huysen, Kalff, van der Does, Hoffmhn, van G'oltstein,
Lnyben, Haffmans, Smitz, Cornelis, van Lijnden en
Bichon.
De benoeming van een commies-griffier en de behan-
deling van de verder aan de orde zijnde wetsontwerpen
worden verdaagd tot den volgenden dag, zullende daarna
het wetsontwerp op de bieren en azijnen worden be
handeld.
Öuitmlünö.
Algemeen overzicht.
Het Noordduitsch bo'ndsparlement had, alvorens
uiteen te gaan, eene commissie benoemd om aan koning
Wilhelm een adres van hulde te gaan aanbieden. Men
had wel alle mogelijke voorgedragen ontwerptractaten
goedgekeurd, alle aangevraagde kredieten verleend, het
aanbieden van den keizerstitel aan koning Wilhelm toe
gejuicht, en aan alle oppositie van een enkel lid der
Fortsehrittspartij en een der weinige sociaal-democraten
op de meest onparlementaire en ruwste wijze het stil
zwijgen opgelegd, maar men wilde nog meer doen. En
daar ging dus eene commissie uit Berlijn op reis naar
het Pruisisch hoofdkwartier; 't was van een Pruisisch-
monarcbaal standpunt dan ook wel aardig om, onder de
bestaande omstandigheden, hulde te gaan brengen aan
den „keizer van Duitschland" in het hart van Frankrijk,
waarheen de Duitsche wapenen zich zegevierend den
weg hadden gebaand. Gisteren werd de deputatie bij
koning Wilhelm toegelaten en zag hare huldebetuigin
gen beantwoord op de traditioneele wijze. De aanstaande
keizer van Duitschland verklaarde in den eenparigen
wensch der vorsten en der Duitsche natie de roeping
der Yoorzieuighëid te zien, welke bij dan ook wil volgen.
Zoo zal dan de tegenwoordige oorlog ook hebben
bijgedragen om in Duitschland het monarchaal beginsel
zeer krachtig op den voorgrond te doen treden, en daar
mede een scherpe afscheidingslijn te tiekken tusschen'
de monarchalen in den lande en diegenen, welke aan het
monarchaal systeem niet alles ten offer willen gebracht
zien, en wel allerminst hun vrijheid, om nog niet eens
te spreken van de meer radicale partijen, waarvan thans
zelfs de sociaal-democraten zich in het Duitsch parlement
vertegenwoordigd zien. Die partij heeft in die ver
gadering steeds aangedrongen om den vrede te bewaren
en later om toch den vrede te sluitenmaar het was immers
de Voorzienigheid, welke, door middel van koning Wil
helm, den oorlog verklaarde te willen voortzetteneven
als ten tijde van Peter den kluizenaar, werd tot den
kruistocht tegen Frankrijk opgewekt. Toch is de
reputatie van die sociaal-democraten bij menigeen
daardoor verbeterd, en kwam de vraag op wat die
lieden dan tocb eigenlijk wel willen. Tot dusverre
had men zich voorgesteld dat zij tot het schuim der
maatschappij behoorden, een troep oproermakers waren
en, als niet-hebbenden, door eene bloedige maatschap
pelijke revolutie slechts de plaats der nu-hebbenden
wilden innemen. Overigens bezat het reeds niet-begrepen
woord „democratie" in veler oor al een zóo verschrik-
kelijken klank dat het nog minder begrepen woord
„sociaal-democratie" iets monsterachtigs verkreeg. Waar
die lieden zich echter zoo vredelievend betoonden, wilde
men hun de eer aandoen om eens te onderzoeken of de
klank van hun partij-naam terecht zooveel ontzetting
inboezemde. En men luisterde naar hen, waar zij herin
nerden hoe zij eigenlijk niets anders enniets meer verlang
den dan de thans bijna alle maatschappelijke toestan
