Suitcntanïr.
opgehelderd, mogen wij toch onderstellen, dat zijdie
zich tot gidsen opwerpen van de arbeidende klasse, de
toepassing van hun stelsel rijp hebben overwogen. Als
men decreteert, dat de staat de eenige bezitter van alle
eigendommen moet worden, zal men vermoedelijk zich
ook voorgesteld hebben, hoe al de drie millioen men-
schenwelke dan niets bezitten, zullen onderhouden
worden. Zal vanwege den staat jaarlijks worden aan
besteed die drie millioen te huisvestente voeden, te
kleeden en te bewasschen, te onderwijzen, te verplegen
en te genezen als zij ziek zijn, te begraven als zij ster
ven, en nog eenig zakgeld voor hunne menus plaisirs
te bezorgen; of zal aan elk Nederlander jaarlijks eene
som worden uitgekeerdmet welke hij zelf in het onder
houd van zich en zijn gezin moet voorzien?
„'tls wel kleingeestig, om, tegenover zulke verheven
beginselen, naar dergelijke ondergeschikte punten te
vragen maar de nieuwsgierigheid, wat er met ons ge
daan zal worden, wanneer het besluit der zestieneu in
toepassing wordt gebracht, is toch wel verschoonbaar."
Therm ometeT stand.
17 Juni 'sav. 11 u. 63 gr.
18 'smorg.7u. 61 gr.'smidd. lu. 68gr. 'sav.6 u.59 gr.
19 'smorg.7u.62gr.'smidd.lu.65gr.'sav.6u. 63gr.
Algemeen overzicht.
Wanneer men een blik werpt in de geschiedenis van
den dag en welk dagblad ook ter hand neemt, men stuit
in deze dagen slechts op twee zaken, die de gemoede
ren en naar het schijnt, ook de politieke wereld
bezighouden: feesten en verkiezingen. De feestelijke
intocht der zegevierende troepen binnen Berlijn breBgt
geheel Duitschland in koortsachtige verrukking; de ver
scheidenheid van meeningen die zich in de eerste zit
ting van het Duitsche parlement nu en dan vertoonde,
is door dit gemeenschappelijk triomffeest geheel verge
ten, en nog nimmer heeft Duitschland zich zoo eenig
gevoeld als bij het feest van 16 Juni 1871. Wanneer alle
wenschen, bij deze gelegenheid uitgesproken, vervuld
en alle voornemens ten uitvoer gelegd worden, dan gaat
het eenige Duitschland een gouden eeuw van rust en
vrede, van vrijheid en ontwikkeling te gemoet. Zoolang
de nevel, waarin het Duitsche volk door de groote over
winningen in den laatsten oorlog gebuid is, hangen
blijit, zal de meerderheid nog gewillig geloot slaan aan
deze wenschen en voorspiegelingen, trekt die nevel
echter op en ziet men allengskens in Duitschland, dat
men eigenlijk toch nog in de wereld der realiteit leeft,
dan zullen eenigen ook gaan begrijpen, dat die vrijheid
en die rust zeer relatieve begrippen zijn. Voor het
oogenblik echter kan men den Duitscfaers nog hunne
blinde en upgewondene vreugde gunnen, wanneer men
van hun standpunt het verschil waarneemt tusschen Duit
schland voor 1866 en na 1870.
Een tweede feest, dat in dezelfde dagen valt en waar
aan minder deelgenomen wordt dan men eigenlijk ver
wachten zou, omdat men uit Europa's zuidelijke katho.
lieke landen betrekkelijk zeer weinig daarvan verneemt,
verlevendigt opuieuw de belangstelling voor den paus en
de hoop op zijne restauratie. Voor lietoogenblikechter is
het niet te verwachtendat de Romeiusche quaestie in
Europa weder strijd zal doen ontstaandoch dat die
quaestie nog lang niet opgelost is en de geestelijkheid
niets ontziet, om het smeulende vuur aan te houden en
ter gelegener tijd aan te wenden, hiervan kan men zich
dagelijks door de meest duidelijke kenteekenen over
tuigen.
Van alle verkiezingen, die gewoonlijk in dezen tijd des
jaars plaats vinden, worden ontegenzeggelijk die voor de
nationale vergadering in Frankrijk met de grootste span
ning tegemoet gezien. Qe meesten bladen wijzen er op, hoe
dezen over het lot van Frankrijk zullen beslissen en
veroordeelen de betrekkelijk geringe belangstelling die
aan deze quaestie gewijd wordt. Niet slechts uit een
republikein3ch oogpunt, maar ook voor het krediet en
de toekomst van het land wordt het behoud der provi-
sioneelo regeering aanbevolen, en zelfs monarchale bla
den raden de keuze af van mannen die haastig zijn in
de quaestie der constitutie van het land. Alhoewel het
voorbarige voorstel v&n den afgevaardigde Baze met
alle eerbewijzen begraven, is namelijk aan de commissie
voor bet parlementair initiatiefin handen gesteld is, en
de uitvoering van het tegen-voorstel van den heer
Dahirel feitelijk reeds onmogelijk geworden is, daar nog
geene behandeling aangekondigd is en de commissie
reeds den 22*n benoemd moest worden na een schorsing
der zittingen gedurende twee dagen raag men toch het
gevaar voor het woelen der partijen niet'te licht achten
en blijft de vrees voor een coup de main der monarchale j
meerderheid, zoódra zij hare kans slechts schoon ziet,
steeds bestaan.
