slechts een ander voertuig als de handkar van een
groenboer of oesterverkooper passeerdelag een matroos
met een geduchte roes aan.
„Sneller! sneller!" brulde hij tegen het trio muzikan
ten, dat met stoïcijnsch geduld tusschen de beide
„dokterslampen" had post gevat en ieder strofe met
eenige lang gerekte trillers eindigde. Vloekend balde
de zeeman de vuist toen zijn bevel niet onmiddellijk
werd opgevolgd. Vervolgens kroop hij op handen en
voeten naar een lantaarnrichtte zich half op en zich
als een oerang-oetang uitrekkende haalde hij zich ge
heel opwaarbij hij een Rule Britannia uitbul derde,
hetwelk ten gevolge had, dat binnen eenige minuten
verscheidene vensters boven zijn hoofd werden geopend.
Maar Janmaat had een veel te scherpen blik uit zee
medegebracht om niet terstond het gevaar op te mer
ken, en terwijl bij een halven cirkel bescheef, blies
hij den aftocht; het gevaar was afgewend, doch eer
de vensters werden gesloten dreigde men den onbe-
schaamden zanger eenige voorwerpen uit de porselein
kast naar het hoofd te zullen gooien.
Janmaat zakte ineen, zooals men in zijn zeemans
taal gewoonlijk zegt, en wendde allerlei vergeefsche
pogingen aan om met knikkende knieën een horn
pipe te dansen. „Spreek met wat eerbied 'van den
aequator!" beval bij tegen een viertal personen dat
lachend hem voorbij ging, laveerde toen een hoek om
en verdween in de duisternis. Het viertal, blijkbaar uit
de armoedige klasse, schonk den muziek-directeur groot
moedig eenige pences en floot, terwijl het zich verwij
derde, de melodie die de jo/o-fiuitist zoo even met harts
tochtelijke ingenomenheid had geblazen. Misschien had
de herinnering aan een verleden, aan een verloren te
huis voor een oogenblik op hunne stemming invloed
uitgeoefend. Duidelijk toch kon men aan hen zien, dat
zij tot die honderdduizend zwervers behooren, die geen
tehuis hebben, die Groot-Britannië van het eene tot het
andere einde doortrekken en een bij de wet bepaald
nachtverblijf in het armhuis vinden doch iederen nacht
moeten zij het eene voor het andere verwisselen. Deze
oflicieele weldaad betalen zij door des morgens gedu
rende eenige uren steenen te kloppen of een half uur lang
in den tredmolen van het gesticht te loopen, waarin het
meel voor de armen der stad wordt gemalen.
Er verschenen ook twee a drie vrouwen. Eene van haar
waseen echt manwijf, een ware megère, stom dron
ken, met loshangende haren. Om hare magere schou
ders had zij een oud verscheurd altaarkleed geslagen,
dat uit de een of andere kapel afkomstig was. Aan de
voorzijde zag men een groot, vuil kruis en de kwasten
sleepten in de modder. „Dat is de gebarsten klok!"
zeide een der muzikanten. „Wij kennen haar reeds
lang. Zij heeft een stem als de groote Ben in den
toren van Westminster, die ook gebarsten is." En inder
daad toen zij een koraal begon te zingen hoorde men
een altstem die vroeger blijkbaar zeer goed moet zijn
geweest. Eensklaps sprong zij vlak voor de muzikan
ten en schreeuwde meer dan zij sprak: „Alles humbug!
alles leugenToen slingerde zij weer achterwaarts,
steunde tegen een huis om zooveel te beter met de
voeten te kunnen stampen en begon allerlei verwen-
schingen en vervloekingen uit te krijschen en den
spot te drijven met de muzikanten die zulke vrome
liederen speelden; het was alles verduivelde leugen,
vervloekte huichelarij
Plotseling scheen zij als in den grond te zijn weg
gezonken. Zij was in een van die kleine stegenvan
die nauwelijks vier voet breede gangen verdwenen, die
men in de ellendige achterbuurten van Londen zoo
menigvuldig vindt en die naar nog armzaliger stegen
leiden waar het daglicht bijna niet kan doordringen.
