monarchie
wil herstellen, aan den graaf van Chambord, als erkend
hoofd van het huis van Frankrijk, en aan hem alleen
de kroon zal moeten worden aangeboden.
In 't kort is dit de inhoud van het twee kolom lange
artikel van het officieele Journal de Paris. Het huis
Orleans heeft dus afstand gedaan van zijne rechten en
traditiën, met 1830 gebroken en zich onvoorwaardelijk
aan de legitimiteit onderworpen. De geschiedenis moge
over deze daad haar oordeel uitspreken, nu reeds
zal men veilig kunnen zeggen dat die stap zeker
niet gedaan zou wezen, wanneer de graaf van Cham
bord niet kinderloos was. Gescheiden hebben geen
der beide takken van het huis Bourbon eenige kans,
vereenigd daarentegen met deze nationale vergadering
groote kans. Hoe het zijde monarchalen in de kamer
kunnen zich nu allen voor het legitieme koningschap
verklaren; de Orleansen hebben opgehouden pretenden
ten te zijn, hunne partij heeft dus in de kamer geen
raisoii d étre meer. Maar zullen alle monarehalen bereid
gevonden worden den graaf van Chambord te volgen
en zich onder de witte vlag te scharen'? Eene depêche
uit Parijs aan the Times schijnt hierop een antwoord te
geven. De graaf van Chambord behoeft niet te denken
dat zijne kansen zoo gemakkelijk, zonder slag of stoot,
verbeterd zijn; ook bij zal zich opofferingen moeten ge
troosten. „Men verzekert, zoo meldt de berichtgever,
dat eene deputatie van de uitnemendste hoofden der
legitimistische partij op het punt staat naar den graaf
van Chambord te vertrekken, om hem tot bet doen
van die concessiën over te halen, die noodzakelijk ge
oordeeld v/orden om de fusie van alle conservatieve
groepen in de nationale vergadeiing tot stand te bren
gen." Gelukt deze poging wat met de bekende
halsstarrigheid van den legitiemen pretendent nog niet
zoo zeker schijnt dan zal de rechterzijde der kamer
in navolging van Thiers in 1851: Vempire est fait!
kunnen zeggen la monarchie est faite! Mislukt zij ech
ter welnu dan zullen de Orleanistiscke bladen zeggen,
dat het bezoek van den graaf van Parijs nooit een
politieke beteekenis bad, en men zal voortgaan met
tegen de republiek te ageeren, teneinde de monarchie
althans voor de toekomst mogelijk te maken.
De ligue des gens de Lien wordt echter door deze fusio-
nistische manoeuvres met ontbinding bedreigd. De
Bonapartisten maken er geen geheim van dat zij tegen
over de fusie zich aan de zijde der republikeinen zullen
scharen. Men heeft besloten, zegt bet brutaalste hun
ner organen, l'Ordre, dat in de- aanstaande zitting
der permanente commissie, die Woensdag 13 Augustus a.
zal gehouden wordende vraag tot de regeering zal
gericht worden welke houding zij tegenover de samen
komst van Frohsdort denkt aan te nemen. Een helder
antwoord zal men op deze vraag moJlijk kunnen
verwachten, maar de Bonapartisten hebben dit ook niet
noodig. Een twintigjarige practijk heeft hen slim ge
noeg gemaakt om niet op officieele antwoorden, maar
slechts op geheime conferentiën en briefwisselingen, op
schijnbaar onschuldige bewegingen en reizen enz. nauw
keurig het oog gevestigd te houden.
In het zuiden van Spanje keeren zich de zaken
steeds meer en meer ten gunste van de regeering te
Madrid. Vrijdag namiddag heeft de intocht der troepen
in Valencia plaats gehad zonder eenige stoornis der
orde; zij werden met geestdrift door de bevolking
ontvangen. De revolutionaire junta en de meeste gewa
pende insurgenten zijn over zee naar Carthagena ge
vlucht. Een telegram van Zaterdag uit Madrid meldt,
dat Grenada twee dageu bedenktijd gevraagd heeft om
zich aan de troepen over te geven; de insurgenten
hebben de teruggave van het afgeperste en gestolen
geld en neerlegging der wapenen aangeboden. Een later
telegram, doch nog van denzelfden dag, meldt dat
Grenada reeds in de handen der regeeringstroepen ia
overgegaan. Weldra zal nu ook de beurt aan Cartha
gena komen. Dq junta denkt echter nog niet aan over
gave; zij schijnt zich niet alleen machtig genoeg te
achten om den aanval der regeeringstroepen te weêr-
staan, maar roept alle burgers op om de Alemansa en
Vitoria op de Duitschers te hernemen en zich te ver
zetten tegen „de willekeur van een wispelturig vreem
deling." In den nacht van Donderdag op Vrijdag
hebben de opstandelingen inderdaad aan die roepstem
gehoor gegeven. Met het gepantserd fregat Mendez-
Nunez hebben zij den Friedrich Carl willen aanvallen,
maar voordat zij iets gedaan hadden liep het schip door
de onkunde der bemanning vast. Men hoopt het echter
nog te behouden, voegt het bericht er bij.