den bcheerschendeburgerij eertijds van den adel en de
bevoorrechte standen verlangde en ook verkreeg. Men
erkende dat er iets waars was in hun bewering dat de
arbeidenden te veel afhankelijk waren van het kapitaal
en dat de werklieden nooit ondersteuning ontvan
gen van staatswege in den vorm van subsidiön
rentegaranticn en dergelijke, zooals steeds het geval is
niet de middelklasse, de bourgeoisie. Men verschrok, na
deze herinneringen, niet al te zeer van de eischen der
sociaal-democraten dat de heerschappij van het kapitaal
zou worden gebreideld, dat daartoe bijv. staatsbanken
zouden worden opgericht, waarin ook de werkman zeker
krediet zou kunnen verkrijgen. Men kon zelfs eenigszins
zich voorstellen dat de sociaal-democraat de zekerheid,
dat hij zijn dagelijksch brood zou hebben, hooger stelde
dan de vraag of koning Wilhelm den titel van keizer
zou aannemen, en dat hij den vrede verlangde hersteld te
zien om zijn reeds zoo schralen disch niet nog schraler
te zien worden. Men kwam zelfs tot de conclusie dat, na
de vestiging van het Duitsch keizerrijk, de totale ver
nietiging van Frankrijk, de invoering van eenige nood
zakelijke hervormingen en de behandeling van nog een
aantal andere zaken, toch ook eens in overweging be
hoorde genomen te worden of er niets te doen viel tot be
vrediging dier sociaal-democraten, zonder voor ziekelijke
en kunstmatig in 't leven geroepen toestanden temoeten
vreezeu. Men zou dan echter eerst nog wel eens hooren
wat de heer von Bismarck er van dacht.
Voorloopig had men zich intusschen met wat anders
bezig te houden, onder meer met de halstarrige Luxem
burgers, die de eer niet willen beseffen om bij het mach
tige Duitschland te worden ingelijfd. Het was nu juist
eene zoo gunstige gelegenheid. Gisteren echter legde
het groothertogelijk gouvernement in de Luxemburg-
schfe kamer van afgevaardigden de verklaring af, dat de
dóór den heer von Bismarck aangevoerde grieven, ter
rechtvaardiging zijner opzegging van het tractaat van
1867, op een verkeerde voorstelling rusten.
Het Luxemburgsch gouvernement verklaarde echter
noch den tekst der nota van den kanselier von Bismarck,
noch het afgezonden antwoord te kunnen mededeelen.
Overigens werd de onzen lezers bekende mededeeling
van den groothertog voorgelezen, luidende„Ik hecht in
allen opzichte en op elk punt mijne goedkeuring aan
hetgeen door Z. K. H. en door het gouvernement van het
groothertogdom ten aanzien van de Pruisische nota is
gedaan. Wij zullen te zamen het tractaat van Londen
van 11 Mei 1867 alsmede de eer en de onafhankelijkheid
van het groothertogdom verdedigen."
Van het oorlogstooneel is heden een bericht over
Karlsruhe ontvangen, volgens hetwelk de weder door de
Franschen bemachtigde stad Nuits, niet ver van Beaune
gelegen,door eene afdeeling Duitsche troepen is bestormd
en bezet. Na een heftig gevecht, waarin de Duitschers
ongeveer driehonderd man aan dooden en gekwetsten
verloren, trokken de Fransche troepen af. Het blijkt
echter niet dat dit gevecht van meer beteekenis is ge
weest voor de Duitsche troepen dan de verschillende
kleine botsingen, welke gedurende de laatste dagen
meer westelijk hebben plaats gehad. Om verder zuid
waarts te kunnen voortrukken zullen de Duitsche troe
pen nog ernstiger tegenstand hebben te overwinnen.
Laatste berichten.
Londen.
