MIDDELBURGSCHE
COURANT.
l\°' 97.
1870.
D insdag
26 April.
Bij (leze couranl behoort een bijvoegsel.
Middelburg 25 April.
De gemeenteraad alhier zal op Woensdag a., des na
middags te éen uur, een openbare zitting houden ter be
handeling der volgende zaken: missives gedepntcerde
staten goedkeuring raadsbesluitenadres van Uije (X,
aankoop gemeentegrondadres J. Gilde, uitgifte in erf
pacht gemeentegroud; staat comptabiliteit godshuizen,
1869; missive schuttersraad, af- en overschrijving be
grooting 1869; twee missives van het burgerlijk armbe
stuur, idem; voordracht vooreen hulponderwijzer,school
G; voorstel burgemeester en wethouders wijziging ver
ordeningen op het begraven van lijken en de gemeente
begraafplaats.
Bij beschikking van den minister van financiën, afdee-
ling telegraphie, is de klerk van de rijks-telegraaf D. van
der Ent, met ingang van den 26ct» dezer, op zijn verzoek
eervol ontslagen.
Benoemingen en besluiten.
leger. Benoemd Zr. Mr. tweede zoon Willem Alexan
der Karei Hendrik Frederik, prins der Nederlanden, tot
kapitein bij de bataljons jagers van het regiment grena
diers en jagers a la suite van het korps; tot kapitein bij
het regiment rijdende artillerie a la suite van het korps,
en tot ritmeester van het 4« regiment huzaren a la suile
van het korps.
marine. Bevorderd tot luitenant ter zee le klasse a la
suile Z. K. II. Willem Alexander Karei Hendrik Frederik,
prins der Nederlanden.
koloniën. Verleend, als waardeering van goede dien
sten, de personeele titel van ingenieur aan den fabriek
en magazijnmeester voor den dienst der Nederlandsche
bezittingen ter kust van Guinea H. J. J. Jansen.
ministeribele departementen. Belast met de waar
neming der betrekking van referendaris, chef van het
bureau West-Indische zaken bij het departement van
koloniën, J. II. A. W. baron van Heerdt tot Eversberg,
West-Indisch hoofdambtenaar met verlof hier te lande.
Benoemd bij het departement van koloniën, met ingang
van 1 Juni a.s., tot adjunct-commies, de le klerken W.A.
F. N. C. M. Hartmann, P. R. Beukers, J. Geradta, Th. Jel-
tes, F. J. A. Buys, J. T. Braun en C. A. Gevers Leuven
en tot bode, de adstistent-boden T. J. zich noemende en
schrijvende M. J. Kriens en C. L. Molenbroek.
Gemengde berichte».
De sckildersknecht Robart is heden morgen te half
vier uren, teugevolge van bijkomend koudvuur, in het
gasthuis overleden. De toestand van Tavenier is voort
durend gunstig.
Jl, Zaterdag ochtend is aan boord van de stoomboot
Admiraal de Ruijter, ter hoogte van Haatten, eene vrouw
die moest worden overgebracht naar het krankzinnigen
gesticht te Dordrecht, aan hare geleiders ontsnapt en in
het water gesprongen. Niettegenstaande de in het werk
gestelde pogingen van de equipage der stoomboot om
haar te redden, is zij verdronken.
Toen sir Charles Lyell in do Yereenigde staten
reisde, werd hem, naar men verhaalt, den volgenden
vriendenraad gegeven: Wanneer de stoomboot waarop
gij u bevindt in snelheid met een ander gaat wedijveren,
verwijder u dan zoover mogelijk van de machine, en als
een der manschappen roept: de heeren die hun passage
geld nog niet betaald hebben moeten zich naar de hut
der dames begeven! gehoorzaam dan onmiddellijk, want
danstaateen ontploffing te wachten.Maarwaarom inde
hut der dames? Omdat deze aan het uiterst einde
der boot gelegen is, en omdat de kapitein zich slechts
bekommert om de persoonlijke veiligheid van hen
die nog niet betaald hebben; de anderen zijn hem
totaal onverschillig. Betaal dus nooit vooraf, want indien
gij gedurende de reis overboord valt en de matroos die
op den uitkijk staat den kapitein toeroept: Man over
boord! zal deze vragen: heeft hij betaald? en indien hij
een bevestigend antwoord ontvangt zal hij uitroepen:
.Yóoruit?
Tkerinometersland.
23 April, 's av. 11 u. 44 gr.
24 'smorg. 7 u. 52 gr.'smidd.lu. 56 gr.'sav. 6 u. 52 gr
|sav. 11 u. 50 gr.
;.7u.52gr. 'smidi. iu.GIgr. 'sav. 6 u.55 gr.
Provinciale staten van Zeeland.
{Vervolg van het bijvoegsel.)
Hij betwijfelt niet of er zijn ingelanden genoeg die
gaarne iets meer zullen opbrengen, doch men moet dat
zoolang verschuiven en niet licht raken aan de f 10.96.
