van Belgische studenten op te richten. In de ver
gaderingen van leden van dit bond zullen politieke of
sociale vraagstukken niet mogen behandeld worden, ten
zij die in direct verband staan met het onderwijs.
Volgens opgave van het bureau Veritas zijn in
1872 2682 zeilschepen vergaan, waaronder 108 Neder-
landsche, en 244 stoomschepen waarvan 3 Nederlandsche.
Op verscheidene plaatsen in Duitsehland, vooral in
Saksen, is dezer dagen een massa sneeuw gevallen. Te
Dresden o. a. lag de sneeuw zóo hoogdat op den
paarden-spooiweg den llen dezer de dienst gebeel
moest worden gestaakt.
De Vossische Zeitung deelt mede, dat in Westfalen
een groote wapenfabriek zal worden opgericht.
Te New-York is dezer dagen weder, evenals ieder
jaar, het „vette-menschenbal" gegeven door een club
van corpulente personen uit den staat New-York. Het
is een zeer karakteristieke clubde voorwaarde van het
lidmaatschap isdat men een zeker aantal ponden moet
wegen. Het zwaarste lidde steunpilaar der clubde
heer Busch hij weegt 425 pond was ongelukkiger
wijze afwezig. Het schijnt dat hij nog altijd zwaarder
wordt, zoodat zijn omvang hem belet uit te gaan en
aan bals deel te nemen; de zwaarste, die het bal
bijwoonde, woog 361 pond 10 ons, en was lid van
het comité van receptiebestaande uit 16 heeren, die
te zamen 5225 pond wegen.
In Frankrijk wil men een belasting op de kurk
gaan heffen, die wel wat kan opbrengen als men be
denkt, dat vier champagne-fabrieken te Chalons sur
Marne en Epernay alleen voor meer dan 200,000 francs
kurk jaarlijks gebruiken.
Een acteur te Parijs, die uit aardigheid met een
geladen pistool op een kameraad aanlegde, heeft deze
door 't onwillekeurig afgaan van 'tschot van zijn gezicht
beroofd.
De steenkolennood neemt in Engeland hand over
hand toe. De prijzen stijgen op een voor de industrie
verontrustende wijze. De groote stoombootmaatschappijen,
die zich door langdurige contracten tegen de fluctuaties
der markt gewaarborgd hadden, ondervinden groote
moeite om den noodigen voorraad te bekomen. De ijzer-
prijzen zijn weder 1 pond sterling per ton gestegen.
Een nieuwe strike onder 25000 mijnwerkers dreigt in
South-Yorkshire. De werklieden hebben in 't laatste
jaar slechts 37^ pet. loonsverhooging gekregen, terwijl
zij beweren dat de eigenaars 150 pct.zij n vooruitgegaan.
Uit Bonn schrijft mendat in de badplaats Godes-
berg, welke sedert het boren eener nieuwe staalbron
zeer veel bezocht wordt, een nieuw badhuis wordt
gebouwd, met ecne inrichting, welke geen der tot nog
toe elders bestaande gebreken bezitten zal. De bron,
met het rondpm gelegen terrein en gebouwen, is in het
bezit overgegaan van eene maatschappijdiein ver
binding met de vereeniging tot verfraaiing van Godes-
berg, den aanleg en de wandelingen in den omtrek der
bron denkt uit te breiden. Ook de vereeniging tot
verfraaiing van het Zevengebergte is druk bezig met
de noodige verbetering van wegen en beschaduwde zit
plaatsen.
Le Figaro verhaalt, dat twee viouwen, op wier
aanwijzing Xtefflart en de Vos te Parijs zijn gearres
teerd, de 10,000 fiancs hebben ontvangen, die door de
Belgische bank waren uitgeloofd aan hen die aanwij
zingen deden tot ontdekking van de personen die de
bank hadden bestolen.
In de dagbladen was sedert geruimen tijd en
dikwijls sprake van twee mulatinneneen pendant van
de bekende Siameesche tweelingbroedersdoch op andere
wijze aan elkander verbonden. Zij geven thans, niet
onbedreven in den zang, te Berlijn gastvoorstellingen.
