keld worden in een proces, hetwelk zeer zeker verlor et.
kan worden. Hij gaf den wensch te kennen, dat vanwege
den raad een onderzoek werd ingesteld in het archief
der hervormde diaconie, waardoor-men, volgens hem,
ongetwijfeld geheel andere uitkomsten zou verkrijgen
dan in het rapport vermeld zijn. Mocht echter het door
hem gesprokene tot niets leiden en het voorstel in het
rapport worden aangenomen, dan wascht hij zijne han
den in onschuld en werpt tevens alle verantwoordelijk
heid omtrent de gevolgen van zich af.
Het door den heer Pot aangevoerde werd op verschil
lende gronden bestreden door den voorzitter en de hee-
ren Kleijnhens en van Uije Pieterse, waarna de conclusie
van het rapport in stemming gebracht en aangenomen
werd met 11 tegen 2 stemmen. Tegen stemden deheeren
Pot en Laernoes.
Vervolgens is aan de orde de behandeling van het in
de vorige zitting door den heer J. I. P. Hector gedane
voorstel, strekkende om iu principe te bepalen dat de
weezen binnen de gemeente Vlissingen, zoo daartoe van
hunne respectieve kerkbesturen aanzoek wordt gedaan,
ter verpleging zullen worden afgestaan aan genoemde
kerkbesturen tegen een hoofdelijke subsidie uit de ge
meentekas, niet te bovengaande het bedrag dat kan
geacht worden door de gemeente te worden betaald ten
behoeve der „onder eigen beheer vei pleegde hervormde
weezen." Bij het ontkennen dezer subsidie zal moeten
bepaald worden, dat zoodra eenige weesschool, door
legaten of schenkingen of op eene andere wijze, inkom
sten mocht verkrijgen, de stedelijke subsidie met een
gelijk bedrag zal verminderen, en geheel ophouden zoo
dra het blijken mocht dat de inkomsten gelijk staan met
de verleende subsidie.
De voorsteller achtte het, na al het vroeger vei han
delde, onnoodig zijn voorstel nader toe te lichten. Alleen
bestreed hij het in de vorige zitting door een lid gezeg
de: dat het eene iuconseqnentie zou zijn indien de raad
thans besloot om de weezen, met subsidie, ter verpleging
aan de kerkbesturen over te gevenomdat nog kort ge
leden een besluit ia genomen om den armbesturen van
1873 af alle subsidie te onthouden. Tengevolge eener
opmerking van den heer Kleynhens, veranderde hij later
het woord „kerkbesturen" in zijn voorstel ter verduide
lijking in „kerkelijke armbesturen."
De heer Kleijnhens betoogde vervolgens in het breede,
dat het voorstel is onvolledig, onpractisch en onraad
zaam, terwijl het tweede gedeelde bovendien overbodig
is, omdat in hetgeen daarin bedoeld wordt door de
armenwet wordt voorzien.
Evenzeer werd liet voorstel bestreden door den beer
van Uije Pieterse, die aantoonde dat de redactie niet
wettig en ook niet zeer zuiver was en ten slotte het
volgende amendement voorstelde:
„De gemeenteraad verklaart zich bereid, wanneer,
naar aanleiding der beginselen van de wet van 28 Juni
1854, Staatsblad n°. 100, de respectieve kerkelijke
instellingen de verzorging der arraen-weezen, alsmede
vondelingen en verlaten kinderen, zelfstandig wenschen
op zich te nemen, door subsidie in de behoeften der
weesbesturen bij te dragen."
Dit amendement werd ondersteund door de heeren
van der Hijden en Pot. Ook de heer J. I P. Hector had
daaitegen geen bezwaar, daar het zijns inziens bijna
geheeliietzelfde beoogt als door hem is voorgesteld. De
heer J. G. Hector drong op de aanneming er van aan,
teneinde tot eene oplossing van het bestaande conflict
te komen, terwijl de heer Kleijnhens tegen het amende
ment dezelfde bezwaren had als tegen het voorstel zelf.
De slotsom der discussie was dat zoowel het amende
ment van den heer van Uije Pieterse als het voorstel
van den heer J. I. P. Hector v er worpen werden, het
eerste met 7 tegen 6, het tweede met 8 tegen 5 stemmen.
