<3uitenlcmö.
„De tweede vraag luidde aldus: of ge vaccineerden,
doordat zij van de pokken bevrijd bleven, vatbaarder
werden voor typhus, klierziekte, longtering, en of er
nadeelige gevolgen van anderen aard door ontstonden?
De beantwoording van deze tweede vraag geschiedde
met eene niet geringer overeenstemming dan de eerste,
geheel ontkennend.
„In de derde plaats vroeg de General board of health:
of door de lympba van een echte koepok andere alge-
meene ziekten, b. v. klierziekte, onmiddellijk overgeënt
konden worden. Het antwoord was: klierziekte kan niet
overgeënt worden omdat zij volstrekt niet aanstekend of
besmettelijk is. Wat aangaat andere ziekten die aanste
kende zijn: ten opzichte van deze antwoordde men, dat
de aanstekende ziekte niet in de lympha der koepokken
overgaat. Door deze op waarnemingen gegronde over
tuiging geleid, hebben eenige geneesheeren uit de koe
pokken van kinderen, die de zichtbare bewijzen van
eene aanstekende ziekte aan hun lichaam droegen,
andere kinderen gevaccineerd, zonder dat zij daardoor
eenige nadeel in hunne gezondheid leden. (Ofschoon dit
zeer geruststellende is, zorgen eerlijke geneesheeren
toch altijd dat zij de lympha bij gezonde individu's
nemen. Dit is eene voorzichtigheid, waarvan men ook
hier alweer zeggen kan: quod abundat non vitiat.)
„De laatste vraag van de Board of health betrof den
tijd waarop de eerste vaccinatie moest gebeuren. Van
alle kanten werd het eerste levensjaar als de geschiktste
tijd genoemd. Kinderen worden zonder eenig nadeel
reeds in de eerste levensdagen gevaccineerd."
Wat de keuze der stof betreft, luidt verder het advies
ten gunste der gehumaniseerde lympha.
Naar aanleiding van de mededeeling in de Maas
bode, dat het adres der rooms ch catholieken 158,583
handteekeningen draagt, deelt men ons de volgende
bijdrage mede over de wijze, waarop men die handteeke
ningen verkrijgt.
„In het voorjaar van 1870 circuleerde in een stad in
Limburg (Roermond) een adres van adhaesie aan de
besluiten, die door het concilie zouden genomen worden.
Op een bewaar- en dagschool, bestuurd door soeurs de
chariié, moet ook voor handteekeningen gezorgd wor
den. Men liet de kinderen niet alleen haar eigen naam,
dien van ouders, broers, zusters, enz. opschrijven, maar
ook nog van alle mogelijke personen, die zij kenden, of
ooit hadden hooren noemen. Op die wijze schreef een
kind van 8 a 9 jaren de naam wordt ons genoemd
105 namen of handteekeningen op het bewuste
adres." Hel vaderland
Men leest in de Nieuwe Arnkemsche courant:
„Dezer dagen vond men in een onzer dagbladen eene
advertentie waarbij een boekhandelaar briefkaarten te
koop aanbood tegen een aanzienlijk verminderden prijs.
Men kan zeker zijn dat op dit oogeublik reeds een aan
zienlijk aantal valsche briefkaarten verzonden worden,
en dat daardoor de schatkist niet wdnig wordt bena
deeld. Er is geen wetsartikel waardoor de maker of
gebruiker van niet door het rijk geleverde briefkaarten
met straf bedreigd wordt, zoodat deze industrie straffe
loos kan gepleegd worden."
Aan l'Ami du Limbourg wordt medegedeeld, dat
verscheidene kiezers voornemens zijn, aan het lid dei-
tweede kamer, den heer van der Maesen de Sombreff,
het volgende schrijven te richten
„De ondergeteekende kiezers verklaren, dat zij geen
vertrouwen meer stellen in den heer Paul van der Maesen
de Sombreff, na de houding door hem laatstelijk in de
tweede kamer der staten-generaal aangenomen, en bepaal
delijk nazijne ondersteuning der motieCremers, waarbij
onthouding van alle stappen ten gunste van Z. H. den
paus Pius IX door de Nederlandsche regeering wordt
aangeraden.