Professor Virchow en dr. Langenbeck hebben dit zeld
zaam zusterpaar tot voorwerp van studie gemaakten
bevonden dat er, zooals sommigen aanvankelijk ver
moedden, geen bedrog bestaat, maar dat zij een wer
kelijk pbenomeen zijn. Verscheidene geleerden achten
dit verschijnsel zelfs nog belangwekkender dan het
Siameesche broederpaar is.
Met den 15en Februari jl. heeft men te Hamburg
opgehouden te rekenen naar mark ba: co; de Duitsche
rijksmunt en hare verdeeling zijn daarvoor in de plaats
getreden. [De berekening naar mark banco is te Ham
burg ingevoerd ten jare 1619eenmaal is daarin eenige
wijziging gebracht, namelijk op 18 Januari 1770, en
sedert is die wijze van berekening onveranderd geble
ven tot op 15 Februari jl.] Deze wijziging heeft der vrije
stad Bremen een aanzienlijke opoffering gekost. Vol
gens officieele opgaven heeft die aan üe schatkist van
den vrijen staat gekost 283,406 rijksmarknaar een
mededeeling voorkomende in de National Zeitung.
THEBMOMETEBSTAND.
19 Feb. 'b av. 11 u. 32 gr.
20 's morg 7 u.32gr.'s midd. lu.34gr. 'sav. 6,0. 33 gr.
©uitmlattö.
ALGEMEEN OVEBZICHT.
Komt de berg niet tot Mohammed, dan zal Moham
med wel tot den berg moeten komenDit schijnen de
monarchalen in de commissie der dertigen ter elfder
ure ook bedacht te hebben. Tot het laatste oogenblik
bleven zij op hun stuk staan, zoo zelfs dat de hertog
de Broglie ?ich de vergeefsche moeite moest getroosten
een rapport op te stellen geheel in den geest van dj
monarchale meerderheid. Nu Thiers zelfs door de
vleiende woorden van dit rapport niet vermurwd werd
en hij zich tegen de conclusiën der commissie bleef
verzetten, achtten de monarchalen het toch verstandi
ger den twist niet hooger te laten loopen en zich niet
aan een nederlaag in de kamer bloot te stellen. Hare
eer heeft de commissie gered, want geen barer geest
verwanten in de kamer zal haar kunnen verwijten, dat
zij éen middel onbeproefd liet om Thiers tot haar ge
voelen over te halen.
Inderdaad karakteristiek is het amendement, dat
gisteren door den heer Bérenger iu de commissie der derti
gen werd voorgesteld. Ofschoon hij monarchaal was, zeide
hijen eene monarchie verkozen zou hebbenmeende
hij toch dat men voor het onvermijdelijke moest buk
ken. Daarom stelde hij als amendementen op het
voorstel der commissie voor: „1° de considerans der wet
betreffende het constitueerend gezag der nationale ver
gadering te doen wegvallenen 2° artikel 2 te lezen
als volgt: De kamer zal vöor hare ontbinding de orga
nisatie van de regeeriug der republiek regelen. De
tegenwoordige regeering zal haar tot dien einde zoo
spoedig mogelijk de ontwerpen van wet. voorleggen,
vermeld in al. 1 en 2. van het amendement van den
heer Dufaurebenevens een wetsontwerp over de orga
nisatie en de wijze van overdracht van het uitvoerend
bewind." Wel is waar werd dit amendement verwor
pen doch dit neemt de beteekenis niet weg van dit
voorstel, dat werd ingediend door een lid derze'fde
meerderheid, die met zoozeel ijver het constitueerend
gezag voor de kamer vindiceerde, die van geen over
dracht van het uitvoerend bewind wilde weten en die
zich zoo angstig betoonde voor het d bref délai van het
amendement-Dufaure, omdat dit als de uiterste wil
klonk van de kamer, wier meerderheid nog geenszins
geneigd is kaïe plaats voor anderen te ruimen.
