minister von Itzenplitz verzetten zich in beginsel niet
hiertegendoch verlangden ter. wille der billijkheid ook
de andere partij te kooren. De redevoering van Lasker
maakte ontzaggelijke sensatie in de kamer en zal onge
twijfeld tot uitvoerige beschouwingen ia de liberale pers
aanleiding geven, tot wier vrienden de heer "YVagener
toch reeds niet behoort.
De commissie voor de rijks-belastingen heeft het
voorstel van Pruisen tot verhooging der tabaksbelasting
aangenomen, het bedrag der voorgestelde verhooging
echter lager gesteld. Met bet onderzoek der belasting
op de beurs-transactiën heeft zij een begin gemaakt.
In den loop dezer week zullen de ministereonferentiën
over bet ontwerpen van Duitsche wetboeken van burger
lijke rechtvordering en straf vordering weder aanvangen.
Daaraan nemen Pruisen, Beieren, Wurtemberg, Baden
en Saksen deel. Het Frankfurter Journal verneemt
uit Mi'mchen dat de heer Wolff, advocaat-generaal
van het hof van appèl aldaar, van de regeering een
wenk ontvangen heeft, dat hij op geen bevordering
behoefde te rekenen zoolang hij voorzitter bleef van
de vereeniging der oud-katholieken. Volgens de
Kreuz-Zeitung is in het wetsontwerp, regelende de
organisatie der rijks-armee het Pruisische systeem,
wat den diensttijd betreft, behouden. .Deze zal 12 jaren
zijn, waarvan 3 effectief, 4 bij de reserve cn 5 bij de
landweer, liet contingent in vredestijd zal 401,659 man
op 41 millioen inwoners bedragen.
Frankrijk. De fusie der beide takken van het
huis Bourbon maakt nog steeds de ronde in de monarchale
bladen. L'Uuivers meldt daaromtrent dat de giuaf van
Chambord, in een brief aan den afgevaardigde de la
Itochette, elke toenadering tusschen beide takken afhan
kelijk stelt van een rondborstige en openlijke erkenning,
in welken vorm dan ook, van den graaf van Chambord
als hoofd der familie Bourbon door den graaf van Parijs.
Naar aanleiding van de beschuldiging, door den
afgevaardigde Ca rayon-Latour bij de discussiëa over
de administratie te Lyon tijdens 'den oorlog tegen den
oud-prefect Challemel-Latour ingebrachtdat deze bevel
gegeven heeft hem en eenige anderen te doen fusilleeren,
maakt de Correspondance républicaine het volgende
telegram van generaal Bressolies openbaar:
„Fort Napoleon (Kabylië) 4- Februari.
„Roode vlag op mijn bevel weggenomen door Bous-
quet-, kommandant van het kamp. Geen enkel rapport
omtrent Carayon-Latour. „Bressolles."
Het Journal de Belfort en La république du Doubs
melden dat de groote voorraad gezouten vleesch, in de
magazijnen te Belfort opgehoopt, voor een groot gedeelte
naar Duitschland gezonden is en geen nieuwe bezen-
dingen meel meer besteld zijn. La république fran-
gaise verneemt dat de kommandant van Belfort aan
de bewoners heeft kennisgegeven, dat alle huurcontrac
ten met Duitsche officieren feitelijk met Juli a. geresi-
lieerd zullen zijn. In een en ander ziet men gunstige voor
teekenen voor de aanstaande geheele ontruiming van
bet grondgebied. De verplaatsing en benoeming van
prefecten is door den minister van binDenlandeche
zaken uitgesteld tot na de indiening van bet rapport
van de commissie der dertigen.
