van de Putte zeide toen, dat de koloniën moeten wor
den bestuurd in het belang van het moederland en van
de koloniën zeiven. Doch in dit wetsontwerp was oor
spronkelijk geen bepaling ten voordeele van het moe
derland. Hi) komt er daarbij tegen op dat zoo ter
elfder ure ingrijpende veranderingen in het ontwerp
zijn gemaakt. ÏIct consignatie-stelsel was een aequiva
lent voor de differentiecle rechten, doch het consigna
tie-stelsel sterft weg. Hij betoogt nu dat er in werke
lijkheid geen diffcrentieele rechten tusschen Nederland
eu Indië bestaanen dat zij niet identiek zijn met die
diffcrentieele rechtenwelke de wetenschap in het
algemeen veroordeelt. Het Zollverein komt volkomen
met den toestand overeen die nu bestaat. Behalve het
natuurlijke is het ook politiek de differentiecle rechten
te behouden, want willen wij Nederland en Indië ver
bonden houdendan moeten beider belangen zooveel
mogelijk in Nederland zijn geconcentreerd.
Ook deze spreker komt op tegen de nieuwe verliezen
welke dit tarief financieel zal opleveren. Dit is even
min wenschelijk voor Nederland als voor Indië, dat uit
eigen bronnen veel zal moeten putten. Ten slotte
komt ook hij er tegen op dat dit wetsontwerp niet
wordt achtergesteld bij de census-herzieniug.
De heer Gevers Deijnoot daarentegen verdedigde het
wetsontwerp, als uitgaande van gezonde beginselen.
Men moet trachten naar geheele afschaffing der diffe-
rentieele rechten. Uitstel zal in dezen de moeilijkheden
niet overwinnen of verminderen: de discussiën van 1865
bewijzen dit. De katoenindustrie heeft, volgens spre
ker, den nadeeligen steun der diffcrentieele rechteneen
overblijfsel uit de dagen onzer verceniging met België,
niet meer noodig. Kunstmatig onze industrie in het
leven houden leidt tot armoede. Industrie is dan ook
ons bestaan, onze hoofdbron niet; deze is te vinden in
handel, scheepvaart, landbouw. En voor handel en
scheepvaart is protectie verouderd, zoodat zij de diffe-
rentieele rechten zeer goed kunnen missen
De heer Heemskerk Az. begreep niet hoe men, de
financieele wetten verschuivende tot na de consus-her-
zieningdeze wetdie toch ook van groot financieel
belang is, wel in behandeling bracht? In de tweede
plaats vestigde hij de aandacht op het tot stand komen
van het Siak-tractaat in 1870, bij welke gelegenheid
de Britsche gezant „met genoegen kennis had geno
men van het voornemen onzer regeering om dit tarief
te baseeren op het stelsel van handelsvrijheid." Dat
tractaat werd echter verworpen, cn, hij wijst hierop,
de tegenwoordige minister van buiterd'andsehe zaken
heelt verklaard dat met dat verworpen tractaat ook de
gedane belofte natuurlijk was vervallen. Ook kwam
hij op tegen de late indiening der belangrijke wijzigin
gen in deze wet en protesteerde tegen dergelijke han
delwijze, die ook ten aanzien der Indische begrooting
is gevolgd. Hij betoogde vervolgens dat vrije handel
niet hetzelfde is als geheel onbelaste handel. Behalve
dat echter, is bet oogenblik tot afschaffing der diffc
rentieele rechten slecht gekozen, en de regeeriug ziet
veel te laag neer op de adressen der belanghebbenden
in deze zaak, die toch meerendecls de afschaffing on
tijdig noemen. De eenstemmigheid dier adviezen mag
intusschen wel wegen. De ondervinding bewijst daar
enboven, dat de diffcrentieele rechten den indischen
consument niet hebben beroofd van producten uit vreemde
landen, en dat zelfs in de gevallen, waar liet hoogste
recht, werd geheven (Engelscho manufacturen) de in
lander zeer weiuig daardoor werd gedrukt. Al ware
ook onze industrie een kunstmatig in bet leven gehou
den plant, dan nog mag men haar niet de noodige be
scherming onttrekken nu zij in bloei toeneemt. Lang
zamerhand kon men die bescherming verminderen; doch
dit nu reeds te deen is onmogelijk. Dc aischaffing op
dit oogenblik zal een grooten schok geven aan den
handel, die 3/4 barer producten naar Indië ter markt
brengt; die schok zal voor sommige streken een ramp
zijn. Ook met het oog op den gespannen toestand dei-
arbeidende klasse is de maatregel dus ontijdig. Daarbij
zal de afschaffing een groot financieel verlies geven; hij
berekent het op niet minder dan millioen 'sjaars,
behalve nog dat in dit ontwerp ook het aequivalent
(verhoogd recht op het gedistilleerd) wegvalt. Dat
wegwerpen van 2jr millioen is onverantwoordelijk op
dit oogenblik. Al deze nadeelen zijn te groot, dan
dat men zou mogen toegeven aan een schoone theorie.
