snen tijd achterwege moeten blijven, terwijl de gronden
intusschen geen noemenswaardig voordeel opleveren.
„Er schijnt slechts éen middel te zijn, om al de bezwa
ren te voorkomen en aan den staat het genot van die
baten te verzekeren, die de verlanding kan opleveren,
namelijk al de buitengronden reeds nu in éene hand te
doen komen.
„In wiens hand dat zou moeten zijn, is niet twijfelach
tig. Aan aankoop van de rechten van den staat door de
ambachtsgerechtigden is niet te denken.
„Op een aankoop door den staat was dan ook sedert
lang de aandacht der regeering gevestigd, ook de aan
dacht van anderen, onder anderen blijkens eeneopmer
king in het eindverslag der tweede kamer over het wets
ontwerp tot onteigening van perceelen voor den spoor
weg Goes-Vlissingen.
„Met ambachtsgerechtigden van 's Fleer Arendskerke
zijn sedert lang onderhandelingen gevoerd over aankoop
van hunne rechten op buitengronden in het Sloe en
het Sch9nge.
„Door twee deskundigen, waarvan een aangewezen
door de regeering, de andere door commissarissen van
ambachtsgerechtigden, is eene opneming gedaan en
een verslag uitgebracht, dat tot grondslag heeft ge
strekt bij de verdere onderhandelingen, die tengevolge
hadden dat al de rechten van het ambacht 's Heer
Arendskerke op buitengronden in het Sloe en hot
Schenge, voor zoover zij niet reeds in de onteigening
begrepen waren, zijn aangekocht voor ongeveer
f 152,000.
„De overeenkomst is echter uitdrukkelijk aan de
voorwaarde onderworpendat de wetgevende macht de
voor de betaling van den koopprijs benoodigde gelden
toesta.
„Yoor het onverhoopte geval dat dit niet mocht
geschiedenis de vergoeding geregeld, door den
staat te betalen voor de schorrooving ten behoeve
van den spoorwegdam, welke schorrooving reeds in
afwachting van de vervulling der voorwaarde kan ge
schieden en ook moest geschieden om de aanvankelijk
tot dat doel bestemde schorren in het Schenge te
sparen. i
„Nog eene som van f 18000 zal noodig zijn behalve
de f 152,000 voor aankoop van de rechten van andere
ambachten op buitengronden in het Sloe enz."
Het vooruitzicht bestaat dat later opbrengsten na
bedijking bij verkoop van den nieuwen polder ver
moedelijk de thans uitgegeven som zal evenaren.
öuitcnlanö.
Algemeen overzicht.
De verschillende berichten indelaatstedagen omtrent
den staat van zaken te Parijs ontvangen, komen hierin
overeen dat de stad, niettegenstaande den buitenge
wonen toestand waarin zij nog steeds verkeert, zich
met bewonderenswaardige veerkracht herstelt en zoo
veel mogelijk het oude uiterlijk weder aanneemt. Za
terdag reeds waren de trottoirs en de straatwegen in hun
vorigen staat teruggebracht en alle straten voor het ver
keer geopend, terwijl overal volmaakte rust heerschte en -
bedrijvigheid en leven ieder oogenblik vermeerderden.
De politie i3 weder geregeld en in 't bijzonder belast
mot de arrestatie van verdachte personen, terwijl de
soldaten zich bepalen tot het opsporen van wapenen
en munitie. Tot de bijzondere veiligheidsmaatregelen,
die door de regeering zijn bevolen, behoort ook een ver
bod om petroleum en andere brandbare stoffen te ver-
koopen. Er schijnt sprake te zijn van het oprichten van
forten binnen Parijs om een eventneelen nieuwen op
stand krachtig te kunnen onderdrukken.
Nog altijd heerscht er wantrouwen omtrent de repu-
blikeinsche bedoelingen van het gouvernement, en om
dit te matigen zal waarschijnlijk de meerderheid der
nationale vergadering een wetsvoorstel indienenom
gedurende twee jaren de uitvoerende macht aan Thiers
op te dragenals een tegenwicht voor de voorstellen tot
intrekking der verbanningswettcn tegen het huis Bour
bon. De republikeinsche partij dringt er ook sterk op
aan om Lefranc te benoemen tot minister van binnen-
landsche zaken en Ferry tot prefect van de Seine, ter
wijl zij het behoud van republikeinen in het ministerie
verlangt en van Thiers verklaring wenscht omtrent de
monarchale intriges.
Ten opzichte van de quacstie of de nationale verga
dering al dan niet naar Parijs zal gaan, dringt le Temps
op gematigdheid aan. Bij den tegenwoordigen staat van
zaken vindt dat blad het niet billijk om er op aan te
dringen dat de vergadering naar Parijs kome, terwijl toch
de drang der omstandigheden de overplaatsing van de
zetel van het gouvernement naar Parijs vroeg of laat zal
noodzakelijk maken.
De commissie voor do reorganisatie van het leger
heeft met eenparigheid het beginsel van algeraeene I
dienstplichtigheid voorgesteld, in strijd met het gevoelen I
van Thiers die de wet van 1832 wilde handhaven.
