Napoleon III (ongeduldig). Geen tegenspraak! Ik
•wil een volksbesluit en ik zal mijn wil ten uitvoer bren
gen Ik ben al die senaatsbesluiten moede. En thans be
gint mij al dat gepraat te vervelen ik ga heen. Beraad
slaagt in mijne afwezigheid en herinnert u dat gij te
kiezen hebt tusschen een volksbesluit en uw ontslag.
Overigens zijt gij volkomen vrij in uw oordeel. Vaartwel,
mijne heeren. (Hij vertrekt.)
Tweede tooneel.
De ministers.
öllivier (langzaam). Mijne waarde en beroemde
ambtgenooten, de groote Paruta, de mededinger van
Baco, placht te zeggen
Buffet. Laat de groote Paruta naar den duivel loo-
pen Mijne heeren, wilt gij uw ontslag indienen?
Allen (tegelijk). Neen Neen! Neen!
Buffet. Dus neemt gij het volksbesluit aan? enz.
ID bed r ij f
Een marktplein. Men leest op alle muren een voor
gesteld volksbesluit, aldus luidende:
Art. 1. Al wat de keizer gedaan heeft is uit
muntend.
Art. 2. Al wat (le keizer thans doet is uit
muntend.
Art. 3. Al wat de keizer in 't vervolg doen
zal is uitmuntend.
Koot van ambtenaren.
O groote Napoleon, bron van alle macht en alle bud
getten, gij van wien alle licht en alle wijsheid komt, gij
die benoemt en afzet, die den een bevordering schenkt en
den ander in ongenade doet vallen, beeld van God op
aarde, koning der koningen, keizer der keizers, neef
van uw oom, neef ook van de maan en de zon, schitterende
ster, overwinnaar van Solferino, onvergelijkelijk genie,
redder, verlosser en beschavcr der wereld, beschermer
van Haussraann en Piétri, afbreker van Parijs, ge
schiedschrijver van Cesar, kortom: verheven keizer, wij
bewonderen, prijzen u, en knielen voor u neder; gij wilt
een volksbesluit, gij zult het hebben. Wat gij gedaan
hebt, is wèl gedaan. Wat gij gezegd hebt, is wèl gezegd.
Wat gij denkt, is wèl gedacht. Strek over ons uwe mild
dadige hand uit welke de budgetten doet bloeien, en
strooi over ons den heraelschen dauw van regeerings-
betrekkingen en traktementen. Onze harten zijn u ge
wijd, onze zielen behooren u toe. Onze lichamen staan
u ten dienste; wandel over ons als over de st.eenen van
den weg; het zal ons tot vreugde wezen! Wij zullen,
o Napoleon, ons met alles gelukkig achten als gij onze
traktementen maar wilt verdobbelen.
Koor van soldaten.
Leve Napoleon III! Leve de groote keizer, wiens
troon wij met onze eigene handen opgericht hebben en
die ons alles verschuldigd is! Leve de neef van den
anderen! Leve de keizerin! Leve de keizerlijke prins!
Leve de gansche familieDat zijn lieden die niet trotBch
zijn jegens ons! Zij beminnen ons, vereeren onszij
kunnen niet leycn zonder ons, dat hebben zij wel reeds
honderd maal gezegd en dat weten wij ook wel. Indien
het leger eens voor acht dagen het werk staakte, wat
zouden de lui met kielen en met burgerjassen wel met
het keizerrijk uitvoeren? Maar wij zijn er nog! Wij; en
wij zullen onzen keizer verdedigen! Laat men hem
maar eens komen aanvallen, dan zal men eens wat zien,
Duizend duivels! Hel en verdoemenis! Bommen en
granatenMen zou dan eens zien dat de chassepots nog
wonderen kunnen doen. Maar, wat wil hij thans eigen
lijk van ons hebben? Dat wij „ja" schrijven onder
zijn volksbesluit Welnu! dat zullen we doen! Leve de
keizerLeve de keizer! Leve de keizer!
IIP bed rijf.
Koor uit het volk, werklieden, burgers en boeren.
Weer een volksbesluit! Scheidt dat nooit uit? Men
zou haast gelooven dat hij zijn genoegen er in zoekt om de
grondwet zoo nu en dan eens te veranderen. Welnu, laat
hij zijn zin doen zonder ons daarbij telkens lastig te
vallen.
Is het dan zoo moeilijk om ons in vrede te laten leven
Laat hij dood eenvoudig de vrijheid afkondigen om te
denken, te spreken, te schrijven, te vergaderen, zich te
vereenigen, de mairesde vrederechters en alle andere
rechters te benoemen; meer hebben wij niet noodig.
Den dag na deze afkondiging zullen wij de conscriptie
afschaffen, de helft der regeeringsbetrekkingen opheffen
en de belastingen tot de helft verminderen. Dat staat
meer met ons belang in verband en gaat ons meer aan.