Engeland. Twee ijzersmelterijen in Zuid-Wales
hebben hare vuren weder ontstoken, daar de werklie
den in de loonsvermindering hebben toegestemd. De
mijnwerkers in de kolenmijnen van Blaina, Beaufort
en Nantiglo hebben het voorgestelde systeem, namelijk
om met een dubbelen ploeg werklieden te arbeiden,
aangenomen en men verwacht thans dat deze goede
voorbeelden weldra in geheel Zuid-Wales zullen gevolgd
worden. In de zitting van het lagerhuis van Vrijdag
avond heeft de secretaris van staat van binnenlandsche
zaken, de heer Bruce, in antwoord op een vraag van
den heer Brady te kennen gegeven, dat hij er niet
aan twijfelde of het departement van justitie zou aan
den algemeenen wensch gehoor geven en nieuwe wets
bepalingen voorsteilen ten aanzien van de behandeling
van personen, die van misdaad beschuldigd, maar nog
niet overtuigd zijn. Het geval van den Duitschen
predikant dr. Hessel, die onschuldig van moord ver
dacht werd, heeft tot dien algemeenen wensch aan
leiding gegeven.
Jttmgcltucrk.
Eene episode uit de geschiedenis van Rusland.
III.
Op hetzelfde oogenblik dat de saamgezworenen bij
den keizer binnendrongen, terwijl zij stellig op Pahlen
rekendenrukte deze met een garde-regiment naar bet
paleis op. Gelukt de aanslag dan helpt hij; zoo niet
dan snelt hij den keizer ter hulpe.
Platon Suboff begon intusschen de akte van afstand
voor te lezen. De keizer hield hem uitsluitend in het
oog, trachtte hem om te praten, verweet hem zijn
ondankbaarheid en hield hem zijn gansche verleden
voor. „Gij zijt geen keizer meer, Alexander is onze
meester," riep Suboff. De keizer over deze brutaliteit
vertoornd, gaf hem een slag in het gelaat. Deze hou
ding van den keizer deed do samenzweerders terug
deinzen en temperde voor eenigen tijd hunne stout
moedigheid. Bennigsen merkte dit op-; hij sprak hen
aan en zijne woorden bezielde hen met nieuwe kracht.
„Ons leven staat op het spel. zeide hij; redt hij zich,
dan zijn wij verloren." Nicolaas Suboff legde het eerst
de hand aan zijn meester en draaide hem den rechter
arm om; hierdoor moedigde bij de anderen aan om
hunne plannen te volvoeren.
Indien Paul slechts een weinig tegenwoordigheid van
geest had behouden zou hij zich best hebben kunnen
reddenhetzij langs de geheime trapdie achter zijn
ledikant wasof door de vertrekken der keizerin, maar
de schrik had hem geheel verpletterd. Misschien ook
durfde hij bij de keizerin geen toevlucht zoeken, uit
vrees dat de samenzweering tegen hem met toestem
ming en onder de bescherming van haar was onderno
men, die bij bet volk even bemind was als hij gehaat.
Op het oogenblik, dat de samenzweerders op Paul
aandrongen hoorde men een verwijdeid gerucht. Pla
ton Suboff schrok hiervan en snelde naar grootvorst
Alexander, wiens vertrekken vlak onder die van den
keizer lagen. Bij Alexander bevonden zich behalve zijn
broeder Konstantijn ook de beide grootvorstinnen. Kon-
stantijn was eerst dien avond in het geheim ingewijd,
en hoewel ook hij den keizer niet beminde, vreesde
men toch voor eenig verraad van zijne zijde. Alle vier
wachtten zij met ongeduld op het bericht van den uit
slag der onderneming. De komst van Suboff deed de
spanning toenemen.
Bennigsen, die met enkele samenzweerders yin de
slaapkamer van den keizer was gebleven bevond zich
in een hoogst moeilijke positie; het zou hem stellig
aangenaam zijn geweest als Paul zijn degen had gegre
pen en zich verdedigd haddoch de ongelukkige czaar
sprak geen woord en bewoog zich niet van zijne plaats.
Men spuwde hem in het gelaat, sleepte hem over den
grond rond, sloeg hem enz. Bennigsen ajleen nam
geen deel aan deze ruwe handelwijze; hij riep den kei
zer voortdurend toe: „Niet verdedigen!" Gedurende
een oogenblik begaf hij zich in een der nevenvertrek-
ken, om daar een licht aan te steken; toen hij terug
kwam, lag de keizer reeds verworgd met den sjerp
van den adjudant Azgamakoff.
