iltmgrhücrh.
sailles ontboden is en door de commissie van decentra
lisatie zal gehoord worden. De Gauche républicaine
'heeft geweigerd zich bij het adres der uiterste linker
zijde aan Garibaldi aan te sluiten. Thiers heeft
volgens le Soir aan verschillende leden der groote com
missie medegedeeld dat hij de uiterste grens zijner
concessiën had aangegeven en vast besloten was die
niet te overschrijden. Tevens verklaarde hij op het ver
zoek der hceren Batbie, Grivait en de Cumont, dat hem
de minister Dufaure overbracht, om ai te zien van'deneisch
ook een tweede maal over dezelfde zaak het woord te
kunnen voerenonmogelijk een gunstig antwoord kon
geven. Den 15cn Maart zal in het Industrie-paleis
eene gastronomische tentoonstelling plaats hebben. Alles
wat gegeten en gedronken wordt, alles wat met de
keuken, oten en drinken in verband staat, als tafelser
viezen tafellinnenkeukengereedschappen enz. enz. van
alle tijden en alle landen zal op deze tentoonstelling
toegelaten worden. Eene gouvernements-depêche is
Woensdag bij de marine-autoriteit te Toulon ontvangen
om Lullier, den bekenden generaal der commune, weder
in handen te stellen van de justitieteneinde hem naar
Aix aux bains te transporteerendaar zijn straf in
twee jaren gevangenis veranderd is. Zondag heeft
een oproer plaats gehad onder de gevangenen te Saint-
Martin bij la Rcchelle, als gevolg hunner herhaalde
klachten over het slechte brooddat gebakken zou zijn
van door zeewater beschadigd meel. De soldaten heb
ben met de bajonet de orde moeten herstellen. Drie
der belhamels werden vrij ernstig gewond.
Engeland. In de eerste zitting van het lagerhuis
heeft de heer Gladstone medegedeeld, dat hij in de
eerste week de quaestie van het onderwijs in Ierland
in het huis in comité aan de orde wenscht te stellen.
The Evening mail van Dublin bericht dat de bisschop
pen besloten hebben niet te volharden bij hun tegen
stand tegen het reglement der commissie voor het
volksonderwijswaarbij aan de bestuurders van scho
len de bevoegdheid tot het tusschentijds ontslaan
der onderwijzers wordt ontnomen. Zij dringen thans
slechts aan op eene weinig beteekenende wijziging in
dat reglement, namelijk dat de beslissing van geschil
len over het recht verstand van de door de bestuurders
met de onderwijzers aangegane contracten niet zal wor
den opgedragen aan de commissie voor het volksonder
wijs, maar aan den rechter. Volgens the Globe is
de jongste poging der wetgeving om de vervalsching
van levensmiddelen te voorkomen en te straffen als mis
lukt te beschouwen. „Nog steeds," zegt het blad, „blijft
de schurkachtige winkelier ons bedriegen en vergiftigen,
nog steeds moeten wij ons vuil water voor melkwil
gebladeren voor thee, krijt en gips voor meel te ver-
koopen. De nieuwe wet is een raadsel voor ieder die
tracht haar toe te passen. Toch wenschen wij dat er
een eind kome aan de schromelijke misbruiken die den
neringdoende verrijken, terwijl zij den burger in lichaam
en beurs uitmergelen. Een deugdelijke wet tegen de
vervalsching onzer spijzen en dranken moeten wij heb
ben en dat wel hoe eer hoe beter."