Wat het volksbesluit betreft: het isslechtseenegelegen
heid voor de advocaten in het wetgevend lichaam om
met elkander te twisten, veel beweging temaken, glazen
suikerwater in te zwelgen en zich redenaars te laten
noemen. Naar den duivel met het volksbesluit!
IVe bedrijf.
Eerste tooneel.
Een marktplein. Men hoort van verschillende
zijden grommen, fluiten, of toejuichen en ziet
stembiljetten teekenenmen zingt de Marseil
laise en het Monrir pour la patrieKoor van
trommels en chassepots in de verte.
Tweede tooneel.
Ollivier bestijgt de tribune van het wetgevend
lichaam en zegt
Mijne heeren, de roemrijke dynastie der Napoleons is
voor de vierdemaal door zes millioen stemmen bevestigd
geworden. De onsterfelijke Paruta verhaalt
(Zijne stem gaat verder in het gedruis
en de toejuichingen van de rechterzijde
verloren.)
Vc bedrijf.
In de Tuileriën. Napoleon III en de keizerlijke
prins.
Vader, Frossard verveelt me, hij wil altijd dat ik mijne
voorstellen bestudeer; dat is zoo vervelend; ik zou ook
liever willen regeeren. Dat is wel een goede betrekking
die niet veel moeite kost. Hoe moet ik doen om te
regeeren?
Napoleon III. Niet3 is gemakkelijker, mijn zoon.
Daartoe is het voloende om de vier volgende soorten van
lieden goed en geregeld te betalen
De sergents de ville, die uwe vijanden gevangen nemen
De rechters, die ze veroordeelen
De soldaten, die ze doodschieten, en
De geestelijken die ze vervloeken.
Wanneer men de politie, het leger en de geestelijkheid
voor zich gewonnen heeft, is men meester van alles-
Intusschen, als ge beleefd wilt zijn jegens het goede
Fransche voik dat u voedt, moet gij het alle tien of
twaalf jaren een volksbesluit doen goedkeuren. Dat
isslechts een e formaliteit welke tot niets verbindt.
De prins. Vader, ik dank u, Ik zal van die les ge
bruik maken. ai.fred assollant.
Brieven uit België.
Brussel 10 April.
Nu is er waarlijk toch eens wat nieuws! Tengevolge
van een compromis tusschen eenige der voornaamste
leden van de Association liberale zal het onlangs bij de
stembus gestrande gewijzigd reglement weder in vlot
water komen. Aanstaanden Dinsdag wordt er opnieuw
een algemeene vergadering gehouden. Zal zij het com
promis bekrachtigen? Waarschijnlijk wel. Men heeft
van het programma de zinspeling op een eventueele
grondwetsherziening weggeschrapt, cn de heeren van
Humbeek en Orts, die gisteren tegenstanders van elkan
der waren, worden heden met den heer Albert Picard
de eenstemmige verdedigers van het programma. Deze
houding veroorzaakt eenige sensatie. Zooals bij iedere
transactie het geval pleegt te wezen, is men noch aan de
eene, noch aan de andere zijde voldaan. L'Echo du par
lement heft klaagliederen aan, en lTndépendance beige
knort. Tant de bruit pour une omelette! Het is waarlijk de
moeite niet waard, zoo luidt ten minste de stem der
publieke opinie, welke zich daarmede weinig bemoeit-
Ten bewijze daarvan strekke de vrees der verdedigers
van het thans gewijzigd programma: dat de algemeene
vergadering door weinig personen zal worden bijgewoond,
Eigenlijk geloof ik niet aan het succes van deze poging
om de Association liberale te doen herleven. Men is hier
te Brussel deze vernederende voogdijschap moede, en
wat er door indiscretie zooal onder het publiek bekend
is geworden naar aanleiding der laatste mededeelingen,
heeft wat te veel licht verspreid over vele duistere
zijden dezer vereeniging, vol kleingeestigen naijver en
groote intriganten. Ik denk dat de gemeenteraadsver
kiezing, die binnen kort hier te Brussel moet plaats heb
ben aan de Association liberale op zegevierende wijze
toonen zal dat haar rijk, met of zonder haar nienw pro
gramma, voor goed geëindigd is.
En niet slechts te Brussel toont zich dit verzet tegen
de doctrinaire partij, in spijt van de transactiën, welke
tusschen de doctrinairen en de zoogenaamde geavanceer-
den gesloten worden.
Ziet eens naar Gent. Ik heb u gezegd, en mijn collega
correspondent in die stad heeft het u op zijne beurt be
vestigd, dat ten slotte de verstandhouding hersteld was
tusschen beide Gentsche fracties van het liberalisme, die
een oogenblik gedreigd hadden zich van elkander af te
scheiden en daardoor de clericale candidaten te doen
zegevieren. De ministerieele pers was daarover opgeto
gen. Gaarne had l'Echo du parlement een Te Deum Lau-
danius aangeheven. Thans hebben de zaken weder een
ander aanzien gekregendoctrinairen en geavanceerd-
liberalen hebben zich te Gent verzoend, maar daar komen
nu alle drankverkoopers in opstand en verklaren aan de
tegenwoordige liberale afgevaardigden dat zij hen bij de
verkiezingen in Juni a. niet zullen stemmen indien de
nieuwe belasting, waarmede de heer Frère-Orban de
brandewijnstokerijen wil treffen, aangenomen wordt-
Eene deputatie van deze belanghebbenden heeft dezer
dagen eene conferentie gehad met twee hunner vertegen
woordigers, den heer de Kerckhove, vertegenwoordiger
en burgemeester van Gent, en den heer de Maere. Deze
afgevaardigden hebben geen beslissend antwoord gege
ven, doch alleen beloofd te zullen doen wat zij kunnen.