Anderen hebben een tijdelijke verhooging aan geraden,
doch hij doet opmerken, dat de lasten toch reeds hoog ge
noeg zijn, terwijl de pachten niet in evenredige verhou
ding tot de graanprijzen staan.
Verder wijst hij er op dat er gebreken bestaan en hoe
ongaarne de polderbesturen inmenging zien in hun
bestuur en hoe eigendunkelijk zij soms handelen. Hij her
innert zich eene algemeene vergadering te hebben bijge
woond toen de president dood was en nog geen hoofd
commies benoemd. Hij deed toen de vraag: wat de reden
was, dat er nog geen nieuwe president was benoemd
geworden en merkte duidelijk, dat die vraag geen aan
gename» indruk maakte- men antwoordde slechts, dat
de vorige president nog niet lang geleden was gestorven.
Toen hij daarop vroeg wanueer men voornemens was tot
de benoeming van een anderen hoofdcommies over te
gaan, luidde het antwoord eenvoudig, dat men hem daar
van later zou kennis geven. Hij zou nog meer misbruiken
kunnen opnoemen, doch wil die hier liever niet bespre
ken en het is onnoodig daarvoor eene zitting met ge
sloten deuren te verzoeken. Hij kan echter niet nalaten
bij deze te kennen te geven dat liet hem genoegen heeft
gedaan te zien dat niet minder clan 122 ingelanden bij
adressen bewijzen van adhaeéiê hebben gegeven, waaron
der velen die een groot aantal hektaren grond bezitten.
Hij heeft op zijn verzoek welwillend eene statistiek
omtrent die personen ontvangen en daaruit gezien, dat
ze niet behooren tot de categorie van hen, die men maar
kan laten teekenen, maar dat er veel onafhankelijke
mannen bij zijn. Hij heefter niet voor geloopen onder
teekenaars te verkrijgen en ook geene oproeping in de
couranten geplaatst. Slechts twee burgemeesters heeft
hij van zijn voornemen kennis gegeven om het voorstel
in zijne nota's vervat te doen, en hij betuigt nogmaals
dat het hem verheugt dat er zooveleti zijn gevonden, die
instemmen met zijn voorstel om misbruiken te weren.
Wat hij overigens vroeger heeft aangevoerd omtrent het
wenschelijke van een hoofdingenieur, dat is ook hier
van toepassing. In het algemeen verslag komt op bl.-idz. 2
al. 3 eene clausule voor die bezwaar maakte tegeu be
perking der categorie waaruit men een voorzitter zou
kunnen benoemen, terwijl op pag. 3 al. 5 wordt erkend
dat de hulp van een kundig ambtenaar zeer te wenschen
is. Het bezwaar der beperkte categorie is echter nu op
geruimd, door de keus te geven tusschen drie categoriën
waarvan vooral de derde zoo ruim mogelijk is. Hij be
twijfelt of de personen die in het algemeen,verslag worden
opgenoemd voldoende ontwikkeld zullen zijn en wenschfc
vooral een deskundige, omdat hij meerder zekerheid
heeft dat het technisch belang van den polder beter door
twee personen dan door Óen zal worden behartigdvier
oogen toch zien meer dan twee.
De heer Snouck Ilurgronje zegt dat hetzelfde wat
lieden morgen door hem is aangevoerd tegen de benoe
ming van een deskundigen president, thans zou kunnen
gelden tegen de aanstelling van een deskundigen advi
seur. Hij zal die motieven dus niet herhalen, maar slechts
een paar punten bespreken welke door den heer de Jonge
van Ellemeet zijn te berde gebracht. Dat lid heeft met
voldoening gewezen op de adressen van ingelanden van
Walcheren ingekomen tot ondersteuning van zijn denk
beeld. Spreker weet niet hoe die adressen in de wereld
zijn gekomen, en of het is geweest uit eigen beweging,
terwijl verschillende adressen een schier gelijkluidenden
inhoud hebben. Wel weet bij dat te Westkapelle die
adressen met een begeleidenden brief van den burge
meester aan de landlieden zijn toegezonden. Ofditelders
evenzoo is geschied, is hem niet bekend. Maar hoe dit
ook zij, hij hecht aan die adressen niet veel waarde,
overtuigd dat hij, als hij zich de moeite daartoe had
willen geven, een nog grooter aantal adressen tegen het
voorstel van den heer de Jonge van Ellemeet had kun
nen doen uitgaan. In een dier adressen ten gunste vau
dat voorstel wordt ook gesproken vau de opheffing vau
misbruiken en omkooping, doch het blijft spreker een
raadsel hoe die misbruiken door de benoeming vau een
deskundige zouden ophouden. Zullen dan, vraagt hij, de
achttien te benoemen commissarissen niet bevoegd zijn
de wijze te beoordeelen waarop de zaken van dien pol
der behooren te worden behartigd? Zij zijn toch niet
onmondig, dat de staten zouden hebben te zorgen voor
die behartiging.