Paul had zich slechts zwak verdedigdhet was hem
echter nog gelukt om zijn hand tusschen zijn hals en
den sjerp te brengen en den moordenaars toe te roepen:
Messieurs, au nom du ciel.épargnez moilaissez moi le
temps de..,, prier.... DieuDit waren zijn laatste
woorden. Toen Bennigsen zag, dat de keizer geen
teekenen van leven meer gaf, legde hij het lijk op het
bed en bedekte het gelaat met het laken. De kapitein
van de garde, Maikoff, die met dertig man aankwam,
ontving het bevel, om alle toegangen tot de vertrekken
van den keizer te bezetten en niemand binnen te laten.
Toen Bennigsen deze maatregelen had genomen,
haastte hij zich den grootvorst Alexander mede te dee-
len tot welken prijs hij den troon had verkregen.
Alexander was radeloos en verkeerde in een toestand
j van ernstige opgewondenheid. Toen Pahlen, aan wien
was opgedragen de hoofdingang van het paleis te be-
waken, en de verbinding met de vertrekken van den
keizer voor anderen af te snijden, vernomen had, dat
de grootvorst reeds wist welk lot zijn vader had ge
troffen, verscheen ook hij voor den nieuwen keizer.
Hij kwam juist binnen toen Alexander uitriep„Men
zal zeggen, dat ik de moordenaar van mijn vader ben;
men had mij beloofd hem niet naar het leven te zullen
staan; ik ben de ongelukkigste mensch van de wereld!"
Pahlen, die er meer aan dacht den nieuwen keizer
den troon te verzekeren, dan den doode te beweenen,
zeide: „Wees zoo goed te bedenken, dat een keizer
slechts door een openlijke proclamatie de hoogste macht
kan aanvaardenéen oogenblik van zwakheid kan
noodlottige gevolgen hebben; er is geen tijd te verliezen
om voor het leger te verschijnen." „Maar wat zal
er met mijne moeder geschieden?" viel Alexander
hem in de rede. „Uwe majesteit; antwoordde Pahlen,
ik zal naar hare majesteit gaan."
Hij snelde inderdaad terstond naar de vertrekken
der keizerin en smeekte de opperste hofdame, gravin
Lieven, om hare majesteit alles mede te deelen water
was geschied. Merkwaardig is, dat de vreeselijke
scène, die zoo zeer in de nabijheid der 'keizerin was
voorgevallen, baar volstrekt niet in den slaap had ge
stoord. Toen zij door gravin Lieven werd gewekt dacht
zij terstond, dat men haar op den dood van hare dochter
de aartshertogin Palatine van Hongarije wilde voorbe
reiden. „Neen, zeide gravin Lieven, uwe majesteit
moet het grootste ongeluk overleven.De keizer is
zooeven aan eene beroerte gestorven." „Neen, neen,
riep de keizerin, men heeft hem vermoord."„Helaas,
ik moet uwe majesteit bekennen, dat het zoo is," ant
woordde gravin Lieven.
De keizerin kleedde zich spoedig aan en snelde naar
de slaapkamer van keizer Paul. In het vertrek dat
hare kamers van die van den overleden keizer scheid
de vond zij kapitein Poltoratzki van het garde-regi
ment Semenowski, die met 30 man door generaal
Depreradowitsch aldaar was geplaatst om de wacht te
houden. Poltoratzki zeide aan de keizerin dat zij niet
verder mocht gaan. Zij bleef echter bij haar voornemen
en vroeg: „Kent gij mij dan niet? Yan wien hebt gij
dergelijke bevelen ontvangen?" De officier antwoordde
dat hij wel de eer had hare mejesteit te kennen, maar
dat zija generaal hem streng bevel had gegeven om
niemand door te laten. De keizerin wilde echter de
wachten forceeren, doch deze hielden haar de bajon-
netten voor. Woedend trad zij op Poltoratzki toe, gaf
hem een slag in het gelaat en viel toen in onmacht op
een stoel neder.