Doch niet alleen de heer Bérenger, maar zelfs de
heeren de Broglie en d'Audiffret-Pasquier legden gis
teren plotseling een onverwachte voorkomendheid aan
den dag. Zij dienden een amendement op art. 4 in,
waarmede de miuister Dufaure namens de regeering
verklaarde zich in den volgenden vorm te vereenigen:
„De nationale-vergadering zal niet uiteengaan zonder
wetten goedgekeurd te hebben 1° opgeien de de organi
satie en de wijze van overdracht 'der uitvoerende en
wetgevende machten, 2° regelende de organisatie eener
tweede kamer en 3° regelende het kiesrecht. Na eenige
discussiën vereenigde de commissie zich met dit amen
dement, waarvoor 19 stemmen werden uitgebracht. Een
amendement van den heer Ricard, volgens hetwelk de
regeering die wetsontwerpen aan de kamer zal indie
nen werd eveneens door de commissie met 17 stemmen
aangenomen. Dit laatste is vooral als eene groote con
cessie van de mor.archalen te beschouwen. Door de
aanneming van het eerste amendement erkennen zij
zijdelings dat het mandaat dezer kamer is afgeloopen,
zoodra die wetten zijn afgedaan; door het amendement-
Ricard nu legt zij de beslissing omtrent het tijdstip
der ontbinding voor een groot deel in de handen der
regeering. De bladen, die van den aanvang aan van
een geest van verzoening en overeenstemming spraken,
blijken dus juist gezien tq hebben; slechts over de
onontbeerlijke voorwaarde dat eene der beide partijen
daartoe haar beginsel moest opofferen zwegen zij. Dat
Thiers dit niet doen zouweinigen twijfelden daaraan,
maar dat de monarchalen dit verkiezen zouden boven
een beroep op de nationale vergadering, dit is iets wat
die bladen wellicht wisten, maar wat oningewijden
zelfs moeilijk vermoeden konden.
Nu zelfs de commissie der dertigen haar beginselen
en het geloof in de eenige uitkomst voor Frankrijk,
het herstel der zuiver-legitieme monarchie, verloochent,
acht de ultra-clericale en legitimistische afgevaardigde
Jean Brunct, vermaard wegeus zijne onpraktische voor
stellen en zijne rechtzinnige philippica tegen de ver
dorvenheid der wereld in het algemeen en van Frankrijk
in het bijzonder, het noodzakelijk als kampioen der
monarchie op te treden. Zijn doel wenscht hij te be
reiken door het volgende voorstel, hetwelk hij gisteren
op het bureau der kimer deponeerden: „1° de kamer
gaat niet uiteen voordat de regeeringsvorm is vastge
steld (lees: de monarchie is hersteld), 2° het mandaat
van ieder afgevaardigde, die het constitueerend gezag
der kamer niet erkent, wordt beschouwd vervallen te
zijn." Het laatste voorschrift vooral getuigt van groote
staats.^answijsheid! Jammer slechts dat de heer Brunet
zich te veel in de kaarten laat zien en niet beter zQn
gegronde vrees weet te verbergen," dat de monarchie
van een volgende kamer zeker niets meer verwachten kan.
Gisteren deed de eerste kamer der rechtbank van het
departement der Seine uitspraak in het rechtsgeding,
hetwelk door Jerötne Napoleon Bonaparte tegen den
minister van binnenlandsche zakenden prefect van
politie en diens secretaris was ingesteld, naar aanlei
ding van zijne verwijdering uit Frankrijk. Zich be
roepende op het beginsel der noodzakelijke scheiding
van de verschillende machten in den staat, en over
wegende da t de uitzetting op bevel van het uitvoerend
bewind had plaats gehadverklaarde de rechtbank zich
incompetent en veroordeelde zij den eischer in de kosten.
