mm
pijlers rust, welke op steenen voetstukken staan. De
pijlers zijn 150 voet hoog, ieder uit vier stukken van
gegoten ijzer samengesteld en door een sierlijke ijzeren
trap omgeven. De viaduct voert over het Iglawadal.
Professor Michaelis, die in den ban is gedaan, heeft
te Aken geen lokaal kunnen vinden om voorlezingen te
houden, daar men vreesde voor ongeregeldheden, die
de politie zelf verklaarde niet bij machte te zullen zijn
om te bedwingen. Waarlijk geen bewijs voor den goe
den geest der Akensche burgerij, noch voor de goede
inrichting der politie
De oudste eik van den Elzas en misschien de oud
ste boom van de wereld bevindt zich in het bosch van
Hagenau. Vol? ens de overlevering zou de heilige Arbo-
gart in de 8« eeuw zijn hut of kapel reeds onder het lom
mer van dezen boom hebben opgeslagen. De boschbe
woners stellen de waarschijnlijke ouderdom van den
boom op 1300 jaren, terwijl hij in een staat verkeert die
hem een nog veel booger leeftijd kan doen bereiken,
daar hij op een zeer gunstige plaats staat en volkomen
gezond schijnt te zijn.
Uit Frankrijk.
Volgens le Mot d'Ordre heeft het comité de salut
public weder zes dagbladen opgeheven. Deze opheffing
schijnt zonder eenige opgave van redenen plaats te
hebbentenminste ontving le Siècle de volgende korte
mededeeling:
„De gedelegeerde voor de algemeene veiligheid be
paalt, op requisitoir van den procureur der commune,
als volgt
„Het dagblad le Siècle is en blijft opgeheven.
Geteekend Ferrk."
In la Verité leest men eenige bijzonderheden nopens
het afbreken van het huis van Thiers op de Place
St. Georges, die waarlijk niet het bewijs leveren van
overdreven kieschheidder revolutionaire bestuurders van
Parijs. „Men zet thans de verwoesting van het huis van
Thiers voort, die vertraagd was door den grooten om
vang van het meubilair, dat elders gebracht worden
moest. Men heeft onder andere zaken van belang de
brandkast van het hoofd van het uitvoerend bewind
gevonden, die men met geweld heeft geopend. Daarin
bevonden zich vele eigendomsbewijzen en papieren van
waarde van verschillende industrieele ondernemingen
voornamelijk actiën in de mijnen van Anzin. Men heeft
er ook h#t kasboek van Thiers in gevonden, dat uitste
kend en zorgvuldig gehouden is, en waaruit blijkt, dat
maandelijks zijne uitgaven 25,000 francs beliepen."
Twee en twintig leden der commune hebben dezer
dagen de volgende verklaring bekend gemaakt, om
zich tegenover het besluit der meerderheid aangaande de
instelling van het comité de salut public te verdedigen.
Wanneer men de namen nagaat, waaronder Jourde, Le-
fran$ais, Vermorel, Clémence, J. Vallés, Varlin, Conr-
bet en anderen voorkomen, dan ziet men dat juist niet de
onbeteekenendste mannen zich aan het bestuur onttrok
ken hebben.
„Bij afzonderlijke stemming", zegt het stuk, „heeft
de commune van Parijs zijn macht neergelegd in handen
eener dictatuur, waaraan zij den naam van Salut
public gegeven heeft.
„De meerderheid der commune heeft zich daardoor
onverantwoordelijk verklaard en a*n dit comité alle
verantwoordelijkheid voor onzen toestand overgegeven.
„De minderheidwaartoe wij behoorenstaat integen
deel het denkbeeld voor dat de commune aan de revolu
tionaire, politieke en sociale beweging verschuldigd is
alle verantwoordelijkheid op zich te nemen en er geen
enkele van over te dragen, hoe waardig de handen ook
zijn mogen, waarin men die zou willen leggen.
„Wat ons betreft, wij willen evenals de meerderheid
de voltooiing der politieke en sociale hervormingen,
maar in strijd met hare meening, cischen wij, in
naam der kiezers die wij vertegenwoordigenhet
recht om alleen voor onze handelingen in te staan, zon
der ons te verschuilen achter een hooge dictatuur,
welke ons mandaat ons niet veroorlooft te benoemen en
te erkennen.
„Wij zullen ons dus niet meer in de vergadering ver-
toonen dan op den dag, dat zij zich zal constitueeren als
jury om een barer leden te vonnissen.
„Met hart en ziel aan de groote belangen der ge
meente Parijs verknocht, waarvoor zooveel burgers
dagelijks sterven, keeren wij in onze misschien reeds te
veel verwaarloosde arrondissementen terug. Overigens
overtuigd, dat de oorlogsquaestie op dit oogenblik alle
anderen verdringt, zullen wij den tijd,die niet door onze
stedelijke functiën ingenomen wordt, te midden van
onze broeders der nationale garde doorbrengen en deel
nemen aan den decisieven strijd, weike in naam van de
rechten van het volk aangevangen is.