Een van beide gaf aan de drankverkoopers op de
klacht dat reeds van dit oogenblik en vóór alle beraad
slaging over de wet, de stokers den prijs van de jene
ver zeer verhoogden den raad om de glaasjes wat
minder vol te schenken.
Hij meende zeker een fijne geestigheid gezegd te
hebben, doch een Gentsche herbergier par sang gaf hem
het volgende krachtig en snedig antwoord
„Wij stemmen thans sedert twee en twintig jaren voor
de liberalen, omdat zij aan het bestuur wenschten te ko
men door middel der schoonste beloften van zuinigheid
te betrachten en de algemeene belangen ter harte te
nemen. In plaats daarvan hebben wij onze lasten voort
durend zien vermeerderen.
„De ministerieele bladen laten de loftrompet ten gunste
van den minister Frère luide klinken, omdat bij de be
lasting op het zout en de invoerrechten op de visch af
schaft, doch zij dragen zorg om te verzwijgen dat die
belastingen dubbel teruggevonden worden door die op
de geestrijke dranken.
„Welnu, door zoo te handelen schaft men eene belas
ting niet af, men verplaatst ze of men heft haar onder
een anderen naam. Hoe kan men nu daarvoor den minis
ter prijzen?
„Indien het ministerie en de zoogenaamde liberale
meerderheid der kamer inderdaad vrienden van het volk
waren, zouden zij de voorwerpen van weelde belasten
en niet juist hetgeen de werkman gebruikt. In plaats
van het ongelukkige glaasje jenever moesten zij de
fijne likeuren en den wijn belasten; daarin zou spoedig
het equivalent voor het verlies op het zout en de visch
gevonden zijn.
„Indien de liberale minister waarlijk zuinig geweest
was, zou hij de onderhoudskosten van onze groote en on
nutte militaire macht met de helft verminderd hebben
zooals hij eerst beloofde in plaats van haar te verdub
belen, zooals bij nu gedaan heeft. Daardoor had men ge
makkelijk alle belastingen, die drukken op hetgeen door
het volk verbruikt wordt, kunnen afschaffen.
„Wij beschouwen aldus vervolgde de Gentsche her
bergier onze vertegenwoordigers, persoonlijk, als
brave lui, maar wij geven u de stellige verzekering dat
wij, als de wet op de jenever aangenomen wordt, met
alle krachten zullen werken om het ministerie Frère-Bara
te doen vallen.
„Te lang heeft men ons door ijdele beloften bespot en
in onze verwachtingen teleurgesteld; wij willen eindelijk
daden en geen woorden meer, en wij geven u onverholen
de verzekering dat wij, wanneer ons geen gerechtigheid
geschiedt, als éen man zullen stemmen tegen de lijst
der „belovers zonder woord."
Zie, zoo staan de zaken te Gent. Te Brussel is het
volstrekt niet beter. De doctrinaire behendigheden en
kunstgrepen hebben hun tijd uitgediend. Misschien
worden de dijken in de maand Juni a. nog niet doorge
stoken. Maar verlaat u op mijne ervaring in de verschijn
selen welke ik opmerk: lang zal het niet meer duren
P. Charles Auguste deBeriot, de beroemde violist,
is overleden. Hij had helaas zichzelf reeds lang over
leefd en was slechts als de schaduw meer van voorheen,
sedert hij het gezicht en de gezondheid verloren had.
Treurig einde. Dubbel treurig wanneer men zulk een
loopbaan als een schitterende ster langzamerhand ziet
verbleeken en uitdooven.
■dfftiföingen.
Volgens een brief van den gezagv. L. P. de Vries,
dd. Passaroeang 16 Februari, zou hij den volgenden dag
met zijn schip Stad Middelburg de reis naar Nederland
aannemen. Schip en equipage waren in goeden staat.
Volgens brief van den gezagv. D. D. Ouwehand
dd. Rangoon 26 Februari, lag hij met zijn schip Luctor
et Emergo gereed te vertrekken naar Falmouth of Cork
om order. Schip en equipage wareu in goeden staat.
Gisteren avond zijn te Vlissingen in het dok geko
men de Engelsche brik Harvest, gezagv. Walker; en de
Nederlandsche galjoot Twee Gebroeders, gezagv. H. Per
soon, beiden van Engeland met steenkolen voor deze
stad.
