öuitmlantr.
verminderd en verarmd is. Alleen in Sleeswijk zijn in
de laatste drie maanden ruim 700 .consentbiljetten tot
landverhuizing, waaronder do meeste voor een geheel
gezin, afgegeven. De eenige reden hiervan schijnt
bepaaldelijk te liggen in de ontevredenheid over de
nieuwe staatkundige betrekkingen des lands.
De Belgische consul te Athene heeft de aandacht
zijner regeering gevestigd op de Grieksche tabak, vooral
die in de vlakte van Argos wast, als bij uitnemendheid
geschikt om tot de vervaardiging van sigaren te worden
gebruikt. De Fransche regie gebruikt daarvan reeds
groote hoeveelheden. Belangstellenden moeten tot het
bekomen van monsters zich tot den consul wenden.
Te Parijs zal een Chinees aankomen, genoemd de
man die levend gevild is, en die in letterlijken zin des
woords naar zijn believen uit zijn vel kan springen.
Gedurende den jongsten burgeroorlog in de handen van
opstandelingen gevallen, die hem de de huid ten halven
lijve afstroopten, is hij als door een wonder in het leven
gebleven, en van gemeen keizerlijk soldaat in een natuur
wonder veranderd. Op dit oogenblik is hij nog te Londen,
waar hij tot groot genoegen van talrijke bezoekers met
zijn huid omgaat, evenals een gewoon heer met zijn
paletot.
Een correspondent van Daily News, die thans de
Iersche districten bezoekt, welke vroeger en ook weder
dezer dagen door moordaanslagen op grondeigenaren
zijn berucht geworden, zegt in een brief uit Tipperary
het volgende: „Ik ben nu in het hart van het onrustigste
district van het onrustigste graafschap van Ierland, en
heb van vele hier bekende personen inlichtingen inge
wonnen. Van algemeene of stelselmatige onderdrukking
der pachters van de zijde der grondeigenaren heb ik
niets vernomen, evenmin van zeer ernstige gevallen van
individueele dwingelandij. Het is mogelijk, gelijk van
zelf spreekt, dat in afgelegen plaatsen en in de kleine
bijzonderheden van het dagelijksche leven veel verdruk
king en onbillijkheid wordt gepleegd zonder dat het
publiek iets daarvan weet. Maar zelfs in het beruchte
district Clanwilliam kon ik geene feiten ontdekken, die
tot rechtvaardiging of ook maar tot verschooning der
gepleegde moorden zouden kunnen strekken. Evenwel
is het district onrustig; de maréchaussee is er versterkt;
verscheidene grondeigenaren hebben voor hunne veilig
heid inlegering van maréchaussées in hunne woonplaats
gevraagd en verkregen, anderen zijn naar elders ver
trokken. Ik heb hier aan onderscheiden personen de
vraag gedaan, vanwaar het kwam dat de daders der
hier gepleegde moorden aan de justitie ontkwamen of
dit aan achteloosheid van de politie of justitie was te
wijten? De antwoorden, die ik ontving, kwamen hierop
neder: er heerscht onder de pachters en Iersche boeren
eene algemeene maar onbepaalde meening, dat de akkers
die zij bebouwen, hunne akkers zijn geworden door den
arbeid dien zij daaraan besteeddendit is een algemeen
denkbeeld en belang, hetwelk eene stilzwijgende aan
eensluiting en samenzwering als het ware onder de
Iersche boeren medebrengt. Verder wil niemand, al kent
hij den moordenaar, getuigenis tegen hem afleggendit
schuwt ieder ten eerste uit vrees voor wraakoefeningen,
ten tweede omdat er in Ierland geen erger brandmerk
is dan de naam van verklikker en spion en ten derde
omdat den meewarigheid, een hoofdtrek van het Iersche
volkskarakter, zich wel niet tot misdaden, maar toch tot
misdadigers uitstrekt."