Voor het amendement stemden de heeren J. I. P. Hec
tor, Pot, Laeinoes, van der Hijden, van Uije Pieterse,
en J. G. Hector, en vóór het voorstel dezelfde heeren,
met uitzondering van den heer van Uije Pieterse.
Wegens het vergevorderde uur worden de verdere
werkzaamheden verdaagd tot een te half zeveu uur te
houden avondzitting.
filuiteulunü.
Algemeen overzicht.
De Fransche nationale vergadering zet het onderzoek
van het budget geregeld voort. De begrooting van de kos
ten voor het onderwijs is, behoudens eenige geringe wijzi
gingen, in baar geheel aangenomen volgens het voorstel
der commissie, en gisteren keurde de kamer zonder ver
anderingen het budget veor het ministerie van buiten-
landsche zaken goed. Niettegenstaande den ijver, die
door de nationale vergadering bij de behandeling der
begrooting aan den dag gelegd wordt, is het toch zeer
twijfelachtig of zij die geheel ten einde zal kunnen bren
gen, tenminste wanneer zij bij haar voornemen blijft om
Donderdag 28 Maart a. uiteen te gaan en bovendien nog
de postovereenkomst met Duitschland vóór het reces te
behandelen. Het is daarom r.iet twijfelachtig wat he len
het antwoord der vergadering op het verzoek van den
heer Dupauloup zal zijn, om de petitiën der katholieken
nog voor het uiteengaan der kamer aan de orde te stel
len. Van het „urgente" voorstel van den minister Victor
Lefranc zal wel evenmin vóór het Paaschreces meer
spnake kunnen zijn.
yolgens het Journal des débats zijn de gevoelens der
leden van de commissie, ingesteld tot het onderzoek der
nieuwe postovereenkomst, omtrent dit ontwerp aldus
verdeeld: zes leden zijn bepaald daartegen, vier verkla
ren zich daarvoor, mits de regeering in eenige wijzigin
gen toestemme en bij het Duitsche gouvernement
voorsta en de vijf overigen concludeeren tot onveran
derde aanneming. De heer Rampont, directeur der
Fransche posterijen, heeft in de zitting der commissie-
verklaard, dat de nationale vergadering de overeenkomst
slechts aannemen of verwerpen, maar daarin geene wijzi
gingen brengen kon, zoodat bij eveutueele verwerping
de betreurenswaardige toestand, waarin Frankrijk thans
verkeert, bestaan blijft. De regeering heeft gisteren een
additionneele overeenkomst op het posttractaat bij de
commissie ingediend, die misschien wijziging in de
gevoelens der meerderheid kan brengen.
De Reicbs Anzeiger maakt een keizerlijk besluit
openbaar, waarbij de Duitsche rijksdag tegen den S'"
April bijeengeroepen wordt. Op <le lijst van werkzaam
heden, welke de officiense Provincial-Correspondenz
mededeelt, komt niet de veel besproken wet op de
drukpers voor. Het blad noemt de rijks-begrooting voor
1873, een ontwerp van een militair strafwetboek, een
ontwerp tot heffing der belasting op de brouwerijen, het
posttractaat met Frankrijk, een tractaat tot uitlevering
van misdadigers met Engeland en een scheepvaart- en
handelstractaat met Portugal. Hetzelfde blad meldt dat
de keizer ongesteld is, zoodat de officieele receptie bij
gelegenheid van zijn verjaardag heden niet plaats zal
hebben.
Het Oostenrijkschc heerenhuis heeft de begrooting van
financiën voor 1872 aangenomen. De heer von Schinerling
heeft bij de algemeene beraadslagingen de politiek van
het kabinet bestreden en de concessiën aan Galicië en
Dalmatië onvereenigbaar tset de belangen var. het rijk
genoemd. De ministers von Anersperg en Ungpr hebben
hun regeeringsbeleid verdedigd, en ontkend dat het
vergelijk met Gallicië aan de eer van het rijk afbreuk
zou doen. Zij beschouwden dit als een noodzakelijk bol
werk tegen het federali-me. De autonomie der Polen
weert dus dit gevaatlijke schrikbeeld, terwijl dezelfde
concessiën aan de Czechen liet land op den rand van den
afgrond t rachten, zoorls de zoogenaamde constitutio-
neele partij beweert! liet komt er dublijkbaar in Oosten
rijk voor alles op aan van welk standpunt men de zaak
beschouwt. Behoort men tot de zoogenaamde Duitsch-
Oostenrijksche partij, dan moet men de vriendschap der
Polen koopen om zich als regecringspartij staande te
houden, de federalistische partij behoeft voor hetzelfde
doel den steun der Czechen. Feitelijk is dit oorzaak van
den val van de zes laatste Oostenrijksche ministeriën.