Evenmin weegt voor hem wat de heer de Jonge van
Ellemeet, bij zijn verwijzing naar den val aan de Oost
watering en naar het gebeurde aui den Westkappelschen
dijk, heeft betoogd, want men verkeerde daar in een on-
natuurlijken toestand, aangezien de voorzitter juist
overleden en de oppercommies nog niet benoemd was.
Gesteld dat er een deskundige geweest ware, dan was
die val toch niet van zoodanige beteekenis dat de hulp
van een deskundige noodig zou zijn geweest. Wat daar
oogenblikkehjk gedaan moest worden was niet moeilijk.
Men moest een doorbraak voorkomen en daarvoor wist
ieder ingeland wel hoe hij handelen moest. Aan den dijk
te Westkapelle was een deskundige, doch die was ziek,
en zoo iets kan altijd gebeuren, ook al heeft men een
ingenieur aangesteld.
Dezelfde redenen die spreker nopen tegen het eerste
amendement te stemmen bestaan alzoo ook. tegen het
tweede.
De heer Verhagen zegt dat hij juist hetzelfde bad wil
len aanvoeren wat de vorige spreker in het midden heeft
gebracht. Alleen wil hij nog opmerken dat het eenig
verschil hetwelk tusschen den heer de Jonge van Elle
meet en de meerderheid dezer vergadering bestaat,
hierin gelegen is: dat die meerderheid bezwaar maakt
om het polderbestuur aan banden te leggen, hoezeer men
overigens overtuigd is van het wenschelijke van deskun
dige voorlichting en hulp. Al de amendementen van den
heer de Jonge van Ellemeet behooren zijns inziens thuis
in het bestuur van Walcheren. Er is herhaaldelijk ge
sproken van misbruiken. Ze zijn spreker onbekend,
maar als zij bestaan, dan zullen zj wier belangen er bij
betrokken zijn zeker zelve wel alles doen wat zij kun
nen om ze te doen ophouden.
De heer de Jonge van Ellemeet zegt, met betrekking
tot bet door den heer Snouck Hurgronje gezegde omtrent
de mondigheid van commissarissen, dat er geen ver
schil is tusschen het oude Walcheren en het te creëeren
Walcheren. Voorts merkt hij op dat het lid uit Goes
niet meer van misbruiken schijnt te willen hooren. Hij
zal ze ook niet meer noemen, ofschoon hij anders ter
loops zou kunnen wijzen op de hooge, onnoodig
hooge dagloonen. Hij wil echter afscheid nemen van de
theorie, om liever het terrein van de practijk te
betreden. En dan wijst hij er op, dat de eerste ver
kiezing wellicht goed kan uitvallen, doch daarom
geen waarborgen voor de toekomst bestaan. In Wal
cheren zal het worden wat in de polders van Noord-
Holland plaats heeft. Het gehalte, de soort van men
sehen, in dien polder gezeten, zal zich bepalen tot
den landbouwersstand, benevens éen heer, die zóu goed
is, en daarom alle macht in handen krijgt. Hij stelt de
landbouwers op lioogen prijs; hij heeft ze door een 27jarig
verblijf iu hun midden leeren kennen. Maar nevens
hunne eigenaardige goede eigenschappen hebben zij
ook hunne eigenaardige gebreken, liet is bij ben niet
altijd de vraag, wat het meest deugdelijke, maar wat het
goedkoopste is. En als nu die te verwachte stand van
zaken geboren is, dan zal de zelfstandigheid van den
polder Walcheren zich oplossen in de zuinigst mogelijke
begrootingen. Men spreekt veel van autonomie. De ge
meentebesturen hebben die ook; maar, als er sprake is
van het verstrekken van versnaperingen aan een gesticht
van liefdadigheid en daarvoor de beslissing in het hoog
ste ressort moet worden ingeroepen, dan blijkt wat
men van die autonomie der gemeentebesturen te denken
heeft!
Spreker is het eens met het lid uit Goes, betreffende
cle bevoegdheid der provinciale staten ten opzichte van
liet waterschap. De staten moeten alles aanwenden om
de belangen van het waterschap te behartigen. Maar hij
acht het niet mogelijk anders dan door middel van een
band de noodige waarborgen voor de belangen van den
polder te verzekeren. Laat die band er zijn, mits hetgeen
knellende zij en als hij een waarborg tegen knoeierijen
kan geven.
Waar men tot hem het verwijt richt, dat hij oude din-
geu uit de sloot haalt eu der dooden ascb roert, merkt
hij andermaal op dat die dooden zijn gedekt door het
reglement van Walcheren. Wanueer een hoofdofficier der
marine een prachtig schip dat niet meer naar zijn
roer luistert, op een bank zet, kan men hem daarvan
immers geen verwijt maken, maar moet dit geweten
worden aan dengeen die hem op dat schip geplaatst
heeft of van den bouwmeester daarvan.
Als een laatste argument voert spreker ten slotte aan,
dat als de leden der polderbesturen verklaren: ik ben
