Taria nit het buitenland.
Frankrijk. Men verwacht te Marseille de aan
komst van een Amerikaansch eskader van zeven sche
pen. De generale raad van Isère heeft zich verklaard
voor persoonlijken dienstplicht zonder plaatsvervanging
en voor verplicht, kosteloos onderwijs. De abt Jun-
qua heeft zich tot den minister van onderwijs en eere-
dienst, Jules Simon gewend en te kennen gegeven,
dat, aangezien de kardinaal Donnetaartsbisschop van
Bordeaux, hem heeft verboden langer het geestelijk ge
waad te dragen, omdat hij niet aan de pauselijke onfeil
baarheid gelooft, hij krachtens art. 6 der organieke
wetten zich beroept op den ministerraad, daar de
uitspraak van den bisschop het gevolg is van machts
overschrijding. De heer Dolbeau te Parijs heeft zijne
lessen hervat; de meeste studenten waren afwezig.
De zaak-Junqua heeft Maandag een tal van nieuws
gierigen naar het paleis van justitie te Bordeaux gelokt;
de kardinaal Donnet was afwezig. De correction eele
rechtbank heeft den abbé bij verstek tot zes maanden
gevangenisstraf veroordeeld. Aan de grenzen van
het departement des Basses-Pyrénées is gisteren een
belangrijke hoeveelheid wapenen en ammunitie voor de
opstandelingen in Spanje in beslag genomen. De ge-
heele zuidelijke grenzen worden gestreng door militairen
bewaakt.
Duitschland.De Germania deelt een herderlijken
brief mede van het Pruisische episcopaat, waarin de
resultaten van de bijeenkomst der bisschoppen te Fulda
omtrent de wet op het schooltoezicht worden medege
deeld. De school wordt daarin de dochter der kerk
genoemd; de kerk had tot den laatsten tijd hare doch
ter lief gehad en verpleegd. De Volks-Zeitung, die het
stuk bespreekt zegt. dat de oude moeder, de kerk, hóe-
wel zij het wel bespeurt niet wil hooren dat zij
reeds verschrompeld is en niet best meer mede kan,
maar wel ziet, dat haar beminnelijke dochter, be-
geerig om de frische lucht der moderne ontwikkeling-
in te ademen, steeds schooner en krachtiger opgroeit en,
o schrik! hare hand wil reiken aan een eveneens flink
opgewassen jongeling, den geest der humaniteit in
den staat. De moeder omklemt de dochter krampachtig
want zij kan zonder haar steun niet leven.
De bisschoppen verklaren dat zij aan de nieuwe wet
hunne goedkeuring wel niet konden hechten, maar dat
geen aardsche macht hen kan ontslaan van de zorg voor
de christelijke opvoeding der hun toevertrouwde kinde
ren, en ook, dat zij besloten zijn de plichten van hun
herderlijk ambt tegenover de van de kerk losgerukte
volksschool trouw te vervullen. Teneinde zooveel moge
lijk botsingen met den staat te voorkomen, worden aan
de geestelijken ecnige voorschriften en raadgevingen
gegeven in 6 punten, waarvan de 4 eersten op de uit
voering van liet schooltoezicht betrekking hebben en
hierop neerkomen, 1° dat de pastoors voor de uitoefe
ning voor het schooltoezicht binnen hunne gemeente ook
zonder bijzondere opdracht van den bisschop, moeten
zorg dragen, 2" dat die opdracht noodig is voor het
toezicht in ruimer kring3° dat wanneer aan geeste
lijke schoolopzieners in hun ambt eischen worden ge
steld in strijd met hun kerkelijke of priesterlijke plich
ten, zij de betrekking van schoolopziener moeten neer
leggen, en 4° dat wanneer een geestelijke uit zijne be
trekking als schoolopziener wordt ontslagen of verande
ring in zijn werkkring wordt gebracht, hij daarvan
kennis moet geven aan de bisschop. In de voorjaars
vergadering van protestantsche geestelijken te Gnadau
hebben deze verklaarddat de staat volgens zijne tra-
ditiën recht heeft op het oppertoezicht over de volks
scholen, en dat zij bereid zijn zich met het toezicht te
blijven belasten. Liebknecht heelt bekend gemaakt,
dat hem zoowel als Bebel niets bekend is van eene
inzameling van liefdegiften voor liunne familien onder
dc leden van den rijksdag en dat zijindien dit toch
het geval mocht- wezenhet bedrag van zulk eene in
zameling ten stelligste weigerden aan te nemen.
België. Bij de wet van 31 December 1871, werd
de invoer vrij verklaard van verschillende daarbij op
genoemde levensmiddelen, tot 1 Mei 1872. Thans is een
wetsontwerp aangeboden, om den invoer van die arti
kelen geheel vrij te stellen. De commissie van rappor
teurs der kamer heeft zich in hoofdzaak met liet ontwerp
vereenigd, doch wenseht den invoer van stijfsel niet vrij
te laten, als zijnde geen voedingsmiddel, en meel tijde
lijk te belasten, omdat in Frankrijk de meelfabrieken
door den uitvoer bloeien. Daarentegen wil de commissie
den invoer van later vrijlaten. De zaak van het krank
zinnigengesticht te Evere, die thans voor de rechtbank
te Brussel wordt behandeld, wekt de algemeene belang
stelling zeer op. Gedurende 8 jaren hebben de ver
pleegden aan de schandelijkste mishandelingenvooral
van zekeren oppasser Spcllekensbloot gestaan. Ook de
doctor, van Holsbeekheeft zich van een zeer ongunstige
zijde doen kennen, daar hij niet alleen de patiënten
verwaarloosde, maar zelfs hunne slechte behandeling
kende. Onder de getuigen bevinden zich ook voorma- j
lige verpleegden van het gesticht.