„Zij verzoeken hem diensvolgens, het hem toever
trouwde mandaat van volksvertegenwoordiger neder te
leggen, daar zij hem ongeschikt achten om hen langer
te vertegenwoordigen."
In een ingezonden stuk in bet Handelsblad en
Het Noorden wordt de aandacht gevestigd op een
zonderlinge en tevens willekeurige en onbillijke
bepaling, bij de invoering der nieuwe postwet in het
leven geroepen, namelijk dat monsterpakjes niet zwaar
der dan 250 grammen mogen wegen. Dienaangaande
komt niets voor, noch in de wet van 22 Juli 1870, noch
in de verschillende koninklijke besluiten, opgenomen
in de Staats-courant van 9 December jl. De beambten
van het postkantoor te Amsterdam verwijzen naar de
„Postgids," onder medewerking van het hoofdbestuur
der posterijen uitgegeven. Deze mag echter geene
andere bepalingen bevatten dan de wet zelve en de
koninklijke besluiten, terwijl dat boekje zeker ook geen
kracht als wet bezitten kan. De schaal voor de porto's
van monsterpakjes klimt met 40 grammen op, zoodat
het maximum dan in elk geval had moeten zijn 240 of
280 grammen en in geenen deele 250, waarbij geheel
willekeurig het volle port geheven wordt voor een deel
van 40 grammen. In de bedoeling der wet kan dit niet
liggen, want voor brieven wordt een maximum van 1
kilo (1000 grammen) bepaald, terwijl zulks voor pak
ketten voor drukwerken zelfs niet eens het geval is.
Eenstemmigheid bestaat er op dit punt dan ook niet,
want op vele kantoren worden monsterpakketten van
ongeveer 1 kilo voortdurend aangenomen, zijnde dus
tot het maximum dat voor briefpakketten is bepaald.
De baron Alfred vonLiebenstein is te Weenen gevan
gen genomen wegens oplichterij, o. a. ook van dr. Sanders
te Amsterdam voor een som van 3800. De laatste had
zich, volgens de Kölnische Zeitung,naar Weenen begeven
om van de zoogenaamde rijke bloedverwanten van den
baron betaling te verkrijgen; het bleek echter dat de
rijke bloedverwanten alleen in de verbeelding van den
baron bestonden.
Een vreemdsoortige diefstal is onlangs te Londen
gestraft. De heer Arthur Lamb, advocaat en een zeer
welgesteld man, is tot negen maanden gevangenis en
dwangarbeid veroordeeld wegens het ontvreemden van
rechtsgeleerde werken uit de bibliotheek van „Lincoln'a-
inn," welke hij stuksgewijze had verkocht. De Daily
news en andere bladen meenen dat zich hier een geval
voordoet van zoogenaamde kleptomanie: eene hebbe
lijkheid die den lijder tot stelen aanspoort alleen om het
genoegen van stelen. Anders acht men het onverklaar
baar dat een geacht en welgesteld man, die een huisge
zin heeft, zijn gansche geluk opoffert voor een gestolen
waarde van enkele schellingen of stuivers.
Yerkoopingen en aanbestedingen.
Eergisteren is in den Haag door het ministerie van
justitie aanbesteed: het onderhouden van en het doen
van eenige herstellingen aan de gevangenissen en rechts-
gebouwen te Middelburg en te Zierikzee, en de gevan
genis te Goes, gedurende de jaren 1871, '72 en '78.