„De kerk volgt slechts het gebod van zelfbehoud,
met zich uit te rusten tot een kamp op leven en dood
tegen den modernen staat." Deze stelling werd onlangs
verkondigd in het orgaan van het ultramontanismus in
Baden. De Karlsruher Zeitung heeft gemeend daarop
het volgende te moeten antwoorden: „Wij zijn verre
verwijderd van de gedachte dat de kerk, die sedert bijna
twee duizend jaren de meest verschillende volken, op de
meest verschillende trappen van beschaving, onder de
meest verschillende staatsvormen, omtrent hunne lioo-
gere bestemming heeft voortgelicht, ooit tot de godde-
looze gedachte zou vervallen van haren vloek uit te
spreken over den liedendaagschen staat, en dus over het
werk van den uit God voortgesproten en zich steeds meer
ontwikkelenden menschelijken geest. In de hierboven
vermelde stelling is dan ook niet de leer der kerk uitge
drukt, maar slechts de zienswijze eener partij, die zich
het gezag der kerk aanmatigt, om onder dien dekmantel
te streven naar een despotismus en eene dienstbaarheid
van den geest, als men in Europa nog nooit verwezen
lijkt heeft gezien. Maar zij zal de negentiende eeuw niet
aan zich onderwerpen, althans niet op Duitschen bodem
Want daartoe stoot zij op een voor haar onoverwinnelij-
ken tegenstander, bekend onder den naam van Duitschen
burgergeest. De lust en geschiktheid tot eiken arbeid
van hand en geest heeft bij den Duitschen burger een
gevoel van eigenwaarde, een bewustzijn van verantwoor
delijkheid en eene behoefte aan persoonlijke vrijheid
gekweekt, tegenover welke de buitensporige theoriën,
die onze ultramontanen uit de wapenkamers der mid
deleeuwen opschommelenvolslagen machteloos zijn.
Onze wetgeving, onze regeering en onze vertegenwoor
diging zijn van dien Duitschen burgergeest doortrokken*
zij zijn er door gevormd. Wanneer de bovengenoemde
stelling bij onze ultramontanen iets meer beteekent dan
ijdele woorden en zij dus inderdaad hunne krachten reeds
in zoover overschatten, dat zij meenen den staat op leven
en dood te kunnen bestrijden, dan mogen zij dit gerust
beproeven. Zij zullen de vertegenwoordigers der bescha
ving alsdan, gelijk altoos, bereid vinden tot eene zege
vierenden tegenstand."
Uit Florence werd eenige dagen geleden aan het
Fransche regeeringsblad geschreven: „Er heeft op dit
oogenblik tusschen verschillende Italiaansche steden
eene soort van wedijver plaats in de vereering van man
nen, die Italië vroeger of in lateren tijd tot luister hebben
verstrekt. Te Florence en te Pesaro zal een monument
ter eere van Itossini worden opgericht; te Urbino worden
gedenkteekenen gesticht voor Raphael en Bramante
(den eersten architect van de St. Pieterskerk te Rome),
en gisteren werd in de bakermat der Medicis het vierde
eeuwfeest der geboorte van den befaamden secretaris
der Florentijnsche republiek Nicolaas Machiavelli ge
vierd. De ministers, het gemeentebestuur, een aantal
deputatiën en eene menigte aanzienlijke vreemdelingen,
waaronder men den Noord-Amerikaanschen dichter
Longfellow opmerkte, hebben zich in optocht naar de
kerk van Santa-Croce begeven, waar Machiavelli's asch
rust, en van daar naar de Straat-Guicciardini, waar het
door hem bewoonde huis staat. Het heeft verder gedu
rende den geheelen dag niet aan redevoeringen, dicht
stukken en cantates ontbroken, en des avonds is in den
koninklijken schouwburg een der blijspelen vanTerentius,
Andrio, opgevoerd, 't welk door Machiavelli vertolkt en
voor het Italiaansche tooneel ingericht geworden is.
Een ander Florentijnsch berichtgever schrijft aan een
Parijsch blad: „Machiavelli's naam wekt in Italië geheel
andere gedachten op dan in Frankrijk. Aan gene zijde
der Alpen is hij het type eener trouwlooze staatkunde.
In Italië is hij de uitdrukking der nationale eenheid en
van het verzet tegen het wereldlijk gezag der pausen.