Zwitserland. Het kapittel van den kathedraal van
Solothurn beeft met algemeene stemmen besloten, het
gedrag van den bisschop van Baselmonseigneur Lachat,
volkomen te billijken en hem voortaan als eenig wet
tig kerkvorst van het diocees te blijven erkennen. Het
heeft daarom geweigerd over te gaan tot het benoemen
van een tijdelijken hoofdadministrateur. Als reden
dezer weigering wordt opgegeven, dat dit alleen zou
kunnen geschieden wanneer bisschop Lachat was ont
slagen, geëxcommuniceerd of overleden. Daar geen
dezer drie gevallen zich heeft voorgedaan en zijn zetel
dus niet vacant iskan het kapitel aan het verlangen
der kantonnale regeeringen niet voldoen. De Neue
Ziiricher Zeitung deelt den tekst mede van de pause
lijke breve der benoeming van monseigneur Mermillod
tot apostolisch vicaris in het kanton Genève. Aan het
slot van dat stuk wordt aan de katholieken gelast, hem
in deze hoedanigheid te erkennen, hem behulpzaam en
ondergeschikt te zijn en zijne raadgevingen en bevelen
getrouwelijk na te komenzullende in het tegenover
gesteld geval elk vonnisof elke strafdoor hem over
de weerspannigen uitgesproken of hun opgelegd, geldig
zijn en volledig moeten worden uitgevoerd; alles
behoudens de bijzondere of algemeene besluiten en be
velen van pausenalgemeene of provinciale conciliën en
synodes en ookzooveel noodigbehoudens de statu
ten en gebruiken in het kanton Genève voor zoover
deze, hetzij bij apostolischen eed, hetzij bij apostoli
sche of eenige andere bevestiging zijn erkend. Bij
de wetgevende macht in het kanton Glarus zullen bin
nen kort de volgende onderwerpen in behandeling
komen: herziening der grondwetsbepalingen op het
recht van vestiging; herziening der militaire organisa
tie, der schoolwet en der belastingwetten verkiezingen
en periodieke herkiezingen der predikanten en pastoors
door de kerkelijke gemeenten; aankoop van een uit
gestrekt terrein in Amerika, om aan de landverhuizers
uit Glarus op voor hen voordeelige voorwaarden te
worden afgestaan.
Eene episode uit de geschiedenis van Rusland.
II.
Het wantrouwen van den keizer nam van dag tot
dag toe. Op eene soiree bij zijne minnares, de vorstin
Gagarin, gaf hij herhaaldelijk aan zijn kwade luim en
zijne vermoedens lucht. „Ik zie wel, zeide hij, dat
het tijd is om een grooten slag te slaan." Hetzelfde
zeide hij tegen zijn opperstalmeester Kutaissoff en voegde
er bij„Dan zullen we als twee broeders met elkan
der leven."
De groote slag dien hij wilde slaan bestond hierin,
dat de keizerin in Cholmogory, een akelige plaats, 80
wersten van Archangel, zou worden geïnterneerd, al
waar ook de ongelukkige familie van hertog Anton
Ulrich van Brunowijk, jaren lang een treurig leven sleet.
De grootvorst Alexander zou in Schlüsselburg gevan
gen worden gezet, terwijl de vesting Petropawlowsk
voor grootvorst Konstantijn bestemd was. Pahlen en
eenige anderen zouden op het schavot sterven.
De vorstin Gagarin, die door de dreigende taal van
den keizer diep was getroffen, deelde die aan eenige
personen, welke op de soiree waren mede, en was naïef
genoeg om te zeggen: „Ik kan mij maar niet begrijpen
wat hij toch eigenlijk onder den grooten slag dien hij
wil slaan verstaat."
Alle dergelijke uitdrukkingen werden aan graaf
Pahlen overgebracht, die er zijnerzijds weder aan groot
vorst Alexander kennis van gaf. Eindelijk, door het
gevaar gedrongen, verstond de grootvorst zich 'met
Pahlendoch onder de uitdrukkelijke voorwaarde, dat
zijn vader geen leed zou geschieden. Zonder te be
denken hoe zwaar het hem zou vallen onder de bestaande
omstandigheden zijn woord te houdenbeloofde Pahlen
in ieder geval het leven van Paul te zullen ontzien.
De aanslag werd op den 10eu Maart bepaalddoch de
grootvorst drong er op aan tot den volgenden dag te
wachten, omdat op den 10en de wacht aan het paleis
door het garde-bataljon Semenoff betrokken werd, het
welk door grootvorst Konstantijn zelf werd gekomman-
dcerd en dat den keizer genegen was. Pahlen schikte
zich naar dezen wensch van den grootvorst.
Het nieuwe paleis Michailowski, dat Paul op de plaats
van het oude zomerpaleis had laten bouwen, was een
groot, doch smakeloos gebouw met bastions omringd.