Volgens hierontvangenbericht zal door de Vereenigde
staten van de Engelsche regeering schadevergoeding
gevorderd worden voor de handelsvaartuigen, welke
door de Engelsche kruisers genomen zijn, benevens
teruggave voor de door Amerika gemaakte onkosten als
gevolg van de uitrusting dier kruisers.
The Daily News meldt dat Parijs waarschijnlijk tot
April de noodige levensmiddelen zal bezitten. Dit blad
spreekt ook de geruchten tegen, volgens welke nieuwe
onderhandelingen zouden geopend zijn over eene wapen
schorsing.
The Daily Telegraph verzekert dat het bombardement
van Parijs in den eersten tijd nog onmogelijk zal wezen.
Bordeaux.
Blijkens berichten uit Parijs, loopende tot 11 Decem
ber, met postduiven aangebracht, is de bevolking steeds
vol moed, heerscht er een volmaakte rust en is men nog
voor langen tijd van levensmiddelen voorzien.
Fer tailles.
Officieel. Bij de bestorming van Nuits werden onge
veer zes honderd Franschen krygsgevangen gemaakt.
Nadat Zaterdag de vijand in een gevecht werd terugge
dreven, rukten onze troepen gisteren op naar Chateau
Regnauit.
Brussel.
Bij de heden hier gehouden verkiezing voor een lid
van den senaat ia de clericale candidaat, graaf de Mei ode,
met eene meerderheid van veertien honderd stemmen ver
kozen. Meer dan acht duizend kiezers hebben niet aan
de stemming deelgenomen.
Duitschland.
Bij de bestorming van Nuits is prins Wilhelm van
Baden licht gekwetst geworden.
De Kreuzzeiting verzekert dat er groot bezwaar
bestaat om het noodige oorlogsmaterieel te transpor
teeren tot het bombardeeren van Parijs. Dit zal echter
nu spoedig ter plaatse aanwezig zijn, waarna de groote
militaire belangen omtrent de te nemen besluiten zullen
beslissen.
Volgens den Staats-Anzeiger heeft de koning in
zijn antwoord aan de deputatie uit den rijksdag onder
meer bet volgende gezegd:
„De uitnoodiging des konings van Beieren om de
waardigheid van keizer van het oude Duitsche rijk te
herstellen, heeft mij diep getroffen, maar gij weet dat in
deze quaestie, welke zooyele groote belangen raakt en
tevens in betrekking staat tot zoovele groote souvereinen
der Duitsche natie, mijn eigen gevoelen en persoonlijke
overweging op mijn besluit niet overwegend kunnen
werkenhet is slechts met het oog de eenstemmigheid der
Duitsche vorsten en vrije steden, alsmede op het eenparig
verlangen van de Duitsche natie en hare vertegenwoor
digers, dat ik de roeping der Voorzienigheid erkennen
zal om die te .volgen, in het vertrouwen op den goddelij-
ken zegen."
De Kölnische Zeitung meldt wederom eene arres
tatie, welke aan die van dr. Jacoby herinnert. De parle
mentsleden Bebel, Liebknecht en Hepner zijn gevangen
genomen, beschuldigd van hoog verraad. Men zal zich
herinneren dat dit ook aan dr. Jacoby werd te laste ge
legd, omdat bij had gewezen op de nadeelen eener inlij
ving van den Elzas en Lotharingen bij Duitschland.
Bedoelde parlemensleden zullen waarschijnlijk op het
sluiten van den vrede hebben aangedrongen. Dit was
althans de houding dezer heeren in het Noord-Duitsch
parlement, alwaar zij tot de sociaal-democratische partij
behooren.
Aan de geruchten omtrent nieuwe onderhandelin
gen over eene wapenschorsing, door the Morning Post
gemeld, wordt door verschillende dagbladen geenerlei
waarde gehecht.