RtmgrUxu-rk.
EEN UITSTAPJE VAN LONDEN NAAR PARIJS.
door Max Schlesinger.
Tot de velerlei voorrechten aan het verblijf te Lon
den verbonden rekent men gewoonlijk ook, dat men
van daar in 10 uren te Parijs kan komen. Wie daar
toe lust gevoelt kan zich des morgens te 7 uren door
een Engel schen waiter een mutton chop laten voorzetten
en des avonds door een Franscheu gargon een cotcletlede
monton, en op die wijze zeer grondige studiën maken
over de kellners en lammeren van die twee beschaafde
natiën. De vrees voor zeeziekte op het kanaal verklaart
echter het verschijnsel, dat de meesteEngelschenliever
op hun eiland dineeren dan te Parijs, in weerwil van
de meerdere ontwikkeling der Fransche kookkunst en
van het aantrekkelijke om aan de overzijde met de
„ware" vrijheid kennis te maken.
Na in geruimen tijd geen bezoek aan Frankrijk te
hebben gebrachtbesloot ik om het reeds lang ge
vormde plan eens ten uitvoer te brengen en de moderne
„Jeremiassen" van aangezicht tot aangezicht te be
groeten.
In Calais vond ik alles nog bij het] oudede ellendige
havenmond die door den laatsten storm zoo was ver
zand dat wij met booten moesten landende dikke
Engelsche commissionair aan het station, die daar reeds
sedert de inscheping der Noormannen in dienst is; de
welbekende kok in den restaurant van het stationsge
bouw, die eiken afgematten aankomenden reiziger met
slechten bouillon verkwikt, en hetzelfde getrouwe onver
teerbare koude en met pieterselie versierde hoentje op
het buffet, waarmede ik reeds onder het keizerrijk ken
nis had gemaakt. Iets nieuws voor mij was, dat de
passen werden afgevraagd en dat ik voor 3 francs een
geheelen coupé tot Parijs kon veroverenonder liet keizer
rijk moest ik daarvoor altijd 5 francs geven, en stelde
daarom in gedachte 2 francs op het voordeelig saldo dei-
republiek.
Op de vaart van Dover naar Calais had ik de blijde
ervaring opgedaandat iemand met een gerust geweten
even goed onder de regeering van Thiers kan slapen
als vroeger onder de Napoleontische; daarentegen was
de eerste ontdekking die ik in Parijs deed dat op den
grooten afstand van het noordcr-station tot het hotel
Meuricein de Rue de Rivoliom de twee huizen een
te huur stond, zoodat men bijna overal a louefkon lezen
het moet dus waar zijn dat in het centrum der bescha
ving eene centrifugale beweging is ontstaan. De statistici
verzekeren dat de bevolking binnen een jaar met 300,000
inwoners is verminderd en sedert ik dat eeuwige „a louef-
zelf heb gezien, geloof ik aan de juistheid van die
opgave.
In (le Rue de Rivoli bevond ik mij in het middel
punt van gedenkwaardige en bezienswaardige ruï
nen. Uit*de vensters van mijn hotel kon ik niet alleen
de Tuileriën zien, maar zelfs er door kijken. Het phan-
tastisehe dak is verdwenenalles is verbrand wat voor
verbranding vatbaar was; soldaten houden de wacht,
teneinde de voorbijgangers op een afstand te houden
opdat zij niet door omvallende muren worden getroffen:
alles is verkoold en verteerd tot zelfs de kapiteelen dei-
zuilen die niets meer dragen. 11 tïy a que la répuUiqne
de plusil n'y a que la France de moins.
Het gebouw van het ministerie van financiën schuins
tegenover de Tuileriën is eveneens geheel uitgebrand,
en hetzelfde geldt ook van den grenier dl abondance en
andere gebouwen die ik zag; doch de verwoesting is
reeds door waardiger pennen dan de mijne beschreven
en ik wil alleen nog verklaren, dat het mij niet ver
wondert, dat de harten van duizenden bij duizenden
bloeden van rouw en smart bij het zien der bouwvallen
van hun schoonste gedenkteekenen.
„Gy zult Parijs niet het minste veranderd vinden," zeide
eenige dagen voor mijn vertrek een mijner Fransche vrien
den een kunstenaar van grooten naameen echte wind
buil, die op Engelschen bodem den ganschen dag rookt
en fluit, heldendaden opdischt alsof hij „onze Frits"
had verslagenen telkens uitroept11 nous faut un tyran
I pour le salut de la répullique. Hij had gelogenwant wie
Parijs vroeger ook slechts oppervlakkig heeft gekend
gevoelt bij iedere schrede, dat er veel veranderd is.
Niet alleen de ruïnen, de ledigstaande woningen, de
merkbare vermindering van het aantal fraaie equipages
wekken dat gevoel op; in de geheele stad heersehteen
onbeschrijfelijke, onzichtbare, maar niet minder merk
baar drukkende en onaangename atmospheer, die de ware
levenslust verlamt. Het is mogelijk, dat mijne verbeel
ding daartoe medewerktemaar het kwam mij voor
dat de menschen hun vroegere veerkracht hadden ver
loren, dat zij minder hard zwetstenniet zoo levendig
gesticuleerden en met de handen dieper in de zakken
liepen dan vroeger.
De militairen hebben over het algemeen een verwaar
loosd voorkomen; zoowel afzonderlijk als in massa
