dat zij een blinden en ongemotiveerden haat koestert
tegen Pruisen en a priori alles afkeurt wat van Prnisen
komt of door Pruisen gedaan wordt. "Wij behoeven niet
aan te tooaen, dat deze beschuldiging valsch en in ieder
geval zeer overdreven is. De Nederlandsche natie haat
Pruisen niet, maar kan ook onmogelijk veel sympathie
voor haren nabuur gevoelen. Afgescheiden van de in
de laatste jaren duidelijk gebleken veroveringszucht,
vragen wij of het vrije Nederlandsche volk, dat prijs
stelt op zijne constitutioneele regeering, hoog ingenomen
kan zijn met eene natie welker vertegenwoordiging de
volgende absolutistische woorden van een minister met
daverende toejuichingen begroet: „Het is onwaar, dat
ik slechts met meerderheden regeeren kan, ik heb het
tegendeel bewezen en zou het nogmaals bewijzenook
wanneer de heer Windthorst de meerderheid had!" Of
die meerderheid ultramontaansch of liberaal, conser
vatief of radicaal zijin een constitutioneel land moet
de minister voor de meerderheid der volksvertegen
woordiging wijken, en een vrij volk kan weinig sym
pathie hebben voor eene natie, die niet alleen het
onwettig bewind van een minister zonder volks
vertegenwoordiging duldt, maar hem zelfs nog toe
juicht, wanneer hij de onbeschaamdheid heeft om
te verklaren, dat hij deze gedragslijn nogmaals zou
volgen, wanneer de meerderheid zich niet naar zijn wil
schikte. Een Duitsch schrijver zeide voor eenige dagen,
dat do debatten over de leger-organisatie in de Neder
landsche kamer niet voor Pruisische ooren aan te hooren
waren, wij van onzen kant verheugen ons, dat redevoe
ringen als von Bismarck "Vrijdag en Zaterdag uitsprak
in onze kamer onmogelijk zijn. Grooter grofheden en
persoonlijkheden zijn nog zelden in een parlement ver
nomen dan die welke aan het einde der vorige week
door von Bismarck uitgesproken werden. Al zijn de
tegenstanders ook ultramontanendie openlijk de Duit-
sche eenheid en von Bismarck's politiek bestrijden,
persoonlijkheden als door hem gebezigd zijn behooren
in een parlement niet te huis, en zullen in geen waren
constitntioneelen staat ooit gedoogd worden.
De nationale vergadering heeft Zaterdag het voorstel
betreffende de benoeming! van rechterlijke ambtenaren
overeenkomstig de conclusie der commissie aangenomen.
De definitieve benoeming blijft dus een attribuut van
het uitvoerend bewind.
De commissie voor het budget heeft zich met 19 tegen
7 stemmen voor het voorstel van den heer Feray ver
klaard, om eene belasting te heffen op alle commercieele
overeenkomsten, hetzij op eigen naam heizij als agent,
commissionnair, enz. gesloten. Geen wonder dat zich hier
tegen weder een onbeschrijfelijke oppositie openbaart.
Deze is zóo groot, dat vele kamers van koophandel voor
nemens zijn eene petitie tot de regeering te richten, om
liever de gehate belasting op de grondstoffen in te voeren,
dan door de aanneming van dit voorstel allen handel
onmogelijk te maken. Terecht kent de verontwaardiging
der Fransche liberalen geen grenzen over de maatregelen,
die door de regeering en de kamer aangegrepen worden,
om als het ware moedwillig den handel en de industrie
te dooden. Te Parijs heeft zich eene ligue de la liberie com-
merciale geconstitueerd, die in allerijl hare vertakkingen
over geheel Frankrijk verspreid heeft, om zich met be
hulp der industrieelen en oeconomisten met kracht tegen
de gevaarlijke plannen der regeering te verzetten.