Te vergeefs liet de keizer het iederen avond in staat
van verdediging brengen, om hier een veilige schuil
plaats te vinden voor de wraak van hen, die hij menig
maal zoo wreed bejegende. Pahlen en de andere hoof
den van het bondgenootschap kenden nauwkeurig alle
gangen van het slot. Eenige uren vóór de uitvoering
van het plan versterkte Pahlen het aantal saamgezwore
nen met een troepje jonge lieden, zonen van aanzien!ijke
familiën, die dien dag wegens een geringe overtreding,
welke bijna geen strenge straf verdiende, tot degradatie,
een harde lichamelijke straf, waren veroordeeld gewor
den. Pahlen begaf zich persoonlijk naar de vesting,
ontsloeg hen uit de gevangenis en nam hen mede naar
generaal Talysin, den chef van het garde-regiment
Preobraschenskibij wien zij soupeerden. Deze gene
raal had zoowel als generaal Depreradowitsch van het
garde-regiment Semenowski, bijna al zijne officieren
deelgenooten van de samenzwering gemaakt. Zij waag
den het niet de soldaten er kennis van te gevendoch
vertrouwden op hunne toegevendheid.
Op den morgen van den bepaalden dag maakte de
keizer, in gezelschap van zijn lieveling Kutaissoff op
het Suwaroff-plein eene wandelrit; daar kwam een
persoon uit de laagste volksklasse tot den keizer en
wilde hem een brief overhandigen. Het paard van den
keizer begon op dat oogenblik juist te steigeren, en
de keizer kon zelf den brief niet aannemenmaar
beval den man hem aan Kutaissoff te geven. Deze brief
bevatte de meest nauwkeurige opgaven omtrent de
samenzwering, doch voordat Kutaissoff naar den keizer
reed om te dineeren verwisselde hij van kleeding en
vergat den brief mede te nemen.
Tot de hoofden van de samenzwering behoorden
ook Platon Suboff, de laatste gunsteling van keizerin
Katharina II en generaal Bennigsen. Zij voerden te
zamen eene afdeeling aanterwijl Pahlen de andere
geleidde. Beide troepen bestonden uit vijftig personen,
die mqest allen dronken waren.
Op het bepaalde uur, des middernachts van 11 op
12 Maart naderden de saamgezworenen het paleis, of
wel de poort die toegang gaf tot den tuin. De wacht
wilde hen niet laten passeeren. „De keizer heeft ons
ontboden, zeiden zij tegen de wacht, er moet een
krijgsraad worden gehouden". De wacht, die geheel
overbluft was door de tegenwoordigheid van zooveel
generaals liet allen passeeren. Zeer zachtjes gingen allen
naar de wachtkamer en maakten daar halt. Suboff en
Bennigsen ijlden den generaal-adjudant Argamakoff na,
die iederen morgen den keizer rapport moest brengen.
Hij geleidde hen een trap op, die naar de voorkamer
voerde, waar twee huzaren en eén lakei voor de slaap
kamer van den keizer de wacht hielden.
Toen de saamgezworenen den corridor doorgingen
dien zij moesten passeeren om de voorkamer te berei
ken, werden zij door de wacht aangehouden, die hen
toeriep: „Halt! werda Bennigsen antwoordde: „Zwijg,
ongelukkige, gij ziet immers waar wij heengaan." De-
soldaat begreepwat er aan de hand wasfronsde het
voorhoofd en riep: „Ronde, passeer!" Indien de kei
zer dit gerucht al had gehoord dan zou hij toch over
tuigd zijn geweest, dat de ronde door de gangpasseerde.
Na dit intermezzo liep de adjudant Argamakoff met
de grootste haast verder en klopte zacht aan de deur
van den kamerdienaar. Deze opende echter niet,maar
vroeg wat hij wilde. „Ik moet mijn rapport uitbrengen,"
antwoordde de adjudant. „Gij zijt niet recht bij uw zin
nen, het is pas middernachtzeide de kamerdienaar.
„Wat zegt gij? riep de adjudant, het is reeds zes uren.
Doe dadelijk open, of het is uwe schuld als ik aan
onaangenaamheden van de zijde van den keizer bloot
sta." De kamerdienaar deed eindelijk open, doch toen
hij zag dat zeven of acht personen met de blanke
sabel in de hand de kamer binnentraden, kroop hij
snel in een hoek.