De laagste inschrij ers zijn de hoeren:
a Voor het provinciaal gerechtshof te Middelburg,
M. K. Jeras Zonen aldaar, voor f 1515.
b Voor het huis van verzekering te Middelburg dezelf
den, voor f 1225.
c. Voor de arrondissements-rechtbank te Zierikzee
J. Lammers aldaar, voor f 1084.
d. Voor het huis van arrest te Zierikzee dezelfde
voor f 1365.
e. Voor het huis van arrest te Goes P. Buitendijk
aldaar, voor 6967.
Thermometerstand.
18 Jan. 's av. 11 u. 37 gr.
19 'smorg.7u.35gr.'8midd. 1 u. 37 gr.'sav. 6 u. 35 gr.
Algemeen overzicht.
Bij een te Versailles uitgevaardigd manifest is het
„Duitsch keizerrijk" thans plechtig geproclameerd ge
worden. In dit stuk wordt gezegd dat, op den algemee-
nen wensch van de Duitsche vorsten en volken naar de
herstelling van het Duitsch keizerrijk, de erfelijke titel
van keizer door koaing Wilhelm van Pruisen is aange
nomen. De nieuwe „keizer van Duitschland" verklaart
te vertrouwen dat het thans ingetreden tijdvak het
volksgeluk zal vermeerderen en oen duurzamen vrede,
„door nieuwe grenzen verzekerd", Duitschland zal be
schermen tegen de aanvallen, waarvan het sedert eeuwen
het slachtoffer was. De keizer roept overigens voor zich
en zijne opvolgers s' hemels zegen in en belooft om de
integriteit van het keizerrijk getrouwelijk te handhaven,
niet door veroveringen, maar door den vrede, het als? emeen
welzijn, de vrijheid en de nationale beschaving, kortom
het: r empire c" est la paix wordt thans in het Duitsch
vertaald. Of vrijheid, volksgeluk en beschaving daarbij
intnsschen wel veel zullen winnen, valt zeer te betwijfe
len. De proclamatie van het Duitsch keizerrijk is
gisteren door een groot „militair feest" te Versailles ge
vierd.
Voorloopig wordt inmiddels de oorlog met onverge
lijkelijke woede voortgezet en doen de neutrale mogend
heden niets anders dan, door begunstiging der pogingen
van „Het roode kruis", zich de dankbaarheid verwerven
der talrijke gewonden welke waarschijnlijk zonder die
hulp zouden zijn omgekomen, daar de "oorlogvoerende
partijen geen voldoende ambulance-en veldhospitaal-
dienst bezitten. Na „Het roode kruis" is thans echter
reeds een „blauw kruis" verrezen, ten doel hebbende
om het lot der krijgsgevangenen te verzachten. Daar
zich dit wel vooral tot de honderd duizende Fransche
krijgsgevangenen in Duitschland zal moeten uitstrekken
ligt daarin iets vrij beleedigends voor Duitschland,hetwelk
toch blijkbaar niet in staat wordt geacht om zelf zijne
plichten ten opzichte dier krijgsgevangenen te vervul
len. Zijn de gouvernementen in Duitschland daartoe
buiten staat en de berichten omtteat het lot
der tallooze Fransche krijgsgevangenen in verschillende
Duitsche steden geeft wel reden om dit aan te nemen
dan geve het, gelijk de Arnhemsche courant heden te
recht opmerkt, hun dè vrijheid weder en „speculeere
niet op de barmhartigheid van andere natiën." Maar,
zou wellicht de een of ander vragen, is dit een ge
gronde reden om, waar de toestand der krijgsge
vangenen nu eenmaal zoo treurigis,hun niet te helpen
Men zou dan echter met evenveel recht ook een „groen
kruis" kunnen oprichten, om ondersteuning te verleenen
aan de duizende huisgezinnen van laudwehr-soldaten,
welke thans onverzorgd zijn en de grootste armoede
lijden, omdat keizer Wilhelm van Duitschland den thans
offensief gewórden oorlog tegen Frankrijk wil blijven
voortzetten. Duitschland behoort zelf te voldoen aan al
zijne verplichtingen ten opzichte der Fransche krijgsge
vangenen en onverzorgde huisgezinnen van landwehr-sol-
daten, en in de neutrale rijken van Europa zijn waarlijk
indirecte slachtoffers van den tegenwoordigen oorlog
genoeg te vinden onder eigen landgenooten, om hulp en
ondersteuning te verleenen.