De republikeinen hebben een belangrijke aanwinst
verkregen in den heer Casimir Périer. De oud-minister
beeft tengevolge van de houding van het rechter-centrum
in de quaestie van den terugkeer naar Parijs, zijne vroe
gere geestverwanten vaarwel gezegd, en zich als lid van
het linker-centrum laten opnemen. In de eerste zitting,
die hij in het comité dezer partij bijwoonde, verklaarde
hij gedurende zijn ministerschap tot een vurig aanhan
ger der republiek bekeerd te zijn. De toekomst zal over
de vastheid dezer nieuwe overtuiging moeten beslissen.
Naar men zegt, heeft de heer Léon Say op aandrang
zijner vele vrienden zijn verzoek om ontslag als prefect
der Seine weder ingetrokken.
In de zitting van Vrijdag heeft het Engelsche lager
huis den candidaat der regeering, den heer Henry Bou-
verie William Brand, met algemeene stemmen tot speaker
gekozen. De heer Roundel Palmer stelde deze candida-
tuur voor die daarna door den heer Locke King onder
steund werd. Na de gebruikelijke plichtplegingen werd
de nieuwe voorzitter naar den presidialen zetel geleid,
waarop de heer Gladstone hem namens de koningin en
het ministerie verwelkomde. De vergadering is daarna
tot den 19ea dezer maand uiteengegaan.
In de angstige spanning naar aanleiding van het trac-
taat van Washington onstaan, is nog weiuig verandering
gekomen. Wel bevat de Engelsche Echo eene depêche uit
New-York van den 9en 's avonds, waarin gezegd wordt, dat
de overtuiging zich van lieverlede bij het publiek vestigt,
dat Amerika zijne eischen wel niet kan verminderen
maar dat dezen desniettemin onzinnig zijnwel geeft
the Tribune een brief uit Washingtonwaarin voor de
Engelsche opvatting partij getrokken wordt, doch de
directe berichten uit Amerika stemmen weinig met die
gunstige en vreedzame teekenen overeen. De toon van
de Amerikaansche pers toch is zeer weinig geruststel
lend. TheWorld raadt aan de pers en het congres gema
tigdheid aan, en beschuldigt Engeland van verregaande
verwaandheid, omdat het zich het recht aanmatigt om in
het twistgeding de meraoriën van beide partijen te wil
len dicteeren. The New Yorlc Times maakt eene verge
lijking tusschen de honding van het parlement en die
van het congres, welke zeer ten nadeele van Engeland
uitvalt. Terwijl het lagerhuis de onbezonnen redevoe
ringenvan Gladstone en Disraeli toejuicht, weigert het
congres zelfs om thans reeds een besluit tot het instel
len van eeDe enquête te nemen.
De houding van den Noord-Amerikaanschen senaat
was iuderdaad Vrijdag zeer rustig en vredelievend. Met
uitzondering van den heer Pattersondie de redevoe
ring van Gladstone beleedigend voor de Vereenigde
staten noemdekenmerkte dit regeeringslichaam zich
door buitengewone gematigdheid. Met groote meerder
heid werd de motie yan den beer Sherman aangenomen,
om geen beslnit in deze zaak te nemen, voordat de
officieele bescheiden aangekomen zouden zijn.
De Spaansche radicalen hebben hun manifest open
baar gemaakt en vallen daarin de regeeringspartij op
heftige wijze aan. Zij zeggen de eenige partij te zijn
die, wat aantal en kracht betreft, geschikt is een aan
eengesloten regeeringspaitij te vormen. Zij willen de
zuivere toepassing der grondwet, met behoud van de
wetgeving op het burgerlijk huwelijk. Een particuliere
correspondentie van le Temps bevestigt het gerucht van
oneenigheden tusschen de leden van het kabinet. De
unionisten onder Topete dreigen met hun ontslag en
met het onttrekken van den steun hunner party aan het
ministerie, wanneer do progessisten onder Sagasta het
kabinet niet in dien zin wijzigendat aan de unionis
ten twee zetels meer in het ministerie geschonken wor
den. Men vreest dat het nog vóór de verkiezingen tot
eene liitbarsting zal komen.