Eenige minuten later verscheen zij echter weder, gaf
aan een der muzikanten een stukje geld en zei toen
kalm: „Ik had zoo even te veel whiskey in het hoofd!
Bedank mij niet sla mij liever, trap mij in de
modder en begraaf mijIk deug tot niets meer ik
ben tot niets nuttig!" Als een schaduw gleed zij langs
de huizen weg. „Tot niets nut!" weerklonk het
nogmaals. Spotachtig lachend trok zij in het voorbijgaan
een mispeltak weg van het flauw verlichte transparent
van een slaaphuis. Op het transparent las men„Bed
den te huur!" De een of andere philosoof uit de straat
had dien mispeltak, het Engelsche symbool van het
Kerstfeest, boven de deur van de dievenherberg gehan
gen. „Tot niets nut!" hoorde men nogmaalstoen
zweeg „de gebarsten klok".
De maan kwam op. Een flauwe lichtschijn brak eerst
door de zwarte, laag hangende wolken. De schemering
werd krachtiger, helderder, en eenige minuten later
was een zachte zilveren glans over het groote Baby Ion,
Londen, uitgespreid. Nu eerst werd men de nabijheid
van de Theems gewaarginds bij de dokken een bosch
van masten, hier het open water dat te donker van
kleur was om een enkele straal der maan in een van
zijn golfjes te weerkaatsen.
Stop her! Save her! For God's sake, save her!
„Houdt haar vast, redt haar, om Gods wil redt haar!"
Zoo klonkt het in onze nabijheid. Snelle, zware stap
pen naderdeneen aantal mannen, waaronder een politie
agent, verscheen in de straat en een meisje zweefde
pijlsnel ons voorbij„Redt haarZij wilde niet gered
worden. Als een opgeschrikte hinde, met de armen
vooruitgestrekt zweefde zij over de straat. „Redt haar
No no never! Never! bracht de vluchtende al
hijgende uit: Never again! Licht als de wind vlood zij
weg met fladderend haar en een gelaat even jeugdig
als schoon. Voort! voort! Waarheen? Naar den
vloed naai- de Theems! Hoort zij dan de stemmen
niet van hen die haar terugroepen? Zij is het leven
moede naar de TheemsDe Theems ruischt voort,
en murmelt donker en diep om de kielen en roeren die
alle zeeën der aarde bezoeken! Het meisje nadert,
nog weinige schreden„Keer terugAh no
never! Never!
„Ho, mijn hartje! Dat i3 mis voor vandaag! Gij
zoudt de vijfde zijn!" Of zij ai poogde zich los te
wringen en om den dood smeekte, het hielp niet. De
wachter van de Theems hield haar in zijn sterke armen
stevig vast! Eenige oogenblikken later waren hare
vervolgers aangekomen; een vader met grijze haren,
en een broeder met donker uiterlijk die er voor instond
dat zij den volgenden morgen op het bureau van poli
tie zou verschijnen om zich te verantwoorden over haar
voornemen. Sedert de waterpolitie is ingesteld wordt
menige sprong in de Theems op dergelijke wijze ver
ijdeld.
De levensmoeden hebben hun lievelingsplekjes, waar
zij bij voorkeur den sprong wagen. „Dat was de vijfde
van nacht sir! sprak de redder. Wilt ge wel geloo-
ven, dat er in Kerstnacht meer dan in andere nach
ten hierheen komen. En de jongsten en schoonsten
hebben het gewoonlijk het ergste beet. Good morning, sir!
Hij liet zijne bull-eye over de watervlakte schijnen, keek
scherp rond en ging verder den oever langs.
Het was het oude, burgerlijke, kleine en toch diep
weemoedige treurspel. Hartbrekende verwijten van
eene moeder, in tranen gesmoorde vloeken van een
vader, harde scherpe woorden van een broeder en dat
alles om dien eenendie duizendmaal meer was bemind
geworden dan moeder, vader en broeder, en toch ver
dween en zooveel leed achterliet!
Kort en bondig stond dit den volgenden morgen in
het rapport der politie van de Theems te lezen.