De debatten der nationale vergadering gelijken in de
laatste dagen meer op een dispuutcollege over geschie
denis en politiek, dan op die eener volksvertegen
woordiging, die de plicht te vervullen heeftom een
gedesorganiseerd land van de nooclige wetten te voorzien.
Zij leveren niets anders dan hatelijke retrospectieve
beschouwingen over de onheilen van Frankrijk en de
fouten der vorige regeeringen, en de afgevaardigden
vergeten, dat zij door hunne uitgebreide critiek zelve
toonen, geen begrip te hebben van hunne regeerings-
plichten. Misschien zullen de nieuwe keuzen ook in dit
opzicht nieuwe geestkracht aan de nationale vergade
ring geven.
Na Frankrijk is het de Oostenrijk-Hongaarsche monar
chie, waar de sociale arbeidersbeweging het hoofd het
meest omhoog steekt. Reeds was Weenen dikwijls bet
tooneel van ongeregeldheden en voortdurende strikes
onder zijne groote arbeidersbevolking, thans schijnt
Hongarije's hoofdstad aan de beurt te komen. De regee
ring is voor dit woelen der arbeiders bijzonder bevreesd
en tracht de beweging in hare geboorte te verstikken,
tenminste wordt van Pestli gemeld, dat voortdurend
redenaars van den ArLeilervcrein'gearresteerd worden.
Vooral 's nachts worden velen opgelicht, die de politie
's daags niet machtig worden kan. Uit zeer comprorait-
teerende papieren, die bij hen gevonden worden, blijkt
dat de beweging breede vertakkingen heeft en, door de
Internationale gesteund, oproer en omverwerping der
maatschappelijke toestanden ten doel heeft. De troepen
zijn in de kazernen geconsigneerd en voortdurend trek
ken patrouilles door de straten.
Ook Brussel levert een dergelijk schouwspel op. Vol
gens bericht van onzen correspondent heeft hij zich in
zijne vrees voor demonstratiën bij gelegenheid van hetfeest
ter viering van het 25jarig jubileum des pausen niet be
drogen. Hij meldt dienaangaande gisteren morgen het vol
gende: „Sedert twee avonden zijn er troepen jongelie
den, die fluiten, schreeuwen en nachtelijk rumoer maken,
hetwelk aanleiding gegeven heeft tot talrijke arrestatiën.
Hedenavond bij gelegenheid der groote illuminatie is men
vooral voor ongeregeldheden beducht. De troepen zijn
geconsigneerd en de stedelijke garde is gewaarschuwd om
zich gereed te houden in éen woord, de kleuren „geel
en wit" dragen hare vrucbteD. De Internationale zal zich
dezen avond in het feest mengen, teneinde ook hier
weder te trachten in troebel water te visschen."
Het is niet zeer waarschijnlijk dat deze beweging
eenig politiek gevolg hebben zal en de kracht, waar
over in de tegenwoordige omstandigheden het clericalo
kabinet beschikken kanstrekt tot voldoenden waar
borg dat de ongeregeldheden zich hoogstens tot een
straatoproer bepalen zuilen. Van meerder gewicht is dc
mededeeling dat ook de Internationale deze gebeurtenis
exploiteeren wil, en niet zonder gegronde vrees neemt
men het verschijnsel waardat deze geduchte vereeni-
ging, niettegenstaande den bloedigcn ondergang van de
Paiijsche communenog overal, zelfs ook te Parijs, met
dezelfde volharding werkzaam blijft. Volgens Paris-
Journal hebben de sectiën der Internationale drie mani
festen uitgevaardigd, waarop zij openlijk leden harer
vereenigingcandidaat stellen voor de aanstaande verkie
zingen.
Laatste berichten.
Madrid.
De bevolking heeft de illuminatie ter eere van den
paus belet. Vele balcons zijn door steenworpen getroffen.
Brussel
Er hebben anti-pauselijke demonstratiën plaats gevon
den. De glazen van vele geïllumineerde buizen zijn
ingeworpen. Een talrijke politie beschermd de kerkelijke
gebouwen. Er zijn eenige personen gearresteerd.
Londen.
De fenians zijn in het rijk3-arsenaal te Mallow bij
Cork ingebroken en hebben zich van 150 geweren mees
ter gemaakt.
Het feest te Berlijn.
Ter eere van den intocht der Duitsche troepen op den
16en dezer was Berlijn geheel in feestdos gehuld. De
beste kunstenaars der hoofdstad hadden huunehulp ver
leend om de decoratie der stad in overeenstemming te
brengen met de waardigheid van het feest.