„Daar ook nog zullen wij onze overtuiging kunnen
dienen en wij zullen tegelijkertijd vermijden, dat in den
schoot der commune scheuring ontstaat, die wij allen
afkeuren, overtuigd dat wij, meerderheid of minder
heid, trots ons verschil van politieke opinie, een gemeen
schappelijk doel najagen:
„De politieke vrijheid.
„De emancipatie van den arbeidersstand.
„Leve de sociale republiek!
„Leve de commune
Een Parij8ck correspondent verhaalt „dat het stad
huis voor een dag of drie, evenals in den nacht van den
31cn October bijna door een handvol mannen was inge
nomen. Onder de mannen van het hoofdcomité is er
thans een, met name Block, die een korps matrozen heeft
gevormd.Watmatrozen Nu ja, matrozen. Die zooge
naamde matrozen waren in openlijken tegenstand tegen
den minister van marine en legerden op de Place Ven-
döme. In den volgenden nacht heeft men hen verrast
juist toen zij van de zijde der Place Vendöme onder inhet
stadhuis wilden dringen; zij werden gevolgd en het stad
huis bleef behouden. De aanval is misluktmaar het
grappigste is dat de burger Block en zijn matrozen in
vrijheid zijn."
De Fransche gezanten in Amerika schijnen zeer
ongelukkig te zijn. De vorige gezant Prévost Paradol
heeft zich in een vlaag van krankzinnigheid door een
pistoolschot het leven benomen en zijn opvolger Treil
hard is, zooals thans wordt gemeld, krankzinnig gewor
den, naar men verzekert tengevolge van allerlei verwij
tingen van de zijde der regeering te Versailles over
den aankoop van wapenen en munitie.
Le Père Duchêne heeft weer een krachtig woordje
tegen zijn vrienden van de commune gesproken. Hij be
handelt hen als onverlaten omdat zij het schrikbewind
niet uitstellen. Hij scheldt ze bij name uit.
„Gij vreest voor uw hoofd?" zoo spreekt hij, „wat
kan ons ons hoofd schelen? fusilleert, guilliotineert
en de revolutie zal gered zijn! Het schrikbewind alzoo?
zal men zeggen. Ja, het schrikbewind, gekken, die
ge zijt! Wie het doel wil moet ook de middelen wil
len en 500 hoofden zullen voldoende zijn, om 500,000
zielen te redden!"
Verder wendt hij zich tot eenige leden van de commune
in 't bijzonder en zegt: „Gij Clement had verver moeten
blijven! Gij Pindy had schrijnwerker, gij Amouroux had
hoedenmaker moeten blijven en gij Arnouldeen
ezel
In de laatste vijf eeuwen heeft Frankrijk in de vol
gende jaren oorlog gevoerd. Inde 14eeeuw telt Frankrijk
43oorlogsjaren, waarvan in 5 burgeroorlogen in 13jaren
werd de oorlog buiten en in 25 jaren binnen de grenzen
gevoerd. Er hadden 14 groote veldslagen plaats waar
onder die van Courtray, Crécy en Poitiers. De I5eeeuw
leverde voor Frankrijk 71 oorlogsjaren, in 18 jaren burger
oorlog, in 15 jaren buiten en in 43 jaren binnen de gren
zen gevoerde oorlogen, 11 groote veldslagen waaronder
die bij A.zincourtCastillon, Montlhéry, Guinegate. Het
aantal oorlogsjaren in de 16e eeuw bedraagt 85, in 33
burgeroorlog, in 44 buitenin 8 binnen de grenzen oor
log het aantal groote veldslagen 27, daaronder die van
Marignan, Pavia, St. Quentin. In de 17e eeuw bedroeg
het getal oorlogsjaren 69, in 17 jaren burgeroorlogin
52 oorlog buiten de grenzen, en 39 groote veldslagen.
In de 18e eeuw 58 oorlogsjaren, in 7 burgeroorlog in 51
oorlog buiten de grenzen; groote veldslagen93. Tezamen
gedurende 500 jaren in 75 jaren burgeroorlog, in 76
jaren oorlog binnen de grenzen, in 175 jaren oorlog bui
ten de grenzentotaal 326 oorlogsjaren met 184 groote
veldslagen.
Een Duitscher over Yon Bismarck.
Eene correspondentie van de Neue freie Presse bevat
o. a. de volgende van Duitsch standpunt niet onbelang
rijke beschouwingen over von Bismarck: „Toen von
Bismarck voor ongeveer 9 jaren het hoofd der Pruisische
regeering werd en van geen graven- of prinsenkroon
droomde, stelde hij zich voor om óf onder te gaan óf de
populairste man in Duitschland te worden. Vijf jaren
waren ongeveer na zijn optreden verstreken toen hem
het gunstigste vooruitzicht geopend werd om zijn doel
te bereiken.