Het schip Helenagezagvoerder Wilier van Schie
dam naar Cardiff, is den 5cn dozer door de stoomboot
Isabella, van Havre, overzeild en dadelijk daarop ge
zonken. Alleen de kapitein is gered.
£janörbbmcl)ten.
GRAANMARKTEN" ENZ.
Rotterdam, 13 Januari. De aanvoer van Zeeuwsche,
Ylaamsche, Flakkeesche en Overmaassche tarwe was,
in verhouding, tot het seizoenmiddelmatigeen enkele
Zeeuwsche schipper was met granen ter veil, de prijzen
hielden zich goed staande, voor de goede en puike
nieuwe bedoDg men van ƒ11.25 a 11.75, voor de min
dere van 8.50 a 10.25jarige puike van 12.50 a
13 en mindere van 11 a 12 per hectoliter nieuwe
rogge bleef bij geringe aanbieding in onveranderde stem
ming, nieuwe Zeeuwsche en Vlaamsche bracht van
ƒ7.40 a 7.60 en Noord-Brabantsche van 6 75 a ƒ7,
jarige Zeeuwsche en Vlaamsche van 7 a 7.40 en
Noord-brabantsehe van 6.50 a f6.75 per hectoliter op
gerst bij gerij ven aangeboden en tot vorige prijzen goed
te, plaatsen, voor de nieuwe winter bedong men van
6.30 a /'G.60en zomer van f 5.75 a 6 per hectoliter,
jarige winter van f 5 a f 5.25 en zomer van 5.25 a
5.40 per hectoliter geveildhaver bij kleinigheden
aangeboden en mede onveranderdvoor den laDgen be
steedde men van 6.15 a ƒ4, en voor den korten van
4 a 4.50 per hectoliter, terwijl voor 78/79 pond in-
landsche voer 972/73 pond dito 8.50 per 100 kilo
werd betaaldboekweit uit Noord-Brabant niet ter
veil, grove Fransche tot ƒ205, ƒ208, ƒ212 per 2100
kilo gedaan; paardenboonen bij gerij ven ter veilen
goed te plaatsener werd van 7.40 tot 7.60 per
hectoliter besteed; duiven boonen werden ruimer getoond
en zijn van ƒ7.75 tot ƒ8.30 per hectoliter verhandeld;
nieuwe witteboonen bleven in onveranderde stemming,
Walchersche van ƒ11.75 a 12, en Zeeuwsche naar
deugd van 10 a 11 per hectoliter geveild; bruine-
boonen bij beperkten aanvoer mede onveranderd, Wal
chersche van 12.50 a 12.75en Zeeuwsche naar
qualiteit van ƒ10.75 a f 11.50 per hectoliterblauwe
erwten vonden op kook weinig kooplust, Walchersche
van 7.75 a 8 en Zeeuwsche naar qnaliteit van 7.25
a 7.50 per hectoliter, dito mesting-erwten brachten
van 7 a ƒ7.25 per hectoliter op; schokkers, mooie
van ƒ10.25 a ƒ10.50, en mindere van 8.50 a 9 per
hectoliter; inlandsch hennepzaad 8.50 a 8.75 per hec
toliter te koop; van koolzaad en slaglijnzaad worden
heden geene afdoeningen bekend; kanariezaad ƒ11 a
ƒ11.25 per hectoliter geveild; van mosterdzaad werd
bruin van ƒ22 a ƒ24 en geel van ƒ11 a ƒ14 per hec
toliter geveild.
Vlissingen, 10 Januari. Boter 1.30 a 1.24
per kilogram.
PRIJZEN VAN EFFECTEN.
Amsterdam 14 Jcinuari 1873.