De via triumphalis, die de zegevierende troepen langs
trokken, strekt zich uit van het Tempelhoferplein ten
zuiden van de stad door de Hallsche poort, de König.
gratzerstrasselangs de Potsdamraer Platz naar de
Parizer Platz en van daar tot. aan de Lustgarton midden
in de stad. De straten waren op de zinrijkste wijze gede
coreerd, terwijl een 90tal tribunen op verschillende
plaatsen voor 100,000 personen zitplaatsen aanboden.
Het waren de hoogleeraren Gropius, Lucae en Eggers
en de architecten Gerstenberg en Hoch die de decoraties
hebben ontworpen en onder hun toezicht doen vervaar
digen.
De punten die op den weg, dien de troepen moesten
passeeren, liet meest de aandacht trokken warende
brug bij de Hallsche poort waar een beeld van Berolina
stond, dat de handen zegenend naar de Duitsche troe
pen uitstrekt; de Arkanische Platz waar zinnebeeldige
voorstellingen aan de heldendaden van Weissenburg en
Wörth herinnerden; de Potsdammer Platz waarop een
ronde verhevenheid kanonnen van Straatsburg en Metz
waren opgesteld, daarboven verhief zich een vierhoekige
zuil met het opschrift: „Sedan" en gedekt door een
Victoriabeeldvan den beeldhouwer Schulz in Rome,
links en rechts van deze zuil stonden de beelden van
Straatsburg eu Metz. De Brandenburger poort was ge
heel met guirlanden bedekt, terwijl buiten een prachtige
eerepoort was gebouwd, waarvan de zes zuilen de tro
peeën droegen van de zes voornaamste veldslagen uit
den veldtocht.
Bij de vijf kruispunten van straten op de wandelplaats
Onder de linden waren tusschen twee zuilen, die de
beelden der overwinning droegen dwars over de straat
reusachtige banieren uitgespannen, met zinnebeeldige
voorstellingen van de vijf hoofdpunten uit den oorlog
voorzien, welke tot opschrift hadden deorticieele uitspra
ken van den keizer, terwijl op de tegenzijde gedichten
waren aangebracht.
De eerste afbeelding was eene voorstelling van „den
eed der krijgslieden op het altaar des vaderlands." Ger-
mania, met de keizerskroon en een krans van eikenloof
gekroond, staat onder een heilige eik en roept de Duit
sche stammen, die van alle zijden aanstoimen, tot ver
dediging van het vaderland op. Vervolgens kwam men
aan eene voorstelling van „de vereeniging van Noord
en Zuid-Duitschland." Geniën bouwen een brug over
den Main waarop Pruisen eu Beierschen elkander om
helzen, terwijl Wurtembergers vroolijk toesnellen.
De derde voorstelling bedoelde de onderwerping van
den vijand, geschilderd door von Werner, de vierde stelde
de overwinning en de proclamatie van bet keizerrijk en
de vijfde den vrede voor, geschilderd door Breitbach,
Meurer en von Heyden.
Reeds des morgens te vier uren begon zich Vrijdag
een ontzettende menigte menschen door de straten van
Berlijn te bewegen om de versiering nog eens te over
zien, die nog niet geheel voltooid was, en waaraan hier
en daar de laatste haud werd gelegd. Daarna zocht ieder
zoo spoedig mogelijk een geschikt plaatsje op om den
intocht te kunnen zien en zorgde dit niet meer te ver
laten.
Tegen 8 uren waren de laatste decoraties gereed en
nu begon de optocht der leden van ambachten en ver-
eenigingen die volgens, het vastgestelde programma, te
10 uren de voor hen bekende plaatsen langs den weg
dien de troepen zouden volgen, moesten hadden inge
nomen. Sommigen van de ambachtslieden droegen een
eigenaardig costuum, anderen voerden de emblemen
van hun ambacht mede, hun banieren droegen zinne
beeldige opschriften. Te 10 uren hadden zij hunne
plaatsen ingenomen en toen kwam er stilstand in de
ontzettende menigte die zich tot op dat oogenblik door
de via triumphalis had bewogen. Deze bood toen een zeld
zaam, prachtig schouwspel aan, met de heerlijke decora
ties, de duizenden vlaggen en wimpels en de honderd
duizenden menscben op de straat, in de buizen, op de
tribunen, op de daken, overal waar slechts plaats was
om zich met moeite te bergen.
Vooral de beide pleinen de Parizer Platz en de Opern
Platz, die de wandelplaats Onder de linden begrenzen
hadden een indrukwekkend aanzien. Tribune bij
tribune was bezet door dames in de schitterendste
toiletten, de vensters en daken van het gebouw van den
plaatskommandant, van het arsenaal, het paleis van den
kroonprins en alle rondom liggende gebouwen waren
dicht bevolkt. Op de Parizer Platz trok vooral de aan
dacht de fraai gedecoreerde tribune van de stedelijke
overheid en het baldakin waaronder zij den keizer ver
wachtte. Alleen het hotel van het Fransche gezant
schap protesteerde met gesloten vensters tegen de
algemeene feestvreugde. Onder de linden waren ieder
kauon, iedere boom, iedere tak tot in den top door toe
schouwers bezet.