De Zwitsersche vertegenwoordiging heeft hare zittin
gen verdaagdde Standerath tot den 13ea en de National-
rath tot den 19eu dezer maand. Het laatste besluit van
den Standerath is de aanneming van het voorstel, om de
jezuïeten-orde de inmenging in kerk en school en
het verblijf binnen de Zwitsersche grenzen te verbieden.
Zooals men weet, bestaat dit verbod reeds onder de
tegenwoordige grondwet, en toch heeft Zwitserland zich
er nooit op kunnen beroemen, dat het de jezuïeten bui
ten zijne grenzen houden kou. Tusschen het verbod en
de mogelijkheid der uitvoering is trouwens een hemels
breed verschil. Het is daarom jammer, dat dit psendo-
liberaal verbod behouden is, te meer daar het- bewijs ge
leverd is, dat in Europa nergens de geheime invloed der
jezuïeten grooter is dan In Zwitserland, Oostenrijk en
Italiëjuist in de landenwaaruit zg heeten verdreven
te zijn. Geef hun geheele vrijheid van handelen binnen
de wettelijke grenzen en zorg dat de wet voor iedere
machtsoverschrijding of benadeeling van de rechten van
den staat streng waken kan, dan zijn die vijanden der
maatschappij niet zoo gevaarlijk als wanneer men hen
zooals in Duitschland met vestingstraf dreigt, of, zooals
in Zwitserland te vergeefs tracht, over de grenzen te ver
jagen. Daarentegen verwierp de Standerathweinig in
overeenstemming met zijn eerste besluit, het voorstel van
den Nationalrath, waarbij de oprichting van nieuwe en
het herstel van opgehevene kloosters verboden werd.
Laatste IbcricMen.
Br?/ssel, 12 Februari.
Le Bien public meldt, dat de graaf van Chambord
zich evenmin naar Gend als naar Brugge begeven zal,
maar te Mechelen eenigen tijd zal vertoeven.
Het eenige, waarin zij belang stelt, is het smeden van
wapenen voor de verkiezingen. Wanneer de begrootin
gen aangenomen zijn dan zal men do zitting sluiten. Na
de verkiezingen zal men ruimte van tijd hebben en naar
hartelust kunnen disputeeren en debatteeren.
Het budget van hinnenlandsche zaken is aangenomen
door 75 tegen 5 stemmen, terwijl zes leden zich van
stemming onthielden.
Openhartig gezegd, begrijp ik niet hoe de linkerzijde
na de ontwikkeling der beginselen van den minister, nog
voor het bndget heeft kunnen stemmen.
De heer Delcour, minister van binnenlandsche zaken,
heeft toch op niet ondubbelzinnige wijze zijn voorne
mens geopenbaard, om bovenal het bijzonder onderwijs,
d. i. de scholen der geestelijkheidte begunstigen, ten
koste van het openbaar staatsonderwijs.
Nooit is een elericaal minister zóo ver gegaan. Het is
waar, dat vaak den volgenden dag gewijzigd en nader
toegelicht is hetgeen in de uiteenzetting zijner beginselen
wat al te openhartig en wat al te absoluut was, doch
wij hebben genoeg gehoord om te weten, dat de onder
wijzers die zich niet vrijwillig krommen onder bet juk
der geestelijkheid, en die zich de vrijheid veroorlooven,
om zich bij de ligue van het lager onderwijs aan te slui
ten, met een zwarte kool geteekeud zullen worden.
Ik weet wel, dat de oppositie geprotesteerd heeft, dat
er meer dan éene redevoering gehouden is, waarin dit
systeem dat misschien gerechtvaardigd kan zijn in een
land waar een staatsgodsdienst bestaat, afgekeurd en
veroordeeld is; maar waarom geen krachtig protest door
tegen de begrooting te stemmen?