Nederland. *Certific. Werkelijke schuld2} pet. 56}
♦dito dito dito 8 65$
♦dito dito dito .4 881
♦Aand. Handelmaatschappij 4} 135}
*ditoexploitatie Ned. staatssp 121
België. ♦Certificaten bij R>thschild 2} 62}
Frankrijk. ♦Inschrij vingen3 50|
♦dito 5 80-jV
Rusland. *Obligatiën 1798/1816 5 „991
*Certific. adm. Hamburg 5 73}
*dito Hope C°. 18556e serie 5 86
♦Cert. 1000 1864 5 97$
♦dito 1000 18665 „971
♦Loten 18665
♦Oblig. Hope O. Leening 1860 4} 901
♦Certific. dito4
*Insiript.Stu'.glitz&C°.2«a4L. 4 74}
♦Obligatiën 1867—69. 4- 74$
♦Certificaten6
♦Aand. spoorweg Gr. Maatsch. 5 226
♦Oblig.' vlito4 „182
Obl. spoorweg Poti-Tiflis .5 „94
dito dito Jelez Orel 5 93|-
dito dito CkarkowAzow. 5 91}
Polen. ♦Schatkis'obligatiën 4 72$
Oostenrijk. ♦Oblig.metall.in zilver Jan./Juli. 5 64§
♦dito dito April/Oct. 5 641
♦dito in papier Mei/Nov. 5 60|
♦dito dito Febr./Aug. 5 60}
Italië. Leening 18615 „73
Spanje. ♦Obligatiën.Bnitenl.186771. 3 27TV
dito Biffnenlandsche 3 „23$
Portugal. ♦Obl. 185669 3 41}
Turkije. dito (hinnenl.) .5 51$
Egypte. Obl. 1868 7
Amerika. ♦Obl. Vereenigde Staten (1874) 5
♦dito dito dito (1904) 5
♦dito dito dito (1882) 6 98-1
♦dito dito tlito (1885) 6 99}
♦Obl. Illinois7 „92
♦dito dito Redemtion6 85}
Obl.Atl.Gr. W.Spv.Ohiosec. (7p)
dito dito geconf olideerae .7
dito dito debei tures. 8
Obl.St.Paul&Pae.Spw.lesec. 7
dito dito dito 2«sec. 7 64-^
dito dito 1869 dito 7 64}
Brazilië. ♦Obl. 18634}
♦dito 1865 5 96$
Mexico. dito 18513 181
Grenada, dito afgestempeld 6 21}
Venezuela, dito3 10y>r
Ecuador. dito1 105
Prijzen van coupons.
Amsterdam, 13 Januari. Metall. 22.77}; dito zil
ver 24.37}; Dito Eng. per£ 11.87}; Eng. Russe;
per Eng. Portugal per 11.87}; Fransche
f 55}; Belg. ƒ561; Pruis, f 35}; Hamb. Russen f 31-,V;
Russen in Z. R. 31}; Pools, in Fl. Napelsche
f Spaansche piaster 180}; Spaansch infr. 1000
f 12.67}; Amerikaansche dollars f 2.40; papier f 2.14}.
2löü£rtcntim.
Na ecu smartelijk lijden overleed te Samarang (Java)
den 29tn November 1872, Vrouwe C. ERMERINS, ge
boren MEIJER TIMMERMAN THIJSSEN.
J. F. P. ERMERINS,
Officier van gezondheid lc klasse.
Eenige kennisgeving.
Heden overleed na een langdurig lijden, in den
ouderdom van 69 jaren, de Weledele Heer JOHAN
ANDRIES BLANKERTechtgenoot van Vrouwe
ANNA HENRIETTE VAN DORTMONT.
Sluis, Uit aller naam,
9 Januari 1873. Mr. F. J. IIENNEQUIN.
Algemeene kennisgeving.
Heden overleed alhier tot droefheid van ons en zijne
verdere betrekkingen, onze geliefde neef JACOBUS
MARINUS BRAKMAN, in den jeugdigen leeftijd va»
circa 22 jaren.
Middelburg, Uit aller naam,
12 Januari 1873. J. C. VAN DER HARST.
Eenige kennisgeving.
Heden overleed na een langdurig en smartelijk lijden
mijn geliefde echtgenoot IZAAKGESCHIERE,inleven
Landbouwer en Wethouder te Domburg, in den ouder
dom van ruim 69 jaren.
Uit naam mijner kinderen en behuwdkinderen,
M. MINDERHOUD,
Wede. I. Geschiere.
Dr BOUVITV verzoekt verschoond te blijven van
advertentiën als in de Middelburgsche courant van
gisteren.