Door de hulpbank der Fransche bank te Straatsburg
werden Zaterdag aldaar de eerste 40 millioen van de
oorlogskosten, die Frankrijk aan Duitschland verschul
digd is, in Fransche bankbiljetten uitbetaald. Deze som
is bestemd om de inwoners der nieuwe provincie schade
loos te stellen voor de verliezen die zij door den oorlog
hebben geleden.
De diplomatieke betrekkingen tusschen Frankrijk en
Duitschland zijn weder hersteld. De eerste secretaris
van het Fransche gezantschap te St. Petersburg, de
Gabriac, is benoemd tot vertegenwoordiger van Frank- j
rijk te Berlijn, terwijl het Duitsche rijk te Versailles zal j
worden vertegenwoordigd door den heer von Hatzfeld. I
In den Italiaanschen senaat heeft de minister van bui- I
tenlandsche zaken op eene interpellatie van den heer j
Alfieri geantwoord, dat, indien een van de Parijsche
moordenaars of brandstichters zich in Italië mocht ver-
toonen, de Italiaansche regeering het traktaat van uit
levering tusschen Frankrijk en Italië stipt zou naleven.
Omtrent de plannen van het ministerieHohenwart,
welks mandaat door het antwoord van den keizer op het
adres van de kamer van afgevaardigden zijdelings is
vernieuwd, heeft de Neue freie Presse uit goede bron
inlichtingen bekomen, die hierop nederkomen, dat na
afloop van de behandeling en de aanneming van het
budget door den rijksraad, deze zal worden ontbonden,
op grond dat de Czechen weigeren om met de meerder
heid van den rijksraad in onderhandeling te treden.
Vervolgens zullen de landdagen worden opgeroepen om
over de uitbreiding van de autonomie der landen te
worden gehoord, doch eerst eenige landdagen waarinde
constitutioneele partij de meerderheid heeft, worden ont
bonden en nieuwe gekozen, die men volgzamer hoopt te
vinden. Na de zittingen der landdagen wordt de rijksraad
weder opgeroepenwaarin men dan de Czechen hoopt te
zien, doch dan zal slechts een nieuwe kieswet voor den
rijksraad worden behandeld, en deze vervolgens weder
worden ontbonden om eindelijk overeenkomstig de
nieuwe wet nieuwe verkiezingen te doen plaats hebben.
Op deze wijze hoopt het ministerieHohenwart Oosten
rijk te redden.
Tusschen de Czechen en het ministerie schijnt de
beste verstandhouding te heerschen wantdeCzechische
pers juicht den minister Hohenwart warm toe over zijne
houding bij de behandeling van het adres van den rijks
raad aan den keizer.
De laatste rede van von Bismarck bij de behandeling
van het wetsontwerp over de annexatie van den Elzas en
Lotharingen heeft, naar het schijnt, bij de liberale partij
in Duitschland algemeene ontevredenheid verwekt. De
Schlesische Zeitung verzekert, dat door afgevaardigden
die een grooten invloed bij de liberale party uitoefenen,
aan den rijkskanselier is te kennen gegeven, dat door
eene herhaling van zoodanige houding het prestige van
den rijksdag vooral in Zuid-Duitschland ernstig zou
worden bedreigd, evenzeer als dat van den rijkskanselier
zelf. Verscheidene aanzienlijke Zuid-Duitsche afgevaar
digden hebben ronduit verklaard, dat zij en hunue
vrienden, indien nog eens iets dergelijks mocht voorval
len, den rijksdag zouden verlaten, hetzij deze daardoor,
al of niet onbevoegd werd om besluiten te nemen.
Laatste berichten.
Parijs.
Te Versailles is een tal van opstandelingen gefusil
leerd.
De meeste dagbladen betoogen dat de ballingschap
en de onverkiesbaarheid van de prinsen van Orleans niet
mogen voortduren.
Emile de Girardin bepleit in Laliberté de liberale
republiek.
Uit Parijs.
Uit het verhoor van Jourde, de gedelegeerde voor
financiën van de commune, is gebleken, dat sedert den
18en Maart de inkomsten der commune bestonden uit
4 millioen die in de schatkist zijn gevonden, 2 millioen
opgeëischt van de spoorwegen, 24millioen door de bank
van Frankrijk verstrekt, en vervolgens de inkomsten der
belastingen en de gewone inkomsten der stad. Wat de
uitgaven betreft kwam in de eerste plaats in aanmerking
de soldij voor de nationale garde tegen f 350,000franken
daags, terwijl Jourde beweerde dat tegen het einde van
het bestaan der commune er niet meer dan 30,000 man
waren die hun plicht deden. De andere uitgaven bedroe
gen in de eerste week 600,000 franken per dag, in de
tweede week 700,000 franken en eindelijk klom het
cijfer tot 1,200,000 frankenzoodat het gemiddelde cijfer
bedroeg, 800,000 franken per dag.