Het is nog zeer quaestieus ol het kabinet-Auersperg in
dit opzicht gelukkiger dan zijne voorgangers zal zijn.
De Italiaansche kamer heeft met 239 tegen 170 stem
men de volgende orde van den dag aangenomen„De
kamer, gehoord de verklaring van de tegeering, keurt
hare politiek goed en gaat over tot de behandeling der
artikelen van de fiancieele voors.'ellen." De aanneming
dezer voorstellen kan na dit votum weinig twijfelachtig
zijn.
Laatsfe berichten.
lorden 22 Maart.
Men verzekert dat lord Granville in het antwoord der
regeering op de nota van het kabinet van Washington
den eisch tot vergoeding der indirecte schade blijft ver
werpen, maar het voorstel doet om aan de scheidsrech
ters te Genève binnen een bepaalden tijd eene contra
memorie iu te dienen zouder echter het standpunt der
beide gouvernementen ten opzichte van de quaestie der
indirecte schade te praejudicieeren.
Brusset 22 Maart
De senaat heeft in zijne zitting van heden na een
heftige discussie tot bet behoud van den Belgischen ge
zant bij den paus besloten. De heer Casiers, die Victor
Emmanuel den naam van overweldiger gegeven had, is
deswege door den voorzitter, den prins de Ligne,
berispt.
Be meetings der comnnmalisten te Bonden.
j Ter herinnering aan do gebeurtenissen die op den
18en Maart 1870 te Parijs plaats hadden zon den 18cn
I Maart ji. door de in Londen wonende commnnaüsten
i een groote demonstratie plaats hebben. Het denkbeeld
j daartoe was uitgegaan van de Fransche sectie der Inter-
j nationale, dio zich van de Hole in the Wall had afge-
j scheiden omdat, volgens haar, do heer Marx de regle
menten der Internationale, die ia Frankrijk waren
afgekondigd en die ten doel hadden om de proletariërs
te bevrijden van het juk der gepriviligeerde klassen
niet had ten uitvoer gelegd.
De Fransche sectie had in City Road de nieuwe Hall
of sciences gehuurd en alles was reeds voor de bijeen
komst, waartoe een menigte menschen was uitgenoodigd,
I in gereedheid gebracht, toen ook de Engelsche afdeeling
i-der Internationale in Londen beslcot om eene meeting te
j houden, eu pogingen aanwendde om zich met de Fran-
j sche sectie te vereenigen. Men kwam echter tot geene
overeenstemming en iedere sectie besloot een afzonder-
lijke meeting te organiseeren. De Engelsche, die de Fran-
sche wilde overtreffen, trachtte Saint George's hall op
Langham place te huren en gaf een circulaire uit, die
j door een Zwitser, een Frausch cominunalist en een En-
j gelsche geteekend was; zij verklaarden een cosmopoli-
tisch comité uit te maken,
j De eigenaren van Saint George's hall gaven echter
I Zaterdag de huurpenningen terug en weigerden om de
zaal te verhuren; des avonds bad een stormachtige
j bijeenkomst van de club der vluchtelingen plaats. Ver
schillende voorstellen werden gedaan, die niet allen
even zachtzinnig waren, en het resultaat der discussie
- was, dat men besloot dat de vluchtelingen die zich op
de gastvrijheid en de bescherming van Engeland konden
beroepen, zich Maandag aan de deuren der zaal zouden
aanmelden, terwijl de Engelsche leden der Internationale
intusschen een actie tot vergoeding van kosten en inte
resten zouden instellen tegen de eigenaren van de zaal.