Ook de heer s'Jacob kwam op tegen het meer en meer
verminderen der Indische inkomsten. De com -ensatie,
die men zal vinden in meerderen invoer, is problematisch.
Men mag op dit oogenblik geen inkomsten wegwerpen.
Evenzoo verdedigde hij de industrie en haar recht
op bescherming. Die steun zal onze nijverheid nog
langen tijd noodig hebben. Een termijn van overgang
is das in elk geval een dwaasheid. De nijverheid kan
de bescherming ontberen of zij heeft ze ook na dien
termijn noodig. Eveneens verdedigde hij de diffcrentieele
uitvoerrechten, op grond dat een koloniale mogendheid
een markt voor hare stapelproducten noodig heeft, en
van die markt het behoud van onzen suiker- en koffie
handel afhangt. Door dit tarief nu zal die markt ver
loren gaan. Onbeschermd kan de particuliere suiker
markt de concurrentie niet volhouden. En ook ten
aanzien van de koffiemaikt doen 3 pet. beschermend
recht veel af. Men moge het nu een kunstmatig raiddel
noemen tot instandhouding onzer nijverheid, alle mo
gendheden van Europa, Engeland vooraan, huldigen
hetzelfde systeem en doen wat zij vermogen om hunne
markt in stand te houden.
Daarentegen werden weder door den heer Mirandolle
de differentiecle rechten veroordeeld, zoowel uit een
economisch als uit een politiek oogpunt, lieeds in 1865
had men afschaffing van het beschermend stelsel ver
langd, en meende men dat de nijverheid er zich op
had kunnen voorbereiden. Overgang acht hij dus
in ieder geval onnoodig. Men kan er nu reeds gerust
toe overgaan. De verlaging van rechten zal goed wer
ken en ten slotte hoogere inkomsten geven, vooral
omdat er nu minder zal worden gesmokkeld.
De heer Bredius blijft volhouden dat men door een
overgangsmaatregel gaandeweg van Java een vrijhaven
maken moet. In- en uitvoerrechten zijn in Indië niet
inbeemsch; de heffing heeft dus vele 'bezwaren in.
Wat de financieele bezwaren aangaat, de Indische
schatkist kan, getuigen de overschotten, het verlies
dragen, en op de Nederlandsche schatkist mag men
zich niet beroepen. Daarenboven zal, na aanneming
van het door hem voorgesteld amendement, de opbrengst
der belastingen hooger worden dan volgens dit wets
ontwerp.
De heer van der Linden noemde zich een freetrader
en wilde ook nu, gelijk hij in 1865 verlangde, een
normaal recht en vrij verkeer tusschen moederland en
koloniën. Een tarief is dwaasheid. Vooral moet men
geen hinderpalen stellen aan het verkeer tusschen moe
derland en koloniën, men behoort dus de bestaande
tol barrière te laten vallen. Iedere tariefsbepaling is een
soort van protectie; wil men dus geen protectie, men
schafte het geheele tarief af. Waarom zou men vrijheid
geven aan vreemde landen en onze eigen inlanders laten
betalen'? Een financieel bezwaar kan hij niet aannemen;
daarvoor sprong men bij de Indische begrooting te veel
met tonnen om. Men heeft sprekers stelsel bestreden
als onmogelijk op administratieve gronden. Dat is ech
ter niet voldoende, en evenmin is het voldoende dit
stelsel een utopie te noemen. Noch eens vraagt hij
waarom handhaafd men de barrière'? Daarop wenschte
hij antwoord te erlangen.
De heer Rutgers van Rozenburg kwam ten slotte nog
op tegen de jongste wijzigingen in de wet, die de
eenige belasting wegnemen, die niet alléén op den
inlander drukt; de heer Heydenrijck verlangde te weten
of men nu reeds, vooraf, bij de vreemde mogendheden
had aangedrongen op lagere invoerrechten in ruil voor
dit lager tarief; terwijl de heer Hoffman eindelijk ook
zijnerzijds de voordracht bestreed.
In de zitting van heden werd bij de voortzetting der
algemeene beraadslagingen over liet wetsontwerp tot
vaststelling der tarieven van in-, uit-, en doorvoerrech-
tcn in Nederlandsch Indië, de voorgestelde wet door
den minister van koloniën verdedigd.