Hij wordt daar beschouwd als de voorlooper en de pro
feet van de omwenteling, waarvan wij thans getuigen
zijn. Vandaar dat men reeds sedert lang op zijn graf het
vermaarde opschrift heeft geplaatst: rTanto homini
nullum par elogiumeen opschrift, 't wolk minder op
den grooten schrijver dan op den grooten patriot ziet."
The Times deelt in zijn City- en beurs-artikel
mede, dat de Fransche trans-atlantische telegraafkabel
thans, op 170 mijlen na, welke in de volgende week zullen
worden vervaardigd, voltooid is. De Great Eastern en de
haar begeleidende schepen zullen den 10™ Juni Sheerness
verlaten, en, na te Portland kolen te hebben ingenomen,
zal de Great Eastern zich naar Brest begeven en terstond
met het leggen van den kabel tusschen die haven en het
eiland St. Pierre, op de kust van New-Foundland, aan
vangen. Twee andere schepen zullen intusschen van
Portland regelrecht naar St. Pierre vertrekken om het
gedeelte der lijn tusschen dat eiland en Duxbury, in
Massachusetts, te leggen. Aan de landlijn, van Duxbury
naar New-York, wordt reeds gearbeid. In hetzelfde
artikel wordt gemeld, dat eene nieuwe verlaging van
het tarief der anglo amerikaansche telegaafiijn is aange
kondigd. Met den 1™ Juni a. zal de prijs der tele
grammen van tien woorden, welke thans 3 p. st. 7| sh.
kosten, met eene verhooging van 6} sh. voor elk woord
meer, gesteld worden op 2 p. st., en zullen 4 sh. voor
elk woord meer in rekening worden gebracht; voorts
zal eene aanzienlijke verlaging worden ingevoerd voor
berichten voor de dagbladpers, en al het staatkundig en
algemeen nieuws zal over en weder voor den halven prijs
worden overgeseind. De prijs der nieuwstijdingen voor
de dagbladpers zal door en ander van 6f sh. op 2 sh. per
woord worden verlaagd. De telegraaf-maatschappij brengt
bij gelegenheid dezer aankondiging in herinnering, dat
bij haar optreden, op den 28en Juli 1866, het tarief gesteld
was op 20 p. st. het telegram, en dat destijds 29 telegram
men per dag werden verzonden, hetgeen per dag 505 p. st.
opbracht. Op den Dn November daaraanvolgende werd
de prijs op 10 p. st. gesteld, en dit had tengevolge, dat
64 telegrammen per dag verzonden werden; hetgeen de
dagelijksche opbrengst tot 579 p. st. deed stijgen. Bij
elke verlaging van het tarief, welke sedert heeft plaats
gehad, werd het aantal telegrammen, die per dag verzon
den werden, telkens meer dan verdubbeld, en het steeg
na de laatste verlaging, op den 1™ September 11. tot 216
telegrammen per dag, waardoor de dagelijksche opbrengst
is geklommen tot 645 p. st., dat is 10 p. st. por dag meer
dan onder het vorige tarief.
Thermometerstand*
15 Mei 'sav. 11 u. 56 gr.
16 'smorg.7u.55gr.'smidd.ln.67gr.'sav.llu.53gr,
17 'smorg.7u.55gr.'smidd. lu.62gr.
Algemeen overzicht.