Een van de huzaren wilde zich moedig tegen dé in
dringers verzettendoch kreeg een sabelhouw over het
hoofd, waardoor hij ineenzonk;. hij had echter nog
kracht genoeg om „verraad" te. roepen en daardoor den
keizer te waarschuwen. De tweede huzaar nam de
vlucht. Op deze wijze drongen Suboff en Bennigsen
in de slaapkamer van den keizer. Toen Suboff den
keizer niet inbed vond riep hij uit: „Om Godswil, hij
is ontsnapt." De meer kalme Bennigsen onderzocht de
kamer zorgvuldig en vond den keizer achter een ka
merschot verborgen. Terstond trad hij op hem toer
groette met den degen en kondigde hem aan, dat
hij op bevel van keizer Alexander I werd gearresteerd,
doch dat zijn leven zou worden gespaard indien hij
geen tegenstand bood.
De keizer antwoordde met geen enkel woord; bij den
schijn der lamp kon men duidelijk de schrik en ver
warring op zijn gelaat waarnemen. Zonder eenigen
tijd te verliezen begon Bennigsen de keizerlijke ver
trekken nauwkeurig te onderzoeken. De slaapkamer
had nog een deur die naar de kamers van de keizerin
voerde; een tweede kamer, die tot kleedvertrek diende,
had geen anderen uitgang; twee andere kamers lagen
vol papierenook werden er vaandels bewaard en vond
men er een menigte degens van gearresteerde officieren.
Terwijl Bennigsen de deuren sloot en de sleutels in zijn
zak stak, riep Suboff den keizer telkens in het Rus
sisch toe: „Sire, gij zijt de arrestant van keizer Alexan
der I." „Wat?! Ik arrestant antwoordde de keizer
en na eenige oogenblikken voegde hij er bij: „Wat
heb ik u dan toch gedaan
„Gij hebt ons vier jaren lang getyranniseerd!"
riep een der saamgezworenen.
De keizer, die geen tijd had gehad om zich eenigs-
zins te kleeden, stond geheel in nachtcostuum meteen
slaapmuts op en barvoets voor zijn aanranders, die met
gedekten hoofde en de blanke sabel in de hand hem
omsingelden.
PRIJZEN VAN EFFECTEN.
Amsterdam 8 Februari 1873.
üederland. ♦Certifie. Werkelijke schuld. pet. 564
♦dito dito dito 3 66^-
♦dito dito dito 4 884
♦Aand. Handelmaatschappij 41 1374
♦dito exploitatie Ned. staatssp 120
Frankrijk. ♦Inschrijvingen3
♦dito 5 82-4
Rusland. ♦Obligatiën 1798/1816 5 98|
♦Certific. adm. Hamburg 5
♦dito Hope C°. 18556e serie 5 874
♦Cert. f 1000 1864 5 „97*
♦Oblig. Hope fleO. Leening 1860 4i 894
♦Certific. dito4 73j
♦Inscript.Sticglitz&C°.2ea4L. 4 74
♦Obligatiën 1867—69. 4 754
♦Certificaten6 „48
♦Aand. spoorweg Gr. Maatsch. 5 226|
♦Oblig. dito
Obl. spoorweg Poti-Tiflis .5 „94
dito dito Jelez Orel .5 „93
dito dito Charkow Azow. 5 91f
Polen. ♦Schatkis[obligatiën 4
Oostenrijk. ♦Oblig.metall.in zilver Jan./Juli. 5 66}
♦dito dito Aprii/Oct. 5 664
♦dito in papier Mei/Nov. 5 62f|
♦dito dito Febr./Aug. 5
Italië. Leening 18615
Spanje. *Obligatiën. Baitenl. 186771. 3 264
ditó Binnenlandsche 3 23-j\
Portugal. ♦Obl. 185669 3 41-j
Turkije. dito (binnenl.) .5 52|
Egypte. Obl. 1868 7 „914
Amerika. ♦Obl. Vereenig de Staten (1874) 5 96
♦dito dito dito (1904) 5
♦dito dito dito (1882) 6 974
♦dito dito dito (1885) 6 981