Uit het noorden van het Spaansche schiereiland hoort
men in den laatsten tijd bijzonder weinig. Ondanks
den uiterst geringen tegenstand, dien de Carlisteu ont
moeten, schijnen deze helden het toch niet te wagen
hunne bergachtige streken te verlaten. Uit Perpignan
wordt van gisteren gemeld dat men aanhoudend kanon
vuur in de richting van Berga hoort, zoo dat de Car-
listen opnieuw schijnen te trachten om zich van deze stad
meester te maken. Een ander telegram uit dezelfde plaats
meldt dat in Aragon de reorganisatie van een leger plaats
heeft, bestemd om in Catalonië tegen de Carlisten teoperee-
ren. Eenige intransigentss uit Barcelona, zijn daarheen
vertrokken om dit leger reeds vóór zijne organisatie tot
oproer aan te stoken. Na de nederlagen, die hunne
geestverwanten in het zuiden slag op slag ondergaan,
zullen zij spoedig wel een toontje lager gaan spreken;
de machtelooze bedreiging der intransigentes in de Cortes,
dat zij de vergadering zullen verlaten wanneer de regee
ring geene amnestie uitvaardigt, zal zeker even weinig
indruk maken als hunne oppositie tegen het voorstel
om vervolgingen tegen de afgevaardigden in te stellen,
die aan den opstand te Carthagena deelnemen. De
meerderheid heeft des ondanks de gevraagde machti
ging verleend.
Belgische brieven.
Brussel 10 Augustus.
Enkele malen vergunt gij mij om het enge terrein
der Belgische politiek te verlaten, diegelukkig voor
het land niet altijd voor het buitenland belangrijke
feiten oplevert, een blik te werpen over onze grenzen
en eene kleine excursie te maken op het gebied der
algemeene politiek.
Wanneer ik lieden van die vrijheid gebruik maak
dan is het in de eerste plaats, omdat de discussiën in
den senaat, die bezig is met het onveranderd aannemen
van aile ontwerpen, zooals zij hem door de kamer van
afgevaardigden zijn toegezonden, bijzonder weioig stof
tot opmerkingen geven, en verder omdat voor het
oogenblik elk liberaal publicist een duren plicht te
vervullen heeft met het oog op de gebeurtenissen in
Frankrijk.
Frankrijk's vijanden zegevieren. De verblinden! Het
is helaasmaar al te waar, dat Frankrijk na zijn mili
taire vernedering van 1870/71 thans op het punt staat
zich te onteeren door een roemrijk verleden te verlooche
nen en terug te keeren tot het régime van voor 1789.
Waar is het ook dat op het oogenblik daar alles mogelijk
is. En wanneer iemand mij zeide: de heeren de Belcastel,
Brunet en consorten willen het standbeeld van Voltaire
vervangen door dat van Karei IX, den held van den
Bartholomeusmacht en hem in brons gegoten voorstel
len met aangelegde handbus en onder den uitroep:
doodt hen! doodt hen! op de Parijzenaars gericht, dan
zou ik volstrekt niet verwonderd daarover wezen.
Neen! men moet op alles voorbereid zijn; nu de Orle
ansen in den persoon van den graaf van Parijs hun
gang naar Canossa gedaanhunne onderwerping te
Frohsdorf betuigd Lebben en de dynastische eenheid tot
stand gekomen is, waaruit weldra de politieke eenheid zal
voortkomen, zal men het hierbij niet laten. Het fanatisme
aan de eene en de lafhartige plichtplegingen der rene
gaten aan de rndere zijde zullen het nagejaagde doel
bereiken. De derden iu den bond, ultramontanen en
jezuïeten, de onontbeerlijke bondgenooten der reactie,
worden met open armen opgenomeD en de godsdienstige
eenheid zal de politieke eenheid op den voet volgen.
Daartoe zal het zonder eenigen twijfel komen. Voor
een ieder die sedert 24 Mei de verschillende gebeurte
nissen en incidenten die in Frankrijk plaats grepen ge
volgd heeft, is het geen geheim meer, niet alleen
dat de kiem van dit bondgenootschap bestaat, maar
dat bet zich reeds geopenbaard heeft, en uwe lezers
kunnen b. v. de verplaatsing van den tegenwoordigen
prefect der Gironde niet vergeten hebben, waartoe de