De opgewondenheid die thans te Parijs heerscht ten
gevolge der botsingen waarvan de Place du Chatelet, de
omtrek van het in de nabijheid der Bastille gelegen
Cirque Napoleon en een gedeelte van het Quartier latin
het tooneel waren, leiden de Parijzenaars voor een groot
deel af in de aandacht welke zij anders gewoon zijn aan
de verkiezingen der departementen te wijden. Toch is
daar de strijd allerlevendigst, en op sommige plaatsen
treden, gelijk het ook elders veelal in kleinere steden
gaat, allerlei persoonlijke quaesties en oude en nieuwe
veeteu jegens gedragingen van personen in hun bijzonder
leven, zoozeer op den voorgrond, dat de politieke quaestie
er bijna door wordt voorbijgezien. Cornhill Magazine
stelde ons onlangs in een allergeestigst artikel, overge
nomen in de Mei-aflevering van het Nederlandsch tijd
schrift de Globe, zeer aanschouwelijk voor hoe het zoo
al bij de verkiezingen in Frankrijk toegaat. De beschrij
ving van Cornhill moge wat al te sterk gekleurd zijn,
het is toch onmogelijk haar niet zich voor den geest te
roepen en vergelijkingen te maken, wanneer men de be
richten inziet waarmede de Fransche bladen thansgevuld
zijn. Zoo bevat b. v. een dier bladen een brief, waarin een
inwoner van het stadje Auch, in het departement Gers,
aan den procureur-generaal te kennen geeft dat hij, met
het oog op de mogelijkheid van een aanval van de zijde
van een der mederedacteuren van den heer Granier de
Cassagnac, zich genoodzaakt ziet gedurende den tijd
van den verkiezingsstrijd altijd een vuurroer bij zich te
dragen, als waarborg voor zijn persoonlijke veiligheid.
Staaltjes in overvloed zou men kunnen bijbrengen ten
bewijze dat, al zijn de verkiezings-manoeuvres van zeer
slecht gehalte, de Franschen hun aangeboren aard van
geestig te zijn niet verloochenen.
De liberaal gezinde dagbladen trachten van het ge
beurde te Parijs een zooveel mogelijk gematigde voor
stelling te geven, en sommige komen er rond voor uit dat
het doel van de afkondiging der proclamatie, waarbij
samenscholingen verboden worden met een beroep op
de wet van 7/9 Juni 1848, niet moeilijk te raden is.
Men wil namelijk de bevolking in den waan brengen
dat de volksdemonstraties een zeer ernstig karakter
hebben, en daardoor de zeer onzachte tusschenkomst
der politie, waarbij verscheidene personen gewond
zijn, rechtvaardigen. De zachte tint welke de liberale
bladen aan het gebeurde geven, moet vooral worden
toegeschreven aan hun vrees dat de thans in geheel
Frankrijk zich meer en meer openbarende zucht voor
de vrijheid zal worden onderdrukt en de regeeringspartij
in enkele uitspattingen nieuwe argumenten zal vinden
om, zoo al niet te Parijs dan toch in de provinciën, de
zoogenaamde maatregelen van voorzorg te verdubbelen.
Men moet echter bekennen dat door de officieuse orga
nen te Parijs de ongeregeldheden welke hebben plaats
gehad nog zeer weinig geëxploiteerd worden.
De Oostenrij ksche rij ksraad is, zonder dat het vraagstuk
der autonomie van Uallicië in behandeling is gekomen,
Vrijdag in een vereenigde zitting der beide kamers door
den keizer in persoon gesloten. Vooraf was door de voor
zitters in de kamers waarin de leiding aan hunne zorgen
was toevertrouwd geweest, een redevoering uitgespro
ken, waarbij de gedurende deze zitting verkregene
resultaten werden opgesomd. De regeling der financiën,
de reorganisatie van het leger, de schikkingen met Hon
garije en de constitutioneele hervormingen werden als
zoovele redenen genoemd van de ontwikkeling die zich
in Oostenrijk in de beide laatste jaren in verschillende
richtingen heeft doen gevoelen. Omtrent de verhouding
tot het buitenland drukte de keizer, volgens het door
den telegraaf overgebracht bericht, zich in zijn troonrede
aldus uit: Onze nieuwe militaire organisatie en onze
vriendschappelijke betrekkingen tot de overige mogend
heden, zijn waarborgen voor het duurzaam behoud van
den vrede, waaraan het rijk voor zijn inwendigen voor
spoed behoefte heeft.
Éegrafische berichten spreken heden weder van een
redelievende'u geest, welke in de onderhandelingen
ien Amerika en Engeland van de zijde van eerpt-
mdé mogendheid zou zijn waar te nemen. De in-
structie$ aan dén heer Motley gegeven zouden hiermede
in volkomen overeenstemming zijn.