Jourde was geen lid der Internationale en verklaarde
dat deze slechts weinig geld te zijner beschikking had
gesteld en dat de hoofdzetel van de instelling te Londen
niet meer dan 30,000 of 40,000 franken bezat. Hij ont
kende bepaald gelden uit den vreemde te hebben ont
vangen en verklaarde zich in staat om te bewijzen uit
welke bronnen hij de gelden voor zijne uitgaven had
verkregen.
De tweede gouverneur van de Fransche bank heeft
bekend gemaakt, dat de bank sedert den 18c" Maart
aan de commune heeft moeten betalen 9,401,000 franken
van de bijzondere fondsen van Parijs en 7,290,000 fran
ken op een blanco-order van Versailles. Geen gewapende
macht heeft de afsluiting verbroken en alle waarden zijn
ongeschonden bewaard. Dit had men vooral te danken
aan den moed van twee leden van den raad van beheer
die te Parijs waren gebleven aan de flinke houding van
het personeel der bank en aan de hulp van den heer Bes-
lay, gedelegeerde van de commune, die al het mogelijke
had gedaan om de inrichting te beschermen.
Bij de dooden of gevangengenomeu strijders voor
de commune zijn verschillende bevelschriften gevonden,
die getuigen voor den geest die de hoofden van den
opstand bezielt.
Een orde door Delescluze enBilliorayaan Dombrowsky
gegeven beveelt deze om alle huizen te doen afbreken of
verbranden, die zijn plan van verdediging belemmeren.
De verdedigers der commune mochten aan niets gebrek
hebben; wat men in de huizen vond, die verwoest moes
ten worden, moest onder de behoef tigen worden verdeeld
de noodige requisties moesten overal plaats hebben.
Volgens een ander bevel van Delescluse werd de bur
ger Jacquet belast om alle burgers en alle zaken op te
eischen, uitgezonderd wijn en brandewijn, die voor de
samenstelling van de barricades in de Rue du Chateau
d'eau en de Rue Albouy konden van dienst zijn. De
burgers en burgeressen die hulp weigerden moesten ter
stond worden gedood. De bevelhebbers der barricades
werden belast met de zorg voor de veiligheid in het
kwartier; zij moesten alle verdachte buizen onderzoe
ken, alle deuren en vensters bij het onderzoek doen ope
nen. Alle luiken moesten geopend zijn, doch de ven
sters gesloten. Vooral moesten de toegangen der kelders
zorgvuldig worden onderzocht en ieder verdacht huis
terstond worden verbrand.
Bij een bevel, onderteekend door Delescluse, Régère,
Ranvier, Johannard, VésinierBrunei en Dombrowsky,
werd de burger Millière met 150 man belast om alle
verdachte huizen en de gebouwen te verbranden op den
linkeroever der Seine, de burger Dereure met 100 man
in het 1° en 2e arrondissement, de burger Billioray met
100 man in de arrondissementen 9,10 en 20, terwijl de
burger Vésinier bijzonder werd belast om in de Boule
vards van la Madelaine tot aan de Bastille de vereischte
brandstichtingen te bewerken.
De burger Raoul Regault is met den burger Régère
belast geweest om het decreet van de commune betreffende
de gijzelaars ten uitvoer te brengen.
Bij het lijk van een opstandeling werd het volgende
bevel van den luitenant-kolonel Parent gevonden: „Ver
brandt het Quartier de la bourse; vrees niets."
Er is een lijst openbaar gemaakt van de leden of
ambtenaren der commune die vreemdelingen waren.
Daarop komen voor: 9 Italianen, 21 Polen, 2 Amerika
nen, 1 Egyptenaar, 2 Portugeezen, 7 Duitschers of
Pruisen, 2 Walachyers, 1 Hongaar, 1 Belg, 1 Spanjaard
en 1 Nederlander, n. 1. de kommandant van het 115e
bataljonvan Ostal.
Omtrent de jongste gevechten binnen Parijs deelt
de bekende correspondent van the Times, dr. Russell,
een en ander mede, door hem van een bevoegd krijgs
kundige vernomen, hetwelk, vooral uit een militair oog
punt, niet onbelangrijk is. Op al de „rondpoints" in de
verschillende districten van Parijs, hadden de opstan
delingen schansen aangelegd en hunne barricaden waren
wezenlijke vestingen. De bevelhebbers dezer barrica
den hadden uitvoerige instructiën, waarin werd voorge
schreven dat zij de barricade tot het uiterste moesten
verdedigen, maar wanneer de stelling onhoudbaar werd
moesten retireeren naar een andere, die in de instructie
werd aaugewezen. In 1818 trokken de troepenonder
steund door veldgeschut langs de straat, tegen de
barricaden op en namen ze ten slotte met de bajonet.
Dat kostte van weerszijde groote offers. Thans werd, in
stede van veldgeschut, „vestinggcschut" gebezigd, zoo
dat men de barricaden kon bereiken op een afstandte
groot voor het veldgeschut der oproerlingen. In plaats
van langs de straat op te rukken begaven de soldaten