Toen het comité Maandag voor Saint George's hall
verscheen waren de deuren gesloten en op Langham
place bevond zich eene afdeeling politie-ager.ten om de
j orde te handhaven. Men besloot dat de meeting in Caven
dish-square zou plaats hebben. Daar gekomenstelde
de burger Vósinier voor, ooi de ooibinding van den
algemeenen raad der Internationale af te kondigen.
Zijn voorstel werd door een Duitscher, Weber, gesteund
en met eenparigheid aangenomen.
Intusschen hield een groot aantal vluchtelingen,
waaronder verscheidene voormalige leden van de commune
en van den centralen raad, hunne bijeenkomst in do
nieuwe Hall of sciences. De zaal was vol Engelschen en
Franschen. Sommige Engelschen vermaakten de aanwe
zigen vooral door kreten van bijval of van blijdschap als
het volstrekt niet te pas kwam. De heer Dupont uain
het joraesidium waar. Hij gaf aan de vergadering te ken
nen dat deze meeting was belegd, om de Engelschen, die
aan de vluchtelingen gastvrijheid hadden verleend,
met de beginselen der commune bekend te maken.
De „afgevaardigde voor de commune van Marseille", de
heer Landeck, deelde de geschiedenis van het ontstaan
der commune mede, die volgens hem niets gemeen heeft
met communisme of socialisme. Het betrof alleen eene
quaestie van stedelijk bestuur, eene quaestie die in En
geland behandeld was toen Cromwell een Engelsch vorst
ter dood had veroordeeld. Het keizerrijk, zeide de rede
naar, vreesde voor het ontstaan der communedie clen
3I«> October in het leven werd geroepen door het ver
raad van Bazaine en de weigering van Trochu om levens-
middelen te verstrekken aan de mobielen van Bourget.
De spreker maakte vervolgens verscheidene aanmer
kingen op de houding van Thiers die, volgens hemde
Europeesche hoven had rondgereisd om hulp en steun te
zoeken voor den „verrader" Trochu en de „grappige"
Jules Favre en Picard. Frankrijk - zoo betoogde hij
was door het gouvernement van den 4eQ September ver
radenen toen dit eindelijk op den 18cn Maart lafhartig
vluchtte, nam het centraal comité cle taak op zich om
de openbare rustte handhaven. Dit gelukte niet en de
commune werd met smaad overladen. Wat niet anders dan
rechtvaardige vergelding was werd voor moord uitge
kreten, maar de branden en de verwoesting van Parijs
waren het werk der Versaiilianen geweest.
„De mensch sterft, zoo eindigde de redenaarmaar'
het beginsel overleeft hem, en binnen niet langen tijd
zal de roode vaan opnieuw worden ontplooid."
Door den heer Werion werd een lange redevoering
gehouden, waarin hij de Engelsche regeering beschul
digde, dat zij steun zoekt in list en bedrog, en verklaar
de dat het bepaalde voornemen der democraten is om
zich, desnoods met de wapenen en met gevaar voor hun
leven, te verzetten tegen het wetsontwerp op de parken.
Daarenll
zaam kc
dat van
De hl
dig ovel
Octoberl
waarna Li
Het ho li
doelingiN
veren vil
van Veil
B
Hoewl
ren, diJ
ultramo I
den, ka I
geduld il
omzien,!
waaraan I
vooral I
treurigs I
priester I
kan hebl
hunne
door er I
hen oml
plicht sl
len. Inl
openbasu
en viel I
lijker, I
en soci
het opel
blootstel
Slechts I
stooten !j
ges trede i
zich in I
Of zc I
rijksdag I
steldeI
de Kölrl
eenigen I
meer u I
echter iI
blijven. I
Het I
wordt I
den bisI
priester I
zoo vvo I
in de 11
lijk enl
Arnoldil
koopma I
dat hij i!'
geslotei j
Kremenl
gevolgd
Ten tul
luider i
uit, die
wierp, e
gezang. I
sterfzanl
de vru l
van Sof
allen 11
einde al
uit, ge-
heele z I
zelfde I
gierigh
invloedl
eenige I
dat hij
tweede
Een I
politiell
Dc mini
behandl
heerenJ
te ontij
geoorlcl
ministeS
had, di|
ge mee tl
zeggen
gO 8 t