De beide grootvorstinnen Maria en Katharinadie
hare moeder vergezelden, trachtten te vergeefs haar tot
kalmte te brengen. De keizerin vroeg om een glas
water; een soldaat nam het den bediende die het
bracht af, dronk er een weinig uit en gaf het de
keizerin over met de woorden: „Gij kunt het gerust-
drinken, er is geen vergif in; tot nogtoe hebt gij daar
voor geen reden gegeven." Eindelijk ging de keizerin
weder naar hare vertrekken; Phalen kwam bij haar om
haar naar den nieuwen keizer te geleidea. Met groote
inspanning trachtte zij zich te herstellen, cn zij bezat
nog kracht genoeg om hare rechten als gebiedster te doen
gelden. Zij beweerde namelijk, dat zij krachtens hare
kroning werkelijk regeerend keizerin was, en dat men
haar trouw moest zweren.
Keizer Alexander had reeds veel kostbaren tijd laten
verloren gaan, terwijl hij te veel vertrouwen in zijne
moeder stelde. Toen hij haar nu in zulk eene stemming
ontmoette, zeide hij tegen Pahlen„Al weder een nieuwe
moeilijkheid waarop wij niet had den gerekend". Pahlen
echter hechte er niet veel aan, lette niet op de taal van
de keizerin en bewoog den keizer onmiddellijk weg te
rijden. Hetzelfde rijtuig dat Paul naar de vesting zou
voeren, bracht Alexander naar het winterpaleis, alwaar
de voornaamste staatsdienaren hem trouw moesten
zweren. Pahlen en Suboff stonden achter op de koets
die door een bataljon van de garde werd geëscorteerd.
Bennigsen bleef bij de keizerin-moeder en trachtte
haar tot andere gedachten te brengen. Het kostte veel
moeite Maria Feodorowna te bewegen, om hare
eischen te laten varen. Zóo betooverend is de glans
van de hoogste macht, dat zelfs deze vrouw alle geva
ren, het vreeselijk einde van haar gemaal, het moeder
lijke gevoel, en de raad van voorzichtige en wijze
lieden geruimen tijd kon ter zijde stellen. Eindelijk
deelde men haar mede-dat zij haar zoon als
keizer moest erkennen, en van dat oogenblik namen de
zaken hun gewonen, ongestoorden loop, alsof Paul een
natuurlijken dood gestorven ware. De lijkschouwing
had plaats en. de geneesheeren leverden een geleerde
verhandeling over de oorzaken van den dood van
keizer Paul. Het lijk werd gebalsemd,gedurende twee
weken op een paradebed tentoongesteld en eindelijk
den 23°" Maart in de kathedraal van Petrowski met
vorstelijke staatsie begraven. Telkens als het onver
biddelijke ceremonieel keizer Alexander noodzaakte
om het stoffelijk overschot van zijn vader te nade
ren was angst en toorn op zijn gelaat te lezen. De
moordenaren van Paul werden allen verwijderd en de
meeste van hen in de Siberische districten geplaatst
Seetijftittgm.
Vrijdag j 1. is naar zee gezeild de Engelscbe brik
Rewardgezagvoerder Th. Maldwamvan Veere in
ballast naar Sunderland.
onMsbmrijtm.
GRAANMARKTEN ENZ.
Rotterdam, 10 Februari. De aanvoer was heden,
klein. Gerst, paardenboonen en mestingerwten waren,
prijshoudend; rogge flauw gestemd; overigens als voren.
AMSTERDAM, 10 Februari. Raapolie op 6 weken /444.
Lijnolie op 6 weken ƒ391.
PRIJZEN VAN EFFECTEN.
Amsterdam 10 Februari 1873.
tëederland. ♦Certific. Werkelijke schuld. 2* pet. 56
♦dito dito dito .3 66*
♦dito dito dito .4 00
♦Aand. Handelmaatschappij 4*
♦dito exploitatie Ned. staatssp
België. ♦Certificaten bij Rothschild Si-
Frankrijk. ♦Inschrij vingen3
♦dito 5
Rusland. ♦Obligatiën 1798/1816 5
♦Certific. adrn. Hamburg 5
♦dito Hope C°. 18556® serie 5
♦Cert. 1000 1864 5
♦dito f 1000 18665
♦Loten 18665
♦Oblig. Hope %0».Leenine 1860 41
♦Certific. dito4
♦Iuscript. Stieglitz C°. 2e a 4 L. 4
138
119*
52*
82*
73*
87
97|-
253
89*
73*