„Bij zijn laatste bezoek in Frankfort was hij het voor
werp van de schitterendste ovaties, en te Berlijn tracht
hij tevergeefs het paleis van den keizer door een achter
deurtje in de Bchrenstrasse te verlaten om zich adn de
juichende menigte te onttrekken. Doch evenals ten tijde
toen hij in Yarzin verkeerde heeft hij ook tegenwoordig
met zekeren tegenstand in de hoogere kringen te kampen
en vandaar zijn somstijds vurig verlangen naar de haven
der rust, een verlangen dat hij in den kring van ver
trouwde vrienden meermalen krachtig uitspreekt, en dat
te meer verbazing wekt naarmate hij tegenwoordig in
de diplomatieke wereld de gevierde man is.
„Het schijnt dat hij tusschen den aanvang der vredes
onderhandelingen te Brussel en zijn vertrek naar Frank -
fort een diplomatieke nederlaag heeft geleden, waar
over echter thans nog niets met zekerheid bekend is, en
misschien ook niet zal worden. In de diplomatieke krin
gen maakt men er zich echter vrij groote voorstellingen
van, want eenparig noemt men het feit dat zijn optre
den te Frankfort voldoende was om alle bezwaren op te
ruimen en den vrede te sluiten een veel grooter over
winning dan alle die hij tot nogtoe heeft behaald.
„Men erkent echter dat hij slechts een tweeden preli-
minairen vrede heeft geslotenomdat over de uitvoering
nog belangrijke en uitvoerige onderhandelingen moeten
plaats hebben. Dit heeft in de hoogere kringen
zekere verwondering gebaard, vooral wat betreft den lan-
geren duur van de bezetting der forten en dergelijke
quaesties. Men lochent in onze officieele kringen gaarne
dat von Bismarck tegenstand zou ondervinden, en toch
ontbreekt het hier en daar niet aan duidelijke teekenen
daarvan. Dat b. v. bij de behandeling van de wet op
de invaliden in den rijksdag ook de verzorging van de
invaliden uit den Elzas en Lotharingen ter sprake werd
gebracht, heeft men algemeen als afgesproken werk
beschouwd, wat op betere wijze had behandeld kun
nen worden dan door den heer Miquel is geschied.
De minister van oorlog, von Bismarck's alter ego, toonde
zich voor de zaak zeer genegen, terwyl von Moltke
daarentegen de vraag deed„of men ook voornemens
was om de franc-lireurs uit den Elzas, die invalieden
waren geworden, te verzorgen." Het is algemeen bekend
dat von Bismarck aan de Elzassers eenig vooruitzicht
op de verzorging van hunne invalieden had geopend, en
de vraag aan von Moltke had een afkeurend hoofdschud
den van von Bismarck ten gevolge. Dit voorval beschouwt
men als een goede illustratie voor de veelbesproken
ontevredene stemming van von Birmarck.
„Niet minder dan von Bismarck zijn de afgevaardig
den ontevredenomdat hun verlangen om de zitting
van den rijksdag; voor Pinksteren te eindigen, niet zal
kunnen worden vervuld, daar het onmogelijk is alle
noodzakelijke zaken voor dien tijd af te handelen. In de
regeeringskringen wordt den afgevaardigden hunne
ontevredenheid zeer kwalijk genomen en meent men dat
deze door aanneming van hun mandaat het recht hebben
verloren om bezwaren tegen meer werk in te bren
gen. Daarenboven schijnt men de leden van den rijksdag
tot den intocht der troepen hier te willen houden.
„Op eene soirée bij von Bismarck werd dezer dagen
verzekerddat de intocht der troepen van de garde in
Berlijn reeds in de eerste week van Juni zal plaats heb
ben. Men schijnt voornemens te zijn om, zoodra de
vredesvoorwaarden zijn aangenomen, de Pruisische garde
en de Beiersche en Saksische troepen terug te roepen.
Om financieele redenen wilde men alleen het gardekorps
in Berlijn doen binnenrukken en de troöpen uit de
provinciën rechtstreeks naar huis laten gaan, doch in
den rijksdag verlangt men dat een korps zal gevormd
worden, waarin alle troepenafdeelingen vertegenwoor
digd zullen zijn, en dat den intocht in Berlijn zou mede
maken.
„Algemeene verbazing heeft de willekeurige handel
wijze van den postdirecteur Stephan omtrent de Ham
burger postambtenaren verwekt. Hoewel men zijn talent
om teorganiseeren erkent, veroordeelt men zijne eigen
dunkelijkheid en heeft hem den bijnaam gegeven „Post-
Bisinarck."
tjanöflebcricl)trn.
Prijzen van effecten.
Amsterdam 20 Mei 1871.
Nederland. *Certific. Werkelijke schuld 2\ pet. 52 J
♦dito dito dito 3 62 j
♦dito dito dito 4
♦Aand. Handelmaatschappij 4|
dito exploitatie Ned. staatssp. 106
België. *Certificaten bij Rothschild 2J-
Rusland. *Obligatiën 1798/1816 5 96^
*Certific. adm. Hamburg. 5 671
♦dito Hope O. 1855, 6<= serie 5 78
*Cert. 1000 1864 5 921
♦dito 1000 1866 5 92£
♦Loten 1866 5 223£-
♦Oblig. Hope&Co.Leening 1S60 4.^ 84
♦Certific. dito4
*Inscript.Stieglitz&Co.2ca4eL. 4