Hij berekende dat het financieel verlies bij de invoe
ring der voorgestelde tarieven minder groot zou zijn
dan men zich voorstelt. Voorts gaf hij te kennen, dat
hij eene vermeerdering der inkomsten in Indië tegemoet
zag door een verbeterde belastingheffing, tengevolge van
de zending van den heer Motké.
De heer van Lijnden van San denburg bestreed op
financieel-oeconomische gronden de opportuniteit van
dit wetsontwerp.
Aan de algemeene beraadslaging namen verder nog
deel de keeren s' Jacob de Bruijn KopsBlussévan
NaaraenVader en den minister van koloniën.
Bij de behandeling der artikelen lichtte de heer Bre
dius het door hem op aitikel 1 voorgestelde amende
ment toe, waarna ook nog de heeren van der Linden
en de Bruijn Kcps het woord voerden.
Morgen zullen de discusciën worden voortgezet.
De regeering heeft een nadere wijziging van het
Indisch tarief in artikel 1 gebracht.
De bepaling omtrent stroop wordt gelezenStroop,
stropen uit vruchten, niet met gedistilleerd samenge
steld, 100 flessehen f 15.
De heeren de Jong en Gratama hebben als amende
ment voorgesteld om van het artikel manufacturen nog
tot 1877 een differentieel recht van 10 pet.
te behouden voor producten uit den vreemde, en
na dat tijdstip het normaal recht van 6 pet. voor Neder
land sche'en vreemde manufacturen in te voeren.
Het gewijzigde amendement-Bredius op het Indisch
tarief is in druk rondgedeeld. De voorsteller berekent
dat dc opbrengst volgens het nu gewijzigde regeerings-
ontwerp zal zijn 4 millioen. Hierbij neemt hij aan de
meerdere opbrengst van f 280,000 op het gedistilleerd,
die door de thans ingediende wijziginging iets minder
zeker geworden is.
Tengevolge van de nu dcor den heer Bredius voor
gestelde amendementena om van gambier te heffen
een invoerrecht van 20 per 100 kilogram; b om het
invoerrecht van suiker te verhoogen van 30 cents tot
f 1 per 100 kilogram, wordt het cijfer, dat volgens
het oorspronkelijk amendement f 2,354,800 zou bedra
gen, vermeerderd met f 1,692,756, en alzoo gebracht
op f 4,047,556.
aUuiirnlanZ).
ALGEMEEN OVERZICHT.
Omtrent de houding der regeering in de zitting der
permanente commissie van heden kan geen twijfel meer
bestaannu alle onrustbarende geruchten omtrent het
tot verantwoording roepen der prefectenhet ontslaan
der moires en al wat naar aanleiding van Gambetta's
politieke reis aan Thiers en zijne ministers werd toege
dicht ten stelligste wordt tegengesproken. Bovendien
wordt door den Brusselscken Nord, in overeenstemming
met eene mededeeling van de Agence Havasopnieuw
verzekerd dat onmogelijk ten aanzien van de Fransche
staatkunde in het binnenland een diplomatieke opmer
king door Rusland gemaakt kan zijn. Le Francais en
la Patrie en alle geestverwanten dezer reactionnaire
bladen hebben derhalve weinig succes op hunne onware
uitstrooisels en slaagden er niet in de regeering tot
onverstandige maatregelen te verleiden. Een openlijke
scheuring tusschen de republikeinen moest hunne belan
gen bevorderenvooral wanneer die scheuring ontstond
door een politieke fout der bestaande regeering. Ook
ditmaal bereikten zij hun doel niet en voorloopig
zullen zij opnieuw van de vervulling hunner wenschen
moeten afzien.
Een ander gerucht van hetzelfde allooi en uit dezelfde
bron gevloeid, namelijk dat de regeering vóór de aan
staande verkiezingenuit vrees voor de radicalen, eene
circulaire aan de prefecten zou zend en, waarin zij wel
aan hunne neutraliteit herinnerd zouden worden, maar
die tevens een uitvoerige uiteenzetting der regeerings-
politiek behelzen zou, wordt gelukkig ook tegengespro
ken. Dergelijk besluit zou de eerste schrede wezen tot
de officieele candidaten van het keizerrijk, bij zooge
naamde vrije keuzen door het algemeen stemrecht!
Blijkens twee circulaires van den prefect van Morbi-
han aan de sous-prefecten en aan de maireswaarin zij
er aan herinnerd worden dat hun eenige plicht is voor
de goede orde en de volmaakte vrijheid der verkiezin
gen te waken, heeft de regeering haar juist standpunt
niet verlaten en eerbiedigt zij nu niet minder dan vroe
ger de vrije keuze der kiezers.