In een brief uit Lyon van 15 Januari wordt gezegd
dat indien het aan den generaal Bourbaki mocht geluk
ken om Montbeliard te nemen hetgeen sedert heeft
plaats gehad de belegering van Belfort door de Duit
sche troepen noodwendig zou moeten opgebroken wor
den. Vandaar waarschijnlijk het nog niet bevestigd
gerucht van Belfort's ontzet, als gevolg der inneming
van Montbeliard. Overigens wordt in bedoelden brief
gemeld dat het leger van den generaal Bourbaki uit
vier legerkorpsen bestaat, waarvan het eene onder on
middellijk bevel van Bourbaki zelf staat en de overige
drie worden gekommandeerd door de generaals Bres-
solles, Garibaldi en Cremer.
Met het oog op de talrijke versterking, welke naar
den Dnitschen generaal von Werder is afgezonden en
met versnelde marschen zoo spoedig mogelijk de plaats
harer bestemming tracht te bereiken, mag men aannemen
dat de generaal Bourbaki met den meesten spoed zijne
krijgsoperatiën zal voortzetten.
Uit de bezetting van St.Quentin door het noorderleger,
onder bevel van den generaal Faidherbe, blijkt dat de ves
ting Peronne nog slechts eenige weinige dagen zich
tegen de Duitsche belegeringstroepen zou hebben moeten
verdedigen om ontzet te worden. Nadere berichten om
trent de capitulatie dier vesting melden dan ook dat
een vijf en twintigtal officieren tegen de overgave der
aan hunne verdediging toevertrouwde vesting hebben
geprotesteerd.
De reeds medegedeelde bemachtiging van Alonijon
door de Duitsche troepen, welke in het zuidwesten don
terugtrekkenden generaal Chanzy vervolgen, heeft de
directe gemeenschap van het vroegere Loire-leger met
Cherbourg verbroken. De vijftig duizend man verster
kingstroepen, welke, gelijk men weet, van daar naar den
generaal Chanzy waren gezonden, hebben dan ook hun
marsch moeten staken en zullen nu waarschijnlijk langs
een anderen weg het hoofdkwartier, waarheen zij bestemd
zijn, trachten te bereiken.
Een deel der Duitsche troepen, welke den generaal
Chanzy op zijn aftocht vervolgen, bedreigt Tours, de
vroegere residentie der regeerings delegatie. Reeds is
alle gemeenschap verbroken tusschen deze stad en
Le Mans.
Van het bombardement der Fransche hoofdstad ver-
neemt men in de laatste dagen weinig. Ook in de tele
grammen van koning Wilhelm aan koniügin Augusta
wordt daarvan geen gewag meer gemaakt, waaruit mer
zou kunnen opmaken dat het resultaat van het bombar
dement niet beantwoordt aan de daaromtrent gekoes
terde verwachtingen. The Times betoogt trouwens dat
dit bombardement, uit een militair oogpunt, een kolos
sale fout is.
Laatste berichten.
Vzrsailles.
Eergisteren (Dinsdag) hebben de Fransche troepen
onder bevel van den generaal Bourbaki opnieuw een
aanval gedaan op het leger van den generaal von Wer
der. Deze sloeg echter dien aanval op zijne verschanste
stellingen zegevierend af. Ook de aanvallen der Fran--
schen op verschillende andere punten werden afge
slagen. Het leger van Bourbaki is in vollen aftocht.
Het bombardement van Parijs wordt krachtiger
dan vroeger voortgezet.