Eergist/ren had in het Engelsche lagerhuis een hoogst
interressante discussie plaats, welke door het bekende
parlementslid, sir Vernon Ilarcourt, werd ingeleid. Hij
begon met de klacht, dat de tegenwoordige uitgaven
te hoog waren opgevoerd en noodzakelijk de weg van
bezuiniging moest worden ingeslagen. Wel beweert
men, zeide o. a. de heer Harcourt, dat rijkdom en wel
vaart in het land toenemen en dat de natie zeer goed
de sommen kan opbrengen welke de staat van haar
vraagt. Dat is echter alles goed en wel voor den eige
naar van kolenraijuendie 12 shillings meer maakt dan
in het vorige jaarterwijl hij zijne werklieden een paar
shillings meer geeft en de rest in zijn zak steekt. Maar
er was hij achtte zich verplicht daaraan het huis te
herinneren een ontzaglijk groote klasse personen met
vast inkomen, op wie de groote duurte liet meest drukt
en die het grootste belang hebben bij de-vermindering
der uitgaven. Het doel zijner resolutie was de kamer
voor te stellen om terug te keeren tot de bezuinigings-
politiek van 1868, waai aan bet meerendeel zijner hoor
ders hunne zetels, het ministerie zijne portefeuilles
dankte. Wanneer de meerderheid van het huis zich
voor zijne motie verklaarde, dan zou de kanselier van
den schatkist de wegen en middelen wel weten te vin
den om de uitgaven te verminderen.
De pre/nier, de heer Gladstone, verdedigde defiaan-
cieele politiek der regeering en toonde aan dat er thans
uitgaven waren, waaraan in 1868 niet gedacht werd;
hij behoefde slechts te noemen ruim een millioen voor
het onderwijs, een half millioen voor leger en vloot enz.
Hij eindigde met het voorstel tot het instellen eener
commissie welke de redenen voor de verhooging der be
grootingen nauwkeurig zou onderzoekenbehalve de
buitengewone uitgaven voor oorlog en marine. Na lange
debatten verklaarde de heer narcourt het voorstel van
den minister in dank aan te nemen omdat hij daarin
het streven der regeering zagom in de quaestie wel
ke hij had aangeroerd aan de wenschen van het land
tegemoet te komen.
In Spanje blijven de zaken gunstiger bopen dan
men reden had te verwachten. De rust blijft in'liet
algemeen ongestoord behalve natuurlijk in die pro
vinciën, waar de Carlisten onder de leus: Voor God,
koning en vaderland! plunderen, hunne medebur
gers doodschieten, spoorwegen vernielen, gebouwen
in brand steken enz. Volgens den Imparcial heeft de
jeugdige republiek ook geene gevaren te duchten van
de conservatieve partijen. In eene bijeenkomst, waar
aan door Sagasta, Topete^ Rios-Rosas, UUoa en ande
ren werd deelgenomen, is men overeengekomen het
gouvernement niet te bestrijden, maar op de ontbin
ding der beslaande Cortes cn de verkiezing eener con-
stitueerende vergadering aan te dringen. Opmerkens
waardig is het dat Figueras gisteren in de Cortes zich
geheel in denzelfden zin uitliet. De kamer was slechts
eene voorloopigezeide hijen miste het constitueerend
gezag. Voor het oogenblik gold de bestaande consti
tutie met uitzondering van de bepalingen betre.ffjnde
het koningschap. De regeering verlangde dan ook van
de geestelijke noch van de militaire en andere autori
teiten den eed, zoolang de republiek niet door een
grondwet gesanctioneerd was. Wenschen de conserva
tieven niets anders dan ontbinding der kamer, dan
zullen zij das bij de regeering op geen tegenstand stui
ten. In Spanje stellen de conservatieven al hun hoop
op nieuwe verkiezingen, in Frankrijk duchten zij juist
niets zoo zeer als een andere kamer. En toch is beider
streven volmaakt hetzelfde.
Staat en kerk in Zwitserland.
ii.
Bij de tweede lezing van het wetsontwerp, dat wij
in ons nummer van gisteren mededeelden, stelden do
heeren Fazy en Gros als minderheid der commissie,
welke met het onderzoek der wet belast was, voor het
geheele wetsontwerp door de volgende bepalingen te
vervangen
„Art. 1. De staat erkent en bezoldigt geen godsdienst.
„Art. 2. Iedere godsdienstige gezindte organiseert zich,
oefent hare functiën uit en bestuurt hare aangelegen
heden ingevolge der bepalingen der wet betreffende het
recht van vereeniging en vergadering, welke bepalingen
tot grondwettige bepalingen verheven worden."