Uit Munühen wordt gemeld dat er veel kans bestaat
voor eene verwerping van het ontwerp-tractaat tot ver-
eeniging van Beieren met den Dnitschen bond, door de
Beiersche kamer van afgevaardigden. De commissie
van rapporteurs bestaat uit de heitigste tegenstanders
van dit tractaat, hetwelk reeds door het Noord-Duitsch
parlement werd goedgekeurd, alvorens aan de goedkeu
ring der Beiersche vertegenwoordigingte zijn onderwor
pen Mocht bedoelde verwerping plaats hebben dan zou
echter het gouvernement van koning Lodewyk eenvou
dig do kamer ontbinden op echt-Pruisische wijze. Van
de vertegenwoordigers der natie duldt men in het
aanstaand Duitsch keizerrijk geen oppositie meer.
Van het ooilogstooneel.
De correspondent van the Daily Telegraph deelt uit
Versailles het volgende mede over de verliezen der
Duitschers:
„De verliezen die de Duitsche troepen in den vier-
daagschen strijd hebben geledeD zijn aanzienlijk, en
menige leemte moet worden aangevuld, vooral in de
ryen der Wurtembergsche.
„De koning heeft de officieele opgave der verliezen
aan dooden, gekwetsten en vermisten ontvangen die
ongeveer 5000 man bedragen, terwijl het verlies der
Franschen op 13000 man wordt begroot. Een groot ge
tal officieren der Duitsche troepen, dietotde aanzienlijkste
geslachten van Pruisen, Saxen en Silezië behoorden,
zijn gesneuveld.
„Als een bewijs van de aanzienlijke offers welke deze
oorlog reeds aan de Pruisische aristocratie heeft gekost,
kan ik u verzekeren, dat een in Duitschland algemeen
bekend geslacht reeds tien leden te betreuren heeft. Van
de negen kolonels die met het regiment garde-in fan terie,
in den loop der maand Juli, Berlijn verlieten, is geen
enkele aan den dood ontsnapt.
„Verscheidene regimenten der keurkorpsen, die overal
op de gevaarlijkste punten zijn geweest, hebben twee
derden en sommige drie vierden van hunne officieren
verloren. Vooral de Zuid-Duitsche legers hebben een
groot getal slachtoffers te betreuren. Van' bet begin
van den oorlog tot op dit oogenblik waren de Beiersche
troepen steeds aan het gevaar blootgesteld en hebben
verschrikkelijk veel geleden. De Wurtembergsche, die
sedert het begin van Augustus betrekkelijk aan weinig
gevaar blootstonden, hebben thans zoovele offers ge
bracht, dat half Zwaben daardoor in rouw is gedompeld.
„Het is ongelukkig, dat zoo weinige van de gewonden
herstellen. Slechts enkele van hen die zwaar gewond zijn
en eene amputatie moeten ondergaan, behouden het
levén. De ambulances zijn wel voortreffelijk ingericht,
maar de hospitaalkoorts richt er haar vreeselijke ver
woestingen aan.
„Daarenboven oefent de hevige koude, waaraan de
ongelukkigen, na een gevecht zooals dat van de Marne,
uren lang zijn bloootgesteld, eer zij van het slagveld
kunnen worden vervoerd, een zóo nadeeligen invloed
op het zenuwstelsel uit, dat slechts weinigen dien te
bo\en komen. Een groot aantal der Fransche gewonden
bij Champigny en Brie hebben zes en dertig uren op de
sneeuw gelegen voordat zij werden weggehaald. Geen
wonder dat intusschen een groot gedeelte was gestorven 1'
Het was een schoone December-morgen, zoo schrijf
een Duitscher uit Orleans, toen onze troepen de stad
binnenrukten en door de schitterende fanfares hunner
muziekkorpsen aan de inwoners verkondigden, dat wij
terug waren. Tot nogtoe waren slechts Beierschen in de
stad geweest, doeli nu waren het Pruisen en de inwoners
toonden zich niet zeer ingenomen met de nieuwe be
zoekers. Zij drukten hun ongenoegen uit door hunue