Ernest Picardde Fransche gezant aan het Brussel-
sche hof, heeft als zoodanig zijn ontslag gevraagd en
op eervolle wijze verkregen. Le Temps geeft als reden
op, dat de heer Picard met het oog op de constitutio-
neele vraagstukken, welke in de nationale vergadering
waarschijnlijk op het tapijt zullen komen, zijne krachten
niet tusschen Brussel en Versailles wil verdeelen. L'In-
dépendance beige verzekert eveneens dat geen enkele
andere reden voor dit plotselinge besl uit bestaat, onder
bijvoeging dat de heer Picard sedert 10 a 12jaren een
der beste en meest geliefkoosde redenaars is, waarop
het politieke Frankrijk kan wijzen, zoodat bet niet te
verwonderen is dat hij niet langer den lust kan bedwin
gen om weder aan de parlementaire debatten geregeld deel
te nemen. Bovendien is de tegenwoordigheid van den
heer Picard voor de politieke fractie, waartoe hij be
hoort eu die voortaan ongetwijfeld het meeste gewicht
in de schaal zal leggen, van zeer groot belang, omdat
het linker-centrum in verhouding tot zijn ledental niet
zeer rijk is aan talentvolle redenaars.
Het gerucht dat de Duitsche militaire autoriteiten in
de bezette departementen geëmigreerde Elzassers, die
voor Frankrijk geopteerd hadden, gevangen genomen
en met geweld naar het rijksland teruggevoerd hebben
om bij het Duitsche leger te worden ingelijfd, is van
allen grond ontbloot. Dat gerucht is waarschijnlijk
hierdoor ontstaan, dat te Nancy enkele jongelieden aan
gehouden zijn, wier optie niet aan de voorgeschreven
eicchen voldoet en die derhalve Duitschers worden en
zich door hun vertrek aan desertie schuldig maken.
Zelf3 wanneer dit waar is, oordeelt 1' ladépeudance
beige dezen maatregel te gestreng en verwacht zij daar
om dan ook dat de Duitsche regeering niet op deze
wijze de gevoeligheid en den haat der bevolking ten
haren aanzien zal aanblazen. Die hoop zal echter wel
ij del bli/ven; Duitschland zal zich in deze quaestie, zoo
als bij alle vroegere gelegenhedenniet buiten de gren
zen van bet strenge recht begeven, maar daarbinnen
dan ook uiet vatbaar wezen voor de stem van bet ge
voel eu der humaniteit.
Aan een anderen maatregel der Duitsche kanselarij is
door de Fransche dagbladen, en op hun gezag ook door
ons, een verkeerde uitlegging gegeven. De invoering
van de paspoorten voor Franschen, die zich naar
Duitschland wenschen te hegevenis geen gevolg van
het verstrijken van den termijn der nationaliteitskeuze
voor dc bewoners van het rijksland, maar een gewone
maatregel van internationale reciprociteit. Slechts aan
de Duitsch-Fransche grenzen woidt door de Fransche
regeering nog een paspoort gevraagd en niet ten onrechte
worden over die onbillijkheid talrijke klachten verno
men. Door de verplichting wederkeerig te stellen hoopt
de Duitsche regeering te bewerken dat de Fransche
regeering baar voorschrift intrektzooals de officieus©
Duitsche bladen verzekeren. Of dit nu weder het
humaanste middel genoemd mag worden om het doel
te bereiken, laten wij geheel in het midden. Weigerde
de Fransche regeering aan een desbetreffend gedaan
verzoek te voldoen, dan zal die reciprociteitsmaatregel
der Duitsche regeering weinig baten en vervalt der
halve het door de officialise pers aangegeven motief.
Werd geen verzoek tot het Fransche gouvernement
gericht, dan willen wij het door Duitschland aange
grepen middel om het voorgestelde doel te bereiken
liever niet qualificeeren.
De verkiezingen in de Yereenigde staten van Amerika
hebben weder hare offers gecischt. Te Cincinnati beeft
Maandag een gevecht plaats gehad tusschen blanken
en een troep gewapende negers. Negen blanken bleven
op de plaats dood. Ofschoon het motief van dit gevecht
niet bekend is, staat het ongetwijfeld met de verkie
zingen in verband. Wat de kansen der beide candida
ten voor den presidentszetel betreftschijnt door den
uitslag der algemeene verkiezingen in Penusilvanië, waar
de republikeinen met eene meerderheid van 22,000