Waarom hebben onze doctrinairen, die mijns inziens
Pruisen een weinig te veel bewonderen, niet eenigszins
de ruwe manier nagevolgd, waarop het Pruisen van von
Bismarck den strijd tegen het ultramontanisme voert?
Wat von Bismarck gisteren aan de katholieke geeste-
j lijkheid verweet, namelijk dat zij in plaats van nationaal
1 internationaal is, kan men dat, behoudens enkele uit-
zonderingen, niet van de geheele clericale partij in België
zeggen?
Yoor eenige dagen nog brachten do katholieken in
Antwerpen hulde aan de gevallen ministers door een
schitterend banket. Ten spijt van de publieke veront
waardiging willen zij hen troosteu voor hun échec. Men
heeft veel toasten uitgebracht, en niet op den ko
ning gedronken.
Dit is naar mijn weten de eerste keer, dat zich dit op
een politiek feest voordoet! Het is een feit van eigen
aardige beteekenis, ofschoon het niet op zichzelf staat.
Het is algemeen bekend, dat den dag, waarop de minis
ters van hun ambt ontheven werdeneenige woedende
conservatieven in de .Société d'agriculture, die in een der
koffiehuizen in de Rue royale vergadert, de buste des
koniugs, die den zaal van bijeenkomst siert, aan stukken
wierpen.
Het feit is bewezen. Gij ziet het, de eigenlijke revo-
lutionnairen zijn zij die zich zelf conservatieven noemen.
En wij staan nog slechts aan het begin van de cleri
cale periode! Wanneer eenmaal de verkiezingen voorbij
zijn, dan zal men de clericalen aan bet werk zien.
Het liberalisme daarentegen is in volslagen staat van
I ontbinding. De doctrinairen zijn thans zoover gekomen
dat zij de overwinning der clericalen wenscheu, in de
I hoop dat zij daardoor van de radicalen verlost zullen
worden, eene berekening,die, gelijk de toekomst leeren
I zal, geheel valsch is.
Om teger.de clericalen,diezich overal in het land nes-
j telen en de bevolking va3t aan zich verbinden, opgewas
sen te zijn, heeft men iets anders noodig, dan de per
soonlijke, eerzuchtige en romantische politiek van de
heererr Frère-Orban, Eara en geestverwanten.
Men moet een degelijk programma, eene partij hebben,
die op ziclizelve vertrouwt en waarin het publiek ver
trouwen stellen kan. Op het oogenblik bestaat niets van
dien aard. België is op politiek gebied een ware chaos.
Zal die chaos nog eenmaal vormen aannemen, en door een
heldere zon verlicht worden? Helaas! de dageraad is
zelfs nog niet aan de kimmen.
Belgische brieven.
Brussel11 Februari.
j De kamer is gisteren wegens het carnaval uiteenge
gaan en heeft hare zittingen tot den 20en dezer maand
verdaagd. Te vergeefs heeft de heer Bouvier, een lid der
linkerzijde, de kamer opmerkzaam gemaakt, dat men
geen tijd te verliezen had, omdat de zitting met het oog
op de naderende provinciale verkiezingen, die spoedig
gevolgd zullen worden door die voor de kamer en daarna
van die voor den gemeenteraadtoch reeds zeer kort zal
zij n. Het baatte niets.De clericale meerderheid weet dat zij
by de discussiën slechts verliezen en niets winnen kan.
tHmtjchmh.
boterbon en Orleans.
{Vervolg tn slot.)
Bonjour monsieur le conciergele comic de Paris est-il
déjd arrivé!"
De oude, grijze portier keek mij met opengespalkte
oogen aan alsof hij hevig was geschrokken.
nLe comte de ParisNotre enncmi?"
„Ja, hij was eergisteren in Weenen
